Monthly Archives: Σεπτεμβρίου 2011

Μονή Κύκκου: €554 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ, Ε.Παρασκευαίδης €450 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ, Λανίτης €400 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ, Α.Πίττας €260 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ,Ν. ΣΙΑΚΟΛΑΣ €240 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ, Αρχιεπισκοπή Κύπρου €123 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ

Ιερά Μονή                      ΚΥΚΚΟΥ        €554 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Ιερά                          ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ  €123 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Μητρόπολη                         ΛΕΜΕΣΟΥ    € 55 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

http://www.neoskosmos.com/news/el/node/1797?page=2

ΑΚΡΙΒΗΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΕΚΘΕΣΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΛΕΓΚΤΡΙΑΣ 2009 Σελίδα 21

«Σύμφωνα με τις καταστάσεις καθυστερημένων εσόδων που τηρούνται από το Τμήμα, το συνολικό ποσό των οφειλών φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας και κεφαλαιουχικών κερδών των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων τόκων και επιβαρύνσεων,  ανερχόταν κατά τις 31.12.2009 σε €178.956.565»

http://www.audit.gov.cy/audit/audit.nsf/All/F8A1EC662380E78EC22577F20032FA74?OpenDocument

Η Εκκληshά ltd  χρωστά στο κράτος  €179 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ευρώ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Εν τέλει το κράτος παραδέκτηκε ότι είχαν δοθεί στην Γενική Ελέγκτρια λανθασμένα στοιχεία από το Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων και ότι οι οφειλές δεν ανέρχονται στα 179 εκατομύρια ευρώ 

http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=201330,printer.html&-V=webcontent

Σήμερα πάντως οι οφειλες της Εκκληshας λτδ στο κράτος ανέρχονται στα 89 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ σύμφωνα με τον φιλελεύθερο που μόνο αντιττομικός δεν είναι 

http://www.philenews.com/el-gr/Oikonomia-Kypros-XAK/3353/80271

Όσον αφορά το παραμυθάκι που λέει ο ττόμυς ο βους ότι και καλά η εταιρεία του δεν υποχρεούται να πληρώνει φόρους

το Ανώτατο Δικαστήριο τον διέψευσε

εδώ νομική ανάλυση  ότι η εκκληshά λτδ υποχρεούται να πληρώνει φόρους

Νομική επεξήγηση: η φορολογία της Εκκληshας LTD, το άρθρο 23.9 του Συντάγματος.. Έχει όντως δίκαιο ο Τοm;

https://osr55.wordpress.com/2010/05/15/

 

Και πιο κάτω αναλυτικά οι πλουσιότεροι κυπρέοι

http://www.philenews.com/el-gr/New-Homepage-With-Slider/4995/69608

Ιερά Μονή                    ΚΥΚΚΟΥ        €554 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Ευθύβουλος         ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΙΔΗΣ  €450 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Πλάτων, Μάριος,Κώστας ΛΑΝΙΤΗΣ     €400 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Αντρέας                             ΠΙΤΤΑΣ    €260 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Νίκος                               ΣΙΑΚΟΛΑΣ  €240 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Έλενα                       ΑΜΒΡΟΣΙΑΔΟΥ  €200 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Ιερά                 ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ  €123 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Αντρέας                    ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ   €103 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Αντρέας ΚΑΙΣΗΣ με €90 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Χαράλαμπος ΠΑΤΤΙΧΗΣ €70 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Γιώργος ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ €70 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ

Δήμος, Χρίστος και Γλαύκος ΜΟΥΣΚΗ με €68 εκατ.

Μιχαλάκη, Παντελή και Γιώργου Λεπτού εκτιμάται στα €56

Νίκου, Ερμή, Σώτου και Στέφανου Στεφάνου στα €48

Κωστάκης και Λούης Λοΐζου €42 εκατ

Θεόδωρος Αριστοδήμου με περιουσία €38 εκατ.

Άλεξ Σωτηρίου, €36 εκατ

Γιώργου, Πέτρου και Άρη Βασσιλόπουλου €36 εκατ

Αντρέα Ελευθεριάδη. €36 εκατ

Παναγιώτης Ξυδάς €34 εκατ

Ντίνος Λευκαρίτης€34 εκατ

Πόσα κιλά μαλάκας νοιώθεις σήμερα;

Εσύ φταίς για όλα μισθωτέ σκλάβε των 1000 άτε των 1500  ευρώ που δεν πληρώνεις τους φόρους σου!

Advertisement

23 Σχόλια

Filed under "δικαιοσύνη", Κύπρος=Το βασίλειο της αναξιοκρατίας, Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, κρίση

Ποιος μπορεί να αποφασίσει την καταστροφή του Αμαζονίου που αφορά εκατομύρια ανθρώπους; Ένας πρόεδρος; 11 υπουργοί; 200 βολευτές; πόσοι; Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν άμεση συμμετοχή στις αποφάσεις που τους επηρεάζουν

Ο Αμαζόνιος ειναι ο μεγαλύτερος ποταμός στον κόσμο, μεγαλύτερος ακόμη και από τον θεό της αφρικής Νείλο…

Ο Αμαζόνιος είναι ένας από τους μεγαλύτερους πνεύμονες του πλανήτη αφού τροφοδοτεί τα τροπικά του δάση με τις τεράστιες ποικιλίες ζωής

άρα ο Αμαζόνιος αφορά όλους τους ανθρώπους επί της ουσίας

και ομως καθημερινά αποκόπτονται τεράστιες ποσότητες ξυλείας καταστρέφοντας τα τροπικά του δάση και καταστρέφοντας το περιβάλλον στον πλανήτη

Βολιβία: συγκρούσεις με αφορμή τα κρατικά σχέδια για καταστροφή του Αμαζόνιου

Η οργή ξέσπασε στη Βολιβία, καθώς το κράτος προωθεί την κατασκευή ενός μεγάλου αυτοκινητόδρομου που θα ισοπεδώσει τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Η ειρωνεία είναι ότι ο “επαναστάτης” πρόεδρος Έβο Μοράλες ισχυρίζεται ότι η κατασκευή θα βοηθήσει την ανάπτυξη της χώρας!

Φοιτητές και πολλές οργανώσεις ιθαγενών διαδήλωσαν τη Δευτέρα, ενώ καλέστηκε και γενική απεργία.

Οι ιθαγενείς τώρα αρχίζουν και αμφισβητούν την εξουσία του Μοράλες, ο οποίος, όντας και ο ίδιος ιθαγενής, ξεγέλασε πολλούς ανθρώπους ζητώντας την ψήφο τους.

Την Κυριακή οι μπάτσοι έριξαν δακρυγόνα για να διαλύσουν πορεία εκατοντάδων ατόμων στη Λα Παζ. Πολλά άτομα τραυματίστηκαν, ενώ έγιναν 300 προσαγωγές.

Τη Δευτέρα άλλοι διαδηλωτές έκλεισαν τον αεροδιάδρομο στο αεροδρόμιο της πόλης Rurrenabaque με φλεγόμενα λάστιχα και ξύλα. Πολλοί διαδηλωτές κυνήγησαν τους μπάτσους που είχαν προβεί σε προσαγωγές.

Ο δρόμος χρηματοδοτείται από τη Βραζιλία και σχεδιάστηκε ώστε να περάσει μέσα από περιοχές όπου κατοικούν 50.000 ιθαγενείς του Αμαζομίου, από διάφορες φυλές.

Στην πόλη Yucumo διαδηλωτές διέλυσαν ένα οδόφραγμα των μπάτσων και απαίτησαν από το διαμεσολαβητή του κράτους να πορευτεί μαζί τους.

Αλλά ως συνήθως τα κέρδη και η καπιταλιστική ανάπτυξη έρχονται πρώτα για τους εξουσιαστές, ανεξάρτητα αν έχουν “ιθαγενές” background.

Δημοσιεύτηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε την 28 Σεπτεμβρίου, 2011 στις 09:08 και έχει αρχειοθετηθεί ώς Αμερική/Β.ΑμερικήΕιδήσειςΛατινική Αμερική με ετικέτες ,.  

Ο πλανήτης καταστρέφεται και ποιος λαμβάνει τις αποφάσεις για αυτό;
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82

Αμαζόνιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Edit-find-replace.svg Αυτό το άρθρο ή τμήμα του μπορεί να βελτιωθεί.
Μπορείτε να το επεκτείνετε ή να το βελτιώσετε με κάποιο τρόπο ώστε να καλύπτει το θέμα με πληρέστερο τρόπο. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

Οι εκβολές του Αμαζονίου

Ο Αμαζόνιος είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Γης. Διαρρέει τη Νότια Αμερική από τις Άνδεις ως τις εκβολές του, στον Ατλαντικό Ωκεανό. Το συνολικό του μήκος είναι 6.840 χιλιόμετρα ενώ ο δεύτερος μεγαλύτερος Νείλος, έχει μήκος 6.695 χιλιόμετρα.[1]

Ο Αμαζόνιος είναι επίσης ο μεγαλύτερος σε όγκο νερού ποταμός του πλανήτη με μεγάλη διαφορά από το Νείλο. Η μέση παροχή του ανέρχεται σε 219.000 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Υπολογίζεται ότι το 1/5 τού συνόλου του γλυκού νερού που κυκλοφορεί πάνω στην επιφάνεια της γης μεταφέρεται απ’ τον Αμαζόνιο.

Το εμβαδόν της λεκάνης απορροής του είναι 6.915.000 τετραγ.χιλιόμετρα.

Το όνομα «Αμαζόνιος» το έδωσε ο Ισπανός κατακτητής Φρανθίσκο ντε Ορελάνα (Francisco de Orellana), ο οποίος διέπλευσε τον ποταμό το 15411542. Στην πορεία του συνάντησε φυλές με γυναίκες που πολεμούσαν και για τον λόγο αυτό του έδωσε το όνομα «Αμαζόνιος» (Río de las Amazonas).

Ο Αμαζόνιος είναι πολύ γνωστός για την τεράστια ζούγκλα που τον περιβάλλει: Το Τροπικό Δάσος του Αμαζονίου αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα δάση του πλανήτη και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των επιστημόνων λόγω του ποσοστού απορρόφησης του άνθρακα από τα φυτά στο έδαφος και τα ύδατα του δάσους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο τον χρόνο. Ωστόσο, το δάσος του Αμαζονίου απειλείται σε μεγάλο βαθμό από την παράνομη υλοτομία. Στα δάση της Αμαζονίας απαντά μια ασύλληπτη ποικιλία ειδών βλάστησης. Το δάσος εκτείνεται από τα μαγκρόβια έλη και τους επιπλέοντες λειμώνες ( νησίδες από πλεγμένα κλαδιά υδρόβιων φυτών με χώμα) στα ανατολικά, κοντά στον Ατλαντικό, μέχρι το ανώτατο υψόμετρο που αναπτύσσονται τα δέντρα στις Άνδεις.

Την εποχή της Κατάκτησης, κοντά στις όχθες του Αμαζονίου κι των παραποτάμων του, κατοικούσαν μόνιμοι, σχετικά πυκνοί πληθυσμοί, που εφάρμοζαν εντατικές γεωργικές καλλιέργειες . Στα κάμπους , δηλαδή τις περισσότερο ανυψωμένες περιοχές ανάμεσα στους ποταμούς και τις πεδιάδες κατάκλυσής τους, κατοικούσαν και εξακολουθούν και σήμερα να κατοικούν, τουλάχιστον στις πιο απομακρυσμένες ζώνες τους , διάσπαρτες φυλές Ινδιάνων. Οι νομάδες βάσιζαν την οικονομία τους στο κυνήγι μικρών και μεγάλων ζώων.

Οι φυσικοί πόροι του Αμαζονίου είναι πολλοί και ποικίλοι. Οι πρώτοι εξερευνητές προσελκύστηκαν απ’ τα διαμάντια και το χρυσό, εξίσου σημαντικοί όμως είναι οι διάφοροι πολύτιμοι λόφοι που έχουν ανακαλυφθεί σε αυτήν την περιοχή καθώς και η εξαιρετική ξυλεία που παρέχουν η Σουιτενία, ο κέδρος του Αμαζονίου και πολλά άλλα είδη.

[Επεξεργασία]Σημειώσεις

  1.  Το μήκος του Αμαζονίου θεωρούνταν μικρότερο (6400 χλμ) αλλά το 2007 έπειτα από έρευνες Βραζιλιάνων επιστημόνων, ο Αμαζόνιος βρέθηκε να είναι μεγαλύτερος ποταμός από τον Νείλο. [1]

Αυτή την άποψη όμως δεν τη συμμερίζεται το Αμερικανικό Γεωδυναμικό Ινστιτούτο ούτε και το λήμμα της wikipedia στα Αγγλικά.

[Επεξεργασία]Εξωτερικές συνδέσεις

Commons logo
Τα Κοινά έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα

ΔΕΛΤΑ – ΟΙ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ

E-mailΕκτύπωσηPDF
Delta_aggliko Original Airdate: Νύχτες Πρεμιέρας, 12ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, 2006ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 64 min.Ένα από τα πλέον πολυβραβευμένα ντοκιμαντέρ του Εξάντα στο εξωτερικό, το «Δέλτα, Οι Βρώμικες δουλειές του Πετρελαίου», καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου, εννοούν την «ανάπτυξη».

ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Επιτόπια Έρευνα, Σενάριο, Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος / Επιμέλεια-Συντονισμός Έρευνας: Αποστόλης Καπαρουδάκης/ Editing Director:Δημήτρης Νικολόπουλος/ Οργάνωση & Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή/ Έρευνα και Οργάνωση Θέματος: Έλη Κριθαράκη / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος / Μοντάζ: Δημήτρης Νικολόπουλος, Μελέτης Πόγκας / Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Μία παραγωγή της SMALL PLANET για την ΕΡΤ © 2006 – 2007

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Original shooting format: SD PAL 576i / Aspect Ratio: 16:9 PAL / Γλώσσες: Ελληνικά, Άιτζο, Αγγλικά/ Υπότιτλοι: Ελληνικοί, Αγγλικοί / Διαθέσιμες Εκδόσεις: Ελληνική, Αγγλική, Διεθνής

BΡABEIA

  • FIPA D’ARGENT, FIPA 2007, Biarritz – France
  • JUNIOR JURY AWARD, 5th International Film Festival and Forum on Human Rights –FIFDH, Geneva, Switzerland, March 2007
  • GRAN PREMIO PER IL MEGLIOR FILM, EcoVision Film Festival, Palermo – Italy, June 2007
  • SPECIAL MENTION, Cinemabiente, Torino – Italy, October 2007
  • SPECIAL MENTION, 7th Ecocinema, Pireaus – Greece, February 2008
  • X FICA — Festival International de Cinema e Video Ambiental, Goiania – Brazil 2008
  • Best Ecological Film – WINE COUNTRY FILM FESTIVAL – California 2008
  • Best Ecological Film Prize – 6th International Festival of Maritime and Adventure – St. Petersburg – Russia 2009

 

Ο Εξάντας ταξιδεύει στο άγνωστο, «νέο μέτωπο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας», στο Δέλτα του ποταμού Νίγηρα της Νιγηρίας, εκεί από όπου εξορύσσεται ένα μεγάλο μέρος του πετρελαίου που κινεί τον πλανήτη, εκεί όπου οι βομβιστικές επιθέσεις, οι απαγωγές και οι δολοφονίες είναι καθημερινότητα και συλλαμβάνει στον φακό της κάμεράς του την εικόνα της «ανάπτυξης» όπως την εννοούν οι πολυεθνικοί πετρελαϊκοί κολοσσοί.

Σε ένα από τα λίγα μέρη του πλανήτη που, λόγω της φυσικής τους ομορφιάς, θα μπορούσαν να μας μεταφέρουν μια εικόνα του παράδεισου, το ντοκιμαντέρ καταγράφει εικόνες της σύγχρονης «παγκοσμιοποιημένης» κόλασης:

Το πετρέλαιο που διαρρέει στους παραπόταμους καταστρέφει τη χλωρίδα και την πανίδα, διαχέεται στη διατροφική αλυσίδα και δολοφονεί τα 27 εκατομμύρια των ιθαγενών Άιτζο, Iτσεκίρι και Oγκόνι που ζουν στο Δέλτα εδώ και αιώνες.

Στις αυλές τους ορθώνονται τα πανύψηλα φουγάρα των πετρελαϊκών και οι φλόγες που ξεπροβάλουν από την κορυφή τους, μετατρέπουν τη νύχτα σε μια διαρκή βασανιστική ημέρα.

Οι λευκοί άνθρωποι που πατάνε το πόδι τους σε αυτό τον τόπο, συνήθως στελέχη των εταιρειών πετρελαίου, δεν είναι καθόλου αγαπητοί στους ντόπιους. Λευκοί ήταν και οι Άγγλοι αποικιοκράτες που εκμεταλλεύονταν την Νιγηρία για έναν περίπου αιώνα, μέχρι την ανεξαρτησία της το 1960. Λευκοί και οι πρώτοι επιχειρηματίες που εμφανίστηκαν την ίδια εποχή στην περιοχή ξεκινώντας τις εξορύξεις του μαύρου χρυσού. Τις εξορύξεις που αντί να φέρουν την ανάπτυξη, έφεραν την καταστροφή.

«Κοιτάξτε αυτές τις κηλίδες, είναι από τις σωλήνες του αργού πετρελαίου που περνάνε κάτω από το νερό του ποταμού» λένε οι κάτοικοι του Δέλτα.

«Εδώ, δε θα δεις κανέναν ζωντανό οργανισμό. Οι μαϊμούδες πέθαναν, τα πουλιά, οι αντιλόπες, τα ψάρια, πέθαναν!»

Η Νιγηρία παράγει περίπου 2,5 εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα. Μόνο τα έσοδα του κράτους από το μαύρο χρυσό, υπολογίζονται σε 17 δισ. δολάρια το χρόνο.

«Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούμε να ταΐσουμε τα παιδιά που υποφέρουν. Διαδώστε στον κόσμο την κραυγή μας…», λέει ο πρόεδρος της κοινότητας Νέμπε…

«Με τα κέρδη του πετρελαίου που παράγεται στην περιοχή μας θα έπρεπε να ζούμε όπως οι άρχοντες της Σαουδικής Αραβίας», λέει ο Άντριου Έλιτζαχ που ανήκει στη φυλή Άιτζο.

«Βλέπεις, αυτά τa παιδιά που έχουν να φάνε πέντε μέρες; Δεν υπάρχει τίποτα για να φας. Κι όμως, στις κοινότητές μας παράγεται το πετρέλαιο. Είμαστε «οι άνθρωποι του πετρελαίου»…»

Στο πετρελαιοφόρο Δέλτα, μια από τις πλουσιότερες σε ορυκτό πλούτο περιοχές της γης, δεν υπάρχουν δουλειές για τους νέους, μόρφωση για τα παιδιά και φαγητό για κανέναν. Όταν οι κάτοικοι τολμούν να ζητήσουν τα αυτονόητα, οι επιθέσεις των ειδικών σωμάτων του στρατού και της αστυνομίας που εξοπλίζουν οι εταιρείες πετρελαίου, αφανίζουν από το χάρτη ολόκληρα χωριά.

«Παιδιά, μανάδες, πατεράδες, παιδιά, ηλικιωμένοι φώναζαν και έτρεχαν. Οι γυναίκες έκλαιγαν, ούρλιαζαν, προσπαθούσαν να προφυλάξουν τα παιδιά τους», λέει στην κάμερα του Εξάντα ο αρχηγός της κοινότητας Οντιόμα.

«Έκαψαν και ισοπέδωσαν την πόλη. Τρέχαμε και δεν ξέραμε πού να πάμε… Όσοι ηλικιωμένοι δεν μπορούσαν νατρέξουν, κάηκαν επιτόπου, άλλοι στα κρεβάτια τους, άλλοι στο δρόμο…»

Τουλάχιστον 17 άνθρωποι δολοφονήθηκαν και το 80% των σπιτιών της κοινότητας ισοπεδώθηκε κατά την επιδρομή του ειδικού σώματος του στρατού το Φεβρουάριο του 2005…

Οι καταγγελίες ότι οι πετρελαϊκές εταιρείες οπλίζουν και καθοδηγούν τα δολοφονικά σώματα του Νιγηριανού στρατού, είναι πολλές. Και τα στοιχεία αδιάσειστα:

«Η Chevron, είναι γνωστό ότι αγόρασε και έδωσε όπλα σε νέους στην περιοχή του Ουάρι, για να πολεμήσουν τον κόσμο που ήταν αντίθετος στις πρακτικές της εταιρείας στην περιοχή», λέει ο Ανιγιάκι Νισιριμόβου, δικηγόρος και ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Ακόμη και κανονιοφόρους λέμβους αγοράζει η Shell για τo στρατό της Νιγηρίας. Κι αυτός ο στρατός, όταν μια κοινότητα αντιτίθεται στα σχέδια της εταιρείας, την ισοπεδώνει», λέει ο Λέντου Μίτι, σύντροφος και συγκρατούμενος του Κέν Σάρα Ουίουα, του ποιητή που έγινε σύμβολο το 1995. Τότε, η χούντα της Νιγηρίας τον απαγχόνισε επειδή ηγήθηκε του ειρηνικού κινήματος που στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια της Shell.

Ο Γιώργος Αυγερόπουλος συναντά στους παραπόταμους της ζούγκλας του Δέλτα, τους αντάρτες του ΜEND, του «Κινήματος Για Την Απελευθέρωση του Δέλτα του Νίγηρα». Και για πρώτη φορά παγκοσμίως, η κάμερα καταγράφει εικόνες από τις περιπολίες με τα ταχύπλοα σκάφη τους και το βαρύ οπλισμό…

Οι Μέντ πρωτοεμφανίστηκαν θεαματικά. Μέσα σε έναν μήνα, επιτέθηκαν στις πιο σημαντικές εγκαταστάσεις της Shell μειώνοντας κατά 250.000 βαρέλια την ημέρα την παραγωγή της εταιρείας, που με την κοινοπραξία της καρπώνεται σχεδόν το 45% του πετρελαίου της Νιγηρίας. Το πρώτο εξάμηνο της δράσης τους, oι Μέντ έπιασαν ομήρους 29 ξένους εργαζόμενους στις πετρελαϊκές…

«Είμαστε οι MEND, πολεμάμε για τα δικαιώματά μας. Δεν φοβόμαστε κανένα, ούτε την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, ούτε το στρατό, ούτε τις εταιρείες πετρελαίου! Τους λέμε να έρθουν γρήγορα στην δική μας πλευρά, αλλιώς θα χτυπήσουμε όλες τις επιχειρήσεις που λειτουργούν εδώ», φωνάζουν οι αντάρτες κατά τη διάρκεια μιας ιδιόμορφης συνέντευξης, όπου οι ένοπλοι βρίσκονται σε μια βάρκα στη μέση του ποταμού και το συνεργείο του Εξάντα, απέναντί τους, σε μια άλλη.

Πρόκειται για νεαρούς που τις περισσότερες φορές οπλίστηκαν από τους τοπικούς κυβερνήτες, λίγο πριν από τις προηγούμενες εκλογές. Σκοπός τους τότε, ήταν να εκφοβίσουν τους πολίτες ώστε να αναγκαστούν να ψηφίσουν «το σωστό». Έπειτα, απογοητευμένοι από την κοροϊδία των τοπικών αρχόντων και την ανέχεια που μαστίζει τον τόπο τους, έστρεψαν τα όπλα τους ενάντια στις πετρελαϊκές και την Κεντρική Κυβέρνηση.

Τόσο η κυβερνώντες, όσο και οι σύμμαχοί τους Αμερικανοί που θεωρούν «ζωτικής σημασίας» τα αποθέματα πετρελαίου της περιοχής, κατατάσσουν συλλήβδην τους ένοπλους στον «άξονα του κακού», και δεν διστάζουν να προβάλλουν θεωρίες ακόμη και για σχέσεις των «τρομοκρατών» αυτών με ακραίες ισλαμιστικές ομάδες και το δίκτυο της Αλ Κάιντα.

Ο ίδιος ο πρόεδρος Μπους άλλωστε, επισκέφθηκε το 2003 για αυτό το λόγο τη Νιγηρία, ενώ την ίδια χρονιά, πετρελαϊκές εταιρείες, κυρίως αμερικανικές, προσέφεραν πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια για να εξερευνηθεί ο βυθός της περιοχής όπου εκβάλει ο ποταμός Νίγηρας. Ταυτόχρονα, ο αμερικανικός στρατός έσπευσε να ανακοινώσει πρόγραμμα βοήθειας στις δυνάμεις ασφάλειας, ενώ προγραμματίστηκε και η εγκατάσταση στρατιωτικής βάσης στην περιοχή, μετατρέποντάς την έτσι σε «νέο μέτωπο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Κόλπος Μεξικού: ευθύνη της BP δείχνουν οι ανακρίσεις

13 Μαΐου, 2010

Ειδήσεις Διεθνή:

Η BP συνέχισε την άντληση πετρελαίου στην πλατφόρμα Deepwater Horizon στον κόλπο του Μεξικού αγνοώντας τα τεστ που έδειχναν διαρροή αερίου στα φρεάτια της εγκατάστασης, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal.

Το δημοσίευμα το οποίο φέρνει στο φως έγγραφα και καταθέσεις των υπευθύνων σε εκπροσώπους του Κογκρέσου αφήνει να εννοηθεί ότι το ατύχημα οφείλεται σε λάθη και παραλείψεις των υπευθύνων της εταιρείας, οι οποίοι είχαν σχετικές ενδείξεις μόλις δύο ημέρες πριν το ναυάγιο της πλατφόρμας.

Ειδικότερα, τα μέχρι στιγμής συμπεράσματα της έρευνας δείχνουν ότι κάποιες βαλβίδες ασφαλείας και ορισμένα σημαντικά φρεάτια διαφυγής δεν είχαν ασφαλιστεί σωστά με αποτέλεσμα να μην αντέξουν την πίεση που άσκησε η «φυσαλίδα μεθανίου» στην εγκατάσταση.

Σημειώνεται πως οι συνέπειες της οικολογικής καταστροφής είναι ανυπολόγιστες, ενώ μέχρις ώρας δεν έχει καταστεί δυνατή η διακοπή στη διαρροή πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού.

Πηγή: econews

Σχολιάστε

Filed under Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, αλήθεια, κρίση

Εδώ πολυτεχνείο.gr – Συζήτηση εκπομπή για το ελληνικό φοιτητικό κίνημα…η σιωπή των πουλημένων δημοσιοκάφρων και το βίντεο που δεν θέλουν να δείτε το ΔΝΤ και το κράτος

http://edopolytexneio.gr/?p=595

 

Συζήτηση/Εκπομπή για το Φοιτητικό Κίνημα


22/09/2011
VideoΣυνεντεύξεις
One Comment

Με πρωτοβουλία του edopolytexneio.gr και με καλεσμένους 5 φοιτητές καθώς επίσης και αρθρογράφους απο διάφορα ελληνικά ανεξάρτητα ιστολόγια, πραγματοποιούμε την πρώτη προσπάθεια για μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης σε ό,τι αφορά στο Φοιτητικό Κίνημα όπως αυτό διαμορφώνεται και ξεσπάει εδώ και ένα μήνα.

Το κίνημα των καταλήψεων ενάντια στο νέο νόμο πλαίσιο Διαμαντοπούλου, η διασύνδεση του με άλλες πληττόμενες βαθμίδες στον χώρο της εκπαίδευσης, η ώσμοσή του με το ευρύτερο εργατικό κίνημα.

Στη συζήτηση συμμετέχουν:

Jaquou Utopie – Παραλληλογράφος

Δημοσθένης Παπαδάτος – Red Νotebook

Νίκος Παπανικολάου – Aformi

Βασίλης Διαμάντης – Βαθύ Κόκκινο

Ηλίας Πετράκης – Alterthess

Νίκος Ξηρουδάκης –  Βαθύ Κόκκινο

Θάνος Ανδρίτσος – Η Λέσχη

Ευχαριστούμε θερμά το radiobubble για την φιλοξενία.

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Η ΕΡΤ-ΝΕΤ  Α.Ε., …δεν ανήκει σε κανέναν λαό. Ανήκει στο συμβούλιο της εταιρείας που τη διοικεί. Καπιταλισμό έχουμε και έτσι δουλεύουν τα πράγματα στο καπιταλισμό. Εμείς δουλεύουμε, αυτοί μιλάνε, εμείς αναπαράγουμε ότι λένε. Όπως παντού στο κόσμο και με όλες τις εταιρίες,  υπάρχει η διαπλοκή, ο εναγκαλισμός και η δικτύωση των οικονομικών συμφερόντων αυτών οι οποίοι κατέχουν το 1% του πλούτου του πλανήτη εις βάρος του υπόλοιπου 99%. Στη μικρή μας χώρα αυτό σημαίνει ότι η ΝΕΤ εν προκειμένω, ανήκει στη κυβέρνηση, στο ελληνικό τραπεζικό λόμπι, σε επιχειρηματικά συμφέροντα που έχουν πρόσβαση στη κυβέρνηση -μέσω της οικονομικής τους “επενδυτικής” δραστηριότητας είτε μέσω των δικών τους μέσων “ενημέρωσης”, αλλά εκφράζει και την ιδεολογία του διεθνούς κεφαλαίου(ΔΝΤ, Παγκόσμια τράπεζα) και τις πολιτικές που αυτό επιβάλει στη χώρα.

Αν η ΕΡΤ άνηκε σε εμάς, τότε κάθε μέρα θα μιλούσαν διαφορετικοί άνθρωποι σαν εμένα και εσένα, θα έβλεπες εκπομπές όχι για τη βιομηχανία του τουρισμού και τα γκάντζετ αλλά και για την ενημέρωσή σου για το τι πραγματικά γίνεται στο κόσμο, με όλες τις απόψεις να δίνουν το παρόν. Δεν θα έβλεπες σίγουρα “Γιουροβίζιον”.

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης στην Οαχάκα του Μεξικό,(πραγματικά ειρωνικό που το ντοκιμαντέρ του link προβλήθηκε από τη ΝΕΤ, τη στιγμή που οι εδώ καταληψίες δεν μπορούν να μιλήσουν σε δελτίο της) που ξεκίνησε από τους δασκάλους και επεκτάθηκε σε όλο τον πληθυσμό της επαρχίας, ο κόσμος των γειτονιών έμπαινε στα τοπικά ραδιόφωνα και τηλεοπτικά κανάλια , έκανε κατάληψη, μάθαινε στα γρήγορα τον βασικό χειρισμό των μηχανημάτων και έβγαινε στον αέρα .. η νοικοκυρά, ο εργάτης, ο φοιτητής, ο άνεργος, ο δάσκαλος. Μια μαρτυρία από φίλη μου που βρέθηκε στην Οαχάκα: οι γυναίκες μιας γειτονιάς πήραν το ραδιοφωνικό σταθμό στα χέρια τους και έκαναν εκπομπές. Έδιναν τον λόγο σε όλους. Μια γυναίκα είπε στον αέρα: “Είχα στόμα και δεν είχα φωνή. Τώρα έχω φωνή και ακούγομαι.”

Αν περιμένουμε από τις εταιρίες των ΜΜΕ είτε πρώην δημόσιες, είτε βέβαια και από τις ιδιωτικές -όπως το ΜΕΓΚΑ κτλ- , να ακουστούμε, αν είμαστε η είδηση στο δρόμο και περιμένουμε να ακουστούμε…. αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Δεν θα βοηθήσουν σε αυτό ούτε οι άνκορμαν διάφορων δελτίων ειδήσεων μιας και αυτοί είναι που πουλάνε το προϊόν. Να μην ξεχνιόμαστε. Εταιρείες είναι και το προϊόν τους πωλείται από τα πρόσωπα με το πολύ μακιγιάζ. Είναι υπάλληλοι εταιριών. Αν δεν ήταν τότε εχθές το βράδυ θα είχαν κάνει τα πάντα για να βοηθήσουν τα παιδιά να βγουν κατευθείαν στον αέρα. Αν δεν έβγαινε στον αέρα η δήλωση τότε θα έπρεπε να αρνηθούν και αυτοί να βγουν στον αέρα. Αυτά όμως δεν γίνονται στις μεγάλες εταιρίες. Έτσι δεν είναι;

Πληρώσαμε πολλά επί γενεές για να φτιαχτούν οι υποδομές στις οποίες “καθίσαν” όλες οι εταιρίες τηλεπικοινωνιών και άλλα τόσα για τις υποδομές της ΕΡΤ.  Tα ιδιωτικά κανάλια εκπέμπουν από τις ραδιοσυχνότητες που είναι κοινωνικό αγαθό. Είναι σαν το νερό, τον αέρα και τα δέντρα. Δεν εφευρέθηκαν από κανέναν. Ανήκουν σε όλους μας και πρέπει να εκφράζουν όλους μας. Όχι τις θλιβερές μειοψηφίες φραγκάτων, ούτε τα κυβερνητικά τσουτσέκια, ούτε κομματικούς μηχανισμούς, ούτε την εταιρική γραφειοκρατία των μάνατζερ, ούτε τον κομματικό δοσιλογισμό της ΕΣΗΕΑ και των γραφείων τύπου διάφορων εταιρειών.

Η ΝΕΤ χθες σε ανακοίνωση που έβγαλε πριν της δώδεκα έλεγε ότι αν και διαφωνεί θα παίξει τη δήλωση των φοιτητών. Είπε ψέμματα δηλαδή σε όλους. Μόλις αποχώρησαν οι φητητές και γύρω στις 1:30 το βράδυ, ξαφνικά αποκαταστάθηκαν τα “τεχνικά” προβλήματα και το δελτίο έπαιξε χωρίς να προβληθεί η δήλωση.

Η εταιρείες που έχουν κάτσει πάνω στις δικές μου και δικές σου συχνότητες μας λένε ψέμματα. Όπως το κράτος σε ένα πόλεμο μας θεωρεί δεδομένους στρατιώτες και αναλώσιμους, κοινώς κρέας, έτσι και η βιομηχανία του τηλεοπτικού θεάματος μας θεωρεί δεδομένους ως καταναλωτές. Κοινώς κρέας.

Μη τους κάνουμε τη χάρη, κλείνουμε τις τηλεοράσεις μας και μπαίνουμε στα στούντιο.

“Αν δεν σου αρέσουν οι ειδήσεις, βγες στο δρόμο και γίνε εσύ η είδηση” είχε πει κάποτε ένας αμερικάνος δημοσιογράφος.

Αν δε μας εκφράζουν τα τηλεοπτικά παράθυρα, πηγαίνουμε και τα γεμίζουμε με τον κόσμο της αλήθειας, και όχι του ψέμματος και της σκοπιμότητας.

risinggalaxy

Σχολιάστε

Filed under "παιδεία" ξεφτίλας, Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, Συνεντεύξεις, κρίση, κολλεγιάκια "πανεπιστήμια"

Ντοκυμαντέρ/video Ανθρώπινη φύση… αιτία όλων των «κακών»; Ποιες οι αιτίες του «κακού»; Τι κάνει τον άνθρωπο «κακό»;

Νιξον  Πρόεδρος ΗΠΑ– Κισιγγερ Υπουργός Εξωτερικών ΗΠΑ

25 Απριλίου 1972    Απομαγνητοφωνημένες ταινίες συνομιλιών τους στον Λευκό Οίκο


στο 8.00 του βίντεο

http://www.youtube.com/watch?v=GTUt7dJyH-c&feature=related

Νίξον:

Σκέφτομαι ακόμα ότι οφείλουμε να ανατινάξουμε τα αναχώματα τώρα….. αυτά θα πνίξουν τους ανθρώπους;

 

Κισιγγερ:

Αυτό θα έπνιγε περίπου 200 χιλιάδες ανθρώπους

 

 

Νιξον:

Λοιπόν, όχι όχι όχι, θα χρησιμοποιούσα μάλλον την πυρηνική βόμβα

 

Κισιγγερ:

Αυτό νομίζω θα ήταν αρκετά υπερβολικό

 

 

Νίξον:

Η πυρηνική βόμβα; Αυτό σε ενοχλεί;

…………………

 

Νίξον:

Απλά θέλω να σκεφτείς Χένρυ για το όνομα του Χριστού

 

——————————————————————————–

Howard Zinn

9.52 στο βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=GTUt7dJyH-c&feature=related

 

Πάντα έβρισκα σε οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τον πόλεμο αναπόφευκτα σε οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τον πόλεμο σε ένα ορισμένο σημείο στη συζήτηση αυτή κάποιος να λέει:

«Ε καλά αυτό είναι στην ανθρώπινη φύση»

Και… λοιπόν καταρχήν από την δική μου εμπειρία και χρειάζεται να το λέω αυτό στους ανθρώπους επειδή υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που μιλούν για την επιθυμία των νεαρών ανδρών να πάνε στον πόλεμο, η συγκίνηση που υπάρχει για τους νεαρούς άνδρες να βρίσκονται στον πόλεμο για να πυροβολήσουν με τα όπλα τους να σκοτώνουν .  και σκέφτηκα για την εμπειρία μου στην Πολεμική Αεροπορία και ήταν ξεκάθαρο σε μένα που παρατηρώ όλους αυτούς τους τύπους γύρω μου που έριχναν τις βόμβες και σκότωναν ανθρώπους ότι αυτό δεν ερχόταν από μέσα μας . Δεν προήλθε από το

«Ω Θεέ μου πόσο καλά θα ήταν να σκοτώναμε μερικούς ανθρώπους σήμερα»
Ξέρετε δεν υπήρξε καμιά παρόρμηση να σκοτώσω ακόμα κι αν ήταν ο «εχθρός». Όχι. Αυτό που προήλθε ήταν απλά αυτό που εμείς είχαμε εκπαιδευτεί . Και επίσης μας είχαν πει ότι αυτός είναι ένας καλός πόλεμος.  Μας είπαν ότι εμείς είμαστε οι καλοί τύποι και αυτοί είναι οι κακοί τύποι.  Θα ήταν κακό εάν κέρδιζαν. Θα ήταν καλό εάν κερδίζουμε. Και αρχίσαμε να ρίχνουμε βόμβες . και έπειτα όταν ξέφυγα από τις εμπειρίες μου και άρχισα να μελετώ την ιστορία και την ιστορία των πολέμων κάτι άλλο έγινε ξεκάθαρο σε μένα, οι πόλεμοι δεν πραγματοποιούνται από το ξέσπασμα ενός πληθυσμού που απαιτεί τον πόλεμο . Δεν είναι ο πληθυσμός που απαιτεί τον πόλεμο , είναι οι ηγέτες που απαιτούν τον πόλεμο και που προετοιμάζουν τον πληθυσμό για πόλεμο .

 

Νόαμ Τσόμσκυ

στο -6.11 λεπτό του βίντεο

http://www.youtube.com/watch?v=hbjLpqfHQ20

Πρόκειται για μια κοινή υπόθεση ότι κάθε άνθρωπος με σάρκα και οστά είναι ένα ηθικό πρόσωπο .

Ξέρετε, έχουμε πάρει τα ίδια γονίδιο είμαστε λίγο πολύ το ίδιο. Αλλά η φύση μας, η φύση των ανθρώπων επιτρέπει όλα τα είδη συμπεριφοράς.

Εννοώ καθένας από μας κάτω από μερικές περιστάσεις θα μπορούσε να είναι ταυτόχρονα ένας χρήστης θαλάμου αερίων και ένας άγιος.

Θέλεις να κάνουμε το χωρισμό μεταξύ του θεσμικού και του ατομικού .  έτσι η δουλεία για παράδειγμα ή άλλες μορφές τυραννίας  είναι εγγενώς τερατώδεις. Αλλά τα άτομα που συμβάλλουν σε αυτά, μπορεί να είναι οι συμπαθητικότεροι τύποι που μπορείτε να φανταστείτε, γενναιόδωροι φιλικοί καλοί με τα παιδιά τους ακόμα και συμπαθητικοί στους σκλάβους τους που νοιάζονται για τους άλλους ανθρώπους . δηλαδή σαν άτομα μπορεί να είναι οτιδήποτε,  αλλά στον θεσμικό τους ρόλο είναι τέρατα επειδή ο θεσμός είναι τερατώδης.

Εσύ βλέπεις ένα πεινασμένο παιδί και μπορείς να κλέψεις το φαγητό του αφού δεν υπάρχει κανένας αστυνομικός τριγύρω  όμως πολύ λίγοι άνθρωποι θα το έκαναν. Εάν θα το έκαναν τότε είναι πραγματικά άρρωστοι, εννοώ υπάρχουν μερικά παθολογικά άκρα, αλλά οι κανονικοί άνθρωποι δεν θα συμπεριφέρονταν κάπως έτσι.

Συμπεριφέρονται όμως έτσι σε μια μεγαλύτερη κλίμακα, γιγαντιαία κλίμακα αλλά είναι απληροφόρητοι για αυτό και υπάρχει ένα τεράστιο σύστημα πολιτικής κατήχησης σχεδιασμένο για να τους καταστήσει απληροφόρητους για αυτό και ακόμα να τους κάνει να νομίζουν ότι το πεινασμένο παιδί κλέβει από αυτούς και οπότε εμείς είμαστε τα θύματα, δηλαδή όλα αυτά σχετίζονται με την προπαγάνδα και την επιβολή στην πειθαρχία και την τάξη. Και κάπως έτσι δουλεύει όλο αυτό.

Και αυτό φθείρει τον ηθικό χαρακτήρα, σε αποτρέπει να εξετάσεις αυτό που εσύ κάνεις ή αυτό που οι ηγέτες σου κάνουν και να έχεις ανησυχία για τους άλλους. Το βλέπετε αυτό όλη την ώρα, κατά αυτό τον τρόπο οι άνθρωποι μπορούν να είναι πολύ ηθικοί, αλλά αυτοί ενεργούν μέσα στις θεσμικές δομές κατασκευασμένων συστημάτων στα οποία μόνο ορισμένες επιλογές είναι εύκολο να ακολουθηθούν

 

—————-

Σε σχέση με αυτά που λέει ο Τσόμσκυ να προσθέσω και εγώ κάτι απολύτως σχετικό και με αυτό που ακολουθεί πιο κάτω

ο Χρόνης Μισιος πολιτικός κρατούμενος επί 20 χρόνια του Μεταξά και της χούντας του 67 στο βιβλίο του Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς…. περιγράφει μια σκηνή ενός σαδιστή φύλακα που την μια στιγμή τον βασάνιζε με αδίστακτο τρόπο και την άλλη στιγμή ενώ μιλούσε στο τηλέφωνο με την γυναίκα του για το παιδί τους αν έφαγε και ότι θα το πάρει από το σχολείο κλπ τον άκουγες λες και ήταν ο πιο γλυκός καλοκάγαθος άνθρωπος

————————————————–

Εδώ ένα τμήμα από το περιβόητο πείραμα του Στάνφορτ που έγινε από ομάδα ψυχολόγων υπό την εποπτεία του Δρ Ζιμπάρτο ο οποίος μιλά και περιγράφει το τι έγινε

όπου φοιτητές εθελοντικά κλείστηκαν σε μια φυλακή και οι μισοί μετά από κλήρωση υποδύονταν τους φύλακες και οι άλλοι μισοί τους κρατούμενους

Το αποτέλεσμα είναι ότι μέσα σε λίγες ώρες οι φύλακες ταυτίστηκαν τόσο πολύ με τον θεσμικό ρόλο που τους δόθηκε όπόταν και έγιναν τέρατα που ουδέποτε φαντάζονταν ότι θα μπορούσαν να γίνουν

εδώ μιλούν οι πρωταγωνιστές  μέχρι το 6.47 λεπτό

http://www.youtube.com/watch?v=GTUt7dJyH-c&feature=related

 

 

εδώ το ντοκυμαντέρ

Εδώ το πείραμα του Milgram

η υπακουή στην εξουσία

όπου «κανονικοί» άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να ψήσουν έναν συνάνθρωπο του με 450 βολτ απλά και μόνο γιατί δεν είχαν την ευθύνη

γιατί και καλά υπηρετούν κάποιο ανώτερο σκοπό, είτε το καθήκον προς την πατρίδα είτε το καθήκον προς μιαν ιδεολογία προς την θρησκεία είτε γενικά προς το καλό της επιστήμης κλπ

απλα οι άνθρωποι λένε

εγώ εν τζαι… δηλαδή εγώ απλά εκτελώ εντολές

και έτσι σκοτώνουν τον άνθρωπο

εδώ ένα πρόσφατο παράδειγμα του 2009 όπου 9 στους 12 ανθρώπους σκοτώνουν έναν συνάνθρωπος έτσι εύκολα

ΕΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ

μονο 3 αρνήθηκαν

 

επίσης το πείραμα του Ach που έχει να κάνει με το πως οι άνθρωποι προσαρμόζονται και καθορίζουν την συμπεριφορά τους σύμφωνα με το κοινωνικό τους περιβάλλον

συνειδητά επιλέγει να μην πει αυτό που πιστεύει απλά για να ενταχθεί στην ομάδα και να μην θεωρείται ο παρείσακτος ο παράξενος κλπ

 

εδώ βλέπουμε το ίδιο πείραμτα όταν βρίσκεις συντρόφους και συνοδοιπόρους

υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να κάνεις αυτό που πιστεύεις όταν υπάρχει κάποιος συνοδοιπόρος

 

εδώ ακόμα ένα βίντεο για τον κοινωνικό καθορισμό

πως προσαρμόζεται ο άνθρωπος στο περιβάλλον του

 

 

εδώ ένα κολλαζ που έκανα από διάφορα βίντεο

 

και εδώ ακόμα ένα κολλάζ που έκανα από το Κατασκευάζοντας Συναίνεση του Νοαμ Τσόμσκυ για το πως οι άνθρωποι χειραγωγούνται από τα μέσα μαζικής εξαπάτησης/εξημέρωσης

 

 

3 Σχόλια

Filed under Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, διάφορα, κρίση, ντοκυμαντερ

update-Όταν οι λέξεις και οι έννοιες χάνουν παντελώς την σημασία τους…. οι φαιδρότητες των εξωθεσμικών περι αντίστασης στο κελλάκι….Μαλατέστα Προς Μια Ελεύθερη Κοινωνία.. Νόαμ Τσόμσκυ Σημειώσεις για τον Αναρχισμό..ελλείψει επιχειρημάτων λογοκρισία ;)

Το τι συμβαίνει με την συσπείρωση όλων των τάχα εξωακελικών κλπ που αυτοπροσδιορίζονται ως τάχα αντιεξουσιαστές αντικαπιταλιστές ανάφεντοι αναρχικοί και λοιπά εντυπωσιακά ονοματούθκια είναι κάτι το γνώριμο στην κύπρο της πλήρους πνευματικής αλλοτρίωσης

αυτοί οι οι οποίοι στηρίζουν με νύχια και με δόντια το σύστημα αυτό και δεν διεκδικούν τίποτα περισσότερο από αυτό θα αμφισβητούσαν αυτόν ακόμα και τον μπαρμπα Γιάννη Ταμτάκο οτι δεν ήταν αναρχικός γιατί

“Αναγνωρίζοντας τον εαυτό του σαν επαναστάτη σοσιαλιστή, δεν πήρε μέρος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γιατί θεωρούσε το κίνημα του ΕΑΜ σαν εξάρτημα του επιτελείου της Μέσης Ανατολής, για την απελευθέρωση της ελληνικής αστικής τάξης. “

https://osr55.wordpress.com/2011/01/09/

Γιάννης Ταμτάκος – ένας αληθινός αναρχικός αγωνιστής για έναν άλλο κόσμο που πίστευε μέχρι τα 100 του χρόνια οπόταν και πέθανε ότι είναι απολύτως εφικτός!!!! συνέντευξη στην ΕΤ-3

Δεν συμμετείχε σε αυτό το κορυφαίο παγκόσμιο γεγονός τζαι ενναρτουν οι λοιποί φαιδροί που μιλάνε για αντίσταση στο κελλάκι να αυτοχριστούν αναρχικοί αντιεξουσιαστές κλπ

εδώ η αφορμή

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο γελοίος τύπος με το εντυπωσιακόν ονοματούδιν «αναφεντος» απλά διέγραψε τους πιο κάτω διαλόγους δεν πειράζει scripta manent εδώ να ξεμπροστιάζονται

λογοκρισία γεια σας ρε παλληκάρια σκατά στους φασίστες 😉

http://anafentos.blogspot.com/2011/09/blog-post_07.html?showComment=1316759557054#c2512173949788134018

«Για μένα αριστερός ή αναρχικός ή αντιεξουσιαστής δεν νοείται κάποιος που εσυμπαρατάχτηκεν συνειδητά με τζιείνους που εθέλησαν να επιβάλουν την εξουσία τους με πραξικοπηματικούς όρους. Τελεία.»αν μιλάς για μένα μπορείς να μου πεις πως το έχεις συναγάγει αυτό;
September 21, 2011 11:02 AM 
Ανάφεντος said…
@osr Εν άκουσα κουβέντα για αντίστασην σε τούτον που επιχειρήθηκεν που τους παπάδες, την ακροδεξιάν τζιαι τα μήντια. Εκτός τζι αν θεωρείς ότι εν ΟΚ να μιλούμεν για ούλλα τα άλλα εκτός που το πιο ουσιαστικόν.
September 21, 2011 11:33 AM
osr said…
το ευμπαρατάκτηκεν συνειδητά» εν πολλά βαριά κουβέντα κύριε δικαστά ανάφεντε τάχα, που εκαταδίκασες τζαι έσυρες με στην πυρά τζιόλας τόσον ελαφρά τη καρδίαδηλαδή τούντην περίοδο έγινεν κάτι διαφορετικό που τούτον που εγίνετουν πάντα; ποτε ακριβώς εσταμάτησεν η επίθεση του κεφαλαίου κύριε δικαστά τάχα ανάφεντε μεγάλε τιμωρέ;μα φυσικά ποττέ αφού οι μειώσεις μισθών αύξηση ορίων συνταξιοδότησης εσιει χρόνια τζαι ιδίως που το 2009 όταν ήρτεν ο εκπρόσωπος του δντ το κεβε τζαι η οεβ μιλούν τάχα για δημοσιονομικές εξυγιάνσεις τζαι μαλακίεςτο ότι ο κάθε παπαφιλίππου ο χατζηκωστής και τα άλλα τα ακροδεξιά παπαποπαίθκια κάμνουν τζεινον που εκάμναν παντα αν εσύ τάχα ονομάζεις το πραξικοπηματική ανατροπή σημαίνει έν εσιεις επαφήν με την πραγματικότητα τζαι οι λέξεις τζαι οι έννοιες εχάσαν την σημασία τουςπου τζαμέ τζαι τζει
https://osr55.wordpress.com/2011/09/04/https://osr55.wordpress.com/2011/09/14/επιχειρείς μέσα που το άρθρο σου χωρίς τεκμηρίωση να ταυτίσεις το ακελ με την αριστερά στο σύνολο της τάχα και ότι εκπρόσωπος της είναι ο χριστόφιας κλπακροβασίες λεκτικές και ιδεολογικό χωρίς ουσιαστικό υπόβαθρο

αντιφάσεις που συμπυκρνώνονται στο κείμενο σου στην εξής φράση:

» Μπορεί να ακούεται λλίον tribal αλλά η αλήθκεια ένι ότι μέσα στην ρευστότηταν της κατάστασης, μπορεί να εν πιο ουσιαστική μια συμμαχία με έναν συντηρητικόν δεξιόν εργαζόμενον συνδιακαλιστήν της ΣΕΚ που αντιστέκεται στην επέλαση του κεφαλαίου, προασπίζοντας τα εργασιακά του δικαιώματα, παρά με εναν νεοφιλελεύθερον δεξιόν αστόν.»

εσύ που βάλλεις ταπέλες στους ανθρώπους εν καταλάβεις ρε ότι ο συντηρητικός δεξιός εργαζόμενος της σεκ που αντιστέκεται στην επέλαση του κεφαλαίου είναι απλά και μόνο εργαζόμενος;;;

εν το πιάνεις τούτο γιόκκα μου; ο εργαζόμενος είναι απλά και μόνο εργαζόμενος

η ουσία είναι να αποκτήσει ταξική συνείδηση και εκεί είναι που πρέπει ν α εστιαστεί η μάχη

τα υπόλοιπα που λες είναι απλα ακροβασίες τζαι απλά ακελικά αντανακλαστικά

επί της ουσίας δεν απάντησες σε τίποτα από όσα σου έγραψα ρε τάχα ανάφεντε

η αλλοτρίωση που έχει επέλθει μέσα στα μυαλά της λεγόμενης εξωθεσμικής αριστεράς είναι δυστυχως τεράστια

September 21, 2011 9:21 PM 
Ανάφεντος said…
@osrWe are living here and now, not in some imaginary universe. And here and now there are tyrannical organisations – big corporations. They are the closest thing to a totalitarian institution. They are, to all intents and purposes, quite unaccountable to the general public or society as a whole. They behave like predators, preying on other smaller companies. People have only one means of defending themselves and that is the state. Nor is it a very effective shield because it is often closely linked to the predators. But there is a far from negligible difference. General Electric is accountable to no one, whereas the state must occasionally explain its actions to the public.Once democracy has been enlarged far enough for citizens to control the means of production and trade, and they take part in the overall running and management of the environment in which they live, then the state will gradually be able to disappear. It will be replaced by voluntary associations at our place of work and where we live.Noam ChomskyFor me there is no doubt that the worst of democracies is always preferable, if only from the educational point of view, than the best of dictatorships. Of course democracy, so-called government of the people, is a lie; but the lie always slightly binds the liar and limits the extent of his arbitrary power.Ε. Malatesta.»…… wherever the legionnaires of tyranny may rise in arms, we have no hesitation in calling for an immediate understanding with antifascist groups…. «CNT/FAI Ισπανία 1936

Αλλά για σέναν εν έγινεν προσπάθεια κατάλυσης της δημοκρατίας μέσα που την επίθεσην που εξαπολύθηκεν που τα ΜΜΕ την ακροδεξιάν τζιαι την εκκλησιάν. Εν έγινεν κάτι διαφορετικόν που τζιείνον που εγίνετουν πάντα όπως λαλείς. Όπως εν έγινεν κάτι διαφορετικόν τον τζιαρόν που εβουρούσαν οι μοτορτζήες με τες ευλογίες των παπάων τζιαι των ΜΜΕ τζιαι παρ’ ολίγον να μας οδηγήσουν σε πόλεμον. Όϊ σιόρ, εν έγινεν τίποτε διαφορετικόν! Τζιαι τζιείνοι οι αγανακτισμενοι ιμίς εσυνακτήκαν στο προεδικόν εν για να πιουν φραπέν που επήαν. Αν ναι, τζιαι εν έγινεν καμμιά συνειδητή προσπάθεια συκοφάντησης τζιαι απόκρυψης της αλήθκειας με σκοπόν όϊ μόνον να χειραγωγηθεί η κοινή γνώμη, κάτι που ναι μεν κάμνουν πάντα τα ΜΜΕ, αλλά με τον σκοπόν να παρέπέμβουν πολιτικά ως μορφή εξουσίας στην συγκεκριμένην στιγμήν τζιαι να καταλύσουν την δημοκρατίαν. Άτε να μεν τα ξαναλαλούεν, δε το Περί Μύθου τζιαι τα κείμενα του Λινοπάμπακου. Ή ζιεις σε άλλον πλανήτην ή είσαι συνειδητός ψεύτης.

Που την στιγμήν λοιπόν που για οποιονδήποτε λόγον θεωρείς ότι δεν έγινεν απόπειρα κατάλυσης της δημοκρατίας τζιαι προφανώς ούτε υπήρξεν/υπάρχει ανάγκη υπεράσπισης της, είτε εν το ΑΚΕΛ στην εξουσίαν ή οποιοσδήποτε άλλος, προφανώς όπως σου είπα τζιαι πριν, εν έσιει ΚΑΝΕΝΑΝ νόημαν να συζητούμεν οτιδήποτε άλλον. Γιατί η παρασιώπηση εν εξίσου ένοχη.

Έναν μόνον έχω να σου πω: ο αναρχισμός εν εν το αμπελοχώραφον του κάθε αχάπαρου να μπαίνει τζιαι να αλωνίζει με τες ασυναρτησίες του. Ούτε το αμπελοχώραφον του κάθε ενός που θέλει λλίην σημμασίαν. Γι αυτόν σε παρακαλώ τσιάκκαρε τζιαι λλίον τα δικά σου αντανακλαστικά να δούμεν πόθθεν προέρχονται.

Αν θέλεις να επανέλθεις για να συζητήσουμεν σοβαρά για τα ζητήματα που βάλλεις, να το κάμουμεν άμαν κατανοήσεις τούτον το απλόν πράμαν. Διαφορετικά στρίφκε.

September 22, 2011 1:50 AM
osr said…
Νόαμ Τσόμσκυ
Σημειώσεις για τον αναρχισμό (1970)Ένας Γάλλος συγγραφέας συμπαθών του αναρχισμού έγραψε τη δεκαετείά του 1890 ότι «ο αναρχισμός έχει πλατιά ράχη σαν χαρτί που χωράει οτιδήποτε» – συμπεριλαμβανομένων σημείωνε εκείνων των οποίων οι πράξεις είναι τέτοιες που ένας «θανάσιμος εχθρός του αναρχισμού δεν θα μπορούσε να επιτελέσει καλύτερα»
Υπάρχουν πολλοί τρόποι σκέψης και δράσης που αναφέρονται ως «αναρχικοί».
Θα ήταν μάταιο να προσπαθήσω να περιλάβω όλες αυτές τις συγκρουόμενες τάσεις σε κάποια γενική θεωρία ή ιδεολογία. Ακόμη κι αν σταχυολογήσουμε από την ιστορία της ελευθεριακής σκέψης μια ζωντανή εξελισσόμενη παράδοση όπως κάνει ο Ντανιέλ Γκερέν στο «Αναρχισμός» παραμένει δύσκολο να διατυπώσουμε τα πιστεύω της ως μιας συγκεκριμένης και τελεσίδικης θεωρίας της κοινωνίας και της κοινωνικής αλλαγής»Αυτά τα λέει ο ίδιος ο Τσόμσκυ τον οποίο εκτιμώ απεριόριστα ο οποίος έχει κάνει απίστευτη και ίσως από τις σπουδαιότερες δουλειές στην διαδικασία κατανόησης του κόσμου που ζουμε ειδικά με το «Κατασκευάζοντας συναίνεση»
Ο μπαρμπα Γιάννης Ταμτάκος που ούτε εσύ με το εντυπωσιακό ονοματούιν ούτε εγώ φτάνουμε το μιτσήν του δακτυλούιν με την στάση ζωής του και ο οποίος ήταν για μένα αληθινός αναρχικός υπό την έννοια ότι διεκδικούσε συνεχώς το ιδανικό
“Αναγνωρίζοντας τον εαυτό του σαν επαναστάτη σοσιαλιστή, δεν πήρε μέρος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γιατί θεωρούσε το κίνημα του ΕΑΜ σαν εξάρτημα του επιτελείου της Μέσης Ανατολής, για την απελευθέρωση της ελληνικής αστικής τάξης. “
https://osr55.wordpress.com/2011/01/09/
Γιάννης Ταμτάκος – ένας αληθινός αναρχικός αγωνιστής για έναν άλλο κόσμο που πίστευε μέχρι τα 100 του χρόνια οπόταν και πέθανε ότι είναι απολύτως εφικτός!!!! συνέντευξη στην ΕΤ-3Εννά έρτεις εσύ τωρα ρε αναφεντουιν να του πεις τούντου ανθρώπου που εμακαρίστηκε πριν λία χρόνια ότι εν ήταν αναρχικός;
Σύρτο αμαξούιν σου αλλού ρε τάχα αναφεντούινΟ Μαλατέστα είπε το συγκεκριμένο απόσπασμα που παραθέτεις σε μια πολύ συγκεκριμένη στιγμή που υπήρχε ένοπλη σύγκρουση και έτσι όπως και οι αναρχικοί στην καταλωνία συνεργάστηκαν με την ευρύτερη αριστερά κατά του φράγκο και των φασιστών
Αυτά όλα τα έλεγε γιόκκα μου εν μέσω πολεμικής σύρραξης τζαι όι σαν ήταν στο κιμπορτ έσσω του τζαι ενόμιζεν ότι εν αναρχικός τάχα τζεινος που μιλά για αντιστάσεις στο κελλάκι και λοιπές φαιδρότητεςΟ Μαλατέστα ήταν σαφέστατος:Ο αναρχικός είναι αυτός ο οποίος μιλά συνέχεια για το όραμα του και την Υπόθεση του που είναι ο αναρχισμός
Όλα αποτελούν μέσο για να μπορέσει να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός
Εσύ που ακριβώς εμίλησες για αναρχισμό
Που είπες ότιδήποτε πέραν του να στηριχθεί ένα κομματάκι του συστήματος;


Μα φυσικά πουθενά γιατί επι της ουσίας είσαι όπως και οι υπόλοιποι λεγόμενοι εξωθεσμικοί τάχα κλπ πλήρως γαλακτισμένος από τον χώρο που σε καθόρισε και δεν μπορείς να ξεφύγεις
Πάρε κάποια αποσπάσματα να ξεστραβωθείς ρε τάχα αναφεντούιν με το εντυπωσιακό όνομα
Προς Μια ελεύθερη Κοινωνία
http://www.scribd.com/doc/66018220/Pros-Mia-Eleftheri-Koinonia-Errico-Malatesta

Μέσω των οργανώσεων που δημιούργησαν για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους οι εργάτες αποκτούν επίγνωση της καταπίεσης υπό την οποία ζουν και των οξύτατων αντιθέσεων που τους χωρίζουν από τους εργοδότες και έτσι αρχίζουν να προσβλέπουν σε μια καλύτερη ζωή να εθίζονται στον συλλογικό αγώνα και την αλληλεγγύη και μπορούν να επιτύχουν τις βελτιώσεις εκείνες οι οποίες είναι συμβατές με την διαιωνιζόμενη ύπαρξη του καπιταλιστικού και κρατιστικού καθεστώτος.
Αργότερα όταν η αντίθεση θα έχει κορυφωθεί είτε θα υπάρξει επανάσταση είτε αντίδραση
Σελ 50

Αντιθέτως όλα τα κινήματα τα οποία είναι θεμελιωμένα επί των υλικών και άμεσων συμφερόντων (και ένα μαζικό εργατικό κίνημα δεν μπορεί να είναι θεμελιωμένο σε τίποτα άλλο) –εάν απουσιάζουν από αυτά η φλόγα η ορμή και οι αδιάλειπτες προσπάθειες ανθρώπων με ιδέες, οι οποίοι αγωνίζονται και κάνουν θυσίες χάριν ενός ιδανικού μέλλοντος-τείνουν να προσαρμόζονται στις περιστάσεις καλλιεργώντας ένα συντηρητικό πνεύμα και τον φόβο της αλλαγής σε όσους κατορθώνουν να

September 22, 2011 11:31 PM 
osr said…
βελτιώσουν τις συνθήκες τους καταλήγοντας συχνά να δημιουργούν νέες προνομιούχες τάξεις και να χρησιμεύουν στην στήριξη και την εδραίωση του συστήματος που ήθελαν να καταστρέψουν.

Εξ ου και η επιτακτική ανάγκη για αμιγώς αναρχικές οργανώσεις οι οποίες θα αγωνίζονται τόσο εντός όσο και εκτός συνδικάτων για την επίτευξη του αναρχισμού και θα επιδιώκουν να εξουδετερώσουν όλα τα σπέρματα εκφυλισμού της αντίδρασης .
Σελ 51
Οι αναρχικές οργανώσεις πρέπει να είναι επίσης μια παιδαγωγική δύναμη εντός του κύκλου στον οποίο λειτουργούν και μια ηθική και υλική προετοιμασία για το μέλλον που επιθυμούμε.
Καθήκον των αναρχικών είναι να εργάζονται για να ενδυναμώσουν την επαναστατική συνείδηση των οργανωμένων εργατών παραμένοντας στα συνδικάτα ως αναρχικοί.
Σελ 52Γιατί ο αγρότης φέρνει το καλαμπόκι στον αφέντη; Διότι ο χωροφύλακας βρίσκεται εκεί για να τον υποχρεώσει να το κάνει. Επομένως ο συνδικαλισμός δεν μπορεί να αποτελεί αυτοσκοπό αφού ο αγώνας πρέπει να διεξάγεται και σε πολιτικό επίπεδο ούτως ώστε να καθίσταται σαφής ο ρόλος του κράτους.Εμείς δεν ζητάμε παρά μόνο την συνειδητοποίηση των ανθρώπων, επιδίωξη μας δεν είναι η εξουσία-μόνον όσοι επιθυμούν να κυριαρχήσουν προτιμούν τα πρόβατα διότι αυτά καθοδηγούνται καλύτερα.
Εμείς προτιμάμε τους ευφυείς εργάτες ακόμη και αν είναι αντίπαλοι μας, από αναρχικούς οι οποίοι είναι τέτοιοι απλά και μόνον για να μας ακολουθούν σαν πρόβατα.
Ζητάμε ελευθερία για όλους, θέλουμε οι μάζες να κάνουν την επανάσταση για τον εαυτό τους.
Σελ 53Το εργατικό κίνημα παρ όλα τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες του δεν μπορεί να είναι αυτό καθεαυτό ένα επαναστατικό κίνημα υπό την έννοια ότι συνιστά μια άρνηση των νομικών και ηθικών βάσεων της σημερινής κοινωνίας.
Κάθε νέα οργάνωση μπορεί να έχει σύμφωνα με το πνεύμα των ιδρυτών της και το γράμμα των κανόνων της, τις υψηλότερες βλέψεις και τις ριζοσπαστικότερες προθέσεις εάν όμως θέλει να επιτελεί την αποστολή της ως εργατική ένωση θα πρέπει εκ των πραγμάτων να αναγνωρίσει τους θεσμούς τους οποίους θεωρητικώς αρνείται, να προσαρμοσθεί στις συνθήκες και να επιχειρήσει βήμα βήμα να αποκτήσει όσα περισσότερα μπορεί διαπραγματευόμενη και συμβιβαζόμενη με τα αφεντικά και την κυβέρνηση.
Κοντολογίς ακριβώς εξ αιτίας της φύσης τους τα συνδικάτα είναι ρεφορμιστικά και ποτέ επαναστατικά.
Το επαναστατικό πνεύμα πρέπει να εισαχθεί να καλλιεργηθεί και να διατηρηθεί από την συνεχή δράση των επαναστατών οι οποίοι εργάζονται εντός αλλά και εκτός των κόλπων τους όμως αυτό δεν μπορεί κανονικά και φυσιολογικά να καθορίσει την λειτουργία των συνδικάτων.
Αντιθέτως τα πραγματικά και άμεσα συμφέροντα των οργανωμένων εργατών στην προστασία των οποίων συνίσταται ο ρόλος των εργατικών ενώσεων βρίσκονται συχνότατα σε σύγκρουση με τα ιδανικά και τους απώτερους σκοπούς τους και η εργατική ένωση δεν μπορεί να ενεργήσει επαναστατικά εκτός εάν είναι διαποτισμένη από ένα πνεύμα θυσίας και αν δίδει προτεραιότητα στο ιδανικό έναντι του συμφέροντος δηλαδή μόνο εάν και στον βαθμό που παύει να είναι μια οικονομική ένωση και γίνεται μια πολιτική και ιδεαλιστική ομάδα.
Σελ 56 και 57Όλα αυτά και πολλά άλλα που θα μπορούσαν να ειπωθούν δείχνουν ότι το εργατικό κίνημα αυτό καθεαυτό χωρίς την φλόγα της επαναστατικής φαντασίας που έρχεται σε αντίθεση με τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα των εργατών χωρίς την κριτική και την ώθηση των επαναστατών απέχοντας πολύ από το να οδηγεί στον μετασχηματισμό της κοινωνίας προς όφελος όλων τείνει να ενισχύει τον ομαδικό εγωισμό και να δημιουργεί μια τάξη προνομιούχων εργατών που θα ζει στις πλάτες της μεγάλης μάζας των «απόκληρων».
Σελ 59Ωστόσο δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι εάν παραμείνουμε στο επίπεδο της υπεράσπισης των σημερινών συμφερόντων δηλαδή σε εκείνο των συνδικάτων (και εφόσον δεν υπάρχει αρμονία συμφερόντων ούτε και αυτά μπορούν να εναρμονισθούν σε ένα καπιταλιστικό καθεστώς) η πάλη μεταξύ εργατών θα είναι ένα φυσιολογικό γεγονός πάλη η οποία σε ορισμένες περιστάσεις και ανάμεσα σε ορισμένους κλάδους θα οξύνεται ολοένα και περισσότερο από ό,τι η πάλη μεταξύ εργατών και εκμεταλλευτών.
Σελ 60
September 22, 2011 11:31 PM 
osr said…
Επομένως κατά τη γνώμη μου το εργατικό κίνημα είναι ένα όργανο το οποίο πρέπει να χρησιμοποιείται σήμερα για την ανύψωση και την μόρφωση των μαζών και αύριο για την αναπόφευκτη επίσημη σύγκρουση.Όπως έχουν σήμερα τα πράγματα εκείνο που επιθυμούμε είναι τα εργατικά κινήματα να είναι ανοικτά σε κάθε πρωτοποριακή δημιουργική προπαγάνδα και ν α συμμετέχουν σε όλες τις οικονομικές πολιτικές και σχετικές με τα ήθη κι έθιμα δραστηριότητες της κοινωνίας, ζώντας και αναπτυσσόμενα ελεύθερα από κάθε έξωθεν έλεγχο τόσο από τον δικό μας όσο και από εκείνον των πολιτικών κομμάτων.
Σελ 64Τα συνδικάτα δημιουργούνται σήμερα για να υπερασπίσουν τα άμεσα συμφέροντα των εργατών και να βελτιώσουν τις συνθήκες τους στο μέτρο του δυνατού μέχρις ότου έρθει η ώρα να κάνουν μια επανάσταση η οποία θα μετατρέψει τους σημερινούς μισθωτούς εργάτες σε ελεύθερους εργάτες ελεύθερα συνεργαζόμενους προς όφελος όλων
Σελ 66Ο συνδικαλισμός είναι εκ φύσεως ρεφορμιστικός. Το μόνο που μπορεί κανείς να προσδοκά από αυτόν είναι οι μεταρρυθμίσεις που ζητά και επιδιώκει να είναι όντως τέτοιες και να επιτυγχάνονται με τρόπους που να υπηρετούν την επαναστατική διαπαιδαγώγηση και προετοιμασία αφήνοντας ελεύθερο τον δρόμο για ακόμη μεγαλύτερες διεκδικήσεις.
Σελ 67Το συνδικάτο μπορεί να εμφανισθεί με ένα σοσιαλιστικό επαναστατικό ή αναρχικό πρόγραμμα και όντως με τέτοια προγράμματα ξεκίνησαν αρχικώς πολλές εργατικές οργανώσεις.Ωστόσο παραμένουν πιστές στο πρόγραμμα μόνο στο μέτρο που είναι αδύναμες και ανίσχυρες στο μέτρο δηλαδή που είναι μάλλον προπαγανδιστικές ομάδες οι οποίες συγκροτήθηκαν και διατηρούνται από λίγα ενθουσιώδη και πεπεισμένα άτομα παρά ικανοί για αποτελεσματική δράση οργανισμοί, εν συνεχεία όμως όταν κατορθώσουν να προσελκύσουν τις μάζες στις γραμμές τους και αποκτήσουν την δύναμη να απαιτούν και να επιβάλλουν βελτιώσεις το αρχικό πρόγραμμα γίνεται κενό σύνθημα το οποίο δεν συγκινεί κανένα οι τακτικές αναπροσαρμόζονται σύμφωνα με τις ενδεχόμενες ανάγκες και οι ζηλωτές της πρώτης στιγμής είτε προσαρμόζονται είτε πρέπει να παραχωρήσουν την θέση τους στους «πρακτικούς» ανθρώπους οι οποίοι φροντίζουν για το παρόν χωρίς να ανησυχούν για το μέλλον.
Σελ 68Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να θέλουν οι αναρχικοί να είναι αναρχικά τα συνδικάτα αλλά πρέπει να δρουν μέσα στις γραμμές τους υπέρ των αναρχικών σκοπών ως άτομα ως ομάδες και ως ομοσπονδίες ατόμων.
Όπως ακριβώς υπάρχουν ή θα έπρεπε να υπάρχουν ομάδες μελέτης και συζήτησης προπαγανδιστικές ομάδες εργαζόμενες μέσα στον κόσμο δια του γραπτού και του προφορικού λόγου συνεταιριστικές ομάδες, εργοστασιακές ομάδες, ομάδες των εργατών γης, στους στρατώνες καθώς επίσης και στα σχολεία., έτσι θα έπρεπε να δημιουργηθούν ειδικές ομάδες και μέσα στις διάφορες οργανώσεις που εμπλέκονται στην ταξική πάλη.
Σελ 69Έτσι ούτως εχόντων των πραγμάτων και αναγνωρίζοντας ότι η κοινωνική ανάπτυξη των συναδέλφων μας είναι αυτή που είναι οι αναρχικές ομάδες δεν θα πρέπει να περιμένουν από τις εργατικές οργανώσεις να δρουν σαν να ήταν αναρχικές αλλά να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια ώστε να τις ωθούν να προσεγγίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο την αναρχική μέθοδο.
Εάν χάριν της επιβίωσης της οργάνωσης και των αναγκών και επιθυμιών των μελών της είναι απολύτως αναγκαία η διαπραγμάτευση ο συμβιβασμός και η έναρξη αμφισβητήσιμων δοσοληψιών με τις αρχές ας γίνουν όμως θα πρέπει να γίνουν από άλλους
Όχι από αναρχικούς των οποίων ο ρόλος είναι να επισημαίνουν την ανεπάρκεια και την σαθρότητα όλων των βελτιώσεων που μπορούν να επιτευχθούν υπό ένα καπιταλιστικό καθεστώς και να κατευθύνουν πάντοτε τον αγώνα σε ολοένα και ριζοσπαστικότερες λύσεις.
Οι αναρχικοί που είναι μέλη συνδικάτων πρέπει να παλεύουν ώστε αυτά να είναι ανοικτά σε όλους τους εργάτες, ανεξαρτήτως απόψεων ή κομματικής συμπάθειας υπό έναν όρο όμως: την αλληλεγγύη στον αγώνα εναντίον των αφεντικών
Σελ 70

September 22, 2011 11:32 PM 
osr said…

Με άλλα λόγια πρέπει να παραμένουν αναρχικοί πάντοτε σε στενή επαφή με αναρχικούς και να μην λησμονούν ότι η εργατική οργάνωση δεν είναι ο σκοπός, αλλά μόνον ένα από τα μέσα όσο σημαντικό και αν είναι προετοιμασίας του δρόμου για την επίτευξη του αναρχισμού.

Για μας δεν είναι διόλου σημαντικό το ότι οι εργάτες πρέπει να απαιτούν περισσότερα ή λιγότερα, το σημαντικό είναι ότι πρέπει να προσπαθούν να αποκτήσουν όσα απαιτούν με τις δικές τους προσπάθειες με την δική τους άμεση δράση εναντίον των καπιταλιστών και της κυβέρνησης.
Σελ 71

Μόνιμη πεποίθηση μας είναι ότι σήμερα το συνδικάτο είναι ένα μέσον με το οποίο οι εργάτες μπορούν να αρχίσουν να κατανοούν την θέση τους ως σκλάβοι, να απαιτούν την χειραφέτηση τους και να εθίζονται στην αλληλεγγύη όλων των καταπιεζόμενων στον αγώνα εναντίον των καταπιεστών και ότι αύριο θα χρησιμεύσει ως πρώτος αναγκαίας πυρήνας για την συνέχιση της κοινωνικής ζωής και την αναδιοργάνωση της παραγωγής χωρίς αφεντικά και παράσιτα.
Σελ 72

Τότε το «συνδικαλιστικό καθεστώς» θα απέβαινε σύντομα το ίδιο ψεύδος η ίδια τυραννία που έχει γίνει η λεγόμενη «δικτατορία του προλεταριάτου». Αντίδοτο σε αυτόν τον κίνδυνο και προυπόθεση για την επιτυχία της επανάστασης ως δύναμης της προόδου είναι η «διαμόρφωση» μεγάλου αριθμού ατόμων με πρωτοβουλία και ικανότητα επιτέλεσης πρακτικών καθηκόντων: να συνηθίσουν οι μάζες να μην αφήνουν την κοινή Υπόθεση στα χέρια ολίγων και να εξουσιοδοτούν όταν η εξουσιοδότηση είναι απαραίτητες μόνο για συγκεκριμένες αποστολές και για περιορισμένη χρονική διάρκεια.

Σελ 77 -79

Οι καπιταλιστές μπορούν να διατηρήσουν τον αγώνα στο οικονομικό πεδίο στο μέτρο που οι εργάτες ζητούν μικρές και γενικώς απατηλές βελτιώσεις μόλις όμως δουν να μειώνονται σημαντικά τα κέρδη τους και να απειλείται η ίδια η ύπαρξη των προνομίων τους απευθύνονται στην κυβέρνηση και αν αυτή δεν επιδείξει ικανοποιητική κατανόηση και δεν αποδειχθεί αρκετά ισχυρή για να τα υπερασπίσει όπως στις σημερινές περιπτώσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας τότε χρησιμοποιούν τον δικό τους πλούτο για να χρηματοδοτήσουν νέες κατασταλτικές δυνάμεις και να εγκαταστήσουν μια νέα κυβέρνηση που θα τους εξυπηρετεί καλύτερα.

Μπορεί κανείς να αποδεχθεί την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων να αναγνωρίσει την νομιμότητα του οικονομικού προνομίου και της κυβέρνησης που το υπερασπίζεται και να αρκείται στο να ελισσεται ανάμεσα στις διάφορες αστικές φράξιες επιτυγχάνοντας κάποιες βελτιώσεις –όπως συμβαίνει με τις τεράστιες οργανώσεις οι οποίες δεν εμπνέονται από κανένα ιδανικό όπως η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας και μεγάλο τμήμα των Βρετανικών Συνδικάτων –τότε όμως καθίσταται στην πράξη όργανο των καταπιεστών παραιτούμενος από το έργο της απελευθέρωσης του από την δουλεία.
Σελ 80

Οπωσδήποτε εμείς οι αναρχικοί πρέπει να επεκτείνουμε την δράση μας σε όλες τις οργανώσεις προκειμένου να κηρύξουμε την ενότητα όλων των εργατών την αποκέντρωση την ελευθερία της πρωτοβουλίας μέσα στο κοινό πλαίσιο της αλληλεγγύης και να μην ανησυχούμε υπερβολικά αν η μανία ορισμένων για συγκεντρωτισμό και αυταρχισμό ή η μη ανοχή άλλων απέναντι στην όποια πειθαρχία έστω και δικαιολογημένη οδηγεί σε νέες διασπάσεις.
Σελ 84

September 22, 2011 11:32 PM 

Post a Comment

είχαμεν την εξής απάντηση από τον και λεγόμενον ανάφεντο ιμις

@osr

«…… Τζιαι εν γι αυτόν που μέσα στην παρούσαν ιστορικήν συγκυρίαν χρειάζονται λόγος τζιαι πρακτική ουσιαστικής κοινωνικής αντίστασης. Η επίθεση του κεφαλαίου πρέπει να ανακοπεί. Η πνευματική τρομοκρατία τζιαι ο αποικισμός της σκέψης που τα ΜΜΕ πρέπει να καταπολεμηθεί.

Μέσα σε τούτα τα πλασία ρόλος της εναλλακτικής αριστεράς ένι να λειτουργήσει σαν η φωνή της συνείδησης μιας αριστεράς μακριά που συντηρητισμούς τζιαι κόμπλεξ εξουσίας. Μιας αριστεράς που καμμιάν σχέσην δεν πρέπει να έσιει με την σαπίλαν του συστήματος. Μιας αριστεράς που θα μπορεί να παράξει κοινωνικά οράματα….»

Τούτον σαν απάντηση για τα οράματα. Αλλά υποψιάζουμαι, ότι είσαι πο τζίείνους τους αναρχικούς που θεωρούν ότι δεξιά=αριστερά ή ότι οι αναρχικοί εν εν κομμάτιν της αριστερας. Εν εν οι ταπέλλες που κάμνουν τον αναρχικόν οσεραούϊν μου.

Ως δαμαί τζιαι επί του προκειμένου:

Έγραψες έναν κατεβατόν αλλά την ερώτησην μου εν την απάντησες πάλαι:

Εδέχτηκεν η δημοκρατία επίθεσην που την ακροδεξιάν; ναι ή όϊ. Τζιαι άμαν η δημοκρατία δέχεται επίθεσην που τους σύγχρονους «λεγεωνάριους της τυρρανίας», ένοπλην ή με τανκς ή με τα ΜΜΕ ή άλλως πως, ένας αναρχικός υπερασπίζει την ναι ή όϊ. Όξα παιζει πελλόν ότι «εν έγινεν τίποτε το διαφορετικόν»;

Γιατί είπα σου τζιαι ξαναλαλώ σου το για τελευταια φορά. Αν δεν απαντήσεις τούτον το ερώτημαν δεν πρόκειται να συζητήσω τίποτε άλλον μαζίν σου. Σε παρακαλώ φρόντισε την επόμενην φοράν που εν να ξαναγράψεις δαμαί να έσιεις απαντήσει τουτον το ερώτημαν πρώτα. Διαφορετικά να πάεις αλλού να το παίζεις original νεοφώτιστος τζιαι να μεν μου γεμώνεις το μπλογκ μου. Εγώ με ανθρώπους που διστάζουν να καταδικάσουν τες φασιστικες πρακτικές της ακροδεξιάς, των ΜΜΕ τζιαι των παπάδων εν έχω τίποτε το κοινόν σε πολιτικόν επίπεδον τζιαι αρνούμαι την κκελλέν μου να την μετρούν με την δικήν τους. Γιατί αν έσιεις ηθικές αναστολές να αντιμετωπίσεις κατάφατσα την ακροδεξιάν, τζιαι μέσα σου τζιαι έξω σου, τούτον εν δικόν σου πρόβλημαν. Όσον αναρχισμόν τζι αν επικαλείσαι.

Τζιαι επειδή η κατανόηση τζιαι η αυτοάμυνα έχουν τα όρια τους, λαλώ σου το για να μεν πεις ότι εν το είπα. Αν στο επόμενον σου σχόλιον δεν απαντήσεις δεν θα πρόκειται να ξαναγράψεις δαμαί.

September 23, 2011 1:42 AM

osr said…

δεν με απασχολούν οι ταμπέλες όπως εσένα που εκόττησες την ταπελούα σου ανάφεντος ιμις

γιαυτό τζαι δεν χωρίζω τους ανθρώπους σε δεξιούς τζαι αριστερούς
όπως σου έγραψα τζαι πριν αλλά εν το έπιαες προφανώς

«η ταξική πάλη για να αρχίσει επί της ουσίας και να φέρει αποτελέσματα και όχι απλά σπασμωδικες κλαδικές κινητοποιήσεις πρέπει να είναι συνειδητή να υπάρξει ταξική συνείδηση

η οποία αποκτάται μόνο με επιχειρήματα για την συνειδητοποίηση από τους εργάτες της ταξικής διαμόρφωσης των ανθρώπινων καπιταλιστικών κοινωνιών ώστε από μικροαστοί γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής να καταστούν συνειδητοποιημένοι εργάτες που θα σπάσουν ή έστω να παγώσουν τα γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής που εκμεταλλεύεται την εργατική τους δύναμη για να αποκομίζει υπερκέρδη χωρίς να κουνάνε τον μικρό τους δακτυλάκι

» Μπορεί να ακούεται λλίον tribal αλλά η αλήθκεια ένι ότι μέσα στην ρευστότηταν της κατάστασης, μπορεί να εν πιο ουσιαστική μια συμμαχία με έναν συντηρητικόν δεξιόν εργαζόμενον συνδιακαλιστήν της ΣΕΚ που αντιστέκεται στην επέλαση του κεφαλαίου, προασπίζοντας τα εργασιακά του δικαιώματα, παρά με εναν νεοφιλελεύθερον δεξιόν αστόν.»

εσύ που βάλλεις ταπέλες στους ανθρώπους εν καταλάβεις ρε ότι ο συντηρητικός δεξιός εργαζόμενος της σεκ που αντιστέκεται στην επέλαση του κεφαλαίου είναι απλά και μόνο εργαζόμενος;;;

εν το πιάνεις τούτο γιόκκα μου; ο εργαζόμενος είναι απλά και μόνο εργαζόμενος

η ουσία είναι να αποκτήσει ταξική συνείδηση και εκεί είναι που πρέπει ν α εστιαστεί η μάχη»

που τζαμέ τζαι παλληκαρούδιν μου έγραψα επανειλημμένως ότι
Όλα αυτά που ονομάζονται δικαιώματα για αξιοπρεπή διαβίωση μέσα στην κόλαση του καπιταλισμού ΚΕΡΔΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ-τίποτα δεν χαρίστηκε-Citigroup στην υγειά των κορόιδων
https://osr55.wordpress.com/2010/04/20/

τζαι επανειλημμένως λόγω τζαι της ιδιότητας μου παλεύκω μέσα που τούντο σύστημα το κωλοβό για την διασφάλιση όσο γινεται περισσότερης αξιοπρεπής διαβίωσης τζαι δεν χαρίζω σε κανένα τίποτα

πάρε ναχεις που δικαιοσύνη
Χ Ο Υ Ν Τ Α ! ! Παρά την τεράστια νίκη με Αποφαση Ανωτάτου στην αίτηση habeas corpus 152/10-Αμεση διαταγή για απελευθέρωση- Παρακοή Αποφασης Ανωτάτου από το Κράτος!!!!!!! ρατσιστές Σαββίδη+Σιακαλή που δεν τον αφήνουν ελεύθερο!!!!Αφηνίασαν!! Χούντα κυριολεκτικά
https://osr55.wordpress.com/2011/01/18/

147. reality “δικαιοσύνης” number 4 – η υπόθεση τυρί
https://osr55.wordpress.com/2010/08/06/
148. reality “δικαιοσύνης” number 3 – ένα ακόμα αβάσιμο παράπονο

https://osr55.wordpress.com/2010/08/04/
149. reality “δικαιοσύνης” number 2
https://osr55.wordpress.com/2010/08/03
150. reality “δικαιοσύνης” μέρος 1ον
https://osr55.wordpress.com/2010/08/03/

μόνο με αυτοοργάνωση και διεκδίκηση μπορούμε να πετύχουμε πράματα τζαι προσωπικά εν τουτο που επιδιώκω

September 23, 2011 2:43 AM 

osr said…

Για την κίνηση κατά του καθεδρικού εκτρώματος του ττόμ βου του σιακόλα του ντιβέλοπερ φάκα κλπ και περί “κινήσεων” γενικά
https://osr55.wordpress.com/2010/07/02/

τζαι για να έρτω στο πονεμένο σου ερώτημα που νομίζεις ότι τάχα εν κάτι πολλά σημαντικό απαντησα σου το πολλες φορές αλλά παίζεις πελλόν

τούντην περίοδο εν έγινεν κάτι τόσον πολλά διαφορετικόν που τζείνον που εγίνετουν πάντα

δηλαδή επίθεση του κεφαλαίου στους ανθρώπους μέσω της προπαγάνδας τζαι της πλύσης εγκεφάλου

οπότε η απάντηση είναι ότι τούντο σύστημα έστω αστικής δημοκρατίας με τα δικαιωμάτα που κερδίθηκαν με αγώνες τζαι αίμα είναι ότι το κεφάλαιο με μπροστάρηδες τα μαριονετούθκια της τα ακροδεξιά σκουλικάκια κάμνει τζείνον που έκαμνε πάντα
τζαι για να γίνω πιο σαφής άμπα τζαι εν το πιάεις πάλε, η επίθεση εν εσταμάτησεν ποττέ τζαι ούτε εννα σταματήσει

όσον δεν σταματήσει ο λόγος που τον γεννα δηλαδή ο κατπιαλισμός

Η ακροδεξία και ο ρατσιμός ακμάζουν στο εύφορο έδαφος της απουσίας ουσιαστικού πολιτικού λόγου….ο ρατσισμός δεν μπορει να αποκοπεί από τα αίτια που τον προκαλούν
https://osr55.wordpress.com/2011/03/20/

ναι αν οι φασίστες πιαν τα όπλα με τον στρατό τους τζαι τους μπάτσους τους εγώ προσωπικά εννα αντισταθώ τζαι ένοπλα τζαι άλλωςπως αν τζαι δαμέσα δα ο καθένας λαλεί τζαι δηλώνει ό,τι θέλει
αλλά το να συγκρίνουμε κορυφαία ιστορικά γεγονότα όπως την ισπανική επανάσταση και την επίθεση που δέκτηκαν οι αναρχικοί οι κομουνιστές κλπ από τους φασίστες με τούτον που γίνεται δαμέ με φαιδρότητες τζαι πόρτους τύπου αντίσταση στο κελλάκι για μενα εν απλά γελοίο

τζαι εσύ όμως εν απάντησες στο ερώτημα

αν το ακελ αρχίζει να γλύφει τους εκπρόσωπους του κεφαλαίου του δήκο τζαι της εδεκ ελέω προεδρικών τότε θεωρείς ότι η αριστερά εν θα δέχεται πλέον επίθεση;

September 23, 2011 2:44 AM 

Ανάφεντος said…

Ρε κουμπάρε εξακολουθείς να επιμένεις ότι τούτην την περίοδον εν έγινεν τίποτε διαφορετικόν που άλλες φορές. Τζιαι τωρά αποκαλείς πόρτους οποιανδήποτε μορφήν αντίστασης στο τι επιχειρήθηκεν. Τέλος. Κομμένη η κουβέντα μαζι σου τζιαι μεν μου πεις ότι εν σε επροειδοποίησα.

September 23, 2011 3:07 AM

του έγραψα το ακόλουθο σχόλιο το οποίο λόγοκρινε το παλληκάριν και δεν το εδημοσίευσεν

«όταν πλέον ελλείπουν τα επιχειρήτματα στα όσα τεκμηριωμ΄να γράφτηκαν σημείο προς σημείο που ξεμπροστιάζει την γύμνια των ιδεολογικών ακροβασιών εσένα και των υπολοιπων που αντιστάθηκαν στο κελάκι τάχα ππέφτει η λογοκρισία ε

έέεετσι

τζείνον το ερώτημα το μαυργοέρημον εννα το απαντήσεις οξά εν συμφέρει

αν το ακελ αρχίζει να γλύφει τους εκπρόσωπους του κεφαλαίου του δήκο τζαι της εδεκ ελέω προεδρικών τότε θεωρείς ότι η αριστερά εν θα δέχεται πλέον επίθεση;

πολύ ελευθερία ρε άνοιξε λλίον το παράθυρο να πάρουμεν αέρα τζαι εβρωμίσαμεν» 

τζαι το παλληκαρούδιν το τάχα ανάφεντον ιμις

απάντησε μου ως εξής:

Ανάφεντος said…

Ρε osr Σταμάτα γυιε μου να μου στέλλεις σχόλια εν τα βάλλω. Στο ερώτημαν σου εν θα σου απαντήσω γιατί εν σε αφορά. Εν να το απαντήσω όποτε θέλω εγώ τζιαι σε όποιον θέλω εγώ.

September 23, 2011 6:15 AM

μπράβο ρε μεγάλε ανάφεντε συνέχισε μαζί με τους «συντρόφους» σου να αναφωνάζετε

και τώρα και πάντα ομονοιααποελακελδησυένωσηεπανένωσημπλοκσποτ

με έτσι εναλλακτικούς αντιεξουσιαστές τι τους θέλεις τους εξουσιαστές….

ένα και το αυτό

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "παιδεία" ξεφτίλας, Κυπριακό, Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, κρίση

David Graeber : Είσαι αναρχικός-η ; Η απάντηση μπορεί να σε εκπλήξει….. φυσικά στην Κύπρο περιμένουμε πρώτα τα γεωπολιτικοκοινωνικομονοιατικοαποελιστικα δεδομένα να αλλάξουν και μετά να σκεφτούμε οράματα

Και για αποφυγή μειδιαματων από νουσιμους και μη  γεωπολιτικοθεωρητικοκοινωνικοπολιτικομονοιατικων αναλύσεων είτε από σπουδαγμένους εις τα παρισίους είτε κουλ φουλ κυπριακής διαλέκτου απλά επαναλαμβάνω το κείμενο που είχα γράψει πριν λίγες μέρες

 

¨Οποιος πιστεύει ότι η όποια επανάσταση αλλαγής κλπ θα ξεκινήσει από την Κύπρο ειναι ψυχοπαθής ή τουλάχιστον ηλίθιος… το κυπριακό εν συνότζαιρον του κόσμουκαπιταλισμού τζαι κανένας εν εβρέθην για να το ηξιλήψει γιατί σιέπει τα που πάνω ο θεοςμουκαπιταλισμός τάδε έφη ττομ ο βους

 

https://osr55.wordpress.com/2011/09/14/

 

 

 

 

 

http://parallhlografos.wordpress.com/2011/09/21/

Το κείμενο του David Graeber  που ακολουθεί, υπάρχει σε πολλά site αναρχικής θεωρίας και λόγου στο διαδίκτυο. Προσωπικά το βρήκα ΕΔΩ.

Η μετάφραση που έχω κάνει είναι χωρίς επιμέλεια, οπότε όπως πάντα να συγχωρέσετε την όποια χοντράδα. Ο  Ντέιβιντ Γκράεμπερ είναι ένας από τους πλέον γνωστούς ανθρωπολόγους της γενιάς του, και για τη πρωτογενή έρευνα που έκανε στο νησί της Μαγαδασκάρης αλλά και για την πολιτική του δράση ως αναρχικός στο κίνημα κατά της Παγκοσμιοποίησης της τελευταίας δεκαετίας. Δίδασκε στο πανεπιστήμιο του Γέηλ από όπου και εκδιώχθηκε λόγω της πολιτικής του δράσης. Τώρα διδάσκει στο πανεπιστήμιο Γκόλντσμιθς του Λονδίνου. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: “Αποσπάσματα μιας αναρχικής ανθρωπολογίας” και “Κίνημα , Βία , Τέχνη και Επανάσταση” ,  από τις ελευθεριακές εκδόσειςΣτάσει Εκπίπτοντες, ενώ ετοιμάζονται το “Τέλος των Πρωτοποριών” και το “Το Χρέος : Τα πρώτα 5.000 χρόνια” το οποίο είναι και το τελευταίο του βιβλίο, το οποίο είναι απλά εκπληκτικό. Μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη του Ντέιβιντ Γκράεμπερ από το 2010, όταν ήρθε στην Ελλάδα : ΕΔΩ .

risingalaxy

***

Είσαι αναρχικός-η ; Η απάντηση μπορεί να σε εκπλήξει

Του David Greaber

Πιθανώς να έχεις ήδη ακούσει ένα-δυο πράγματα για τους αναρχικούς και τι υποτίθεται ότι πιστεύουν. Το πιθανότερο είναι πως ότι έχεις ακούσει είναι ανοησίες. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι αναρχικοί είναι υποστηρικτές της βίας, του χάους και της καταστροφής ή ότι είναι τρελαμένοι μηδενιστές που απλά θέλουν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα. Στη πραγματικότητα τίποτα δεν απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Οι αναρχικοί είναι απλά άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα ανθρώπινα όντα είναι ικανά να συμπεριφέρονται με εύλογο τρόπο χωρίς να τους το επιβάλουν. Είναι μια πολύ απλή σκέψη. Μα είναι μια που οι πλούσιοι και δυνατοί έβρισκαν πάντοτε πολύ επικίνδυνη.

Στην πιο απλή μορφή τους τα αναρχικά πιστεύω καταλήγουν σε δύο βασικές υποθέσεις. Η πρώτη είναι ότι τα ανθρώπινα όντα είναι, υπό κανονικές συνθήκες, όσο λογικά και αξιοπρεπή τους επιτρέπεται να είναι και μπορούν να οργανώνουν τον εαυτό τους αλλά και τις κοινότητες τους, χωρίς να χρειάζεται να τους πουν το πως. Η δεύτερη είναι ότι η εξουσία διαφθείρει. Περισσότερο απ΄όλα, ο αναρχισμός σημαίνει απλά να έχεις το κουράγιο να παίρνεις τις αρχές της κοινής ευπρέπειας, με τις οποίες όλοι ζούμε, και να τις ακολουθείς μέσα από τα λογικά συμπεράσματα τους. Όσο παράξενο και αν φαίνεται, στα πιο σημαντικά πράγματα είσαι ήδη αναρχικός-ή, απλά δεν το συνειδητοποιείς.

Ας αρχίσουμε παίρνοντας μερικά παραδείγματα από την καθημερινή ζωή.

  • Αν υπάρχει μια γραμμή για να ανέβεις σε ένα λεωφορείο με πολύ κόσμο, περιμένεις τη σειρά σου και αποφεύγεις να ανοίξεις δρόμο με τον αγκώνα σου, ακόμα και όταν δεν υπάρχει τριγύρω αστυνομία;

Αν απάντησες “ναι”, τότε είσαι συνηθισμένος να συμπεριφέρεσαι σαν αναρχικός-η!

Η πιο βασική αναρχική ιδέα είναι η αυτο-οργάνωση: η υπόθεση ότι τα ανθρώπινα όντα δεν χρειάζονται να απειλούνται με διώξεις για να είναι ικανά να φτάσουν σε λογική κατανόηση το ένα με το άλλο ή να συμπεριφερθούν μεταξύ τους με αξιοπρέπεια και σεβασμό.

Όλοι πιστεύουν ότι είναι ικανοί να συμπεριφέρονται εύλογα από μόνοι τους. Αν σκέφτονται ότι οι νόμοι και η αστυνομία είναι απαραίτητα, είναι γιατί νομίζουν ότι όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο.

Αλλά αν το καλοσκεφτείς, ακριβώς έτσι δεν σκέφτονται και όλοι αυτοί οι άνθρωποι για εσένα; Οι αναρχικοί υποστηρίζουν πως όλη η αντικοινωνική συμπεριφορά- που μας κάνει να νομίζουμε ότι είναι απαραίτητο να έχουμε στρατούς, αστυνομία, φυλακές και κυβερνήσεις να ελέγχουν τη ζωή μας- στη πραγματικότητα βασίζεται  στις συστημικές ανισότητες και την αδικία που οι στρατοί, η αστυνομία, οι φυλακές και οι κυβερνήσεις κάνουν δυνατές. Όλα είναι ένας φαύλος κύκλος. Αν οι άνθρωποι συνηθίζουν στο να τους συμπεριφέρονται σαν η γνώμη τους να μην έχει σημασία, πολύ πιθανώς να θυμώσουν,να γίνουν κυνικοί, ακόμα και βίαιοι – που φυσικά κάνει ευκολότερο για αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία να λένε πως η γνώμη τους δεν μετράει. Μόλις καταλάβουν ότι οι γνώμες τους πραγματικά έχουν την ίδια σημασία σαν και όλων των υπολοίπων, έχουν την τάση να γίνονται αξιοθαύμαστα κατανοητικοί. Εν συντομία: Οι αναρχικοί πιστεύουν ότι είναι η ίδια η εξουσία και τα αποτελέσματα της, που κάνουν τους ανθρώπους ανόητους και ανεύθυνους.

  • Είσαι μέλος μιας λέσχης ή αθλητικής ομάδας, μιας οποιασδήποτε συλλογικότητας όπου οι αποφάσεις δεν επιβάλλονται από έναν αρχηγό αλλά παίρνονται στη βάση της γενικής συναίνεσης;

Αν η απάντηση σου είναι “ναι”, τότε ανήκεις σε έναν οργανισμό που λειτουργεί με αναρχικές αρχές! Μια άλλη αναρχική αρχή είναι η εθελοντική ένωση. Πρόκειται απλά για την εφαρμογή δημοκρατικών αρχών στη καθημερινή ζωή. Η μόνη διαφορά   είναι ότι οι αναρχικοί πιστεύουν πως θα πρέπει να είναι δυνατό να υπάρχει μια κοινωνία, στην οποία τα πάντα θα οργανώνονται σύμφωνα με αυτό το πλαίσιο -όλες οι ομάδες βασισμένες στην ελεύθερη συναίνεση των μελών τους- και για αυτό, όλες οι “από τα πάνω προς τα κάτω” δομές στρατιωτικού τύπου όπως οι στρατοί, οι γραφειοκρατίες ή οι μεγάλες εταιρίες, που βασίζονται σε ιεραρχίες, δεν θα είναι πλέον απαραίτητες. Ίσως δεν πιστεύεις ότι αυτό θα είναι δυνατό. Ίσως και να το πιστεύεις. Όμως, κάθε φορά που φτάνεις σε συμφωνία μέσω της συναίνεσης, παρά μέσω των απειλών, κάθε φορά που έρχεσαι σε μια εθελοντική ρύθμιση με ένα άλλο πρόσωπο, φτάνεις στην κατανόηση ή φτάνεις σε συμβιβασμό παίρνοντας υπόψιν την κατάσταση του άλλου προσώπου εν προκειμένω ή τις ανάγκες του, είσαι αναρχικός -ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνεις.

Ο αναρχισμός είναι απλά ο τρόπος που οι άνθρωποι δρουν όταν είναι ελεύθεροι να πράξουν όπως επιλέξουν, και όταν έχουν να κάνουν με άλλους που είναι εξίσου ελεύθεροι -και για αυτό έχουν συνείδηση της ευθύνης ,που αυτό συνεπάγεται, απέναντι στους άλλους. Αυτό οδηγεί σε ένα άλλο κρίσιμο σημείο: Ενώ οι άνθρωποι μπορούν να είναι λογικοί και διακριτικοί όταν έχουν να κάνουν με ίσους, η ανθρώπινη φύση είναι τέτοια που δεν γίνεται να τους εμπιστευτούμε όταν τους δίνεται η εξουσία πάνω σε άλλους. Δώσε σε κάποιον τέτοια εξουσία. Αναπόφευκτα σχεδόν, θα τη καταχραστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

  • Πιστεύεις ότι οι περισσότεροι πολιτικοί είναι εγωιστές, επηρμένα γουρούνια που δεν τους νοιάζει πραγματικά για το δημόσιο συμφέρον; Πιστεύεις ότι ζούμε σε ένα οικονομικό σύστημα που είναι ηλίθιο και άδικο;

Αν απάντησες “ναι”, τότε προσυπογράφεις την αναρχική κριτική στη κοινωνία του σήμερα -τουλάχιστον στο ευρύτερο πλαίσιο της. Οι αναρχικοί πιστεύουν ότι η εξουσία διαφθείρει, και ότι αυτοί που περνούν όλη τους τη ζωή αναζητώντας την εξουσία είναι οι τελευταίοι που θα πρέπει να την έχουν. Οι αναρχικοί πιστεύουν ότι το παρόν οικονομικό σύστημα, είναι ποιο πιθανό να ανταμείψει τους ανθρώπους για την εγωιστική και αδίστακτη συμπεριφορά τους, παρά για την αξιοπρέπεια και την τρυφερότητα τους ως ανθρώπινα όντα. Οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται έτσι. Η μόνη διαφορά είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται πως μπορεί να γίνει κάτι για αυτό, ή τέλος πάντων -και αυτό είναι κάτι στο οποίο οι πιστοί υπηρέτες των δυνατών είναι σχεδόν σίγουρο ότι επιμένουν- οτιδήποτε που δεν θα καταλήξει να κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα.

Αλλά τι γίνεται αν αυτό δεν είναι αλήθεια;

Και υπάρχει πραγματικά οποιοσδήποτε λόγος να το πιστεύεις αυτό; Στην πραγματικότητα, όταν τις περνάς από τέστ, οι περισσότερες προβλέψεις για το τι θα συμβεί χωρίς κυβερνήσεις ή καπιταλισμό αποδεικνύονται εξολοκλήρου αναληθείς. Για χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι ζούσαν χωρίς κυβερνήσεις. Σε πολλά μέρη του κόσμου οι άνθρωποι ζουν έξω από τον έλεγχο των κυβερνήσεων, σήμερα. Βέβαια, σε μια πολύπλοκη, αστική, τεχνολογική κοινωνία όλο αυτό θα ήταν πιο περίπλοκο: αλλά η τεχνολογία μπορεί επίσης να διευκολύνει την επίλυση όλων αυτών των προβλημάτων. Για την ακρίβεια, δεν έχουμε ξεκινήσει καν να σκεφτόμαστε πως θα ήταν οι ζωές μας αν η τεχνολογία ανταποκρίνονταν αληθινά στις ανθρώπινες ανάγκες. Πόσες ώρες θα έπρεπε να δουλεύουμε αλήθεια ώστε να διατηρούμε μια λειτουργική κοινωνία – αν ξεφορτωνόμασταν δηλαδή όλα τα άχρηστα ή καταστροφικά επαγγέλματα όπως διαφημιστές, δικηγόρους, ανθρωποφύλακες, οικονομικούς αναλυτές, ειδικούς δημοσίων σχέσεων, γραφειοκράτες και πολιτικούς, και στρέφαμε τα καλύτερα επιστημονικά μυαλά μακριά από τους διαστημικούς εξοπλισμούς ή τα συστήματα των χρηματαγορών, ώστε να μηχανοποιήσουν τις επικίνδυνες ή ενοχλητικές εργασίες όπως η εξόρυξη μεταλλευμάτων η ο καθαρισμός της τουαλέτας, και να διανείμουν την υπόλοιπη εργασία σε όλους ισότιμα; Πέντε ώρες την ημέρα; Τρεις; Δύο; Κανείς δεν ξέρει γιατί ποτέ κανένας δεν ρωτάει αυτού του είδους τις ερωτήσεις. Για τους αναρχικούς, αυτές είναι οι ερωτήσεις που θα έπρεπε να ρωτάμε.

  • Πιστεύεις πραγματικά αυτά που λες στα παιδιά σου (ή έλεγαν σε εσένα οι γονείς σου);

Δεν έχει σημασία ποιος το ξεκίνησε”. “Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό”[1]. “Κάνε στους άλλους ότι θα ήθελες να κάνουν και οι άλλοι για εσένα..” “Καθάρισε την ακαταστασία σου”. “Μην είσαι κακός στους ανθρώπους επειδή είναι διαφορετικοί”. Ίσως θα έπρεπε να αποφασίσουμε, αν λέμε ψέμματα στα παιδιά μας όταν τους μιλάμε για το κακό και το καλό ή αν είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε στα σοβαρά τις παραινέσεις μας. Διότι, αν ακολουθήσετε αυτές τις ηθικές αρχές μέχρι τα λογικά συμπεράσματα τους, καταλήγετε στον αναρχισμό.

Πάρτε για παράδειγμα την αρχή “δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό”. Αν πραγματικά το έπαιρνες στα σοβαρά, αυτό από μόνο του θα τίναζε στον αέρα ολόκληρη τη βάση για τον πόλεμο και το σύστημα ποινικού δικαίου. Το ίδιο ισχύει για το μοίρασμα: πάντα λέμε στα παιδιά ότι πρέπει να μάθουν να μοιράζονται, να αλληλοκατανοούν τις ανάγκες τους, να βοηθούν το ένα το άλλο. Μετά βγαίνουμε έξω στον πραγματικό κόσμο όπου υποθέτουμε ότι όλοι είναι εκ του φυσικού τους εγωιστές και ανταγωνιστικοί. Αλλά όπως θα σημείωνε ένα αναρχικός: στη πραγματικότητα, ότι λέμε στα παιδιά μας είναι σωστό. Σχεδόν οποιοδήποτε μεγάλο επίτευγμα που άξιζε το κόπο στην ανθρώπινη ιστορία, κάθε ανακάλυψη ή κατόρθωμα που βελτίωσε τις ζωές μας, βασίστηκε στην συνεργασία και την αλληλοβοήθεια. Ακόμα και τώρα, οι περισσότεροι από εμάς ξοδεύουμε περισσότερα για τις οικογένειες και τους φίλους μας παρά για τους εαυτούς μας. Ενώ, πιθανόν, πάντα θα υπάρχουν ανταγωνιστικοί άνθρωποι στο κόσμο, δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί η κοινωνία πρέπει να βασίζεται στην ενθάρρυνση τέτοιων συμπεριφορών, πόσο μάλλον κάνοντας τους ανθρώπους να ανταγωνίζονται για τις βασικές ανάγκες της ζωής. Αυτό υπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των ανθρώπων στην εξουσία, που μας θέλουν να ζούμε μέσα στο φόβο τους ενός για τον άλλο. Γι’ αυτό οι αναρχικοί καλούν για μια κοινωνία βασισμένη όχι μόνο στην ελεύθερη ένωση αλλά και στην αλληλοβοήθεια. Είναι γεγονός ότι τα περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν πιστεύοντας στην αναρχική ηθική και σταδιακά έχουν να κατανοήσουν ότι ο κόσμος των ενηλίκων δεν λειτουργεί με αυτό το τρόπο. Για αυτό και τόσα πολλά γίνονται επαναστατικά ή αποξενωμένα, ακόμα και αυτοκτονικά ως έφηβοι, και τελικά, παραιτημένα ως ενήλικες. Η μόνη τους παρηγοριά, συχνά, είναι η δυνατότητα να μεγαλώσουν οι ίδιοι παιδιά και να υποκρίνονται ότι ο κόσμος είναι δίκαιος. Αν όμως μπορούσαμε να ξεκινήσουμε πραγματικά να χτίζουμε ένα κόσμο που, έστω στο ελάχιστο, θα ήταν βασισμένος σε δίκαιες αρχές;

Δεν θα ήταν αυτό το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να δώσει κανείς στα παιδιά του;

  • Πιστεύεις ότι τα ανθρώπινα όντα είναι θεμελιωδώς διεφθαρμένα και κακά, ή ότι συγκεκριμένα ήδη ανθρώπων (γυναίκες, άνθρωποι διαφορετικού χρώματος, λαϊκοί άνθρωποι που δεν είναι πλούσιοι ή δεν έχουν ανώτερη εκπαίδευση) είναι υποδεέστερα δείγματα, προορισμένα να κυβερνώνται από ανώτερους από αυτούς ;

Αν απάντησες “ναι”, ε λοιπόν, δεν είσαι τελικά αναρχικός. Αλλά αν απάντησες “όχι”, τότε, κατά πάσα πιθανότητα προσυπογράφεις το ενενήντα τις εκατό των αναρχικών αρχών, και πιθανόν, σε μεγάλο βαθμό να ζεις τη ζωή σου σύμφωνα με αυτές.

Κάθε φορά που συμπεριφέρεσαι σε έναν άλλο άνθρωπο με κατανόηση και σεβασμό, είσαι αναρχικός. Κάθε φορά που επιλύεις τις διαφορές σου με άλλους με το να έρχεσαι σε έναν λογικό συμβιβασμό, ακούγοντας τι έχει να πει ο καθένας παρά να αφήνεις ένα άτομο να αποφασίζει για όλους τους άλλους, είσαι αναρχικός.Κάθε φορά που έχεις την ευκαιρία να επιβάλεις με τη δύναμη σε κάποιον να κάνει κάτι, αλλά αποφασίζεις να απευθύνεσαι στη λογική του, είσαι αναρχικός. Το ίδιο ισχύει κάθε φορά που μοιράζεσαι κάτι με έναν φίλο, η αποφασίζεις ποιος θα πλύνει τα πιάτα, η κάνεις οτιδήποτε και έχεις τη προσοχή σου στραμμένη στη δικαιοσύνη.

Τώρα, μπορεί να διαφωνήσεις  με όλα αυτά ότι είναι ωραία και καλά ως ένα τρόπος για μικρές ομάδες ανθρώπων να συνεννοηθούν μεταξύ τους, αλλά η διαχείριση μιας πόλης ή μιας χώρας, είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Και φυσικά υπάρχει κάτι σε αυτό. Ακόμα και αν αποκεντροποιήσεις τη κοινωνία και βάλεις όσο περισσότερη δύναμη είναι δυνατή στα χέρια μικρών κοινοτήτων, θα υπάρχουν ακόμα πολλά πράγματα που θα χρειάζονται συντονισμό, από τη λειτουργία των σιδηροδρόμων μέχρι τις αποφάσεις για το ποια κατεύθυνση θα πρέπει να πάρει η ιατρική έρευνα. Αλλά μόνο και μόνο επειδή κάτι είναι περίπλοκο δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει τρόπος να το κάνεις δημοκρατικά. Απλά θα είναι περίπλοκο. Για την ακρίβεια, οι αναρχικοί έχουν ένα σωρό διαφορετικές ιδέες και οράματα για την αυτο-διεύθυνση μιας περίπλοκης κοινωνίας. Το να τα εξηγήσω θα έπαιρνε πολύ περισσότερο από το μέγεθος και τις προθέσεις ενός μικρού εισαγωγικού κειμένου σαν και αυτό. Αρκεί να πούμε, πρώτα απ’ όλα, ότι πολλοί άνθρωποι έχουν ξοδέψει πολύ χρόνο επινοώντας μοντέλα για το πως θα δούλευε μια πραγματικά δημοκρατική και υγιής κοινωνία. Βεβαίως, κανένας αναρχικός δεν ισχυρίζεται ότι έχει το τέλειο σχέδιο. Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε είναι να επιβάλουμε προκατασκευασμένα μοντέλα στη κοινωνία ούτως ή άλλως. Η αλήθεια είναι ότι πιθανότατα δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε τα μισά από τα προβλήματα που θα προκύψουν στη προσπάθεια μας να δημιουργήσουμε μια δημοκρατική κοινωνία. Ακόμα και έτσι, είμαστε πεπεισμένοι ότι -με την ανθρώπινη επινοητικότητα να είναι αυτό που είναι- τέτοια προβλήματα μπορούν πάντα να λυθούν,  όσο γίνεται σύμφωνα με το πνεύμα των βασικών αρχών μας, οι οποίες σε τελική ανάλυση είναι οι αρχές της θεμελιώδους ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Σημειώσεις:

[1] Σ.τ.μ. : Εδώ η μετάφραση έχει γίνει αυτολεξεί. Το ποιο κοντινό στην ελληνική γλώσσα είναι το αρχαίο ρητό “το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού” αν και προφανώς δεν χρησιμοποιείται ως παραίνεση σε παιδιά μικρής ηλικίας.

 

 

και πιο κάτω το κείμενο που είχα βάλει στην αρχή

 

 

¨Οποιος πιστεύει ότι η όποια επανάσταση αλλαγής κλπ θα ξεκινήσει από την Κύπρο ειναι ψυχοπαθής ή τουλάχιστον ηλίθιος…

“Ε καλά ρε κουμπάρε, εσύ δαμέ λαλείς μας για αναρχισμούς τζαι ποτούντα πράματα τζαι τωρά λαλείς μας ότι είσαι ψυχοπαθής”

όποιος πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο τζαι μάλιστα που την μιαν μέρα στην άλλη τζαι μάλιστα που την Κύπρο είναι ψυχοπαθής ή τουλάχιστον ηλίθιος

ε άρα ηντα που λαλείς για αναρχισμούς τζαι κομουνισμούς ρε κουμπάρε καλό; ααα πε μου; όι πε μου;

η επανάσταση ξεκινά από το μυαλό……………

ήδη σε μητροπολιτικές χώρες του καπιταλισμού το ποτήρι της εξαθλίωσης έχει ξεχειλίσει….. αγγλία  γαλλία  ισπανία ιταλία ελλάδα

ήδη τα πακέτα εξαθλίωσης του νούσιμου καζαμία μειώσεις μισθών αύξηρη ορίων συντάξεων προοιωνίζουν ότι η κυπρούλα μας άρχισε να μπαίνει στον χορό και αυτή

σκεφτείτε πόσο αγχωμένοι είστε κάθε μέρα όταν βλεπετε τα λεφτά του μισθού σας να εξανεμίζονται από την πρώτη κιολας μέρα, στην δόση του στεγαστικού στο ρεύμα στο τηλέφωνο στην βενζίνη και πρέπει να φαεις να ταίσεις την οικογένεια σου

η ανασφάλεια ολοένα και μεγαλώνει

οικονομική πολιτική και κουραφέξαλα…………. η ρωσία εδάνεισε του κράτους της κυπρούλας μας 2,5 δις με επιτόκιο μόνο 4.5%

όμορφα τζαι ωραία

τι έχουν να πουν οι οίκοι ανοχής φιτς πουτς κλπ;

υπάρχουν κανόνες στον καπιταλισμό τζαι πελλάρες

οι “αγορες” απλά εκάτσαν πάνω προσωρινά όσον αφορά την πίεση στην κυπρούλα περί ένταξης στον μηχανισμό στήριξης με τεχνητες υποβαθμίσεις που στόχο έχουν βασικά τις μειώσεις μισθών αλλά και πάνω απόλα την ένταξη του κράτους στους διεθνείς τοκογλύφους που θα της δανείζουν με επιτόκια 12% και πάνω ώστε να αλυσοδέσουν το κράτος της κυπρούλας και τους μισθωτούς εργαζομένους

προς χαρά των ντόπιων κεφαλαιοκρατών και των παπαγαλακίων τους στυλ γεωργιάδη πολίτη περισιάνη καθημερινή κλπ

ο καπιταλισμός έχει ένα κανόνα…………. το κερδος των καπιταλιστών πάνω από όλα

αυτή την φορά τους χάλασε το παρτι η ρωσία για τους δικούς της λόγους φυσικά

η γερμανία εχει αναγκη την ρωσία γιαυτό και άφησε κάτι τέτοιο να γίνει πιστεύω χοντρικά

ως πάρατζει

καλα τζαι γιατί μας τα λαλείς τούντα πράματα; τι σχέση έχει με την αλλαγή του κόσμου με αναρχισμούς τζαι ποτούντα πράματα;

για να μπορέσεις να βρεις θεραπεία πρέπει να διαγνώσεις την ασθένεια

που οφείλεται η εξαθλίωση των ανθρώπων;

που οφείλεται η καθημερινή ανασφάλεια των εργαζομένων;

το άγχος τα νεύρα για το αν θα φτάσουν τα λεφτά μέχρι το επόμενο μηνιάτικο όταν οι μισθοί μειώνονται και τα πάντα πάνε πάνω με ιλιγγιώδεις ταχύτητες;

η κύπρος ειναι ενταγμένη πλήρως σε αυτό το σύστημα με τις ιδιαιτερότητες της φυσικά, με το ξέπλυμα χρήματος με ρω σικά κεφάλαια τώρα μπαίνουν τζαι γκάζια κλπ

ιστορικοί νόμοι δεν υπάρχουν και το προλεταιριάτο δεν έχει καμιά ιστορική αποστολή

οι εργατες μπορούν να σώσουν τους εαυτούς τους μόνο αν οι ίδιο το θέλουν και το αποφασίσουν

αυτο δεν θα γίνει μαγικά

η επανάσταση ξεκινά από το μυαλό

ολοένα διαπιστώνω ότι τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα από όσο νόμιζα

το κυπριακό έχει ρουφήξει μέχρι το μεδούλι κάθε πολιτικοκοινωνική ανάλυση

όλα περιστρέφονται γύρω του

μας έχει καταστήσει ιδεολογικά ανάπηρους, το λέω και το ξαναλέω

οι αριστεροί της κύπρου με ή χωρίς εισαγωγικά έχουν μείνει κολλημένοι τζαμέ

τζαι θεωρούν ότι ΤΟ Κ Υ Π Ρ Ι Α Κ Ο     είναι το μεγάλο πρόβλημα της ανθρωπότητας που αν δεν λυθεί τιποτα δεν μπορεί να προχωρήσει

τέσπα δικαίωμα του καθενος να πιστεύει ό,τι θέλει

και πάμε στην αρχική μου τοποθέτηση

όποιος πιστεύει ότι η η επανάσταση θα ξεκινήσει από την κύπρο είναι απλά ψυχοπαθης και/η ηλίθιος

αν κάποτε επιτέλους (και ελπίζω σύντομα)  θα ξεκινήσει κάτι για ουσιαστική ανατροπη αυτού του άθλιου συστήματος εννοείται ότι αυτό μπορεί να ξεκινήσει μονο από τα μεγάλα αστικά καπιταλιστικά κέντρα που η εξαθλίωση των ανθρώπων έχει αγγίξει τον ουρανό

και η αξιοπρεπής διαβίωση έχει φτάσει πάτο σε αβυασσαλέα βάθη

στην Κύπρο δεν υπάρχει ούτε μια τόσο δα φωνούλα που να μιλάει για την ουσία (κατά τη γνώμη μου) των προβλημάτων της ανθρωπότητας

της οικολογικής καταστροφής τύπου bp στον κόλπο του μεξικού shell στην νιγηρία κλπ κλπ

όλα περιστρέφονται γύρω από αυτό που ονομάζεται κυπριακό

η λέξη καπιταλισμός έχει εξοβελιστεί από τα λεξιλόγια των αριστερών κομουνιστών της κύπρου

η λέξη κομουνισμός απλά λέγεται στις κερκίδες της ομόνοιας

ταμπού

να λυθεί το κυπριακό τζαι βλέπουμεν

τέσπα

όπως έχω γράψει πολλές φορές και θα το ξαναγράψω τζαι μετά την λύση ειδικά τωρά με τα γκάζια τα πετρέλαια τις τουρκίες τις ελλάδες τις βάσεις το νατο τα ισραήλ την ρωσία την noble κλπ κλπ

θωρώ αshημα ξεμπερτέματα

σκέφτου ότι στο βέλγιο στην καρκιά της ΕΕ που εν εσιει ουτε γκάζια ούτε τουρκίες ούτε ελλάδες ισραήλ νατο κλπ τζαι παραπάνω που ένα χρόνο δεν έχουν κυβέρνηση και η κριση ολοένα και βαθαίνει γιατί οι εθνικιστές φλαμανδοί θέλουν έτσι γιουβέτσι τζαι οι εθνικιστές οι οι ποτζείνει θέλουν τζαι τζείνοι έτσι τζαι γιουβέτσι

να κάμω τζαι μιαν δήλωση να με νομίζουν οι λογής λογής απολίτικοι επανενωίστες φιλελεύθεροι δεξιοί αλλά καλοί τζαι αριστεροί κομουνιστές κλπ ότι κόφτει με για την λύση με έτσι τζαι γιουβέτσι

που εννα έρτει δημοψήφισμα εννα ψηφίσω ναι ό,τι τζαι να λαλεί το όποιο σχέδιο

απλά για να ππέσουν οι μάσκες μιαν τζαι καλή

τζαι να φανεί πεντακάθαρα ότι ενεν η λύση με έτσι γιουβέτσι τζαι απολα χωρίς κρεμύδι το πρόβλημα των ανθρώπων

έχετε μια ψήφο επανενωσίτες μου για να τελειώνουμε

ΑΝ  έρτει δημοψήφισμα  τζαι

ΑΝ λυθεί τουντο πράμα

απλά το κυπριακό θα περάσει σε μια νέα φάση όπως πέρασε και προηγουμένως το 1960 που θεωρείτο ότι ήταν η λύση του κυπριακού

το κυπριακό εν φυλή συνότζαιρη του καπιταλισμού κανένας εν εβρέθηκεν για να το ιξιλίψει γιατί σιέπει το που τα αεροπλανοφόρα ο καπιταλισμός μου

προσωπικά η δική μου προσπάθεια έγκειται στο να εκφράζω τα πιστεύω μου ώστε αν και όταν έρθει η ΑΓΙΑ εκείνη ώρα του ντόμινο εξελίξεων με εξεγέρσεις σε καπιταλιστικές χώρες να υπάρχουν εστίες και εδώ που θα πιάσουν τα νοήματα και να ενταχθούν σε αυτό το πράγμα μαζί με άλλους

απλά να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε τζαι εμείς σε τούντον ρότσο της μεσογείου αυτό πυ θα γίνεται αν γίνει ποτέ στα μεγάλα αστικά καπιταλστικά κέντρα

να υπάρχει υποδομή ώστε να γίνουν αντιληπτά κάποια γεγονότα και να μην καταπίνουμε αμάσητη την προπαπάνδα που θα μας ξερνάνε οι λογής λογής δημοσιοκάφροι των μμεξαπάτησης

από κει και πέρα ο καθένας και μέσα από την προσωπική του ζωή δουλειά κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει καλύτερη ποιότητα ζωή για όλο και περισσότερους ανθρώπους σε τούντον τόπο

αλλά πάντα με ειλικρινια ότι αυτά που ονομάζονται αστικά δικαιώματα κερδίθηκαν με τεράστιους αγώνες ανθρώπων που έχυσαν το αίμα τους και τον ιδρώτα τους και δεν τα χαρίζουμε σε κανέναν

αυτά

25 Σχόλια

Filed under "δικαιοσύνη", Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυό....παράλληλοι κόσμοι στην κύπρο σήμερα, Κυπριακό, Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, κρίση

«Ο πλούτος του ανθρώπου είναι ο ελεύθερος του χρόνος» Μαρξ- Έκκληση από σύντροφο συνάνθρωπο μας που κάνει πάρα πολύ σημαντική δουλειά για αυτομόρφωση κατανόηση για στήριξη οικονομική και ηθική

Έχω εκφράσει επανειλημμένως την τεράστια εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπο του φίλου και σύντροφου Γιάννη Τσαφογιάννη που γράφει στο προσωπικό του blog

http://ciaoant1.blogspot.com/2011/09/blog-post.html και στο συλλογικό blog Βαθύ Κόκκινο

http://tsak-giorgis.blogspot.com/    και σε ένα κείμενο μου είχα αφιερώσει την εισαγωγή του σε αυτόν και στο βιβλίο του που έχει εκδώσει το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό αφού επεξηγεί με απλό και κατανοητό τρόπο οικονομικές έννοιες και όχι μόνο

ώστε να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα παιρνόντας την προπαγάνδα των μμεξαπάτησης μέσω από αυτά τα πολύ σημαντικά φίλτρα

 

είχα γράψει για τον φίλο και σύντροφο Γιάννη στο κείμενο μου

https://osr55.wordpress.com/2011/05/05/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-55%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%81-%CE%B3%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%83%CE%B1%CF%80-%CF%80%CE%BF%CF%85/

 

Kαταρχήν θέλω να ευχαριστώ πάρα πολύ για το πολύτιμο και παρα παρα πολύ σημαντικό έργο που προσφέρει στην πληροφόρηση και την εναλλακτική ενημέρωση ιδιαίτερα μέσα από την ιδιότητα του οικονομόλόγου που έχει ο φίλος

Γιάννη Τσαφογιάνης που γράφει στο προσωπικό του blog

http://ciaoant1.blogspot.com/

και στο συλλογικό

http://tsak-giorgis.blogspot.com/

προσωπικά εμένα με βοήθησε σε τεράστιο βαθμό στην προσπάθεια μου να κατανοήσω τον τρόπο λειτουργίας αυτού του άθλιου συστήματος που ονομάζεται καπιταλισμός με τα εμπεριστατωμένα απολύτως τεκμηριωμένα κείμενα του

απαντώντας σημείο προς σημείο στην επιβαλλόμενη προπαγάνδα των άσχετων τις πλείστες φορές πολιτικάντηδων και των δημοσιοκάφρων που είναι απλά τα παπαγάλια της αληθινής εξουσίας του χρήματος των καπιταλιστών

στο blog του αρχίζει με την πάρα πολύ εύστοχη διαπίστωση του Λένιν

“Capitalists can buy themselves out of any crisis, so long as they make the workers pay” – Lenin

και αυτό γίνεται όταν εμείς τα κοροίδα τρώμε και καταπίνουμε αμάσητη την άθλια  προπαγάνδα του μαζί τα φάγαμε και λοιπές παπαριές των άσχετων οχετών πολιτικάντηδων μαριονέτες των καπιταλιστών σκουλικίων που εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους

Ο Γιάννης Τσαφογιάννης έχει προσφέρει τα μέγιστα στην κατανόηση λειτουργίας του συστήματος και πάρα πολλές φορές έχω χρησιμοποιήσει αποσπάσματα απο τα κείμενα ή ακόμη και αυτούσια κείμενα του blog του

Έχει γράψει και βιβλίο το οποίο  συστήνω ανεπιφύλακτα

https://i0.wp.com/athens.indymedia.org/calendar/uploads/php7gvx1uam.jpg
Το εξώφυλλο του βιβλίου μου 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – Βιβλιοπαρουσίαση:

ΚΥΡΙΑΚΗ 3 Απριλίου στις 18.00.

Διεύθυνση: Προξένου Κορομηλά 51 (γραφεία ΕΔΟΘ – 1ος όροφος)

Συγκεντρώνοντας υλικό περίπου 4 ετών που γράφω στο internet για το ζήτημα, τη Δευτέρα 03/01 κυκλοφορεί το πρώτο μου βιβλίο, με τίτλο “Η καπιταλιστική κρίση και η επιστροφή του ιμπεριαλισμού” και στις αρχές του χρόνου θα κάνω και μερικές βιβλιοπαρουσιάσεις-ομιλίες σε Πάτρα (που μένω) και Αθήνα, Θεσσαλονίκη, ίσως και 1-2 ακόμα πόλεις.Για όσους ενδιαφέρονται, το βιβλίο έχει 288 σελίδες, θα κοστίζει 12 ευρώ και ασχολείται -κυρίως- με το πως φτάσαμε ως εδώ, και το που βαδίζουμε. Τα περισσότερα άλλωστε όσοι διαβάζουν εδώ και 4 χρόνια αυτά που γράφω, τα έχουν ξαναδεί, τουλάχιστον τα περισσότερα από αυτά. Μερικά κομμάτια μάλιστα του βιβλίο προέρχονται από άρθρα μου, ή αποτέλεσαν τη βάση για να γράψω μερικά άρθρα. Άρα, κάμποσα θα σας φανούν γνώριμα – απλά εδώ όλα είναι συγκεντρωμένα, οργανωμένα και φαίνεται ο τρόπος με τον οποίο το ένα συνδέεται με το άλλο (ή τουλάχιστον αυτός είναι ο σκοπός μου). 

Από εκεί και πέρα, και για να αποφευχθούν τυχόν παρεξηγήσεις, εγώ δεν έγραψα αυτό το βιβλίο για να βγάλω λεφτά. Ίσα-ίσα που πλήρωσα από την τσέπη μου για να το εκδώσω, και βασίζομαι στις όποιες πωλήσεις για να βγάλω έστω τα έξοδα μου, και να τα επανεπενδύσω στη συγγραφή ενός ακόμα βιβλίου, όπου θα δίνεται ακόμα περισσότερη έμφαση στις θέσεις της αριστεράς (γενικώς αυτός είναι ένας στόχος μου: Να καταφέρνω να βγάζω τουλάχιστον τα έξοδα έκδοσης, ώστε με αυτά τα χρήματα να γράφω καινούργια πράγματα. Αν πιστεύετε ότι αυτά που γράφω έχουν κάποια “θετική αξία”, και μπορείτε να στηρίξετε, στηρίξτε).

Το βιβλίο θα βρίσκεται στα μεγάλα βιβλιοπωλεία σύν κάποια ακόμα (εδώ ένας πιο αναλυτικός κατάλογος των συνεργαζόμενων βιβλιοπωλείων ανά πόλη, και εδώ ένας κατάλογος των διανομέων, αν ζείτε σε κάποιο σημείο που δεν υπάρχει το βιβλίο και θέλετε να το παραγγείλετε). Αν θέλετε πάντως, θα μπορείτε να πάρετε το βιβλίο απευθείας και στις βιβλιοπαρουσιάσεις που θα γίνουν μετά τις γιορτές της Πρωτοχρονιάς.


Ένοιωσα πραγματικά την ανάγκη να ευχαριστήσω τον φίλο Γιάννη όταν άρχισα να γράφω αυτό το νέο κείμενο και του αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια για την προσπάθεια του!!
Νάσαι καλά φίλε! ;)
Ο Γιάννης όπως γράφει στο τελευταίο του κείμενο
έχασε πρόσφατα τον πατέρα του πριν 3 μήνες ηκαι πλέον όπως γράφει:
«θα πρέπει να συντηρώ τη μάνα μου, που για ένα περίπου χρόνο θα μείνει εντελώς άπορη (διότι δεν εργάζεται και ναι μεν θα πάρει τελικά μια μειωμένη σύνταξη ως χήρα του πατέρα μου, αλλά αυτό θα καθυστερήσει για ένα περίπου χρόνο. Την ίδια βέβαια που το κράτος αργεί να δώσει σύνταξη στη μάνα μου, και στην κάθε μάνα μου, οι υποχρεώσεις τρέχουν και αν η μάνα μου καθυστερήσει να πληρώσει, το κράτος θα την τιμωρήσει…Το «κερασάκι στην τούρτα» μάλιστα είναι ότι η μάνα μου είναι ηλικιακά κάτω των 55 ετών, και σύμφωνα με νέα μέτρα που σκέφτονται να επιβάλλουν, δε θα πάρει σύνταξη παρά μόνο όταν κλείσει τα 55 – δηλαδή σε ακόμα περισσότερο από «απλά» έναν χρόνο!).
Ο Γιάννης κάνει τεράστια δουλειά και πραγματικά χρειάζεται την στήριξη τόσο την οικονομική αλλά ακόμη και την ηθική όποιων θα ήθελαν να την προσφέρουν
εδώ ολόκληρο το κείμενο του:

MONDAY, SEPTEMBER 19, 2011

Αυτό θα είναι πιθανότατα το τελευταίο μου ποστ

 

Αυτό θα είναι πιθανότατα το τελευταίο μου ποστ (αν και θα μπορούσα να γράφω που και που, χωρίς όμως τη συχνότητα που είχα ως τώρα στις αναρτήσεις, ή -κυρίως- την έρευνα που έως τώρα έκανα σε καθημερινή βάση).

Θεωρώ ότι βοήθησα όσο μπορούσα, ειδικά τους πιο «παλιούς» αναγνώστες, να κατανοήσουν καλύτερα τα πράγματα. Μαζί τους βέβαια βελτιώθηκα και εγώ όλα αυτά τα χρόνια. Θα ήθελα να συνεχίσω…αλλά δεν το βλέπω πιθανό.

Το σταμάτημα μου αυτό οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει χρόνος, και ούτε προβλέπεται να υπάρχει στο μέλλον.

Το να γράφεις σε σχεδόν καθημερινή βάση, χωρίς ιδιαίτερα διαλείμματα (γενικά δεν υπάρχουν γιορτές, Σαββατοκύριακα, κτλ) είναι μια επίπονη δραστηριότητα, που κοστίζει πολύ σε χρόνο και κόπο, άσχετα με το πόσο ο κόσμος το καταλαβαίνει και το εκτιμά αυτό. Και όσο οι εξελίξεις γίνονται πιο έντονες και γρήγορες, τόσο μεγαλύτερη είναι η προσπάθεια και ο χρόνος που απαιτούνται.

Για να γράφω με τους ρυθμούς και την -όποια- ποιότητα που γράφω αφιερώνω από 5 ως 15 ώρες της ημέρας μου. Παράλληλα, πρέπει προφανώς να δουλέψω για να βγάλω τα «προς το ζην». Όπως (ελπίζω ότι) καταλαβαίνετε, το κόστος είναι μεγάλο.

Βέβαια, ίσως κάποιοι να θεωρείτε ότι αυτό που κάνω δεν είναι τόσο σημαντικό, ή ότι δεν το κάνω και τόσο επιτυχημένα. Αν είναι έτσι, μάλλον δεν έχει καν νόημα να διαβάσετε το υπόλοιπο άρθρο, μιας και σε αυτό το άρθρο ζητώ τη στήριξη όσων θεωρούν ότι αυτό που κάνω έχει αξία και το κάνω σχετικά καλά, ώστε να συνεχίσω να το κάνω.

Από το 2006 που ξεκίνησα να γράφω, μέχρι και σήμερα, το κόστος για να γράφω βάρυνε αποκλειστικά εμένα. Άλλωστε, ήταν ένα δικό μου «project», και δεν νομίζω ότι υπήρχαν και πολλοί που πίστευαν σε αυτό ή σε εμένα τότε, οπότε δεν υπήρχαν αρχικά άλλοι (αν και στην πορεία όλο και κάποιοι βρέθηκαν να βοηθήσουν- αν άλλωστε «φυτέψεις το σπόρο» και τον «περιποιηθείς», τότε γιατί να μην ανθίσει;)

Όπως έλεγε και ο Μαρξ «Ο πλούτος του ανθρώπου είναι ο ελεύθερος του χρόνος». Αυτό λοιπόν που έκανα εγώ είναι να δημιουργήσω όσο το δυνατόν πιο πολύ «ελεύθερο χρόνο» για μένα, ώστε να γράφω. Έτσι, ειδικά από το 2006 που συμπέρανα ότι έρχεται μια μεγάλη καπιταλιστική κρίση και πέρα, έχω δαπανήσει πάμπολλες ώρες και δυνάμεις για αυτό το σκοπό, θυσιάζοντας πολλά σε προσωπικό και οικονομικό επίπεδο. Ειδικά από τη στιγμή που η αριστερά ήταν παντελώς εκτός τόπου και χρόνου, ήταν επιτακτική η ανάγκη να στηθεί κάτι όσο το δυνατόν πιο σοβαρό (αρχικά για να μην ξεφτιλιστούμε και εντελώς, και μετά για να οργανωθούμε επαρκώς).

Όχι βέβαια πως η δική μου ανάλυση ήταν 100% σωστή, ή δεν είχε ελλείψεις, αλλά θεωρώ ότι κάτι καλύτερο είχε να πει από το 2006 που γράφω στο ίντερνετ σε σχέση με το τι έλεγε τότε η αριστερά σε όλες της τις εκφάνσεις (μην το ψάχνετε, ήταν δυστυχώς «εκτός τόπου και χρόνου» και γι’ αυτό και με χλεύαζαν όταν τους έλεγα για καπιταλιστική κρίση που έρχεται, ή αδυνατούσαν να με πάρουν στα σοβαρά και απλά αδιαφορούσαν). Και όσο υπάρχει η οικονομική δυνατότητα να συνεχίζω, θα συνεχίζω. Διότι δεν υπάρχει άλλη λύση από το να παλέψουμε, αυτό είναι ξεκάθαρο.

Το πρόβλημα είναι ότι πλέον δεν έχω τον απαραίτητο πλούτο («ελεύθερο χρόνο») για να τον δαπανώ κάνοντας αυτό που έκανα. Δεν έχω δηλαδή πλέον τη δυνατότητα να δαπανώ 5-15 ώρες την ημέρα για να διαβάζω και να γράφω στο ίντερνετ. Βέβαια, μπορώ απλά να γράφω ή να αναδημοσιεύω ένα άρθρο κάθε δυο μέρες, αλλά αυτό (α) δε νομίζω ότι αρκεί και (β) υπάρχουν πλέον πολλοί που το κάνουν, και δε χρειάζεται άλλος ένας. Αντίθετα, χρειάζεται να γίνει μια αναλυτικότερη επεξεργασία-ανάλυση των γεγονότων, και αυτό απαιτείται ένας πόρος που λέγεται χρόνος.

Σε οικονομικό επίπεδο, από το 2006 και πέρα αποταμίευσα όσο μπορούσα κάποια χρήματα (σε μορφή χρυσού προφανώς), διότι ήταν προφανές ότι τα πράγματα θα «ζόριζαν» (και) οικονομικά, και άρα θα μου χρειάζονταν αργά ή γρήγορα.

Σήμερα, πράγματι αυτές οι αποταμιεύσεις που χρειάστηκαν, διότι η δουλειά πηγαίνει ολοένα και χειρότερα (δε νομίζω ότι χρειάζεται να σας εξηγήσω τι γίνεται στην αγορά), ενώ παράλληλα πέθανε ο πατέρας μου πριν κανά τριάρι μήνες, και πλέον θα πρέπει να συντηρώ τη μάνα μου, που για ένα περίπου χρόνο θα μείνει εντελώς άπορη (διότι δεν εργάζεται και ναι μεν θα πάρει τελικά μια μειωμένη σύνταξη ως χήρα του πατέρα μου, αλλά αυτό θα καθυστερήσει για ένα περίπου χρόνο. Την ίδια βέβαια που το κράτος αργεί να δώσει σύνταξη στη μάνα μου, και στην κάθε μάνα μου, οι υποχρεώσεις τρέχουν και αν η μάνα μου καθυστερήσει να πληρώσει, το κράτος θα την τιμωρήσει…Το «κερασάκι στην τούρτα» μάλιστα είναι ότι η μάνα μου είναι ηλικιακά κάτω των 55 ετών, και σύμφωνα με νέα μέτρα που σκέφτονται να επιβάλλουν, δε θα πάρει σύνταξη παρά μόνο όταν κλείσει τα 55 – δηλαδή σε ακόμα περισσότερο από «απλά» έναν χρόνο!).

Είναι λοιπόν δυνατόν να συνεχίζω να ξοδεύω 5 ως 15 ώρες καθημερινά για την ηλεκτρονική παρέμβαση στο site, όταν πρέπει να συντηρώ και τη μάνα μου, και μάλιστα έχοντας διαρκώς και λιγότερα έσοδα;

Προφανώς αυτό είναι αδύνατο. Όσο και να το θέλω, ΔΕΝ έχω την οικονομική δυνατότητα να το κάνω. Προς το παρόν, θα ξοδέψω τις αποταμιεύσεις μου. Αρά αργά ή γρήγορα, αυτές θα εξαντληθούν και τότε δε θα γράφω καθόλου στο site διότι απλούστατα θα δυσκολεύομαι για τα εντελώς απαραίτητα (πόσο μάλλον να έχω τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο για να κάνω αυτό που μέχρι τώρα πρόσφερα στο κίνημα).

Γι’ αυτό και πλέον σκέφτομαι σοβαρά το να φύγω για Αυστραλία, όπου εδώ και 1.5 χρόνο έχει ήδη πάει η κοπέλα μου. Πέρυσι το καλοκαίρι που είχε ξαναπροτείνει να φύγω, αλλά έμεινα, διότι καλώς ή κακώς προτιμώ να παλέψω εδώ (έστω και χωρίς αυτή), παρά να φύγω και απλά να «εξαφανιστώ» στην Αυστραλία (με αυτή).

Αλλά από τη στιγμή που πλέον δουλεύω λιγότερο και έχω και περισσότερες οικονομικές υποχρεώσεις, απλά δε γίνεται να μείνω.

Η μοναδική λύση για να μείνω είναι να υπάρξει μια οικονομική ενίσχυση και για τη λειτουργία του site από τους αναγνώστες.

Ξέρω βέβαια ότι πολλοί δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να στηρίξουν την προσπάθεια αυτή, ακόμα και να ήθελαν. Και γίνονται ολοένα και περισσότεροι, καθώς η ανεργία μεγαλώνει, τώρα έρχονται και νέα χαράτσια, και μετά θα έρθουν κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα, όσο δεν εξεγείρεται ο κόσμος. Φαντάζομαι ότι για κάποιους θα είμαι «εκτός τόπου και χρόνου» να ζητάω χρήματα τη στιγμή που το κράτος ετοιμάζεται να αφήσει ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού χωρίς ρεύμα (λόγω του χαρατσιού), ή και χωρίς σπίτι (γιατί οι άνεργοι θα ξεσπιτωθούν αργά ή γρήγορα αν δεν υπάρξει εξέγερση. Η ανάγκη βέβαια θα γεννήσει κατά την άποψη μου μια εξέγερση α λα Αργεντινή, έστω και καθυστερημένα, και έστω και σε μια «χαοτική»-ανοργάνωτη μορφή).

Για να αποφύγω -όσο μπορώ- την αναπόφευκτη γκρίνια που θα υπάρξει για την κίνηση μου να ζητήσω χρήματα, δηλώνω ότι:

ΔΕΝ ζητάω ελεημοσύνη: Απλά από τη στιγμή που τα οικονομικά μου δεν το επιτρέπουν, δεν μπορώ να συνεχίσω να παρέχω ενημέρωση/ανάλυση στο κίνημα χωρίς καμία απολύτως οικονομική ανταπόδοση. Ζητώ δηλαδή μια οικονομική στήριξη προκειμένου να κάνω κάτι προωθητικό για το κίνημα, όχι ως ζητιανιά, ούτε απλά για να «ζήσω» (επιβιώσω) στην πλάτη κάποιου. Τα χρήματα που ζητώ, τα ζητώ για να κάνω κάτι συγκεκριμένο, να συνεχίσω να κάνω αυτό που έκανα ως τώρα. Αυτό το «project», βέβαια δεν πρόκειται να αποφέρει άμεσα οικονομικά οφέλη σε όσους επενδύσουν σε αυτό. Θα αποφέρει, ή τουλάχιστον αυτή είναι η φιλοδοξία του, πολιτικά-ιδεολογικά-κοινωνικά οφέλη. Και σίγουρα υπάρχουν και κάποιοι (όχι όλοι προφανώς) που μπορούν πχ να δίνουν 5 ή 10 ευρώ/μήνα και έτσι να κρατήσουν εμένα και το blog ζωντανό. Το αν αυτή η διεργασία αξίζει, ή το πόσο καλά την φέρνω εις πέρας βέβαια, αυτό ας το κρίνει ο κόσμος.

Από την άλλη βέβαια, με μια εξέγερση που θα μπορούσε να συμβεί, όλα αυτά τα σενάρια που εξετάζουμε εδώ μπορεί να ανατραπούν, και άρα τότε τα πράγματα μπορεί να καλυτερέψουν, ή και να χειροτερεύσουν, με μαζικές διώξεις αγωνιστών, κτλ. Όπως και να έχει πάντως, η στήριξη που τώρα σας ζητάω δε θα είναι πλέον απαραίτητη.

Βέβαια, ίσως κάποιος να θεωρεί ότι αυτό που κάνω δεν είναι και τόσο προωθητικό για το κίνημα. Αν είναι έτσι, τότε πράγματι δεν υπάρχει λόγος στήριξης μου. Το ίδιο και αν υπάρχουν πολλοί ακόμα που μπορούν σε καθημερινό επίπεδο να κάνουν παρόμοια ή και καλύτερη δουλειά από εμένα, χωρίς να πληρώνονται καθόλου. Επίσης, ίσως κάποιος να θεωρεί ότι δεν αξίζει να δίνει ούτε ένα ευρώ για ενημέρωση/ανάλυση και ότι άλλο κάνω τέλος πάντων.

Δε θα ξεχάσω ποτέ πχ έναν «αριστερό» που μου έλεγε πέρυσι ότι είναι «λογικό» να δίνονται 2000 ευρώ στη μπάντα και σε εξοπλισμό για να εμφανιστούν σε ένα αριστερό φεστιβάλ τα «Κίτρινα Ποδήλατα», μια μάλλον μέτρια -και αν- μουσική μπάντα. Αντίθετα, ο ίδιος αυτός «αριστερός», όταν τον ρώτησα μεταξύ σοβαρού και αστείου για αυτό που κάνω εγώ και αν αξίζει να στηριχθεί οικονομικά, μου είπε «Τρελός είσαι; Σιγά μη δώσω λεφτά για αυτά». Βέβαια, δεν είναι όλοι έτσι, αλίμονο, ωστόσο σαφώς και πολλοί ΔΕΝ έχουν τη στοιχειώδη κατανόηση ότι για να κάνεις καλά αυτό το πράγμα, χρειάζεσαι γνώσεις, διάθεση και πίστη σε αυτό που κάνεις, αλλά χρειάζεσαι και χρόνο και δυνάμεις. Και αυτά κοστίζουν. Εκτός και αν νομίζετε ότι το μόνο που κοστίζει είναι το να τυπώνεις αφίσες ή να πληρώνεις συγκροτήματα για να τραγουδήσουν σε ένα φεστιβάλ, ενώ το να κάνεις καθημερινή μαζική παρέμβαση σε αυτό το επίπεδο είναι «άνευ κόστους».

Προσωπικά, εδώ και χρόνια έχω πάρει τις αποφάσεις μου, και είμαι διατεθειμένος να μείνω, έστω και με φτώχεια, έστω και χωρίς την κοπέλα μου, έστω και με τις διώξεις που αργά ή γρήγορα θα προσπαθήσει να εξαπολύσει το κράτος εναντίον αυτών που θέλουν να οργανώσουν τους εργάτες εναντίον της άρχουσας τάξης. Χωρίς αυτούς, ο λαός μένει ανοργάνωτος, χωρίς κατεύθυνση, και άρα είναι εύκολος στόχος (δείτε πχ τι γίνεται τώρα, που λόγω ακριβώς της έλλειψης οργάνωσης, δεν υπάρχει μια συγκροτημένη πολιτική δύναμη που να μπορεί να καλέσει μαζικά τον κόσμο να μην πληρώσει τα χαράτσια, και έτσι υπάρχει ένα σωρό κόσμος που θέλει μεν να εξεγερθεί, θέλει να μην πληρώσει, αλλά…φοβάται, και δεν έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, οπότε υπάρχει «παγωμάρα» και απογοήτευση. Οι «αγανακτισμένοι» ήταν ένα θετικό ξέσπασμα, διότι έδειξε σε όλους ότι «είμαστε και εμείς εδώ»…αλλά απαιτείται περαιτέρω οργάνωση και ιδεολογική-πολιτική συγκρότηση για να ανταπεξέλθει σε αυτά που γίνονται γύρω μας).

Σε αυτή την κατεύθυνση, εγώ θα ήθελα να συνεχίσω να γράφω, ίσως να κάνω και βίντεο-εκπομπές, ή στο ιντερνετικό ραδιόφωνο, κτλ. Αλλά δυστυχώς δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να το κάνω. Όσο για να στηριχθώ στις ηγεσίες της αριστεράς δεν το συζητάμε, έχω χάσει κάθε ελπίδα για αυτές εδώ και χρόνια, αφού είναι ξεκάθαρα πίσω από τα γεγονότα, άσε που αν είναι να προωθήσουν/διαφημίσουν κάποιον, πόσο μάλλον να τον στηρίξουν οικονομικά, θα προτιμήσουν κάποιον που δε θα τους κάνει καμία κριτική, και δε μπορεί (ή δε θέλει) να δει κανένα πρόβλημα με την υπάρχουσα αριστερά, και όχι κάποιον σαν εμένα.

Αλλά πάντα υπάρχει ο «απλός κόσμος», που πιστεύω ότι έστω και με μια χίλια μύρια προβλήματα του είναι πιο ώριμος από αυτούς, και θα ήθελα να εξαντλήσω τα όποια περιθώρια παραμονής μου υπάρχουν πριν φύγω οριστικά.

Για όσους θέλουν και μπορούν να στηρίξουν, εδώ είναι το προσωπικό μου blog, όπου υπάρχει και ένα paypal button (προς το παρτόν τουλάχιστον δεν υπάρχει αντίστοιχο paypal button στο Βαθύ Κόκκινο διότι ο Γιώργης διαφωνεί με την κίνηση αυτή).

Αν τυχόν δεν υπάρξει ανταπόκριση, ευχαριστώ όσους στήριξαν την προσπάθεια, και ελπίζω ότι βοήθησα, έστω και λίγο, ώστε τα επόμενα χρόνια να δημιουργηθεί αυτό που τώρα λείπει, δηλαδή μια κομμουνιστική αριστερά που θα εκπαιδεύσει το λαό ώστε να βάλει με τους εκμεταλλευτές του.

Γιάννης Τσαφογιάννης

 

POSTED BY CIAOANT1 AT 7:09 PM  

 

 

 

 

Σχολιάστε

Filed under "παιδεία" ξεφτίλας, Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, κρίση

Κατασκευάζοντας την συναίνεση του σοκκαρισμένου και υπνωτισμένου μισθωτού σκλάβου… Το χρονικό ενός κακόγουστου έργου από τα ανδρείκελα της ελληνικής κυβέρνησης

Παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες την δραματική τάχα διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης του κατεχόμενου και  επισήμως από τους διεθνείς τοκογλύφους ελληνικού κράτους με ζωντανές συνδένεις με «ρεπορτερ»  πουλημένους δημοσιοκάφρους ως κακοί ηθοποιοί να δίνουν τον δραματικό τόνο για τις δύσκολες και καλά στιγμές που περνάει ο πορδυπουργός γιωργάκης ο μπένυ χιλ/βενιζέλος τάχα υπουργος οικονομικών και τα άλλα ανδρείκελα της κατοχικής κυβέρνησης

και καλά ανέβαλε την επίσκεψη του ο γιωργάκης λεγόμενος πρωθυπουργος στις ΗΠΑ γεγονός που δείχνει πόσο σοβαρά και καλά ειναι τα πράγμα αφού κοτζαμ ταξίδι στις σουπερ ΗΠΑ διέκοψε άρα κάτι σοβαρό συμβαίνει θέλουν να μας πουν

επανειλημμένως έχω γράψει και εδώ για τον τρόπο με τον οποίο χειραγωγείται η κοινή γνώμη ώστε να κατασκευαστεί η συναίνεση της και με την χρήση του σοκ

Κατασκευάζοντας συναίνεση- Μπορείς να πολεμήσεις μόνο όταν δεις τον κίνδυνο….

https://osr55.wordpress.com/2009/04/19/

Το δόγμα του σοκ βρίσκει την εφαρμογή του και στην Κύπρο…διαχρονικά κείμενα… μετά την Ελλάδα την Ιρλανδία την Πορτογαλλία την Ισπανία ακόμη και την τεράστια Ιταλία του G7 ακολουθεί η Κυπρούλλα μας…

https://osr55.wordpress.com/2011/08/24/

«Το σχέδιο είναι βρώμικο και απλό: Κάθε φορά που υπάρχει μια κρίση, να προωθούνται όλες οι επίπονες και απάνθρωπες μεταρρυθμίσεις.

 Παρόμοιες κρίσεις συμβαίνουν και τώρα όπως ή οικονομική κρίση. Έτσι βλέπουμε πάντα πως οι μόνοι αρμόδιοι για να λυσουν αυτά τα προβληματα είναι οι εκλεγμένοι ηγέτες όλων των χωρών και κυρίως των πλουσιότερων.

  Έτσι βλέπουμε ο κόσμος να έχει αγωνιά για να ξεπεραστεί αυτή η κρίση που δημιουργήθηκε σκόπιμα από την οικονομική ελίτ, και που προβάλλεται με εκφοβιστικό τρόπο από τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης), τα οποία αντί να πληροφορήσουν τον κόσμο για τα πραγματικά αίτια που δημιούργησαν αυτή την κρίση, προτιμούν σκοπίμως να τον εκφοβίζουν και να τον τρομοκρατούν με τις συνέπειες που έχει δημιουργήσει αυτή, ώστε να μην μπορεί κανείς να αντιληφθεί τα βρώμικα σχέδια, που εφαρμόζονται με έντεχνο τρόπο από την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ παγκοσμίως, με μοναδικό πάντα γνώμονα το κέρδος.

Είναι Φανερό ότι αυτή η κρίση δημιουργήθηκε εσκεμμένα ώστε να γίνουν κάποιες αλλαγές στο οικονομικό σύστημα παγκοσμίως. Γι αυτό μην απορήσετε άμα δείτε τις οικονομίες της Βόρειας Αμερικής να συνενώνονται μεταξύ τους ή στην Ελλάδα να δούμε περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα των πάντων σε ντόπιους και ξένους επιχειρηματίες, ώστε να μπορέσει ξεπεραστεί το δημόσιο χρέος – το οποίο πάντα θα υπάρχει, αφού είναι το μόνο μέσο που υποκινεί χώρες και κοινωνίες

(ξεπούλημα στους Κινέζους λιμάνια και στους Γερμανούς τις τηλεπικοινωνίες κ.τ.λ.) καθώς επίσης και την λήψη περισσότερων φορολογικών μέτρων σε βάρος των φτωχών ώστε να ξεπεραστεί η κρίση αυτή.

 Και επειδή τα ΜΜΕ είναι το μεγαλύτερο μέσο αποπλάνησης σήμερα: Αλήθεια πόσο Σοκαρισμένοι αισθάνεστε μετά από κάθε φορά που βλέπετε τα δελτία ειδήσεων??

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΛΟΝΙΣΜΟ!

 

ΟΠΛΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!!!”

Το πιο πάνω κείμενο γράφτηκε στο κανάλι από το φίλο και σύντροφο Cres 45http://www.youtube.com/user/Cres45

Που δυστυχώς έκλεισε τον λογαριασμό του

Ως πρόλογος για το πολύ σημαντικό αυτό βίντεο ντοκυμαντέρ πάνω στο βιβλίο της Ναόμι Κλάιν που βρίσκεται εδώ

The Shock Doctrine- Το δόγμα του σοκ (1/6)

http://www.youtube.com/watch?v=bFx4gVul5WA από τον συναθροιστή

http://synelefsi.blogspot.com/

ένα μπλοκ που ασχολείται με το θέμα της προπαγάνδας των ανδρεικέλων της κυβέρνησης του ελληνικού κράτους σε σχέση με το θέμα που αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου

http://apneagr.blogspot.com/2011/09/blog-post_9764.html

Γιατίχρειαζόταν να γίνει η σύσκεψη μέσω της τηλεδιάσκεψης;

Αναρωτιόμασταν γιατί χρειαζόταν να γίνει η σύσκεψη μέσω της τηλεδιάσκεψης, ενώ θα μπορούσαν να αποφασιστούν στην Πολωνία τα μέτρα που θα πάρουν για την κάσα του Ελληνικού λαού;Έπρεπε, λέγανε τα καθεστωτικά μέσα να διαφανεί ο δραματικά σκηνοθετημένος τρόπος της επιστροφής του ΓΑΠ από το Λονδίνο (άραγε για ξεκούραση και shopping ήταν εκεί;) να επακολουθήσει το μακρύ υπουργικό συμβούλιο και η εντολή για την τηλεδιάσκεψη της Δευτέρας. Η οποία συνέτεινε (αυτός ήταν ο σκοπός της) στην επιπλέον δραματοποίηση των εξελίξεων, προσπαθώντας να… κρατήσει αποσβολωμένους και τρομοκρατημένους τους πολίτες εν αναμονή των μέτρων της κόλασης για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.

Και τη συνέχεια του σκηνοθετημένου έργου (made by troika and Greek Government) το είδαμε και συνεχίζουμε να το βλέπουμε να παίζεται στις μικρές οθόνες, στα καθεστωτικά ΜΜ»Ε» και στη ζωή μας.

Η τηλεδιάσκεψη από τις τρεις το μεσημέρι χθες αναβλήθηκε για τις επτά το απόγευμα. Δόθηκε η πληροφορία (από το περιβάλλον του Μπέννυ ασφαλώς) πως θα ήταν ολονύκτια και ότι θα συνεχιζόταν μέχρι και σήμερα. Παραδόξως κράτησε λιγότερο από μια ώρα.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφερόμενος στην τηλεδιάσκεψη τη χαρακτήρισε «παραγωγική», «ουσιώδη» και δήλωσε ότι θα συνεχιστεί σήμερα το απόγευμα στις επτά. Από επτά σε επτά… (το επτά νάναι η ώρες σας το ξέρετε;)

Ας βάλουμε στο τραπέζι τώρα μια…. μικρή λεπτομέρεια που ξεδιαλύνει το μυστήριο των ασφυκτικών σκηνοθετημένων πιέσεων των δανειστών (που συμφωνήθηκαν προφανώς σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση των ανδρεικέλων) που επιχειρούνται τώρα και απ’ ότι εκτιμούμε θα συνεχιστούν μέχρι να εξαθλιώσουν πλήρως τους Έλληνες οδηγώντας τους στην υποταγή και την παραίτηση από τον αγώνα.

Το έχουν γράψει (μάλλον το θάψανε μετά και οι αστικές – καθεστωτικές φυλλάδες): Το συγκεκριμένο κρίσιμο χρονικό διάστημα από τώρα έως και τον Μάρτιο του 2012 δεν υπάρχουν υποχρεώσεις της χώρας προς το εξωτερικό, δηλ. δεν λήγουν ομόλογα και έτσι δεν έχουν υποχρέωση πληρωμής των δανειστών μας.
Αλλά υπάρχουν ανάγκες κάλυψης των υποχρεώσεων της χώρας απέναντι σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες κλπ.

Αυτό το χρονικό σημείο επέλεξαν οι εκβιαστές δανειστές (παρέα με τις «ντόπιες» πολιτικές μαριονέτες) προκειμένου να μας εξωθήσουν στην υποταγή. Ώστε να φτάσουν τους μισθούς σε επίπεδα Βουλγαρίας, να κοντύνουν το κράτος, να ξεπουλήσουν τη δημόσια περιουσίας με fast truck διαδικασίες, και το κυριότερο να «ραγιαδοποιήσουν» τα όνειρα και τις ελπίδες μας.
Το έργο πιστεύουμε πως θα επιχειρηθεί να συνεχιστεί μέχρι να φτάσουμε στον πάτο του βαρελιού.
Και θα γίνει έτσι εφόσον δεν υπάρξει αντίδραση από το λαϊκό κίνημα.

Πρώτο μέλημά μας η άρνηση να πληρώσουμε τα χαράτσια που σωρηδόν επιβάλλουν στα λαϊκά στρώματα.
Άνδρωση του κινήματος αντίστασης.
Και ΕΚΛΟΓΕΣ, που θα οδηγήσουν στο γκρέμισμα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ που είναι με ελαφρές διαφοροποιήσεις τα ιδρυτικά μέλη του ίδιου αντιλαϊκού στρατοπέδου.
Μην αφήσετε να σας τρομοκρατήσουν με το σκηνοθετημένο σήριαλ που θα παίζεται.
Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες του πολιτικού συστήματος.

από τον Ακτιβιστή

Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://apneagr.blogspot.com/2011/09/blog-post_9764.html#ixzz1YVEoQg7Q

4 Σχόλια

Filed under "δικαιοσύνη", Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυό....παράλληλοι κόσμοι στην κύπρο σήμερα, Κυπριακό, Κύπρος=Το βασίλειο της αναξιοκρατίας, Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, αλήθεια, κρίση

Δηλαδή όταν το ακελ ελέω προεδρικών του 2013 θα γλύφει τον εκπρόσωπο του κεφαλαίου άγγονα του λεβέντη του δηκο και τους λοιπούς συγγενείς της εδεκ, η «αριστερά» δεν θα δέχεται επίθεση;

Ακούμε και ακούμε και ακούμε τους τελευταίους μήνες ότι και καλά δέχεται επίθεση η αριστερά (εντός και εκτός εισαγωγικών) στην Κύπρο και μπλα μπλα

Λες και οι εκπρόσωποι του ΚΕΒΕ του ΟΕΒ των εργοδοτών και βιομηχάνων των  σιακόληδων τόμηων βούδων κλπ αυτών που αποτελούν την πλουτοκρατία των τοκογλύφων κλπ σταμάτησαν ποτε την επίθεση εναντίον των εργατών

 

Και ξάφνου με στόμφο η απόφαση με θεωρητικοκοινωνικοοικονομικοομονοιατικων αναλύσεων επί αναλύσεων από τους ανεξάρτητους ακομμάτιστους αντιεξουσιαστές ( εδώ κτυπάμε τα χέρια μας χαρωπά και γελάμε δυνατά) αντικαπιταλιστές (εδώ φιρνόμεθα γοερώς) κινδυνεύει η αριστερά στην Κύπρο!!!

https://osr55.wordpress.com/2011/08/02/

 

 

Μόνη απάντηση στην καπιταλιστική επίθεση που ποτέ δεν σταμάτησε εναντίον των ανθρώπων είναι η αντίσταση με παναπεργίες – Η μοναδική ευκαιρία του ακελ να αποδείξει τον εαυτό – και εν τέλει εχει όραμα η αριστερά για το μέλλον, ή είμαστε με την αριστερά του “no future”;

https://osr55.wordpress.com/2011/08/16/

 

 

μεγαλοστομίες με ιδεολογικοπολιτικά φληναφήματα και κενά λοούθκια επιστρατεύονται απο παντού από διάφορους που αυτοπροσδιορίζονται κιολας και ως εξωακελικοί!!!! οι οποίοι όμως ποτέ δεν άσκησαν ούτε και μια τόσο δα κριτικούλα σε αυτό το κόμμα το οποίο μέχρι πρόσφατα ήταν συγκυβέρνηση με τους εκπρόσωπους του κεφαλαίου που σήμερα ορύεται ότι διώκεται απο αυτούς

 

αλλά για μισό λεπτό……… α ναι ρε,  και όταν ήταν συγκυβέρνηση πάλε εδιώκαν το ακελ… αλλά η συγκυβέρνηση συγκυβέρνηση

 

ορύονται και φωνασκούν οι διάφοροι είτε θεωρητικοποτούτοι μεγαλόστομοι σπουδαγμένοι εις τα παρισίους είτε οι πολλα κουλ με φουλ κυπριακήν προφορά άμα λάχει να ουμ περί αντίστασης εις το κελλάκιον!!!!

τζαι συ να μένεις κάγκελο και παγωτό σε αυτές τις φαιδρότητες και τις υπερβολές

 

ένα ερώτημα θέλω να θέσω απλό

στις προεδρικές του 2013 όταν το ακελ θα γλύφει πάλε τους εκπροσώπους του κεφαλαίου τύπου άγγονα του λεβέντη δηκοικούς και βαρνάβες ομήρου της εδεκ

να κατεβούν μαζί στις εκλογές

τούτοι ούλλοι τι εννα ψηφίσουν;

μα φυσικά ό,τι εψηφιζαν πάντα…..

τα μακρά κοντα εγίναν τζαι πάλε

 

το ακελ θα γλύφει παλε τους εκπρόσωπους του κεφαλαίου

και το παραμύθι θα συνεχίζεται

ευτυχώς που υπάρχει και η αντίσταση στο κελλάκι

 

ένα πράμα όπως η αντίσταση στην κατοχή κατα των γερμανών

έτσι ακριβώς!

 

Στην Κύπρο δεν υπάρχει κανένα όραμα για έναν άλλο κόσμο γιατί δεν πιστεύουν σε αυτό και ίσως να μην πίστεψαν σε αυτόν

μια ζωή μίζεροι διαχειριστές

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "παιδεία" ξεφτίλας, Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυό....παράλληλοι κόσμοι στην κύπρο σήμερα, Κυπριακό, Κύπρος=Το βασίλειο της αναξιοκρατίας, Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, κρίση

Η πτώση και η άνοδος του κύριου Γκρόσαπ………. οι χιλιάδες κύριοι Γκρόσαπ σήμερα…. video audio

 


Η πτώση και η άνοδος του κ. Γκρόσαπ

 

από το εξαιρετικό βιβλίο των Ριτσαρντ Μπογιερ και Χερμπερτ Μορε « Η άγνωστη ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ» που εκδόθηκε στα ελληνικά το 1993 από τη Σύγχρονη Εποχή. Στο βιβλίο αυτό που σύμφωνα με τους συγγραφείς του «περιέχεται η ιστορία των ανώνυμων αντρών και γυναικών που αποτέλεσαν την καρδιά του εργατικού κινήματος», περιγράφεται με άμεσο και μυθιστορηματικό τρόπο η ιστορία των εργατικών αγώνων στις ΗΠΑ από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, μέχρι τη συντριβή των χρόνων του Μακαρθισμού. Ο τρόπος που επιλέγεται είναι η παράθεση προσωπικών ή συλλογικών ιστοριών, πραγματικών και μη που όμως περιγράφουν την εποχή.

 

«H οικονομική κρίση έμοιαζε με κάποια φυσική καταστροφή, κάτι σαν πλημμύρα, τυφώνα ή θύελλα, που αφάνιζε τα πάντα στο πέρασμά της. Κάπως έτσι αποτυπώθηκε στο μυαλό του κοινού ανθρώπου. Όμως, αντίθετα με τη θύελλα, η κρίση δεν κόπαζε. Συνεχιζόταν χρόνο με το χρόνο, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, έπαιρνε ολοένα νέες διαστάσεις, βάθαινε όλο και πιο πολύ, στερούσε δουλείες και στέγη, πετούσε εκατομμύρια αστέγους στο δρόμο· εξαπλώθηκε στη Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη, παγίδεψε ολόκληρες χώρες και ηπείρους, την περήφανη αυτοκρατορία της Μεγάλης Βρετανίας, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Αυστρία, τα Βαλκάνια, ολόκληρη την Αφρική και την Ασία. Η παγκόσμια παραγωγή μειώθηκε κατά 42%, ενώ το παγκόσμιο εμπόριο κατά 65%. Υπήρχαν 50.000.000 άνεργοι σε όλο τον κόσμο.

Όμως ο Ερυθρός Σταυρός δεν έσπευσε σε βοήθεια όταν χτύπησε η κρίση. Δεν παρουσιάστηκαν οργανισμοί να φροντίσουν τους αρρώστους και πεινασμένους παρά το γεγονός ότι ό συνεχώς αυξανόμενος αριθμός τους ξεπερνούσε κατά πολύ όσους τραυμάτισε ή άφησε άστεγους οποιοσδήποτε τυφώνας ή σεισμός. Στην αρχή ο κάθε άνθρωπος βρέθηκε μόνος, σιωπηλός στο σπίτι του, προσπαθούσε να κρύψει την ανεργία και τη φτώχεια του, σα να ήταν κάποια ντροπιαστική αρρώστια. Αντίθετα με τον τυφώνα, οι καταστροφές της οικονομικής κρίσης δεν έγιναν άμεσα αντιληπτές, γιατί δεν κάλυπταν μια ορισμένη περιοχή. Αντίθετα, η κρίση βρισκόταν παντού και, για πολύν καιρό δεν παρουσιαζόταν τίποτε το ασυνήθιστο. Πίσω όμως από τις κρύες και ανέκφραστες προσόψεις των λαϊκών πολυκατοικιών, των μονοκατοικιών και των διαμερισμάτων, κρυμμένοι από τη δημόσια θέα άντρες και γυναίκες έδιναν τον αγώνα τους, μόνοι στην αρχή, θεωρώντας την καταστροφή σαν προσωπική τους ευθύνη, ενώ μέσα τους υψωνόταν ένας φοβερός πανικός.

Τέτοια ήταν η περίπτωση του Πίτερ Γκρόσαπ, ενός ψηλού, λεπτού πενηνταπεντάχρονου άντρα με λευκό, όλο γωνίες, πρόσωπο, που δεν του άρεσε να μιλάει πολύ. Είχε δουλέψει σαν ειδικευμένος επιπλοποιός επί είκοσι έξι χρόνια στη βιομηχανία επίπλων Τόντι σε μια μεσοδυτική πόλη 300.000 κατοίκων. Μέχρι την ημέρα της απόλυσής του, την 1η του Γενάρη 1930, αντιμετώπιζε τον εαυτό του και τη ζωή με ήρεμη ικανοποίηση. Αγαπούσε αυτά που είχε. Αγαπούσε το σπίτι του, για το οποίο χρωστούσε μόνο 1.800 δολάρια από την πρώτη υποθήκη, αγαπούσε τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά του. Η δεκαεφτάχρονη Μαίρη φοιτούσε στην Ακαδημία Σέικρεντ Χαρτ και ο δεκαεννιάχρονος Τζορτζ τέλειωνε τον πρώτο χρόνο στο πανεπιστήμιο της πολιτείας.

Η καλύτερή του ώρα ήταν όταν καθόταν στην πολυθρόνα του μετά το δείπνο. Δε μιλούσε πολύ. Άνοιγε την Ντέιλι Ρέκορντ και διάβαζε, ακούγοντας ταυτόχρονα ραδιόφωνο. Του άρεσε ο Κάμερον στην «ώρα του Φορντ». Τα λόγια του είχαν νόημα.

Ένας άνθρωπος βγάζει όσα ακριβώς κερδίζει από τη δουλειά του. Στη ζωή, δεν παίρνεις τίποτα περισσότερο απ’ όσα προσφέρεις. Μετά από τέτοιες σκέψεις έριχνε μια ματιά στη Φάνι στην κουζίνα, που συνήθως φορούσε το γκρι πουλόβερ της. Εκείνη, όταν τέλειωνε το πλύσιμο των πιάτων, καθόταν για λίγο δίπλα του στη μικρή δερμάτινη καρέκλα που ταίριαζε με την πολυθρόνα του. Μερικές φορές ο Πίτερ έπιανε τα σκληρά από τις δουλειές χέρια της και τα γύριζε για να δει το απλό δαχτυλίδι, τη βέρα που της είχε χαρίσει είκοσι ένα χρόνια πριν. Του άρεσε αυτό το δαχτυλίδι.

Έτσι περνούσαν τα βράδια πριν απολυθεί, την Πρωτοχρονιά του 1930. Δεκαοκτώ μήνες αργότερα, το καλοκαίρι του 1931, τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά. Ο κ. Γκρόσαπ καθόταν στην πολυθρόνα του όλη τη μέρα και έφερνε τα γεγονότα στο μυαλό του, για να δει πού είχε κάνει λάθος. Ίσως αν είχε γίνει ηλεκτρολόγος μηχανικός, ή κάποιο άλλο επάγγελμα του μέλλοντος, τα πράγματα να μην έπαιρναν αυτήν την τροπή.

Δεν ήταν και τόσο άσχημα στην αρχή. Κάποτε – κάποτε έβγαινε από το σπίτι ντυμένος με τα καλά του και περπατούσε γρήγορα στητός και με πολυάσχολο ύφος σαν να βιαζόταν να προλάβει κάποιο επαγγελματικό ραντεβού. Πάντοτε, όμως, κατέληγε στο πάρκο. “Κάτι θα γίνει”, έλεγε στη γυναίκα του, “το λέει κι ο ίδιος ο Πρόεδρος”. Όταν απολύθηκε είχε στη Φερστ Νάσιοναλ Μπανκ 312,62 δολάρια. Ρευστοποίησε και ένα ασφαλιστήριο 5.000 δολαρίων και πήρε 1.900 δολάρια. Αν δεν υπήρχαν οι δόσεις της υποθήκης, που ήταν 58,50 δολάρια το μήνα, τα λεφτά θα κρατούσαν περισσότερο.

Με μεγάλη λύπη αποχωρίστηκε το ρολόι του, και ακόμα έκανε τη γνώριμη κίνηση για να το αγγίξει. Αυτό τον έκανε να νιώθει ένα αίσθημα κενού, όμοιο με της τσέπης του, όταν έβαζε το χέρι για να βρει κάτι που δεν ήταν στη θέση του. Το είχε δώσει μόνο για 15 δολάρια και η Φάνι είχε δώσει τη βέρα της για ακόμα λιγότερα. “Προσπαθείς να με γελοιοποιήσεις και έβαλες ενέχυρο τη βέρα σου;” τη ρώτησε. “Θες να μου πεις ότι θα ήθελες να είχες παντρευτεί κάποιον άλλο;” Εκείνες τις μέρες γινόταν έξω φρενών με το παραμικρό, όπως όταν τον ρώτησε γιατί δεν πήγαινε μια βόλτα και αυτός άρχισε να βρίζει λέγοντας πως δεν μπορούσε να μείνει κάποιος σπίτι του, χωρίς ν’ αρχίσουν να του λεν να φύγει.

Ισως, αν είχε διαλέξει να δουλέψει στο ραδιόφωνο τα πράγματα να μην έρχονταν έτσι, σκεφτόταν ο κ. Γκρόσαπ, ενώ καθόταν στην πολυθρόνα του και κοιτούσε τον απέναντι τοίχο. Άκουγε τη γυναίκα του που πηγαινοερχόταν στην κουζίνα, κάνοντας μικρούς θορύβους σαν του ποντικού, σαν να φοβόταν μήπως κάποιος δυνατότερος θόρυβος τον ενοχλήσει. Το σπίτι ήταν πολύ ήσυχο. Τα δύο παιδιά είχαν φύγει.

Ο Τζορτζ αναγκάστηκε να παρατήσει το πανεπιστήμιο. Πρώτα πήγε στο Σικάγο, μετά στο Σεν Λιούις και το Ντάλας ψάχνοντας για δουλειά. Μακάρι η Φάνι να μην ανησυχούσε τόσο πολύ γι’ αυτόν. Δε θα έπεφτε δα κι από το τρένο. Την τελευταία φορά που είχαν νέα του, βρισκόταν στο Σαν Ντιέγκο, όπου είχε πάει με οτοστόπ από το Ντάλας. Του έλειπε η κόρη του, η Μαίρη. Είχε παντρευτεί. Ο κ. Γκρόσαπ δε συμπαθούσε τον άντρα της Μαίρης. Μερικές φορές φοβόταν ότι είχε φύγει από το σπίτι μόνο και μόνο για να διευκολύνει την κατάσταση. Δεν υπήρχαν λεφτά και ο άντρας του σπιτιού καθόταν χωρίς να κάνει τίποτα.

 

Τους τελευταίους έξι μήνες έρχονταν ειδοποιήσεις από την τράπεζα για τις καθυστερημένες δόσεις της υποθήκης. Μέρα με τη μέρα. Μέρα με τη μέρα. Δεν άφηνε τον εαυτό του να αποτελειώσει τη σκέψη. Η Ρέκορντ, φυσικά, είχε δίκιο όταν έλεγε ότι κανένας άνθρωπος που πήγαινε μπροστά, κανένας με εφευρετικό και τολμηρό πνεύμα δεν απευθυνόταν στην Πρόνοια.

Η χειρότερη εμπειρία του ήταν όταν πήγε στο γραφείο Πρόνοιας της περιφέρειας. Αναγκάστηκε να περιμένει στην ουρά μαζί με μαύρους, αλλοδαπούς και άλλους τόσο κουρελιασμένους που δεν αποκλείεται να ήταν αλήτες. Εκείνος ήταν φορολογούμενος Αμερικανός πολίτης και δεν πίστευε στις ελεημοσύνες. Ηταν, φυσικά, και μέλος της AFL, μα ούτε και σ’ αυτήν πίστευε. Τέλος πάντων, ποτέ δεν θα πήγαινε εκεί, αν δεν πεινούσε αυτός και η Φάνι.

Προσπάθησε να εξηγήσει στην κοινωνική λειτουργό ότι η δική του περίπτωση ήταν διαφορετική. Δεν ήταν αλήτης. Όταν μπορούσε να σταθεί ξανά στα πόδια του… τότε όμως η υπάλληλος χαμογέλασε κουρασμένα με φιλικό ύφος, που όμως φάνηκε κοροϊδευτικό στον κ. Γκρόσαπ, και φώναξε: “Ο επόμενος!”. Ήταν δύσκολο να ζήσουν δύο άνθρωποι με 12 δολάρια το μήνα.

Αν δανειζόταν χρήματα για να ξοφλήσει την υποθήκη; Τηλεφώνησε στην τράπεζα. Του είπαν ότι ήταν ήδη αργά. Η υπόθεση βρισκόταν στα δικαστήρια και αναμενόταν η απόφαση.

Η γυναίκα του στεκόταν στην πόρτα της κουζίνας. Εκανε πως δεν την είδε.

“Πίτερ”, του είπε, “πρέπει να σου μιλήσω”.

Δεν γύρισε να την κοιτάξει. Δεν είχαν τίποτα να πουν.

”Πίτερ, πρέπει να κάνουμε κάτι!”

”Να κάνουμε; Νομίζεις ότι κάθομαι γιατί μου αρέσει;”

Ενα τρεμούλιασμα φάνηκε στο στόμα της Κας Γκρόσαπ.

“Πίτερ, ποτέ δεν μου μιλούσες με αυτό τον τρόπο”.

Την κοίταξε. Εκείνη συνέχιζε να τον κοιτά σταθερά.

”Μιλούσα με την Κα Φλάερτι δίπλα. Λέει πως αν πας στο Συμβούλιο Ανέργων στην οδό Σπίερ, δε θα μας κάνουν έξωση”.

Ο κ. Γκρόσαπ δοκίμασε ειλικρινή έκπληξη. “Να πάω σ’ αυτή τη φωλιά των κομμουνιστών; Καλύτερα να πεθάνω”.

“Η Κα Φλάερτι είναι μέλος. Πρέπει κάτι να κάνουμε. Ο σερίφης θα ‘ρθει όπου να ‘ναι”. Μέσα στην έξαψή του ο κ. Γκρόσαπ σηκώθηκε από την πολυθρόνα του και στάθηκε με μεγαλοπρέπεια.

“Η Ρέκορντ λέει ότι αυτοί οι τύποι είναι κομμουνιστές!” “Μπορεί να μου πάρουν το σπίτι”, είπε και η φωνή του έσπασε απότομα, “μα εγώ δεν ζητάω βοήθεια από κομμουνιστές!”

Έφτασαν την επόμενη μέρα. Ο κ. Γκρόσαπ δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του. Ακόμα και όταν τα βαριά τους βήματα αντηχούσαν μέσα στο σπίτι, όταν κατέβασαν τα κρεβάτια και έβγαλαν τον παλιό καναπέ στο δρόμο, ακόμα και τότε δεν μπορούσε να το πιστέψει. Τον λήστευαν και ήταν μόνος. Δεν υπήρχε κανείς να τον βοηθήσει. Δεν υπήρχε αστυνομία για να της τηλεφωνήσει, γιατί αυτή η ίδια τον πετούσε στο δρόμο. `Η, τουλάχιστον, οι βοηθοί του σερίφη.

 

Η Κα Γκρόσαπ στεκόταν στην κουζίνα μαζεμένη σε μια γωνιά για να μην εμποδίζει, με πρόσωπο σοβαρό και γερασμένο. Ο κ. Γκρόσαπ ακολουθούσε τους σερίφηδες σαν σκιά μέσα έξω πιάνοντας τα έπιπλα που φοβόταν ότι θα πέσουν ή θα γρατσουνιστούν. Έξω στο δρόμο στάθηκε ζαλισμένος δίπλα στην περιουσία του που κάποτε του έδινε δύναμη και σιγουριά, το ψυγείο, το Ατγουοτερ Κεντ, τα κατσαρολικά, τη φωτογραφία από το γάμο τους, την κορνιζαρισμένη φωτογραφία του Τζορτζ με την ομάδα του μπέιζμπολ στο γυμνάσιο, τα κρεβάτια και τα στρώματα όπου κοιμούνταν, τα πιάτα όπου έτρωγαν. Ένας σερίφης εξέταζε προσεκτικά τα καλά σεντόνια της Κα Γκρόσαπ. Οι γείτονες στέκονταν γύρω από τον κ. Γκρόσαπ, αλλά εκείνος δεν ήταν σε θέση να νιώσει τη συμπόνια τους, ούτε και να καταλάβει τι συνέβαινε.

Δύο αστυνομικοί έβγαζαν από την πόρτα την πολυθρόνα του. Την κουβαλούσαν με κόπο και τα βήματα τους δεν ήταν σταθερά, ώσπου ο ένας παραπάτησε και, πριν προλάβει να τρέξει σε βοήθεια ο Γκρόσαπ, η πολυθρόνα σωριάστηκε στα σκαλιά.

“Θεέ μου!” φώναξε ο Γκρόσαπ, “δεν μπορείτε να μου το κάνετε αυτό!”

Κατάλαβε ότι ο κ. Φλάερτι τον τραβούσε από το μανίκι και προσπαθούσε κάτι να του πει, μα η οργή του ήταν τόσο έντονη που δεν του απάντησε. Οι αστυνομικοί στέκονταν τώρα στη βεράντα και κοιτούσαν μια ομάδα από άντρες και γυναίκες που πλησίαζε. Ένας ψηλός μαύρος, προφανώς ο επικεφαλής, στεκόταν δίπλα στον κ. Φλάερτι.

“Μα το θεό!” φώναξε ξανά ο κ. Γκρόσαπ προσπαθώντας να ορθώσει την πολυθρόνα και να βάλει στη θέση του το μεγάλο δερμάτινο μαξιλάρι της, “δεν μπορείτε να μεταχειρίζεστε την περιουσία του άλλου μ’ αυτό τον τρόπο!”

Κοίταξε γύρω του. Το πρόσωπό του έκανε σπασμούς. Ο κ. Φλάερτι του είπε: “Είμαστε από το Συμβούλιο Ανέργων, θέλουμε να βοηθήσουμε”.

“Λοιπόν, μα το θεό, αν θέλετε να βοηθήσετε, τότε κάντε κάτι!”

Ο ψηλός μαύρος κοίταξε για μια στιγμή τους πέντε αστυνομικούς στη βεράντα και μετά την ομάδα των τριάντα ανέργων.

“Πηγαίνετέ τα πίσω”, είπε.

Στο λεπτό, μπροστά στα μάτια του κ. Γκρόσαπ, όλη η πολύτιμη περιουσία του, η πολυθρόνα του, ακόμα και το μεγάλο ψυγείο, οι σανίδες του κρεβατιού, οι φωτογραφίες, τα πάντα επέστρεφαν στο σπίτι. Οι γείτονες άρπαξαν και εκείνοι κατσαρολικά και στρώματα, και παραπατώντας, γελώντας δυνατά και φωνάζοντας με ενθουσιασμό ανέβαιναν στη βεράντα και έμπαιναν μέσα στο σπίτι. Πήγε να γίνει μια μικροσυμπλοκή με τους αστυνομικούς, αλλά με τη βοήθεια όλο και περισσότερων γειτόνων το εμπόδιο αυτό παρακάμφθηκε.

Ο κ. Γκρόσαπ δεν κατάλαβε ποτέ πώς έγιναν όλα αυτά. Ηταν σαν ένα όμορφο όνειρο. Είχε ξανά το σπίτι του. Είχε δύναμη. Είχε φίλους. Η πολυθρόνα του ήταν στη θέση της. Η γυναίκα του ξαφνικά ξανάνιωσε. Εφτασαν αστυνομικές ενισχύσεις, αλλά έφυγαν μόλις αντίκρισαν το πολυάριθμο πλήθος έξω από το σπίτι. Κάποιος στην κουζίνα έφτιαχνε καφέ και σάντουιτς.

Ηταν σαν γιορτή. Ολοι φώναζαν και γελούσαν. Ο κ. Γκρόσαπ έσφιξε τα χέρια τουλάχιστον είκοσι πέντε αντρών που δεν είχε ξαναδεί στη ζωή του. Ο μαύρος ηγέτης των ανέργων, ο Χίου Χέντερσον, με ένα σάντουιτς στο χέρι, έβγαλε λόγο στην μπροστινή βεράντα.

Σε λίγο ο κ. Γκρόσαπ συνειδητοποίησε ότι είχε αρχίσει να βγάζει κι αυτός λόγο. “Μετά από μια ζωή σκληρής δουλειάς”, είπε, “να σου παίρνουν το σπίτι. Δεν είναι σωστό. Έβγαλαν την πολυθρόνα μου, τα πάντα, στο δρόμο. Δούλεψα σκληρά σε όλη μου τη ζωή. Δεν είναι σωστό”.

Όλοι επιδοκίμασαν με φωνές. Μερικοί έφυγαν, αλλά οι περισσότεροι βρίσκονταν μέσα στο σπίτι, “θα μείνουμε για λίγο”, είπε ο κ. Χέντερσον, “για να σιγουρευτούμε ότι δεν θα ξανάρθει η αστυνομία”.

Η μεγάλη ένταση, η αδυσώπητη μοναξιά εγκατέλειψαν σιγά – σιγά τον κ. Γκρόσαπ. Δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο δυστυχισμένος ήταν. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κατορθώσει τίποτα μόνος του. Δεν ήξερε πόσοι άνθρωποι περνούσαν τα ίδια βάσανα με τα δικά του.

Κάτι είχε αλλάξει μέσα του. Ένιωθε πως είχε βγει από τη φυλακή του απομονωμένου εαυτού του. Τώρα πια δεν καθόταν σπίτι όλη μέρα. Έρχονταν στιγμές, στις πικετοφορίες ή όταν μαχόταν με την αστυνομία καθώς βοηθούσε να μεταφερθούν μέσα τα έπιπλα κάποιου άλλου, που παραξενευόταν για το πόσο κλειστός άνθρωπος υπήρξε κάποτε. Και δεν ήταν, φυσικά, διασκεδαστικό. Αναπτυσσόταν μέσα από τις αντιξοότητες και το ίδιο έκανε το μεγαλύτερο μέρος της χώρας…»

 

Αναδημοσίευση από ilesxi.wordpress.com

 

 

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", Εκπομπές "ραδιοφωνικές" mp3, Μετά την λύση...., Παγκόσμιο Σύστημα-Αλήθειες κρυμμένες, κρίση