Σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαικού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην
STANDARD VERLAGSGESELLSCHAFT MBH (no. 2) v. AUSTRIA (Application no. 37464/02)
ημερομηνίας 22.2.2007 το ΕΔΑΔ επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι οι δημοσιογράφοι ακόμα και όταν αναφέρονται σε πολιτικούς αρχηγούς για θέματα της επίσημης αρμοδιότητας τους οφείλουν να παραθέτουν την αντίθετη άποψη, να διασταυρώνουν τα στοιχεία που έχουν και να μην βασίζονται μόνο σε μια πηγή πληροφοριών, να προβαίνουν σε ανεξάρτητο έλεγχο όταν αναμεταδίδουν είδηση που μετέδωσε άλλος φορέας.
Σε αυτή την απόφαση καθίσταται σαφές ότι η παραβίαση βασικών δεοντολογικών κανόνων συνιστά έναν επιπρόσθετο λόγο για τον οποίο ακόμα και όταν κάποιος αναφέρεται σε πολιτικό αρχηγό, όταν μεταδίδει ανακριβείς πληροφορίες χωρίς να παραθέτει την αντίθετη άποψη και χωρίς να έχει διεξάγει ανεξάρτητο έλεγχο των πληροφοριών η πλάστιγγα γέρνει εναντίον του.
Έκανα πλήρη ανάλυση της καταδικαστικής απόφαση του ΕΔΑΔ εναντίον της Κύπρου όταν ο Ονουφρίου έκανε προσφυγή σε αυτό.
Κατδίκη της Κύπρου από το ΕΔΑΔ 24407/04 Ο Ονουφρίου υπέστη βασανισμό και εξευτελιστική μεταχείριση από το κράτος….ΔΕν πιστεύκω ούτε λέξη από όσα λέει ο Ιωνάς και η αστυνομία περί επικινδυνότητας G3 κλπ του, όλως τυχαίως μετά τα του ΓΣΠ!!! Ο μόνος επικίνδυνος είναι το κράτος και η αστυνομία
Ο άνθρωπος αυτός βασανίστηκε και εξευτελίστηκε, στερήθηκε την οικογένεια του και παρέμεινε στην απομόνωση σε ένα σκοτεινό κελί επί 47 μέρες!!
Το ΕΔΑΔ απέρριψε παντελώς τα ψέματα του κυπριακού κράτους σε σχέση με τις συνθήκες κράτησης του
Το κυπριακό κράτος είπε ότι η προσφυγή του θα πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη γιατί τάχα δεν εξάντλησε τα εσωτερικά ένδικα μέσα, δηλαδή δεν πήγε πρώτα στα κυπριακά δικαστήρια
Το Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απλά είπε το εξής
54. Όσον αφορά στη δυνατότητα προσφυγής, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι, η αίτηση για να υποβληθεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να αποδείξει ότι υπήρξε διοικητική ή εκτελεστική απόφαση, πράξη ή παράλειψη υποκείμενη σε προσβολή. Στην προκείμενη περίπτωση, δεν είναι σαφές ότι η απόφαση του Διευθυντή Φυλακών να θέσει τον αιτητή σε απομόνωση και να περιορίσει τα δικαιώματα επισκέψεών του ή ότι η απόφαση για έλεγχο της αλληλογραφίας του αποτελούν πράξεις που επιτρέπουν στο Ανώτατο Δικαστήριο να ασκήσει την αναθεωρητική του δικαιοδοσία. Σε αυτό το σημείο, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι, στο πλαίσιο ξεχωριστής αίτησης που κατέθεσε ο αιτητής ενώπιον του Δικαστηρίου (αρ. 42432/07 Andreas Onoufriou v. Cyprus ), ο αιτητής έδωσε λεπτομερή στοιχεία για μια προσπάθειά του να προσβάλει απόφαση του Διευθυντή Φυλακών για περιορισμό του δικαιώματος επισκέψεών του. Σε αυτή την περίπτωση το Ανώτατο Δικαστήριο συμπέρανε ότι η σχετική απόφαση δεν αποτελεί «διοικητική πράξη» που να του επιτρέπει την άσκηση αναθεωρητικής δικαιοδοσίας. Τέλος, το Δικαστήριο επεσήμανε ότι η Κυβέρνηση δεν αναφέρθηκε σε οποιεσδήποτε κρίσεις ή αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπου οποιαδήποτε απόφαση τέτοιου περιεχομένου στην υπό εξέταση υπόθεση έχει προσβληθεί επιτυχώς δια προσφυγής δυνάμει του Άρθρου 146 (βλ. Apostol, που αναφέρεται ανωτέρω § 38). Υπό αυτές τις συνθήκες, το Δικαστήριο δεν έχει πεισθεί ότι το Άρθρο 146 του Συντάγματος προσέφερε αποτελεσματική θεραπεία στον αιτητή στο πλαίσιο των παραπόνων του.
με απλά λόγια ο άνθρωπος αυτός δεν είχε ουσιαστικά τρόπο να πάει σε κυπριακό δικαστήριο αφού το ίδιο το Ανώτατο Δικαστήριο δεν του επέτρεπε καθότι η απόφαση του διευθυντή των κεντρικών φυλακών δεν αποτέλει διοικητική πράξη!!!!! και άρα δεν μπορεί να την προσβάλει
εν τέλει το ΕΔΑΔ απέρριψε πανηγυρικά τις ενστάσεις της κυβέρνησης αποδεχόμενος την προσφυγή του Ονουφρίου
56. Οι αντιρρήσεις της Κυβέρνησης ως προς τη μη εξάντληση των εσωτερικών θεραπειών πρέπει να απορριφθεί. Επιπλέον, έχοντας κατά νου τους ισχυρισμούς των διαδίκων, το Δικαστήριο κρίνει ότι το παράπονο δεν είναι προδήλως αβάσιμο κατά την έννοια του Άρθρου 35 § 3 της Σύμβασης. Δεν έχουν εντοπισθεί άλλοι λόγοι για να κηρυχθεί το εν λόγω παράπονο απαράδεκτο. Επομένως, πρέπει να κηρυχθεί αποδεκτό.
======
Ο Ονουφρίου ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ έχει υποστεί βασανιστήρια και εξευτελιστική μεταχείριση από το κυπριακό κράτος την αστυνομία την υπηρεσία κεντρικών φυλακών και επίσης ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ πλέον είπε ΨΕΜΑΤΑ ενώπιον του ΕΔΑΔ για ό,τι αφορούσε την υπόθεση του Ονουφρίου
Στον πλέον υψηλό επίπεδο το κράτος της Κύπρου καταδικάστηκε για σπορά ψευδών ειδήσεων
Ο Ονουφρίου ΔΙΚΑΙΩΣ έχει κινήσει σωρεία αγωγών κατά του κυπριακού κράτους και κατά συγκεκριμένων αξιωματούχων που συμμετείχαν στον βασανισμό του και ζητά αποζημιώσεις
Ας δούμε τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ πως έχουν μέχρι στιγμής
Όλη η Κύπρος ήταν ανάστατη από τα επεισόδια που έλαβαν χώρα στο ΓΣΠ τον σοβαρό τραυματισμό οπαδού που έχασε το μάτι και ο τύπος που κάμνει τον υπουργό δικαιοσύνης ήταν στημένος στον τοίχο όπως τζαι η ηγεσία της αστυνομίας
Και ξαφνικά από το πουθενά, μας προκύπτει η υπόθεση Ονουφρίου
μαθαίνουμε ότι τάχα πήγαν να τον συλλάβουν γιατί υπήρχαν δήθεν υποψίες ότι κρύβει όπλα στο σπίτι του
ΑΡΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΤΑΧΑ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΠΑΝΟΠΛΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΤΖΕΡΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΑΚΡΟΒΟΛΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΟΡΟΦΕΣ ΚΛΠ ΗΤΑΝ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΟΠΛΑ
και εκεί αρχίζουν τα τραγελαφικά ότι τάχα κατάφερε ο Ονουφρίου να ξεφύγει από όλους αυτούς με ένα G3 στο χέρι ΠΕΖΟΣ!!! και να τους διαφύγει
και αμέσως να βγαίνει ο τύπος που κάμνει τον υπουργό ιωανάς μαζί με τον τύπο της αστυνομίας να λένε για το πόσο επικίνδυνος είναι αυτός ο άνθρωπος και ότι αυτό και εκείνο τζαι έτσι κι γιουβέτσι
Οι δημοσιοΚαφροι της κύπρου τι έκαναν;;;
Αντί να διεξάγουν έρευνα, να μελετήσουν όλα τα στοιχεία, πχ ότι ενδεχομένως οι κωλόμπατσοι ο ιωανάς να μην λένε όλη την αλήθεια και ότι ίσως κάτι να κρύβεται πίσω από όλη αυτή την ιστορία απλά αναμετέδιδαν το δελτίο τύπου της αστυνομίας και του τύπου που κάμνει τον υπουργό!
Χωρίς καμιά επιφύλαξη άρχισαν να μεταφέρουν τις φαιδρότητες άλλως μαλακίες περί επικινδυνότητας του Ονουφρίου
Το αποκορύφωμα όμως ήταν η ιστορία με την σύλληψη του, ότι τάχα εντύθηκεν ξανθιά γυναίκα !!! και η πολύ σοβαρή κατηγορία ότι τάχα χρησιμοποίησε το παιδί του ως ασπίδα εναντίον των αστυνομικών!
Όλο αυτά τα επικαλέστηκε η αστυνομία η οποία όπως αποδείχθηκε στο ΕΔΑΔ βασάνισε και εξευτέλισε τον Ονουφρίου και άρα έχει το πολύ κακό προηγούμενο και επίσης ενδεχομένως και να έχει και συμφέρον από όλη αυτή την ιστορία
Τι έκαναν οι κωλοδημοσιοκάφροι;
Απλά συνέχισαν να αναμεταδίδουν το δελτίο τύπου των κωλόμπατσων κατά παράβαση της δεοντολογίας και της απόφασης του ΕΔΑΔ κατά της Αυστρίας όπως αναλύθηκε πιο πάνω
Επαναλαμβάνω: ο λόγος που εξαρχής πήγαν οι μπάτσοι σπίτι του Ονουφρίου ήταν γιατί τάχα ήθελαν να ψάξουν αν είχε όπλα και ότι υπήρχε τάχα υποψίες ότι είχε κάνει ληστείες και άλλα τέτοια
ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟΚΑΦΡΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ: βρέθηκε τίποτα στο σπίτι του; ΟΧΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ
Άρα γιατί τον κυνηγούσαν τον άνθρωπο αυτό;
Μα γιατί τάχα τους ξέφυγε και άρχισε να τους πυροβολεί μισιμου
Εσύ αν έρχονταν πάνοπλοι μπάτσοι βασανιστές όπως απεδείχθηκε στο ΕΔΑΔ να σε σκοτώσουν τι θα έκανες;;;; Θα έμενες εκεί;
Και γιατί κατηγορείτε σήμερα στο δικαστήριο ο Ονουφρίου;
για απόπειρα δολοφονίας μισιμου των κωλόμπατσων που πήγαν να τον συλλάβουν οι οποίοι στην πραγματικότητα όπως μας είπαν πήγαν να κάνουν έρευνα για όπλα που τελικά δεν βρέθηκε τίποτα
Και τελικά από το πουθενά ο άνθρωπος αυτός βρέθηκε να κατηγορείται για απόπειρα δολοφονίας
Είναι τρομακτικό αυτό που συμβαίνει
Σήμερα συνέχισαν το ίδιο πανηγύρι οι δημοσιογραφούληδες
Ο ένας δημοσιογραφούλης έλεγε ότι διακόπηκε η δίκη γιατί ο Ονουφρίου έβγαζε τα ρούχα ενώ ο άλλος γιατί δεν είχε τα γυαλιά του κλπ
Τι θεωρώ ότι έγινε;
Οι κωλόμπατσοι βασανιστές έσπασαν στον ξύλο τον Ονουφρίου τον βασάνισαν και ο άνθρωοπος αυτός δικαίως ήθελε να δείξει στο δικαστήριο τις αποδείξεις του βασανισμού του
αλλά οι δημοσιοκάφροι στα @@ τους
Είναι εξαιρετικά σοβαρό αυτό που συμβαίνει αυτή την στιγμή με την υπόθεση του Ονουφρίου και δεν πρέπει να το παίρνουμε σε καμιά περίπτωση ελαφρά τη καρδία
Κυριολεκτικά βλεπουμε μια τρομαχτική αγαστή συνεργασία του τρομοκράτους της κύπρου/αστυνομίας με τα μμεξαπάτησης να χορεύουν όπως τους παίζουν και να στήνουν στον τοίχο έναν άνθρωπο του οποίου κινδυνεύει κυριολεκτικά η ζωή του
Η αστυνομία κύπρου ειδικά το τμήμα φυλακών όπως αποδεικτικε και πρόσφατα με τις τόσες αυτοκτονίες είναι κυριολεκτικά μια μαφιόζικη οργάνωση που διοικείται από ανθρώπους ανήθικους και χωρίς μέτρο κυριολεκτικά
ο ιωνάς νικολάου είναι κυριολεκτικά επικίνδυνος αφού δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει ως αποπροσανατολισμό έναν άνθρωπο για να σώσει το τομάρι του το πολιτικό
Είναι πάρα πολύ σοβαρά τα πράγματα και μπορώ να αντιληφθώ γιατί ο παραπάνω κόσμος δεν μπορεί να το αντιληφθεί και ο λόγος είναι γιατί απλά δεν εμβαθύνει σε τίποτα παρά μόνο μένει στην επιφάνεια και ακόμα πιστεύει ό,τι του πει η τηλεόραση όσο και να λέει ότι δεν τους εμπιστεύεται κλπ
Ακούγοντας αυτό το Γ-Α-Μ-Α-Τ-Ο απίστευτο τραγούδι από τους Rage Against The Machine με live από το 1993 Bullet in the head εννοώντας για την σφαίρα που έχουμε όλοι στο κεφάλι στις σύγχρονες λεγόμενες δυτικές δημοκρατίες με την πλύση εγκεφάλου των μμεξαπάτησης κλπ
διάβαζα τα σχόλια στο βίντεο και πέτυχα ένα σχόλιο για έναν τύπο που λέει ότι οι γονείς του κατάφεραν να ξεφύγουν από την Τσεχοσλοβακία το 1968 και ότι ήρθαν στην δύση κλπ
όταν διάβασα την αρχή του σχολίου του αυτό που περίμενα να διαβάσω με πολύ προκατάληψη ήταν ότι τουλάχιστον «εδώ στην δύση έχετε δημοκρατία ελευθερία κλπ κλπ σε αντίθεση με την τις χώρες του τότε ανατολικού μπλοκ κλπ
τελικά ο άνθρωπος αυτός εννοούσε ότι και στην δύση ένα περίπου η ίδια ανελευθερία ίσχυε
Αυτό όμως μου θύμισε τα γνωστά δίπολα που εξομοιώνουν τα πάντα έτσι απλά και αυθαίρετα χωρίς να εμβαθύνουν σε τίποτα και απλά εξυπηρετούν δόγματα του τύπου όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας κλπ
Ο Κορνηλίος Καστοριάδης κορυφαίος πολιτικός φιλόσοφος και σφοδρός κριτικός του μαρξισμού και του ίδιου του Μαρξ κατηγορήθηκε ακριβώς πάνω σε αυτό το σημείο από τους μανιχαιστές ορθόδοξους κομμουνιστές που τον κατηγορούσαν ότι επιλέγει και καλά το δυτικό μπλοκ απλά επειδή ασκούσε κριτική στην ανελευθερία του σοβιετιικού μπλοκ
στο 7.30 λεπτό
και εδώ η απάντηση του Καστοριάδη πάνω σε αυτή την κακόπιστη κακοπροαίρετη κριτική
όπως έχω ξαναγράψει, το να ψάχνεις απλές απαντήσεις σε έναν περίπλοκο κόσμο απλά σημαίνει ότι βαριέσαι να είσαι ελεύθερος και να ψάξεις να ερευνήσεις να βρεις τις ουσιαστικές απαντήσεις και ότι τις επιφανειακές
Ο Καστοριάδης λέει κάτι πάρα πολύ σημαντικό
Οι όποιες ελευθερίες έχουμε στον λεγόμενο δυτικό κόσμο δεν προέκυψαν λόγω του καπιταλισμού αλλά από δυνάμεις που ανέκαθεν αντιμάχονταν και συνεχίζουν να αντιμάχονται τον καπιταλισμό και την βαρβαρότητα αυτού
με λίγα λόγια, ό,τι ονομάζουμε δικαιώματα είναι όλα αυτά που αποκτήθηκαν με αίμα και αγώνες συνεχόμενους κόντρα σε αυτούς που ελέγχουν τα κράτη και έχουν το νόμιμο μονοπώλιο της βίας και ελέγχουν τον στρατό την αστυνομία και λοιπές δυνάμεις ανελευθερίας
σε λίγες μέρες γιορτάζουμε την 1η Μαίου,
η 1η του Μάη ακριβώς είναι ένα πολιτικό ιστορικό ορόσημο αυτού που λέει ο Καστοριάδης αφού όταν το 1886 στο Σικάγο των ΗΠΑ την ανερχόμενη καπιταλιστική δύναμη, οι εργαζόμενοι όλων των εθνοτήτων οργανώθηκαν και πολέμησαν με αίμα κατά των δυνάμεων του κράτους που έλεγχαν οι βιομήχανοι, στρατό αστυνομία χωροφυλακή κέρδισαν αυτό που χάσαμε εδώ και καιρό σήμερα, το 8ωρο
Η πάλη αυτή είναι συνεχόμενη και ποτέ δεν τελειώνει
Η Ρόζα Παρκς ασκώντας πολιτική ανυπακοή κατά του ρατσιστικού νόμου που χώριζε τους ανθρώπους σε μαύρους και άσπρους προκάλεσε ένα κύμα συμπαράστασης και αγωνιστικής διεκδίκησης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που επέβαλαν ακριβώς την κατάργηση του ρατσιστικού νόμου
Αυτό το σπέρμα ελευθερίας που υπήρχε στις δυτικές κοινωνίες λέει ο Καστοριάδης και που δεν υπάρχει λόγω του καπιταλισμού αλλά ακριβώς το αντίθετο, σε πλήρη αντίθεση λόγω αυτού, αυτό το σπέρμα δεν υπάρχει στο λεγόμενο ανατολικό μπλοκ
Κανένα μαγικό σύστημα δεν πρόκειται να προσφέρει τίποτα σε κανένα
Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά!
Στις ειδήσεις του ΡΙΚ σήμερα άκουσα και είδα τον τύπο που κάμνει τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας τάξης Ιωνά Νικολάου να αναφέρεται στον πολύ επικίνδυνο Ονουφρίου που διέφυγε με ένα g3 στα χέρια ολόκληρου ουλαμού με swat team και να δείχνει εικόνες από 3!!! pajero με κυπρέους αστυνομικούς να φορούν κουκούλες!!!!! τζαι να κρατούν ……..ασπίδες!!!! και να βρίσκονται ακροβολισμένοι σε πολυκατοικίες με …κουκκούλες!!!!
WTF!
Και καπάκι ακούμε τον εκπρόσωπου τύπου της αστυνομίας να μας λέει ότι πήγαν να κάνουν έρευνα στο σπίτι του και ότι και καλά ο Ονουφρίου κατάφερε να ξεφύγει από όλο αυτό το τσίρκο πεζός με ένα G3 στο χέρι
και μετά καπάκι να ακούμε ξανά τον τύπο που κάμνει τον υπουργό δικαιοσύνης να μας λέει ότι πρόκειται για εξαιρετικά επικίνδυνο άνθρωπο και μπλα μπλα
Θέλω να τονίσω όσο πιο εμφαντικά μπορώ ότι δεν πιστεύκω ούτε λέξη και σας προτρέπω να μην τους πιστεύκετε και εσείς
Όταν άκουσα πχ ότι τάχα έγινε απόπειρα δολοφονίας εναντιον του Γενικού Εισαγγελέα πριν κανα δυο χρόνια παρολίον να ππέσω να φιρτώ που τα γέλια χαμαί ακριβώς όπως θα έππεφτα να φιρτώ όταν αποκαλύφθηκε ότι τάχα ανακαλύφθηκεν TNT στον δρόμο για το …Κελλάκι που τάχα ήθελαν να δολοφονήσουν τον δημήτρη μας το καμάρι μας χριστόφκια μας!!
μιλαμε για πολυν γέλιο
Τελικά το γέλιο μου επιβεβαιώθηκε πλήρως όταν λίγο καιρό μετά όλες οι έρευνες και οι διαδικασίες για την τάχα απόπειρα κατά του τότε γενικού εισαγγελέα σταμάτησαν ως ανακοινώθηκε
και όλως ξαφνικά σήμερα ΜΕΤΑ ΤΑ ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΟ ΓΣΠ και με τον πανικόβλητο ιωνά που κάμνει τον υπουργό να μας λέει ότι δεν πρέπει να παραιτηθεί γιατί δεν λαμβάνει μέρος στις .΄… επιχειρήσεις…. WTF!!! λες και η πολιτική ευθύνη έχει τούτην την έννοια!!
άρα ουσιαστικά αυτό που μας λέει είναι ότι ποτέ και κανένας υπουργός δεν θα πρέπει να παραιτείται αφού ουσιαστικά δεν είναι αυτός που διευθύνει το τι κάνουν οι υπαλλήλοι εργαζόμενοι του κάθε τομέα
και επανερχόμαστε…ο κύριος Ιωανάς μας, μας είπε ότι ο Ονουφρίου ειναι πάρα πολύ επικίνδυνος και μπλα μπλα
για μένα είναι ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι αυτό το σκηνικό είναι πέρα για πέρα στημένο
μια μικρή πληροφορία που σίγουρα αγνοείται παντελώς και κανένας δημοσιοκάφρος δεν θα σας πει
Ο Ονουφρίου καταδίκασε την Κύπρο στο ΕΔΑΔ
και μάλιστα το ΕΔΑΔ καταδίκασε την Κύπρο ουσιαστικά φτύνωντας ξεκάθαρα τα παραμύθια και τα ασύστολα ψέματα που προσπάθησε να πείσει
Ο άνθρωπος αυτός βασανίστηκε και εξευτελίστηκε, στερήθηκε την οικογένεια του και παρέμεινε στην απομόνωση σε ένα σκοτεινό κελί επί 47 μέρες!!
Το ΕΔΑΔ απέρριψε παντελώς τα ψέματα του κυπριακού κράτους σε σχέση με τις συνθήκες κράτησης του
εδώ ένα απόσπασμα από τους ισχυρισμούς του Ονουφρίου ενώπιον του Δικαστηρίου
2. Η περιγραφή των συνθηκών απομόνωσης από τον αιτητή
Ο αιτητής αμφισβήτησε την περιγραφή των συνθηκών απομόνωσής του από την Κυβέρνηση. Ισχυρίστηκε ότι μετά την επιστροφή του στις φυλακές στις 21 Σεπτεμβρίου 2003 περιορίστηκε σε ένα κρύο, υγρό κελί κατ ‘ανώτατο όριο πέντε τετραγωνικών μέτρων χωρίς τρόφιμα, νερό ή κατάλληλο ρουχισμό. Το κελί δεν είχε εξωτερικό παράθυρο και το παράθυρο της πόρτας του κελιού ήταν σημαντικά μικρότερο από ό,τι η Κυβέρνηση είχε ανακοινώσει. Η δυνατότητα του αιτητή να χρησιμοποιεί την τουαλέτα ή να κάνει ντους ήταν υπερβολικά περιορισμένη: για τις πρώτες τέσσερις ημέρες της απομόνωσης του ήταν αναγκασμένος να χρησιμοποιεί ένα άδειο μπουκάλι νερό για να ουρεί και νάιλον σακούλες για άλλες ανάγκες. Αυτά παρέχονταν στον αιτητή από αξιωματικό των φυλακών μέσω του μικρού παραθύρου πάνω από την πόρτα του κελιού. Λόγω του κρύου, το χέρι και ο ώμος του είχαν παγώσει και υπέφερε από πόνους, αλλά η ιατρική λειτουργός δεν είχε την άδεια από τις αρχές φυλακών να τού παράσχει παυσίπονα. Εντούτοις τού χορηγήθηκε αντιφλεγμονώδες πήκτωμα από την ιατρική γιατρό, με δικά της έξοδα. Στηριζόμενος στο ημερολόγιο των φυλακών που παρουσιάσθηκε στο Δικαστήριο από την Κυβέρνηση, ο αιτητής δήλωσε ότι δεν τού επιτρεπόταν να πηγαίνει στην τουαλέτα πριν από τις 24 Σεπτεμβρίου 2003 ή να τρώει και δεν είχε την ευκαιρία να κάνει ντους πριν από τις 25 Σεπτεμβρίου 2003, αν και τού δινόταν κάπου κάπου εμφιαλωμένο νερό και κανένα μήλο μέσω του μικρού παραθύρου του κελιού του από υπάλληλο των φυλακών. Δεν είχε καμία πρόσβαση στις εφημερίδες, τα βιβλία ή την τηλεόραση. Περαιτέρω, δεν παρακολουθείτο τακτικά από γιατρό και δεν τού επιτρεπόταν να εξέρχεται τακτικά του κελιού του για μισή ώρα το πρωί και μισή ώρα το απόγευμα, όπως απαιτείται από τους σχετικούς κανονισμούς.
13. Ενόσω βρισκόταν στην απομόνωση, δεν επιτρεπόταν στον αιτητή να έχει επισκέψεις από την οικογένειά του ή να κάνει τηλεφωνήματα. Όσον αφορά στους ισχυρισμούς της Κυβέρνησης ότι δεν είχε ζητήσει να κάνει τηλεφωνήματα, ο αιτητής απάντησε ότι δεν ήταν στην πρακτική των αρχών φυλακών να λαμβάνουν επίσημες αποφάσεις που να απορρίπτουν εγγράφως αιτήματα για τηλεφωνικές κλήσεις, ότι δεν υπήρχαν τηλεφωνικοί θάλαμοι στην πτέρυγα υψίστης ασφαλείας και, ότι εν γένει, οι κρατούμενοι δεν είχαν τη δυνατότητα να λαμβάνουν κλήσεις από τον έξω κόσμο. Δεν είχε καμία επαφή με την οικογένειά του στη φυλακή κατά τη διάρκεια της απομόνωσής του και καμία επαφή δεν ήταν δυνατή κατά τη διάρκεια των επισκέψεων στο δικαστήριο.Ειδικότερα, όταν παρευρέθηκε στις ακροάσεις ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, κρατήθηκε στις φυλακές του Κεντρικού Αστυνομικού Σταθμού. Μόνο μετά τη λήξη της απομόνωσής του είχε τη δυνατότητα να βλέπει την οικογένεια και τους φίλους του κατά τις ακροάσεις του δικαστηρίου.
14. Ο αιτητής επίσης ισχυρίστηκε ότι η πτέρυγα υψίστης ασφαλείας χρησιμοποιείτο για να απειλεί ή να τιμωρεί τους κρατουμένους, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών που επικρατούσαν και, και ιδιαίτερα, λόγω του γεγονότος ότι ένας άλλος κρατούμενος μπορούσε να κτυπήσει άλλους κρατούμενους χωρίς καμία προσπάθεια από πλευράς των αρχών να τους προστατέψουν. Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι είχε κακοποιηθεί κατά αυτόν τον τρόπο σε δύο περιπτώσεις, χωρίς ωστόσο να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες.
3. Το ημερολόγιο φυλακών 15. Σύμφωνα με τις καταχωρήσεις στο ημερολόγιο φυλακών που υποβλήθηκε στο Δικαστήριο από την Κυβέρνηση, ο αιτητής επέστρεψε στις φυλακές στις 21 Σεπτεμβρίου 2003. Στις 24 Σεπτεμβρίου 2003, το ημερολόγιο καταγράφει ότι ο αιτητής έφυγε από το κελί του για να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα, κατόπιν ειδικής ανακοινώσεως που δόθηκε προς στο φρουραρχείο. Την επομένη η καταχώρηση στο ημερολόγιο καταγράφει ότι ο αιτητής συναντήθηκε με το Διευθυντή Φυλακών και τού δόθηκε φαγητό.
16. Ενώ το ημερολόγιο καταγράφει ότι μερικές ημέρες ο αιτητής χρησιμοποίησε την τουαλέτα αρκετές φορές, άλλες μέρες δείχνει ότι χρησιμοποίησε την τουαλέτα μόνο μία φορά. Στις 4 Οκτωβρίου 2003, δεν υπάρχει καμία καταγραφή που να δείχνει ότι ο αιτητής εξήλθε του κελιού του για να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. Η πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του ντους φαίνεται να ήταν σποραδική: κατά περιόδους έκανε ντους κάθε δύο μέρες αλλά σε άλλες περιπτώσεις, σύμφωνα με το ημερολόγιο, δεν εξήλθε του κελιού του με σκοπό να κάνει ντους για δύο εβδομάδες. Ομοίως, το ημερολόγιο φυλακών καταγράφει ότι κάποιες ημέρες δόθηκαν στον αιτητή δύο ή τρία γεύματα, ενώ άλλες φορές, φαίνεται ότι λάμβανε μόνο ένα. Στις 4 Οκτωβρίου 2003, δεν υπάρχει καμία καταχώρηση που να δείχνει ότι ο αιτητής έλαβε οποιοδήποτε γεύμα.
17. Σύμφωνα με το ημερολόγιο ο αιτητής εξετάσθηκε από τον ψυχολόγο φυλακών τέσσερις φορές: στις 23 και 26 Σεπτεμβρίου και στις 3 και 31 Οκτωβρίου 2003. Εξετάσθηκε από τον ιατρικό λειτουργό των φυλακών στις 7 και 20 Οκτωβρίου 2003. Στις 14 Οκτωβρίου 2003 συναντήθηκε με τον κοινωνικό λειτουργό. Στις 31 Οκτωβρίου 2003, αρνήθηκε να παρευρεθεί σε προγραμματισμένη επίσκεψη για να δει έναν χειρούργο στο Γενικό Νοσοκομείο.
18. Το ημερολόγιο καταγράφει ότι ο αιτητής παρέστη στο δικαστήριο επτά φορές: στις 10 Οκτωβρίου 2003 για περίπου έξι ώρες, στις 13 Οκτωβρίου 2003 για περίπου πέντε ώρες, στις 16 Οκτωβρίου 2003 για περίπου έξι ώρες, στις 22 Οκτωβρίου 2003 για περίπου οκτώ ώρες, στις 27 Οκτωβρίου 2003 για περίπου μιάμιση ώρα, στις 29 Οκτωβρίου 2003 για περίπου επτάμιση ώρες και στις 4 Νοεμβρίου 2003 για περίπου δύο ώρες.
20. Υπάρχουν δύο καταχωρήσεις στο ημερολόγιο που αναφέρονται σε άλλα σχετικά γεγονότα. Στις 17 Οκτωβρίου 2003, οδηγήθηκε σε αίθουσα συνδιαλέξεων, όπου παρέμεινε για μια ώρα και είκοσι λεπτά. Στις 4 Νοεμβρίου 2003, συνοδεύθηκε από λειτουργό φυλακών για να επισκεφθεί τον κ. A.T. και έτσι απομακρύνθηκε από το κελί του για περίπου μισή ώρα.
21. Μολονότι ο αιτητής βρισκόταν σε απομόνωση μέχρι τις 7 Νοεμβρίου 2003, μόνο οι καταχωρήσεις μέχρι τις 5 Νοεμβρίου 2003 από το ημερολόγιο έχουν υποβληθεί από την Κυβέρνηση.
Β. Ποινική και πειθαρχική διαδικασία
22. Κατά την ημερομηνία της σύλληψης του αιτητή μετά την παράλειψή του να επιστρέψει στη φυλακή, αστυνομική έρευνα άρχισε να διερευνά τα επικαλούμενα αδικήματα που διαπράχθηκαν, ενόσω ο αιτητής βρισκόταν εκτός φυλακών. Σύμφωνα με την Κυβέρνηση, η έρευνα ολοκληρώθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2003 με την υποβολή μηνύσεων κατά του αιτητή για τη διάπραξη αδικημάτων. Ο αιτητής υποστήριξε ότι κατηγορήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2003.
23. Παράλληλα, στις 5 Νοεμβρίου 2003, ο αιτητής κατηγορήθηκε με διάφορες πειθαρχικές παραβάσεις που αφορούν στην παραβίαση των όρων της άδειας εξόδου του. Εντούτοις, η πειθαρχική διαδικασία δεν ακολουθήθηκε.
24. Στις 19 Ιουλίου 2005 το Κακουργιοδικείο Λεμεσού καταδίκασε τον αιτητή για δραπεύτεση από τις φυλακές και για άλλα αδικήματα που συνδέθηκαν με τη δραπέτευσή του. Ο Διευθυντής των Φυλακών δήλωσε στην κατάθεσή του ενώπιον του δικαστηρίου ότι ο αιτητής οδηγήθηκε σε απομόνωση ώστε να προστατευθεί από άλλους κρατουμένους που ήταν εχθρικοί προς τον αιτητή, λόγω περιορισμών που επιβλήθηκαν στη φυλακή και που επηρέασαν όλους τους κρατουμένους, συνεπεία της δραπέτευσης του αιτητή. Στην απόφασή του το δικαστήριο σημείωσε ότι ο αιτητής έκανε δήλωση απόρριψης του κατηγορητήριου αναφορικά με τις πειθαρχικές παραβάσεις, αλλά η διαδικασία δεν ακολουθήθηκε, ούτε έγινε ακρόαση οποιουδήποτε μάρτυρα και ούτε επεβλήθη οποιαδήποτε ποινή. Δεδομένου ότι δεν εκδικάστηκε καμία δίκη, δεν λήφθηκε καμία απόφαση και ούτε επεβλήθη οποιαδήποτε ποινή κατά την πειθαρχική διαδικασία, το δικαστήριο συμπέρανε ότι ο περιορισμός του αιτητή δεν θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί ως πειθαρχική ποινή.
Ο αιτητής υπέβαλε προσφυγή εναντίον της καταδίκης του ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
26. Στις 11 Δεκεμβρίου 2007 το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την προσφυγή του αιτητή κατά της καταδίκης του για το παράπτωμα δραπέτευσης, δεδομένου ότι τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή βρισκόταν σε προσωρινή άδεια εξόδου και παρέλειψε πολύ απλά να επιστρέψει στις φυλακές μετά τη λήξη της άδειας εξόδου του.
Γ. Η Έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως της 21ης Νοεμβρίου 2003 (αριθ. 1355/2003)
27. Ο αιτητής, με επιστολή του προς το γραφείο της Επιτρόπου Διοικήσεως, ημερ. 6 Οκτωβρίου 2003, παραπονέθηκε για την κράτησή του για υπερβολικό χρονικό διάστημα στην πτέρυγα υψίστης ασφαλείας, ειδικότερα ισχυριζόμενος ότι κατά την περίοδο αυτή δεν μπορούσε να δέχεται επισκέψεις ή να έχει επικοινωνία με την οικογένειά του τηλεφωνικώς ή δια αλληλογραφίας και ότι τού επιτρεπόταν να εξέλθει του κελιού του μόνο για να πηγαίνει στην τουαλέτα, να κάνει μπάνιο ή να παίρνει το δίσκο του γεύματός του. Στη συνέχεια παραπονέθηκε ότι η επιστολή που απηύθυνε στην Επίτροπο Διοικήσεως, ημερ. 6ης Οκτωβρίου 2003, παραδόθηκε με καθυστέρηση, αφότου εστάλη από τον Διευθυντή Φυλακών στον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως.
28. Σύμφωνα με την έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως, ημερ. 21 Νοεμβρίου 2003, ο αιτητής περιορίστηκε σε πτέρυγα υψίστης ασφαλείας για 47 ημέρες. Όταν επικοινώνησε η Επίτροπος Διοικήσεως, οι αρχές φυλακών δήλωσαν ότιο αιτητής είχε τεθεί σε απομόνωση για την προστασία του ιδίου, λαμβανομένης υπόψη της πιθανότητας εκδίκησης από άλλους κρατουμένους, εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν σε αυτούς ως αποτέλεσμα της παράλειψης του αιτητή να επιστρέψει από την άδεια εξόδου του. Οι αρχές των φυλακών επιβεβαίωσαν ότι δεν επιτρεπόταν στον αιτητή να δεχθεί οποιεσδήποτε επισκέψεις, τηλεφωνήματα ή αλληλογραφία και ότι επιπλέον, δεν είχε τη δυνατότητα να εξέρχεται του κελιού του εκτός μόνο για να πλένεται ή να πηγαίνει στην τουαλέτα και για να λαμβάνει το φαγητό του. Περαιτέρω σημειώθηκε ότι παρόλο που ο Ανώτερος Επιθεωρητής Φυλακών είχε δώσει οδηγίες στις 31 Οκτωβρίου 2003 ώστε ο αιτητής να τεθεί υπό κανονική κράτηση, ο αιτητής περιορίστηκε στο κελί του μέχρι τις 7 Νοεμβρίου 2003, καθώς οι οδηγίες δεν είχαν καταχωρηθεί στα αρχεία της πτέρυγας αλλά καταγράφηκαν απλά σε μια κόλλα χαρτί που χάθηκε.
29. Όσον αφορά στην επιστολή του αιτητή προς την Επίτροπο Διοικήσεως, ημερ. 6 Οκτωβρίου 2003, η έκθεση αναφέρει ότι αντίγραφο της εν λόγω επιστολής, καθώς και αντίγραφα τριών άλλων επιστολών που απευθύνθηκαν σε παραλήπτες άλλους εκτός από τις αρχές φυλακών, είχαν σταλεί από το Διευθυντή Φυλακών στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, με σκοπό να ζητήσει οδηγίες ως προς το κατά πόσον οι συγκεκριμένες επιστολές έπρεπε να σταλούν στους προοριζόμενους παραλήπτες. Η Επίτροπος Διοικήσεως έλαβε την επιστολή που εστάλη σε αυτήν στις 5 Νοεμβρίου 2003.
30. Η Επίτροπος Διοικήσεως στην έκθεσή της παρατήρησε ότι από το φάκελο δεν φάνηκε ότι ο περιορισμός του αιτητή ήταν πειθαρχικής φύσεως. Επίσης σημείωσε ότι εάν ο περιορισμός του αιτητή ήταν όντως προληπτικό μέτρο ή μέτρο για την προστασία του αιτητή, όπως ισχυρίστηκαν οι αρχές φυλακών, τότε στο πλαίσιο του Κανονισμού 151 (5) των (Γενικών) Κανονισμών των Φυλακών του 1997 («Οι Περί Φυλακών Κανονισμοί) – βλ. περαιτέρω «Σχετική εσωτερική νομοθεσία και πρακτική», κατωτέρω) θα είχε απαιτηθεί γραπτή έγκριση του Διευθυντή Φυλακών. Καμία τέτοια έγκριση δεν δόθηκε. Η Επίτροπος Διοικήσεως επομένως έκρινε ότι ο περιορισμός του αιτητή ήταν σωφρονιστικό μέτρο.
31. Επιπλέον, η Επίτροπος Διοικήσεως δεν πείσθηκε ότι η άρνηση του δικαιώματος του αιτητή να δέχεται επισκέψεις, αλληλογραφία και τηλεφωνήματα, π.χ. με τον οχτάχρονο γιο του, στόχευε την προστασία του αιτητή από τους συγκρατουμένους του. Παρατήρησε περαιτέρω τα εξής:
«Σημειώνεται ότι παρόλο που θεωρητικά η ολοκληρωτική απομόνωση ενός προσώπου σε συνδυασμό με την ολοκληρωτική κοινωνική του απομόνωση δεν είναι αποδεκτή, στην πράξη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν επιδείξει ανοχή σε αυτό τον τύπο ολοκληρωτικού περιορισμού σε εξαιρετικές περιστάσεις. Εντούτοις, αυτό έγινε σε περιπτώσεις που συνδέονταν κυρίως με επικίνδυνους τρομοκράτες που είχαν τεθεί υπό κράτηση εν αναμονή της δίκης τους και που τούς επιτρεπόταν να εισέρχονται στην αυλή των φυλακών σε συγκεκριμένη ώρα της ημέρας.»
32. Η Επίτροπος Διοικήσεως κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο περιορισμός του αιτητή για μια συνολική περίοδο 47 ημερών χωρίς το δικαίωμα να εξέρχεται του κελιού του για μια ώρα ημερησίως όπως προβλέπεται από τους Περί Φυλακών Κανονισμούς, σε σχέση με την άρνηση του δικαιώματος του αιτητή να έρχεται σε επικοινωνία με την οικογένεια και τους φίλους τους, παραβίασε τους Περί Φυλακών Κανονισμούς και αποτέλεσε παραβίαση των δικαιωμάτων του αιτητή σύμφωνα με τα Άρθρα 3 και 8 της Σύμβασης.
33. Ως προς το παράπονο του αιτητή σχετικά με την άσκηση ελέγχου επί της επιστολής, την οποία έστειλε στην Επίτροπο Διοικήσεως, η τελευταία υπογράμμισε τη σημασία να επιτρέπεται στους κρατουμένους η άμεση και απρόσκοπτη πρόσβαση στο γραφείο της. Αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στους κανονισμούς των ευρωπαϊκών φυλακών και σε μια έκθεση της Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη βασανιστηρίων (βλ. περαιτέρω «Διεθνή υλικά», κατωτέρω), καθώς επίσης και στην υπόθεση Silver and others v. the United Kingdom, (αριθ. 5947/72 6205/73 7052/75 7061/75 7107/75 7113/75 7136/75, Έκθεση της Επιτροπής της 11ης Οκτωβρίου 1980, Decisions and Reports (DR) 9, σελ. 56).
Δ. Έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως, της 15ης Μαρτίου 2004 (αριθ. 143/2004) 34. Την 1η Ιανουαρίου 2004 ο αιτητής υπέβαλε ειδικό παράπονο στην Επίτροπο Διοικήσεως ενάντια στις Αρχές Φυλακών. Παραπονέθηκε ότι οι αρχές Φυλακών, στις 20 Δεκεμβρίου 2003, είχαν αρνηθεί να επιτρέψουν σε αυτόν να δώσει στον πατέρα του, ο οποίος τον είχε επισκεφθεί στις φυλακές, επιστολή που απευθυνόταν στην Επίτροπο Διοικήσεως, όπου της ζητούσε να τού αποστείλει αντίγραφα της μεταξύ τους προηγούμενης αλληλογραφίας. Ο αιτητής υποστήριξε ότι δεν ήθελε να ελέγχεται το περιεχόμενο των επιστολών του που έστελνε προς την Επίτροπο Διοικήσεως από το προσωπικό των φυλακών και ότι για αυτόν τον λόγο είχε αποφασίσει να στείλει την επιστολή αυτή μέσω του πατέρα του. Είχε παραπονεθεί στις 30 Δεκεμβρίου 2003 στο Διευθυντή Φυλακών.
35. Η Επίτροπος Διοικήσεως, σε έκθεσή της, ημερ. 15 Μαρτίου 2004, επανέλαβε ότι πρέπει να επιτρέπεται στους κρατουμένους να έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση στο γραφείο της. Διαπίστωσε ότι είχαν προκύψει αδικαιολόγητες δυσκολίες και αχρείαστα εμπόδια στην άμεση και απρόσκοπτη επαφή του αιτητή με το γραφείο της, κάτι που είχε δυσμενείς επιπτώσεις στην άσκηση των δικαιωμάτων του. Σημείωσε ότι στις 3 Φεβρουαρίου 2004, σε μια συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, αποφασίστηκε ότι θα τοποθετείτο γραμματοκιβώτιο στις κεντρικές φυλακές, ώστε να επιτρέπεται στους κρατουμένους, ελεύθερα και χωρίς διαδικαστικούς ή ουσιαστικούς περιορισμούς, να υποβάλλουν παράπονα προς την Επίτροπο Διοικήσεως σχετικά με τις συνθήκες κράτησής τους.
Ε. Άρνηση απονομής χάριτος
36. Με την επιστολή της 22ης Μαΐου 2004, ο αιτητής ενημέρωσε το δικαστήριο ότι το Μάιο του 2004, κατόπιν εισηγήσεως του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, απονεμήθηκε σε πενήντα τέσσερεις κρατουμένους επίσημη χάρη από τον Πρόεδρο, οι οποίοι απολύθηκαν. Ο αιτητής δεν βρισκόταν ανάμεσα στους πενήντα τέσσερεις.
——
Το κυπριακό κράτος είπε ότι η προσφυγή του θα πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη γιατί τάχα δεν εξάντλησε τα εσωτερικά ένδικα μέσα, δηλαδή δεν πήγε πρώτα στα κυπριακά δικαστήρια
Το Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απλά είπε το εξής
54. Όσον αφορά στη δυνατότητα προσφυγής, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι, η αίτηση για να υποβληθεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να αποδείξει ότι υπήρξε διοικητική ή εκτελεστική απόφαση, πράξη ή παράλειψη υποκείμενη σε προσβολή. Στην προκείμενη περίπτωση, δεν είναι σαφές ότι η απόφαση του Διευθυντή Φυλακών να θέσει τον αιτητή σε απομόνωση και να περιορίσει τα δικαιώματα επισκέψεών του ή ότι η απόφαση για έλεγχο της αλληλογραφίας του αποτελούν πράξεις που επιτρέπουν στο Ανώτατο Δικαστήριο να ασκήσει την αναθεωρητική του δικαιοδοσία. Σε αυτό το σημείο, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι, στο πλαίσιο ξεχωριστής αίτησης που κατέθεσε ο αιτητής ενώπιον του Δικαστηρίου (αρ. 42432/07 Andreas Onoufriou v. Cyprus ), ο αιτητής έδωσε λεπτομερή στοιχεία για μια προσπάθειά του να προσβάλει απόφαση του Διευθυντή Φυλακών για περιορισμό του δικαιώματος επισκέψεών του. Σε αυτή την περίπτωση το Ανώτατο Δικαστήριο συμπέρανε ότι η σχετική απόφαση δεν αποτελεί «διοικητική πράξη» που να του επιτρέπει την άσκηση αναθεωρητικής δικαιοδοσίας. Τέλος, το Δικαστήριο επεσήμανε ότι η Κυβέρνηση δεν αναφέρθηκε σε οποιεσδήποτε κρίσεις ή αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπου οποιαδήποτε απόφαση τέτοιου περιεχομένου στην υπό εξέταση υπόθεση έχει προσβληθεί επιτυχώς δια προσφυγής δυνάμει του Άρθρου 146 (βλ. Apostol, που αναφέρεται ανωτέρω § 38). Υπό αυτές τις συνθήκες, το Δικαστήριο δεν έχει πεισθεί ότι το Άρθρο 146 του Συντάγματος προσέφερε αποτελεσματική θεραπεία στον αιτητή στο πλαίσιο των παραπόνων του.
με απλά λόγια ο άνθρωπος αυτός δεν είχε ουσιαστικά τρόπο να πάει σε κυπριακό δικαστήριο αφού το ίδιο το Ανώτατο Δικαστήριο δεν του επέτρεπε καθότι η απόφαση του διευθυντή των κεντρικών φυλακών δεν αποτέλει διοικητική πράξη!!!!! και άρα δεν μπορεί να την προσβάλει
Στο σημείο θέλω να επικαλεστώ την δική μου μαρτυρία ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε πανομοιότυπη υπόθεση με τον Ονουφρίου που παραπονείτο κατά της συνεχιζόμενης κράτησης του στην απομόνωνση μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ όταν τυχαία βρισκόμουν εντός της αίθουσας και έμαθα για πρώτη φορά για αυτή την υπόθεση
ο δικαστής του Ανωτάτου και πάλι έλεγε στον Ονουφρίου ότι εξ όσων φαίνεται αυτή η απόφαση δεν είναι διοικητική πράξη!!!!!!
θυμάμαι ότι ο Ονουφρίου ανέφερε στον δικαστή την απόφαση του ΕΔΑΔ (την οποία και σημείωσα)
όταν έφευγα είχαμε μια μικρή συνομιλία καθότι θυμήθηκα κάτι σχετικό με μια απόφαση του ΕΔΑΔ που ενδεχομένως να τον βοηθούσε
η εντύπωση που μου προξένησε αυτός ο άνθρωπος ήταν θετική και από όσα γνωρίζω πρακτικά πιστεύω ακράδαντα ότι ο μεγάλος θύτης και επικίνδυνος βασανιστής σε αυτή τηνπερίπτωση δεν είναι ο Ονουφρίου αλλά το ίδιο το κυπριακό κράτος βασανιστής
εν τέλει το ΕΔΑΔ απέρριψε πανηγυρικά τις ενστάσεις της κυβέρνησης αποδεχόμενος την προσφυγή του Ονουφρίου
56. Οι αντιρρήσεις της Κυβέρνησης ως προς τη μη εξάντληση των εσωτερικών θεραπειών πρέπει να απορριφθεί. Επιπλέον, έχοντας κατά νου τους ισχυρισμούς των διαδίκων, το Δικαστήριο κρίνει ότι το παράπονο δεν είναι προδήλως αβάσιμο κατά την έννοια του Άρθρου 35 § 3 της Σύμβασης. Δεν έχουν εντοπισθεί άλλοι λόγοι για να κηρυχθεί το εν λόγω παράπονο απαράδεκτο. Επομένως, πρέπει να κηρυχθεί αποδεκτό.
Το ΕΔΑΔ καταδίκασε την κύπρο για παραβίαση του άρθρου 3
β. Εφαρμογή των γενικών αρχών στα γεγονότα της υπόθεσης
71. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει, εκ προοιμίου ότι ο αιτητής δεν είχε ενημερωθεί σε οποιοδήποτε στάδιο επισήμως και γραπτώς τους λόγους της απομόνωσής του ή της προβλεπόμενης διάρκειας της. Δεν του παρασχέθηκε επίσημο αρχείο της απόφασης που να εξουσιοδοτεί την εν λόγω απομόνωση ή οποιαδήποτε παράτασή της. Πράγματι, η Κυβέρνηση δεν προέβαλε κανένα επιχείρημα ως προς τον τρόπο με τον οποίο ελήφθη η απόφαση αυτή. Η αιτιολόγηση για τον εν λόγω περιορισμό, η οποία δόθηκε από τις αρχές φυλακών κατόπιν έρευνας της Επιτρόπου Διοικήσεως ήταν ότι ο αιτητής τέθηκε υπό απομόνωση, ώστε να διασφαλιστεί η δική του προστασία. Ωστόσο, το Δικαστήριο δεν θεωρεί ότι αυτός ο λόγος θα μπορούσε να δικαιολογήσει την κράτηση του αιτητή υπό απομόνωση (βλ., τηρουμένων των αναλογιών, Lelièvre v. Belgium, αριθ. 11287/03, § 104, 8 Νοεμβρίου 2007). Εξάλλου, το Δικαστήριο δεν πείσθηκε από τις μεταγενέστερες εξηγήσεις της Κυβέρνησης σχετικά με τους λόγους απομόνωση του αιτητή – ήτοι, για τη διατήρηση της τάξης, για την πειθαρχία και την προστασία των συμφερόντων του ίδιου του αιτητή και των άλλων κρατουμένων – δεδομένου ότι όλα αυτά αποτελούσαν την πρώτη εξήγηση που προωθήθηκε στις παρατηρήσεις της ενώπιον του Δικαστηρίου. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι ο αιτητής τέθηκε υπό απομόνωση για λόγους που παρέμειναν αδιευκρίνιστοι και για τους οποίους δεν του δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει συναφώς ότι το μέτρο της απομόνωσης περιορισμού αποτελεί ένα εκ των πιο σοβαρών μέτρων, τα οποία δύναται να επιβάλλονται σε μια φυλακή. Παρά τη βαρύτητα του εν λόγω μέτρου, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι αρχές αξιολόγησαν όλους τους σχετικούς παράγοντες στην υπόθεση του αιτητή πριν τον θέσουν σε απομόνωση (βλ. Ramishvili and Kokhreidze, που αναφέρεται ανωτέρω § 83). Είναι επίσης σημαντικό το ότι αν και δόθηκε εντολή στις 31 Οκτωβρίου 2003 ώστε να διακοπεί η απομόνωση, η εντολή αυτή χάθηκε, με αποτέλεσμα ο αιτητής να παραμείνει ακόμα άλλες επτά ημέρες στην απομόνωση αφότου είχε διαταχθεί η απαλλαγή του από την απομόνωση.
72. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει τις συστάσεις που περιέχονται στην έκθεση της CPT μετά την επίσκεψή της στην Κύπρο το 2004. Η CPT θεωρεί ότι κάθε πρόσωπο που τίθεται υπό απομόνωση θα πρέπει να ενημερώνεται γραπτώς για τους λόγους περιορισμού του. Θα πρέπει να τού δίνεται η ευκαιρία να εκφράζει τις απόψεις του, καθώς και θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα προσφυγής στις αρχές εκτός των φυλακών, εφόσον ο ίδιος επιθυμεί να προσβάλει την απόφαση τοποθέτησής του σε κατάσταση απομόνωσης ή παράτασής της. Περαιτέρω, ο περιορισμός θα πρέπει να επανεξετάζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και να τερματίζεται όταν πρέπει. Οι Κανονισμοί των Ευρωπαϊκών Φυλακών αναφέρονται επίσης στην ανάγκη για σαφείς διαδικασίες κατά την εφαρμογή των μέτρων απομόνωσης.
73. Είναι σαφές ότι η απομόνωση του αιτητή δεν συνοδεύτηκε από οποιαδήποτε εκ των διαδικαστικών προληπτικών μέτρων που απαιτούνται για την προστασία από ενδεχόμενη αυθαίρετη εφαρμογή των υπερβολικά περιοριστικών όρων κράτησης, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της απομόνωσης. Το Δικαστήριο παραπέμπει στο πόρισμα της CPT μετά την επίσκεψή της στην Κύπρο, σύμφωνα με το οποίο υπήρχε κενό στους Περί Φυλακών Κανονισμούς ως προς τα προληπτικά μέτρα, τα οποία θα πρέπει να παρέχονται στα άτομα που βρίσκονται σε απομόνωση. Στην παρούσα υπόθεση, το Δικαστήριο υπογραμμίζει την έλλειψη επαρκούς αιτιολόγησης για την κράτηση του αιτητή στην απομόνωση, την αβεβαιότητα αναφορικά με τη διάρκειά της, την αποτυχία να τεθεί σε εφαρμογή ένα αξιόπιστο σύστημα καταγραφής μέτρων απομόνωσης και την αποτυχία να διασφαλιστεί ότι ο αιτητής δεν θα περιοριζόταν πέραν του επιτρεπόμενου χρονικού διαστήματος, την απουσία αποδεικτικών στοιχείων ότι οι αρχές προέβησαν σε εξέταση των σχετικών παραμέτρων πριν από το διάταγμα της εν λόγω απομόνωσης και την απουσία κάθε δυνατότητας να προσβληθεί η φύση ή συνθήκες κράτησής του.
74. Όσον αφορά τις υλικές συνθήκες κράτησης του αιτητή, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους διαφορετικούς ισχυρισμούς των διαδίκων και κρίνει ότι το ημερολόγιο των φυλακών το οποίο υπέβαλε η ίδια η εναγόμενη Κυβέρνηση θα βοηθήσει ιδιαίτερα στη διευκρίνιση τόσο των υλικών συνθηκών της απομόνωσης του αιτητή και των άλλων περιορισμών που εφαρμόστηκαν κατά την περίοδο της απομόνωσής του, η οποία διήρκεσε 47 ημέρες.
75. Σύμφωνα με το Δικαστήριο, το ημερολόγιο φυλακών επιβεβαιώνει την άποψη του αιτητή ότι είχε τεθεί σε ένα πολύ περιοριστικό καθεστώς κράτησης για 47 ημέρες. Όπως προκύπτει από το σύνολο των καταγραφών στο εν λόγω ημερολόγιο, το κελί του αιτητή δεν διέθετε ούτε εγκαταστάσεις υγιεινής ούτε τρεχούμενο νερό, με αποτέλεσμα, ο αιτητής να ζητά από τους δεσμοφύλακες να του επιτρέπουν να πηγαίνει στην τουαλέτα. Η εξέταση του ημερολογίου φυλακών αποδεικνύει ότι αρκετές φορές ο αιτητής χρησιμοποιούσε την τουαλέτα μόνο μια φορά την ημέρα, κάτι που φαίνεται να επισφραγίζει τον ισχυρισμό του ότι κατά τη διάρκεια ορισμένων περιόδων της κράτησής του αναγκαζόταν να χρησιμοποιεί μπουκάλια νερού και νάιλονσακούλες για τις βιολογικές του ανάγκες. Το Δικαστήριο κρίνει την εν λόγω πρακτική ταπεινωτική (βλ. ανωτέρω Cenbauer, § 48).
76. Ως προς τις υλικές συνθήκες του κελιού, η Κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι είχε εμβαδόν 5.88 μ2, ενώ σύμφωνα με τον αιτητή ήταν λιγότερο από 5 μ2. Ο αιτητής ισχυρίστηκε επίσης ότι έκανε κρύο και είχε υγρασία. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι, σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των διαδίκων ως προς τα πραγματικά περιστατικά, λαμβάνει υπόψη τους ισχυρισμούς των διαδίκων και τις σχετικές διαπιστώσεις της CPT, ώστε να εξετάσει το βαθμό αξιοπιστίας των παραπόνων του αιτητή (Cenbauer, ανωτέρω § 45). Στην έκθεσή της σχετικά με την Κύπρο, η CPT δεν σχολίασε επί των υλικών συνθηκών των κελιών στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας. Το μόνο που ειπώθηκε ,είναι ότι οι υλικές συνθήκες στα κελιά που χρησιμοποιούνται για σκοπούς διοικητικού διαχωρισμού ή πειθαρχίας στο Κτήριο 8 ήταν επαρκείς. Η Επίτροπος Διοικήσεως, στην έκθεσή της για τα παράπονα του αιτητή, δεν εξέτασε τις υλικές συνθήκες κράτησης του αιτητή. Ωστόσο, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι ο αιτητής τραυματίστηκε στον ώμο, κάτι που, όπως ο αιτητής ισχυρίζεται, ήταν αποτέλεσμα του κρύου και της υγρασίας που επικρατούσε στο κελί. Η Κυβέρνηση δεν αμφισβητεί τον ισχυρισμό αυτό. Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο κρίνει ότι η ο τραυματισμός του αιτητή φαίνεται να στηρίζει τον ισχυρισμό του ότι το κελί είχε κρύο και υγρασία.
77. Ως προς το κατά πόσον ο αιτητής τύγχανε κατάλληλης ιατρικής φροντίδας, ενόσω ήταν υπό απομόνωση, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το ημερολόγιο των φυλακών καταγράφει δύο επισκέψεις από τον ιατρικό λειτουργό. Σημειώνει επιπλέον ότι ο αιτητής αρνήθηκε να παραστεί σε προγραμματισμένη συνάντηση με τον χειρουργό, στις 31 Οκτωβρίου 2003. Το Δικαστήριο δεν θεωρεί το επίπεδο φροντίδας και προσοχής προς την υγεία του αιτητή, από την πλευρά των αρχών των φυλακών ανεπαρκές κατά την περίοδο της απομόνωσης του αιτητή.
78. Ωστόσο, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η CPT σχολίασε με ανησυχία τη μεγάλη διάρκεια των μέτρων απομόνωσης. Το Δικαστήριο επέκρινε επίσης την έλλειψη ευκαιριών για τους κρατουμένους να εξέρχονται των κελιών τους και να επωφελούνται της δυνατότητας για υπαίθρια άσκηση, τονίζοντας την περίπτωση του αιτητή, η οποία, όπως συμπέρανε, ήταν απαράδεκτη. Όπως προκύπτει από το ημερολόγιο των φυλακών ο χρόνος που πέρασε ο αιτητής εκτός του κελιού του ήταν περιορισμένος. Παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με το ημερολόγιο των φυλακών, είχε παραστεί στο δικαστήριο σε επτά περιπτώσεις, κατά τη διάρκεια του υπόλοιπου χρόνου της απομόνωσής του, σπάνια εξερχόταν του κελιού του. Τις περισσότερες ημέρες, το κελί ανοιγόταν μόνο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ώστε να μπορεί ο αιτητής να χρησιμοποιεί το ντους ή την τουαλέτα ή να λαμβάνει το φαγητό του. Στο σημείο αυτό, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι, στην υπόθεση Cenbauer v. Croatia (βλ. ανωτέρω, § 49) έκρινε ότι η περίοδος της απομόνωσης του αιτητή στο κελί του, από τις 7 το βράδυ μέχρι της 7 το πρωί και για αρκετές ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας, ήταν «σημαντική». Επιπλέον, είναι επίσης ξεκάθαρο από το ημερολόγιο των φυλακών ότι η επικοινωνία περιοριζόταν ως επί το πλείστον σε επαφές ανάμεσα στον αιτητή και το προσωπικό των φυλακών και στις επισκέψεις του στο δικαστήριο. Η CPT, στην έκθεσή της για την Κύπρο, καταδίκασε την πλήρη απαγόρευση της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, κατά την περίοδο της απομόνωσης στην Κύπρο, επιμένοντας ότι οι περιορισμοί στις επισκέψεις θα πρέπει να στηρίζονται μόνο σε σημαντικούς λόγους ασφαλείας ή σε λόγους που βασίζονται σε υπαρκτές πηγές.
79. Τέλος, το Δικαστήριο έχει ήδη υποδείξει ότι η υποχρέωση των αρχών των φυλακών να διασφαλίζουν την υγεία και ευημερία των κρατουμένων υποδηλώνει την υποχρέωση παροχής κατάλληλης διατροφής (Kadiķis (αρ. 2), ανωτέρω § 55). Σημειώνει ότι, σύμφωνα με το ημερολόγιο των φυλακών, ο αιτητής λάμβανε γεύματα σε μη τακτά χρονικά διαστήματα, λαμβάνοντας μερικές φορές μόνο ένα πλήρες γεύμα την ημέρα.
80. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι το αυστηρό καθεστώς στο οποίο ο αιτητής είχε υποβληθεί κατά τη διάρκεια της απομόνωσής του, μαζί με την απαγόρευση των επισκέψεων και τις υλικές συνθήκες υπό τις οποίες τέθηκε υπό κράτηση, προξένησαν ταλαιπωρία που σαφώς υπερβαίνει το αναπόφευκτο επίπεδο που είναι συμφυές με το καθεστώς κράτησης. Η έκθεσή του σε αυτές τις συνθήκες για μια περίοδο 47 ημερών αποτελεί ταπεινωτική μεταχείριση αντιβαίνουσα στο Άρθρο 3 της Σύμβασης. 81. Συνεπώς υπήρξε παραβίαση της εν λόγω διατάξεως.
Το ΕΔΑΔ καταδίκασε επίσης το κυπριακό κράτος για παραβίαση του άρθρου 8
β. Η Εκτίμηση του Δικαστηρίου
91. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι οποιαδήποτε κράτηση, η οποία είναι νόμιμη για τους σκοπούς του Άρθρου 5 της Σύμβασης συνεπάγεται από τη φύση της περιορισμό στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή. Ωστόσο, αποτελεί ουσιαστικό μέρος του δικαιώματος του κρατουμένου στο σεβασμό της οικογενειακής του ζωής, να υποστηρίζεται από τις αρχές φυλακών, όσο το δυνατόν περισσότερο, για να δημιουργεί και να διατηρεί δεσμούς με άτομα εκτός των φυλακών και για να διατηρεί επαφή με το στενό οικογενειακό του περιβάλλον (βλ. ανωτέρω Messina (Αρ. 2 ), § 61, και McCotter v. the UnitedKingdom, αριθ. 18632/91, απόφαση της Επιτροπής της 9ης Δεκεμβρίου 1992, DR 25, σ. 265).
92. Το Δικαστήριο επισημαίνει, και η Κυβέρνηση δεν αμφισβητεί, ότι επί 47 ημέρες, ο αιτητής βρισκόταν σε ιδιαίτερα αυστηρό καθεστώς, το οποίο περιλάμβανε απόλυτη απαγόρευση επισκέψεων από φίλους και μέλη της οικογένειάς του. Υπό το πρίσμα των περιορισμών που επιβλήθηκαν από την τοποθέτησή του σε απομόνωση και κατόπιν εξέτασης των σχετικών Περί Φυλακών Κανονισμών, το Δικαστήριο θεωρεί εξάλλου απίθανο ότι θα του διδόταν θετική απάντηση σε οποιοδήποτε αίτημά του για τηλεφωνική επικοινωνία με την οικογένειά του. Το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι υπήρξε επέμβαση στην ενάσκηση του δικαιώματος του αιτητή για σεβασμό της οικογενειακής του ζωής, το οποίο διαφυλάσσεται από το Άρθρο 8 § 1 της Σύμβασης. Μια τέτοια επέμβαση μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο εφόσον ήταν συμφώνως του νόμου, και στόχος της ήταν να εξυπηρετήσει ένα ή περισσότερους θεμιτούς σκοπούς που περιέχονται στην παράγραφο 2 του Άρθρου 8 και που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «αvαγκαίov μέτρον […] «εις μίαv δημoκρατικήv κoιvωvίαv».
93. Ένα μέτρο είναι σύμφωνο με το νόμο, εφόσον πληροί τρεις προϋποθέσεις. Πρώτον, πρέπει να έχει κάποια βάση στο εθνικό δίκαιο. Δεύτερον, ο νόμος πρέπει να είναι επαρκώς προσβάσιμος: ο πολίτης πρέπει να μπορεί να έχει ένδειξη ότι είναι επαρκής, υπό τις περιστάσεις, των νομικών κανόνων που εφαρμόζονται σε μια δεδομένη περίπτωση. Τέλος, ένας κανόνας δεν μπορεί να θεωρείται ως «νόμος» εάν δεν έχει διατυπωθεί με επαρκή ακρίβεια ώστε να επιτρέπει στον πολίτη να ρυθμίζει τη συμπεριφορά του. Ο πολίτης πρέπει να είναι σε θέση – εν ανάγκη με τις κατάλληλες συμβουλές – να προβλέπει , σε εύλογο βαθμό υπό τις περιστάσεις, τις συνέπειες που ενδεχομένως να συνεπάγεται δεδομένη ενέργειά του (βλ. Sunday Times v. the United Kingdom (αριθ. 1), 26 Απριλίου 1979, § § 47 και 49, Σειρά A, αριθ. 30).
94. Περαιτέρω, ένας νόμος που απονέμει διακριτική εξουσία πρέπει να αναφέρει το περιεχόμενο της εν λόγω εξουσίας. Ωστόσο, το Δικαστήριο έχει ήδη αναγνωρίσει την αδυναμία επίτευξης απόλυτης βεβαιότητας κατά τη θέσπιση των νόμων και τον κίνδυνο ότι η αναζήτηση για βεβαιότητα πιθανόν να συνεπάγεται υπερβολική ακαμψία. Πολλοί νόμοι βασίζονται αναπόφευκτα σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό σε όρους που παραμένουν ασαφείς και των οποίων η ερμηνεία και η εφαρμογή είναι θέμα πρακτικής (βλ. ανωτέρω Sunday Times (αριθ. 1), § 49, και Silver and Others , § 88). 95. Η Κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι η απαγόρευση να δέχεται επισκέψεις από την οικογένειά του ήταν σύμφωνη με το νόμο, εφόσον προνοείτο εύλογα από τους ίδιους τους όρους του Κανονισμού 151 (1) των Περί Φυλακών Κανονισμών, σύμφωνα με τους οποίους οι επισκέψεις δεν επιτρέπονται. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η διάταξη αυτή παρέχει στο Διευθυντή Φυλακών την εξουσία «να διατάσσει τον περιορισμό ή την απομόνωση κρατουμένου για τόση περίοδο όση κρίνει αναγκαία», για έναν ή περισσότερους από τους σκοπούς που περιγράφονται στον εν λόγω κανονισμό. Ο κανονισμός δεν παρέχει καμία λεπτομέρεια για το τι σημαίνει η φράση «περιορισμό» ή «απομόνωση» ή τι συνεπάγεται ο βαθμός του προβλεπόμενου περιορισμού ή της προβλεπόμενης απομόνωσης. Δεν κάνει καμία ρητή αναφορά στον περιορισμό του γενικού δικαιώματος που προβλέπεται από τον Κανονισμός 116 για επισκέψεις από συγγενείς και φίλους μέχρι και έξι φορές το μήνα. Δεν παρέχει κατευθυντήριες γραμμές ως προς το πώς ο Διευθυντή Φυλακών θα μπορούσε να αποφασίσει κατά πόσον προσήκει να επιβληθεί πλήρης αναστολή του δικαιώματος επισκέψεων στη συγκεκριμένη περίπτωση, και ποιοι παράγοντες θα μπορούσαν να σχετίζονται με την εν λόγω απόφαση. Από αυτή την σκοπιά, είναι ιδιαίτερης σημασίας που ο αιτητής δεν είχε προειδοποιηθεί επισήμως για την αναστολή του δικαιώματος επισκέψεών του, και που ούτε δεν είχε ενημερωθεί την στιγμή εκείνη για τους λόγους αναστολής του δικαιώματος αυτού. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν είναι σαφές για ποιο λόγο και υπό ποια εξουσία ανεστάλη το δικαίωμα επισκέψεων του αιτητή.
96. Σε αντίθεση με την Κυβέρνηση, το Δικαστήριο δεν θεωρεί ότι οι Περί Φυλακών Κανονισμοί θέτουν ρητώς την απόλυτη απαγόρευση των επισκέψεων για όσους βρίσκονται σε κατάσταση απομόνωσης. Εν ολίγοις, οι Περί Φυλακών Κανονισμοί δεν αναφέρουν με εύλογη σαφήνεια το πεδίο και τον τρόπο άσκησης οποιασδήποτε διακριτικής εξουσίας που απονέμεται στις αρμόδιες αρχές να περιορίζουν τα δικαιώματα επισκέψεων (βλ. Domenichini v. Italy, 15 Νοεμβρίου 1996, § § 32-33, Reports of Judgments and Decisions 1996- V, Messina (αρ. 2) ανωτέρω, § 81, και Kornakovs v. Latvia, αριθ. 61005/00, § § 159 έως 160, 15 Ιουνίου 2006).
97. Το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι η αναστολή των δικαιωμάτων επισκέψεων στην περίπτωση του αιτητή δεν είναι σύμφωνη προς το νόμο. Συνεπώς, υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 8 § 1 της Σύμβασης.
Ο μόνος επικίνδυνος σε αυτή την υπόθεση είναι το ίδιο το τρομοκράτος της Κύπρου
Μην πιστεύετε και μην καταπίνετε αμάσητα ό,τι σας πουλάνε
Tο πρωτογενές έλλειμα/πλεόνασμα είναι ουσιαστικά η σχέση έσοδα/έξοδα χωρίς όμως να περιλαμβάνεται η εξυπηρετήση του χρέους!
Ουσιαστικά είναι η διαφορά μεταξύ των εσόδων του κράτους σε σχέση με τα έξοδα του ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΚΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ!
Τα έσοδα του κράτους είναι ό,τι μπορεί να εισπράξει υπό μορφή φόρων συνήθως από τον πλούτο που παράγεται δηλαδή από το Ακαθάριστο Εγχώριο Προιόν
Τα έξοδα του κράτους είναι αυτά που ξοδεύει για να ασκήσει την πολιτική του, δηλαδή υγεία, παιδεία μισθούς κλπ
Αν τα έσοδα είναι μεγαλύτερα από τα έξοδα τότε έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ: ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Η ΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ!
Στην Ελλάδα αυτή την περίοδο υπάρχει το μεγάλο σαξες στορυ του κράτους ότι πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα……..
όλως τυχαίως σε ένα μήνα θα έχουμε ευρωεκλογές και στην Ελλάδα ταυτόχρονα θα γίνουν και δημοτικές εκλογές με τεράστια σημασία αφού ο κόσμος θα μπορεί να εκφράσει είτε την δυσαρέσκεια του είτε την …ευαρέσκεια του και ουσιαστικά θα κρίνει και το μέλλον της κυβέρνησης Σαμαρά
Η eurostat η ευρωπαική στατιστική υπηρεσία της ΕΕ επιβεβαίωσε ακούεις τζαι συ το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας……
Το επιχείρημα εδώ είναι ότι η eurostat και εν γένει η ΕΕ δεν είναι όπως τους κουτοπόνηρους έλληνες που μαγειρεύουν τα στοιχεία όπως τους βολεύει αλλά πρόκειται για καλόπιστους ανθρώπους τεχνοκράτες που θέλουν όλα να λειτουργούν όμορφα
Ας δούμε το απόλυτο παράδειγμα της καλολαδωμένης ευρωπαικής και καλά μηχανής που όλα λειτοργούν στα πλαίσια της νομιμότητα κλπ
Siemens: Το μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς στην ιστορία της οικονομίας
Το μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς στην ιστορία της οικονομίας
Ένα πολύ γνωστό παράδειγμα «αποκλίνουσας συμπεριφοράς» μιας επιχείρησης είναι αυτό του ομίλου Siemens. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς στην ιστορία της οικονομίας. Περίπου 1,3 δις ευρώ φέρεται να δαπάνησε για ύποπτες πληρωμές ο γερμανικός όμιλος. Οι συνέπειες ήταν σοβαρές για την Siemens. H αμερικανική δικαιοσύνη της επέβαλε πρόστιμο ύψους 1,2 δις ευρώ. Περίπου τόσο κόστισε στην εταιρεία η διαλεύκανση των διαφόρων υποθέσεων διαφθοράς. Και όπως σημειώνει ο καθηγητής Βίλαντ: «Από την υπόθεση Siemens γνωρίζουμε ότι ο αθέμιτος ανταγωνισμός κοστίζει πολύ. Όταν υφίσταται πλήγμα η εικόνα μιας επιχείρησης αυτό έχει συνέπειες. Πιστεύω λοιπόν ότι οι επιχειρηματίες που προσέχουν πραγματικά το συμφέρον τους θα πρέπει να φροντίζουν έτσι ώστε να τηρείται η νομιμότητα στις επιχειρήσεις τους».
Rolf Wenkel / Klaus Ulrich / Σταμάτης Ασημένιος
Υπεύθ. Σύνταξης:Μαρία Ρηγούτσου
και εδώ όταν η Κομισιον απηύθηνε αυστηρή προειδοποίηση προς την Γερμανία όσον αφορά τα θέματα διαφθοράς και ξεπλύματος χρήματος όταν η Γερμανία κατατάσσεται πρώτη στην διαφθορά
«Γερμανία, ένας παράδεισος για ξέπλυμα μαύρου χρήματος»!
Του Γιώργου Παυλόπουλου
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε σήμερα από τη Γερμανία να συμμορφωθεί πλήρως με τους νόμους της Ε.Ε. αναφορικά με το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος και την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου (…) Η Γερμανία έχει αποτύχει να αποτρέψει την κατάχρηση του χρηματοοικονομικού της συστήματος για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας (…) Εάν η Γερμανία δεν ανταποκριθεί ικανοποιητικά μέσα στους επόμενους δύο μήνες, τότε η Επιτροπή ενδέχεται να παραπέμψει το θέμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο».
Όλα αυτά αποτελούν μέρος της αιτιολογημένης έκθεσης που εξέδωσε η Κομισιόν για τη Γερμανία στις 27 Ιανουαρίου – ένας πραγματικός «κόλαφος» για την ισχυρότερη χώρα της Ευρώπης, η οποία παρουσιάζεται στους εταίρους της ως τιμητής και εγγυητής της νομιμότητας και της διαφάνειας στην οικονομία. Για όσους, μάλιστα, πιστεύουν ότι έχει αλλάξει κάτι στους δέκα μήνες που έχουν μεσολαβήσει μέχρι σήμερα, αρκεί το ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στη μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της χώρας.
