Rebels…. αντί άλλου αφιερώματος.. Συγκέντρωση 30/4/2011 ώρα 10 πμ Πλατεία Ελευθερίας Λευκωσία

Συρία- Υπόσκαψη καθεστώτος με εξωτερική «βοήθεια» (και πάλι) αλλά χωρίς ανατροπή του Ασαντ αλλά αποδυνάμωση του ώστε να κόψει δεσμούς με το Ιράν

Συρία

από Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα

http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2011/04/28/%CF%83%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1/

by blackmediterraneanpirate

BlackMediterraneanPirate     28-04-2011    05:00

Ενημέρωση:   28-04-2011    07:15   (Τουρκική παρέμβαση: η Τουρκία επιμένει να προσπαθεί να παίξει ρόλο μεσολαβητή / ρυθμιστή στο Ισλάμ)

Στη Συρία παίζονται πολλά παιχνίδια.

Οι Δυτικοί Σταυροφόροι περιμένουν σαν τα κοράκια, ώστε να μπορέσουν να επωφεληθούν κατά το μέγιστο δυνατό, για μία ακόμη φορά, από τις εξέγέρσεις των Αραβικών λαών.

Θεωρούν τη Συρία ως τη θέση στο χάρτη που θα τους φέρει ένα βήμα πιο κοντά στον τελικό τους στόχο (προσωρινό, των τελευταίων, πιο πρόσφατων χρόνων), που είναι το Ιράν.

Για πολλούς και διάφορους λόγους.

Προς το παρόν, παραθέτουμε την εξέλιξη των γεγονότων στις πόλεις της Συρίας και τον δύσκολο αγώνα του Συριακού λαού.

Θα επανέλθουμε με ανάλυση του τί παίζεται στην περιοχή.

—————————————————————————————————————————————————

Ζητώντας την “ανατροπή του καθεστώτος”

Χιλιάδες διαδηλωτές στην πόλη Ντεράα της Συρίας

22/04/2011  14:46

Χιλιάδες άνθρωποι διαδηλώνουν σήμερα στην πόλη Ντεράα της νότιας Συρίας ζητώντας την “ανατροπή του καθεστώτος” του σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.

Οι διαδηλώσεις στην πόλη αυτή γίνονται μία ημέρα μετά την άρση από τον πρόεδρο Άσαντ της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που ίσχυε στη χώρα για σχεδόν 50 χρόνια.

Η άρση του μέτρου αυτού αποτελούσε ένα από τα βασικά αιτήματα των διαδηλωτών στη Συρία.

Παράλληλα οι σύροι ακτιβιστές που συντονίζουν τις μαζικές διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος του Άσαντ αξίωσαν σήμερα την κατάργηση του μονοπωλίου στην εξουσία που έχει το κόμμα Μπάαθ του σύρου προέδρου και την εγκαθίδρυση ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος.

Στην πρώτη κοινή ανακοίνωση που εκδίδουν από τότε που άρχισαν οι διαδηλώσεις στη Συρία πριν από πέντε εβδομάδες, οι Τοπικές Επιτροπές Συντονισμού, που εκπροσωπούν τις επαρχίες σε όλη τη Συρία, υπογραμμίζουν ότι “τα συνθήματα για ελευθερία και αξιοπρέπεια μπορούν να γίνουν πράξη μόνον μέσω μιας ειρηνικής δημοκρατικής αλλαγής”.

“Όλοι οι κρατούμενοι συνείδησης πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι. Ο υπάρχων μηχανισμός της ασφάλειας πρέπει να διαλυθεί και να αντικατασταθεί από έναν με συγκεκριμένη δικαιοδοσία, ο οποίος θα λειτουργεί βάσει του νόμου”, αναφέρεται στην ανακοίνωση αυτή, αντίγραφο της οποίας εστάλη στο Ρόιτερς.

 Πηγή:  www.protothema.gr

—————————————————————————————————————————————————

24/04/2011  17:53

Σε τουλάχιστον 120 ανέρχονται οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους την Παρασκευή και το Σάββατο από την καταστολή των διαδηλώσεων κατά του καθεστώτος του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία, σύμφωνα με ονομαστικό κατάλογο που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η οργάνωση Επιτροπή των Μαρτύρων της Επανάστασης της 15ης Μαρτίου.

Η επιτροπή αυτή καταμέτρησε 13 επιπλέον θανάτους από την καταστολή των μαζικών διαδηλώσεων της Παρασκευής, ανεβάζοντας τον απολογισμό των νεκρών εκείνης μόνο της ημέρας σε τουλάχιστον 95 από 82 που ήταν προηγουμένως.

Το Σάββατο έχασαν τη ζωή τους 25 άνθρωποι, έναντι 13 που είχαν καταμετρηθεί προηγουμένως, κυρίως στην περιοχή της Ντεράα, στη νότια Συρία, και στα περίχωρα της Δαμασκού, όπου οι δυνάμεις της τάξης άνοιξαν πυρ εναντίον του πλήθους που μετείχε στις κηδείες θυμάτων των διαδηλώσεων της Παρασκευής, προσέθεσε η οργάνωση.

Η συριακή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η έδρα της οποίας βρίσκεται στο Λονδίνο, δημοσιοποίησε παράλληλα και αυτή ονομαστικό κατάλογο με 112 νεκρούς και αγνοούμενους μόνον για την Παρασκευή. Ωστόσο μέχρι στιγμής δεν έχει καταστεί δυνατό να επαληθευτεί ο θάνατος ενός αριθμού ανθρώπων που αναφέρονται στον κατάλογο αυτόν.

Από τις 15 Μαρτίου που άρχισε το κίνημα αμφισβήτησης του συριακού καθεστώτος, τουλάχιστον 348 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από τη βία στη Συρία, σύμφωνα με υπολογισμούς του Γαλλικού Πρακτορείου που στηρίζονται στα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί.

Παράλληλα χιλιάδες άνθρωποι αξίωσαν και σήμερα την αποχώρηση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ κατά τη διάρκεια της κηδείας διαδηλωτών που σκοτώθηκαν από τα πυρά των δυνάμεων ασφαλείας χθες στην πόλη Νάουα, στη νότια Συρία, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες.

“Κάτω ο Μπασάρ”, φώναζαν οι διαδηλωτές, προσθέτοντας “Φύγε, φύγε. Ο λαός θέλει την ανατροπή του καθεστώτος”, σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, οι οποίοι σημείωσαν ότι τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν χθες στη Νάουα, η οποία βρίσκεται 25 χιλιόμετρα βόρεια της Ντεράα.

Την ίδια στιγμή σύρος υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δήλωσε σήμερα ότι οι αρχές απελευθέρωσαν τον πρόεδρο των Επιτροπών Υπεράσπισης των Ελευθεριών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Συρία Ντανιέλ Σαούντ, ο οποίος είχε συλληφθεί χθες στο σπίτι του στην Μπανιάς, στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας.

“Ο Ντανιέλ Σαούντ αφέθηκε σήμερα ελεύθερος”, δήλωσε ο Άμαρ αλ Κουράμπι.

“Η σύλληψή του την ώρα που βρισκόταν στο σπίτι του χωρίς ένταλμα σύλληψης δείχνει ότι η άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης είναι μια απάτη”, προσέθεσε ο Κουράμπι, ο οποίος είναι επικεφαλής της εθνικής οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Συρία.

Παράλληλα η κυβέρνηση του Καναδά καταδίκασε σήμερα την καταστολή των διαδηλώσεων στη Συρία και ζήτησε από την κυβέρνηση της Δαμασκού να “δεσμευτεί σε έναν αυθεντικό διάλογο για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις” με όλες τις πλευρές.

Η καναδική κυβέρνηση εκφράζει την “έντονη ανησυχία της για τις πληροφορίες που κάνουν λόγο για τη χρήση βίας από τις δυνάμεις ασφαλείας κατά των ειρηνικών διαδηλωτών στη Συρία, πολλοί από τους οποίους έχασαν τη ζωή τους”, αναφέρεται σε ανακοίνωση του καναδικού υπουργείου Εξωτερικών.

Ο Καναδάς ζητεί από τη Δαμασκό “να δεσμευτεί σε έναν αυθεντικό διάλογο για τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις με όλες τις πλευρές στη Συρία και να επιταχύνει την υλοποίηση των μέτρων που έχει ήδη ανακοινώσει”, προστίθεται στην ανακοίνωση.

Την ίδια στιγμή, το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών συνέστησε σήμερα στους βρετανούς πολίτες να εγκαταλείψουν τη Συρία.

Τη σύσταση αυτή έκανε το βρετανικό υπουργείο επικαλούμενο τη “γρήγορη επιδείνωση” της κατάστασης της ασφάλειας στη Συρία.

 Πηγή:  www.protothema.gr

—————————————————————————————————————————————————

26/04/2011  06:18   Deraa-Syria

Τουλάχιστον 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 70 τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια της αιματηρής επέμβασης των δυνάμεων ασφαλείας στην πόλη Ντεραά, 100 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Δαμασκό, με σκοπό να καταστείλουν δια της βίας την εξέγερση των αντιφρονούντων με το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ, που απαιτούν την εκδημοκρατικοποίηση της χώρας.

Το λουτρό αίματος που προκλήθηκε όταν ο στρατός άνοιξε πυρ κατά των διαδηλωτών στην πόλη που πρωταγωνιστεί στην εξέγερση κατά του καθεστώτος, εδώ και έξι εβδομάδες, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων εναντίον της Δαμασκού, στη διεθνή κοινότητα.

Οι ΗΠΑ, όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου τη Δευτέρα σκέφτονται να προχωρήσουν στη λήψη ειδικών κυρώσεων κατά του καθεστώτος που θα περιλαμβάνουν και πάγωμα προσωπικών καταθέσεων.

Πληροφορίες από κυβερνητικές πηγές στο Λονδίνο, αναφέρουν ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πιέζουν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, για να υιοθετήσει καταδικαστικό ψήφισμα για τα γεγονότα βίαιης καταστολής των διαδηλώσεων στη Συρία.

Στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία και Πορτογαλία, κυκλοφόρησε σχέδιο ψηφίσματος που καταδικάζει τις δολοφονίες διαδηλωτών, ενώ παράλληλα υποστηρίζουν την πρόταση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Μπα Κι-Μουν, για τη διεξαγωγή ανεξάρτητης έρευνας σχετικά με τις δολοφονίες.

Στη Συρία ακτιβιστής που συμμετείχε στις διαδηλώσεις στην πόλη Ντεραά, δήλωσε στο Γερμανικό πρακτορείο ότι “τα σώματα των νεκρών και των τραυματισμένων κείτονταν στη μέση των δρόμων της πόλης Ντεραά, ειδικά κοντά στην περιοχή του τεμένους αλ-Ομάρι, από όπου ξεκίνησε η εξέγερση στη Συρία στις 15 Μαρτίου”.

Όπως αποκάλυψε ο ίδιος αυτόπτης μάρτυρας της αιματηρής επέμβασης των δυνάμεων ασφαλείας, πολλοί πέθαναν αιμορραγώντας αβοήθητοι στους δρόμους, καθώς δεν ήταν δυνατό να τους παρασχεθεί βοήθεια ή να μεταφερθούν σε νοσοκομεία επειδή συνεχίζονταν τα πυρά από το στρατό.

Σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκε στο Γερμανικό πρακτορείο, ο ακτιβιστής για την εκδημοκρατικοποίηση της Συρίας, άρματα μάχης εισέβαλαν στην πόλη βάλλοντας κατά διαδηλωτών αλλά και κατοικιών, ενώ υπήρχαν και ελεύθεροι σκοπευτές στις στέγες που πυροβολούσαν από ψηλά εναντίον του πλήθους.

Σύμφωνα τέλος, με άλλες μαρτυρίες κατοίκων της πόλης και οδηγών ταξί, το λουτρό αίματος το προκάλεσαν οι δυνάμεις που διοικούνται από το Μαχέρ αλ-Άσαντ, αδελφό του προέδρου Άσαντ, που πυροβολούσαν εν ψυχρώ εναντίον οποιουδήποτε κινιόταν.

H Αμερικανική κυβέρνηση απομακρύνει τμήμα του προσωπικού της πρεσβείας της

Εν το μεταξύ το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι διέταξε να εγκαταλείψουν τη Δαμασκό μερικά από τα δευτεροβάθμια στελέχη του διπλωματικού προσωπικού της αμερικανικής πρεσβείας στην πρωτεύουσα της Συρίας, καθώς και οι οικογένειές τους.

Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε αναφέρεται ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ προχώρησε σε αυτό το μέτρο εξαιτίας της ” αστάθειας και της ρευστότητας “,που χαρακτηρίζει την πολιτική κατάσταση στη Συρία.

Video (24-04-2011)

O OHE καταδίκασε την κλιμάκωση της βίας στη Συρία

Η Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Νάβι Πιλάι καταδίκασε την κλιμάκωση της βίας στη Συρία και κάλεσε τις αρχές της χώρας να ελέγξουν τις δυνάμεις ασφαλείας τους και να ερευνήσουν για τον πιθανολογούμενο θάνατο σχεδόν 100 διαδηλωτών το Σαββατοκύριακο.Η Πιλάι ζήτησε επίσης την απελευθέρωση των ακτιβιστών που έχουν συλληφθεί και των πολιτικών κρατουμένων.

“Το πρώτο βήμα τώρα είναι να σταματήσει αμέσως η χρήση βίας και μετά να διεξαχθεί μια πλήρης και ανεξάρτητη έρευνα για τους θανάτους, συμπεριλαμβανομένου του πιθανολογούμενου θανάτου αξιωματικών του στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας, και να οδηγηθούν οι δράστες ενώπιον της δικαιοσύνης”, αναφέρει η Πιλάι σε ανακοίνωσή της.

Την ίδια ώρα ηκυβέρνηση Ομπάμα σκέπτεται την επιβολή “στοχευμένων κυρώσεων” εναντίον της κυβέρνησης της Συρίας του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ σε απόκριση για τη βίαιη καταστολή των διαδηλωτών, ανέφερε σήμερα ο Λευκός Οίκος.

“Η ωμή βία που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση της Συρίας εναντίον του λαού της είναι απολύτως άθλια”, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τόμι Βίετορ. “Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν ένα εύρος πιθανών επιλογών πολιτικής, περιλαμβανομένων στοχευμένων κυρώσεων προκειμένου να αποκριθούν στην καταστολή και να καταστήσουν σαφές πως αυτή η συμπεριφορά είναι απαράδεκτη.”

Αξιωματούχος των ΗΠΑ δήλωσε νωρίτερα ότι στα μέτρα που εξετάζονται περιλαμβάνεται ένα πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων και μια απαγόρευση στις επιχειρηματικές συναλλαγές με τις ΗΠΑ.

Πηγή:  www.protothema.gr

—————————————————————————————————————————————————

Να σταματήσουν τις βίαιες επιθέσεις

Αμερικανοτουρκικό κάλεσμα σε Συρία και Καντάφι

26/04/2011  06:46

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κάλεσαν από κοινού τις ηγεσίες της Λιβύης και της Συρίας να σταματήσουν τις βίαιες επιθέσεις κατά των αντιφρονούντων στις χώρες τους.

Οι δύο ηγέτες που συζήτησαν τηλεφωνικά τις εξελίξεις, κάλεσαν τον Λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι να παραδώσει την εξουσία και να ” εγκαταλείψει τη Λιβύη οριστικά ώστε να επιτευχθεί μία ανθεκτική και σταθερή λύση στην πολιτική κρίση της χώρας, που θα αντανακλά τη θέληση του λαού της “, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην ανακοίνωση του Λευκού Οίκου.

Σε ότι έχει να κάνει με την κρίση στη Συρία οι Ομπάμα και Ερντογάν χαρακτήρισαν τη χρήση βίας από το καθεστώς ως απαράδεκτη και κάλεσαν τον πρόεδρο Μπασάρ αλ- ‘Ασαντ να εγκαταλείψει τις βίαιες μεθόδους καταστολής και να προχωρήσει στην άμεση εφαρμογή ουσιαστικών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων που θα είναι σύμφωνες με τη θέληση και τα αιτήματα του λαού.

Τέλος ο πρόεδρος Ομπάμα εξήρε τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης στη Λιβυκή κρίση και τη συμμετοχή της χώρας στις προσπάθειές του ΝΑΤΟ, να εφαρμόσει τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων ώστε να προστατευθούν οι άμαχοι από τους βομβαρδισμούς του καθεστώτος της Τρίπολης.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ &  www.protothema.gr

—————————————————————————————————————————————————

27/04/2011  06:55

Συριακές δυνάμεις ασφαλείας αναπτύχθηκαν χθές Τρίτη στους λόφους που βρίσκονται γύρω από την πόλη Μπανιάς, προετοιμαζόμενες για μια πιθανή επίθεση για την καταστολή των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων.

“Άντρες με μαύρες στολές και οπλισμένες με ΑΚ-47 αναπτύχθηκαν  στους λόφους. Τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού πέρασαν από τη λεωφόρο που βρίσκεται κοντά στη Μπανιάς τη νύχτα” είπε ο επικεφαλής των διαδηλωτών, Άνας αλ Σάγρι, σε δηλώσεις που έκανε στο Reuters από την Μπανιάς.

“Αναμένουμε επίθεση… Θα τους υποδεχθούμε στις εισόδους (της πόλης) με γυμνά στήθη” συμπλήρωσε.

Εν τω μεταξύ, πυρά των συριακών δυνάμεων ασφαλείας ακούγονταν στην πόλη Ντεράα, μία ημέρα μετά την ευρείας κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση που προκάλεσε το θάνατο τουλάχιστον 39 ανθρώπων.

“Συνεχίζουν να πυροβολούν εναντίον των κατοίκων”, δήλωσε ο Αμπντάλα Αμπαζίντ, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τον ίδιο, η κατοικία του μουφτή της Ντεράα, ο οποίος παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για την αιματηρή καταστολή από τις δυνάμεις ασφαλείας, “έχει περικυκλωθεί, αλλά ο ίδιος ο μουφτής δεν βρίσκεται μέσα”.

Τουλάχιστον 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 70 τραυματίσθηκαν κατά τη διάρκεια της αιματηρής επέμβασης. Οι αρχές της Συρίας ανακοίνωσαν πως ο στρατός εισέβαλε στην πόλη μετά την “έκκληση των κατοίκων” για να εξουδετερώσει τις “εξτρεμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις”, ωστόσο σκοπός είναι να καταστείλουν δια της βίας την εξέγερση των αντιφρονούντων με το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ, που απαιτούν την εκδημοκρατικοποίηση της χώρας.

Το λουτρό αίματος που προκλήθηκε όταν ο στρατός άνοιξε πυρ κατά των διαδηλωτών στην πόλη που πρωταγωνιστεί στην εξέγερση κατά του καθεστώτος, εδώ και έξι εβδομάδες, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων εναντίον της Δαμασκού, στη διεθνή κοινότητα.

Όπως ανακοίνωσε η συριακή οργάνωση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Sawasiah, οι νεκροί από την έναρξη των διαδηλώσεων στη Συρία είναι τουλάχιστον 400.

Οι ΗΠΑ, όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου τη Δευτέρα σκέφτονται να προχωρήσουν στη λήψη ειδικών κυρώσεων κατά του καθεστώτος που θα περιλαμβάνουν και πάγωμα προσωπικών καταθέσεων. Πληροφορίες από κυβερνητικές πηγές στο Λονδίνο, αναφέρουν ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πιέζουν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, για να υιοθετήσει καταδικαστικό ψήφισμα για τα γεγονότα βίαιης καταστολής των διαδηλώσεων στη Συρία.

Στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία και Πορτογαλία, κυκλοφόρησαν σχέδιο ψηφίσματος που καταδικάζει τις δολοφονίες διαδηλωτών, ενώ παράλληλα υποστηρίζουν την πρόταση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Μπα Κι-Μουν, για τη διεξαγωγή ανεξάρτητης έρευνας σχετικά με τις δολοφονίες.

Βίντεο (25-04-2011) : Η Συριακή Κυβέρνηση κόβει το ρεύμα, το νερό και τα τηλέφωνα στη Deraa. Ο κόσμος φοβάται να κυκλοφορήσει στους δρόμους. Η επίσημη μαφία (μυστική αστυνομία) του Bashar Al-Assad χρησιμοποιεί ελεύθερους σκοπευτές και τανξ, με σκοπό να τρομοκρατήσει τον κόσμο.

Στη Συρία ακτιβιστής που συμμετείχε στις διαδηλώσεις στην πόλη Ντεραά, δήλωσε στο Γερμανικό πρακτορείο ότι ” τα σώματα των νεκρών και των τραυματισμένων κείτονταν στη μέση των δρόμων της πόλης Ντεραά, ειδικά κοντά στην περιοχή του τεμένους αλ-Ομάρι, από όπου ξεκίνησε η εξέγερση στη Συρία στις 15 Μαρτίου “.

Όπως αποκάλυψε ο ίδιος αυτόπτης μάρτυρας της αιματηρής επέμβασης των δυνάμεων ασφαλείας, πολλοί πέθαναν αιμορραγώντας αβοήθητοι στους δρόμους, καθώς δεν ήταν δυνατό να τους παρασχεθεί βοήθεια η να μεταφερθούν σε νοσοκομεία επειδή συνεχίζονταν τα πυρά από το στρατό.Σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκε στο Γερμανικό πρακτορείο, ο ακτιβιστής για την εκδημοκρατικοποίηση της Συρίας, άρματα μάχης εισέβαλαν στην πόλη βάλλοντας κατά διαδηλωτών αλλά και κατοικιών, ενώ υπήρχαν και ελεύθεροι σκοπευτές στις στέγες που πυροβολούσαν από ψηλά εναντίον του πλήθους.

Σύμφωνα τέλος, με άλλες μαρτυρίες κατοίκων της πόλης και οδηγών ταξί, το λουτρό αίματος το προκάλεσαν οι δυνάμεις που διοικούνται από τον Μαχέρ αλ-Άσαντ, αδελφό του προέδρου Άσαντ, που πυροβολούσαν εν ψυχρώ εναντίον οποιουδήποτε κινούνταν.

Την ίδια ώρα   ο υπουργός Άμυνας της Βρετανίας, Λίαμ Φοξ, ζήτησε σήμερα μεταρρυθμίσεις στη Συρία, τονίζοντας όμως ότι υπάρχουν όρια στο τι μπορούν να κάνουν οι άλλες χώρες για να σταματήσουν τη βία εναντίον των αντικυβερνητικών διαδηλωτών.

“Δεν μπορούμε να κάνουμε τα πάντα συνεχώς και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν περιορισμοί στο τι μπορούν να κάνουν οι χώρες μας”, δήλωσε ο Φοξ όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους, γιατί η Δύση δεν επεμβαίνει στη Συρία.

Βίντεο (25-04-2011, Ντούμα / βόρεια Δαμασκός) : Μαζικές διαδηλώσεις-κηδείες των θυμάτων που υπέκυψαν στη βαρβαρότητα της Συριακής Κυβέρνησης.

Πηγή:  www.protothema.gr

————————————————————————————————————————————————–

27/04/2011  14:05

Μετά το αιματοκύλισμα στην πόλη Deraa, τώρα τα βλέμματα και η αγωνία στρέφονται στην πρωτεύουσα της Συρίας, Δαμασκό. Ο σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ, ο οποίος από τις 18 Μαρτίου αποτελεί τον στόχο της λαϊκής εξέγερσης για τον απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης της χώρας, διέταξε τον στρατό να λάβει θέσεις, σε προάστιο της Δαμασκού, κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Είχε προηγηθεί επέμβαση τεθωρακισμένων στην πόλη Ντεραά (την πόλη από όπου ξεκίνησε η εξέγερση), η οποία προκάλεσε τη διεθνή κατακραυγή, λόγω της αιματηρής καταστολής των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων με 35 νεκρούς.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες αυτοπτών, λεωφορεία μετέφεραν στρατιώτες με πλήρη εξάρτυση μάχης, στο νότιο προάστιο της πρωτεύουσας Δαμασκού, τη Ντουμά. Πρόκειται για το προάστιο από το οποίο προσπάθησαν αρκετές φορές τις τελευταίες δύο εβδομάδες οι δημοκρατικοί διαδηλωτές να πραγματοποιήσουν πορεία προς το κέντρο της Δαμασκού, αλλά ανεκόπησαν από τις σφαίρες των δυνάμεων ασφαλείας του καθεστώτος.

 

Σύμφωνα με ανώνυμη μαρτυρία πρώην στρατιωτικού, περίπου 2.000 άντρες των δυνάμεων ασφαλείας πήραν θέσεις στο προάστιο, στήνοντας σημεία ελέγχου και σημεία εξακρίβωσης της ταυτότητας κατοίκων της περιοχής, στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν και να συλλάβουν υποστηρικτές των δημοκρατικών διαδηλωτών.

Όπως δήλωσε, είδε οχήματα εξοπλισμένα με πολυβόλα στους δρόμους και άντρες της μυστικής υπηρεσίας με πολιτικά ρούχα, που όμως έφεραν πολεμικά πυροβόλα όπλα, που πιστεύει ότι ανήκουν στη Ρεπουμπλικανική Φρουρά, την πιο πιστή μονάδα στο καθεστώς του Άσαντ.

Διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι για την καταστολή των διαδηλώσεων κατά του καθεστώτος τη Δευτέρα στην Ντεραά, χρησιμοποιήθηκαν οι άντρες της Μηχανοκίνητης Μεραρχίας που διοικείται από τον αδερφό του προέδρου Μάχερ.

Το Συριακό Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανακοίνωσε σήμερα ότι συνέλεξε τα ονόματα τουλάχιστον 453 ανθρώπων οι οποίοι έχουν σκοτωθεί στις σχεδόν έξι εβδομάδες των διαδηλώσεων για δημοκρατία στη Συρία.

Ερωτηθείς ποιος ευθύνεται για τους θανάτους, ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου Ράμι Αμπντελραχμάν είπε “δεν χρειάζεται σχόλιο αυτό. Τα ονόματα που έχουμε είναι από τη Ντεράα, την Δαμασκό, τα προάστια της Δαμασκού και τα παράλια”.

Η Συρία ηγεμονεύεται από την οικογένεια Άσαντ από το 1970, όταν ο πατέρας του σημερινού προέδρου Χαβέζ αλ-Άσαντ κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα. Ο Μπασάρ διαδέχθηκε τον πατέρα του στην εξουσία το 2000.

Το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ κατηγορείται για στενές σχέσεις με τρομοκρατικές οργανώσεις αλλά και το Ιράν του Αχμαντινεντζάντ.

Πηγή:  www.protothema.gr

————————————————————————————————————————————————-

Παραιτήθηκαν ακόμη 203 μέλη του κυβερνώντος κόμματος

Αποδομείται η κυβέρνηση της Συρίας

27/04/2011  22:55

Ακόμη 203 μέλη του κυβερνώντος κόμματος Μπάαθ της Συρίας ανακοίνωσαν ότι παραιτούνται από το κόμμα, μετά από τα 30 μέλη που ανακοίνωσαν νωρίτερα σήμερα την παραίτησή τους, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις πρακτικές που ακολουθούνται από τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας για την καταστολή των διαδηλώσεων.

Οι νέες αυτές παραιτήσεις αφορούν μέλη του κόμματος Μπάαθ της περιοχής Χουράν στο νότιο τμήμα της χώρας.
Νωρίτερα με ανακοίνωσή τους οι 30 παραιτηθέντες από το Μπάαθ αναφέρουν μεταξύ άλλων ότι «οι υπηρεσίες ασφαλείας έχουν γκρεμίσει όλες τις αξίες πάνω στις οποίες βασιστήκαμε. Καταγγέλλουμε και καταδικάζουμε όλα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν και ανακοινώνουμε χωρίς καμία λύπη την παραίτησή μας από το κόμμα».

Πηγή:  www.protothema.gr

————————————————————————————————————————————————-

Δεν κατέληξαν σε κοινό κείμενο

Ασυμφωνία στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την κρίση στη Συρία

27/04/2011  23:58

Οι δεκαπέντε χώρες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε ένα κοινό κείμενο στο οποίο θα καταδικάζεται η αιματηρή καταστολή διαδηλωτών στην Συρία, σύμφωνα με διπλωμάτες.

Μετά από το τέλος των συζητήσεων που έγιναν κεκλεισμένων των θυρών, οι δυτικές χώρες του Συμβουλίου Ασφαλείας ζήτησαν να εκφράσουν την οργή τους ενάντια στην καταστολή του καθεστώτος του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ, ανέφεραν διπλωμάτες.

Η Ρωσία και η Κίνα μπλοκάραν το κείμενο που πρότειναν Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και Πορτογαλία, πρόσθεσαν οι διπλωμάτες.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ &  www.protothema.gr

————————————————————————————————————————————————-

Σύμφωνα με τη Ρωσία

ΟΗΕ: Η καταστολή στη Συρία δεν αποτελεί απειλή για τη διεθνή ειρήνη

28/04/2011  01:19

Η Ρωσία προειδοποίησε σήμερα ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ότι μία εξωτερική ανάμειξη θα μπορούσε να οδηγήσει σε εμφύλιο πόλεμο στη Συρία και ανέφερε ότι η καταστολή δεν αποτελεί απειλή για τη διεθνή ειρήνη.

“Η κρίση στη Συρία δεν αντιπροσωπεύει απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Μία αληθινή απειλή για την περιφερειακή ασφάλεια θα μπορούσε να προκύψει από μία εξωτερική ανάμειξη. Τέτοιες προσεγγίσεις οδηγούν σε έναν κύκλο βίας χωρίς τέλος και θα μπορούσαν να προκαλέσουν έναν εμφύλιο πόλεμο” δήλωσε ο αναπληρωτής πρεσβευτής της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Αλεξάντερ Πανκίν.

Ο Ρώσος πρεσβευτής σημείωσε ακόμη ότι ελπίζει σε μία πραγματική έρευνα και ότι “οι ένοχοι θα βρεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης” στη Συρία.

Πηγή:  www.protothema.gr

*********************************************************************************************************

BlackMediterraneanPirate

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=62978981

Δεν θα πέσει το συριακό καθεστώς

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

«E» 27/4

Οι εκατοντάδες νεκροί διαδηλωτές από τα πυρά των συριακών δυνάμεων ασφαλείας και του στρατού συνδυαζόμενη με τη σκλήρυνση της στάσης της Γαλλίας, της Βρετανίας και εν τινι μέτρω και των ΗΠΑ δημιουργούν την εντύπωση ότι ίσως και να επίκειται ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ ελ – Ασαντ στη Δαμασκό.

ΑΡΧΕΙΟ

Κοινωνικό φαινόμενο η «Χρεοκρατία»

Πάσχα χωρίς Ανάσταση

Αραβικές εξεγέρσεις εν τάφω

Μυστικό σχέδιο αναδιάρθρωσης

Επέλαση Ακροδεξιάς στη Φινλανδία

Σημίτης υπέρ αναδιάρθρωσης

Ο Ιούνιος του Σόιμπλε

Αν μάλιστα προστεθούν σε αυτό και οι αποκαλύψεις προ εβδομάδων του WikiLeaks για τη χρηματοδότηση από την Ουάσιγκτον των Σύρων αντικαθεστωτικών με 6 εκατομμύρια δολάρια και τη βοήθειά της για την κατασκευή και λειτουργία στο εξωτερικό αντικαθεστωτικού συριακού τηλεοπτικού σταθμού, φαίνεται σαν να έχουν οργανώσει οι Αμερικανοί συνωμοσία ανατροπής του Ασαντ.

Τα φαινόμενα απατούν. Οι Αμερικανοί όντως χρηματοδοτούν την υπονόμευση του καθεστώτος του συριακού Μπάαθ και επιθυμούν την αποδυνάμωσή του, όχι όμως και την ανατροπή του Μπασάρ ελ – Ασαντ.

Δεν έχουν ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να ανατραπεί με εσωτερική εξέγερση και δεν είναι σε καμιά περίπτωση διατεθειμένοι να κάνουν πολεμική επίθεση εναντίον του κατά το πρότυπο του Ιράκ ή της Λιβύης.

Ο αεροπορικός πόλεμος των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανίας και του ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης απέδειξε ότι δεν είναι επαρκής για να ανατρέψει ούτε καν ένα καθεστώς τόσο αδύναμο στρατιωτικά όσο αυτό του Καντάφι, τον οποίον δεν έχουν ακόμη κατορθώσει να δολοφονήσουν παρά τις επανειλημμένες απόπειρές τους.

Ενδέχεται να χρειαστεί ευρύτερης έκτασης χερσαίος πόλεμος από τους Αμερικανονατοϊκούς κατά της Λιβύης από όσο διεξάγουν μέχρι στιγμής μέσω των ανδρεικέλων και των συμμάχων τους για να ανατρέψουν το καθεστώς του Καντάφι, οπότε ένας ανάλογος πόλεμος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για να ανατρέψουν το συριακό καθεστώς και να καταλάβουν τη Συρία απαιτεί διαστάσεις πολεμικής κινητοποίησης αντίστοιχες με εκείνη του πολέμου για την υποδούλωση του Ιράκ.

Δεν είναι ώρα για τέτοιους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς εκ μέρους των ΗΠΑ. Πόσω μάλλον που γνωρίζουν δύο πράγματα. Πρώτον ότι πρέπει να ανατρέψουν το καθεστώς του Μπαάθ, του κυβερνώντος συριακού κόμματος, και όχι μόνο τον Μπασάρ ελ – Ασαντ, γιατί αν ανατραπεί μόνο ο Ασαντ το καθεστώς θα γίνει πολύ σκληρότερο και πιο αντιαμερικανικό, δεδομένου ότι ο Μπασάρ ελ – Ασαντ συγκαταλέγεται στη δεξιά, σαφώς πιο συμβιβαστική πτέρυγα του κόμματος.

Δεύτερον, οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι το συριακό καθεστώς υπό τον Ασαντ διεκδικεί φυσικά από το Ισραήλ τα κατειλημμένα εδώ και μισόν αιώνα συριακά υψώματα του Γκολάν και ενισχύει τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο και τη Χαμάς στην Παλαιστίνη, ενώ διατηρεί στενές σχέσεις με το Ιράν, αλλά δεν τηρεί αντιαμερικανική στάση.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ασαντ έχει φτάσει μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 μέχρι του σημείου να… βασανίζει για χάρη των Αμερικανών πολιτικούς κρατουμένους που του παρέδιδε η CIA! Οι ΗΠΑ μετέφεραν μυστικά στη Συρία άτομα που απήγαγαν από αραβικές χώρες, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν ή κράτη της Κεντρικής Ασίας και οι συριακές αρχές τα βασάνιζαν για να τους αποσπάσουν ομολογίες αν συνεργάζονταν με αντιαμερικανικές ισλαμικές οργανώσεις ή απλώς οι Σύροι δολοφονούσαν άτομα που οι Αμερικανοί ήθελαν απλώς να εξοντώσουν χωρίς τον κίνδυνο να βρεθεί ξαφνικά η Ουάσιγκτον μπλεγμένη σε υποθέσεις δολοφονιών κρατουμένων.

Ενα καθεστώς σαν αυτό του Ασαντ είναι πολύ χρήσιμο στις ΗΠΑ. Ενώ η εξαπόλυση ενός πολέμου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ εναντίον της Συρίας δεν αποκλείεται καθόλου να προκαλούσε γενική στρατιωτική ανάφλεξη σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και μάλιστα σε μια εποχή που οι αραβικές λαϊκές μάζες βρίσκονται σε αναταραχή με απρόβλεπτα αποτελέσματα, ένας αποδυναμωμένος από τις αιματηρές διαδηλώσεις Ασαντ είναι πολύ πιο εύκολα χειρίσιμος προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης των αμερικανικών συμφερόντων.

ΣΤΟΧΟΣ
Η εγκατάλειψη της συμμαχίας με Ιράν

Αποδυναμωμένος ο Ασαντ μπορεί να πιεστεί να απομακρυνθεί από τη συμμαχία του με το Ιράν και να μειώσει τη συριακή στρατιωτική και πολιτική βοήθεια προς τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ και την παλαιστινιακή Χαμάς, εκτιμούν οι Αμερικανοί. Αν γίνει αυτό, το Ισραήλ διευκολύνεται να επιτεθεί στον Λίβανο για να συντρίψει στρατιωτικά μια αποδυναμωμένη Χεζμπολάχ και να εγκαταστήσει στη Βηρυτό κυβέρνηση ανδρεικέλων του Τελ Αβίβ. Οι Ισραηλινοί μπορεί επίσης να επιτεθούν πάλι στη Λωρίδα της Γάζας και να πλήξουν τη Χαμάς, ώστε να ανακτήσει τον έλεγχο όλης της Παλαιστίνης το πλήρως υποτελές στο Ισραήλ καθεστώς του Παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούντ Αμπάς και του ακόμη χειρότερου πρωθυπουργού Σαλάμ Φαγιάντ.

Για τους οικους «αξιολόγησης» Moodys S&P και λοιπούς απατεώνες μαφιόζους…Η μαφία των αγορών και η φούσκα του χρέους …ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ εντεταλμένοι ΔΗΜΟΣΙΟΚΑΦΡΟΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&pubid=109809157

Η μαφία των αγορών και η φούσκα του χρέους

O Μαρκ Φάμπερ το λέει ακόμα πιο ωμά: Τα πάντα είναι μια τεράστια απάτη. Δίνουν κορυφαία αξιολόγηση σε ομόλογα-σκουπίδια δημιουργώντας μια φούσκα τρισ. χωρίς αντίκρισμα, κι όταν αυτή σπάει, λένε απλώς «συγγνώμη λάθος»

«Η» 16/4

Share16

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΗΠΑ: Στον προθάλαμο υποβάθμισης από S&P

Νέα σενάρια αναδιάρθρωσης

Τα «μοντέλα» αναδιάρθρωσης χρέους

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ

Να πληρώσουν φοροφυγάδες και διεφθαρμένοι

Το «μαύρο πρόβατο»

Aναδιαρθρώσεις και «κανόνια»

Φτάσαμε στο σημείο μηδέν για το χρέος

Η επιδίωξη και το τίμημα

Oι Γερμανοί είναι -όντως- φίλοι μας…

Οι Ελληνες της Φουκουσίμα και οι τιμητές υπουργοί

Η κυβέρνηση καταλαβαίνει γιατί φθείρεται;

H Aπώλεια στην Eποχή της Kρίσης

περισσότερα »

Γράφει ο Γιώργος Ι. Μαύρος
gmavros@pegasus.gr

Σαν να μην πέρασε μια μέρα… Μια από τις πιο εντυπωσιακές ειδήσεις της εβδομάδας ήταν τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε για το πρώτο τρίμηνο του 2010 η JP Morgan Chase. Ο λόγος για τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ (βάσει ενεργητικού), η οποία στους πρώτους τρεις μήνες του έτους κατέγραψε καθαρά -όχι μεικτά- κέρδη της τάξεως των 5,5 δισ. δολαρίων! Το προηγούμενο τρίμηνο είχε εμφανίσει καθαρά κέρδη 4,8 δισ. δολ., ενώ το α’ τρίμηνο του 2010 «μόλις» 3,3 δισ. δολ.

Πρόκειται για μια εντυπωσιακή επίδοση που αντανακλά όχι απλά μία ολική επαναφορά των αμερικανικών τραπεζών στα προ της κρίσης του 2008 επίπεδα, αλλά μία ακόμα μεγαλύτερη συσσώρευση πλούτου. Πώς επετεύχθη αυτή η εντυπωσιακή ανάκαμψη; Χάρη σε άνευ προηγουμένου χαμηλά επιτόκια και εκτύπωση φρέσκου χρήματος.

Αυτή η συνταγή που ακολουθεί από το 2001 η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) είναι που δημιούργησε μία σειρά από «φούσκες» σε όλα τα μέτωπα, τις οποίες τελικά εξήγαγε και στον υπόλοιπο πλανήτη, προκειμένου να πλουτίσει η ελίτ της Wall Street, καταγγέλλει ένας από τους πλέον διάσημους «γκουρού» των αγορών, ο Μαρκ Φάμπερ. Όταν τα επιτόκια είναι τόσο χαμηλά, τονίζει, τότε ο κόσμος εξωθείται να δανειστεί, είτε πρόκειται για συνταξιούχους είτε για χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Σε αυτό το πλαίσιο σύντομα δημιουργούνται «τερατουργήματα» χρέους σαν αυτό της Lehman Brothers, η οποία είχε αξία κεφαλαιοποίησης 20 δισ. δολάρια, με την οποία υποστήριζε συνολική μόχλευση 600 δισ. δολαρίων.

Πολλοί πίστεψαν ότι η κατάρρευση της Lehman το 2008 θα έβαζε ταφόπλακα και σε αυτού του είδους τις πολιτικές. Η αλήθεια αποδείχθηκε διαφορετική. Δυόμισι χρόνια μετά η JP Morgan και οι υπόλοιπες συνιστώσες του αμερικανικού χρηματοοικονομικού κατεστημένου καταγράφουν αστρονομικά κέρδη, εκμεταλλευόμενες όχι μόνο τα μηδενικά επιτόκια με τα οποία δανείζονται αλλά και την εκτύπωση φρέσκου χρήματος που κάνει συστηματικά αυτό το διάστημα η Fed με επισήμως δεδηλωμένο στόχο να «ξαναφουσκώσουν» οι αξίες. Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ (κι όχι η… Ζιμπάμπουε) ετοιμάζονται να καταγράψουν ρεκόρ για δεύτερη διαδοχική χρονιά στο έλλειμμα του προϋπολογισμού τους, που εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 1,4 τρισ. δολάρια, και να ανεβάσουν το ανώτατο όριο δανεισμού τους πάνω από τα 15 τρισ. δολ. προκειμένου να αποφύγουν μία άμεση στάση πληρωμών…

Δεν θέλει ερώτημα, λοιπόν, ποιον ωφέλησε τελικά η νομισματική πολιτική των ΗΠΑ. Ο Μαρκ Φάμπερ το λέει ακόμα πιο ωμά. Τα πάντα, λέει, είναι μια τεράστια απάτη.

Σαν τη Moody’s και τους υπόλοιπους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης. Δίνουν κορυφαία αξιολόγηση σε ομόλογα-σκουπίδια δημιουργώντας μια φούσκα τρισεκατομμυρίων δολαρίων χωρίς αντίκρισμα, κι όταν αυτή σπάει, λένε απλώς «συγγνώμη λάθος» και συνεχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους ανενόχλητοι, χωρίς να τους εγκαλέσει κανείς.

«Πρόκειται για μια σύγχρονη μαφία», λέει. «Όπως στη μαφία ισχύει ο νόμος της ομερτά και κανείς δεν καταθέτει εναντίον άλλων μελών, έτσι και στο χρηματοοικονομικό κλάδο κανείς δεν θίγει κανέναν. Διότι ο ένας είναι πελάτης του άλλου. Αν εγώ αποκαλύψω κάτι, τότε όλο το σύστημα γνωρίζει ότι επιδιώκω να βλάψω κάποιον συγκεκριμένα και σύντομα θα βγουν στη φόρα και τα δικά μου άπλυτα».

«Όταν σε μια κοινωνία πολύ χρήμα συγκεντρώνεται σε πολύ λίγους, τότε κάτι δεν πάει καλά», εξομολογείται.

Για τον κ. Φάμπερ, μέρος αυτού του πλούτου πρέπει να πάει «στους εργαζόμενους, στο κράτος, στους καθηγητές πανεπιστημίου, στους οδοκαθαριστές αντί να το νέμονται τα σαΐνια του χρηματοοικονομικού κλάδου». Διότι, όπως επισημαίνει, «ο κλάδος αυτός έχει επιφορτιστεί με το ρόλο του ενδιαμέσου ανάμεσα στους ανθρώπους που χρειάζονται χρήματα και εκείνους που τα έχουν. Όταν, όμως, ο χρηματοοικονομικός κλάδος καταλήγει να καλύπτει τα τρία τέταρτα του παραγόμενου πλούτου, τότε κάτι δεν πάει καλά. Όταν υπάρχει για να παρέχει πίστη σε ανθρώπους που κερδοσκοπούν αντί να την παρέχει σε εκείνους που πραγματικά δουλεύουν, τότε κάτι δεν πάει καλά».

Κι όχι μόνο αυτό, «αντί να αφήσουν την αγορά να αποκαταστήσει τις ισορροπίες, επιχειρούν να λύσουν το πρόβλημα, τον υπερβολικό δανεισμό με επιπλέον δανεισμό», καταγγέλλει. Στο τέλος, προειδοποιεί, θα πρέπει κάποιος να πληρώσει τη νύφη. Για την ώρα την πληρώνουν οι απανταχού φορολογούμενοι με φόρους, υψηλά επιτόκια και επιδείνωση του βιοτικού τους επιπέδου…

http://ciaoant1.blogspot.com/2011/04/update-26042011.html

Θαυμάσια τα νέα [και] από τις ΗΠΑ

Θαυμάσια τα νέα [και] από τις ΗΠΑ, όπου οι εργάτες συνεχίζουν να εξαθλιώνονται σε καθημερινή βάση, ώστε έτσι να γίνουν αρκετά ανταγωνιστικοί, ώστε να μας συμφέρει και εμάς τους «κακόμοιρους» κεφαλαιοκράτες να επενδύσουμε εκεί. Εδώ και μερικά στατιστικά, για όσους αρέσκονται στους αριθμούς, από το BusinessInsider:

Ουρά ανεργίας – χαχαχαχ, σιγά μη βρουν όλοι αυτοί δουλειά! Θα μείνουν άνεργοι, και όσοι επιβιώσουν (προφανώς δε θα επιβιώσουν όλοι), θα δεχτούν αργά ή γρήγορα να εργασθούν για ψίχουλα. Τέλεια!

• Μόνο το 45,4% των Αμερικανών απασχολούνταν το 2010 – το χαμηλότερο επίπεδο από το 1983.
• Μόνο το 66,8% των Αμερικανών ανδρών απασχολούνταν πέρυσι – το χαμηλότερο επίπεδο στην ιστορία των ΗΠΑ.
• Ο αριθμός των παιδιών που ζουν στη φτώχεια έχει αυξηθεί κατά 2 εκατομμύρια περίπου κατά τα τελευταία 2 χρόνια.
• Σύμφωνα με το αμερικανικό Bureau of Labor Statistics, η μέση διάρκεια της ανεργίας στις ΗΠΑ είναι τώρα στο σημείο-ρεκόρ όλων των εποχών: 39 εβδομάδες.
• Υπάρχουν 10% λιγότερες «μεσαίας τάξης θέσεις εργασίας» στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα από ότι υπήρχαν πριν από μια δεκαετία.
• Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν χάσει κατά μέσο όρο 50.000 παραγωγικές θέσεις εργασίας κάθε μήνα από την ένταξη της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου το 2001.

• Στις ΗΠΑ, το ένα τέταρτο του συνόλου των εσόδων καταλήγει στις τσέπες του 1% του πληθυσμού.

• Η αύξηση των τιμών στα εμπορεύματα αυξάνει την πίεση στους αμερικανικούς οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
• To 74% των Αμερικανών θα μειώσουν τις δαπάνες τους κατά τους προσεχείς μήνες λόγω της αύξησης των τιμών.
• Η τιμή του αμερικανικού αργού πετρελαίου αυξήθηκε κατά 20 δολάρια το βαρέλι κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο μηνών.
• Οι Αμερικανοί ξοδεύουν περίπου το 23% των εισοδημάτων τους για τροφή και καύσιμα.
• Το 60% των μαθητών των δημόσιων σχολείων στην Καλιφόρνια πληρούν τις προϋποθέσεις για δωρεάν γεύματα ή σε μειωμένη τιμή.
• Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 48 μηνών οι δικαιούχοι κουπονιών σίτισης διπλασιάστηκαν στη Βόρεια Καρολίνα.
• Οι Αμερικάνοι εργαζόμενοι ανταγωνίζονται για θέσεις εργασίας με τους εργαζομένους σε χώρες όπως η Ινδονησία [σ.σ. και δεν είναι μόνο οι Αμερικάνοι εργαζόμενοι, είναι όλοι].

• Στις ΗΠΑ, οι εγχώριες τιμές ακινήτων έχουν μειωθεί κατά το εκπληκτικό ποσό των 6,3 τρισεκατομμύριων δολαρίων από την ακμή της αγοράς ακινήτων το 2005.
• Το 2005 ο μέσος φόρος ακίνητης περιουσίας σε ένα σπίτι στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν 1.614 δολάρια – τώρα είναι 1.917 δολάρια.
• 8 εκατομμύρια Αμερικανοί είναι τουλάχιστον ένα μήνα πίσω στις πληρωμές των υποθηκών τους.
• 31% των ιδιοκτητών σπιτιού δεν μπορούν να πληρώσουν τα στεγαστικά δάνεια τους.
• 1 εκατομμύρια σπίτια κατασχέθηκαν κατά το 2010.
• Το 13% του συνόλου των σπιτιών στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθονται άδεια.
• Συνολικά στις ΗΠΑ το χρέος πιστωτικών καρτών είναι πάνω από 8 φορές μεγαλύτερο απ’ ότι ήταν πριν 30 χρόνια.
• Οι Αμερικανοί οφείλουν τώρα περισσότερα από 904 δισεκατομμύρια δολάρια σε σπουδαστικά δάνεια, ένα νέο ρεκόρ όλων των εποχών.
• Ο μέσος όρος του χρέος των νοικοκυριών στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει φθάσει τώρα σε επίπεδο 136% του μέσου εισοδήματος των νοικοκυριών.
• 1,5 εκατομμύρια Αμερικανοί κήρυξαν πτώχευση το 2010 – ήταν η τέταρτη ετήσια σερί αύξηση του αριθμού των αιτήσεων πτώχευσης.

Και γιατί να έχετε όλοι ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Ας ψοφήσετε και μερικοί…Τόσους έχουμε εξάλλου, μόνο στην Κίνα υπάρχουν δισεκατομμύρια ανταγωνιστικότεροι εργάτες από εσάς. Άρα, εσείς ας ψοφήσετε. Και οι υπόλοιποι να ζήσετε με ένα πιο «ανταγωνιστικό» τρόπο ζωής (δηλαδή μεταξύ άλλων να ζήσετε και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Για΄τι να μην τσεπώνει ο εργοδότης αυτά τα λεφτά, και να τα τσεπώνει ο εργάτης προκειμένου να μπορεί να πηγαίνει και στο γιατρό; Αυτά είναι «περιττές πολυτέλειες» που «μειώνουν την ανταγωνιστικότητα»)

• Κατά την τελευταία δεκαετία, ο αριθμός των Αμερικανών χωρίς ασφάλεια υγείας αυξήθηκε από 38 εκατομμύρια σε περίπου 52 εκατομμύρια.
• Μια μελέτη διαπίστωσε ότι περίπου το 41 τοις εκατό των Αμερικανών που εργάζονται είτε έχουν προβλήματα να αποπληρώσουν έξοδα υγείας ή αποπληρώνουν κάποιο δάνειο-χρέος που είχαν πάρει για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Η σαπουνόπερα της αναδιάρθρωσης χρέους συνεχίζεται με νέα επεισόδια

Η σαπουνόπερα της αναδιάρθρωσης χρέους συνεχίζεται με νέα επεισόδια. Στο τελευταίο από αυτά, πρωταγωνιστεί η Citigroup, η οποία «τάραξε τα νερά» με ένα email που διέρρευσε, και προετοιμάζεται ουσιαστικά για τα εξής μέτρα, που αναφέρονται άλλωστε και σε επίσημο έγγραφο της:

«Κούρεμα» 40% στα ελληνικά ομόλογα συστήνει η Citi

«Κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων της τάξης του 40%, σε συνδυασμό με επιμήκυνση του χρόνου λήξης των δανείων, μείωση των επιτοκίων, περισσότερα μέτρα λιτότητας και πώληση δημόσιας περιουσίας, συστήνει η Citigroup προκειμένου, όπως λέει, να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος.
Εκτιμά μάλιστα ότι όσο πιο γρήγορα συμβεί αυτό τόσο το καλύτερο. «Αν μετατεθεί το κούρεμα για το μέλλον, αυτό σημαίνει μεγαλύτερο κούρεμα για την ίδια μείωση χρέους/ΑΕΠ», αναφέρουν οι αναλυτές της τράπεζας σε έκθεσή τους.

Το περιβόητο email (πηγή)

Σε άλλη ανάλυση της, η Citigroup προχωρά ακόμα παραπέρα, καθώς αναφέρει ότι είτε θα πρέπει να γίνει ένα κούρεμα της τάξης του 76% τώρα, ή, αν περιμένουμε μέχρι το 2014, θα πρέπει να γίνει κούρεμα της τάξης του 96%:

Most disturbing is Citi’s sensitivity on the type of haircut needed in order to bring total debt down even more: Cut 76% of the debt now (to get Debt/GDP to a healthy 60%), or wait until 2014… and impose a 95% haircut.
…
In Figure 13, we calculate the “incremental” haircuts debtholders would suffer if they were to wait a certain number of years from today. For example, to bring the Debt/GDP ratio down to 90% in 2011 would mean a 52% haircut, 63% haircut in 2012, 68% in 2013, 70% in 2014 and 70% in 2015. Hence, the marginal haircut (“damage”) from waiting longer diminishes quickly — this is in-line with the expected recovery in the primary government balance and the return of real GDP growth. Therefore, we see two rational strategies for debtholders:

Option 1 — “Act Now”: Insist on restructuring as soon as possible in order to avoid more haircutting in later years. The market (see Figure 14) seems to be voting for “Act Now”, or rather act within the next two to three years. The yield on the 3Y GGB is 21.1% compared to the 30Y yield of 9.6%.

Option 2 — “Pretend and Forget”: as the “haircut curve” starts to flatten out beyond year 2015, debtholders could close their eyes, help refinance maturing Greek debt, and hope that Greece slowly finds its way out. But this could be a long wait and may require concessions such as extending maturities. In addition, no country with Debt/GDP ratio of more than 150% has ever avoided a default anyways. Why would Greece be different?

Την ίδια ώρα, και η ντόπια κυβέρνηση αρχίζει σιγά σιγά να προετοιμάζει την «κοινή γνώμη» για την επερχόμενη αναδιάρθρωση, παρουσιάζοντας την ως «αναπόφευκτη», «αναγκαία», κτλ. Για παράδειγμα, διαβάστε αν θέλετε ένα πρόσφατο και πολύ μακροσκελές άρθρο των φιλοκυβερνητικών «Νέων», όπου γίνεται λόγος για μια «βελούδινη αναδιάρθρωση» όπως την ονομάζουν.

Εμείς βέβαια έχουμε δει επανειλημμένα το ζήτημα της χρεωκοπίας, που στην πραγματικότητα είναι όχι απλά αναπόφευκτη, αλλά έχει ήδη συντελεστεί, απλά δεν έχει γίνει παραδεκτή δημόσια, τουλάχιστον όχι ακόμα. Έχουμε επίσης δει (πχ εδώ) ότι αυτή η άρνηση της πραγματικότητας γίνεται από τις τράπεζες διότι ως πιστωτές των χρεωκοπημένων χωρών, δε μπορούν να δεχτούν σήμερα αυτές τις απώλειες από μια χρεωκοπία, στάση πληρωμών, κτλ, χωρίς να χρεωκοπήσουν μετά και οι ίδιες.

Όπως αναφέρει και ο M. Pettis:

Η κρίση του χρέους των ΛΑΧ της δεκαετίας του 1980 μαινόταν για σχεδόν μια ολόκληρη δεκαετία – μια δεκαετία παύσης πληρωμών, φυγής κεφαλαίων, και έντονα χαμηλής ανάπτυξης – πριν οι πιστωτές επισήμως αναγνώρισαν ότι οι περισσότεροι αγωνιζόμενοι δανειολήπτες δεν θα μπορούσαν να εξοφλήσουν το χρέος τους και χρειάζονταν μερική άφεση χρέους. Η πρώτη επίσημη αναγνώριση της διαγραφής χρεών συνέβη με το σχέδιο αναδιάρθρωσης του Μεξικού Brady το 1990. Η ανάπτυξη επέστρεψε στις περισσότερες χώρες μόνο αφότου κατέστη σαφές ότι θα λάβουν άφεση χρέους.

Γιατί πήρε τόσο καιρό; Ήταν οι τράπεζες ηλίθιες; Όχι, οι τράπεζες γνώριζαν πολύ καλά ότι δεν επρόκειτο να πάρουν πίσω τα χρήματά τους ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, αλλά για να το αναγνωρίσουν επίσημα αυτό θα έπρεπε να χάσουν περισσότερα κεφάλαια για την απορρόφηση των ζημιών από όσα είχαν. Η αναγνώριση του προφανούς έπρεπε λοιπόν να καθυστερήσει σχεδόν μία ολόκληρη δεκαετία, ώστε οι τράπεζες να οικοδομήσουν ένα επαρκές κεφάλαιο ως «μαξιλάρι» για την απορρόφηση των ζημιών.

Το ίδιο και με την Ευρωπαϊκή κρίση. Ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους κατέχεται από ευρωπαϊκές τράπεζες, και απλά δεν έχουν αρκετό κεφάλαιο για να απορροφήσουν τις ζημίες του ελληνικού χρέος, πόσο μάλλον αν η Ελλάδα συνοδεύεται από την Πορτογαλία, την Ισπανία και άλλες. Οι τράπεζες θα πρέπει πρώτα να ανοικοδομήσουν τις κεφαλαιακές βάσεις τους για να μπορέσουν να παραδεχτούν το αυτονόητο, και αυτό θα μπορούσε να διαρκέσει αρκετά χρόνια.

Προς το παρόν λοιπόν, οι λαοί ρημάζονται, οι τράπεζες αρπάζουν πακέτα σωτηρίας, επιδοτήσεις, κτλ, και ξεφορτώνονται όπως μπορούν τα «τοξικά» ομόλογα (τα ομόλογα των χρεωκοπημένων κρατών που δε μπορούν να τα αποπληρώσουν).

Και η σαπουνόπερα συνεχίζεται. Πχ το συντηρητικό Economist αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται ένα σχέδιο Μπέικερ, εκείνο δηλαδή που πήρε το όνομά του από τον τότε υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζέιμς Μπέικερ, ο οποίος το 1982 πρόσφερε στους Λατινοαμερικανούς προσωρινό ανασχεδιασμό, χαρίζοντας στις αμερικανικές τράπεζες χρόνο να «ανασάνουν», αλλά «πνίγοντας» τις οικονομίες της Λατινικής Αμερικής στο βάρος των απλήρωτων χρεών. Χρειάζεται αντιθέτως ένα σχέδιο Μπρέιντι, από τον Νίκολας Μπρέιντι, υπουργό Οικονομικών το 1989, ο οποίος προχώρησε στην απαραίτητη μείωση χρέους για τις ίδιες οικονομίες, οι οποίες πάντως είχαν χάσει μέχρι τότε μία δεκαετία.
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα σχέδιο Μπρέιντι, όχι Μπέικερ. Μία τέτοια αναδιάρθρωση θα έπληττε κάποιες ευρωπαϊκές τράπεζες, ιδιαίτερα τις ελληνικές, οι οποίες θα χρειάζονταν επιπλέον επίσημη βοήθεια. Συνολικά το πλήγμα στις ευρωπαϊκές τράπεζες θα ήταν διαχειρίσιμο, και είναι πολύ καλύτερο να εξωθηθούν σε αύξηση κεφαλαίων παρά να υποκρίνονται ότι το απλήρωτο χρέος είναι ακέραιο. Τίποτε από όλα αυτά δεν θα είναι εύκολο να «πωληθεί» στους ψηφοφόρους, αλλά όσο περισσότερο οι πολιτικοί τους λένε ψέματα για την πραγματικότητα, τόσο πιο θυμωμένοι θα γίνονται. (με απλά λόγια, το Economist παραδέχεται ότι το πρόβλημα είναι το πως θα ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά των τραπεζών, και γι’ αυτό έχουν στήσει όλη αυτή την κωμικοτραγική σαπουνόπερα με την αναδιάρθρωση)

Η αλήθεια είναι ότι το χρέος της Ελλάδας πρέπει να μειωθεί τουλάχιστον κατά το ήμισυ. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα μπορούσαν να προσφέρουν ένα φάσμα τρόπων επίτευξης του στόχου αυτού: μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους, του επιτοκίου, ή δραστική επιμήκυνσή του. Θα μπορούσαν να γλυκάνουν τους όρους με εγγυήσεις, όπως έκαναν τα ομόλογα Μπρέιντι, και να προσφέρουν στους επενδυτές μερίδιο στην όποια ελληνική ανάκαμψη, με εγγυήσεις που θα συνδέονται με τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Υπάρχουν δημιουργικοί τρόποι ώστε να καταστεί λιγότερο οδυνηρή μία χρεοκοπία. Δημιουργικό δεν θα είναι, πάντως, να προσποιούνται ότι αυτή δεν θα συμβεί.

Οι τραπεζίτες όμως, που ΔΕΝ είναι ακόμα 100% έτοιμοι να απορροφήσουν τις ζημιές, και χρειάζονται και άλλο χρόνο για να αρπάξουν ακόμα περισσότερα εις βάρος μας, αρνούνται -προς το παρόν- την αναδιάρθρωση. «Περιμένετε λίγο ακόμα να σας αρπάξουμε μερικά δισεκατομμυριάκια ακόμα, και μετά όντως θα κάνουμε και αναδιάρθρωση, και επιμήκυνση, και κούρεμα, και ότι θέλετε. Αφού έτσι κι αλλιώς το ξέρουμε ότι το χρέος αυτό δεν είναι αποπληρώσιμο»:

Σταρκ: Καταστροφική η αναδιάρθρωση χρέους κράτους της ευρωζώνης

Τραπεζική κρίση χειρότερη εκείνης που προκάλεσε η κατάρρευση της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers θα μπορούσε να προκαλέσει τυχόν αναδιάρθρωση χρέους κράτους μέλους της ευρωζώνης, δήλωσε το μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Γιούργκεν Σταρκ, μετέδωσε το πρακτορείο Reuters.

Εδώ μπορείτε να δείτε και ένα πίνακα με τις τράπεζες που κατέχουν αυτή τη στιγμή τα ομόλογα της Ελλάδας, και θα δεχτούν πλήγμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ξένες τράπεζες έχουν ολοένα και λιγότερα ομόλογα, καθώς τα ξεφορτώνονται, και πλέον έχουν μείνει κυρίως οι εγχώριες τράπεζες:

Ο Νόμος που αναβαθμίζει την τοκογλυφία

Το 2008  κράτος της Κύπρου  από τις τσέπες των φορολογουμένων πολιτών δέσμευσε για 3 (υποτίθεται) χρόνια  3 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ευρώ τα οποία και υποθήκευσε με απλά λόγια στην Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα υπερ των κυπριακών τραπεζών

Ώστε η ΕΚΤ να δανείσει με πάρα πολύ χαμηλό επιτόκιο 2% λεφτά στις κυπριακές τράπεζες

Οι κυπριακές τράπεζες παίρνουν αυτά τα λεφτά από την ΕΚΤ και τα  δανείζουν στους φορολογούμενους πολίτες με επιτόκιο 9%

Άρα οι κυπριακές τράπεζες χωρίς να έχουν κάνει τίποτα κερδίζουν σε αυτή την περίπτωση 7%

Οι κυπριακές τράπεζες δεν έπαυσαν ποτέ να ανακοινώνουν υπερκέρδη κάθε εξάμηνο και πέρσι η τράπεζα κύπρου ανακοίνωσε ΚΑΘΑΡΑ κέρδη 340 περίπου ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ευρώ και η Μαρφιν (λαική για τους κυπραίους) ΚΑΘΑΡΑ κέρδη 178 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Η δικαιολογία που βρήκε η νεοφιλελεύθερη χριστόφκια που έκανε ό,τι θα έκανε όποια κυβέρνηση και να ήταν αφού όλες οι κυβερνήσεις εξυπηρετούν πρώτα και κύρια τα συμφέροντα των τραπεζών/τοκογλύφων (που αποκομίζουν κέρδη από τόκους)  ήταν για να δώσει κίνητρα στις τράεζες(!!!) να μειώσουν τα επιτόκια τους στα στεγαστικά δάνεια

Ο νόμος περί φιλελευθεροποιήσεως των επιτοκίων 160/1999 ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την 1/1/2001

κατήργησε το νόμο περί τόκου 2/1977 ο οποίος απαγόρευε την επιβολή τόκου που να ξεπερνά το διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου (δηλαδή αν έκανες δάνειο 2 χιλιάδων λιρών η τράπεζα δεν μπορούσε να διεκδικήσει όσα χρόνια και να περνούσαν ποσό πέραν των 4 χιλιάδων λιρών)

αμόλησε ακόμη μια καταστροφική δύναμη εναντίον των εργαζομένων χάριν των τοκογλύφων που ελέγχουν τον πλανήτη, δηλαδή πλέον οι τοκογλύφοι έχουν την δυνατότητα να τροποποιούν ΟΠΟΤΕ θέλουν και ΟΣΟ θέλουν το επιτόκιο αναγκάζοντας μας να υπογράφουμε καταχρηστικούς όρους σε τυποποιημένα συμβόλαια

Άρα το κράτος δεν έχει κανένα τρόπο να επιβάλει στους τοκογλύφους να «δανείζουν» με το τάδε ή δείνα χαμηλό επιτόκιο

Άρα το κράτος το 2008 όταν από τις τσέπες των φορολογουμένων πολιτών δέσμευε 3 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ευρώ ώστε οι τοκογλύφοι να πάρουν πάμφθηνο χρήμα το οποίο πωλούν πανάκριβα σε εμάς το γνώριζε πάρα πολύ καλά αυτό

Ναι αλλά πρέπει να υπάρχει ρευστότητα στην αγορά και άλλες μαλακίες……………. Δεν «πρέπει» τίποτα………. Αυτό που πρέπει να υπάρχει είναι η δυνατότητα να έχουν όλοι μια αξιοπρεπή διαβίωση, δηλαδή να έχουν στέγη για την οποία να μην φεύγει ο μισός μισθός των ανθρώπων και οι οποίοι πλέον φοβούνται κάθε μήνα αν θα τα βγάλουν πέρα με τις υποχρεώσεις τους στους λογαριασμούς τους το ρεύμα την βενζίνη που έφτασε το 1 ευρώ και 25 σεντ και ανεβαίνει ολοένα το νερό το τηλέφωνο και άλλα όμορφα

Ο νόμος περί τραπεζικών εργασιών ορίζει ότι ένας τοκογλύφος μπορεί να «δανείσει» μέχρι και το 800% της κεφαλαιακής του βάσης

Δηλαδή αν έχει 1 ευρώ κεφαλαιακή βάση μπορεί να…… «δανείσει»  8…..

Δηλαδή δανείζει λεφτά που δεν έχει…. Με τόκο!!!!!!!!!!!!  

Ωραία πράματα ε

Μήπως μειώθηκαν τα επιτόκια των τοκογλύφων;

Όχι φυσικά και δεν πρόκειται γιατί οι τοκογλύφοι δεν φακκούν πενιά για μας όσες χαρούμενες διαφημίσεις και να μας δείχνουν

Από την άλλη οι δημοσιοκάφροι που κάθε μέρα παίρνουν εκατομύρια ευρουλάκια από τις διαφημίσεις των τοκογλύφων δεν πρόκειται φυσικά να σας πουν φυσικά την αλήθεια για τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα παρά μόνο θα σας λένε μπουρδολογίες περί ρευστότητας και λοιπές μαλακίες

Το 2008 αυτό που έσκασε στις ΗΠΑ ήταν η φούσκα από τα οικοδομικά δάνεια, δηλαδή το φούσκωμα των τιμών των ακινήτων αυθαίρετα απλά για να κερδοσκοπούν οι τοκογλύφοι και τα άλλα παράσιτα οι ντιβέλοπερς

Και έτσι ένα σπίτι 3 υπνοδωματίων στις ΗΠΑ έφτασε πχ να στοιχίζει το 2007 300 χιλιάδες δολάρια και ο μέσος μισθός να είναι 2500 δολάρια

Και έτσι ο Τζώνυ για να μπορέσει να στεγάσει την τετραμελή του οικογένεια έδινε τα 1000 από τα 2500 δολάρια στους τοκογλύφους

Και ως φυσικό επακολουθο ο Τζώνυ δεν μπόρεσε να συνεχίσει να πληρώνει για πολύ αυτό το δυσβάσταχτο βάρος και είπε στα @@ μου δεν πληρώνω και έτσι σταμάτησε να πληρώνει στους τοκογλύφους

Σαν τον Τζώνυ όμως υπήρχαν εκατοντάδες χιλιάδες στην ίδια θέση οι οποίοι σταμάτησαν να πληρώνουν τις δόσεις τους και έτσι η Χ τράπεζα που είχε πχ 10 εκατομύρια δολάρια κεφαλαιακή βάση και «δάνεισε» 80 εκατομύρια

Σύμφωνα με το νόμο οι τράπεζες δεν δικαιούνται να είναι ιδιοκτήτες ακινήτων και έτσι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να βγάλουν σε πλειστηριασμό τα ακίνητα που υποθηκεύτηκαν

Το σπίτι του Τζώνυ όμως που το 2007 υποθηκεύτηκε με την αξία των 300 χιλιάδων ευρώ τώρα με την τεράστια προσφορά και το σκάσιμο της φούσκας έφτασε να έχει αγοραία αξία 150 χιλιάδες στην καλύτερη περίπτωση και σε πλειστηριασμό που θα τα φάνε τα κοράκια 100 το πολύ

Άρα ο τοκογλύφος πιάνει αγγούρι του πίγκου

Πολλοί τοκογλύφοι πριν το σκάσιμο της φούσκας είχαν πουλήσει τα δάνεια τους, σε άλλους τοκογλύφους

Δηλαδή αν η Χ τράπεζα είχε να παίρνει από τους πιστωτές της Τζώνυδες 5 Δισεκατομύρια δολάρια (πίστευε ότι οι Τζώνυδες θα πλήρωναν για 30 χρόνια ανελλιπώς 1000 δολάρια το μήνα!!)

Βρήκε το χρηματοπιστωτικό «ίδρυμα» Ψ το οποίο αγόρασε αυτά τα δάνεια για 4 Δισεκατομύρια δολάρια και το Ψ πούλησε με την σειρά του στο Φ τοκογλύφο τα δάνεια για 4.2 δισεκατομύρια κλπ

Αυτά είναι τα λεγόμενα τοξικά ομόλογα

Όταν οι Τζώνυδες που δεν μπορούσαν φυσικά να τα βγάλουν πέρα με τον μισθό πεινας που έπαιρναν σταμάτησαν να πληρώνουν τις δόσεις τους…………. Μπουμμμμμ η φούσκα έσκασε

Και ο Φ τοκογλύφος που αγορασε τα δάνεια για 4,2 δισεκατομυρια από το Ψ το οποίο αγόρασε από το Χ επιαεν που τα τρία το μιαλύτερον…………………..

Δηλαδή ο Φ έδωσε 4,2 δις για αέρα για ομόλογα που δεν είχαν αξία…………… κάπως έτσι την έπαθε η λιμαν μπράδερς

Και η AIG ……………. Ναι αλλά………………. Η AIG μέγας χορηγός της Μάτσεστερ Γιουνάιτε πάττισε γιατί αγόρασε τοξικά ομόλογα……………. Και τι έκανε η κυβέρνηση των ΗΠΑ

Αγόρασε τις μετοχές της AIG σε ποσοστό 80% !!!!!!!! Δηλαδή με λεφτά φορολογουμένων πολιτών των ΗΠΑ έσωσε από την χρεωκοπία τους τοκογλύφους και την μάτσεστερ!!!!!

http://www.inout.gr/archive/index.php/t-27112.html

Στα κέρδη  οι τοκογλύφοι ήταν απολύτως μόνοι τους αλλά στις ζημιές «είμαστε όλοι μαζί»

Ο Ομπάμα το πρώτο πράμα που έκαμε όταν πήρε την εξουσία το 2008 ήταν να δώσει 770 Δισεκατομύρια δολάρια στους υπόλοιπους τοκογλύφους που κατάστρεψαν τον κόσμο κλπ κλπ  μέχρι σήμερα υπολογίζονται σε 4 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ δολάρια που το κράτος των ΗΠΑ έδωσε απλόχερα στους τοκογλύφους οι οποίοι συνεχίζουν να ανακοινώνουν υπερκέρδη

Έλα μωρέ είσαι υπερβολικός, εν δυνατόν να εν έτσι;είσαι απόλυτος ρε

Ενεν έτσι ακριβώς τα πράματα χρειάζεται ρευστότητα και μπλαμπλαμαλακίες

Ε τζαι ντάμπου θέλεις δηλαδή ρε να μεν έχουμεν τράπεζες; Ντάμπου θέλεις δηλαδή να αλλάξει το σύστημα;

Ξέρω γω ρε μαλάκα; Εγώ λαλώ σου πως πιστεύω ότι έχουν τα πράματα

Δηλαδή ότι κάθε μήνα δουλεύκεις για να διάς τον μισό σου μισθό στους τοκογλύφους οι οποίοι φκάλλουν κέρδος που τα λεφτά που πιάνει που σένα το κράτος σου

Αν εσύ θέλεις να συνεχίσουν να εν έτσι τα πράματα με γειά σου τζαι χαρά σου

Μαλάκα! Έ μαλάκα..

κάποια ενδιαφέροντα βιντεο για το τραπεζικό σύστημα χωρίς να σημαίνει ότι τα υιοθετώ όλα

Εφαρμόστηκε στην Σοβιετική Ένωση κομμουνισμός; Τι είναι ο Αναρχικός Κομμουνισμός;

από τον συναθροιστή http://synelefsi.blogspot.com/

αλίευσα αυτό το πολύ σημαντικό άρθρο ξεκαθαρίσματος κάποιων εννοιών

είπαμε, το δυσκολοτέρο πράγμα είναι κάποιος να ξεμάθει κάτι που έμαθε να θεωρεί ως δόγμα

http://ngnm.vrahokipos.net/

http://eleftheriakos.blogspot.com/2011/04/blog-post_22.html

22 Απριλίου 2011

Τι είναι ο Αναρχικός Κομμουνισμός;

Του Wayne Price

Ι. Οι αντιφατικές έννοιες του Κομμουνισμού

Οι αντιφατικές έννοιες του «κομμουνισμού»: μια διπλή κοινωνία, από τη μια, κοινωνία ελευθερίας και, από την άλλη, κοινωνία ολοκληρωτισμού.

Τι εννοούσαν ο Μπακούνιν, ο Κροπότκιν και ο Μαρξ με τη λέξη κομμουνισμός και πώς ο όρος αυτός αλλοιώθηκε από τους λενινιστές.

Υπήρξε ένα όραμα, ονομαζόμενο «κομμουνισμός» το οποίο διατηρήθηκε ζωντανό από τον Κροπότκιν και άλλους αναρχικούς κομμουνιστές κατά το 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Μαρξ και ο Ένγκελς μοιράστηκαν ουσιαστικά τον ίδιο στόχο: Σε μια α-κρατική, αταξική, κοινωνία κομμουνισμού, τα μέσα παραγωγής θα ήσαν κοινής ιδιοκτησίας (από την κοινότητα), η εργασία θα υπήρχε για να ικανοποιεί τα κοινωνικά κίνητρα παρά το μισθό, και τα καταναλωτικά αγαθά θα ήταν διαθέσιμα σύμφωνα με τις ανάγκες των ανθρώπων…


Αλλά κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο «κομμουνισμός» σήμαινε κάτι εξ ολοκλήρου διαφορετικό. Μεγάλα έθνη κυβερνούνταν από αυτοαποκαλούμενα Κομμουνιστικά Κόμματα. Οι οικονομίες τους διευθύνονταν από ολοκληρωτικά κράτη, οι ανίκανοι εργαζόμενοί τους παρήγαγαν προϊόντα που πωλούνταν στην εσωτερική και διεθνή αγορά, και εργάζονταν για ένα μισθό (δηλαδή πωλούσαν την εργατική τους δύναμη ως προϊόν στα αφεντικά τους).

Αυτή την εποχή, οι «κομμουνιστές» ήταν συνήθως άνθρωποι που υποστήριξαν αυτόν ακριβώς τον τύπο κράτους-κεφαλαιοκρατικής τυραννίας. Σ’ αυτούς συμπεριλαμβάνονταν φιλικά προς τη Μόσχα Κομμουνιστικά Κόμματα, μαοϊκοί, άλλοι σταλινικοί και, περισσότερο, τροτσκιστές. Ονόμαζαν τους εαυτούς τους «κομμουνιστές» και έτσι τους αποκαλούσαν και οι αντίπαλοί τους. Αλλά «αντικομουνιστές» δεν θεωρούνταν απλώς εκείνοι που αντιτάσσονταν σε τέτοια καθεστώτα, αλλά και εκείνοι που υποστήριζαν τον δυτικό ιμπεριαλισμό – μια ομάδα ανθρώπων από φιλελευθέρους έως φρενοβλαβείς φασίστες. 

Συγχρόνως, οι φιλικοί προς τη Μόσχα κατάγγελλαν τους ελευθεριακούς σοσιαλιστές ως «αντικομουνιστές» και «αντισοβιετικούς». Μερικοί άνθρωποι άρχισαν να αποκαλούνται «αντι-αντικομουνιστές» για να δείξουν ότι δεν συμφωνούσαν με τους κομμουνιστές, αλλά ότι ήταν ενάντια στο κυνήγι μαγισσών του καθεστώτος McCarthy (στις ΗΠΑ).

Τώρα βρισκόμαστε σε μια νέα περίοδο. Η Σοβιετική Ένωση, με το άλλοτε κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα της έχει πλέον καταρρεύσει. Αλλά είναι αλήθεια ότι τέτοια κράτη υπάρχουν ακόμα, τροποποιημένα, στην Κίνα, την Κούβα και αλλού. Και δυστυχώς, εξακολουθούν να εμπνέουν αρκετούς ανθρώπους. 

Αλλά συνολικά, η δύναμη και το πολιτικό βάρος των Κομμουνιστικών Κομμάτων έχουν μειωθεί. Αντίθετα, υπάρχει αύξηση του αριθμού των ανθρώπων εκείνων που προσδιορίζονται με τον αναρχισμό, ειδικά με την αναρχική κομμουνιστική του παράδοση. Άλλοι άνθρωποι παραμένουν εντυπωσιασμένοι από το έργο του Μαρξ, αλλά ενδιαφέρονται περισσότερο για τις ελευθεριακές και ανθρωπιστικές του όψεις. Τότε, με ποια έννοια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «κομμουνισμός» σήμερα; Παραμένει η έννοια αυτή η ίδια όπως και στις προηγούμενες περιόδους; Θα εξετάσω εδώ την ιστορία καθώς και τη σημασία του όρου.

Ενώ αποκαλούνταν οι ίδιοι «σοσιαλιστές», οι θεμελιωτές του αναρχικού κινήματος Προυντόν και Μπακούνιν, κατήγγειλαν τον «κομμουνισμό». Μια χαρακτηριστική δήλωση του Προυντόν είναι ότι ο κομμουνισμός είναι ένα «δικτατορικό, αυταρχικό, δογματικό σύστημα [που] αρχίζει από το αξίωμα ότι “το άτομο είναι κατώτερο… σε σχέση με τη συλλογικότητα. Ο πολίτης ανήκει στο κράτος…”» (αναφέρεται στον Buber, 1958, σ. 30-31). Ο Μπακούνιν έγραψε: «απεχθάνομαι τον κομμουνισμό επειδή είναι η άρνηση της ελευθερίας… Δεν είμαι κομμουνιστής επειδή ο κομμουνισμός… απαραιτήτως καταλήγει στη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας στα χέρια του κράτους» (αναφέρεται στον Leier, 2006 σ. 191). Ο Προυντόν αποκαλούσε τον εαυτό του «μουτουελιστή» (σ.τ.μ.: οπαδό της αλληλοβοήθειας) και ο Μπακούνιν «κολεκτιβιστή».

Εάν σκεφτούμε ένα μοναστήρι ή έναν στρατό (όπου έχει δοθεί σε όλους τους στρατιώτες η ίδια τροφή, ιματισμός και στέγη), είναι εύκολο να αντιληφθούμε τον «κομμουνισμό» (ή κάποια παραλλαγή του) φαντάζοντάς τον ως κάτι ασυμβίβαστο με τη δημοκρατία, την ελευθερία, και την ισότητα. Στα πρόωρα γραπτά του, ο Μαρξ κατήγγειλε το πρόγραμμα του «χοντροκομμένου κομμουνισμού» στον οποίο «η κοινότητα είναι μόνο κοινότητα εργασίας και με ισότητα μισθών που καταβάλλονται από… την κοινότητα σαν να είναι οικουμενικός καπιταλιστής». (Μαρξ, 1961 σ. 125-126). Εντούτοις, ο Μαρξ και ο Ένγκελς ονόμαζαν τους εαυτούς τους κομμουνιστές, έναν όρο που προτίμησαν περισσότερο από τον ασαφέστερο όρο «σοσιαλιστής» αν και χρησιμοποιούσαν και αυτόν. (Αντιπαθούσαν ειδικά τον όρο «σοσιαλ-δημοκράτης» που χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί μαρξιστές).

Η αντίληψη του Μαρξ για τον κομμουνισμό γίνεται σαφής στην «Κριτική του προγράμματος της Γκότα». Ο κομμουνισμός θα ήταν «η συνεταιριστική κοινωνία που θα βασιζόταν στην κοινή ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής…». (Μαρξ, 1974 σελ. 345). Στην «πρώτη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας» (σελ. 347) θα παραμείνουν η έλλειψη και η ανάγκη για εργασία. «Ασχολούμαστε εδώ με μια κομμουνιστική κοινωνία… όπως προβάλλει από την καπιταλιστική κοινωνία… που φέρει ακόμα τα σημάδια της παλαιάς κοινωνίας…» (σελ. 346). Σε αυτήν την πρόωρη φάση κομμουνισμού, ο Μαρξ υπέθεσε ότι, τα μεμονωμένα άτομα θα έπαιρναν πιστοποιητικά που θα δήλωναν πόση εργασία είχαν κάνει (μείον ένα ποσόν που θα πήγαινε στο κοινό ταμείο). Χρησιμοποιώντας αυτά τα πιστοποιητικά, θα μπορούσαν να αποκτήσουν τα μέσα κατανάλωσης για τα οποία κατανάλωσαν την ίδια εργασία, και αυτά (τα πιστοποιητικά) δεν θα ήταν χρήματα γιατί δεν θα μπορούσαν να συσσωρευτούν. Ωστόσο, αυτό αποτελεί ακόμα ένα αστικό σύστημα δικαιωμάτων και ισότητας, στο οποίο οι ίσες μονάδες της εργασίας ανταλλάσσονται με κάτι άλλο. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες και ανάγκες, η «ισότητα» αυτή εξακολουθεί να οδηγεί σε έναν ορισμένο βαθμό ανισότητας.

Ο Μαρξ διατύπωσε ότι: «σε ένα πιο προχωρημένο στάδιο κομμουνιστικής κοινωνίας, όταν θα έχει εξαφανιστεί η υποταγή των ατόμων στον διαχωρισμό της εργασίας και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, η αντίθεση μεταξύ διανοητικής και φυσικής εργασίας, θα έχει επίσης εξαφανιστεί, όταν η εργασία δεν θα είναι πλέον μέσο επιβίωσης, αλλά θα έχει γίνει ζωτικής σημασίας ανάγκη, όταν η ολόπλευρη ανάπτυξη των ατόμων θα έχει επίσης αυξηθεί και οι παραγωγικές τους δυνάμεις και κάθε πηγή συνεταιριστικής ροής του πλούτου θα βρίσκεται σε αφθονία – μόνο τότε θα μπορεί η κοινωνία να διασχίσει πλήρως το στενό ορίζοντα του αστικού δικαίου και να γράψει στις σημαίες της την αρχή: Από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του!» (σελ. 347)

(Για λόγους γνωστούς μόνο στον ίδιο, ο Λένιν ονόμασε την «πρώτη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας» του Μαρξ σοσιαλισμό και το «πιο προχωρημένο στάδιο της κομμουνιστικής κοινωνίας» κομμουνισμό. Το μεγαλύτερο μέρος της αριστεράς έχει ακολουθήσει αυτήν την μπερδεμένη χρήση).

Παρά την απόρριψη του όρου κομμουνισμός εκ μέρους του, σύμφωνα με τον στενό φίλο του James Guillame ο Μπακούνιν υποστήριξε επίσης την ανάπτυξη της μετεπαναστατικής οικονομίας σε δύο φάσεις. Το 1874 ο Guillame έγραψε ένα δοκίμιο, συνοψίζοντας τις απόψεις του Μπακούνιν: «Πρέπει… να καθοδηγηθούμε από την αρχή “από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του”. Όταν, χάρη στην πρόοδο της επιστημονικοποιημένης βιομηχανίας και της γεωργίας, η παραγωγή έρχεται να ξεπεράσει την κατανάλωση, και αυτό θα επιτευχθεί μερικά χρόνια μετά την επανάσταση, δεν θα είναι πλέον απαραίτητο να τσιγκουνευόμαστε στο μερίδιο τροφής κάθε εργαζομένου.

Ο καθένας θα πάρει ό,τι χρειάζεται από το άφθονο κοινωνικό απόθεμα των προϊόντων… Στο μεταξύ, κάθε κοινότητα θα αποφασίσει από μόνη της κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου τη μέθοδο που κρίνει πιο καλύτερη για τη διανομή των προϊόντων της εργασίας που σχετίζεται με αυτά». (στον Μπακούνιν, 1980 σελ. 361-362) Αναφέρει διάφορα εναλλακτικά συστήματα ανταμοιβής για τη μεταβατική περίοδο «…συστήματα που θα τεθούν σε πειραματισμό για να δούμε πώς επιλύονται αυτά τα ζητήματα». (σελ. 361).

Οι σημερινές προτάσεις για την Parecon (participatory economy – «συμμετοχική οικονομία»), στην οποία οι εργαζόμενοι ανταμείβονται για την ένταση και τη διάρκεια της εργασίας τους σε μια συνεταιριστική οικονομία, θα μπορούσαν να συσχετισθούν εν πρώτοις με την αντίληψη του Μπακούνιν ή του Μαρξ για την μεταβατική, αρχική φάση, μιας ελεύθερης κοινωνίας. Αλλά, στην ουσία, αντίθετα από τους θιασώτες της Parecon, ο Μαρξ και ο Μπακούνιν αναγνώρισαν ότι αυτό ήταν ζήτημα περιορισμένης υφής. Και για τον Μαρξ και για τον Μπακούνιν, τότε, ο ολοκληρωμένος κομμουνισμός απαιτεί ένα αρκετά υψηλό επίπεδο παραγωγικότητας και πιθανής ευημερίας, μια οικονομία μετά την έλλειψη τροφής (post-scarcity), όταν υπάρχει αφθονία ελεύθερου χρόνου για τους ανθρώπους για να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων, στην εργασία και στην κοινότητα, τερματίζοντας τη διάκριση μεταξύ εντολέων και εντολοδόχων. Ωστόσο, ούτε ο Μαρξ ούτε ο Μπακούνιν περιέγραψαν έναν κοινωνικό μηχανισμό που να μπορεί να κινηθεί από τη μια φάση προς την άλλη.

Ο Κροπότκιν απέρριψε την προσέγγιση των δύο φάσεων των μαρξιστών και των αναρχο-κολεκτιβιστών. Αντί αυτής πρότεινε ότι μια επαναστατική κοινωνία πρέπει «να μετασχηματιστεί αμέσως σε μια κομμουνιστική κοινωνία». (1975 σελ. 9, δηλαδή πρέπει να μεταβεί αμέσως σε αυτά που θεώρησε ο Μαρξ ως «προωθημένη» ολοκληρωμένη φάση κομμουνισμού. Ο Κροπότκιν και εκείνοι που συμφώνησαν μαζί του ονομάστηκαν «αναρχικοί κομμουνιστές» (ή «κομμουνιστές αναρχικοί»), αν και συνέχισαν να θεωρούνται μέρος του ευρύτερου σοσιαλιστικού κινήματος.

Δεν είναι δυνατόν, υποστήριξε ο Κροπότκιν, να οργανωθεί μια οικονομία με βάση εν μέρει καπιταλιστικές και εν μέρει με κομμουνιστικές αρχές. Η επιβράβευση των παραγωγών με βάση πόση εκπαίδευση έχουν λάβει ή ακόμα και πόσο σκληρά έχουν εργασθεί, θα αναδημιουργούσε ταξικούς διαχωρισμούς καθώς και την ανάγκη ενός κράτους που να επιτηρεί τα πάντα. Ούτε είναι πραγματικά δυνατό να αποφασιστεί πόσα άτομα έχουν συνεισφέρει σε ένα σύνθετο, συνεταιριστικό σύστημα παραγωγής προκειμένου να ανταμειφθούν σύμφωνα με την εργασία τους.

Αντί αυτού, ο Κροπότκιν πρότεινε ότι μια μεγάλη πόλη, κατά τη διάρκεια μιας επανάστασης, «θα μπορούσε να οργανωθεί σύμφωνα με τις γραμμές του ελεύθερου κομμουνισμού. Η πόλη θα μπορούσε να εγγυηθεί κατοικία, τροφή και ρουχισμό σε κάθε κάτοικο… σε αντάλλαγμα… πέντε εργάσιμες ώρες και… όλα εκείνα τα πράγματα που θεωρούνται πολυτέλειες θα μπορούσαν να αποκτηθούν από τον καθένα εάν το άτομο το άλλο μισό της ημέρας παίρνει μέρος σε κάθε είδος ελεύθερων ενώσεων….». (σ. 118-119) Αυτό θα απαιτούσε την ενοποίηση γεωργικής με βιομηχανικής εργασίας καθώς και της φυσικής και διανοητικής εργασίας. 

Εδώ παραμένει ένα στοιχείο εξαναγκασμού στην πρόταση του Κροπότκιν. Οι πιθανώς αρτιμελείς ενήλικοι που δεν θα συνέβαλλαν κατά τις πέντε ώρες εργασίας δεν θα δικαιούνταν το «εγγυημένο» ελάχιστο μερίδιό τους.

Ο αναρχικός κομμουνισμός υπερίσχυσε μεταξύ των αναρχικών, τόσο που ήταν σπάνιο να βρεθεί ένας αναρχικός (εκτός από τους ατομικιστές αναρχικούς) που να μην δέχεται τον κομμουνισμό, ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε άλλες διαφωνίες που μπορεί να είχαν μεταξύ τους. Στο μεταξύ, οι μαρξιστές αποκαλούνταν από καιρό σοσιαλδημοκράτες. Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, τα κυριότερα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα επικύρωσαν τον πόλεμο των καπιταλιστών τους. Τότε ο Λένιν κάλεσε την επαναστατική πτέρυγα της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας να διαχωριστεί από τους προδότες του σοσιαλισμού. 

Ως μέρος αυτού, υποστήριξε ότι το μπολσεβίκικο κόμμα και τα παρόμοια κόμματα πρέπει να ονομάζονται Κομμουνιστικά Κόμματα, επιστρέφοντας στον Μαρξ. Μερικοί από τους οπαδούς του παραπονέθηκαν ότι αυτό ίσως μπέρδευε τους εργαζομένους, κάνοντας τους μπολσεβίκους να ηχούν όπως οι αναρχικοί κομμουνιστές. Ο Λένιν δήλωσε ότι ήταν σημαντικότερο να μην γίνει μπέρδεμα με τους μεταρρυθμιστές σοσιαλδημοκράτες. Έτσι ο Λένιν πήρε το δικό του δρόμο (όπως συνήθως έκανε στο κόμμα του).

Ο όρος «κομμουνιστής» επανακτήθηκε από τους μαρξιστές. Με το παράδειγμα της Ρωσικής Επανάστασης, οι περισσότεροι επαναστάτες έγιναν λενινιστές και οι αναρχικοί περιθωριοποιούνταν όλο και περισσότερο. Ο όρος «κομμουνιστής» έγινε συνήθως η ετικέτα των λενινιστών.

 

Αναφορές-παραπομπές

Bakunin, Michael (1980). Bakunin on anarchism. (Sam Dolgoff, ed.). Montreal: Black Rose Books.

Buber, Martin (1958). Paths in utopia. Boston: Beacon Hill/Macmillan Kropotkin, Peter (1975). The essential Kropotkin. (E. Capouya & K. Tomkins, eds.). NY: Liveright. Leier, Mark (2006). Bakunin; A biography. NY: Thomas Dunne Books/St. Martin’s Press.

Marx, Karl (1961). Economic and philosophical manuscripts. In Eric Fromm, Marx’s concept of man. NY: Frederick Ungar.

Marx, Karl (1974). The First International and after; Political writings, vol. III. (David Fernbach, ed.). NY: Vintage Books/Random House.

* Το άρθρο αυτό του Wayne Price δημοσιεύτηκε στο www.anarkismo.net στις 29 Νοέμβρη 2007. Αναμένεται το Μέρος ΙΙ του άρθρου αυτού. Ο Wayne Price είναι μέλος της NEFAC και πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του «The Abolition of the State; Anarchist and Marxist Perspectives» («Η Κατάργηση του Κράτους: Αναρχικές και Μαρξιστικές Προοπτικές») που μπορεί κανείς να αποκτήσει από τους εκδότες Author House ή το Amazon. Ελληνική μετάφραση 18 Γενάρη 2008.

ΠΗΓΗ:http://ngnm.vrahokipos.net/

Αναρτήθηκε από ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Ετικέτες Τι είναι ο Αναρχικός Κομμουνισμός;

Η ανατομία μιας δικτατορίας -Ντοκυμαντέρ video

http://greki-gr.blogspot.com/2011/04/blog-post_3717.html

 

Ραγίζει απόψε η καρδιά με το μπαγλαμαδάκι……μπήκαμε στον κατάμαυρο Υδροχόο.. και πως θα βγούμε… Στο καλό Νίκο Παπάζογλου..ήσουν ενας και μοναδικός…

Απλός αληθινός άνθρωπος γλυκός και μοναδικός………….. περπατούσαμε στην παραλιακή Θεσσαλονική και τον βλέπουμε να κάθεται με την παρέα του…..  δεν αρνήθηκε να μας μιλήσει όμορφα και ωραία και δεν αρνήθηκε χαμογελώντας να υπογράψει στο εισιτήριο του λεωφορείου «γεια σου …………» έτσι απλά όμορφα και ωραία!!!

Ο Νίκος Παπάζογλου είναι ένας και μοναδικός!  Όχι μόνο σαν ερμηνευτής στιχουργός μουσικός…….. άνθρωπος απλός και αληθινός

….όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν………………….»  όλα αλλάζουν όταν το πιστέψουμε και το  θέλουμε αληθινά…

Ήταν ο πρώτος που πίστεψε στις Τρύπες και ήταν ο παραγωγός   του πρώτου τους δίσκου στην Θεσσαλονικη …..οι Τρύπες και ο Παπάζογλου αλλάξαν το ελληνικό ροκ……

Στο καλό Νίκο Παπάζογλου…

έφυγες νωρίς……

Ν Ι Κ Η ! ! ! Ο SHANMUKAN ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ! ! ! ! !

Μετά από μια τρίμηνη οδύσσεια μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της 18/1/2011 ο Shanmukan αφήνεται πριν λίγη ώρα το πρωί της 16/4/2011 ελεύθερος και αυτή την στιγμή που μιλάμε είναι μαζί με τους φίλους του!!!!!

Μια οδύσεια τελειώνει!!!!!!!!!!    και αναλυτικά το τρίμηνο ταξίδι αυτό με καθαρά πολιτικό  περιεχόμενο

θα περιγραφεί αργότερα μετα την συνάντηση μαζί του σε λίγη ώρα!!!

τζαι ας του βάλουμε καλά στο μυαλουδάκι μας

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ!!!

ΟΛΑ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ   ΜΟΝΟ      ΟΤΑΝ ΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΗΘΙΝΑ

Χ Ο Υ Ν Τ Α ! ! Παρά την τεράστια νίκη με Αποφαση Ανωτάτου στην αίτηση habeas corpus 152/10-Αμεση διαταγή για απελευθέρωση- Παρακοή Αποφασης Ανωτάτου από το Κράτος!!!!!!! ρατσιστές Σαββίδη+Σιακαλή που δεν τον αφήνουν ελεύθερο!!!!Αφηνίασαν!! Χούντα κυριολεκτικά

https://osr55.wordpress.com/2011/01/18/

Tribute to HOME – Πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα…

https://osr55.wordpress.com/2011/01/27/tribute-to-home

Αφιερωμένο στα ανθρωπάκια και ξεφτιλισμένα ανθρωπίδια που νομίζουν ότι μας ελέγχουν και μας φοβίζουν – σιγά μην φοβηθώωω….

https://osr55.wordpress.com/2011/02/05/

Το ήθος των λειτουργών που ελέγχουν τις αρχές του κράτους –Τo whom it may concern

https://osr55.wordpress.com/2011/02/05

Αναλυτική (νομική) απάντηση στους αισχρούς προβοκάτορες -ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΩΡΑ 1.30 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ –

https://osr55.wordpress.com/2011/03/16/

video- Συμπατριώτες του αιτητή που κρατείται παρά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ζητούν την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μας! ΑΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΟΥΜΕ! 18/3/2011 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ 1.30

https://osr55.wordpress.com/2011/03/18/

update ΦΩΤΟ -Ενημέρωση Συγκέντρωσης Διαμαρτυρίας – 30 μετανάστες με 20 αλληλέγγυους συμπαραστάτες -Άρνηση Συλικιώτη να δεκτεί αντιπροσωπεία – Συνάντηση με αναπληρωτή ΓενΔιευθυντή και διαβεβαιώσεις για απάντηση την ερχομενη εβδομάδα

https://osr55.wordpress.com/2011/03/19/

Αγνοούμε τα πάντα… και νομίζουμε πως ξέρουμε πολλά…Λιβύη: Όλα για το Πετρέλαιο, ή όλα για τις Τράπεζες;; Αναλυτικά επιχειρήματα για τους λόγους της νατοικης εισβολής στην Λιβύη

Βασικά δεν παρακολουθώ καθόλου θα μπορούσα να πω την προεκλογική εκστρατεία ….. δεν το κάνω σκόπιμα απλά δεν έτυχε, αφού κυπριακά κανάλια δεν βλέπω παρά μόνο καμιά φορά τις ειδήσεις  και εν ολλίγοις όποτε βλέπω φάτσες υποψήφιων βολευτών αφού νοιώσω μια ακατάσχετη αηδία και τάση για εμετό αλλάζω κανάλι αφού είναι γνωστό εκ των προτέρων το παραμύθι που θα πει ο κάθε υποψήφιος βολευτής του κάθε τσιφλικιού κόμματος του

έτσι κι αλλοιώς κανένας δεν θα αγγίξει την ουσία των προβλημάτων των ανθρώπων

αυτό το διαπιστώνω καθημερινά και από το φπ όταν κανένας εκ των υποψηφίων βολευτών δεν τολμά να απαντησει στο εξής απλό ερώτημα:

για ποιο λόγο το κράτος πήρε από τις τσέπες των φορολογουμένων πολιτων 3 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ευρώ και τα έδωσε στους κυπριακούς τραπεζίτες τοκογλύφους (που αποκομίζουν κέρδη από τους τόκους) δέσμευοντας ένα τεράστιο ποσό των πολιτών την στιγμή που οι τράπεζες τοκογλύφοι κάθε εξάμηνο ανακοινώνουν υπερκέρδη;

Για να μην βγουν κάποιοι ρεαλιστονουσιμοι τάχα και να αρχίσουν το παραμυθάκι τους  😉 απλά διευκρίνιζω τα εξής:

το κράτος εξέδωσε γραμμάτια ύψους πέραν των 3 δισεκατομυρίων ως εγγύηση ώστε οι αγαπημένοι μας τοκογλύφοι που πίνουν το αίμα του κόσμου να πάρουν φτηνό χρήμα από την Ευρωπαική Τράπεζα με απίστευτα χαμηλό επιτόκιο αν θυμάμαι καλά 2% μόνο

τα 3 ΔΙΣ που έδωσε το κράτος στις τράπεζες είναι δεσμευμένα αφού δόθηκαν ως εγγύηση, ως ενέχυρο προς τις τράπεζες

http://www.stockwatch.com.cy/nqcontent.cfm?a_name=press_view&pr_id=16558&lang=en

και τάχα αυτό έγινε ΤΑΧΑ όπως διαβάζουμε για να:

«Στο πλαίσιο του σχεδίου, η Κύπρος θα εκδώσει ειδικά κρατικά ομόλογα τα οποία θα δανείζει σε πιστωτικά ιδρύματα, που θα τα χρησιμοποιούν ως εξασφάλιση για να μπορούν να αποκτούν ρευστότητα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και από τις διατραπεζικές αγορές. Τα πιστωτικά ιδρύματα θα χρησιμοποιούν τη ρευστότητα για να χορηγούν στεγαστικά δάνεια και δάνεια προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς όρους.»

και φυσικά τα επιτόκια παρέμειναν σε δυσθεώρητα ύψη και κατά το δοκούν οι τοκογλύφοι που πήραν πάμφθηνο χρήμα από τις τσέπες όλων μας αλλάζουν ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ τα επιτόκια ώστε να υφαρπάζουν κι αλλα εκατομυριακια από τα κορόιδα όλους μας επικαλούμενοι το νόμο περί φιλευθεροποιησεως των επιτοκίων που κατήργησε το νόμο περί του τόκου του 1977 που είχε μια σανίδα σωτηρίας

αφού όριζε ότι σε καμιά απολύτως περίπτωση όσα χρόνια και να περάσουν ο τόκος δεν μπορεί να ξεπεράσειι το αρχικό κεφάλαιο

δηλαδή  σύμφωνα με το νόμο περί τόκου του 1977 που καταργήθηκε με το νόμο περί φιλελευθεροποιήσεως των επιτοκίων (ψηφίστηκε το 1999 και τέθηκε σε ισχύ το 2001)

αν έκανες δάνειο 2 χιλιάδων λιρών όσα χρόνια και να περνούσαν η οφειλή σου προς τους τοκογλύφους ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΙΣ 4 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΙΡΕΣ!!!

ήταν μια απίστευτη σανίδα σωτηρία για πάρα πολύ κόσμο

Τα επιτόκια δεν έπεσαν φυσικά και οι τοκογλύφοι συνεχίζουν να ανακοινώνουν υπερκέρδη κάθε εξάμηνο

και καλά τα 3 ΔΙΣ θα παραμείνουν δεσμευμένα για τρία χρόνια αλλά σιγά να μην τα αποσύρει το κράτος

εδώ είμαστε και θα τα δούμε το 2012

κοντός ψαλμός αλληλουια

ο καπιταλισμός έχει μετατραπεί τον τελευταίο αιώνα ιδιως σε χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό όπου όλα κινούνται γύρω από τα κέρδη των τοκογλύφων

γιαυτό και μόλις πήρε την εξουσία ο Ομπάδα  το 2008 το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πάρει από τις τσέπες τωνπολιτών  770 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ  δολάρια τα οποία έδωσε στους τοκογλύφους και μεχρι σήμερα κάπου 3 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ)

στην γιουροσύπρια της κύπρου μας η νεοφιλελεύθερη πολτιική τυο ακελ έδωσε  35 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ εκ των οποίων τα 28 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ πήγαν και πάλι στους τοκογλύφους ώστε να μην πτωχεύσει τότε γιατί αν τίθετο υπο εκκαθάριση τότε, ίσως οι τοκογλύφοι να μην έπαιρναν όλα τα «οφειλόμενα»  τους αλλά θα έμπαιναν στη σειρά όπως όλους τους άλλους δανειστές

Το απώτατο στάδιο του καπιταλισμού είναι ο ιμπεριαλισμός και έτσι σήμερα πλέον ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός κάνει πολέμους ως φαίνεται για να εξασφαλίσει πλήρως την κυριαρχία του

εν τέλει η εισβολή στη Λιβύη για ποιο λόγο έγινε;  Για το πετρέλαιο;  Μα αφού ο καντάφι ήδη έδινε όσο πετρέλαιο ήθελαν οι δυτικοί δημοκράτες βομβαρδιστές

εδώ ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον και άκρως αποκαλυπτικό άρθρο που αλίευσα από τον συναθροιστή

http://synelefsi.blogspot.com/

εδώ το άρθρο

http://greki-gr.blogspot.com/2011/04/blog-post_7862.html

και εδώ το αρχικό άθρο το οποίο μεταφράστηκε από το Γρέκι

http://globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=24306

Παρασκευή, 15 Απριλίου 2011

Λιβύη: Όλα για το Πετρέλαιο, ή όλα για τις Τράπεζες;;

της Ellen Brown *

Αρκετοί συγγραφείς έχουν επισημάνει το περίεργο γεγονός ότι οι Λίβυοι αντάρτες ξόδεψαν χρόνο από την εξέγερση τους τον Μάρτιο, για να δημιουργήσουν τη δική τους κεντρική τράπεζα – κι αυτό προτού καν αποκτήσουν  κυβέρνηση.

Ο Robert Wenzel  έγραψε στην Economic Policy Journal:

Ποτέ δεν έχω ακούσει πριν να δημιουργείται μια κεντρική τράπεζα   μέσα σε λίγες εβδομάδες από μια λαϊκή εξέγερση. Αυτό υποδηλώνει  ότι έχουμε κάτι περισσότερο από ένα μάτσο   ανταρτών  που τρέχει πέρα – δώθε, και ότι υπάρχουν κάποιες αρκετά σοφιστικέ επιρροές.

Ο Alex Newman έγραψε στο New American:

Σε δήλωση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, οι αντάρτες   αναφέρθηκαν   στα αποτελέσματα της συνεδρίασης που πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαρτίου. Μεταξύ άλλων, οι υποτιθέμενοι επαναστάτες   ανακοίνωσαν τον …

«ορισμό της Κεντρικής Τράπεζας της Βεγγάζης, ως νομισματική αρχή αρμόδια για τη νομισματική πολιτική στη Λιβύη και το διορισμό του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Λιβύης, με μια προσωρινή έδρα Βεγγάζη».

Ο Newman παραθέτει την άποψη  του συντάκτη του CNBC   John Carney, ο οποίος ρώτησε, «Είναι η πρώτη φορά που μια επαναστατική ομάδα έχει δημιουργήσει μια κεντρική τράπεζα ενώ είναι ακόμα στη μέση της καταπολέμησης της εδραιωμένης πολιτικής εξουσίας; Αυτό δείχνει πως    εξαιρετικά ισχυροί κεντρικοί τραπεζίτες καθορίζουν  την εποχή μας. «

Μια άλλη ανωμαλία περιλαμβάνεται  στην επίσημη αιτιολόγηση για την ανάληψη των ένοπλης δράσης κατά της Λιβύης. Υποθετικά έγινε για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά τα στοιχεία είναι αντιφατικά.

Σύμφωνα με ένα άρθρο από την   ιστοσελίδα του Fox News στις 28 Φεβρουαρίου:

Όπως τα Ηνωμένα Έθνη έσπευσαν πυρετωδώς για να καταδικάσουν τον ηγέτη της Λιβύης Μουαμάρ αλ-Καντάφι για πάταξη των διαδηλωτών, το  Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ( Human Rights Council )  είναι έτοιμο να εγκρίνει έκθεση γεμάτη με επαίνους για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λιβύη.

Η έκθεση επαινεί τη Λιβύη για τη βελτίωση των   ευκαιριών στην εκπαίδευση, για την «προτεραιότητα» στην πραγματοποίηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και για βελτίωση του  «συνταγματικού» πλαισίου. Αρκετές χώρες, όπως το Ιράν, η Βενεζουέλα, η Βόρεια Κορέα, η Σαουδική Αραβία, αλλά και ο Καναδάς, δίνουν στη Λιβύη θετικό πρόσημο για τη νομική προστασία που παρέχει στους πολίτες της – που τώρα επαναστατούν κατά του καθεστώτος και που αντιμετωπίζουν αιματηρά αντίποινα.

Ό, τι  και  να λεχθεί για τον Καντάφι, ο λαός της Λιβύης φαίνεται να αναπτύσσεται. Μια αντιπροσωπεία   ιατρικών επαγγελματιών από τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία έγραψε σε μια έκκληση στον Ρώσο Πρόεδρο Μεντβέντεφ και τον πρωθυπουργό Πούτιν ότι μετά την γνωριμία με τη ζωή της Λιβύης, έχουν την άποψή   ότι σε λίγα έθνη   οι άνθρωποι ζουν με τέτοιες   ανέσεις:

[Οι Λίβυοι] να δικαιούνται δωρεάν περίθαλψη και τα νοσοκομεία τους να διαθέτουν τον καλύτερο  στον κόσμο   ιατρικό  εξοπλισμό . Η Εκπαίδευση στη Λιβύη είναι ελεύθερη, και οι νέοι έχουν την ευκαιρία να σπουδάσουν στο εξωτερικό με έξοδα της κυβέρνησης. Όταν παντρεύονται, τα νεαρά ζευγάρια να λαμβάνουν 60.000 δηνάρια Λιβύης (περίπου 50.000 δολάρια), ως οικονομική  βοήθεια. Τα κρατικά δάνεια είναι άτοκα , και όπως δείχνει η πρακτική, χωρίς ημερομηνία εξόφλησης. Λόγω των κυβερνητικών επιδοτήσεων η τιμή των αυτοκινήτων είναι κατά πολύ μικρότερη από ό, τι στην Ευρώπη, και είναι προσιτά για κάθε οικογένεια. Η βενζίνη και το ψωμί  κοστίζει ούτε ένα λεπτό, δεν επιβάλλονται φόροι για αυτούς που ασχολούνται με τη γεωργία. Οι Λίβυοι είναι ήσυχοι και ειρηνικοί, δεν   πίνουν αλκοόλ, και είναι πολύ θρήσκοι.

Υποστήριξαν ότι η διεθνής κοινότητα είχε επαρκή πληροφόρηση σχετικά με τον αγώνα εναντίον του καθεστώτος. «Πείτε μας», είπαν, «ποιός δεν θα ήθελε ένα τέτοιο καθεστώς;»

Ακόμη και αν αυτό είναι μόνο προπαγάνδα, δεν υπάρχει καμία αρνητική κρίση τουλάχιστον για ένα πολύ δημοφιλές επίτευγμα της λιβυκής κυβέρνησης: έφερε το νερό στην έρημο με την οικοδόμηση του μεγαλύτερου και πιο ακριβού αρδευτικού έργου στην ιστορία, του έργου των 33 δισεκατομμύριων δολαρίων GMMR ( Great Man – Made River ). Ακόμη περισσότερο ζωτική σημασία και από το πετρέλαιο, έχει το νερό για τη ζωή στη Λιβύη. Η GMMR προσφέρει στο 70% του πληθυσμού το νερό για πόση και άρδευση, την άντληση του από υπόγεια υδροφόρα λεκάνη στα Νότια της  Λιβύης και μεταφορά του με δίκτυο μήκους 4.000 χλιομέτρων σε κατοικημένες παράκτιες στα βόρεια. Η λιβυκή κυβέρνηση έχει κάνει τουλάχιστον κάποια σωστά πράγματα.

Μια άλλη εξήγηση για την επίθεση στη Λιβύη είναι ότι είναι «όλα γίνονται για το πετρέλαιο», αλλά η θεωρία αυτή είναι πάρα πολύ προβληματική. Όπως σημειώνεται στη National Journal, η χώρα παράγει μόνο το 2% του παγκόσμιου πετρελαίου. Η Σαουδική Αραβία από μόνη της έχει τη δυναμικότητα, να καλύψει οποιαδήποτε απώλεια παραγωγής, εάν λιβυκό πετρέλαιο εξαφανιζόταν από την αγορά. Και αν είναι όλα σχετικά με το πετρέλαιο, γιατί η βιασύνη για τη δημιουργία μιας νέας κεντρικής τράπεζας;

Ένα άλλο προκλητικό δεδομένο, που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο είναι μια συνέντευξη στη «Democracy Now» του Στρατηγού Wesley Clark (ε.α.), το 2007 . Σ’ αυτή αναφέρει ότι περίπου 10 ημέρες μετά την 11 Σεπτέμβρη του 2001, ένας στρατηγός του είπε ότι η απόφαση είχε ληφθεί για να πάμε σε πόλεμο με το Ιράκ. Ο Clark ήταν έκπληκτος και ρώτησε γιατί. «Δεν ξέρω!» Ήταν η απάντηση. «Μάλλον δεν ξέρουν  τι άλλο να κάνουν! Ι» Αργότερα, ο ίδιος στρατηγός του είπε ότι σχεδιάζεται να πάρουν επτά χώρες σε πέντε χρόνια: το Ιράκ, τη Συρία, το Λίβανο, τη Λιβύη, τη Σομαλία, το Σουδάν και το Ιράν.

Τι σημαίνουν αυτές οι επτά χώρες, τι κοινό έχουν; Στο περιβάλον του τραπεζικού συστήματος, ένα κοινό σημείο  είναι ότι καμία από αυτές δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των 56 τραπεζών που είναι μέλη της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (Bank for International Settlements – BIS). Αυτό τις τοποθετεί προφανώς έξω από το μακρύ ρυθμιστικό χέρι του τραπεζικού κεντρικού συστήματος τραπεζών της Ελβετίας.

Οι πιο αρνητικές της ομάδας χωρών θα μπορούσαν να είναι η Λιβύη και το Ιράκ, οι δύο που έχουν ήδη δεχτεί επίθεση. Ο Kenneth Schortgen , αρθρογράφος στο Examiner.com, σημείωσε ότι « έξι μήνες πριν οι ΗΠΑ επιτεθούν στο Ιράκ για να «συνετίσουν» τον Σαντάμ Χουσεΐν, το έθνος του πετρελαίου είχε επιχειρήσει να δεχτεί ευρώ αντί δολαρίων για το πετρέλαιο, και αυτό έγινε απειλή για την παγκόσμια κυριαρχία του δολαρίου ως αποθεματικό νόμισμα, καθώς και την κυριαρχία του ως πετροδολάριο »

Σύμφωνα με ένα ρωσικό άρθρο με τίτλο «Βομβαρδισμός της Λιβύης – Τιμωρία στον Καντάφι  για την προσπάθειά του να αρνηθεί το αμερικανικό δολάριο», ο Καντάφι έκανε μια εξίσου τολμηρή κίνηση: ο ίδιος ξεκίνησε ένα κίνημα άρνησης του δολαρίου και του ευρώ, και κάλεσε αραβικές και αφρικανικές χώρες να χρησιμοποιήσουν ένα νέο νόμισμα, το χρυσό δηνάριο. Ο Καντάφι πρότεινε τη θέσπιση μιας ενωμένης αφρικανικής ηπείρου, με τους ανθρώπους της, 200 εκατομμύρια, να χρησιμοποιούν το κοινό αυτό ενιαίο νόμισμα. Το περασμένο έτος, η ιδέα εγκρίθηκε από πολλές αραβικές χώρες και τις περισσότερες αφρικανικές χώρες. Οι μόνοι αντίπαλοι ήταν η Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής και ο επικεφαλής του Συνδέσμου Αραβικών Κρατών. Η πρωτοβουλία αυτή αντιμετωπίστηκε αρνητικά από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί κατηγόρησε τη Λιβύη ότι αποτελεί απειλή για την οικονομική ασφάλεια της ανθρωπότητας. Αλλά ο Καντάφι δεν επηρεάστηκε και συνέχισε την προώθηση της ιδέας του για τη δημιουργία μιας ενωμένης Αφρικής.

Και αυτό μας φέρνει πίσω στο παζλ της Λιβυκής κεντρικής τράπεζας. Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Market Oracle, ο Eric Encina παρατήρησε:

Ένα γεγονός που σπάνια αναφέρεται από δυτικές πολιτικές αυθεντίες και μέσα ενημέρωσης είναι ότι:

Η Κεντρική Τράπεζα της Λιβύης κατά 100% ανήκει στο κράτος. . . . Επί του παρόντος, η λιβυκή κυβέρνηση κόβει δικά της χρήμα, το Λιβυκό δηνάριο, μέσα από τις δυνατότητες της δικής της κεντρικής  τράπεζας. Λίγοι μπορούν να ισχυριστούν ότι η Λιβύη   ένα κυρίαρχο έθνος με δικούς του μεγάλους πόρους, είναι σε θέση να καθορίσει τη δική του οικονομική μοίρα. Ένα σημαντικό πρόβλημα για τραπεζικά καρτέλ της παγκοσμιοποίησης είναι ότι, προκειμένου να συνεργαστούν με τη Λιβύη, θα πρέπει να περάσουν από τη Λιβυκή  Κεντρική Τράπεζα και το εθνικό της νόμισμα,  όπου έχουν απολύτως μηδενική εξουσία ή δύναμη χρηματιστηριακή. Ως εκ τούτου, αν και η  Κεντρική Τράπεζα της Λιβύης ενδέχεται να μην εμφανίζεται στις ομιλίες του Ομπάμα, του Κάμερον και του Σαρκοζί,   είναι σίγουρα στην κορυφή της ατζέντας της παγκοσμιοποίησης για την απορρόφηση της Λιβύης και την ένταξή της στην κυψέλη των συμμορφούμενων εθνών.

Η Λιβύη δεν έχει μόνο πετρέλαιο. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η κεντρική της τράπεζα   έχει σχεδόν 144 τόνους χρυσού στα θησαυροφυλάκιά της. Με εκείνο τα στοιχεία ενεργητικού, που χρειάζεται η BIS και  το ΔΝΤ;

Όλα εκ των οποίων ζητά μια πιο προσεκτική ματιά στα κανόνες BIS και η επίδρασή τους στις τοπικές οικονομίες. Ένα άρθρο για το δικτυακό τόπο της ΤΔΔ αναφέρει ότι οι τράπεζες στην Κεντρική Τράπεζα η διοίκηση του δικτύου βρίσκονται στο επίκεντρο υποτίθεται ότι έχουν ως στόχο την ενιαία ή πρωτογενούς »για τη διατήρηση της σταθερότητας των τιμών.» Θα πρέπει να διατηρούνται ανεξάρτητα από την κυβέρνηση να διασφαλίσει ότι οι πολιτικές εκτιμήσεις δεν παρεμβαίνει με την εντολή αυτή. «Η σταθερότητα των τιμών» νοείται η διατήρηση ενός σταθερού προσφοράς χρήματος, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι η επιβάρυνση των ατόμων με βαριές εξωτερικού χρέους. οι τράπεζες της Κεντρικής αποθαρρύνονται από την αύξηση της προσφοράς χρήματος από τα χρήματα εκτύπωση και το χρησιμοποιεί προς όφελος του κράτους, είτε άμεσα είτε ως δάνεια.

Σε ένα άρθρο 2002 στο Asia Times με τίτλο «Η BIS εναντίον των εθνικών τραπεζών,» ο Henry Liu γράφει:

Οι κανονισμοί της  BIS αποσκοπεί στην  εξυπηρέτηση μόνο της ενίσχυσης του διεθνούς ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος, ακόμη και σε κίνδυνο των εθνικών οικονομιών. Η BIS κάνει στα εθνικά τραπεζικά συστήματα ότι το ΔΝΤ έχει κάνει στις εθνικά νομισματικά  καθεστώτα. Οι εθνικές οικονομίες στα πλαίσια της οικονομικής παγκοσμιοποίησης δεν εξυπηρετούν πια τα εθνικά συμφέροντα.

. . . Άμεσες ξένες επενδύσεις   σε ξένο νόμισμα, κυρίως σε δολάρια, έχει καταδικάσει πολλές εθνικές οικονομίες σε ανισόρροπη ανάπτυξη προς εξαγωγή, μόνο για να κάνουν δολάρια πληρωμές τόκων, με λίγο καθαρό όφελος για την εγχώρια οικονομία.

και πρόσθεσε, «Εφαρμόζοντας την Κρατική  Θεωρία του Χρήματος (State Theory of Money), οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να χρηματοδοτήσει με δικό της νόμισμα όλες τις εσωτερικές αναπτυξιακές ανάγκες για τη διατήρηση της πλήρους απασχόλησης χωρίς πληθωρισμό.» Η «Κρατική Θεωρία του Χρήματος» αναφέρεται σε χρήματα που δημιουργούνται από τις κυβερνήσεις και όχι από ιδιωτικές τράπεζες.

Η υπόθεση του κανόνα εναντίον του δανεισμού της κυβέρνησης από τη δική της κεντρική τράπεζα    θα είναι πληθωριστική, ενώ ο δανεισμός με υπάρχοντα χρήματα από ξένες τράπεζες ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν θα είναι. Αλλά όλες οι τράπεζες στην πραγματικότητα   δημιουργούν τα χρήματα που δανείζουν στα βιβλία τους, είτε δημόσιας ιδιοκτησίας ή ιδιωτικά. Τα περισσότερα νέα σήμερα  χρήματα προέρχονται από τραπεζικά δάνεια. Ο δανεισμός της από τη δική της κεντρικής τράπεζας της κυβέρνησης έχει το πλεονέκτημα ότι το δάνειο είναι ουσιαστικά άτοκο. Η εξάλειψη των τόκων έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν το κόστος των δημοσίων έργων κατά μέσο όρο   50%.

Και αυτό φαίνεται πως γίνεται στην περίπτωση της Λιβύης. Σύμφωνα με τη Wikipedia, τα καθήκοντα της Κεντρικής Τράπεζας της Λιβύης περιλαμβάνουν «την έκδοση και τη ρύθμιση των τραπεζογραμματίων και κερμάτων στη Λιβύη» και «τη διαχείριση και την έκδοση όλων των κρατικών δανείων.» Η εξ ολοκλήρου κρατικής ιδιοκτησίας τράπεζα της Λιβύης  μπορεί και εκδίδει το εθνικό νόμισμα και δανείζει σύμφωνα με  τους σκοπούς του κράτους.

Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει  πως η Λιβύη,   παρέχει χρήματα για   δωρεάν εκπαίδευση και ιατρική περίθαλψη, και δανειοδοτεί  κάθε νεαρό ζευγάρι με 50.000 δολάρια με άτοκα δάνεια του κράτους. Επίσης, έτσι εξηγείται, πως η χώρα βρήκε τα 33 δισεκατομμύρια δολάρια για να χτιστεί ο τεχνικός ποταμός των 4.000 χιλιομέτρων. Μάλιστα οι Λίβυοι ανησυχούν ότι η ΝΑΤΟϊκές αεροπορικές επιθέσεις πλησιάζουν  επικίνδυνα  σε αυτόν τον αγωγό, απειλώντας μια άλλη ανθρωπιστική καταστροφή.

Έτσι   αυτόςο νέος πόλεμος είναι όλα για το πετρέλαιο ή τα πάντα για τράπεζες; Ίσως και τα δύο – και το νερό επίσης. Με την ενέργεια, το νερό, και την άφθονη πίστωση για την ανάπτυξη των υποδομών πρόσβασης σε αυτά, ένα έθνος μπορεί να είναι απαλλαγμένο από τον κλοιό των ξένων πιστωτών.Και αυτό μπορεί να είναι η πραγματική απειλή της Λιβύης: θα μπορούσε να δείξει στον κόσμο τι είναι δυνατόν. Οι περισσότερες χώρες δεν διαθέτουν πετρέλαιο, αλλά οι νέες τεχνολογίες είναι υπό ανάπτυξη και θα μπορούσαν   μη πετρελαιοπαραγωγά έθνη να καταστούν  ενεργειακά ανεξάρτητα, ιδιαίτερα αν το κόστος των υποδομών είναι στο ήμισυ με δανεισμό από την τράπεζα που ανήκει στο έθνος, τη δική του, τη δημόσια. Η ενεργειακή ανεξαρτησία θα ελευθέρωνε τις κυβερνήσεις από τον ιστό των διεθνών τραπεζιτών, καθώς και την ανάγκη να μεταφέρει την εγχώρια παραγωγή  σε αγορές του εξωτερικού για την εξυπηρέτηση των δανείων.

Εάν η κυβέρνηση Καντάφι πέσει, θα είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε κατά πόσο η νέα κεντρική τράπεζα αρθρωθεί με  την BIS, αν η εθνικοποιημένη βιομηχανία πετρελαίου   πουληθεί σε επενδυτές, και αν η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη εξακολουθεί να είναι ελεύθερη.

* H Ellen Brown είναι δικηγόρος και πρόεδρος του Δημόσιου Τραπεζικού Ινστιτούτου  http://PublicBankingInstitute.org. 

 ιστοσελίδες της είναι http://webofdebt.com και http://ellenbrown.com .

Από activistis

Μάρτιος 1999 βομβαρδισμός Σερβίας όπου χρησιμοποιούνται νέας τεχνολογίας Στελθ- Μάρτιος 2011 Την πρώτη του αποστολή βομβαρδισμού πραγματοποίησε ένα Typhoon της RAF στη Λιβύη

Διαβάζουμε από το στρατοκαυλο σαιτ

http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=19090&Itemid=46

Την πρώτη του αποστολή βομβαρδισμού πραγματοποίησε ένα Typhoon της RAF στη Λιβύη

14-04-2011 11:03:32

Για πρώτη φορά μαχητικά αεροσκάφη Typhoon χρησιμοποιήθηκαν σε αποστολή κρούσης κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Λιβύη. Είναι η πρώτη αποστολή βομβαρδισμού που το ευρωπαϊκό μαχητικό ανέλαβε ποτέ. Η αποστολή πραγματοποιήθηκε από την Βασιλική Αεροπορία στις 12 Απριλίου και περιελάμβανε την ρίψη δύο Enhanced Paveway II (1,000lb) εναντίον δύο αρμάτων μάχης των δυνάμεων του Gaddafi νότια της πόλης Misrata.  Τα δύο αεροσκάφη συνόδευε ένα Tornado GR4 το οποίο κατέστρεψε με μία βόμβα Paveway IV ακόμα ένα άρμα μάχης. Η αποστολή αυτή αποτελεί κατά τον Αρχηγό της Βασιλικής Αεροπορία γεγονός ορόσημο για την εξέλιξη του αεροσκάφους και την επιχειρησιακή του χρήση. Οι προετοιμασίες για την αποστολή ξεκίνησαν στις 10 Απριλίου όταν αεροσκάφη Typhoon συμμετείχαν σε άσκηση με βομβαρδιστικά Tornado GR4 στην Ιταλία στην αεροπορική βάση  Gioia del Colle. Από την άλλη πλευρά η επιστροφή των Tornado στο πεδίο της μάχης ήταν εντυπωσιακή αφού τα μαχητικά μπορούν να αντιμετωπίσουν τέσσερις με έξι στόχους χρησιμοποιώντας βλήματα Brimstone και βόμβες Paveway IV. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

και παράθεση χωρίς σχόλια

Από την εφημερίδα Τυπος της Θεσσαλονίκης:

http://www.typosthes.gr/international/5024-2011-03-25-20-11-15

Τα Στελθ δεν έφυγαν ποτέ

Παρασκευή, 25 Μάρτιου 2011 | |

Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ

Την περασμένη Πέμπτη συμπληρώθηκαν δώδεκα χρόνια από τις 24 Μαρτίου του 1999, όταν δηλαδή το ΝΑΤΟ ξεκίνησε τους βομβαρδισμούς εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Τότε οι βομβαρδισμοί είχαν διαρκέσει σχεδόν 3 μήνες, ενώ ακολουθήθηκαν και από χερσαία εισβολή. Τότε ήταν η πρώτη φορά, στην ιστορία της Βορειοατλαντικής συμμαχίας, που εκτελούσε στρατιωτική επέμβαση σε κυρίαρχο κράτος. Δώδεκα χρόνια μετά, λοιπόν, τίποτε μα τίποτε δεν έχει αλλάξει. Γαλλία, Βρετανία και ΗΠΑ προχώρησαν στη διεκπεραίωση του ψηφίσματος 1973 του ΟΗΕ και εισέβαλαν στην Λιβύη. Το εν λόγω ψήφισμα αφηρημένο, όπως επέβαλε η παρούσα στη Λιβύη κατάσταση, δίχως κάποιο σαφές σχέδιο και επιδιώξεις, καθώς και κάποιον χρονικό ορίζοντα.

Ο Νόαμ Τσόμσκι, σε συνέντευξή του το 2005, είχε ξεκαθαρίσει πως ο στόχος του πολέμου δεν σχετιζόταν επ’ ουδενί με την ανθρωπιστική κρίση των Αλβανών Κοσοβάρων, την οποία επικαλέστηκαν οι ΗΠΑ. «Η επέμβαση έγινε διότι η Σερβία δεν ακολουθούσε τις απαιτούμενες κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, που σημαίνει ότι ήταν η τελευταία γωνία της Ευρώπης, η οποία δεν είχε υποτάξει τον εαυτό της στα καθοδηγούμενα από τις ΗΠΑ νεοφιλελεύθερα προγράμματα, άρα έπρεπε να εξαλειφθεί». Ο Μιλόσεβιτς δεν έπαιξε το δυτικό παιχνίδι, δαιμονοποιήθηκε από τα πάντα εύκαιρα ΜΜΕ, και εκδιώχθηκε, ώστε να δημιουργηθούν τα απαραίτητα, για Κλίντον, Σρέντερ, Μπλερ, προτεκτοράτα, στη γειτονιά μας.

Ο μύθος λέει πως, παρά τα γεωπολιτικά συμφέροντα, η ανθρωπιστική αποστολή (επέμβαση και κατοχή) στο Κόσοβο ήταν πλήρως επιτυχημένη και οδήγησε στην ανεξαρτητοποίηση της καταπιεσμένης μειοψηφίας. Κατ’ ουσίαν, όμως, η επέμβαση οδήγησε σε μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή. Όπως τονίζει ο καθηγητής Ντέιβιντ Γκιμπς, σε άρθρο του στη βρετανική Guardian, «Πριν από την Νατοϊκή αποστολή, ο συνολικός αριθμός των νεκρών των διαφορετικών ομάδων στο Κόσοβο ήταν 2.000, οι μισοί εκ των οποίων είχαν σκοτωθεί από Σερβικές δυνάμεις. Οι νεκροί μετά την επέμβαση ανέρχονταν στους 10.000 ανθρώπους, λόγω της έξαρσης της βίας από τους Σέρβους». Άλλωστε, το 45 τοις εκατό των Κοσοβάρων σήμερα ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και εξακολουθεί να είναι προτεκτοράτο.

Τα εκβιαστικά διλήμματα

Στη Λιβύη, παρότι η κατάσταση δεν είναι όσο ξεκάθαρη ήταν με τον Μιλόσεβιτς, παρακολουθήσαμε τον Καντάφι να μετατρέπεται από πολύτιμος σύμμαχος σε παρανοϊκός τύραννος (και πάλι). Παρακολουθήσαμε τον ΟΗΕ (μια κατοχική δύναμη σε διάφορες γωνιές του πλανήτη) να ευαισθητοποιείται επιλεκτικά μπροστά στο δράμα των Λιβύων, υιοθετώντας ένα ψήφισμα που ακόμα και ο Τσέινι θα το έβρισκε υπερβολικό («λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων»). Και έπειτα μια στρατιωτική επέμβαση για επιβολή απαγόρευσης πτήσεων, να μετατρέπεται σε μηδενικό πραγματικά χρόνο, στη βρετανική δήλωση πως «τα συμμαχικά αεροπλάνα πετούν ανενόχλητα στον εναέριο χώρο της Λιβύης, πλήττοντας στόχους του στρατού στο έδαφος, όποτε απειλούν άμαχο πληθυσμό».

Η υποκρισία των δυτικών δυνάμεων, ενώ παράλληλα το Μπαχρέιν, η Υεμένη βυθίζονται στα αίμα (η Γάζα δεν επιτρέπεται να αναφερθεί, καθώς σύμφωνα με τον Ρομπέρτ Γκέιτς, υπουργό άμυνας των ΗΠΑ, «η κατάσταση δεν εμπνέει ανησυχία») και η επεκτατική πολιτική, μιας ούτως ή άλλως οπορτουνιστικής επέλασης στην Λιβυκή έρημο, είχαν και ένα ακόμη επιπρόσθετο κέρδος για κάθε έναν εκ των τριών υπό πίεση ηγετών ξεχωριστά. Ο Ομπάμα έχει 60% των Αμερικάνων υπέρ της επέμβασης, οι οποίοι ξεχνούν (για λίγο ή και πολύ) το Ουισκόνσιν. Ο Κάμερον συζητά την ενδεχόμενη ηγεσία του ΝΑΤΟ και όχι για τις, από βδομάδα, νέες περικοπές και ο Σαρκοζί παίζει το τελευταίο χαρτί μιας πολιτικής καριέρας γεμάτη με σκάνδαλα, και, ως τώρα, κερδίζει.

Δώδεκα χρόνια μετά το Κόσοβο μπορεί να μην πετούν Στελθ πάνω από το κεφάλι μας, αλλά τα διλήμματα που τα έφεραν, εξακολουθούν να μας τίθενται εξίσου εκβιαστικά και ανήθικα, όπως τότε, εξακολουθούνε να επικυρώνουμε επεμβάσεις, παραβιάσεις και «κρίσεις». Η πυρηνική κρίση στην Ιαπωνία, άλλωστε, επαναφέρει την ρητορική πως έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα στα πυρηνικά και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ενώ τα διεθνή ΜΜΕ ενορχηστρώνουν άψογα την απαλοιφή των πραγματικών ευθυνών για την ύπαρξη, στήριξη και ισχυροποίηση των διαφόρων Καντάφι, Μουμπάρακ ή Μουγκάμπε στη Ζιμπάμπουε. Η καθεστηκυία τάξη, σε ρόλο πάλαι ποτέ κοτζαμπάσηδων και πατριαρχών, είναι φυσικό να βρίσκεται απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής. Το ζήτημα, όμως, είναι η αλλαγή να μην είναι από φραπέ σε καπουτσίνο και τούμπαλιν.