Περί απεργίας, καταβολή μισθού κλπ Είναι όντως δεδομένο ότι σε κάθε περίπτωση απεργίας το κράτος μπορεί απλά να μην σου καταβάλει τον μισθό σου;

Περί απεργίας, καταβολή μισθού κλπ

Είναι όντως δεδομένο ότι σε κάθε περίπτωση απεργίας το κράτος μπορεί απλά να μην σου καταβάλει τον μισθό σου;

Παραθέτω εδώ την εκ πρώτης όψεως θέση μου επί του ζητήματος αυτού σε ερώτημα του Κυριάκου Ματθαίου με αφορμή μια δήλωση μου σε τηλεοπτική εκπομπή

«Αγαπητοί, υπόψιν ότι στο συγκεκριμένο απόσπασμα έγινε μια παρεμπιπτόντως αναφορά με αφορμή το έκτακτο ερώτημα που μου έθεσε ο αγαπητός Onoufrios Socratous Ονούφριος Σωκράτους και η απάντηση μου προφανώς δεν ήταν ούτε αναλυτική ούτε εξαντλητική και ούτε θα μπορούσε να καλύψει το τεράστιο αυτό ζήτημα σε ένα τόσο μικρό σχόλιο

Το σχόλιο μου αφορούσε πρωτίστως το ζήτημα του fixed 25% του μισθού που επικρεμμάτο ως δαμόκλειος σπάθη και είναι επί αυτού που αντέδρασα αρχικά αμφισβητώντας ότι υπάρχει ένα τόσο συγκεκριμένο νομοθέτημα και ότι το δικαίωμα της απεργίας δεν μπορεί να τίθεται με εκβιαστικούς όρους όπως η μη καταβολή μισθού κλπ

Το ζήτημα της μη καταβολής μισθού δεν είναι καθόλου τόσο απλό όσο μπορεί να φαίνεται και όπως καταγράφεται τόσο απλά στα κείμενα που παρέθεσε και ο αγαπητός Κυριάκος Ματθαίου

Υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα που θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν πριν καταλήξει κάποιος απόλυτα και ελαφρά τη καρδία σε απλές συλλογιστικές πράξεις, του τύπου ότι όταν κάνεις απεργία τότε αυτόματα δεν δικαιούσαι μισθό

Είναι πολύ μεγάλο το ζήτημα και θέλει πάρα πολύ μεγάλη ανάλυση αλλά θα γράψω κάποια εκ πρώτης όψεως δεδομένα σε σχέση με το ζήτημα:

Το Ανώτατο Δικαστήριο στην πολύ σημαντική του απόφαση αποφάνθηκε ξεκάθαρα για την σημασία της προστασίας του δικαιώματος της απεργίας η οποία προστατευεται τόσο από την συνταγματική τάξη της Κύπρου όσο και από διεθνείς συμβάσεις που αναγνώρισε η Κύπρος:

http://www.cylaw.org/cgi-bin/open.pl?file=apofaseis/aad/meros_1/1998/rep/1998_1_1000.htm&qstring=%F0%E1%ED%E1%E3%2A%20and%20%EC%F5%F1%F4%E9%E4%E9%F9%F4%E9%F3%F3%2A

» Η συλλογική ενέργεια που παρατηρήθηκε είναι δικαίωμα των εργαζομένων όπως και η απεργία, η οποία αναγνωρίζεται σε πλείστες χώρες ως νόμιμο όπλο των συντεχνιών προς προώθηση των συμφερόντων των μελών τους.

Το δικαίωμα αυτό, που στοχεύει στην βελτίωση των όρων αμοιβής, όπως ορθά παρατήρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν παράνομη άσκηση πίεσης ενόψει του Άρθρου 27.1 του Συντάγματος που κατοχυρώνει μια τέτοια ενέργεια σαν βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Ακόμα προσθέτουμε πως οι ενέργειες που έγιναν από την ITF και το πλήρωμα, συνάδουν πλήρως με τα δικαιώματα των εργαζομένων όπως αυτά διατυπώθηκαν στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και στην περί Εφαρμογής των Αρχών του Δικαιώματος Οργανώσεως και Συλλογικής Διαπραγματεύσεως Συμβάσεως (Αρ. 98) του 1949 που κυρώθηκαν από την Κυπριακή Δημοκρατία από τους Κυρωτικούς Νόμους 64/67 και 17/66, αντίστοιχα, και αποτελούν ημεδαπό δίκαιο με αυξημένη ισχύ. Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά εφάρμοσε το ημεδαπό δίκαιο ελλείψει εισήγησης για εφαρμογή αλλοδαπού δικαίου και μαρτυρίας που να το αποδεικνύει. »

==================
Στο άρθρο 27 του Ευρωπαικού Κοινωνικού Χάρτη ορίζεται το δικαίωμα των εργαζομένων στην ενημέρωση
και τη διαβούλευση στο πλαίσιο κάθε επιχείρησης.

Στο άρθρο 28 θεμελιώνεται και καθορίζεται το δικαίωμα σε συλλογικές διαπραγματεύσεις σύναψη συλλογικών συμβάσεων και απεργία.

Η Οδηγία 2002/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002, περί θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα καθόρισε ξεκάθαρα την υποχρέωση διαβούλευσης του εργοδότη με τους εργοδοτούμενους και προφανώς αυτό εφαρμόζεται και στον εργοδότη κράτος το οποίο δεν μπορεί μονομερώς να αποφασίζει και να διατάζει

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/… αυτό έχει τεράστια σημασία αφού αν αναλυθεί περαιτέρω (θα το κάνω εμπεριστατωμένα αργότερα) θα γίνει αντιληπτό ότι υπό κάποιες προυποθέσεις δεν μπορεί να επικαλείται ο εργοδότης την δική του παρανομία/παράλειψη διαβούλευσης πχ ούτως ώστε να μην καταβάλει μισθούς, ειδικά όταν οι εργαζόμενοι ήταν απολύτως συνεργάσιμοι

Η οδηγία ενσωματώθηκε σε νόμο της Κυπριακής Δημοκρατίας

http://www.cylaw.org/nomoi/enop/non-ind/2005_1_78/full.html και στο άρθρο 2 περί ερμηνείας των όρων του νόμου ορίζεται ότι:

«ενημέρωση» σημαίνει τη διαβίβαση στοιχείων από τον εργοδότη στους εκπροσώπους των εργοδοτουμένων προκειμένου να λάβουν γνώση του εκάστοτε θέματος και να το εξετάσουν·»

Τι γίνεται στην περίπτωση που ο εργοδότης πχ προέβηκε σε μονομερείς ενέργειες χωρίς διαβούλευση με τους εργοδοτούμενους ενώ είχε υποχρέωση;

Τι γίνεται όταν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πχ ήταν και είναι πρόθυμες να συμμετέχουν σε αυτές τις διαβουλεύσεις αλλά ουσιαστικά ο εργοδότης αρνείται είτε άμεσα είτε έμμεσα όπως φαίνεται να γίνεται στην περίπτωση του υπουργού παιδείας αφού εμμένει απλά στις μονμερείς αποφάσεις που έλαβε το υπουργικό συμβούλιο;

Τι άλλο όπλο έχουν οι εργοδοτούμενοι όταν αυτοί εξάντλησαν όλα τους τα δικαιώματα καλόπιστα προσερχόμενοι στον διάλογο και στην διαβούλευση χωρίς καμια πρόθεση να προβούν και οι ίδιοι σε μονομερείς ενέργειες;

Αυτό μπορεί και πρέπει να κριθεί κατά περίπτωση

Αναλογιστείτε το εξής: αν εν τέλει πχ η τωρινή κυβέρνηση απλά θέλει να εξωθήσει τους εκπαιδευτικούς τα άκρα ώστε να κάνουν απεργία για πχ 10 μέρες ούτως το κράτος με μπακαλιστικες λογικες να εξοικονομήσει κάποια εκατομμύρια γιατί ακριβώς λανθασμένα κατά τη γνώμη μου θεωρεί δεδομένο ότι όταν απεργήσετε θα αποκοπούν οι μισθοί

Για αυτό ξεκάθαρα λέω ότι δεν μπορείς a priori να πεις ότι επειδή θα γίνει απεργία είναι δεδομένο ότι θα γίνει αποκοπή του μισθού, γιατί αυτό είναι πολύ επικίνδυνη πρακτική και γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη αν γίνει αποδεκτή από τους εργοδοτουμένους

Για αυτό και προσωπικά θεωρώ ότι θα πρέπει οι συνδικαλιστικές σας οργανώσεις να μην προχωράνε μόνες τους αλλά να αξιοποιήσουν όλα τα όπλα και προφανώς τα νομικά όπλα που έχουν

Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να δοθεί το μήνυμα προς το υπουργείο ότι εσείς έχετε τηρήσει απολύτως τις υποχρεώσεις σας και ασκήσατε τα δικαιώματα σας και αναμένετε να γίνει το ίδιο από το υπουργείο

και αν το υπουργείο συνεχίσει να παρανομεί τότε να γίνει ξεκάθαρο ότι εσείς δεν έχετε άλλη επιλογή από το να διεκδικήσετε τα δικαιωμάτα σας στην απεργία αλλά και στην καταβολή των μισθών σας αφού ουσιαστικά σας εξανάγκασαν σε απεργία χωρίς να έχετε άλλη επιλογή

Πρέπει να οργανωθείτε και νομικά και να μην πηγαίνετε ξυπόλητοι στα αγκάθια

Στις ΗΠΑ, Ομοσπονδιακό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόλαντ Τραμπ δεν μπορεί να μπλοκάρει πολίτες στον προσωπικό του λογαριασμό σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης (τουιτερ)

Με αφορμή τις συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το επιβεβαιωμένο γεγονός από πολλούς εκπαιδευτικούς ότι έχουν μπλοκαριστεί στο facebook στο τουιτερ κλπ από πρόσωπα που ασκούν εξουσία και έχουν δημόσια αξιώματα είναι νομίζω σχετική μια απόφαση των ΗΠΑ εναντίον του ίδιου του προέδρου των ΗΠΑ που αφορά ακριβώς αυτό το θέμα

Στις ΗΠΑ, Ομοσπονδιακό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόλαντ Τραμπ δεν μπορεί να μπλοκάρει πολίτες στον προσωπικό του λογαριασμό σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης (τουιτερ)
αφού με αυτό τον τρόπο αποτρέπει πολίτες των ΗΠΑ να βλέπουν τι γράφει αλλά και να του απαντούν δημόσια σε ζητήματα που τους αφορούν και τους ενδιαφέρουν και άρα με αυτό τον τρόπο παραβιάζει το σύνταγμα και πιο συγκεκριμένα την Πρώτη Τροποποίηση περί της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης που εμπεριέχει την πρόσβαση σε δημόσιες πληροφορίες

Απέρριψε την ένσταση του Υπουργείου Δικαιοσύνης ότι ο πρόεδρος είχε το δικαίωμα να μπλοκάρει ακόλουθους του στο τουιτερ λόγω των δικών του ελευθεριών λέγοντας ότι το δικαίωμα πρόσβασης στην πληροφορία των πολιτών είναι υπέρτερο αλλά και το δικαίωμα των χρηστών σε υποθέσεις που τους αφορούν να του απαντούν δημόσια και να καταγράφεται η δική τους θέση

Η απόφαση αυτή εκδόθηκε μετά από αίτηση στο δικαστήριο που καταχωρήθηκε από οργάνωση του πανεπιστημίου του Κολουμπια https://knightcolumbia.org
που προωθεί την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης που περιλαμβάνει την ελευθερία πρόσβασης σε δημόσιες πληροφορίες που αφορούν τους πολίτες καθώς επίσης και από άλλους επίσημους verified χρήστες του τουιτερ και άλλους μη verified

To Ομοσπονδιακό Δικαστήριο έκρινε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να μπλοκάρει χρήστες στο τουιτερ απλά και μόνο επειδή του κάνουν κριτική η οποία μπορεί να θεωρείται βλαπτική για αυτόν

Ως εκ τούτου θεωρώ ότι κάτι ανάλογο μπορεί να ισχύσει και στην περίπτωση δημόσιων προσώπων στην Κύπρου που ασκούν εξουσία και έχουν λόγο στις αποφάσεις που μας αφορούν

Η κατάληξη του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στην απόφαση του:

«In sum, we conclude that the blocking of the individual
plaintiffs as a result of the political views they have expressed
is impermissible under the First Amendment. While we must
recognize, and are sensitive to, the President’s personal First
Amendment rights, he cannot exercise those rights in a way that infringes the corresponding First Amendment rights of those who have criticized him.

To be sure, we do not suggest that the impact on the
individual plaintiffs (and, by extension, on the Knight Institute)
is of the highest magnitude. It is not. But the law is also
clear: the First Amendment recognizes, and protects against, even de minimis harms.

Thus, even though defendants are entirely correct in contending that the individual plaintiffs may continue to access the content of the President’s tweets, Stip. ¶¶ 55-56, and that they may tweet replies to earlier replies to the President’s tweets, Stip. ¶¶ 57-58, the blocking of the individual plaintiffs has the discrete impact of preventing
them from interacting directly with the President’s tweets, Stip.
¶ 54, thereby restricting a real, albeit narrow, slice of speech.
No more is needed to violate the Constitution.

 

Click to access 2018.05.23%20Order%20on%20motions%20for%20summary%20judgment.pdf