Υπό τον τίτλο «Γερμανία, ο παράδεισος για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος», η Handelsblatt εξαπολύει μύδρους: «Ό,τι είναι η Ελβετία και το Λίχτενσταϊν για τους φοροφυγάδες, το αντιπροσωπεύει η Γερμανία για όσους ξεπλένουν μαύρο χρήμα: έναν παράδεισο. Η εξαιρετικά υψηλή κυκλοφορία χρήματος, η ρευστότητα στην αγορά, το θωρακισμένο νομικά χρηματοπιστωτικό σύστημα και ο μικρός βαθμός διαφθοράς, δημιουργούν ένα πλαίσιο που έλκει Ιταλούς, Ρώσους, Λιβανέζους και, ασφαλώς, Γερμανούς εγκληματίες οι οποίοι επιθυμούν να καθαρίσουν το βρόμικο χρήμα τους», γράφει χαρακτηριστικά.
Ο ΟΟΣΑ Αλλά και ο ΟΟΣΑ βάζει κάκιστο βαθμό στην Γερμανία – με την ειδική υπηρεσία που ασχολείται με την καταπολέμιση αυτού του φαινομένου να τη χαρακτηρίζει ως «μη συμμορφούμενη προς τις υποδείξεις». Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του διεθνούς οργανισμού, το μαύρο χρήμα που ξεπλένεται ετησίως στη Γερμανία κυμαίνεται από 43-57 δισ. ευρώ – ενώ το σύνολο της «σκιώδους οικονομίας» (δηλαδή, των δραστηριοτήτων που έχουν τζίρο ο οποίος δεν φορολογείται ούτε κατ’ ελάχιστο) ξεπερνά το 13,5% του ΑΕΠ της και αγγίζει το μισό τρισ. ευρώ ετησίως! Κι αυτό, σε μία χώρα η οποία καταγγέλλει άλλες (ανάμεσά τους και την Ελλάδα) ότι δεν διαθέτουν αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα…
Ακόμη και το υπουργείο Εσωτερικών των ΗΠΑ -που, για ευνόητους λόγους, δίνει μεγάλη σημασία στην αντιμετώπιση της διακίνησης μαύρου χρήματος, καθώς θεωρεί ότι συνδέεται άμεσα με τη διεθνή τρομοκρατία- στις εκθέσεις του χαρακτηρίζει τη Γερμανία ως «χώρα με εξέχουσα σημασία στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος» και θεωρεί ότι το Βερολίνο δεν έχει εκπονήσει καμία ολοκληρωμένη στρατηγική σε αυτό το μέτωπο.
Καταγγελίες Κάποιες φορές, βεβαίως, γίνονται ορισμένες ενέργειες, κυρίως σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες. Μια τέτοια αφορά την Deutsche Bank, η οποία βρίσκεται στο μικροσκόπιο της επιτροπής κεφαλαιαγοράς (BaFin), εξαιτίας των πολυετών και επικερδών σχέσεων που έχει αναπτύξει με την οικογένεια Ταΐμπ – η οποία, εδώ και 30 χρόνια, ελέγχει απολύτως την κυβέρνηση του πολυπληθέστερου κρατιδίου της Μαλαισίας, του Σαραβάκ. Εκεί δηλαδή όπου, σύμφωνα με αρκετούς, συντελείται «το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έγκλημα της εποχής μας», με την καταστροφή του τεράστιου και πολύτιμου βροχώδους δάσους…
43-57 δισ. ευρώ είναι το μαύρο χρήμα που ξεπλένεται ετησίως στη Γερμανία, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΟΟΣΑ.
13,5% του ΑΕΠ φτάνει και ξεπερνά ο τζίρος της «σκιώδους οικονομίας» στη Γερμανία.
500 δισ. εκτιμάται ότι είναι το ύψος της «σκιώδους οικονομίας», (δηλαδή, των δραστηριοτήτων που έχουν τζίρο ο οποίος δεν φορολογείται ούτε κατ’ ελάχιστο).
30 χρόνια διαρκεί η «ειδική σχέση» της Deutsche Bank με μια πανίσχυρη οικογένεια της Μαλαισίας, η οποία «ξεπλένει» συστηματικά μαύρο χρήμα.
Διαφθορά Η Siemens και το «φακελάκι»
Το «φακελάκι» είναι ίσως η μοναδική ελληνική λέξη την οποία γνωρίζουν όλοι οι Γερμανοί – ή τουλάχιστον, εκείνοι που έχουν διαβάσει στα γερμανικά ΜΜΕ έστω και ένα ρεπορτάζ για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα. Μόνο που, όπως λέει ο σοφός λαός, συχνά «άλλος έχει το όνομα και άλλος τη χάρη». Διότι όσοι επικαλούνται το «φακελάκι» για να αποδείξουν πόσο διεφθαρμένη είναι η Ελλάδα, ξεχνούν τα κατορθώματα της δικής τους Siemens, μιας από τις μεγαλύτερες και πιο ιστορικές επιχειρήσεις της Γερμανίας.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε, μόνο, ότι το 2008 είχε έρθει στην επιφάνεια ένα τεράστιο και παγκοσμίων διαστάσεων κύκλωμα «λαδώματος» που είχε στήσει η Siemens, προκειμένου να εξασφαλίζει επικερδή συμβόλαια. Αυτός ήταν, άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο καταδικάστηκε από αμερικανικό δικαστήριο στο τέλος του ίδιου έτους και υποχρεώθηκε να καταβάλει πρόστιμο ύψους 1,6 δισ. δολαρίων! Πάντως, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι υπάρχει μια διαφορά με τις… καθυστερημένες χώρες: στη Γερμανία οι μίζες δίνονται από τις επιχειρήσεις και όχι από τους πολίτες.
Το παράδειγμα της Γερμανίας είναι απλά αρκετό για να καταρρεύσει ο μύθος της αμόλυντης ΕΕ των θεσμών που λειτουργούν κλπ κλπ
Οι αποφάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο λαμβάνονται από τις μεγάλες εταιρείες και τράπεζες τύπου Deutsche Bank και Siemens, ειδικά η πρώτη κατατάσσεται στις μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο μαζί με την Goldman Sachs και την J P Morgan
Ας μην ξεχνάμε ότι η Goldman Sachs με τραπεζικομαγειρέματα αφανή και μυστικά πούλησε ένα παράγωγο στην Ελλάδα που αποτελούσε στην ουσία δάνεια ύψους 2,8 ΔΙΣ για να πιάσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ
Ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της τράπεζας το παραδέκτηκε και ζήτησε…συγγνώμη….
Σύμφωνα λοιπόν με χθεσινή συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα του βρετανικού Channel 4 ο αντιπρόεδρος της Goldman Sachs, Μάικλ Σέργουντ, η αμερικανική υπερτράπεζα δεν θα προχωρούσε σήμερα σε μια τέτοια συμφωνία με το ελληνικό κράτος.
«Είμαστε απολύτως βέβαιοι πως δεν θα κάναμε σήμερα μια τέτοια συναλλαγή», δήλωσε ο Σέργουντ. «Υπήρξαν παρόμοιες συναλλαγές, οι οποίες μας προτάθηκαν από άλλα ευρωπαϊκά κράτη και τις απορρίψαμε, επειδή νιώθουμε ότι δεν υπάρχει η κατάλληλη διαφάνεια γύρω από αυτές», συμπλήρωσε. Ως γνωστόν, η αμαρτωλή τράπεζα –που αργότερα πρωταγωνίστησε και στη «φούσκα» των subprime (χαμηλής φερεγγυότητας) στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ, τη θρυαλλίδα της παγκόσμιας κρίσης– πούλησε το 2001 στην Ελλάδα ένα παράγωγο, το οποίο στην ουσία αποτελούσε συγκαλυμμένο, έμμεσο δάνειο 2,8 δισ. ευρώ, βοηθώντας έτσι τη χώρα να εκπληρώσει τα άπιαστα κριτήρια του Μάαστριχτ.
Οπότε ας δούμε την πραγματικότητα και ας σταματήσουμε να πιστεύουμε σε παραμυθάκια με καλούς ιππότες δράκους πριγκιπισες και κακούς λύκους κλπ κλπ
Η πραγματικότητα είναι ότι αυτοί που ονομάζονται θεσμοί σε παγκόσμιο επίπεδο ελέγχονται σε τεράστιο βαθμό από αυτά τα συμφέροντα όπως αναλύθηκαν πιο πάνω
ας έρθουμε και πάλι στο πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο τάχα επιβεβαίωσε η eurostat
H ίδια η Wall Street Journal απλά φτύνει στα μούτρα την υπέρτατη κοροιδία της υπηρεσίας με το χτεσινό της άρθρο
More Greek Statistics? Troika Confirms Primary Surplus
The European Commission said Wednesday that Greece recorded a primary surplusof €1.5 billion in 2013, overshooting a target of a balanced primary balance and paving the way for the country’s talks on debt relief later this year.
Hurray, many said: Athens has finally met its budget goals, after years of failing to comply with austerity targets that crushed the economy and were later viewed as too tough even by Greece’s creditors. This latest development means that the Greek government can redistribute some of the above-target surplus to its citizens. (In theory, it also means Greece could default on external debt and continue paying pensions and salaries internally from the taxes it raises, but that’s a different story.)
The figure is “a reflection of the remarkable progress Greece has made in repairing its public finances since 2010,” said Simon O’Connor, a spokesman for the commission.
But take a step back, and look more closely: something isn’t quite right. Indeed, the European Union’s statistics arm, Eurostat, reported Wednesday that Greece had a government deficit in 2013 of €23 billion, and spent €7.2 billion on interest payments. That makes the primary balance—under the definition widely used by economists and Eurostat itself—a deficit of €16 billion, or 8.7% of Greece’s gross domestic product.
A Eurostat spokesman said the commission’s “primary surplus” figure includes adjustments to the Eurostat definition, though he said he didn’t know precisely what they were and referred questions to a commission spokesman.
Mr. O’Connor obliged with details:
First, we excluded interest expenditure of 4.0% of GDP.
So far so good. That’s in keeping with the standard definition of a primary surplus.
But then the tweaking goes on:
Second, we exclude several specific items, mainly to better reflect the underlying structural fiscal position.
In 2013, these adjustments amounted to 9.5% of GDP, mainly reflecting the one-off cost of the support to the banking sector, which amounted to 10.8% of GDP according to the programme definition, and the transfers from Member States to Greece corresponding to profits on Greek Bonds held by the Eurosystem Central Banks, which amounted to 1.5% of GDP.
This brings us to a primary surplus of 0.8% of GDP.
He also provided a table that broke down those additional exceptions, as a percentage of gross domestic product. (Greece’s GDP in 2013 was €182 billion.)
Asked whether this methodology has been applied in any other EU member, the commission replied in an email: “No, the definition is country-specific.”
Ουσιαστικά αυτό που καταγράφεται πιο πάνω και απλά ξεμπροστιάζει την προπαγάνδα που προσπαθούν να πουλήσουν στους …ιθαγενείς που λιμοκτονούν και είναι άνεργοι αλλά τουλάχιστον «έχουμε» πλεόνασμα άρα μπορούμε να ελπίζουμε στον παράδεισο είνα ότι ουσιαστικά το πλεόνασμα είναι έλλειμα ύψους 16 δις ευρώ.
Οι συντάκτες προτρέπουν τους αναγνώστες να κοιτάξουν πιο προσεκτικά τα νούμερα λέγοντας πως κάτι δεν πάει καλά. Και εξηγούν: η Eurostat ανακοίνωσε την Τετάρτη πως η Ελλάδα είχε δημοσιονομικό έλλειμμα 23 δισ. ευρώ το 2013 και δαπάνησε 7,2 δισ. ευρώ για πληρωμές τόκων. Αυτό σημαίνει ότι το πρωτογενές ισοζύγιο -σύμφωνα με τον ορισμό που ευρέως χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι και η ίδια η Eurostat- εμφανίζει έλλειμμα 16 δισ. ευρώ ή 8,7% του ΑΕΠ την Ελλάδας.
Η WSJ συνεχίζει λέγοντας πως ένας εκπρόσωπος της Eurostat διευκρίνισε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της Κομισιόν περιλαμβάνει προσαρμογές στον ορισμό που δίνει η στατιστική υπηρεσία, χωρίς ωστόστο να γνωρίζει ο ίδιος ποιες ακριβώς είναι αυτές, ενώ παρέπεμψε στον εκπρόσωπο της Κομισιόν, Simon O΄Connor.
Η πραγματικότητα είναι εκεί όσο και να προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι της λιτότητας
30% ανεργία, 175% δημόσιο χρέος και εξαθλίωση που βιώνουν οι έλληνες στην πραγματικότητα
Ακριβώς τα ίδια παραμύθια θα προσπαθούν συνέχεια να πουλούν και σε μας δαμέ στην Κύπρο
Η πραγματικότητα είναι ότι η Κύπρος είναι τελειωμένη και αυτό θα αρχίσει να φαίνεται σύντομα όταν θα καταρρεύσουν και οι τελευταίες ψευδαισθήσεις περί επανεκκίνησης κλπ
Μόνη ελπίδα ο κόσμος να αντιληφθεί την μέγιστη κοροιδία από τους πολιτικάντηδες και τους σπόνσορες τους καναλάρχες που προσπαθούν μανιωδώς να αποκρύψουν και να αλλοιώσουν την αλήθεια και να δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις για την πορειά της οικονομίας
Η αυτοδιαχείριση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι μια ουσιαστική και πρακτική απάντηση στην εξαθλίωση όπως επεξηγήθηκε πάμπολλες φορές αλλά θέλει οργάνωση και ανθρώπους αποφασισμένους να αλλάξουν ουσιαστικά τα πράγματα και να μην μένουν στα λοούθκια του αέρα του fb και με εμμονές στις εκλογικές αυταπάτες
εδώ με απλά λόγια
Τι είναι το πρωτογενές πλεόνασμα-έλλειμμα; (ορισμός)
Έχει αρχίσει μια πολύ δύσκολη προσπάθεια και ένα τεράστιο εγχείρημα σε σχέση με το θέμα του αιτήματος της αυτοδιαχείρισης από τους ίδιους τους εργαζομένους του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Η προσπάθεια αυτή δεν είναι και δεν μπορεί να είναι σε καμιά περίπτωση ατομική
Η προσπάθεια αυτή είναι αποκλειστικά και μόνο κοινωνική
Το αίτημα αυτοδιαχείρισης των λεφτών Ασφαλιστικού Ταμείου είναι πρωτοφανές ίσως και σε πανευρωπαικό επίπεδο αφού ήδη σε επικοινωνία που είχα με ισπανό δημοσιογράφο ο οποίος μένει ελλάδα και έχει δημοσιοποίηση αυτή την προσπάθεια τόσο στην Ισπανία αλλά και στην Γαλλία, σε μήνυμα συμπαράστασης του μου γράφει ότι είναι καιρός να ξυπνήσουμε λέει και… στην Ισπανία και στην Ελλάδα!!!
ότι και καλά στην Κύπρο έχουμε ξυπνήσει1!!!
ακούγεται σαν ανέκδοτο και όμως αυτό λέγεται από έναν ισπανό δημοσιογράφο ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τι γίνεται
είναι αναμενόμενη η αντιμετώπιση του κορυφαίου αυτού θέματος και αιτήματος από ανθρώπους που θέλουν να θεωρούνται και προοδευτικοί και ότι θέλουν να προσφέρουν και να προτείνουν ουσιαστικά πράγματα στην κοινωνία
ο καθένας μαζεμένος είτε στην ομαδούλα του στο τσιφλίκι του είτε στον προσωπικό του μικρόκοσμο απλά παίζει πελλό ο καθένας για τους δικούς τους λόγους εμμένοντας σε μεγαλοστομίες περιχαρακωμένοι στα μεγάλα και ανέφικτα και σε μεγάλες κουβεντούες είτε στην ομαδούλα τους είτε και από δω που φυσικά οι πλείστοι είναι πολιτικοποιημένοι του στυλ ψηφίζω την τάδε ομαδούλα τζαι ως τζαμέ ή οι μεγάλοι πολιτικοί αναλυτές παιδαγωγοί καθοδηγητές που θα οδηγήσουν στην δευτέρα παρουσία τον κατακαημένο πτωχό τω πνεύματι λαό στην γη της επαγγελίας
ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο εαυτός του και αυτό το γνωρίζω και εγώ πολύ καλά
ο καθένας έχει τα ελαττώματα του φυσικά αλλά από κει και πέρα ο καθένας κρίνεται και από το γεγονός της παντελής απραξίας του που οφείλεται είτε σε προσωπικές μικροκόντρες από κομπλεξικά απωθημένα
το αίτημα αυτοδιαχείρισης του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι το πιο σημαντικό αίτημα που υπάρχει αυτή την στιγμή όσον αφορά την ουσιαστική και πρακτική άμεση δημοκρατική συμμετοχή των ανθρώπων στην ίδια τους την αξιοπρεπή διαβίωση
ένα παράδειγμα για να γίνει αντιληπτό
ας πούμε ότι οι εισφορές στο Ταμείο για ένα χρόνο ανέρχονται στο 1 ΔΙΣ
ας πούμε ότι οι ανάγκες για συντάξεις ανεργιακά επιδόματα κλπ ανέρχονται στα 700 εκ
τότε σημαίνει ότι κάθε χρόνο θα έχεις πλεόνασμα 300 εκατομμύρια ευρώ
αυτό τι σημαίνει πρακτικά;
ότι σε περίπου 4 χρόνια θα έχεις πλεόνασμα πέραν του 1 δις
αν εμείς οι εργαζόμενοι έχουμε ΑΜΕΣΟ έλεγχο πάνω στις αποφάσεις για το πως θα διανεμηθούν αυτά τα λεφτά τότε θα μπορούσαμε για παράδειγμα να προτείνουμε
τα εξής:
μείωση του ορίου συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για όλους
ενδεχομένη αύξηση εισφορών
πρόταση για ελάχιστο εισόδημα για όλους μέχρι 1000 ευρώ
πχ αν κάποιος έχει μισθό που ανέρχεται στα 800 τότε να συμπληρώνεται από τα λεφτά του Ταμείου μας που διαχειριζόμαστε εμείς
Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό αυτή την στιγμή από αυτό το αίτημα
Στην Κύπρο υπάρχουν 13 δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου
και πολύ απλά ο κάθε ένας μπορεί να έχει την δική του προσωπική του ατζέντα τζαι να κόφκει τζαι να ράφκει όπως θέλει ο ίδιος
και εννοείται ότι αυτό ισχύει και για τους επαρχιακούς δικαστές
Αναφέρομαι στο ανώτατο όμως γιατί αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν μια εκ των τριών εξουσιών που καθορίζουν την ζωή μας
13 άνθρωποι ανεξέλεγκτοι παντελώς χωρίς δέσμευση από κανένα παρά μόνο από τον εαυτό τους μπορούν να φέρνουν τα πράγματα με τέτοιο τρόπο και να βγάζουν αποφάσεις όπως αυτοί θέλουν
ένας δικαστής την 1η Φεβρουαρίου 2013 μετά από ακροαματική διαδικασία με καταχώρηση δικογράφων εμπεριστατωμένωκαι τεκμηριωμένων άφησε ελεύθερη μια καημένη κοπελίτσα που έτυχε να έρτει σε αυτό τον βρωμότοπο
και άλλος δικαστής σε πανομοιότυπη παντελώς ίδια δεδομένα με την διαφορά ότι η κυπριακή δημοκρατία μέσω της γενικής εισαγγελείας δεν καταχώρησε καν ένσταση δηλαδή ενώπιον του το δικαστήριο είχε μόνο την…
Σήμερα συμπληρώνονται 47 χρόνια από το πραξικόπημα που έφερε την χούντα των συνταγματαρχών στην Ελλάδα
7 χρόνια δικτατορίας που κατέληξε με το πραξικόπημα στην Κύπρο και στην εισβολή του τουρκικού κράτους τα αποτελέσματα της οποίας ακόμα είναι εδώ ολοζώντανα ως ζόμπι
Πως μπορεί κάποιος για παράδειγμα να ισχυριστεί ότι η χούντα ήταν κάτι καλό;
Πως μπορεί κάποιος να πει έτσι ελαφρά τη καρδία ότι οι διωγμοί, οι δολοφονίες ανθρώπων μπορεί να είναι καλό για οτιδήποτε;
Πως μπορεί ο άνθρωπος να έχει διαστραφεί τόσο πολύ ώστε μέσα στο μυαλό του το καλό να είναι κακό;
Φυσικά πρώτα πρέπει προσδιορίσεις τι είναι κακό και τι είναι καλό
Στην πιο απλή μορφή του, καλό είναι αυτό που αφήνει ελεύθερο τον άνθρωπο να αναπτύξει την προσωπικότητα του
Ελεύθερο από κάθε είδους περιορισμό
Ξεκινώντας από τα βασικά: φαγητό, στέγη
Όταν τα έχεις εξασφαλίσει αυτά τότε το αμέσως επόμενο είναι η ελευθερία
Παντός είδους
Σήμερα για παράδειγμα για να μπορέσει κάποιος να εξασφαλίσει τα δύο πρώτα, φαγητό και στέγη ουσιαστικά θυσιάζει την ελευθερία του αφού θα πρέπει να μισθώσει τον εαυτό του σε μια δουλειά ούτως ώστε να παίρνει έναν μισθό
Όπως υπήρχε η αληθινή σκλαβιά με αλυσίδες και το μαστίγιο σήμερα υπάρχει η μισθωτή σκλαβιά που δεν σε αφήνει να ξεφύγεις και να αναπτύξεις την προσωπικότητα σου ελεύθερη
Οπότε «καλό» είναι οτιδήποτε σου εξασφαλίζει φαί στέγη και ελευθερία και κακό οτιδήποτε σου τα περιορίζει
Τι ήταν η δικτατορία; ήταν κάτι καλό ή κακό;
Προφανώς για έναν λογικό άνθρωπο η μόνη απάντηση ο οποίος ενστερνίζεται τα πιο πάνω είναι το κακό
Ο λόγος που η μόνη απάντηση είναι αυτή είναι διότι στην δικτατορία για να μπορέσεις να έχεις φαί και στέγη είναι να στερείσαι την ελευθερία σου, την ανάπτυξη της προσωπικότητας σου σε κάθε μορφή
Πως μπορεί το «καλό» να ορίζεται με οποιονδήποτε άλλο τρόπο εκτός από τον αρκετά απλοικό ορισμό που ανέφερα προηγουμένως;
Πως μπορεί η ελευθερία να ορίζεται διαφορετικά;
Και κάπου εδώ αρχίζει να επέρχεται ο ανθρώπινος παράγοντας της χειραγώγησης
Όλοι γνωρίζουν ότι όταν καταπιέζεσαι αυτό είναι κακό
Τι κάνει την καταπίεση κάτι καλό;
Η ανταμοιβή!
Καταπιέζεσαι, υποφέρεις, όμως στο τέλος θα ανταμοιφθείς για αυτό
Ουσιαστικά και πάλι αυτός ο οποίος καταπίεζεται γνωρίζει ότι πράττει στην ουσία κάτι κακό ακόμα και απέναντι στον εαυτό του αλλά το κάνει σε αντάλλαγμα την ανταμοιβή
Ο θεός που δοκιμάζει την πίστη των ανθρώπων αναγκάζοντας τους να κάνουν τρομερά πράγματα που όμως στο τέλος τους ανταμείβει για όλα αυτά
Η αυτομαστίγωση και ο αυτοευτεξελισμός γιατί στο τέλος θα κερδίσεις τον παράδεισο, ό,τι και να είναι αυτός μέσα στο μυαλό σου
Όλα αυτά φυσικά δεν αφορούν κανένα αν παραμείνουν μόνο σε σχέση με σένα
Τα πάντα αλλάζουν όμως όταν αυτό το ιδανικό προσπαθείς να το επιβάλεις και στους άλλους
Να τους προσηλυτίσεις στην πίστη σου όποια και να είναι αυτή
Και επανερχόμαστε στην χούντα
Πως μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η χούντα ήταν κάτι καλό;
Αναλόγως το πως προσδιορίζει το «καλό»
Αν «καλό» για κάποιον είναι τα «εθνικά ιδεώδη» δια πυρός και σιδήρου και εφόσον αυτό επτυγχάνετο δια μέσου της χούντας είνα καλό
Φυσικά αν ρωτήσεις κάποιον να σου απαντήσει τι είναι τα εθνικά ιδεώδη και ποιο είναι το ουσιαστικό τους περιεχόμενο θα πάρεις απαντήσεις επιπέδου ορκ ή τουλάχιστον ούρουκ χάι
Αν διαφωνείς με αυτό αγαπητέ αναγνώστη σε προκαλώ να μου αναπτύξεις πρακτικά ποιο είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο
Ο άνθρωπος είναι ένα πολύπλοκο ον και ποτέ μια απάντηση δεν μπορεί να είναι απλή αλλά υπάρχουν κάποιες γενικές παραδοχές
Τι ήταν αυτό που ώθησε εκατομμύρια ανθρώπους να γίνουν τέρατα και χωρίς δισταγμό να κάψουν εκατομμύρια ανθρώπους στα κρεματόρια των ναζί;
Ο Milgram για να δώσει απάντηση σε αυτό διεξήγαγε το περίφημο του πείραμα
εδώ ένα σχετικό ντοκυμαντέρ
και εδώ το ίδιο πείραμα να εφαρμόζεται στην σύγχρονη εποχή
Η απάντηση ήταν, η υποταγή στην εξουσία
Εγώ που διαπράττω αυτά τα κακά και σφάζω και σκοτώνω τα κάνω χωρίς την θέληση μου αλλά απλά επειδή αυτή είναι η δουλειά μου και αυτές τις εντολές είχα
Σχετικό επίσης είναι και το πείραμα του Στάνφορτ πρίζον
Το πείραμα του Milgram απέδειξε ότι όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει δολοφόνοι φτάνει να τους πουν ότι ο φόνος που διαπράττουν δεν είναι ευθύνη δική τους αλλά απλά υπακούν εντολές
7 στους 10 καθημερινούς ανθρώπους σκότωσαν άνθρωπο γιατί απλά δεν μπορούσαν να ασκήσουν ανυπακοή στην εξουσία και μάλιστα σε μια εξουσία που δεν ήταν υποχρεωμένοι να δεκτούν αφού ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να φύγουν χωρίς συνέπειες!
Ουσιαστικά εσύ που τα διαβάζεις αυτά είναι πολύ πιθανόν να είσαι ένας δολοφόνος που απλά δεν έτυχε εκδηλωθεί
Αν είσαι υπάκουος στην όποια ανονιμοποίητη εξουσία όπως πχ αυτή που ζούμε γιατί είσαι ακόμα ψιλοβολεμένος τότε είναι πολύ πιθανόν να είσαι ένα ανθρωπάκι έτοιμο να εκτελέσει άλλον άνθρωπο
Εδώ ένα κολλάζ βίντεο που έφτιαξα σχετικό
Η μεγαλύτερη ανονιμοποίητη εξουσία είναι φυσικά αυτή που δεν επιδέχεται αμφιβήτηση γιατί δεν προέρχεται από τον κόσμο ταύτον διατί είναι έρχεται από τους ουρανούς κλπ
Τι είναι αυτό που ωθεί τον άνθρωπο να πιστεύει σε ένα υπέρτατο ον που έφτιαξε τα πάντα;
Μια εξήγηση που ίσως να σκέφτηκαν οι άνθρωποι που θέλουν να φτάνουν στην ουσία των πραγμάτων είναι αυτή
Το κράνος αυτό ερεθίζει στο συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου και ενώ βρίσκεται σε συνθήκες ελεγχόμενου περιβάλλοντος σε ένα σκοτεινό σιωπηλό δωμάτιο με τα μάτια δεμένα η κοπελίτσα αυτή νοιώθει κάποιες παρουσίες γύρω της καθώς επίσης και ότι βγαίνει από το σώμα της και αιωρείται
Η εξήγηση που δίδεται γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει αυτό το τμήμα είναι για να μπορέσει να καταπολεμήσει την αγωνία του θανάτου
Ο άνθρωπος είναι ένα ον που ξέρει ότι θα πεθάνει
Αυτή η αγωνία είναι δυσβάσταχτη και ως αντίβαρο ίσως να μπήκε αυτή η λειτουργία
εδώ ο Στιβεν Χοκινς που θεωρείται από τους κορυφαίους φυσικούς και επιστήμονες στο ίδιο επίπεδο με τον Άινσταιν λέει ότι κανένας θεός δεν δημιούργησε το σύμπαν
ουσιαστικά αυτό που ισχυρίζεται ο Χοκινκ είναι τα εξής:
αποδέχεται καταρχήν την θεωρία του big bang της μεγάλης έκρηξης που προκάλεσε το σύμπαν
δηλαδή ολόκληρο το σύμπαν προήλθε από ένα απίστευτα μικρό και απίστευτα πυκνό σωματίδιο το οποίο εκρήγνυται και δημιουργεί το σύμπαν
η θεωρία του μπικ μπανκγ ουσιαστικά έβαζε τον θεό από την πίσω πόρτα αφού οι θειστές ισχυρίζονταν ότι το σωματίδιο αυτό το έφτιαξε ο θεός και είναι αυτός που το πυροδότησε
ο Χοκινγ απορρίπτει αυτή την άποψη επικαλούμενος την κβαντομηχανική όπου ξέρουμε στα σίγουρα ότι ένα κβάντουμ απλά εμφανίζεται από το πουθενά και εξαφανίζεται στο πουθενά
δηλαδή ο Χοκινγ ουσιαστικά λέει ότι το σύμπαν προήλθε από ένα σωματίδιο κβάντο που εμφανίστηκε από το πουθενά και έγινε η έκρηξη
Το ερώτημα είναι το τι υπήρχε πριν
Ο Χοκιγν λέει ότι δεν υπήρχε πριν αφού ο χρόνος δημιουργήθηκε μόνο όταν εμφανίστηκε το σωματίδιο αυτό
ο χρόνος είναι κάτι υπαρκτό όπως απέδειξε ο άινστανιν και ουσιαστικά είναι απολύτως συνυφασμένος με τον χώρο οπότε έχεις τον χωρόχρονο τον οποίο μάλιστα μπορείς να διαστείλεις να συστείλεις και να τον επεξεργαστείς
ναι αλλά μπορεί από το τίποτα να προκύψει το κάτι;
εδώ μια εξήγηση του τίποτα
για να αντιληφθούμε πόσα λίγα γνωρίζουμε για τον κόσμο στον οποίο ζούμε δείτε το πείραμα της διπλής σχισμής
Ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι περίπλοκος
Οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι περίπλοκοι
Το να ψάχνεις απλές απαντήσεις σε έναν περίπλοκο κόσμο είναι απλά παραδοχή ότι βαριέσαι να είσαι ελεύθερος
Κυβέρνηση και τρόικα πανηγυρίζουν την έξοδο στις αγορές. Την ίδια ώρα μας λένε ότι το δημόσιο έχει σημαντικό πρωτογενές πλεόνασμα, όπερ μεθερμηνευόμενον, δεν έχει λόγο να δανείζεται για μισθούς, συντάξεις, ακόμα και για… προεκλογικό κοινωνικό μέρισμα. Τότε γιατί δανειζόμαστε από τις αγορές πριν καλά-καλά λάβουμε τις τελευταίες δόσεις του Μνημονίου 2;
Ας αρχίσουμε από απλή αριθμητική: Έστω ότι δανειζόμαστε 5 δισ. από τις αγορές, εντός του 2014, με επιτόκιο 5%• Το κόστος για το δημόσιο θα είναι, αρχικά, μεταξύ 50 και 8ο εκατομμυρίων προμήθεια για την Goldman Sachs, την Deutsche Bank ή όποιον άλλον οίκο χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση ως ατζέντη. Αυτά με το καλημέρα. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να καταβάλουμε ένα ποσό 276 εκατομμυρίων ετησίως για τόκους από το 2015 έως και το 2020. Το οποίο σημαίνει ότι κάθε χρόνο πάνω από το μισό φετεινό προεκλογικό κοινωνικό μέρισμα θα δίνεται στους αγοραστές των υπό έκδοση ομολόγων. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό, το 2015 η χώρα είναι ήδη δεσμευμένη, από το Μνημόνιο 2, να αποπληρώσει 21,9 δισεκατομμύρια στην τρόικα και λοιπούς πιστωτές.
Τώρα θα πρέπει να βρει κι άλλα 276 εκατομμύρια μόνο για τους επιπλέον τόκους. Πού θα τα βρει;Αυτό το ποσό αποπληρωμών αντιστοιχεί στο 12,7% του ΑΕΠ του 2015. Προσβλέπει σε τέτοιο πλεόνασμα ο κ. Στουρνάρας; Προφανώς και όχι. Το οποίο σημαίνει ότι οι κυβερνώντες γνωρίζουν άριστα πως το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη ετοιμάζουν νέο μνημόνιο, ώστε να μη φανεί ότι η Ελλάδα κάνει στάση πληρωμών. Δεν θα το ονομάσουν Μνημόνιο, αλλά, όπως και να το ονομάσουν, θα είναι η λογική εξέλιξη των Μνημονίων 1 &. 2.
Το πρώτο σκέλος του σχεδίου αφορά την επιμήκυνση των αποπληρωμών μας: Αντί να ολοκληρωθούν το 2035 (όπως προβλέπει το Μνημόνιο 2), θα ολοκληρωθούν το 2055 (κάτι που μειώνει τις ετήσιες αποπληρωμές, αλλά αυξάνει το συνολικό χρέος). Η έξοδος μας στις αγορές (δηλαδή η έκδοση ομολόγων) είναι το δεύτερο μέρος αυτού του σχεδίου για το Μνημόνιο 3, όπως εξηγώ πιο κάτω. Από πέρυσι είχαν σκοπό να εκδώσουν ομόλογα, αλλά κατά το Φθινόπωρο. Απλώς τώρα επέσπευσαν την ανακοίνωση της εξόδου μερικούς μήνες, επειδή, υποθέτω, μετά την υπόθεση Μπαλτάκου έπρεπε να ενισχυθεί το ευρωκόμμα της τρόικα πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου. Ας επιστρέψουμε όμως στο Μνημόνιο 3 που σχεδιάζεται και στον ρόλο που παίζει σε αυτό η έξοδος στις αγορές.
Όπως είδαμε, μας βγάζουν στις αγορές πτωχευμένους, βυθίζοντας τη χώρα πιο βαθιά στην πτώχευση. Γιατί το κάνουν; Η απάντηση κρύβεται σε μια αντίφαση: Επειδή από τη μία η τρόικα πρέπει να εξασφαλίσει ένα νέο τεράστιο πακέτο δανεικών για την Ελλάδα (καθώς η πτώχευση του δημοσίου μας αυξάνεται εκθετικά), ενώ από την άλλη το Βερολίνο δεν θέλει επ” ουδενί να πει στον γερμανό πολίτη ότι θα δώσουν κι άλλα δανεικά στο ελληνικό δημόσιο. Πώς γίνεται και να μας επιβάλουν νέο δανεισμό και να πουν στους γερμανούς πολίτες ότι τέρμα τα πακέτα διάσωσης της Ελλάδας; Είναι απλό: Το Μνημόνιο 3 θα χρηματοδοτείται ως επί το πλείστον από τις αγορές. Πώς όμως θα πειστούν οι αγορές να δανείσουν στο πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο με αξιοπρεπή επιτόκια; Γιατί να είναι διατεθειμένοι οι ιδιώτες (που δεν είναι βεβαίως κορόιδα για να πιστεύουν τα περί Creek success story) να δανείσουν ένα κράτος με (κοινά αποδεκτό) μη βιώσιμο χρέος; Η απάντηση της κυβέρνησης συνασπισμού του Βερολίνου είναι: Μέσω της επίκλησης του προγράμματος ΟΜΤ της ΕΚΤ!
Τι εστί ΟΜΤ; Το όνομά του είναι καθαρά παραπλανητικό. Σημαίνει «οριστικές νομισματικές συναλλαγές» (outright monetary transactions), κάτι που δεν σημαίνει βεβαίως απολύτως τίποτα. Αυτό που εννοεί η ΕΚΤ με τα αρχικά ΟΜΤ είναι η εξής απειλή-εγγύηση: Η ΕΚΤ εγγυάται (ή καλύτερα απειλεί) πως, αν τα επιτόκια ομολόγων μιας χώρας που υπαχθεί στο ΟΜΤ ανέβουν πάνω από κάποιο επίπεδο (π.χ. 5%), η ΕΚΤ θα παρέμβει, αγοράζοντας όσα τέτοια ομόλογα χρειάζεται για να ρίξει τα επιτόκια κάτω του επίπεδου αυτού. Μια τέτοια εγγύηση- απειλή της ΕΚΤ αρκεί ώστε οι ιδιώτες να είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα, αν και γνωρίζουν ότι το ελληνικό δημόσιο όχι μόνο θα παραμένει πτωχευμένο, αλλά θα γίνεται όλο και πιο πτωχευμένο (με κάθε νέο ομόλογο που εκδίδει).
Να λοιπόν ο σκελετός του Μνημονίου 3: Όπως το Μνημόνιο 2 βασιζόταν σε 130 δισ. νέα δάνεια για να συγκαλυφθεί η αστοχία του Μνημονίου ι (και η αδυναμία μας να αποπληρώσουμε τα 110 δισ. του Μνημονίου ι), έτσι και το Μνημόνιο 3 θα μας εξασφαλίσει άλλα 200 δισ. (σε βάθος χρόνου) για να συγκαλυφθεί η αστοχία του Μνημονίου 2 (και η πλήρης αδυναμία αποπληρωμής των 240 δισ. των Μνημονίων 1 &. 2). Η μόνη διαφορά θα είναι ότι τα 200 αυτά δισ. δεν θα ανακοινωθούν ως τρίτο πακέτο διάσωσης, δεν θα περάσουν από τα κοινοβούλια των κρατών-μελών της ευρωζώνης, δεν θα συζητηθούν καν στα ΜΜΕ. Απλώς θα αντλώνται λίγα-λίγα από τις αγορές υπό τη σιωπηλή καθοδήγη και απειλή- εγγύηση της ΕΚΤ.
Παράλληλα, η χώρα θα τελεί υπό πλήρη επιτήρηση, με εξοντωτική λιτότητα, συνεχείς παρεμβάσεις, εκποίηση ό,τι πλούτου έχει διατηρήσει το δημόσιο και μηδενικούς βαθμούς ελευθερίας για όποια κυβέρνηση συναινέσει στο σιωπηλό Μνημόνιο 3• Γιατί όμως βιάζονται τόσο να εκδώσουν ομόλογα τώρα, πριν καλά-καλά λάβουν τις τελευταίες δόσεις από το Μνημόνιο 2; Οι λόγοι είναι τρεις. Τον πρώτο τον είδαμε: Θέλουν να δώσουν μερικούς πόντους στην κυβέρνηση προεκλογικά, επιτρέποντας της να πανηγυρίσει την ηρωική έξοδο (ούτε το Μεσολλόγγι να ήταν!).
Ο δεύτερος λόγος είναι πιο σημαντικός: Για να εγκριθεί το ΟΜΤ από τη Γερμανία, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριβ Ντράγκι αναγκάστηκε να θέσει ως όρο ενεργοποίησης του ΟΜΤ υπέρ των ομολόγων της χώρας Χ ότι η χώρα Χ βρίσκεται ήδη στις αγορές. Για να μπορέσουν, λοιπόν, να ενεργοποιήσουν το Μνημόνιο 3 είναι απαραίτητο να βγουν στην πασαρέλα των αγορών διακηρρύσσοντας ότι ο αποκλεισμός της χώρας από την αγορά χρήματος τελείωσε.
Υπάρχει και τρίτος λόγος: Να βοηθήσουν κι άλλο τους αγαπητούς τους τραπεζίτες! Πώς βοηθά τους τραπεζίτες η έξοδος στις αγορές; Οι ελληνικές τράπεζες δεν διαθέτουν πλέον ομόλογα του δημοσίου (μετά και την κατ” ευφημισμόν επανα-γορά χρέους του Δεκεμβρίου 2012). Αυτό τους κόβει τα πόδια, καθώς οι τράπεζες χρησιμοποιούν κρατικά ομόλογα ως εχέγγυα για να δανείζονται από την ΕΚΤ.Τώρα, θα δανειστούν η μία από την άλλη, θα αγοράσουν ομόλογα κι έτσι θα βγάλουν κέρδη εις βάρος του έλληνα και ευρωπαίου φορολογούμενου. Πώς; Με δύο τρόπους: (α) Δανείζονται με επιτόκιο λιγότερο του ι% η μία από την άλλη και δανείζουν στο δημόσιο (αγοράζοντας τα νέα ομόλογα) με 5%, και (β) καλύπτουν τα μεταξύ τους δάνεια καταθέτοντας τα ομόλογα αυτά στην ΕΚΤ για να λάβουν ρευστό χρήμα με επιτόκιο ο,25%. Έτσι θα ενταθεί η αλληλεξάρτηση πτωχευμένων τραπεζών και του πτωχευμένου δημόσιου, την ώρα που τράπεζες, τρόικα και κυβέρνηση θα πανηγυρίζουν το Creek success story!
Επίλογος
Τι ήταν αυτό που ανέκαθεν χαρακτήριζε την ελληνική κλεπτοκρατία; Υπερδανεισμός του κράτους (τον οποίο φορτωνόταν ο αδύναμος φορολογούμενος) και κάποια ψίχουλα παροχών (από τα δανεικά) προεκλογικά, ώστε οι εκπρόσωποι της κλεπτοκρατίας να επανεκλέγονται.
Τι χαρακτηρίζει τη νέα, μνημίώδη, μνημονιακή κλεπτοκρατία σήμερα; Νέος δανεισμός του βαθιά πτωχευμένου κράτους από τις αγορές, υπό την αιγίδα και με τη βοήθεια της τροϊκανής τεχνογνωσίας, και κάποια ψίχουλα παροχών (από τα δανεικά) προεκλογικά, ώστε οι εκπρόσωποι της νέας κλεπτοκρατίας να μην καταποντιστούν στις ευρωεκλογές. Υπό αυτή την έννοια,επιστροφή στις αγορές δεν είναι παρά ολική επιστροφή στην παραδοσιακή πρακτική της εγχώριας κλεπτοκρατίας, με τη μεγάλη όμως διαφορά ότι σήμερα το κράτος είναι πιο βαθιά πτωχευμένο από ποτέ, η ελληνική κοινωνία ισχνότατη και στα όρια της εξαθλίωσης και η άρχουσα κλεπτοκρατία δεσμευμένη από τον ξένο παράγοντα περισσότερο απ” όσο οι μετεμφυλιακές κυβερνήσεις από τον κ. Πιούριφοϊ.
Κλείνοντας με μια περίληψη του τι σημαίνει η έκδοση ομολόγων και η έξοδος στις αγορές, το μόνο που αξίζει να συγκρατήσουμε είναι ότι: (Α) Επιταχύνει τον ρυθμό αύξησης του ήδη μη βιώσιμου χρέους, και (Β) Αποτελεί μέρος του σχεδίου για το Μνημόνιο 3, το οποίο θα διαφέρει από τα πρώτα δύο μνημόνια μόνο στο ότι τα νέα, τεράστια, μη βιώσιμα δάνεια θα έρθουν από ιδιώτες με τη διαμεσολάβηση της ΕΚΤ (στο πλαίσιο του προγράμματος ΟΜΤ).
Ένα αρκετά καλό ντοκυμαντέρ που καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο αναδείχτηκε ο φασισμός ως ιδεολογία μέσα από τα συντρίμμια του Α πρώτου παγκόσμιου πόλεμου και γιγαντώθηκε εκεί όπου οι φτωχοί εργάτες έψαχναν εύκολες απαντήσεις για την φτώχεια και την μιζέρια τους…
Οι βιομήχανοι εφοπλιστές εργολάβοι όταν το παραδοσιακό κράτος αδυνατούσε να επιβάλει την καταστολή απέναντι στους εργαζόμενους που δεν ανέχονταν πλέον την εξαθλίωση που τους επέβαλλαν τότε με χαρά απευθύνθηκαν στον Χίτλερ στον Μουσολίνι στον Μεταξά και φυσικά αργότερα στην χούντα των συνταγματαρχών..
Βαρδινογιάννηδες Αλαφούζοι Λαμπράκηδες όλοι αυτοί που και σήμερα κυριαρχούν μέσω της νέας τους δύναμης που είναι τα μμεξαπάτησης και τότε είδαν στο πρόσωπο του Χίτλερ του Μουσολίνι τον σωτήρα των συμφερόντων τους……
Σήμερα οι επίγονοι των φασιστών προσπαθούν και πάλι να σηκώσουν κεφάλι μέσα από τα συντρίμμια της μνημονιακής Ελλάδας του καπιταλιστικού τέρατος που επιβάλλει την εξαθλίωση στους ανθρώπους
Όποιος μιλά για φασισμό χωρίς να αγγίζει την γενεσιουργό του αιτία και γεννήτορα του, που είναι ο καπιταλισμός, τότε απλά ρίχνει νερό στον μύλο των φασιστικών φιδιών
-osr- τίποτε δεν χαρίζεται..... όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά 