Πριν απαντήσουμε σε αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα θα πρέπει να δούμε κάποια δεδομένα και να προβούμε σε κοινές παραδοχές αλλοιώς δεν θα έχουμε κοινό έδαφος συζήτησης
Είναι γνωστή φαντάζομαι η ιστορία με την Αλεξανδρέττα της Συρίας η οποία και εν τέλει προσαρτήθηκε στην Τουρκία
Είναι πάγια ιμπεριαλιαστική τακτική και του τουρκικού κράτους να επιδιώκει την δημογραφική αλλαγή περιοχών με βίαιες εκδιώξεις γηγενών πληθυσμών και εποικισμού ώστε να μπορεί να δημιουργήσει τετελεσμένα και να μπορεί να τα επικαλεστεί
Το θέμα του εποικισμού δεν είναι απλό και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται μόνο στο πλαίσιο των ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων…..
Ο εποικισμός είναι έγκλημα πολέμου
Ακριβώς το ίδιο κάνει και τώρα ο άθλιος ψυχατζιστής Ερτογάν με την εισβολή του τουρκικού στρατού στα εδάφη της διαλυμένης Συρίας και του Αφρίν των μαχόμενων Κούρδων του YPG και του YPJ του γυναικείου στρατιωτικού τμήματος των κούρδων μαχητών αγωνιστών
Χωρίς καμιά αίσθηση ντροπής και εξευτελισμού εκτοξευει ηλιθιότητες και ψέματα που πιστεύει μόνο ο ίδιος και οι ανάπηροι νοητικά οπαδοί του ότι δήθεν ό,τι κάνει το κάνει για να προστατευτούν οι …..άραβες…. που είναι μάλιστα πλειοψηφία και ήταν εκεί προηγουμένως των κούρδων…
Η γελοιότητα των επιχειρημάτων είναι τόσο μεγάλη που δεν αντέχει καν σε σοβαρή κριτική αφού οι Κούρδοι είναι αρχαίος γηγενής λαός ήδη από των καιρό των αρχαίων ελλήνων
Ο Ξενοφών στο έργο του «Κύρου Ανάβασις» αποκαλεί τους Κούρδους, Καρδούχους. Διηγείται την προσπάθεια καθόδου των Μυρίων (400 π.χ.) δια μέσου των Καρδουχείων ορέων και της χώρας των Καρδούχων.
Είναι επίσης παραδεκτό γεγονός ότι η τουρκία με την Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 έχασε οποιαδήποτε απαίτηση επί της Κύπρου και όπως δείχνουν τουρκικά έγγραφα η τουρκία δεν είχε καμιά διάθεση διεκδίκησης της Κύπρου
αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τις πρωτογενείς πηγές του βιβλίου του καθηγητή Νιαζί Κιζίλκιουρεκ
Αντιγράφω επακριβώς από το βιβλίο του:
«τόσο για τους άγγλους όσο και για τους τουρκοκύπριους το πιο σημαντικό βήμα που πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος της Ένωσης είναι να εμπλακεί η Τουρκία στο Κυπριακό.
Έτσι αρχίζουν διάφορες τουρκοκυπριακές αντιπροσωπείες να πηγαινοέρχονται στην Άγκυρα. Η Άγκυρα που αρχικά δηλώνει πως «για την Τουρκία δεν υπάρχει θέμα Κύπρου» αρκείται στην παροχή μόνον πολιτιστικής βοήθειας προς τους τουρκοκυπρίους (1948).
Ωστόσο ύστερα από συνεχείς προσπαθειες της τουρκοκυπριακής ελιτ πιέσεις της τουρκικής κοινής γνώμης και ιδιαίτερα ύστερα από παρεμβάσεις της Αγγλίας, η Τουρκία μετατρέπεται σε ένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη του κυπριακού προβλήματος.
Αξίζει να σημειωθούν όσα αναφέρει ένας από τους ιδρυτές της ΤΜΤ (τουρκική οργάνωση αντίστασης), ο Μπουρχάν Ναλμπάτογλου, στον Αρίφ Χασάν Ταχσίν: «Ο κυβερνήτης κάλεσε τον δρα Κιουτσούκ και τον ρώτησε αν η Τουρκία θέλει την Κύπρο. Ο γιατρός είπε «δεν ξέρω». Ο άγγλος κυβερνήτης είπε «πήγαινε να ρωτήσεις στην Άγκυρα». Ο γιατρός πήγε και ρώτησε. Επιστρέφοντας απάντησε στον κυβερνήτη. «δεν τη θέλει την Κύπρο η Τουρκία». Ο κυβερνήτης είπε στον δρα Κιουτσούκ «πήγαινε πες τους να τη θέλουν». Ο γιατρός ξαναπήγε ωστόσο η απάντηση παρέμεινε η ίδια, «η Τουρκία δεν θέλει την Κύπρο». Ύστερα από αυτά στο παιχνίδι εμπλέκεται ο άγγλος πρεσβευτής στην Άγκυρα ο οποίος φροντίζει να τροποποιηθεί η θέση της Άγκυρας».
Arif Hasan Tahsin, Ayini yolu yuruyenler farkli yerlere vramazlar τΙΙ Λευκωσία 1989 σ.392
«είναι φανερό ότι η επιρροή της αγγλικής κυβέρνησης για τη νέα στάση της
Τουρκίας υπήρξε σημαντική. Εξάλλου ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Αντονι Ίντεν αναφέρει στα απομνημονεύματα του πως είχε στείλει τηλεγράφημα στην τουρκική κυβέρνηση ζητώντας της να πάρει δυναμική θέση στο Κυπριακό: «Εμείς ξέραμε ότι υπήρχε μεγάλη διαφορά απόψεων ανάμεσα στους Τούρκους και τους Έλληνες αλλά ο κόσμος δεν το ήξερε[…] Έστειλα ένα τηλεγράφημα στην Τουρκία και υπέδειξα πως πρέπει να τοποθετηθεί ξεκάθαρα. Ήταν σαφές ότι η Τουρκία δεν θα άφηνε την Κύπρο στους Έλληνες και αυτό έπρεπε να λεχθεί.
Sir Anthony Eden, Memoiren 1947-57 Κολονία – Βερολίνο 1960 σ.456
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της Διάσκεψης του Λονδίνου ο άγγλος υπουργός αποικοιών Λένοξ – Μπόιντ είχε επισκεφθεί την Κύπρο και είχε συναντηθεί με την τουρκοκυπριακή ηγεσία.
Σ΄αυτή τη συνάντηση ο άγγλος υπουργός τόνιζε πως η κυβέρνηση του δεν ξεχνά τις μακρόχρονες σχέσεις της Τουρκίας με την Κύπρο και πως οι απόψεις και τα συναισθήματα των τουρκοκυπρίων θα ληφθούν υπόψη.
Το σχετικό με τη συνάντηση αυτή κείμενο που υπάρχει στα αγγλικά αρχεία έχει ως εξής: «Ο υπουργός αποικιών διαβεβαίωσε τους παρόντες ότι η κυβέρνηση της αυτής εξοχότητας δεν ξεχνά και δεν θα παραγνωρίσει τις μακρές σχέσεις της Τουρκίας με την Κύπρο. Θα μεταβιβάσει στους συναδέλφους του τα αισθήματα που εκφράστηκαν σήμερα. Αυτά τα αισθήματα και τα αδιαμβισβήτητα δικαιώματα της τουρκικής κοινότητας δεν θα παραμεληθούν ποτέ.»
Η Διάσκεψη του Λονδίνου έληξε χωρίς αποτέλεσμα. Η Τουρκία ενεπλάκη άμεσα ως κυβέρνσηση και λαός στο Κυπριακό. Στο λόγο του τουρκικού εθνικισμού η Κύπρος ήταν «ένα κομμάτι της Ανατολίας που ρίκτηκε στη θάλασσα» και όπως «η Ελλάδα διώχθηκε το 1922 από την Ανατολία έτσι και τώρα έπρεπε με κάθε κόστος να αποτραπεί η προσάρτηση της Κύπρου στην Ελλάδα».
«Η Αγγλία προκαλώντας και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας τις αντιδράσεις της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων ενάντια στην Ένωση προσπαθεί να διατηρήσει την τελευταία της αποικία στη Μέση Ανατολή.
Στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1955 η Τουρκία μετατρέπεται και επίσημα σε ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό, ενώ στην Κύπρο οι τουρκοκύπριοι που πάντοτε ήταν αντίθετοι στην Ένωση χρησιμοποιούνται σαν επικουρική αστυνομική δύναμη ενάντια στο κίνημα της ΕΟΚΑ.
Αρκετά διαφωτιστικά είναι τα λόγια ενός πρώην δραστήριου στελέχους της ΤΜΤ. :
«ο πρώτος στόχος της ΕΟΚΑ ήταν οι Άγγλοι. Όταν το κίνημα ανέπτυξε έντονη δράση οι άγγλοι άρχισαν να χρησιμοποιούν την αστυνομική δύναμη στις μυστικές τους επιχειρήσεις[…] οι Εγγλέζοι στρατολόγησαν πολλούς τούρκους αστυνομικούς εναντίον της ΕΟΚΑ. Τώρα ήρθε η ώρα να πω: Σ΄αυτή την ιστορία μας έμπλεξαν και λίγο οι εγγλέζοι. “Οι Ρωμιοί θέλουν να ενώσουν την Κύπρο με την Ελλάδα, ζητήστε και εσείς να ενωθεί η Κύπρος με την Τουρκία.” Μετά γυρνούσαν στους Ρωμιούς και έλεγαν: “Εμείς νοικιάσαμε το νησί από την Τουρκία και δεν μπορούμε να σας το δώσουμε” . Έτσι έφεραν τις δύο πλευρές σε αντιπαράθεση»
Μεχμέτ Αλί Τρεμεσελί Neriman Cahit “Mehmet Ali Tremeseli Antlatyor” Ortam 22.4.1992″
Σημαντική θεωρείται η τοποθέτηση βόμβας στο Τουρκικό Γραφείο Πληροφοριών στη Λευκωσία στις 7 Ιουνίου 1958 που είχε ως αποτέλεσμα τη βίαιη σύγκρουση ανάμεσα σε τουρκοκύπριους και ελληνοκύπριους και προκάλεσε τον πρώτο διαχωρισμό της Λευκωσίας με συρματοπλέγματα.
Αρκετά χρόνια μετά το 1984 σε ένα ντοκιμαντέρ της αγγλικής τηλεόρασης ΙΤV για την Κύπρο ο Ραούφ Ντενκτάς παραδέκτηκε με τα παρακάτω λόγια πως επρόκειτο για προβοκάτσια: «αυτός που τοποθέτησε την βόμβα ήταν στενός μου φίλος. Δεν μπορώ να αποκαλύψω το όνομα του. Στόχος ήταν η αφύπνιση της τουρκοκυπριακής κοινότητας και η πρόκληση έντασης»
Τα τραγικά γεγονότα στην Κωνσταντινούπολη στις 6-7 Σεπτεμβρίου του 1955 φαίνονται να επαναλαμβάνονται με μια παρόμοια προβοκάτσια στη Λευκωσία το 1958.»
Η χρησιμοποίηση των «λαθών» των ελληνοκυπρίων αποτελούσε την τακτική της ΤΜΤ με στρατηγικό στόχο την Διχοτόμηση.
Σε ένα γράμμα του ο Αιντίν Σαμίογλου ανώτερο στέλεχος της ΤΜΤ αναφέρει τα εξής:
«παρά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας οι έλληνες φρόντισαν να κρατήσουν ζωντανό το ιδανικό της Ένωσης.
Σε αντιπαράθεση προς αυτό ως αρχή η ηγεσία της ΤΜΤ κράτησε ζωντανό το ιδανικό της Διχοτόμησης και έτσι η χρησιμοποίηση οποιασδήποτε ευκαιρίας [για την επίτευξη της Διχοτόμησης] μετατράπηκε σε φυσιολογικό καθήκον για την ΤΜΤ».
Arif Hasan Tahsin o.π. σ. 464
Η τουρκοκυπριακή ελίτ που θα «χρησιμοποιούσε οποιαδήποτε ευκαιρία» σκόπευε να χρησιμοποιήσει και την προσπάθεια για αναθεώρηση του συντάγματος.
«Εάν όμως το σύνταγμα αποδεικνυόταν μη λειτουργικό κάθε νέα προσπάθεια των ελληνοκυπρίων για Ένωση θα αντιμετώπιζε μια κραυγαλέα εκστρατεία για ένωση των περιοχών που κατέχουν οι τουρκοκύπριοι με την Τουρκία».
Richard A. Patrick οπ σε. 36
Άρα πρέπει να κάνουμε κάποιες παραδοχές οι οποίες νομίζω με την παράθεση των πιο πάνω δεν μπορούν να τύχουν σοβαρής αμφισβήτησης
1. Η Κύπρος είναι για τους άγγλους πολύ σημαντικό στρατηγικό σημείο αφού μετά τον εκδιωγμό τους από το Σουέζ της Αιγύπτου είναι η μόνη τους βάση στην πολύ σημαντική περιοχή της Μέσης Ανατολής
2. Η Τουρκία έχασε κάθε δικαίωμα επί της Κύπρου με την Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 και οι εγγλέζοι δημιούργησαν τις συνθήκες έστω και αν η τουρκία δεν ήθελε καν την Κύπρο, ώστε να την εμπλέξουν στην Κύπρο, όπως και έγινε με την Τριμερή του Λονδινου του 1955 όπου ο άθλιος Καραμανλής δέκτηκε και έβαλε από την πίσω πόρτα την τουρκία στην Κύπρο
3. Οι άγγλοι ήθελαν να δημιουργήσουν τις συνθήκες ώστε να εφαρμόζουν την πολιτική του διαίρει και βασίλευε και όπως ξεκάθαρα φαίνονται από τις πρωτογενείς πηγές που αναφέρει ο Νιαζί Κιζίκιουρεκ αυτό έκαναν
4. Το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης ξεκίνησε από τουρκική προβοκάτσια στο σπίτι του Κεμαλ στην Θεσσαλονίκη και αυτό είναι παραδεκτό με στόχο να εκδιώξουν τους έλληνες της Πόλης με αφορμή την ΕΟΚΑ που ήδη άρχισε τον αγώνα της στην Κύπρο
5. Η ΤΜΤ προέβη σε προβοκάτσιες το 1958 όπως με θράσσος όμορφα και ωραία παραδέκτηκε ο βρωμισμένος ο Ντεκτάς ώστε να εμποτίσουν με μίσος και διχασμό
6. Στόχος της ΤΜΤ και μετά την δημιουργία του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν στον αντίποδα του αιτήματος των ε/κ για ένωση, η διχοτόμηση και όπως ξεκάθαρα αναφέρονται στις πηγές που καταγράφει ο Νιαζί Κιζίκουρεκ στο βιβλίο του ήθελαν να προκαλέσουν παράλυση της λειτουργίας του κράτους όπως και έγινε τον Δεκέμβρη του 1963
Καθοριστικό στοιχείο για την ύπαρξη μας σήμερα υπήρξε η στάση του Συμβούλιου Ασφαλείας του ΟΗΕ το ψήφισμα 186/1964 το οποίο κράτησε στην ζωή το κράτος και μέσω του δικαίου της ανάγκησς σήμερα ακόμα λειτουργεί
εδώ ανάλυση ανάλυση του 71 σελίδων ριπορτ του ΟΗΕ για τα γεγονότα από τον Δεκέμβριο 1963 και τις μάχες μεταξύ της Κυβέρνησης όπως λέει ο ΟΗΕ και των τ/κ παραστρατιωτικών ομάδων
Στο ριπόρτ καταγράφεται ξεκάθαρα το δικαίωμα της κυβέρνησης να αμυνθεί κατά των παραστρατιωτικών τουρκοκυπριακών ομάδων που είναι παράνομες και μόνο στόχο είχαν την διάλυση του κράτους και την διχοτόμηση
Έκτοτε, συνεχίστηκε η ανωμαλία αφού οι τουρκοκύπριοι κλείστηκαν στους θύλακες μέχρι και το 1974
δεν πρόκειται να μπω στην ανούσια λογική του τάχα εκάμαμεν τους τζαι εκάμαμαν μας κλπ γιατί δεν έχουν νόημα
Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι η πάγια στρατηγική της τουρκίας να προβεί σε όλες τις ενέργειες για να φτάσει στην διχοτόμηση
χρησιμοποιώντας τους τουρκοκυπρίους
7. Είναι δεδομένο ότι οι τουρκοκύπριοι είναι μια μειονότητα η οποία έχοντας τις πλάτες της αγγλίας και της τουρκίας κατάφερε να γίνει συνιοκτήτησης του κράτους της Κύπρου άρα σύμφωνα με τα δεδομένα οι πλέον κερδισμένοι ήταν οι τουρκοκύπριοι
Αν λάβουμε επίσης υπόψιν όσα καταγράφει ο Νιαζί Κιζίκουρε στο βιβλίο του ότι οι τουρκοκύπριοι ως κοινότητα η πλειοψηφία τους δεν ήταν επαρκώς μορφωμένοι με αποτέλεσμα να μην μπορούν να λάβουν επαρκώς τις θέσεις του κράτους σε ποσοστό 40% αυτό από μόνο του καταδεικνύει ότι ήταν οι απόλυτοι κερδισμένοι όσον αφορά το συνταγματικό τους δικαίωμα
καταλαγοντας με αυτά τα δεδομένα τα οποία θεωρώ ότι δεν μπορούν να τύχουν σοβαρής αμφισβήτησης θα έλθω στο σήμερα
Οι τουρκοκύπριοι κατά τη γνώμη μου, ως συμπαγής πληθυσμός υποδέκτηκε την τουρκία ως απελευθερωτή και ως την δύναμη εκείνη που θα τους διασφαλίσει αυτά που οι ίδιοι θεωρούν ότι δικαιούνται
Αν οι τουρκοκύπριοι μετά την εισβολή του 1974 κατάφερναν να αποκτήσουν δικό τους κράτος το οποίο να έλεγχαν όπως ήθελαν κατά την γνώμη μου, θεωρώ ότι θα ήταν απολύτως ευχαριστημένοι και ευτυχισμένοι
οι τουρκοκύπριοι σήμερα όπως τους έχω γνωρίσει και δει είναι πιο προοδευτικοί από τους ε/κ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποποιούνται ό,τι οι ίδιοι θεωρούν ότι δικαιούνται
Εν τέλει για να έλθω στο σήμερα, οι τουρκοκύπροι χτεςμε την μαζική τους διαδήλωση εδειξαν ότι είναι έτοιμοι να αγωνιστούν για αυτά που θεωρούν ότι δικαιούνται
Δεν πρέπει ούτε να εξιδανικεύουμε ούτε και να ισοπεδώνουμε
Οι τουρκοκύπριοι αγωνίζονται πρωτίστως για την δική τους επιβίωση μέσα σε αντίξοες συνθήκες και θα πρέπει και οι ίδιοι να πάρουν μαθήματα από όσα γίνονται
αλλά και εμείς θα πρέπει να παίρνουμε μαθήματα από όσους αγωνίζονται μέσα στο στόμα του φασιστικού γκρίζου λύκου
Από κει και πέρα όμως, ένα σημείο είναι το σημείο κλειδί που δεν φαίνεται να υπάρχει ή να θέλουν υπάρξει κοινό έδαφος
Αυτό που για μένα έχει τεράστια σημασία είναι ότι πάση θυσία το τουρκικό κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει εμπλοκή στα της Κύπρου
Οι τουρκοκύπριοι ουσιαστικά δεν δήλωσαν ποτέ ότι θέλουν να εκδιώξουν την τουρκία από την Κύπρο και το επιχείρημα τους είναι ότι την χρειάζονται για να τους προστατεύσει
Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με όλα όσα έγιναν χτες
Για μένα αυτό που είναι δεδομένο είναι ότι
πάντα αλλά πάντα το τουρκικό κράτος θα πρέπει να θεωρείται ως εν δυνάμει εχθρός.. για παράδειγμα δεν μπορεις να δεκτείς ποτέ ότι θα περνάνε αγωγοί μέσα από την τουρκία γιατί πολύ απλά το τουρκικό κράτος είναι παντελώς αναξιόπιστο
Αν και κατά τη γνώμη μου το κυπριακό δεν πρόκειται να λυθεί ποτέ αλλά απλά θα αλλάζει μορφές όπως άλλαξε το 1950, το 1955, το 1960 το 1963 το 1974 κλπ αυτό που έχει σημασία είναι να μπορέσεις να εξασφαλίσεις την όσο πιο περιορισμένη εμπλοκή του τουρκικού κράτους στην Κύπρο
Το θέμα του εποικισμού δεν είναι απλό και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται μόνο στο πλαίσιο των ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων…..
Ο εποικισμός είναι έγκλημα πολέμου και όχι μόνο, έχει να κάνει με την ίδια μας την επιβίωση, εμάς αλλά ακόμα και των τουρκοκυπρίων η οποίοι πλέον το βλέπουν ξεκάθαρα
Η συζήτηση για το κυπριακό όπως διεξάγεται, διεξάγεται με όρους καφενείου και συνθημάτων
Οι πλείστοι κυπρέοι είναι παντελώς αγράμματοι πολιτικά εκτός πραγματικότητας και ο «διάλογος» γίνεται με όρους γηπέδου, με τεράστιες ελληνικές σημαίες από την μια και γλυκανάλατες δοξασίες από την άλλη
Το μόνο επίσης σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει ειλικρίνια σε καμιά πλευρά
Κανένας δεν συζητά επί της ουσίας γιατί ακριβώς όλοι το πράττουν εκ του ασφαλούς
Για μένα το ιδανικό θα ήταν ένας ανοικτός διάλογος και ένα φόρουμ μεταξύ των κυπρίων εκτός των επαγγελματιών της πολιτικής για να αναπτυχθούν συζητήσεις επί της ουσίας και να ανταλλαγούν αληθινές ανησυχίες των απλών ανθρώπων
Προσωπικά δεν προβλέπω ότι θα υπάρξει υπογραφή οποιασδήποτε λύσης στο άμεσο μέλλον όποιος και να βγεί
γιατί κανένας δεν θα μπορέσει να σηκώσει το βάρος της
Διαβάζοντας το timeline μου καθημερινά, η πλειοψηφία των ειδήσεων αφορούν καταπάτηση δικαιωμάτων, στις ΗΠΑ κάθε μέρα κυκλοφορεί και από ένα βιντεο με την δολοφονία ενός άποπλου μαύρου από αστυνομικούς ή…
-osr- τίποτε δεν χαρίζεται..... όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά 