Η Ιστορία δεν είναι ποτέ απλή

 

Η Ιστορία δεν είναι ποτέ απλή

Έγραψα μια ανάλυση για την ομιλία του Μακάριου στον ΟΗΕ στις 19/7/74 και στα σχόλια κάτω από το ποστ μου γίνεται πάρτι σύγκρουσης

Ο ένας με κατηγορεί ότι ρίχνω ευθύνες στον Μακάριο για να απαλλάξω την εοκαβ… και ο άλλος ότι προσπαθώ να απαλλάξω τον Μακάριο από τις ευθύνες του

Το ίδιο κείμενο μου αντιμετωπίζεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο από δύο πλευρές που δεν συναντώνται πουθενά

Γιατί προφανώς δεν υπάρχει πρόθεση αλληλοκατανόησης παρά μόνο επικράτησης της δικής μου θέσης έναντι της δικής σου κλπ

Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος

Το κυπριακό με την μορφή του μετά το 60 ξεκίνησε με ό,τι μπορούσε να πάει στραβά

Δεν υπήρξε συναίνεση στην αποδοχή του νέου κράτους ως η τελική λύση παρά μόνο ως ψεύτες όλοι ως κάτι μεταβατικό για τον απώτερο στόχο ένωση/ταξιμ και έτσι εξέλιπαν παντελώς οι συνθήκες συνύπαρξης

Δημιουργήθηκε ένα κράτος έκτρωμα που κανένας δεν ήθελε και όλοι απλά χρησιμοποιούσαν για να πετύχουν τους στόχους που έθεσαν είτε προσωπικούς είτε κοινοτικούς

Δεν υπάρχει καν μινιμουμ συμφωνίας σε βασικά ιστορικά δεδομένα όπως αυτό που περιγράφω πιο πάνω παρά μόνο προσπάθεια

των «πλευρών» να απαλλάξει τον εαυτό της και να ρίξει ευθύνες στην άλλη πλευρά όποια και να είναι αυτή

Η γενιά μετά το 74 είμαστε καταδικασμένοι να ασχολούμαστε με αυτό την ιστορική στρέβλωση και να προσπαθήσουμε να λύσουμε ένα γόρδιο δεσμό που θεωρώ ότι δεν λύνεται

Το κυπριακό μετά το 74 έλαβε μια εντελώς διαφορετική μορφή από αυτή που είχε πριν και φτάσαμε στο 2020 να μιλάμε ακόμη με συνθήματα του 60 και να μιλάμε για τον Μακάριο και τον Γρίβα και χωρίς να υπάρχει καν ψήγμα ένδειξης συναίνεσης όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα

Δεν υπήρξε καμιά απολύτως καθάρση και ούτε θα υπάρξει ποτέ αλλά απλά θα διαιωνίζεται μια άρρωστη κατάσταση μέσα στα άρρωστα μυαλά όλων των κυπρίων ανεξαιρέτως που ο καθένας θα έχει την δική του εκδοχή ως την μόνη αληθινή αντιμετωπίζοντας τον άλλο και την άλλη εκδοχή ως εχθρό