Η Ισλανδία την άνοιξη που μας πέρασε με δημοψήφισμα απέρριψε την προσπάθεια διάσωσης των χρεοκοπημένων τοκογλύφων τραπεζιτών και αρνήθηκαν οι κάτοικοι της μικρής αυτής χώρας να πληρώσουν από την τσέπη τους τους τοκογλύφους
Οι Ισλανδοί απέρριψαν για δεύτερη φορά με δημοψήφισμα, το σχέδιο επιστροφής $5 δισ. στη Μεγάλη Βρετανία και την Ολλανδία, στο διάστημα 2016 – 2046. Το χρέος αυτό προέκυψε από την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος στη χώρα το 2008 και η πρωθυπουργός προειδοποίησε για οικονομικό και πολιτικό χάος.
Τα καταμετρημένα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος δείχνουν ότι το 58% των ψηφοφόρων ψήφισε όχι, ενώ το 42% υποστηρίζει το σχέδιο και όλα δείχνουν ότι το θέμα θα λυθεί στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, με τους οικονομολόγους να κάνουν λόγο για αβεβαιότητα που πλήττει τις προσπάθειες εξόδου από την ύφεση. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι απέρριψαν το σχέδιο που υποχρεώνει τους φορολογούμενους να πληρώσουν για τα λάθη των τραπεζών.
«Ήταν η χειρότερη λύση που επελέγη. Η ψηφοφορία έχει χωρίσει το έθνος στα δύο»δήλωσε η πρωθυπουργός Johanna Sigurðardοttir, λέγοντας ότι ήταν αρκετά σαφές πως η πλευρά του “όχι” είχε κερδίσει. «Πρέπει να κάνουμε ό, τι μπορούμε για την πρόληψη πολιτικό και οικονομικό χάος, ως αποτέλεσμα αυτή την εξέλιξη», είπε, χωρίς να αναφέρει εάν η κυβέρνηση σχεδιάζει να παραιτηθεί.
Το χρέος προέκυψε όταν η Βρετανία και οι Κάτω Χώρες αποζημίωσαν τους υπηκόους τους που έχασαν τις αποταμιεύσεις στην Icesave, θυγατρική της Landsbanki, μία από τις τρεις ισλανδικές τράπεζες που κατέρρευσαν στα τέλη του 2008. Και οι δύο χώρες δήλωσαν απογοητευμένες από την ψηφοφορία.
«Είναι προφανώς απογοητευτικό το γεγονός ότι φαίνεται, πως ο λαός της Ισλανδίας έχει απορρίψει αυτό που ήταν μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του βρετανικού υπουργείο Οικονομικών Danny Alexander στο BBC. «Φυσικά και σεβόμαστε τη βούληση του λαού της Ισλανδίας σε αυτό το θέμα και τώρα θα πρέπει να μιλήσουμε με τους διεθνείς εταίρους με τους οποίους συνεργαζόμαστε, μεταξύ αυτών και την κυβέρνηση των Κάτω Χωρών. Φαίνεται πλέον ότι αυτή η διαδικασία θα τερματιστεί στα δικαστήρια”, είπε.
Ανάλογες ήταν οι δηλώσεις του Ολλανδού υπουργού Οικονομικών, Jan Kees de Jager. “Είμα πολύ απογοητευμένος που η συμφωνία δεν προχώρησε. Αυτό δεν είναι καλό ούτε για την Ισλανδία, ούτε για την Ολλανδία. Οι διαπραγματεύσεις τελείωσαν. Η Ισλανδία παραμένει υποχρεωμένη η πληρώσει. Το θέμα θα λυθεί στα δικαστήρια”, ανέφερε σε ανακοίνωσή του.
Η Ισλανδή πρωθυπουργός είπε ότι η Ισλανδία θα υπερασπιστεί τώρα την υπόθεσή της ενώπιον των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, με τη συνεργασία της ΕΕ και της εποπτικής αρχής της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών (EFTA). Οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι αυτή η λύση θα μπορούσε να είναι πιο δαπανηρή. Η EFTA έχει ήδη γνωμοδοτήσει σε πρώτο στάδιο ότι η Ισλανδία οφείλει να καταβάλει αποζημίωση.
Η απόφαση για δημοψήφισμα ελήφθη όταν, τον περασμένο Φεβρουάριο, ο πρόεδρος της νομοθετικής επιτροπής, αρνήθηκε να υπογράψει το νομοσχέδιο για την επιστροφή των χρημάτων. Το σχέδιο εκείνο είχε απορριφθεί στο πρώτο δημοψήφισμα του Μαρτίου. «Ξέρω ότι αυτό θα μας βλάψει πιθανώς διεθνώς, αλλά αξίζει να τοποθετηθώ» δήλωσε ένας 28χρονος ψηφοφόρος, αφού έριξε το “όχι” στην κάλπη. “Δεν είχα κανένα ρόλο στην πρόκληση αυτών των χρεών και δεν θέλω τα παιδιά μας να διατρέχουν τον κίνδυνο να πρέπει να τα πληρώσουν”, είπε ένας άλλος.
Πολιτικοί και οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η επίλυση του ζητήματος της Icesave, θα βοηθούσε την Ισλανδία να βγει από την ύφεση που προκάλεσε η κατάρρευση της Landsbanki και να επιστρέψει στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αγορές και να τερματίσει τους ελέγχους στις ροές κεφαλαίων που επιβλήθηκαν το 2008 για τη σταθεροποίηση του νομίσματος. Οι έλεγχοι έχουν αφήσει περίπου το ένα τέταρτο του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ισλανδίας στα χέρια των ξένων επενδυτών, πολλοί από τους οποίους πιθανόν να θελήσουν να αποσύρουν τα κεφάλαιά τους.
Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις. Η Moody έχει πει ότι μπορεί να μειώσει την πιστοληπτική ικανότητα της Ισλανδία στην περίπτωση ενός “όχι”. Αναλυτές της Standard & Poors λένε ότι μια αρνητική ψήφος, “θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε μια μακρά νομική διαδικασία και την περαιτέρω αβεβαιότητα για το τελικό δημοσιονομικό κόστος».
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 10-4-2011 από directNEWS.gr
http://www.skai.gr/news/world/article/166813/oi-islandoi-apofasizoun-na-min-plirosoun-trapezika-hrei-tou-2008/
Οι Ισλανδοί αποφασίζουν να μην πληρώσουν χρέη του 2008
10/04/2011 | 10:26Τελευταία Ενημέρωση: 11:03 10/04/2011
προηγούμενο1 από 1επόμενο
Στα δικαστήρια θα βρουν τώρα τις διαφορές τους, Βρετανία και Ολλανδία εναντίον της Ισλανδίας οι πολίτες της οποίας με πλειοψηφία 60% αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρέη τους προς τις δυο αυτές χώρες. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος χαρακτηριστήκε από το Λονδίνο ως «απογοητευτικό» ενώ ο Ολλανδός υπουργός οικονομικών δήλωσε ότι «ο χρόνος των διαπραγματεύσεων έληξε». Σύμφωνα με τον Υπουργό Οικονομικών της Ισλανδίας Στεινγριμουρ Σιγκφουσον η επίλυση της διαφορά στις αίθουσες των δικαστηρίων θα διαρκέσει τουλάχιστον ένα χρόνο.
Μετά την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος στην Ισλανδία Βρετανοί και Ολλανδοί καταθέτες έχασαν τα χρήματα τους. Οι κυβερνήσεις αποζημίωσαν τους πολίτες και στη συνέχεια ζήτησαν αυτά τα χρήματα περίπου 4 δισεκατομμύρια ευρώ από την κυβέρνηση της Ισλανδίας. Η Ισλανδική κυβέρνηση προχώρησε σε δημοψήφισμα το σαββατοκύριακο για να έχει το πράσινο φως των πολιτών αν συμφωνούν σε ένα σχεδιάγραμμα αποπληρωμής του χρέους σε Βρετανία και Ολλανδία. Με 90% των ψήφων καταμετρημένων το 59.1% ήταν αντίθετοι ενώ το 40.9% ήταν υπέρ της αποπληρωμής.
Ο Βρετανός υπουργός οικονομικών Ντάννυ Αλεξαντερ σχολίασε ότι «το θέμα θα πάει στο διεθνέ δικαστήριο». Ο Ολλανδός Υπουργός Οικονομικών Γιαν Κισ ντε Γιαγκερ δήλωσε ότι θα συμβουλευθεί και τη Βρετανική κυβέρνηση για τα επόμενα βήματα εναντίον της Ισλανδίας.
============================================
Μετά την απόρριψη διάσωσης των τοκογλύφων και την λήψη ουσιαστικών μέτρων φαίνεται ότι η Ισλανδία μέσα σε ελάχιστο χρόνο ανακπαμπτει
Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει
Του Γιώργου Δελαστίκ
Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».
Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.
Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.
Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.
Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:
Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.
Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).
Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.
Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία »έσωσε» τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».
Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.
«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»
Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα
Ενα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Οταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο. Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Οσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!
================================================
Το πιο σημαντικό όμως στην όλη ιστορία είναι το γεγονός ότι πλέον αυτή η μικρή χώρα των 300 χιλιάδων κατοίκων έβαλε ήδη σε εφαρμογή την άμεση δημοκρατία δηλαδή οι πολίτες να λαμβάνουν΄αμεσα αποφάσεις που τους αφορούν χρησιμοποιώντας το επαναστατικό εργαλείο του ιντερνετ
http://www.dramini.gr/?p=16606
Οι Ισλανδοί γράφουν ιστορία με το νέο Σύνταγμά τους – Ολοι οι πολίτες μέσω Facebook, Twitter, Youtube και μιας ειδικής ιστοσελίδας διαμορφώνουν τον καταστατικό χάρτη της χώρας
ΑΠΟ
ADMIN
– 15/08/2011ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΕ: ΚΟΣΜΟΣ
Αφού αρνήθηκαν να χρεωθούν τις «τοξικές» επενδύσεις και να αποζημιώσουν τις αγγλικές και ολλανδικές τράπεζες, οι 320.000 Ισλανδοί συμμετέχουν στη σύνταξη του νέου Συντάγματος για μεγαλύτερη διαφάνεια και ανάληψη ευθύνης από τους πολιτικούς αλλά και τους πολίτες.
Η άμεση δημοκρατία του αθηναϊκού χρυσού αιώνα ξαναγεννιέται, πολύ μακριά από το λίκνο της, στην παγωμένη Ισλανδία, όπου μετά το «στραπάτσο» του 2008 οι πολίτες συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση του νέου Συντάγματος της χώρας.
Η οικονομική κρίση που οδήγησε την Ισλανδία στην κατάρρευση είχε ως συνέπεια ο λαός των «ψαράδων» να αφυπνιστεί και να επαναστατήσει, όχι όμως βγαίνοντας στους δρόμους, αλλά παίρνοντας το μέλλον του στα χέρια του. Αφού έσυραν τον πρώην πρωθυπουργό Γκέιρ Χάαρντε στα δικαστήρια με την κατηγορία της βαριάς αμέλειας στην τραπεζική κρίση, και αρνήθηκαν να αποζημιώσουν τις αγγλικές και ολλανδικές τράπεζες για την επενδυτική φούσκα Icesave, οι 320.000 Ισλανδοί συμμετείχαν στη σύνταξη του νέου τους Συντάγματος μέσω Facebook, Twitter και Youtube, αλλά και την ειδική ιστοσελίδα που φτιάχτηκε για να ενημερώνονται για τις εξελίξεις και να σχολιάζουν καταθέτοντας τις δικές τους προτάσεις.
Το ισχύον Σύνταγμα της χώρας έχει αλλάξει επτά φορές μετά την ανεξαρτητοποίησή της από τη Δανία το 1944, ωστόσο οι βασικές του αρχές δεν έχουν αλλάξει από το 1874. Εδώ και δύο χρόνια είχαν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την αναθεώρηση του, ενώ η δημόσια διαβούλευση ξεκίνησε στις 6 Απριλίου, όταν ανέλαβε επισήμως τα καθήκοντά του το Συνταγματικό Συμβούλιο, μια 25μελής ομάδα πολιτών που εξελέγησαν από τον λαό και διορίστηκαν από τη Βουλή να μελετήσουν και να παρουσιάσουν το νέο νομοθέτημα.
3.500 προτάσεις
Οι 25 καθημερινά και μέχρι τις 29 Ιουλίου δέχονταν τα σχόλια και τις προτάσεις των συμπατριωτών τους μέσω Ιντερνετ, που έφτασαν τις 3.500. Το τελικό κείμενο παραδόθηκε στο Κοινοβούλιο και θα υποβληθεί σε δημοψήφισμα πριν επικυρωθεί. Τα 9 κεφάλαια και 114 άρθρα που απαρτίζουν το νέο Σύνταγμα διέπονται από μια έντονη διάθεση για μεγαλύτερη λαϊκή συμμετοχή, διαφάνεια και ανάληψη ευθύνης από τους πολιτικούς αλλά και τους πολίτες.
Ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε σύρθηκε στα δικαστήρια με την κατηγορία της βαριάς αμέλειας στην τραπεζική κρίση.
Στο κείμενο ρυθμίζονται με μεγάλη λεπτομέρεια οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες, όπου εισάγονται καινούργια στοιχεία, όπως λόγου χάρη το γεγονός πως μια πρόταση μομφής εναντίον πρωθυπουργού (οι πρωθυπουργοί εκλέγονται από το Κοινοβούλιο) θα πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύεται από εισήγηση για το πρόσωπο που θα τον αντικαταστήσει. Αναφέρεται ακόμη ότι ουδείς υπουργός δύναται να παραμείνει στο ίδιο αξίωμα για περισσότερα από 8 χρόνια, ενώ όποιος γίνεται μέλος της κυβέρνησης θα πρέπει αυτομάτως να εγκαταλείπει τη βουλευτική του ιδιότητα.
Συλογική ευθυνη
Η καινοτομία και παντελής έλλειψη των συμβατικών αγκυλώσεων που έχουν τα κλασικά ευρωπαϊκά συνταγματικά κείμενα είναι εμφανής ήδη από την εισαγωγή: «Εμείς, που κατοικούμε στην Ισλανδία, θέλουμε να δημιουργήσουμε μια δίκαιη κοινωνία, όπου όλοι είναι ίσοι.
Η διαφορετική καταγωγή μας, μας κάνει πιο πλούσιους ως σύνολο και μαζί έχουμε την ευθύνη για την κληρονομιά στις επόμενες γενιές, τη γη και την ιστορία, τη φύση, τη γλώσσα και τον πολιτισμό».
Για κάθε νόμο
Δημοψήφισμα εφόσον το ζητήσουν 10 στους 100 ψηφοφόρους
Το νομοθέτημα συμπεριλαμβάνει αρκετά νέα στοιχεία που διασφαλίζουν το δικαίωμα του κοινού να λαμβάνει μέρος στις αποφάσεις και να διαδραματίζει ρόλο στο νομοθετικό έργο. Για παράδειγμα, υπάρχει η πρόβλεψη να γίνεται δημοψήφισμα για οποιοδήποτε νομοσχέδιο αρκεί να το επιθυμεί το 10% του εκλογικού σώματος, ενώ το 2% των εκλογέων έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή.
Η άμεση δημοκρατία μπαίνει δηλαδή σε πρακτική εφαρμογή. Παρότι το νέο Σύνταγμα αναγνωρίζει την υποχρέωση της Ισλανδίας να μετέχει σε διεθνείς Οργανισμούς και να υπακούει στους κανόνες τους, ορίζει ρητά ότι στην περίπτωση που το Κοινοβούλιο θέλει να επικυρώσει συνθήκη από την οποία θα απορρέει μεταβίβαση της κυριαρχίας σε κάποιον Οργανισμό, ο μόνος αρμόδιος για να λάβει αυτή την απόφαση θα είναι ο λαός μέσω δημοψηφίσματος.
Οι διεργασίες που οδήγησαν στην κατάρτιση του Συντάγματος ήταν μακρόχρονες και πέρασαν από? σαράντα κύματα. Αρχικά είχε αποφασιστεί η εκλογή μιας ομάδας 25 έως 31 ατόμων, που θα λειτουργούσαν σαν «μίνι» αναθεωρητικό Κοινοβούλιο. 522 Ισλανδοί έβαλαν υποψηφιότητα, 30% εκ των οποίων ήταν γυναίκες και το 70% άνδρες.
Η εγκυρότητα της εκλογικής διαδικασίας αμφισβητήθηκε και το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν ήταν σύννομη για εντελώς διαδικαστικούς λόγους. Η κυβέρνηση, ωστόσο, είχε δεσμευτεί ότι το αρχαιότερο Κοινοβούλιο του κόσμου -ιδρύθηκε το 930 μ.Χ.- θα ήταν αυτό που θα επανέφερε την άμεση δημοκρατία και θα επέτρεπε στους πολίτες να συμμετέχουν στη διαμόρφωση του νέου Συντάγματος.
Οπότε αναζήτησε μια διαφορετική λύση προκειμένου να υλοποιήσει τη δέσμευσή της. Στις 24 Φεβρουαρίου, λοιπόν, η συμβουλευτική ομάδα που συγκλήθηκε για λογαριασμό του Κοινοβουλίου, απεφάνθη ότι η Βουλή θα μπορούσε να ορίσει ένα συνταγματικό συμβούλιο, όπερ και εγένετο.
Μέλη του συμβουλίου διορίστηκαν εκείνοι που συγκέντρωσαν τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων στην ακυρωθείσα εκλογική διαδικασία και έτσι δεν υπήρξαν επί της ουσίας καθυστερήσεις.
Το συμβούλιο ανέλαβε αμέσως δράση και παρέδωσε μέσα σε τρεις μόλις μήνες το κείμενο, το οποίο θα είναι το πιο πρωτοποριακό που έχει υιοθετήσει ευρωπαϊκή χώρα.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
madam@pegasus.gr
==============================================================
Το μεγαλύτερο ερώτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί γιατι προφανώς δεν βολεύει αυτούς που ελέγχουν το υπάρχον σύστημα τάχα αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας
ειναι το γιατί για ποιο λο΄γο πρέπει να υπάρχουν τόσο τεράστια κράτη;
Για ποιο λόγο πχ πρέπει να υπάρχει η Γερμανία των 80 εκατομυρίων ανθρώπων όπου μάλιστα μόλις ένας άνθρωπος πχ η Μέρκελ θα λαμβάνει μαζί με μια ντουζίνα άλλους ανθρώπους αποφάσεις που αφορούν αυτά τα 80 εκατομύρια
εδώ παραθέτω κάποιες σκέψεις για τον τρόπο που θα μπορούσαν να οργανωθούν μικρές κοινότητες όπου συναινετικά θα μπορούν να αποφασίζουν για θέματα που τους αφορύν άμεσα
ο διάλογος γίνεται με τον αχιλλέα και σε αυτόν απευθύνομαι πολλές φορές στα σχόλια μου
δεν πιστεύω σε καμιά περίπτωση ότι οι άνθρωποι ΠΡΕΠΕΙ να κάνουν ότιδήποτε
αυτή είναι η ουσία………… ότιδήποτε κάνουν οι άνθρωποι να είναι προιόν επιλογής και ελεύθερης συναίνεσης με τους άλλους ανθρώπους
αυτές οι θεωρίες που δεν είναι δικές μου φυσικά αλλά τις οποίες ασπάζομαι, λένε ότι εφόσον ο ανθρώπος είναι σε μεγάλο βαθμό προιόν του περιβάλλοντος του στο οποίο μεγάλωσε και ζει
τότε αν αλλάξει αυτό το περιβάλλον οποίο τον καθορίζει ο άνθρωπος θα λειτουργεί διαφορετικά
ένας άνθρωπος πάει και διαπράττει ληστεία για τα λεφτά, δολφονεί για τα λεφτά, οι πλείστοι άνθρωποι είναι μισθωτοί σκλάβοι δηλαδή κάνουν μια δουλειά καταναγκαστικά που δεν τους αρέσει για κάποιον άλλο ώστε να πάρουν κάποια λεφτά για να ζήσουν
η ποιότητα ζωής των πλείστων ανθρώπων μέσα σε αυτό το περιβάλλον είναι πολύ χαμηλή
ο πλούτος που παράγεται σήμερα αρκεί για να ζουν αξιοπρεπέστατα πολύ πέραν των 6 δισεκατομυρίων ανθρώπων του πλανήτη
απλά το 1% καρπωνεται εις βάρος των άλλων σχεδόν το 40% του πλούτου
αν ένας άνθρωπος έχει εξασφαλισμένη στέγη φαγητό αξιοπρεπή διαβίωση για αυτόν και την οικογένεια του τότε έχεις αποκόψει τον μεγαλύτερο παραγοντα δημιουργίας εγκλημάτων
και ο άνθρωπος πλέον απελευθερωμένος από το άγχος της επιβίωσης θα πράττει ελεύθερα αυτό που τον ευχαριστεί
έχει γραφτεί πάρα πολλές φορές και σε άλλες συζητήσεις, ο άνθρωπος δεν χρειάζεται το κίνητρο του κέρδους για να σκεφτεί να παράξει να δημιουργήσει,
εσύ πχ μπαίνεις σε αυτή την διαδικασία να διαβάσεις να σκεφτείς και να γράψεις χωρίς να έχεις κανένα απολύτως οικονομικό χρηματικό κέρδος
απλά και μόνο από ενδιαφέρον
καμιά επιστήμη δεν αναπτύχθηκε επειδή τάχα οι επιστήμονες ειχαν κέρδος
αντίθετα μάλιστα, ο Γαλιλέος κινδύνευσε να χάσει την ζωή του από τους παπάδες στην ιερά εξέταση επειδή υποστήριζε επιστημονικά μετά από μελέτες και έρευνες ότι η γη είναι στρογγυλή και γυρίζει
η τεχνολογία που έχει ήδη αναπτυχθεί σήμερα επιτρέπει στους ανθρώπους να ασχολούνται με ολοένα και πιο δημιουργικές εργασίες που επιθυμουν να κάνουν αφήνοντας τις πλείστες στις μηχανες
“εσύ πχ μπαίνεις σε αυτή την διαδικασία να διαβάσεις να σκεφτείς και να γράψεις χωρίς να έχεις κανένα απολύτως οικονομικό χρηματικό κέρδος
απλά και μόνο από ενδιαφέρον
καμιά επιστήμη δεν αναπτύχθηκε επειδή τάχα οι επιστήμονες ειχαν κέρδος”
ναι σήμερα σε συνθήκες καπιταλισμού οι επιστήμονες υποχρεώνονται από το παρόν σύστημα να βρουν λίρες για να κάνουν τα πειράματα τους
αυτό λέω και γω…………. ενώ δεν είναι εκ της φύσεως απαραίτητες οι λίρες κλπ για να δημιουργηθούν τέτοια πειράματα,
το παρόν σύστημα που είναι δημιουργημένο έτσι για να καρπώνονται οι λίγοι το τεράστιο πλούτο που παράγουν οι πολλοί
εξαναγκάζει τους επιστήμονες να πρέπει να αγοράσουν τα υλικά για να διεξάγουν τα πειράματα τους
το κατάλαβες τώρα;
δεν χρειάζεται χρήμα για να οργανωθεί και να λειτουργήσει μια κοινωνία
όπως δεν χρειάζεται το κίνητρο του χρηματικού οφέλους για να δημιουργήσει ο άνθρωπος
οι άνθρωποι θα γίνονται γιατροί αρχιτέκτονες πολιτικοί μηχανικοί φυσικοί χημικοί κλπ κλπ επειδή θέλουν και επειδή αγαπούν αυτό που σπουδάζουν
με την σημερινή τεχνολογία οι άνθρωποι μπορούν να παράγουν τα πλείστα αγαθά με τις μηχανές οι οποίες αναλαμβάνουν τις σκληρές και επώδυνες δουλειές
όλοι οι άνθρωποι σε μια τέτοια κοινωνία, η οποία δεν χρειάζεται να είναι σε μέγεθος τεράστια αλλά μπορεί να αποτελείται από κοινότητες λίγων χιλιάδων ανθρώπων με πολλές ομοσπονδίες κοινοτήτων οι οποίοι αμεσοδημοκρατικά θα ψηφίζουν τους εκπροσώπους τους και θα μπορούν να τους ανακαλούν ανά πάσα στιγμή όπως αυτοί αποφασίζουν θα μπορούν να αποφασίζουν για το τι θέλουν
με τον πλούτο που υπάρχει σήμερα όλοι οι άνθρωποι μπορεί να έχουν στέγη και φαγητό
κοίταξε να δεις παλληκαράκι μου, μιλάμε σε άλλα μήκη κύματος αυτό είναι προφανές
που τζαμέ τζαι τζει αυτή είναι η ουσία των όσων λέω
το σύστημα αυτό γιόκκα μου που δεν λειτουργεί για τον απλό άνθρωπο πρέπει να ανατραπεί
αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιήσουν πρώτα την δύναμη που έχουν και αυτό μπορεί να γίνει με εναλλακτική ενημέρωση κόντρα στις μαλακίες των κατεστημένων μέσων μαζικής εξαπάτασης
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=3U_IiUL4ws0
και δεύτερον όταν αντιληφθούν την δύναμη τους ότάν είναι ενωμένοι μπορούν να διαλύσουν τα πάντα στο σημερινό σαθρό σύστημα που φροντίζει μόνο για τους πολύ λίγους
τι θα κάνουν οι εργοστασιάρχες χωρίς εργάτες να λειτουργούν τα εργοστάσια τους;
σκατά θα γίνουν
η επάνασταση έρχεται πρώτα στα μυαλά και μετά γινεται πράξη
στην καταλωνία της ισπανίας το 1936 έγινε η πρώτη απόπειρα και πέτυχε μέρχι που την κατέστειλαν οι φασίστες με τους λεγόμενους “δημοκράτες”και τους λεγόμενους “κομουνιστές”
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qNYCfmWIWV0
1 εκατομύριο άνθρωποι απαλλοτριωσαν τα μέσα παραγωγής και εφάρμοσαν την κοινοκτημοσύνη
στην αργεντινή εφαρμόστηκε ήδη σε πολλά εργοστάσιο η κοινοκτημοσύνη τα οποία λειτουργούν χωρίς αφεντικό
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=e3el_MHZYMc
εργοστάσια χωρίς αφεντικό δεν ειναι μόνο αυτό της ζάνον αλλά πολλά εργοστάσια ακολούθησαν το παράδειγμα των ανθρώπων αυτών και τώρα λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο
κάθε μέσο παραγωγής πλούτου δηλαδή εργοστάσιο παράγει συγκεκριμένα αγαθά, πχ της ζάνον παράγει κεραμικά, ένα άλλο εργοστάσιο θα παράγει έπιπλα κλπ
όπως έγραψα και πιο πάνω οι κοινωνίες θα μπορούν να λειτουργούν σε μικρά κομμάτια πχ 5000 ανθρώπων και από κει και πέρα πιο μεγάλες κοινότητες ενωμένα σε ομοσπονδίες κοινοτήτων με εκπροσώπους εκλελεγμένους αμεσοδημοκρατικά με συγκεκριμένους όρους εντολής άμεσα ανακλητούς όπως μπορούν να αποφασίσουν οι άνθρωποι το πως θα γίνεται αυτό
οπότε οι κοινότητες αυτές μπορούν να καθορίσουν πολύ εύκολα βάσει των αναγκών τους αφού όλοι έχουν ανάγκη από έπιπλά κλπ
δεν θα υπάρχουν ιδιωτικές επιχειρήσεις όπως είναι σήμερα αλλά τα μέσα παραγωγής θα παράγουν προιόντα τα οποία θα διανέμονται σε όλους όπως αυτό θα συμφωνηθεί μεταξύ των ανθρώπων
έτσι αν πχ μια κοινότητα ως επί το πλείστον παράγει αγροτικά προιόντα, φρούτα λαχανικά κλπ θα τα διανέμει αυτά και σε άλλες κοινότητες οι οποίες παράγουν έπιπλά, αυτοκίνητα κλπ
άλλες κοινότητες μπορεί να έχουν κτηνοτροφικές μονάδες κλπ κλπ
να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι μιλάμε για μια συγχρονη βιομηχανοποιημένη κοινωνία όπου η μηχανή θα είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι το αντίθετο
οι άνθρωποι θα παράγουν όσα χρειάζονται αυτοί βάσει των αναγκών που αυτοί θα αποφασίσουν
δηλαδή η μάξιμουμ παραγωγή για μεγιστοποίηση του κέρδους του αφεντικού δεν θα είναι αυτοσκοπός όπως είναι σήμερα
από κει και πέρα είναι αυτονόητο ότι όλοι οι άνθρωποι θα έχουν το δικό τους σπιτι το αυτοκίνητο τους την μοτόρα το ποδήλατο κλπ κλπ
αυτονόητο είναι επίσης ότι οι ανάγκες του κάθε άνθρωπου είναι διαφορετικές από κάποιον άλλο, έτσι ο ένας μπορεί να θέλει μια καλή μοτόρα να κάνει μοτοκρος ή να ασχολείτα με την ποδηλασία κλπ
αυτά είναι θέματα που μπορούν να συμφωνηθούν μεταξύ των ανθρώπων και πολύ εύκολα μπορεί να διευθετηθούν
και ο λόγος που θα είναι εύκολο είναι γιατί πλέον οι άνθρωποι δεν θα ενεργούν με κίνητρο το προσωπικό τους κέρδος και μόνο, σε μια ανταγωνιστική κοινωνία, ο θάνατος σου η ζωή μου, όπως ειναι σήμερα
αφού θα έχει εξασφαλίσει φαγητό στέγη δεν θα υπάρχει καταναγκασμός σε δουλειές που δεν θέλει να κάνει όπως είναι σήμερα, δηλαδή δεν θα είναι μισθωτός σκλάβος γεμάτος νεύρα άγχος για την επιβίωση και μίσος για το αφεντικό του
στην france telecom μια από τις μεγαλύτερες εταιρείας τηλεφωνίας στην ευρώπη τον τελευταίο χρόνο από την αφόρητη πίεση για ολοένα και περισσότερη παραγωγή πέραν των 24 ανθρώπων έχουν αυτοκτονήσει
υπάρχουν πολλοί παράμετροι για το πως λειτουργεί σήμερα το σύστημα και το πως οι άνθρωποι καπιέζονται
πολύ ευχαρίστως να σου τις αναφέρω αλλά ψάξε το και συ λίγο
δες πχ το Zeitgeist Adendum που βάζω στα προτεινόμενα ντοκυμαντέρ ειδικά το δεύτερο μέρος
και άλλα πολλά
“Το 1953 εκλέγεται σε απόλυτα δημοκρατικές εκλογές στο Ιραν ο Μόσσαντεχ ο οποίος εθεωρείτο η “ελπίδα της δημοκρατίας” στην μέση ανατολή αλλά και ευρύτερα στον κόσμο
ακόμα και το περιοδικό TIME τον είχε ανακηρύξει “man of the year”
και θεωρούσε ότι το πετρέλαιο της χώρας ανήκει πρωτίστως στον ιρανικό λαό
και ότι αν οι ξένες εταιρείες ήθελαν να κάνουν χρήση του πετρελαίου του ιρανικού λαού τότε θα έπρεπε να πληρώνουν στον ιρανικό λαό πολύ περισσότερα από όσα πλήρωναν μέχρι τότε!
Αυτό φυσικά δεν άρεσε στις αγαπημένες μας εταιρείες που δεν έχουν φυσικά πατρίδα αλλά ως επί το πλείστον προέρχονται από την νέα μήτρα του καπιταλισμού το αμέρικα και συγκεκριμένα τις ηπα
οι δειλοί βρωμεροί καπιτάλες ηπα φοβόντουσαν να πράξουν αυτό που συνήθως έπρατταν εναντίον αδύναμων χωρών όπως πχ το Βιετνάμ δεν έστειλαν στρατό, αλλά αντ αυτού έστειλαν τον πράκτορα της CIA Κέρμιτ Ρούσβελτ με πολλά εκατομύρια δολάρια στις αποσκευές του ώστε να διαφθείρει τους κατάλληλους “αξιωματούχους”
να προκληθεί “επανάσταση” κατά του “διδάκτορα” (ring a bell που λένε και στα αγγλικά χωριά; ) ώστε να επανέλθει η ομαλότητα
δηλαδή οι εταιρείες να γαμάνε τον λαό να βγάζουν εκατομύρια και ο λαός να δουλεύει σαν μαλάκας σκλάβος για να τα τρώνε οι λεβέντες καπιτάλες στο αμέρικα εις τα ευρώπας και οι τόπακες βρωμισμένοι
Η επανάσταση πέτυχε once again και ο αγαπημένος σάχης πήρε την εξουσία και το αμέρικα το πετρέλαιο και τα ντόλαρς
achilleas
-osr- τίποτε δεν χαρίζεται..... όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά 