Η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Google η οποία υποχρεώθηκε να διαγράψει προσωπικά δεδομένα Ισπανού πολίτη
Το Δικαίωμα στην λήθη και το δικαίωμα όλων μας να ζητήσουμε την διαγραφή προσωπικών δεδομένων μας που βρίσκονται σε μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο.
Στις 25 Μαΐου 2018 τίθεται σε άμεση εφαρμογή σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ και φυσικά και στην Κύπρο, ο Κανονισμός 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 2016 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων).
Υπενθυμίζουμε ότι οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί είναι υποχρεωτικής εφαρμογής και ενσωματώνονται άμεσα σε όλα τα εθνικά δίκαια των κρατών μελών της ΕΕ.
Τον Κανονισμό μπορείτε να τον βρείτε σε αυτόν τον σύνδεσμο:
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=celex%3A32016R0679
Κάτι σημαντικό που μας αφορά όλους είναι το δικαίωμα στην λήθη που ορίζεται στο άρθρο 17 του Κανονισμού
«Δικαίωμα διαγραφής («δικαίωμα στη λήθη»)
1. Το υποκείμενο των δεδομένων έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τον υπεύθυνο επεξεργασίας τη διαγραφή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση και ο υπεύθυνος επεξεργασίας υποχρεούται να διαγράψει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση»
Μια πάρα πολύ σημαντική απόφαση είναι αυτή του Δικαστηρίου της ΕΕ με την οποία η Google εξαναγκάστηκε να διαγράψει προσωπικά δεδομένα Ισπανού πολίτη και τα οποία ευρίσκονταν αδικαιολόγητα και παράνομα στις μηχανές αναζήτησης της.
Η διαφορά της δίκης αυτής ανέκυψε όταν ο M. Costeja González, ισπανικής
ιθαγένειας και κάτοικος Ισπανίας, υπέβαλε στην ισπανική αρχή προστασίας
δεδομένων καταγγελία κατά της La Vanguardia Ediciones SL, η οποία
εκδίδει καθημερινή εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας, για τον λόγο ότι όταν κάποιος
εισήγαγε το ονοματεπώνυμο του στη μηχανή αναζήτησης της Google εμφανίζονταν
σύνδεσμοι προς δύο σελίδες της εφημερίδας La Vanguardia, στις οποίες
περιλαμβανόταν ανακοίνωση για πλειστηριασμούς ακινήτων μετά από κατάσχεση
που του επιβλήθηκε λόγω οφειλών σε ταμείο κοινωνικής ασφάλισης. Ο καταγγέλων
επισήμανε ότι η διαδικασία κατάσχεσης που είχε κινηθεί εναντίον του είχε ήδη
ολοκληρωθεί και διευθετηθεί, και ότι οποιαδήποτε μνεία αυτής ήταν περιττή. Ζήτησε,
δε, αφενός, να υποχρεωθεί η La Vanguardia να απαλείψει ή να τροποποιήσει τις ως
άνω σελίδες, ώστε να μην εμφανίζονται τα σχετικά με αυτόν δεδομένα προσωπικού
χαρακτήρα και να υποχρεωθεί η Google Spain ή η Google Inc. να διαγράψει ή να
αποκρύψει τα προσωπικά δεδομένα του, ώστε να μην εμφανίζονται στα
αποτελέσματα αναζήτησης και να μην περιλαμβάνονται πλέον σε συνδέσμους της La
Vanguardia.
Το ΔΕΕ δέχθηκε ότι σε περιπτώσεις όπως αυτή της κύριας δίκης που αφορά την εμφάνιση, εντός του καταλόγου αποτελεσμάτων που προκύπτει όταν ο χρήστης του διαδικτύου
πραγματοποιεί αναζήτηση βάσει του ονοματεπωνύμου του υποκειμένου των
δεδομένων με τη χρήση της υπηρεσίας Google Search, συνδέσμων προς δύο
σελίδες των προσβάσιμων στο διαδίκτυο αρχείων καθημερινής εφημερίδας, οι οποίες
περιλαμβάνουν το ονοματεπώνυμο του υποκειμένου αυτού και αφορούν
πλειστηριασμούς ακινήτων κατόπιν κατάσχεσης που επιβλήθηκε λόγω
κοινωνικοασφαλιστικών οφειλών, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, λαμβανομένου υπόψη,
αφενός, του ευαίσθητου χαρακτήρα των πληροφοριών που περιλαμβάνονται στις
ανακοινώσεις αυτές για την ιδιωτική ζωή του εν λόγω υποκειμένου και, αφετέρου, του
γεγονότος ότι η αρχική δημοσίευση των σελίδων έλαβε χώρα προ δεκαέξι ετών, το
υποκείμενο των δεδομένων έχει βασίμως δικαίωμα να πάψουν οι πληροφορίες αυτές
να συνδέονται με το ονοματεπώνυμό του μέσω τέτοιου καταλόγου. Και με τη σκέψη
αυτή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στο βαθμό που δεν υφίστανται ιδιαίτεροι λόγοι
που να δικαιολογούν υπέρτερο συμφέρον του κοινού για πρόσβαση, μέσω
αναζήτησης, στις ως άνω πληροφορίες, στοιχείο το οποίο εναπόκειται πάντως στο
αιτούν δικαστήριο να ελέγξει, το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί, δυνάμει των
άρθρων 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46, να
απαιτήσει την απάλειψη των εν λόγω συνδέσμων από τον κατάλογο αποτελεσμάτων.
Η άμεση συνέπεια της νομολογίας αυτής είναι ότι οι μηχανές αναζήτησης
πρέπει να «φιλτράρουν» τα αποτελέσματα των αναζητήσεων που εμφανίζουν, όταν,
μετά από αίτημα ενός προσώπου, τίθεται το ζήτημα της προστασίας της ιδιωτικής
ζωής του. Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι οι μεσάζοντες παροχής υπηρεσιών της
κοινωνίας της πληροφορίας θα οδηγηθούν στην άσκηση λογοκρισίας στο
περιεχόμενο που δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο, καθώς δεν είναι οι ίδιοι που
δημοσιεύουν τις σχετικές πληροφορίες, απλώς διευκολύνουν τους χρήστες του
Διαδικτύου στην αναζήτησή τους.
Ως εκ τούτου, οι φορείς παροχής υπηρεσιών μηχανών αναζήτησης δεν
μπορούν πλέον να αγνοούν τα αιτήματα των προσώπων που θίγονται από τις
υπηρεσίες που παρέχουν και, συγκεκριμένα, από τη δυνατότητα που δίδεται με την
αναζήτηση με βάση το όνομα ενός προσώπου να προκύπτει το πλήρες προφίλ του
και, ιδίως, αρνητικές πληροφορίες, για τις οποίες το πρόσωπο αυτό έχει ένα
δικαιολογημένο ενδιαφέρον να περιέλθουν στη λήθη
-osr- τίποτε δεν χαρίζεται..... όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά 