Η Ολλανδία είναι μια χώρα με πληθυσμό 17 εκατομμύρια πολίτες
Το 2014 ψηφίστηκε ένας πολύ σημαντικός νόμος περί δημοψηφισμάτων με την πρωτοβουλία διεξαγωγής του να ανήκει στους πολίτες
It is a national facultative (‘corrective’) referendum: citizens can initiate referendums on laws and treaties after these have been passed by both chambers of parliament. The law does not provide for popular initiatives (votes on proposals written by citizens)
Ο νόμος είναι κατά βάση διορθωτικός, δηλαδή η πρωτοβουλία διεξαγωγής του γίνεται εναντίον ενός νόμου ή μιας συνθήκης που ψηφίστηκε από το Κοινοβουλίο
Δηλαδη, δεν μπορούν οι πολίτες να προτείνουν συγκεκριμένο νόμο και να τον προωθήσουν μέσω δημοψηφίσματος
In the first phase of 4 weeks, 10.000 signatures are required. If they are approved, then 300.000 signatures must be gathered in 6 weeks.
Μέσα σε 4 εβδομάδες από την ενεργοποίηση της διαδικασίας της πρωτοβουλίας, θα πρέπει να περισυλλέξουν 10 χιλιάδες υπογραφές τις οποίες θα υποβάλουν προς έγκριση
Αφού πιστοποιηθούν και εγκριθούν οι υπογραφές τότε θα περάσουμε στην δεύτερη δικλείδα ασφαλείας που είναι η περισυλλογή 300 χιλιάδων υπογραφών μέσα σε 6 εβδομάδες
Ήδη έγινε δημοψηφισμα στην βάση αυτού του νόμου και το αποτέλεσμα αφορούσε την απόφαση να αρχίσουν διαπραγματεύσεις εισδοχής της Ουκρανίας στην ΕΕ
Οι Ολλανδοί ψήφισαν κατά πλειοψηφία ΟΧΙ
Το αποτέλεσμα του δυστυχώς όμως δεν είναι δεσμευτικό
Τα τελευταία 3 κείμενα, μαζί με αυτό μας δείχνουν ότι υπάρχουν τρόποι για να δημιουργήσουμε τους μηχανισμούς ουσιαστικής παρέμβασης
On July 1st, 2015, the Consultative Referendum Law (Dutch: Wet Raadgevend Referendum) will enter into force in the Netherlands. It gives 300,000 citizens the right to trigger a national, non-binding referendum on most laws and treaties that have been passed by parliament.
By Arjen Nijeboer (Meer Democratie)
Main features
It is a national facultative (‘corrective’) referendum: citizens can initiate referendums on laws and treaties after these have been passed by both chambers of parliament. The law does not provide for popular initiatives (votes on proposals written by citizens) nor for referendums on the provincial or municipal level. Provinces and municipalities are free to introduce any type of citizen-initiated consultative referendums through local charters, and a minority has already done so.
Excluded topics are the constitution, the monarchy and the government budget as well as laws/treaties that also apply to the Dutch Carribean islands (as they have no referendum procedure) and laws that purely serve to implement decisions by international organizations including secondary EU legislation (as national legislators have no freedom there). But referendums on taxes, EU treaties, social security, economic policies, immigration, reorganization of municipal borders, traffic laws, etc. are allowed.
In the first phase of 4 weeks, 10.000 signatures are required. If they are approved, then 300.000 signatures must be gathered in 6 weeks.
Signatures can be gathered freely on the streets. Individual citizens can download a signature form from a government website, sign it and send it by postal mail back to the authorities.
There is de facto online signature gathering. Officially, signatures still have to be handed in on paper. But the initiators of the first referendum (the vote on April 6, 2016 on the EU-Ukraine association treaty, see below) have found a workaround: they created an online app where people can sign the official form online and «draw» their signature with their computer mouse or their finger on a mobile screen. The initiators then printed out the official forms on paper and handed them in with the government. The government responded soon, acknowledging that such an electronic signature is legally the same as a «wet» signature, so that these online gathered signatures would be valid. This will be the case with all future referendums. However, Meer Democratie is still in favour of an official government system for e-collection of signatures. The Consultative Referendum Laws opens the possibility for this, but says that the government first has to agree on an executive measure in which this process is fixed. The government has until now not taken any action for this. The Netherlands do have a system for electronic identification in place (DigiD) through which citizens can pay taxes, request social security, etcetera. Most adults Dutch have this set up so it should be possible for the government to realise an official e-signature gahtering system.
An independent Referendum Commission will set the date of the vote (between 3 and 6 months thereafter), ensure that official information is provided to voters, set the precise question (for or against the law or treaty) and hand out up to 2 million euros of government subsidies to the yes- and no-campaigns. The Referendum Commission decides on its own regulation.
At the last moment, a turnout quorum of 30% was introduced at the request of the Social Democrats. Formally the vote is nonbinding (see above), but there is general agreement that Dutch politicians should not ignore referendum outcomes, at least if the turnout quorum has been reached.
The government can declare a law to be urgent, and then it will enter into force right after parliament has approved them, but a referendum can still be held on them.
Citizens can challenge decisions to (not) hold a referendum before the administrative courts.
The Consultative Referendum Law was initiated in 2005 – soon after the “referendum from above” (plebiscite) on the European Constitution – by three MP’s from the Social Democrats (PvdA), Progressive Liberals (D66) and the Greens (GroenLinks), among them Niesco Dubbelboer (co-founder of the Referendum Platform and Meer Democratie).
The law was lying dormant in the parliament for years, also because there was no majority for it at first, and was revived again in the beginning of 2013. On February 14th, 2013, it was approved by the main chamber of parliament (Second Chamber) and on April 15th, 2014 also by the Senate (First Chamber). Besides the three parties mentioned, the SP (Socialists), PVV (Rightwing Populists), Partij van de Dieren (Animal Welfare Party) and 50PLUS (Party of the Elderly) voted in favour. The VVD (Rightwing Liberals), CDA, ChristenUnie and SGP (all Christian Democrats) voted against.
The same parties that support the Consultative Referendum Law also support a Constitutional change introducing a binding version of the same referendum law. This has been introduced simultaneously. However, after the next elections the Constitutional change would need a two-third majority in both chambers of parliament and this will probably not be there. The introduction of the binding rejective referendum failed in 1999 during the final vote with only one vote short. That’s why the advocates this time also introduced a non-binding version through a regular law that only needs a regular majority.
Our view of the law
The Consultative Referendum Law is far from perfect, but compared to the previous «temporary» consultative referendum law (that due to power struggles in the parliament existed only for 3 years), there are considerable improvements:
The signature threshold has been halved, from 600,000 to 300,000.
It is now explicity stated that signatures can be freely gathered on the streets, plus de facto online signature gathering through private websites is possible (see above).
The possibility for an official government system for electronic signature gathering is now opened (even when this still has to be agreed by the government).
The turnout quorum has been almost halved: in the previous «temporary» referendum law the majority should at the same time encompass 30% of all those eligible to vote (approval quorum). I.e. if 60% votes «no», you need a 50% turnout to get 30% of the entire electorate (including those who stayed at home). The current law will get a regular turnout quorum of 30%.
The independent Referendum Commission has been introduced, as well as subsidies for the yes- and no-campaigns.
This law is permanent – it will only dissappear if and when the Constitutional change is adopted, but it is unsure if this will happen in the foreseeable future.
Of course, referendums should always be binding, but we hope use of non-binding referendums will get everyone used to the instrument, will increase appetite for more and thus pave the way for binding direct democracy.
First use of the referendum law
On April 6th, 2016, the first referendum on the basis of the Consultative Referendum Law was held, asking citizens whether there were for or against the ratification of the EU-Ukraine association treaty that had been negotiated during the years prior to that. Read an English-language analysis of that referendum here.
You create a petition. Only British citizens and UK residents can create or sign a petition.
You get 5 people to support your petition. We’ll tell you how to do this when you’ve created your petition.
We check your petition, then publish it. We only reject petitions that don’t meet the standards for petitions.
The Petitions Committee reviews all petitions we publish. They select petitions of interest to find out more about the issues raised. They have the power to press for action from government or Parliament.
At 10,000 signatures you get a response from the government.
At 100,000 signatures your petition will be considered for a debate in Parliament.
Debates
Petitions which reach 100,000 signatures are almost always debated. But we may decide not to put a petition forward for debate if the issue has already been debated recently or there’s a debate scheduled for the near future. If that’s the case, we’ll tell you how you can find out more about parliamentary debates on the issue raised by your petition.
MPs might consider your petition for a debate before it reaches 100,000 signatures.
We may contact you about the issue covered by your petition. For example, we sometimes invite people who create petitions to take part in a discussion with MPs or government ministers, or to give evidence to a select committee. We may also write to other people or organisations to ask them about the issue raised by your petition.
invite you to talk to the Committee in person about your petition – this could be in Parliament or somewhere else in the UK
ask for evidence from the Government or other relevant people or organisations
press the government for action
ask another parliamentary committee to look into the topic raised by a petition
put forward a petition for debate
The Petitions Committee is set up by the House of Commons. It comprises up to 11 backbench Members of Parliament from Government and Opposition parties. The number of committee members from each political party is representative of the membership of the House of Commons as a whole.
Standards for petitions
We’ll only reject your petition if it’s:
similar to an existing petition
not clear what you’re asking for
about something that the UK Government or Parliament is not responsible for
about something that’s the responsibility of a devolved body (eg the Scottish Parliament)
about a purely personal issue
confidential, libellous, false or defamatory
contains language that may cause offence, or is provocative or extreme in its views deceptive or misleading
Από την 1η Απριλίου 2012, οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν στη διάθεσή τους ένα εντελώς νέο εργαλείο που τους επιτρέπει να συμμετέχουν στη διαμόρφωση της πολιτικής της ΕΕ. Καινοτομία της Συνθήκης της Λισαβόνας, η «Πρωτοβουλία των Πολιτών» επιτρέπει σε ένα εκατομμύριο πολίτες από τουλάχιστον ένα τέταρτο των κρατών μελών της ΕΕ (σήμερα επτά χώρες), να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει νομοθεσία σε τομείς για τους οποίους έχει αρμοδιότητα. Την κάθε Πρωτοβουλία πρέπει να οργανώσει επιτροπή από τουλάχιστον 7 πολίτες της ΕΕ οι οποίοι διαμένουν σε τουλάχιστον 7 διαφορετικά κράτη μέλη και έχει στη διάθεσή της ένα χρόνο για να συγκεντρώσει τις υπογραφές. Οι υπογραφές πρέπει με τη σειρά τους να πιστοποιηθούν από τις αρμόδιες αρχές κάθε κράτους μέλους από το οποίο προέρχονται. Οι υπεύθυνοι των πρωτοβουλιών που κρίνονται αποδεκτές συμμετέχουν σε ακρόαση που οργανώνει το ΕΚ, η δε Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει διορία τριών μηνών να εξετάσει κάθε πρωτοβουλία και να αποφασίσει πώς θα ανταποκριθεί.
Τον Απρίλιο του 2017, η Επιτροπή ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αναθεωρήσει τον κανονισμό σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών, μετά την ολοκλήρωση διαδικασίας συνολικής επανεξέτασης:
Αν ενδιαφέρεστε περισσότερο για το ιστορικό της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών και για το πώς φθάσαμε στην έγκριση του σχετικού κανονισμού, επισκεφθείτε τις σελίδες με το ιστορικό.
ECI v1.7.8 | Τελευταία ενημέρωση: 27/09/2017 12:17 | Αρχή σελίδας
H Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών παρέχει σε ένα εκατομμύριο πολίτες της ΕΕ τη δυνατότητα να συμμετέχουν άμεσα στη διαμόρφωση των πολιτικών της ΕΕ, ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση.
11/09/2017 – Μια νέα έκδοση του λογισμικού επιγραμμικής συγκέντρωσης δηλώσεων υποστήριξης έχει δημοσιευτεί στον ιστότοποJoinUp.
11/09/2017 – Οι απαντήσεις στη δημόσια διαβούλευση δημοσιεύονται τώρα στη σελίδα για τηναναθεώρηση του κανονισμού.
30/08/2017 – Τον Σεπτέμβριο η Επιτροπή σχεδιάζει να προκηρύξει διαγωνισμό για την εύρεση εξωτερικού εταίρου που θα αναλάβει τη λειτουργία ηλεκτρονικής συνεργατικής πλατφόρμας για την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών
16/08/2017 – Ηδημόσια διαβούλευση ολοκληρώθηκε στις 16/08/2017. Λάβαμε 5.000 απαντήσεις. Σας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας!
12/06/2017 – Καταχώριση νέας πρωτοβουλίας με τίτλο «Stop Extremism»
24/05/2017 – H Επιτροπή ξεκίνησεδημόσια διαβούλευση για να συγκεντρώσει απόψεις σχετικά με την αναθεώρηση του κανονισμού για την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών (ΕΠΠ). Η διαβούλευση λήγει στις 16/08/2017 – Δελτίο Τύπου
22/05/2017 – Η Επιτροπή δημοσίευσεχάρτη πορείας για την αναθεώρηση του κανονισμού σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών. Στείλτε μας τις παρατηρήσεις σας μέχρι τις 15/06/2017.
10/05/2017 – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου για την ΕΠΠ –«STOP TTIP»
11/04/2017 – Ο πρώτος αντιπρόεδρος Φ. Τίμερμανς ανακοινώνει ότι η Επιτροπή προτίθεται να αναθεωρήσει τον κανονισμό σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών –δελτίο Τύπου.
10/04/2017 – Στις 11/04/2017 η ΕΟΚΕ διοργανώνει την «Ημέρα ΕΠΠ». Η ημερίδα θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω του διαδικτύου
20/03/2017 – Η Επιτροπή δημοσίευσε έναν «χάρτη πορείας» σε σχέση με την πρόταση για αναθεώρηση της οδηγίας για το πόσιμο νερό, ο οποίος αποτελεί συνέχεια της ΕΠΠ «Right2Water». Ο χάρτης πορείας θα είναι διαθέσιμος για σχολιασμό μέχρι τις 28/03/2017.
20/03/2017 – Δημιουργήθηκε νέα έκδοση του λογισμικού για τις ΕΠΠ, η οποία υπάρχει τώρα στο διαδίκτυο. Δείτε τις σχετικές «πληροφορίες για τη συμβατότητα».
03/02/2017 – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου για την ΕΠΠ –«Minority SafePack»
25/10/2016 – Η Επιτροπή ανακοίνωσε στο ετήσιο πρόγραμμα εργασίας της για το 2017, το οποίο εγκρίθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2016, ότι θα παρουσιάσει νομοθετική πρόταση σχετικά με τις ελάχιστες ποιοτικές προδιαγραφές για το επαναχρησιμοποιούμενο νερό καθώς και αναθεώρηση της οδηγίας για το πόσιμο νερό, σε συνέχεια της ΕΠΠ «Right2Water».
04/05/2016 – Σε συνέχεια της πρωτοβουλίας «Stop Vivisection», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διοργανώνειεπιστημονικό συνέδριο στις Βρυξέλλες, στις 6-7 Δεκεμβρίου 2016 προκειμένου η επιστημονική κοινότητα και άλλοι ενδιαφερόμενοι να συζητήσουν τρόπους αξιοποίησης των προηγμένων ανακαλύψεων στην βιοϊατρική και άλλων ερευνητικών αποτελεσμάτων στην ανάπτυξη άλλων επιστημονικά αξιόπιστων προσεγγίσεων που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τις δοκιμές σε ζώα.
03/03/2016 – Ο ιστότοπος της ΕΠΠ παρέχει πλέον εξ αποστάσεως υπηρεσίες, επιτρέποντας σε εξωτερικές εφαρμογές ή ιστότοπους να ενσωματώνουν τα δεδομένα μιας πρωτοβουλίας. Ελέγξτε τη σχετική τεχνική τεκμηρίωση εδώ.
17/11/2015 – Η προεπισκόπηση της επόμενης έκδοσης του λογισμικού επιγραμμικής συγκέντρωσης είναι τώρα διαθέσιμη στον ιστότοποJoinUp, συμπεριλαμβανομένης και της απομακρυσμένης υπηρεσίας Web. Μπορείτε να τη δοκιμάσετε και να στείλετε τα σχόλιά σας έως τις 2 Δεκεμβρίου 2015.
28/07/2015 – Μια νέα έκδοση του λογισμικού επιγραμμικής συγκέντρωσης δηλώσεων υποστήριξης έχει δημοσιευτεί στον ιστότοποJoinUp .
10/07/2015 – Από τις 28 Ιουλίου θα ισχύουν νέα έντυπα δήλωσης υποστήριξης. Περισσότερες λεπτομέρειες θα βρείτε στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό της Επιτροπής , της 31ης Μαρτίου 2015. Οι διοργανωτές των ήδη καταχωρισμένων πρωτοβουλιών θα μπορούν είτε να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τα σημερινά έντυπα δήλωσης υποστήριξης είτε να αρχίσουν να χρησιμοποιούν τα νέα έντυπα από τις 28 Ιουλίου.
01/07/2015 –Right2Water – Ο Χάρτης Πορείας για την αξιολόγηση της οδηγίας για το πόσιμο νερό δημοσιεύθηκε και μπορείτε να διατυπώσετε τα σχόλιά σας. Για να ενημερωθείτε για όλες τις περαιτέρω ενέργειες, πατήστε εδώ.
03/06/2015 – Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσεανακοίνωση σχετικά με την τρίτη επιτυχή ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών με τίτλο «Stop vivisection». Βλ. δελτίο Τύπου.
29/05/2015 – Η Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου, η Λετονική Προεδρία του Συμβουλίου και η ECI Campaign διοργανώνουν από κοινού ομιλία σχετικά με την ΕΠΠ, την Τρίτη 16 Ιουνίου στο Συμβούλιο της ΕΕ. Για να εγγραφείτε, πατήστε εδώ.
11/05/2015 – Οι διοργανωτές της πρωτοβουλίας «Stop Vivisection » συναντήθηκαν σήμερα με τον Γίρκι Κατάινεν, αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδιο για την Απασχόληση, την Ανάπτυξη, τις Επενδύσεις και την Ανταγωνιστικότητα, και με τον Καρλ Φάλκενμπεργκ, γενικό διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος. Βλ. δελτίο Τύπου.
08/05/2015 – Η ακρόαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (11/05, 15:00 – 18:30) θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω διαδικτύου στην ακόλουθη διεύθυνση:Ebs, Europarl
31/03/2015 – Η Επιτροπή ενέκρινεέκθεση για τα τρία πρώτα χρόνια εφαρμογής του κανονισμού σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών. Βλ. δελτίο Τύπου.
31/03/2015 – Μια νέα έκδοση του λογισμικού επιγραμμικής συγκέντρωσης δηλώσεων υποστήριξης έχει δημοσιευτεί στον ιστότοποJoinUp.
04/03/2015 – Υπεβλήθη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η τρίτη Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών «Stop Vivisection«, έχοντας συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών. Η Επιτροπή έχει προθεσμία 3 μηνών για να απαντήσει. Βλ.δελτίο Τύπου και διαδικασία εξέτασης.
02/03/2015 – Προαπεικόνιση της νέας έκδοσης του λογισμικού επιγραμμικής συγκέντρωσης υπάρχει τώρα στον ιστότοποJoinUp
11/12/2014 – Ταδιορθωτικά των παραρτημάτων του κανονισμού σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών δημοσιεύθηκαν σε 16 γλώσσες. Οι σχετικές γλωσσικές τροποποιήσεις ενσωματώθηκαν στα εργαλεία ΤΠ της Επιτροπής που βοηθούν τους διοργανωτές, δηλαδή στο λογισμικό της Επιτροπής και στους λογαριασμούς διοργανωτών του ιστότοπου αυτού.
10/11/2014 – Είναι πλέον διαθέσιμη η επικαιροποιημένη έκδοση τουεγγράφου που δείχνει ποιο έντυπο μπορείτε να χρησιμοποιείτε για να υποστηρίζετε μια πρωτοβουλία πολιτών ανάλογα με την υπηκοότητα και τον τόπο διαμονής σας.
10/07/2014 – ΠρωτοβουλίαRight2Water: Η Επιτροπή διοργανώνει συνάντηση ενδιαφερόμενων μερών για την αξιολόγηση της ποιότητας του ύδατος και των υπηρεσιών ύδρευσης, στις 9 Σεπτεμβρίου 2014 στις Βρυξέλλες. Στόχος αυτής της συνάντησης είναι να αυξηθεί η διαφάνεια όσον αφορά τις επιδόσεις των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Στείλτε τις ερωτήσεις σας στη διεύθυνση EC-WATER-BENCHMARKING@ec.europe.eu .
01/07/2014 – Ο ελάχιστος αριθμός υπογραφόντων ανά κράτος μέλος τροποποιήθηκε για να ληφθεί υπόψη η αλλαγή της βάσης υπολογισμού (αριθμός των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανά κράτος μέλος). Οι αριθμοί αυτοί θα εφαρμόζονται σε όλες τις πρωτοβουλίες που θα καταχωρίζονται από την 1η Ιουλίου 2014 και μετά. Δείτε τους νέους αριθμούς.
04/06/2014 – Ο ιστότοπος της πρωτοβουλίας πολιτών δεν θα είναι διαθέσιμος στις 7 Ιούνιος από τις 20:00 έως τις 23:00 (Θερινή Ώρα Κεντρικής Ευρώπης), λόγω εργασιών συντήρησης. Ζητούμε εκ των προτέρων συγγνώμη για τυχόν προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
28/05/2014 – Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσεΑνακοίνωση ανταποκρινόμενη στη δεύτερη επιτυχή Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών «Ένας από εμάς». Βλ. δελτίο Τύπου.
09/04/2014 – Οι διοργανωτές της πρωτοβουλίας“Ενας από εμάς” συναντήθηκαν σήμερα με την επίτροπο Έρευνας, Καινοτομίας και Επιστήμης Μόιρα Γκέγκεν-Κουίν και τον αναπληρωτή γενικό διευθυντή Ανάπτυξης και Συνεργασίας κ. Κορνάρο. Βλ. Δελτίο Τύπου
08/04/2014 – Η ακρόαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (10/04, 09:00 – 12:30) θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω διαδικτύου στην ακόλουθη διεύθυνση:Ebs, Europarl
19/03/2014 – Σε απάντηση της πρώτης επιτυχημένης Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών, «Right2Water», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε σχετικήανακοίνωση. Δείτε το δελτίο Τύπου.
28/02/2014 – Η πρωτοβουλία«Ένας από μας» είναι η δεύτερη Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών που κατάφερε να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών. Η πρωτοβουλία αυτή υποβλήθηκε τώρα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία έχει στη διάθεσή της 3 μήνες για να απαντήσει. Βλ. δελτίο Τύπου και διαδικασία εξέτασης.
17/02/2014 – Οι διοργανωτές της πρωτοβουλίας » right2water» συναντήθηκαν σήμερα με τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μάρος Σέφτσοβιτς.Βλ. δελτίο Τύπου.
13/02/2014 – Η ακρόαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (17 Φεβρουαρίου, 15:00 – 18:30) θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω διαδικτύου στην ακόλουθη διεύθυνση:Ebs
02/11/2013 – Οι πρώτες οκτώ ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες πολιτών (ΕΠΠ) έφθασαν χθες τα μεσάνυχτα, στο τέλος της προθεσμίας συγκέντρωσης των δηλώσεων υποστήριξης. ΒλέπεΔελτίο Τύπου της 31ης Οκτωβρίου.
Για τρεις από αυτές, Right2Water, One of Us, και Stop Vivisection, δηλώνεται ότι έχει επιτευχθεί ο στόχος συγκέντρωσης ενός εκατομμυρίου υπογραφών στην ΕΕ και ενός ελάχιστου αριθμού υπογραφών σε τουλάχιστον επτά κράτη μέλη. Μένει να επαληθευτούν οι δηλώσεις υποστήριξης από τις αρμόδιες εθνικές αρχές πριν από την επίσημη υποβολή των πρωτοβουλιών αυτών στην Επιτροπή.
04/10/2013 – Από τις 8 Οκτωβρίου θα ισχύουν νέα έντυπα καταχώρισης και νέα έντυπα δήλωσης υποστήριξης. Περισσότερες λεπτομέρειες θα βρείτε στονκατ΄εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 887/2013 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 11ης Ιουλίου 2013.
Οι διοργανωτές των ήδη καταχωρισμένων πρωτοβουλιών θα μπορούν είτε να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τα σημερινά έντυπα δήλωσης υποστήριξης είτε να αρχίσουν να χρησιμοποιούν τα νέα έντυπα από τις 8 Οκτωβρίου.
24/05/2013 – Ο ιστότοπος της πρωτοβουλίας πολιτών δεν θα είναι διαθέσιμος στις 24 Μαΐου από τις 20:00 έως τις 23:00 (Θερινή Ώρα Κεντρικής Ευρώπης), λόγω εργασιών συντήρησης. Ζητούμε εκ των προτέρων συγγνώμη για τυχόν προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
29/04/2013 – Υπάρχει πλέον διαθέσιμο ένα σύνολο απόοδηγίες και συστάσεις για την πρακτική εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών, οι οποίες απευθύνονται στις αρμόδιες εθνικές αρχές και τους διοργανωτές. Καλύπτουν τα διάφορα στάδια της διαδικασίας, από την καταχώριση της πρωτοβουλίας στην Επιτροπή μέχρι την επαλήθευση των δηλώσεων υποστήριξης.
31/10/2012 – Ανταποκρινόμενη στα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι διοργανωτές κατά την εναρκτήρια περίοδο, η Επιτροπή αποφάσισε ότι θα δέχεται κατ΄εξαίρεση δηλώσεις υποστήριξης που συγκεντρώθηκαν μέχρι την 01/11/2013 για όλες τις μέχρι τώρακαταχωρισμένες πρωτοβουλίες
31/10/2012 – Ξεκινά τώρα η επιγραμμική συγκέντρωση δηλώσεων υποστήριξης για την πρώτη Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών που φιλοξενείται στους διακομιστές της Επιτροπής, με τίτλο «Fraternité 2020«, μετά την πιστοποίηση του αντίστοιχου συστήματος από την αρμόδια εθνική αρχή του Λουξεμβούργου –Δελτίο Τύπου.
04/09/2012 – Άρχισε ήδη η επιγραμμική συγκέντρωση δηλώσεων υποστήριξης για την πρώτη πρωτοβουλία –right2water. Το επιγραμμικό της σύστημα δημιουργήθηκε με επιτυχία χάρη σε πάροχο υποδοχής του ιδιωτικού τομέα και πιστοποιήθηκε από την αρμόδια εθνική αρχή. Δελτία Τύπου
17/08/2012 – Κατ’εξαίρεση βοήθεια της Επιτροπής στο αρχικό στάδιο. Για να συμβάλει στην ανάληψη των πρώτων Ευρωπαϊκών Πρωτοβουλιών Πολιτών η Επιτροπή έθεσε, κατ’εξαίρεση, στη διάθεση των διοργανωτών που δυσκολεύονται να βρουν πάροχο υποδοχής τους δικούς της εξυπηρετητές και επιπλέον τους βοηθά να προετοιμάσουν την πιστοποίηση του επιγραμμικού συστήματος συγκέντρωσης από την αρμόδια εθνική αρχή. Δείτε τοESPRESSO της 18ης Ιουλίου και συνδεθείτε με το joinup.eu.
11/05/2012 – Καταχωρίστηκαν οι πρώτες Ευρωπαϊκές Πρωτοβουλίες Πολιτών. Τώρα μπορεί να ξεκινήσει η συγκέντρωση υπογραφών υποστήριξης. Μπορείτε να δείτεεδώ τι προτείνουν οι πρωτοβουλίες αυτές.
30/03/2012 – Ο ελάχιστος αριθμός υπογραφόντων ανά κράτος μέλος έχει τροποποιηθεί για να ληφθεί υπόψη η αλλαγή στη βάση υπολογισμού (αριθμός των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανά κράτος μέλος). Δείτε τους νέους αριθμούς.
30/03/2012 –Τα διορθωτικά του κανονισμού σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών θα δημοσιευθούν σύντομα σε 19 γλώσσες, ειδικότερα όσον αφορά τα έντυπα των δηλώσεων υποστήριξης. Θα ενσωματωθούν επίσης στο λογισμικό της Επιτροπής, του οποίου η νέα έκδοση θα είναι διαθέσιμη αυτή την εβδομάδα. Οι διοργανωτές πρέπει να βεβαιωθούν ότι χρησιμοποιούν την επικαιροποιημένη έκδοση στο σύστημά τους.
Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
1.
ως «πρωτοβουλία πολιτών» νοείται πρωτοβουλία η οποία υποβάλλεται στην Επιτροπή σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, με την οποία η Επιτροπή καλείται, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, να υποβάλει οποιαδήποτε κατάλληλη πρόταση επί θεμάτων στα οποία οι πολίτες θεωρούν ότι απαιτείται νομική πράξη της Επιτροπής για την εφαρμογή των συνθηκών και την οποία υποστηρίζουν έγκυρα τουλάχιστον ένα εκατομμύριο υπογράφοντες προερχόμενοι από το ένα τέταρτο τουλάχιστον των κρατών μελών·
2.
ως «υπογράφοντες» νοούνται οι πολίτες της Ένωσης οι οποίοι έχουν υποστηρίξει μια συγκεκριμένη πρωτοβουλία πολιτών με τη συμπλήρωση εντύπου δήλωσης υποστήριξης της εν λόγω προωτοβουλίας·
3.
ως «διοργανωτές» νοούνται τα φυσικά πρόσωπα τα οποία σχηματίζουν μια επιτροπή πολιτών υπεύθυνη για την κατάρτιση και υποβολή πρωτοβουλίας πολιτών στην Επιτροπή
Ασχολουμαι με την ποδηλασια απο το γυμνασιο μεχρι και σημερα
Τότε ημασταν παρα πολυ λιγοι ποδηλατες, καποιοι δεκαδες και σχεδον ολοι απο την Λευκωσια
Κόντρα στην κυριαρχια του ποδοσφαιρου
Παντα αντιμετωπιζαμε την εχθροτητα των οδηγων αλλα και του οδικου δικτυου
Κινουμασταν σε ναρκοπεδιο κυριολεκτικα
Προσωπικα ειχα δυο πολυ σοβαρα δυστυχηματα που αν δεν φορουσα κρανος θα μου στοιχιζαν την ζωη μου
Το ενα με λεωφορειο που μου εκοψε το δρομο και ημουν δυο μερες σε κωμα και σωθηκα απο θαυμα κυριολεκτικα!
Και στα δυο δυστηχηματα καταδικαστηκαν οι οδηγοι για αμελη οδηγηση
Συνεχισα και συνεχιζω το αγαπημενο μου αθλημα αλλα και παλι μεσα σε ενα εχθρικο περιβαλλον
Τα τελευταια χρονια υπηρξε μια εκρηξη αυξησης του αριθμου των συνανθρωπων μας που ασχολουνται εντατικα με την ποδηλασια και εκατόταδες μαλιστα ασχολουνται με τον πρωταθλητισμο!
Δεν εχω ξαναδει τοσο μεγαλο αριθμο ποδηλατων σε αγωνες παρα μονο στο εξωτερικο
Και ομως… .
Οι κυπριακοι δρομοι και οδηγοι παραμενουν το ιδιο εχθρικοι και επικίνδυνοι
Κανενας σεβασμος, καμια προνοια απο το κρατος και τις τοπικες αρχες για προστασια
Η αστυνομια μας αντιμετωπιζει εχθρικα και ως ξενο σωμα ωσαν και μονο τα αυτοκινητα μπορουν να χρησιμοποιουν τους δρομους
Εσυ οταν βλεπεις ποδηλατη στο δρομο δειξε προσοχη κατανοηση εν θα παθεις τιποτε αν ελαττωσεις λιον ταχυτητα
Ουλλοι εν μπιζη μισσιμου τζαι βιαζουνται γιατι εν ceo τζαι αν αρκησουν εννα καταρρευσει ο κοσμος
Οκ, δεν ζηταμε να γινουν ειδικοι δρομοι αλλα επιμορφωση, διαπλατυνση δρομων, βελτιωση του οδικου δικτυου και επιτελους αυστηροτερα κριτηρια για οδηγου
76 χρονων ο αλλος με το κωλοδιπλοκαμπινο του μες τα βουνα
Σκοτωσε ενα νεο ανθρωπο, ενα νεο πατερα, εναν ανθρωπο που εκανε αυτο που αγαπουσε
76 χρονων ο αλλος μες τα βουνα δεν ειχε καν την τσιπα να σταματησει να δει
Ισως να ζουσε τωρα αν σταματουσε
Αλλα δυστυχως αυτος ο ανθρωπος αναδεικνυει το ποιον μας
Ένα από τα πρώτα πειράματα εφαρμογής του Βασικού Άνευ Όρων Εισοδήματος έγινε στον Καναδά από το 1974 μέχρι το 1979 όπου 10 χιλιάδες πολίτες λάμβαναν άνευ όρων ετησίως, ποσά από 3,800 δολάρια και 5,800 δολάρια, το πείραμα έγινε υπό την επίβλεψη του πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού του Καναδά ο οποίος ήταν πρωθυπουργός την περίοδο εκείνη τον Πιερ Τρουντώ!
One of the first and most known Basic Income experiments was the Manitoba Income Maintenance Experiment (MINCOME), which was held in the Canadian city of Manitoba from 1974 to 1979. Ten thousand Canadian citizens received between 3,800 and 5,800 Canadian dollars per year, for the duration of the scheme. The experiment was contacted under Prime Minister Pierre Trudeau, the father of the current Prime Minister of Canada.
Αν και δεν υπήρξαν επίσημές ανακοινώσεις για τα αποτελέσματα, υπήρξαν ευρήματα επί των αποτελεσμάτων, μεταξύ των οποίων ότι, ουσιαστικά το το άνευ όρων εισόδημα δεν προκάλεσε την μείωση της εργασίας αλλά προσέφερε καλύτερη ποιότητα ζωής και έδωσε την ευκαιρία σε νέες μητέρες να δουλεύουν λιγότερο για να βρίσκονται με τα νεογέννητα μωρά τους. Ακόμα μια κατηγορία που άδραξε την ευκαιρία να δουλεύουν λιγότερο ήταν τα έφηβα αγόρια, αφού το άνευ όρων εισόδημα τους έδωσε την ευκαιρία τον χρόνο και της ποιότητας ζωής να μπορούν να αφιερώνονται στα μαθήματα τους που ως αποτέλεσμα είχε την αύξηση του ποσοστού αποφοίτησης!
Ατομα που δούλευαν και έπαιρναν το άνευ όρων βασικό εισόδημα ανέφεραν ότι βελτιώσε την ποιότητα ζωής τους και την ευελιξία να είναι πιο επιλεκτικοί για την επιλογή δουλειάς!
Το πλεον σημαντικό εύρημα είναι ότι το Βασικό Άνευ Όρων Εισόδημα δεν υπήρξε αντικινητρο για εξεύρεση εργασίας, σε αντίθεση με το λεγόμενο ΕΕΕ που γνωρίζουμε πόσοι συμπολίτες μας αρνούνται θέσεις εργασίας ή δουλεύουν κρυφά χωρίς να το δηλώνουν υπό τον φόβο ότι θα το χάσουν!
Σύμφωνα με περαιτέρω ευρήματα υπηρξε μείωση 8,5% στις επισκέψεις σε νοσοκομεία ιδιαίτερα σε σχέση με θέματα ψυχολογικά ή ατυχημάτων.
Canada has taken further steps into implementing a true UBI, in Prince Edward Island, the smallest Canadian Province. The scheme aims to reduce incidents of crime, support start-ups, fight bureaucracy, and boost economic growth. However, the scheme still awaits for funding from the federal government.
What is more, Ontario, Canada, will test UBI in several of its communities this fall, aiming to help impoverished families cross the poverty line, ensure sufficient healthcare and education for its residents, and improve work satisfaction. “People should not be concerned that a guaranteed minimum income would mean those on social assistance are suddenly living on easy street”, Senator Art Eggleton said, stressing the importance of a job ‘safety net’.
In Europe, Finland has started a 2-year UBI project, beginning January 1st 2017. 2000 randomly selected citizens receive €560 per month. The program gives greater work security, especially in an era in which automation will threaten most job positions. Also, it doesn’t make people unwilling to look for a job, but on the contrary, it makes them more willing to do so, as searching for a job does not mean that they will lose unemployment benefits. It’s also expected to reduce the complex and expensive bureaucracy in Finland.
The city of Livorno, in Italy, in 2016, started giving $537 per month, for a 6-month period, to the 100 poorest families in the city, to cover their basic needs, such as rent and food. It’s these population groups that UBI aims in benefiting. A true UBI, however, being fair and unconditional, will also have to give money to the rich, or the top 1%. The effect this will have, however, on the national economy, will be miniscule. The important point to take is that it will manage to help the low-incomers, who struggle to survive.
Developed countries were not the only places where UBI was tested. UBI was implemented in developing, and lower-middle-income economies as well. In India, in 2010, 20 villages took part in a UBI project. Families residing in the villages which received basic income spent more money on healthcare and food, while there was less general poverty and less social exclusion of minorities. Also, school performance improved in 2/3 of the families.
An ongoing UBI experiment in Uganda, by Eight, a charitable organization, reports that “Every child is going to school in that village now, whereas before it was around 50 percent”. What is more, it was reported that villagers save some of the income they receive and they allocate it to a ‘community fund’ in order to invest in larger expenditures. The program also increases business assets by 57% and earnings by 38%.
Universal Basic Income has the potential to solve poverty, income inequality, starvation, bureaucracy, and significantly improve healthcare and employment.
The idea is simple: Every citizen receives from their government a certain amount of money, periodically and without any conditions, such that their standard of living is adequate for covering their basic needs.
UBI, basically, aims to protect what Article 25 of the Universal Declaration of Human Rights says,
“Everyone has the right to a standard of living adequate for the health and well-being of himself and of his family”
Rather than struggling to raise their standard of living to an adequate level, citizens can get this secured by their government. Wherever it was applied, adequate standard of living was treated as a right, not a privilege, with the results being more than positive, in both developed and developing countries.
All people should have enough money to be able to buy food, water, clothing, have a roof above their heads, and be able to receive health and education in good standards. In today’s world, the 8 richest people own as much wealth as half of the world’s population, while more than 1.3 billion people live in extreme poverty. UBI does not aim to close the wealth inequality gap, although it can be one of its achievements in the long-term, but it primarily aims to ensure that humans won’t lack what keeps them alive and secure.
“In today’s world, the 8 richest people own as much wealth as half of the world’s population, while more than 1.3 billion people live in extreme poverty”
Its secondary aims, especially in developed countries, is to ensure that, after primary needs have been guaranteed, humans can work to develop themselves, get engaged into their community, and strengthen their democratic participation.
Moreover, a great perk of UBI, and something that differentiates it from other kinds of social welfare schemes, benefits and allowances, is that it provides a job ‘safety net’. Under UBI, unemployed people will not get ‘penalised’ for looking for a job, that is, they won’t lose their unemployment benefit. Thus, they will not be less willing to search for a job. The same applies to employed people, as they will have greater flexibility in changing jobs, without fearing that them being unemployed will result in a reduction to their standard of living which would pose a threat to their basic needs. UBI is not treated as a substitute for work, but as a scheme which achieves, in a simple way, to provide people with what they only receive conventionally by working.
UBI as a measure to tackle automation
What is more, as numerous Silicon Valley entrepreneurs, like Bill Gates, Elon Musk and Mark Zuckerberg have noted, not only is UBI a government policy which treats human beings with dignity and respect, but it will be a necessity in a world in which jobs are taken over by automation. A University of Oxford report has found that “45 percent of work activities could be automated using already demonstrated technology”.
(From left to right) Elon Musk, Bill Gates and Mark Zuckerberg
The developing world is most at risk by automation. Consisting of countries experiencing extreme poverty, the effects of automation to the developing countries will be damaging. That’s the reason UBI must be considered a necessity if we want to move towards ensuring that people around the world enjoy a sufficient standard of living.
Jobs are considered to be the only means through which citizens can receive money to enjoy a standard of living above the poverty line, and security. UBI will ensure that, as unemployment rises because of automation, the number of people who are not in poverty will not only stay stable, but will increase.
Proper preparation, training, and education of workers for handling the technology of the future is not taking place at a rate which will ensure that the growth AI and robotics technologies will accommodate for the lack of human knowledge in performing a task which is done by a machine.
UBI can benefit the economy as a whole
Besides automation, another major reason why the introduction of UBI will be beneficial for the economy is that it will increase aggregate demand, potentially giving a great boost to economic growth. In a study by Roosevelt Institute, it was reported that a full universal basic income in which every adult citizen receives $1,000 per month “would permanently grow the economy by 12.56 to 13.10 percent — or about $2.5 trillion come 2025”.
What is most important about this study is that it gives an answer to the major criticism of UBI: Where is the money used to fund UBI going to be found? Roosevelt Institute’s report models the impact of UBI if it’s paid for with taxes and notes that a full universal basic income would grow the economy by about 2.62 percent ($515 billion).
A scheme funded by taxes will have greater benefits through income redistribution and increase in aggregate demand, as low-income groups are more likely than high-income people to spend their money in the short-term. Also, low aggregate demand is linked to less labor mobility and decrease in Gross Domestic Product. An increase in aggregate demand through UBI is expected to benefit the economy as a whole.
From theory to application
Of course, all is good in theory but UBI would enjoy limited credibility and attention if it wasn’t practical and applicable. The idea of UBI has been applied and tested to numerous cities and states across continents since the 20th century, and the results had been positive and promising for the future. Obviously, UBI was never tested as a ‘universal’ scheme, as its name suggests. Such a tactic would be naïve and immature. Its results should first be seen in micro-level before moving on in applying it to the macro-level.
Winnipeg, Manitoba
One of the first and most known Basic Income experiments was the Manitoba Income Maintenance Experiment (MINCOME), which was held in the Canadian city of Manitoba from 1974 to 1979. Ten thousand Canadian citizens received between 3,800 and 5,800 Canadian dollars per year, for the duration of the scheme. The experiment was contacted under Prime Minister Pierre Trudeau, the father of the current Prime Minister of Canada.
Although no official report was issued, Evelyn Forget conducted an experimental analysis of the experiment’s results. She found that the only groups who worked less were mothers with newborns and teenage boys. This highlights a great benefit of UBI, as it allows people to spend more time on family and education. In fact, as it was reported in interviews after the experiment ended, new mothers chose to spend more time at home with their newborns, and teenage boys would stay at school to graduate, instead of having to drop out of school to enter the workforce and support their family. Also, those who chose to stay in the workforce, reported greater flexibility in choosing what type of work they did.
As Forget’s report shows, there was a decrease of 8.5% in hospital visits, “especially for admissions related to mental health and to accidents and injuries, relative to the matched comparison group”. The main emphasis of the report was how health is affected under a UBI policy, with the results indicating that health significantly improves under UBI.
Canada has taken further steps into implementing a true UBI, in Prince Edward Island, the smallest Canadian Province. The scheme aims to reduce incidents of crime, support start-ups, fight bureaucracy, and boost economic growth. However, the scheme still awaits for funding from the federal government.
What is more, Ontario, Canada, will test UBI in several of its communities this fall, aiming to help impoverished families cross the poverty line, ensure sufficient healthcare and education for its residents, and improve work satisfaction. “People should not be concerned that a guaranteed minimum income would mean those on social assistance are suddenly living on easy street”, Senator Art Eggleton said, stressing the importance of a job ‘safety net’.
In Europe, Finland has started a 2-year UBI project, beginning January 1st 2017. 2000 randomly selected citizens receive €560 per month. The program gives greater work security, especially in an era in which automation will threaten most job positions. Also, it doesn’t make people unwilling to look for a job, but on the contrary, it makes them more willing to do so, as searching for a job does not mean that they will lose unemployment benefits. It’s also expected to reduce the complex and expensive bureaucracy in Finland.
Finland has started a 2-year UBI project
The city of Livorno, in Italy, in 2016, started giving $537 per month, for a 6-month period, to the 100 poorest families in the city, to cover their basic needs, such as rent and food. It’s these population groups that UBI aims in benefiting. A true UBI, however, being fair and unconditional, will also have to give money to the rich, or the top 1%. The effect this will have, however, on the national economy, will be miniscule. The important point to take is that it will manage to help the low-incomers, who struggle to survive.
Developed countries were not the only places where UBI was tested. UBI was implemented in developing, and lower-middle-income economies as well. In India, in 2010, 20 villages took part in a UBI project. Families residing in the villages which received basic income spent more money on healthcare and food, while there was less general poverty and less social exclusion of minorities. Also, school performance improved in 2/3 of the families.
Universal Basic Income has been proven strong in all battles it has given so far. It appears to be a great solution against poverty, income inequality, starvation, bureaucracy, automation, and significantly improves healthcare, education, and employment. These are provisions that should not be considered a privilege only enjoyed by a certain percentage of the population, but a human right enjoyed by all.
Battle of Ideas takes place at the Barbican Centre, London on 28-29 October
Τι διδάγματα μπορούμε να πάρουμε από τον τρόπο που οι Σκανδιναβικές χώρες αντιμετώπισαν την κρίση;
Σε αυτές τις χώρες οι άνθρωποι καταβάλλουν μέχρι και το 60% των εισοδημάτων τους σε φόρους και εισφορές, όμως σε αντίθεση με μας όλες αυτές οι εισφορές όχι απλά πιανουν τόπο αλλά σε περιόδους βαθιάς οικονομικής κρίσης είναι η λύση για την αξιοπρεπή διαβίωση!
Η Σουηδία, η Δανία και η Νορβηγία έχουν ένα επαρκέστατο δίκτυ κοινωνικής ασφαλείας!
But the opposite has happened. Sweden, Denmark and Norway, where many people pay 50% of their income in taxes – with some even paying 60% – are coping better than most, in particular better than Britain.
Αν χάσεις την δουλειά σου στην Σουδία θα λάβεις το 80% του μισθού σου για τις πρώτες 200 μέρες και το 70% για τις επόμενες 100 μέρες, δηλαδή για 10 μηνες!
Στην Νορβηγία ο άνεργος λαμβάνει το 62% του μισθού του μέχρι για 2 χρόνια!
Overall, these countries’ high-tax, high-benefit welfare systems have been acting as stabilisers to their economies. If you lose your job in Sweden, you can expect to receive 80% of your wages for the first 200 days of inactivity, up to 680 kronor (£55) per day, dropping to 70% for the following 100 days. If you lose your job in Norway, you will receive 62% of your previous salary for up to two years.
Αναλογιστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν υπήρχε διαχείριση προς όφελος των πολιτών και των εργαζομένων του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων σύμφωνα και με τα ευρήματα του Γενικού Ελεγκτή και πόσο πολυτιμα θα ήταν σήμερα αυτά τα 7,5 ΔΙΣ που διαχρονικά όλοι οι κυβερνώντες κατασπατάλησαν
Υπενθυμίζουμε ότι σήμερα τα 7 ΔΙΣ που είναι «κατατεθειμένα» πλασματικά στο Γενικό Λογιστηριο του Κράτος δεν αποφέρουν απολύτως τίποτα αφού η απόδοση τους είναι ….0% ΜΗΔΕΝ τοις εκατό!
Δυστυχώς αυτό το δίκτυ κοινωνικής ασφάλειας το ροκάνισαν συνειδητά όλοι οι κυβερνώντες διαχρονικά….
According to liberal thinkers, Scandinavian countries should have drowned in the current economic crisis with their bloated public sectors and a nanny-state mentality that stifles individual creativity.
But the opposite has happened. Sweden, Denmark and Norway, where many people pay 50% of their income in taxes – with some even paying 60% – are coping better than most, in particular better than Britain.
«The outlook for these countries is good,» says Christian Ketels, an economist at the Harvard Business School and the Stockholm School of Economics. «They are going to return to normal quicker, and in better shape, than everybody else.»
Scandinavia has seen no protests, unlike in the UK, where some workers have been demanding British jobs for British people. Nor have there been street demonstrations or incidents of «bossnapping» like those in France, where laid-off employees kidnapped their superiors in protest.
Instead, there has been a quiet confirmation among most people here that their way of doing things beats the low-tax, low-welfare system pushed by the US and, increasingly, the UK. In a survey in July, Danes cited their welfare system as their society’s proudest achievement.
«There’s certainly been a feeling of ‘we told you so’,» says Ketels. «People feel they have a solid system and that they don’t have to follow what the US and the UK are saying is best.»
Not that these small, export-led economies have not been hit by the decline in global trade. All the Scandinavian governments have had to offer bank rescue plans and stimulus packages. Some manufacturers, such as the carmaker Saab, have gone bankrupt. Unemployment is on the rise too – 9.8% in Sweden, 3.8% in Denmark and 3.1% in Norway.
Overall, these countries’ high-tax, high-benefit welfare systems have been acting as stabilisers to their economies. If you lose your job in Sweden, you can expect to receive 80% of your wages for the first 200 days of inactivity, up to 680 kronor (£55) per day, dropping to 70% for the following 100 days. If you lose your job in Norway, you will receive 62% of your previous salary for up to two years.
«In these days, we see that a strong welfare state, together with free education and healthcare, has acted as a buffer that stabilises the economy,» says Kristin Halvorsen, Norway’s finance minister.
The size of the public sector has been helpful, too. While in Britain one in five workers is employed in the public sector, the proportion is much higher in Scandinavia. In Norway, for instance, it is about one in three, and they have money in their pockets.
«All the people working in the public sector have secure jobs and they had a huge pay increase in 2008,» says Espen R Moen, a professor of economics at the Norwegian School of Management. «They have never had as much money as now. This keeps demand up.»
Ketels points out that Denmark, Sweden and Norway had very sound public finances to start with. «They all had budget surpluses when the crisis happened because they had balanced their accounts,» he says.
Norway shines especially brightly: unlike Britain, it is saving its North Sea oil and gas revenues into a sovereign wealth fund, now worth 2.384 trillion kroner (£228bn), or 1.4 times its GDP. Only 4% of the fund goes into the national budget, the rest is saved for future generations. So when Norway needed to find money to stimulate the economy, it was able to find it without having to cut public budgets or increase taxes, as Britain is set to do.
In the 1990s, the Scandinavian countries underwent difficult financial crises during which they introduced tighter regulation of their banking sectors. That has protected them during the current downturn.
In addition, they have very competitive economies. Denmark and Sweden come third and fourth respectively in the World Economic Forum’s competitiveness survey for 2008-2009, behind the US and Switzerland (the UK comes 12th).
This competitiveness is underpinned by their well-funded and large public sectors. In its survey, the World Economic Forum argues that high levels of investment in education and training have been the key to success. «This has provided the workforce with the skills needed to adapt rapidly to a changing environment and has laid the ground for their high levels of technological adoption and innovation in recent years,» it says in the report.
«We notice more interest around the Nordic model because we manage to combine productivity, growth and welfare,» says Halvorsen, the Norwegian finance minister. «A large public sector is a buffer against the turmoil of the markets.»
Καρποφόρησε και πάει στη Βουλή, η πολιτική ανυπακοή του δικηγόρου Μιχάλη Παρασκευά, με αίτημα τον κοινωνικό έλεγχο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Του Μάριου Δημητρίου
Το δρόμο για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή ως συγκεκριμένη πρόταση νόμου, παίρνει το…άπιαστο όνειρο του γνωστού δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή Μιχάλη Παρασκευά, για αλλαγή του νόμου που διέπει το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ώστε να αποφασίζουν οι ασφαλισμένοι για τα χρήματα που εισφέρουν στο Ταμείο, να έχουν λόγο στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου και να ελέγχουν τη λειτουργία του Ταμείου.
Όπως αναφέρθηκε σε συζήτηση και ανάλυση του Νόμου για τον δημοκρατικό, κοινωνικό έλεγχο του ΤΚΑ από όλους τους ασφαλισμένους, που οργάνωσε στη Δημοσιογραφική Εστία στη Λευκωσία την Τετάρτη 19 Απριλίου 2017, η Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με τη συμμετοχή εκπροσώπων πέντε κοινοβουλευτικών κομμάτων, το νομοσχέδιο ήδη κατατέθηκε στην ολομέλεια της Βουλής και θα συζητηθεί σύντομα στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όπως διαβεβαίωσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής, βουλευτής του ΑΚΕΛ Ανδρέας Φακοντής.
Στιγμιότυπο από εκδήλωση της Πρωτοβουλίας έξω από τη Βουλή, την παραμονή της ανακοίνωσης της απόφασης του Δικαστηρίου για την υπόθεση Μιχάλη Παρασκευά, στις 24 Σεπτεμβρίου 2015.
Πολιτική ανυπακοή και πολιτική πρόταση
Την πρόταση νόμου κατέθεσαν στη Βουλή το Κίνημα Οικολόγων Συνεργασία Πολιτών και η ΕΔΕΚ, υιοθετώντας τις γραπτές θέσεις της Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων – του κινήματος πολιτών που δημιουργήθηκε στη διάρκεια της δίκης του Μιχάλη Παρασκευά, καταδικασθέντα στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας για μη καταβολή εισφορών στο ΤΚΑ. Η δίκη του, (που είχε από τον υπογράφοντα, ανελλιπή δημοσιογραφική κάλυψη), άρχισε τον Μάρτιο 2014 και τέλειωσε τον Σεπτέμβρη 2015, με τον Μ. Παρασκευά να την αξιοποιεί με επιτυχία, διαμορφώνοντας την πολιτική ανυπακοή του, σε μια γενικότερα αποδεκτή και εφαρμόσιμη πολιτική πρόταση και μεταμορφώνοντας σε ένα ευρύτερο λαϊκό κίνημα, την μοναχική του «σταυροφορία». Χρησιμοποίησε τη δίκη του, ως ένα βήμα πολιτικού αγώνα της Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που απέκτησε στο μεταξύ δεκάδες μέλη και νομική προσωπικότητα ως εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
«Η επιμονή του έφερε αποτελέσματα»
Ο ρηξικέλευθος δικηγόρος που ρίσκαρε κυριολεκτικά την καριέρα και το επαγγελματικό του μέλλον, επιλέγοντας συνειδητά να παρανομήσει, μη καταβάλλοντας τις εισφορές του στο ΤΚΑ ως αυτοεργοδοτούμενος, έτσι ώστε να κάνει ευρύτερα γνωστά τα αιτήματά του, καταδικάστηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015, σε πρόστιμο 350 ευρώ και διατάχθηκε να καταβάλει στο ΤΚΑ, το μέχρι τότε οφειλόμενο ποσό των 827 ευρώ και 21 σεντ, ενώ στις 23 Ιουνίου 2016, βρέθηκε για άλλη μια φορά στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, κατηγορούμενος για παράλειψη καταβολής εισφορών στο ΤΚΑ, για την περίοδο μεταξύ Ιουλίου 2014 και Αυγούστου 2015, που είναι 2,929 ευρώ.
«Ομολογώ», είπε χαρακτηριστικά στην εκδήλωση της 19ης Απριλίου 2017 ο βουλευτής της Αλληλεγγύης Μιχάλης Γιωργάλλας, «ότι όταν έβλεπα στις ειδήσεις κατά καιρούς, την προσπάθεια του Μιχάλη Παρασκευά, είχα την εντύπωση ότι επρόκειτο για ένα ονειροπόλο, αντισυμβατικό νεαρό που τα έβαζε με ένα σύστημα, που δεν ήξερε ο ίδιος, ούτε το μέγεθος ούτε την επικινδυνότητά του. Όμως η επιμονή του, η υπομονή του και το κουράγιο του έφεραν αποτελέσματα και σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια αξιέπαινη προσπάθεια, η οποία στοχεύει να αλλάξουν κάποια προβληματικά στοιχεία στη λειτουργία της κυπριακής πολιτείας».
«Δεν έπρεπε να λείπει το κυβερνών κόμμα»
Στην εκδήλωση, που συντόνισε ο φοιτητής Νομικής Σωκράτης Τζιάζας, προσκλήθηκαν και τοποθετήθηκαν στο θέμα, από το Κίνημα Οικολόγων Συνεργασία Πολιτών η Αντιπρόεδρος Έφη Ξάνθου, από την ΕΔΕΚ η κοινοβουλευτική συνεργάτιδα Έλενα Λυμπουρή, από το ΑΚΕΛ το μέλος του Γραφείου Κοινωνικών Θεμάτων Χάρης Πασιάς, από την Αλληλεγγύη ο βουλευτής Μιχάλης Γιωργάλλας και από το ΔΗΚΟ ο Αντιπρόεδρος Επαρχιακής Επιτροπής Κερύνειας Ανδρέας Νικηταράς. Είχε δηλώσει συμμετοχή και η βουλευτίνα Άννα Θεολόγου από τη Συμμαχία Πολιτών, αλλά δεν παρευρέθηκε λόγω έκτακτου κωλύματος.
Ο Μιχάλης Παρασκευάς χαρακτήρισε αρνητικό γεγονός την άρνηση του ΔΗΣΥ να συμμετάσχει στον διάλογο: «Δεν έπρεπε να λείπει το κυβερνών κόμμα από ένα διάλογο για δημοκρατικό κοινωνικό έλεγχο του ΤΚΑ», είπε. «Τουλάχιστον ο ΔΗΣΥ όφειλε να τοποθετηθεί – εδώ δεν δικάζουμε κανένα, ούτε ήρθαμε να κάνουμε μικροπολιτική», πρόσθεσε. Να σημειώσουμε ότι την εκδήλωση άνοιξε ο φοιτητής Νομικής και μέλος της Πρωτοβουλίας, Κωνσταντίνος Κότροφος, με αναφορά του στον ολλανδικό Νόμο του 2015 Περί Δημοψηφίσματος, που όπως είπε, «έχει να κάνει με τη φιλοσοφία της Πρωτοβουλίας για το νόμο για το ΤΚΑ και για τη δυνατότητα του απλού πολίτη να λειτουργήσει τους μηχανισμούς για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, το οποίο να τεθεί υπόψη της πολιτικής ηγεσίας, έστω κι αν δεν είναι δεσμευτικό».
Στιγμιότυπα από δύο δικασίμους στην υπόθεση, με τον Μιχάλη Παρασκευά να απευθύνεται σε συμπολίτες που προσέτρεξαν στο Δικαστήριο να του συμπαρασταθούν.
Οι αρμοδιότητες στο Δ. Συμβούλιο
Σύμφωνα με την πρόταση νόμου της Πρωτοβουλίας, που έγινε πρόταση του Κινήματος Οικολόγων και της ΕΔΕΚ, μεταφέρονται στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων όλες οι αρμοδιότητες που αφορούν το Ταμείο και που σήμερα έχει ο Υπουργός Οικονομικών. Παρουσιάζοντας την πρόταση ο Μιχάλης Παρασκευάς είπε ότι «ουσιαστικά η πιο σημαντική αλλαγή στον Νόμο για το ΤΚΑ, είναι η μεταφορά της εξουσίας από τον Υπουργό Οικονομικών, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου. Υπάρχουν τώρα 21 μέλη στο Διοικητικό Συμβούλιο, με συμβουλευτικό και διακοσμητικό ρόλο, αφού όλες τις εξουσίες τις έχει ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών και κάποιες και ο εκάστοτε Υπουργός Εργασίας κι αυτό από μόνο του είναι προβληματικό. Εμείς προτείνουμε να υπάρχουν 19, αντί 21 μέλη, από τα οποία τα 9 να διορίζονται από τον Υπουργό Οικονομικών και τα 10 (η πιο σημαντική μας εισήγηση) να είναι αιρετά και να εκλέγονται από τους ασφαλισμένους – ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονται και πολλοί μετανάστες από τρίτες χώρες στην Κύπρο, οι οποίοι εισφέρουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αλλά όταν επιστρέφουν στις πατρίδες τους, δεν τα λαμβάνουν και δεν καρπώνονται τα οφέλη των δικών τους εισφορών. Αυτά τα λεφτά, χάνονται στις μαύρες τρύπες του κράτους, το οποίο διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλισμένων».
Γκρίζες ζώνες και άλλα κενά
Εκ μέρους των κομμάτων, πήρε πρώτη το λόγο, για το Κίνημα Οικολόγων, η Έφη Ξάνθου, «τιμής ένεκεν, γιατί με την ΕΔΕΚ κατέθεσαν στη Βουλή την πρόταση νόμου», όπως είπε ο συντονιστής της συζήτησης. Ανέφερε η κυρία Ξάνθου, ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ετοιμασίας νομοσχεδίου, «έγινε πολλή προεργασία από την Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων και ήταν πιο εύκολο το έργο μας. Δεν είχαμε ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον Νόμο περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μελετήσαμε την πρόταση νόμου της Πρωτοβουλίας και διαπιστώσαμε ότι υπήρχε όντως θέμα. Ουσιαστικά ο Νόμος προνοούσε ότι μέχρι και τον Μάρτιο 2010, τα Υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας θα κατέθεταν νομοσχέδιο για να δημιουργηθεί ανεξάρτητη επιτροπή που θα διαχειριζόταν το επενδυτικό Ταμείο. Δηλαδή αναγνώριζε ο ίδιος ο Νόμος ότι υπάρχει ένα κενό. Υπήρχαν γκρίζες ζώνες και άλλα κενά, ως προς το πώς επενδύονταν αυτά τα ποσά πριν το 2010 και γι’ αυτό επιμένουμε στην αλλαγή του Νόμου, γι’ αυτό επεξεργαστήκαμε την πρόταση της Πρωτοβουλίας, με συνοδοιπόρο την ΕΔΕΚ και τη Ρούλα Μαυρονικόλα».
«Δεν είμαστε μια άβουλη κοινωνία»
Στη δική της τοποθέτηση για την ΕΔΕΚ, η Έλενα Λυμπουρή χαιρέτισε το γεγονός ότι αυτή η πρωτοβουλία προήλθε από πολίτες, όπως είπε. Πρόσθεσε ότι «αυτό καταδεικνύει ότι η κοινωνία μας αρχίζει να ενδιαφέρεται για τα κοινά, να ζητά να έχει άποψη και δεν είναι μια άβουλη κοινωνία, που απλώς ακολουθεί εντολές». Η κυρία Λυμπουρή άρχισε, κάνοντας αναφορά σε ένα κεφαλαιώδες, όπως το χαρακτήρισε, ζήτημα, «που είναι τα 7,5 δις ευρώ που οφείλει το κράτος να επιστρέψει στο ΤΚΑ. Θεωρούμε αδιανόητο αυτά τα λεφτά να μην επιστραφούν στους ασφαλιζόμενους πολίτες, στους οποίους δικαιωματικά, ανήκουν. Η πολιτική του κράτους να δανείζεται από τα ταμεία, όπως επισημαίνει και ο Γενικός Ελεγκτής στις ετήσιες εκθέσεις του, πρέπει πλέον να σταματήσει. Δεν μπορεί η πρακτική αυτή να συνεχίζεται, γιατί κάποια στιγμή θα τεθεί θέμα βιωσιμότητας των ταμείων. Θεωρούμε ότι τα χρήματα αυτά αποτελούν εισφορές των εργαζομένων και πρέπει να είναι εκεί όταν φτάσουν στο συντάξιμο έτος της ηλικίας τους να δικαιούνται να πάρουν πίσω τις εισφορές που είχαν καταβάλει. Σε σχέση με την πρόταση νόμου, όντως τη συνυπογράψαμε γιατί μεταφέρει τις υπερεξουσίες που έχει ένα άτομο σήμερα, σε ένα Διοικητικό Συμβούλιο».
Ναι στην έναρξη κοινωνικού διαλόγου
Ο Ανδρέας Νικηταράς είπε μεταξύ άλλων ότι «ως ΔΗΚΟ θεωρούμε επιτακτική ανάγκη, τη βελτίωση του πλαισίου που αφορά τη νομοθεσία, η οποία θα είναι συμβατή με τις νέες απαιτήσεις που έχουν δημιουργηθεί μετά την οικονομική κρίση. Συνεπώς εισηγούμαστε την έναρξη κοινωνικού διαλόγου ώστε να εξευρεθεί κοινή συνισταμένη για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ΤΚΑ και παράλληλα των κοινωνικών δικαιωμάτων. Η εν λόγω πρόταση νόμου πρέπει να συζητηθεί ενώπιον της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ώστε να ακούσουμε όλες τις πλευρές, συμπεριλαμβανομένης της εκτελεστικής εξουσίας που σήμερα απουσιάζει. Πρέπει να προσμετρηθούν οι θετικές, αλλά ενδεχομένως και κάποιες αρνητικές συνέπειες. Από την τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας και με τη θέσπιση νέων προνοιών, μπορεί να εξάγουμε πολύ καλά συμπεράσματα και να βελτιώσουμε αυτό το πλαίσιο. Εμείς ως ΔΗΚΟ βρισκόμαστε στο στάδιο αξιολόγησης της μελέτης της πιο πάνω πρότασης και θα είμαστε σε θέση να τοποθετηθούμε ενδελεχώς, κατά τη συζήτηση στη Βουλή. Θεωρούμε ότι πρόκειται για ένα θετικό βήμα που θα συμβάλει στην έναρξη ενός διαλόγου για το σύστημα Κοινωνικών Ασφαλίσεων στον τόπο μας, ενισχύοντας πρωτοβουλίες για συμμετοχική δημοκρατία και εκσυγχρονισμό των θεσμών του κράτους».
«Να μην κάνουμε βήματα πίσω»
Την πρωτοβουλία της…Πρωτοβουλίας χαιρέτισε και ο Χάρης Πασιάς για το ΑΚΕΛ, το οποίο, όπως σημείωσε, «επικροτεί τέτοιες προσπάθειες και δεν γυρίζει απαξιωτικά την πλάτη, σε τέτοιες πρωτοβουλίες των πολιτών». Πρόσθεσε ότι «εμείς ως ΑΚΕΛ είμαστε πολύ ευαίσθητοι στο θέμα του ΤΚΑ και θεωρούμε ότι με κάποιο τρόπο, θα πρέπει να ενισχύσουμε τον ρόλο του Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά σε αυτή την προσπάθεια να μην κάνουμε βήματα πίσω, αντί μπροστά. Θα πρέπει κατά την άποψή μας να προστατευτεί ο θεσμός των κοινωνικών εταίρων που συμμετέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο και να υπάρξει μια σωστή επενδυτική πολιτική, προς όφελος του Ταμείου. Συμφωνούμε σε ό,τι αφορά τη μεταφορά αρμοδιοτήτων από τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομικών ή τον Υπουργό Εργασίας, γιατί αυτό θα είναι πιο δημοκρατικό και πρέπει να συνεχισθεί η προσπάθεια για δημόσιο διάλογο για διαμόρφωση του νόμου αυτού και ελπίζω σύντομα να έχουμε κατάληξη».
«Η σωστή στιγμή ν’ ανοίξει η συζήτηση»
Ο Μιχάλης Γιωργάλλας για την Αλληλεγγύη, έκανε λόγο για «μεγάλη τρύπα στο ΤΚΑ που δημιουργήθηκε από ανάγκες ρευστότητας όλων των κυβερνήσεων, που προσέτρεχαν στην εύκολη λύση επικαλούμενες το δίκαιο της ανάγκης, αντλώντας ρευστότητα από το Ταμείο». Πρόσθεσε τα εξής, μεταξύ άλλων: «Έχω κρατήσει από την ονομασία της Πρωτοβουλίας, τον «κοινωνικό έλεγχο», που είναι μια σημαντική παράμετρος η οποία συμβάλλει στη χρηστή διοίκηση – κι αυτό επειδή ζούμε σε μια πολιτεία όπου υπάρχει παντελής έλλειψη ελέγχου σε όλα τα επίπεδα, με φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς που εμποδίζουν και καθηλώνουν την ανάπτυξη της πολιτείας. Το μοντέλο του 1960 έκλεισε τον κύκλο του και πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Οι αδυναμίες, οι ελλείψεις, τα προβλήματα τα οποία εδράζονται πάνω σε αυτό το μοντέλο λειτουργίας, πρέπει σιγά σιγά να τα κόβουμε και να τα πετούμε ως αποστήματα. Είναι γεγονός ότι στη σημερινή λειτουργία της κοινωνικής ασφάλισης, ο Υπουργός είναι ο θεός. Αλλά αν αυτός ο Υπουργός είναι προβληματικός, ή αν δεν ασκεί ως οφείλει, τον έλεγχο της διαδικασίας του Ταμείου, τα προβλήματα τα φορτώνεται το Ταμείο και κατ’ επέκταση η πολιτεία. Τα προβλήματα του Ταμείου σήμερα, είναι πρώτιστα η βιωσιμότητα, το έλλειμμα, οι συνεισφορές χωρίς αντίκρισμα (αναφέρθηκε το παράδειγμα των αλλοδαπών και των αυτοεργοδοτούμενων). Πάνω απ’ όλα, είναι η αδυναμία να υπάρχει σωστή διαχείριση και επένδυση, που θα πολλαπλασιάζει τα αποθεματικά του. Εμείς είμαστε συνοδοιπόροι σε αυτή την προσπάθεια για να βελτιώσουμε το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία της κοινωνικής ασφάλισης στον τόπο μας. Η πρόταση νόμου που έχουμε ενώπιον μας, ανοίγει αυτή τη συζήτηση. Είναι αρκούντως ικανοποιητικό γιατί ξεκινούμε σε κοινοβουλευτικό επίπεδο πλέον να μπαίνουμε στη λογική της Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου για το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η εκχώρηση αρμοδιοτήτων από τον Υπουργό Οικονομικών στο Διοικητικό Συμβούλιο είμαι σίγουρος ότι θα προσκρούσει σε συμφέροντα και αυτό φαίνεται απόψε από την απουσία ενός μεγάλου κόμματος (σ.σ. του ΔΗΣΥ), που προφανώς δεν ήθελε να ταυτιστεί με την παρουσία του εδώ, με την προσέγγιση για εκχώρηση αρμοδιοτήτων από ένα όργανο εκτελεστικής εξουσίας, σε ένα Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο θα δίνει τη δυνατότητα μιας καλύτερης λειτουργικότητας, διαφάνειας και απόδοσης σύμφωνα με τους εισηγητές της πρότασης. Από την άλλη, αυτά τα συμφέροντα και οι νοοτροπίες που σήμερα υπάρχουν γύρω από το πλαίσιο της κοινωνικής ασφάλισης, θα το δουν ως αιτία πολέμου. Νομίζω είναι η σωστή στιγμή για ν’ ανοίξει αυτή η συζήτηση, γιατί εδώ και σχεδόν 4 μήνες, συζητούμε για τους νόμους και κανονισμούς για το ταμείο επενδύσεων από έσοδα υδρογονανθράκων. Θα είμαστε κοντά σε αυτή την προσπάθεια, συμμετέχοντας παραγωγικά στη συζήτηση, ελπίζοντας ότι θα καταφέρουμε να πείσουμε την πλειοψηφία και τελικά να επιτευχθεί ο επιθυμητός στόχος, να αναμορφωθεί ΚΑΙ βελτιωθεί το μοντέλο διαχείρισης του ΤΚΑ, ώστε ν’ αντιμετωπιστούν τα ελλείμματα, να διαπιστωθεί η βιωσιμότητα του ΤΚΑ και να μπορέσουμε σιγά σιγά να ξεφύγουμε από τους σημερινούς κινδύνους που απειλούν την κοινωνική ασφάλιση στον τόπο μας».
Ο Μιχάλης Παρασκευάς με τον Μάριο Δημητρίου, στη δικάσιμο της 2ας Ιουνίου 2015.
Η υπόθεση, τότε είχε αρχίσει…
Βάζοντας σε λειτουργία τη…μηχανή του χρόνου για το συγκεκριμένο ζήτημα, να θυμίσουμε την πρώτη αντίδραση του Μιχάλη Παρασκευά, όταν πήρε δικαστική κλήση για να παρουσιαστεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις 13 Μαρτίου 2014, κατηγορούμενος ότι δεν πλήρωσε τις εισφορές του ως αυτοτελώς εργαζόμενος στο ΤΚΑ, αμέσως μετά που ψηφίστηκε το Μνημόνιο. Είπε στον υπογράφοντα, τα εξής: «Πήρα τις αποφάσεις μου και είμαι έτοιμος να επωμιστώ το κόστος των επιλογών μου, παρόλο που ως δικηγόρος διακινδυνεύω πολλά, αφού μπορεί να αντιμετωπίσω ακόμα και πειθαρχικές συνέπειες, αν δεν εκπληρώσω υποχρεώσεις μου προς το κράτος και αποφάσεις δικαστηρίων. Αλλά, το κάνω για να υπάρξει αντίδραση από τον κόσμο και συμπαράσταση, όχι προς εμένα, αλλά για το γενικό καλό. Πρέπει να οργανωθεί μια μαζικότερη κοινωνική αντίδραση, γιατί δεν το κάνω για να προστατευτώ μόνον εγώ. Δεν μπορεί κανείς να αντιδρά ως μονάδα και να επωμίζεται, μόνος, όλο το κόστος, γιατί δεν θα έχει νόημα. Ως δικηγόρος, κυριολεκτικά απελευθερώνω ανθρώπους από φυλακές και κρατητήρια της Αστυνομίας. Αν χάσω την άδειά μου, δεν θα μπορώ να ζήσω και δεν θα μπορώ να βοηθήσω άλλους ανθρώπους. Αλλά δεν με νοιάζει να πάω φυλακή, φτάνει να έχει ένα αποτέλεσμα η προσπάθειά μου. Αν η κοινωνία δεν αντιδράσει, δεν γίνεται αγώνας. Εμένα ο στόχος μου ως ακτιβιστής, είναι να εμπλακούν και άλλοι στον αγώνα. Δεν είναι στόχος μου να γίνω μάρτυρας, ούτε να ηρωοποιηθώ, αλλά να προσφέρω και να έχει η προσφορά μου αποτέλεσμα στην κοινωνία. Ξέρω ότι το σύστημα είναι παντοδύναμο και δεν μπορώ να σηκώσω μόνος μου το βάρος αυτής της προσπάθειας…Το θέμα είναι κυρίως πολιτικό και όχι νομικό, και γι’ αυτό άλλωστε ο αγώνας αυτός, αποκαλείται πολιτική ανυπακοή. Όταν ο λαός αντιδρά μαζικά, δεν μπορεί να του κάνει τίποτε, ούτε δικαστής, ούτε Αστυνομία. Αυτοί οι θεσμοί δεν λειτουργούν στο κενό και είναι η κοινωνία που επιβάλλει τι θέλει. Ζούμε σε δύσκολους καιρούς και η κοινωνία πρέπει να καταλάβει ότι δεν θα τη σώσει κανένας σωτήρας. Οι σωτήρες θα σώσουν τον εαυτούλη τους. Η κοινωνία θα σωθεί από την ίδια και μόνον. Όταν οι άνθρωποι αυτοοργανωθούν, θα σώσουν τον εαυτό τους».
Να θυμίσουμε τέλος, το σχόλιο που έκανε στον υπογράφοντα ο Μιχάλης Παρασκευάς μετά την καταδικαστική σε βάρος του, απόφαση του Δικαστηρίου, ότι «δεν τέλειωσε η υπόθεση, τώρα έχει αρχίσει»…Πραγματικά, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η υπόθεση τότε είχε αρχίσει…
Φωτό: Από αριστερά ο Μ. Γιωργάλλας, ο Α. Νικηταράς, ο Χ. Πασιάς, η Ε. Λυμπουρή, η Ε. Ξάνθου και ο Μιχάλης Παρασκευάς, στην εκδήλωση για τη συζήτηση του νομοσχεδίου για έλεγχο του ΤΚΑ.
O Θούριος του Ρήγα σε διασκευή Αριστοτέλη Motorhead Λέμμι , οι ελληναράες, το ακελ του μαλά που μας περιπαίζουν με τον σιύλλο του αναστασιάδη πριν τον πατήσει η λιμουζίνα του……
η Σεισάχθια του Σόλωνα απάντηση στην μισθωτή σκλαβιά του σήμερα με το Άνευ Όρων Βασικό Εισόδημα όπως εφαρμόζεται στην Φινλανδία στην Ολλανδία στον Καναδά με υποστηρικτές τον Έλον Μασκ, Μπιλ Γκειτς, ο αγώνας της Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων για εισαγωγή και αυτής της τεράστιας κοινωνικής λύσης καταπολέμησης της φτώχειας Basic Income Europe
το καρκασιαλλικι με το Άνασσα που αναδεικνύει την έλλειψη οργάνωσης επί της ουσίας και ανάδειξης ότι τα πράματα αλλάζουν μόνο με οργανωμένη προσπάθεια επιμονή και υπομονή με ανάλυση και διεκδίκηση
η επιθετική κατεύθυνση της Πρωτοβουλίας με προετοιμασία αγωγής στην οποία μπορεί να συμμετάσχει όποιος ασφαλισμένος θέλει, με την τεράστια βοήθεια από τον Κωνσταντίνο Κότροφο, βασικότατο μέλος και μεταπτυχιακό φοιτητή Νομικής
το βόλεμα του ηγετίσκου του …….κόμματος των ζώων και ο διορισμός του από τον αναστασιάδη….αλλη μια θεσάρα…. τζαι εμείς να τα λαλούμεν μ΄νοι μας για τον κάθε γιαννάκη γιαννάκη επιτροπο…εθελοντισμού με τις μισθάρες του
η κάνναβη, η ποινικοποίηση το 1937 για πολιτικούς λόγους με γέιμσα των ιδιωτικών φυλακών που κερδίζουν από τον αριθμό των κρατουμένων….
11 Σεπτεμβρίου 1973 η ανατροπή και η δολοφονία του πορέδρου Αλιέντε από τις ΗΠΑ του Κισσιγκερ και η επιβολή του φασίστα δικτάτορα Πινοσέτ του καλύτερου φίλου της Θάτσερ με την εφαρμογή των νεοφιλελερων των chicago boys του Μιλτον Φρίτμαν
Τι συμβολιζει η σβαστικα; Πως πρεπει να αντιμετωπιζονται οι ναζι που δηλωνουν οτι ειναι ναζι και φορανε και ….κορδελουα στο μπρατσακι;
Ειμαστε κατα της βιας απ οπου και αν προερχεται
Άλλωστε ειναι γνωστο οτι ολα αυτα που ονομαζονται δικαιωματα, ελευθερια, φαι κλπ αποκτηθηκαν με διαλογο πχ με τους Περσες, τους Οθωμανους, τους Γερμανους το 1914, το 1940 κλπ κλπ
Αγαπη μονο
Φαι δεν χρειαζεται, τα παιδια σου να φανε καρδουλες οταν θα ερθει ο αλλος με την ματσσιαν να σου σπασει την κκελλε σου
Αυτα δεν μπορουν και δεν πρεπει να περασουν απαρατηρητα
Αλληλεγγυη στους συναδελφους. …..αλλα δυστυχως οι δικηγορικοι μας συλλογοι εχουν αλλες προτεραιοτητες
Η επιτροπη ανθρωπινων δικαιωματων του παγκυπριου δικηγορικου που ημουν πολυ ενεργο μελος δεν φαινεται να εχει την προθυμια να κανει ουσιαστικη παρεμβαση στην κοινωνια
Ανταπόκριση από σύντροφο στην Ελλάδα για τα τεκταινόμενα στην Τουρκία.
Στη φυλακή 14 Τούρκοι δικηγόροι που υπερασπίστηκαν απεργούς πείνας
Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης διέταξε την Πέμπτη την προφυλάκιση 14 δικηγόρων που συνελήφθησαν στις 12 Σεπτεμβρίου και είναι συνήγοροι δύο εκπαιδευτικών που πραγματοποιούν απεργία πείνας εδώ και έξι μήνες διαμαρτυρόμενοι για την απόλυσή τους από τις αρχές.
Δώδεκα από αυτούς κατηγορούνται «ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης» και άλλοι δύο ότι «ίδρυσαν ή διευθύνουν τρομοκρατική οργάνωση», το DHKP-C, μια μαχητική οργάνωση της άκρας αριστεράς, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή.
Οι 14 δικηγόροι, από το Γραφείο Δικαιωμάτων του Λαού (HHB), συνελήφθησαν στις 12 Σεπτεμβρίου, δύο ημέρες πριν από την έναρξη της δίκης της Νουριγέ Γκιουλμέν και του Σεμίχ Οζακτσά, δύο εκπαιδευτικών που βρίσκονται στη φυλακή από τα τέλη Μαΐου και την υπεράσπισή τους έχει αναλάβει το HHB. Άλλοι δύο δικηγόροι που είχαν συλληφθεί τότε αφέθηκαν προσωρινά ελεύθεροι με εντολή δικαστηρίου της Κωνσταντινούπολης, διευκρίνισε σήμερα το Ανατολή.
Η Γκιουλμέν, πανεπιστημιακός, και ο Οζακτσά, δάσκαλος, έχουν γίνει σύμβολα των διώξεων που ξεκίνησαν μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2015, για την οποία η Άγκυρα κατηγορεί τον Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος αρνείται κάθε ανάμιξη.
Αφού απολύθηκαν από τη δουλειά τους με διάταγμα, ξεκίνησαν τον Μάρτιο απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας και στη συνέχεια, στα τέλη Μαΐου, φυλακίστηκαν με την κατηγορία ότι είναι μέλη της DHKP-C. Μετά τη σύλληψη των μελών του, το HHB ανήρτησε το ακόλουθο μήνυμα στο τουίτερ: «Θα οργανωθούμε ακόμη περισσότερο και η μάχη μας για δικαιοσύνη θα κερδίσει!».
Κατά την έναρξη της δίκης τους στις 14 Σεπτεμβρίου, δικαστήριο της Άγκυρας διέταξε την παράταση της κράτησης της Γκιουλμέν και του Οζακτσά. Η επόμενη ακροαματική διαδικασία θα πραγματοποιηθεί στις 28 Σεπτεμβρίου.
Οι συγγενείς της Γκιουλμέν και του Οζακτσά έχουν διατυπώσει ανησυχίες για την υγεία των δύο κρατουμένων οι οποίοι τρέφονται αποκλειστικά με ζαχαρωμένο και αλατισμένο νερό, με αφεψήματα και βιταμίνη B1 αφότου ξεκίνησαν την απεργία πείνας.
Περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι συνελήφθησαν στην Τουρκία και περισσότεροι από 140.000 έχουν απολυθεί ή έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα στο πλαίσιο των διώξεων που ακολούθησαν το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα.
Να σημειώσω ότι από την Ελλάδα είχαμε πάει δυο αλληλέγγυοι και παραβρεθήκαμε στη Δίκη. Πριν ξεκινήσει η Δίκη οι αστυνομικές δυνάμεις χτύπησαν με ιδιαίτερη βαναυσότητα τους συγκεντρωμένους μπροστά στο Δικαστήριο και προχώρησαν σε δεκάδες συλλήψεις. Η επίθεση της αστυνομίας συνεχίστηκε και μέσα στο Δικαστήριο εμποδίζοντας Δικηγόρους και πολίτες να μπουν στην αίθουσα.
Τουλάχιστον 1.000 Δικηγόροι ζήτησαν να είναι συνήγοροι των κατηγορουμένων. Υπάρχει και τρίτη κατηγορούμενη, η Acun. Κατηγορείται γιατί συμπαραστάθηκε στους δυο!!! Άρα είναι μέλος του DHKP-C!!! Αυτή είναι η Τουρκία του σήμερα.
-osr- τίποτε δεν χαρίζεται..... όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά 