Χιλιάδες τόνοι μελάνι έχουν χυθεί, απίστευτες ποσότητες φαίας ουσίας έχουν καταναλωθεί για αυτό που ονομάζεται «κυπριακό πρόβλημα»
Τετριμμένα…………. Τελευταίο τμήμα του Ανατολικού Ζητήματος, το οποίο είναι η διάθεση εδαφών της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας………… γεωστρατηγική θέση της Κύπρου στον χώρο των πετρελαίων της Μέσης Ανατολής………… μετά την εκδίωξη των Βρετανών από το Σουέζ η μόνη τους γέφυρα με την περιοχή παρέμεινε η Κύπρος……………. Το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο με τους συμμάχους του στο νησί, τον αγγλικό στρατό που έχει υπό την κατοχή του το 5% με τις «κυρίαρχες» βάσεις τους και τον τουρκικό στρατό που κατέχει το 37% και φυσικά το κράτος της Κύπρου που έχει υπό τον έλεγχο το υπόλοιπο που του άφησαν…….
https://osr55.wordpress.com/2008/07/01/
το κυπριακό θεωρείται έχει πολλές εκφάνσεις
1. Μπορείς δηλαδή να το δεις μόνο μέσα από τα στενά «εθνικά» του όρια σαν ένα αποκλειστικά τοπικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τους ντόπιους
2. είτε σαν ένα αποκλειστικά διεθνές πρόβλημα που το δημιούργησαν οι κακοί ξένοι που πάντα προσπαθούν να πλήξουν τους κύπριους
3. είτε σαν μίξη από τα δύο
αλλά και κάτι ακόμα………….. κανένα από τα δύο!
4. Η εναλλακτική θέαση του «κυπριακού» μπορεί να ιδωθεί απλά σαν άλλο ένα ζήτημα που εντάσσεται σαν απόρροια του παγκόσμιου συστήματος που επικρατεί, δηλαδή του καπιταλιστικού μοντέλου «οικονομάς» γενικά ομιλούντες σε όλα τα ζητήματα που ισχύουν παγκοσμίως και πλήττουν τους απλούς ανθρώπους
Το κυπριακό είναι φυσικό να μας απασχολεί και με αυτό να καταπιανόμαστε καταναλώνοντας την «πολιτική» μας φαία ουσία αλληλοτρώγοντας μεταξύ μας και εκτοξεύοντας ο ένας κατηγορίες στον άλλο αφού εδώ ζούμε και ό,τι αποφασιστεί για το «κυπριακό» θα το βιώσουμε
Ειδικά μετά το δημοψήφισμα του Απριλίου του 2004 οι μάχες χαρακωμάτων έχουν ενταθεί σε τεράστιο διχαστικό βαθμό,
Με τους μεν και δε να μιλάνε και οι δύο για προδότες
Η Κύπρος μετά το 2004 βιώνει ακόμα έναν εμφύλιο διχασμό, όπου κατά τη γνώμη μου κανένας δεν έχει δίκαιο
Έχω άποψη προσωπική για το δημοψήφισμα του 2004 την οποία θεωρώ ότι τεκμηριώνω επαρκώς
https://osr55.wordpress.com/2008/06/01
αλλά κατά τη γνώμη μου μέσα στον στενό λαβύρινθο του κυπριακού θεωρώ ότι χάνεται η ουσία………….
Χάνεται η ουσία και από τους καλόπιστους μεν και από τους καλόπιστους δε…….
Και ο λόγος είναι ότι και οι δύο αντιλήψεις του κυπριακού φιλτράρονται αποκλειστικά μέσα από το πρίσμα μόνο των τριών πρώτων εκφάνσεων που ανέφερα πιο πάνω.
Και κάπου εκεί χανόμαστε και μπαίνουμε σε έναν κυκεώνα ανταλλαγής απόψεων, ίσως και χρήσιμων καμιά φορά αλλά επί της ουσίας παραγνωρίζεται η ουσία, η οποία βρίσκεται κατά τη γνώμη στην τέταρτη έκφανση αυτού που ονομάζουμε κυπριακό
Το κυπριακό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα έκφανση όλων των ζητημάτων που δημιουργούνται ειδικά από τα μέσα του 19ου αιώνα με την δημιουργία των σύγχρονων κρατών με την μορφή που τα ξέρουμε σήμερα και την εδραίωση του οικονομικού μοντέλου που επικράτησε λόγω των τεράστιων αλλαγών που έφερε η βιομηχανική επανάσταση
δηλαδή αυτού που ονομάζεται καπιταλισμός μέσω του ιμπεριαλισμού των μεγάλων καπιταλιστικών βιομηχανικών κρατών σε όλο των κόσμο
(δηλαδή των κατακτητικών πολέμων βιομηχανικών κρατών πάνω σε αδύναμα ελεγχόμενα κράτη δορυφόρους)
Εξάλλου, ειδικά ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος αλλά και ο Δεύτερος ήταν αποκλειστικά και μόνο δημιούργημα του καπιταλιστικού συστήματος και της προσπάθειας εδραίωσης της νέας αναδυόμενης βιομηχανικής δύναμης της Γερμανίας η οποία δια του ιμπεριαλισμού προσπαθούσε να πάρει το μερίδιο της από τις παλιές αυτοκρατορίες, ειδικά της Αγγλίας που κυριαρχούσε μέχρι τότε
Η ουσία είναι το μοντέλο «οικονομίας» που κυριαρχεί, τα υπόλοιπα είναι απλά απόρροια του………..
Η άρχουσα τάξη, αυτούς που ονομάζουμε καπιταλιστές οι μεγαλοβιομήχανοι που ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν πάντα διάφορα μέσα ώστε να διαιωνίζουν την εξουσία τους
Πχ τα σύγχρονα κράτη που εδραίωσαν οι καπιταλιστές μέσα στα οποία βρήκαν πρόσφορο έδαφος να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους είτε δρώντας στο παρασκήνιο σαν χορηγοί-σπόνσορες διαφόρων «πολιτικών» οι οποίοι σαν ανταλλάγματα τους έδιναν διάφορα «έργα» όπου έβγαζαν την «νόμιμη» τους προμήθεια και υπερκέρδη
είτε πλέον και στο προσκήνιο αφού έχουν αποθρασυνθεί τόσο πολύ με τρανό παράδειγμα τον πρώην αντιπρόεδρο των ηπα Ντικ Τσέινι ο οποίος ήταν μεγαλομέτοχος μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών μια εκ των οποίων ήταν ο προμηθευτής του αμερικανικού στρατού είτε τροφίμων είτε όπλων, όπως ο πρώην υπουργός άμυνας Ράμσφελτ ο οποίος και αυτός προμήθευε τον αμερικανικό στρατό
(άρα αυτοί οι βιομήχανοι-«πολιτικοί» είχαν να κερδίσουν πολλά από τον (όποιο) πόλεμο δημιουργούσε το κράτος τους)
Επί της ουσίας οι καπιταλιστές οι οποίοι ελέγχουν την χώρα «τους» είναι αυτοί που έχουν όσο κανένας άλλος την ανάγκη περαιτέρω ενίσχυσης αυτού του μοντέλου κράτους και οικονομίας
Ο μεγάλος αντίπαλος όμως όλων αυτών ήταν πάντα η ΓΝΩΣΗ και η αντίδραση των απλών ανθρώπων προς την ανελευθερία παντός είδους που τους επιβάλλουν οι «καπιταλιστές» νονοί των σύγχρονων κρατών
Έτσι πχ αφού οι συνομιλίες για μπίζνες των συμμάχων απέτυχαν με τον Χίτλερ ο οποίος τα ήθελε όλα για τους δικούς του βιομήχανους και δεν δεχόταν να μοιράσει την πίττα του κέρδους στην παγκόσμια αγορά
στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι «συμμαχικές» δυνάμεις πούλησαν αντιφασιστική και αντιναζιστική ιδεολογία στις μάζες τους λέγοντας ότι αυτοί είναι οι κακοί και εμείς οι καλοί που πολεμάμε για την ελευθερία κλπ κλπ ώστε να πάει με χαμόγελο στα χείλη στον πόλεμο
φυσικά τίποτα δεν είναι άσπρο μαύρο, μέσα στο μαύρο υπάρχει και το γκρίζο οπότε κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι παρά τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι καλύτερα η επικράτηση των λεγόμενων συμμάχων όπου ας μην ξεχνάμε φυσικά ότι μεταξύ των ελεύθερων κρατών μεταξύ τους ήταν και ο Στάλιν ο οποίος μετά έγινε ο νούμερο ένα εχθρός της «ελευθερίας» γιατί έτσι βόλευε τους βιομήχανους
το θέμα όμως δεν είναι να διαλέξεις μεταξύ του μαύρου και του λιγότερου μαύρου, είναι σα να σε βάζουν να διαλέξεις του τρόπου εκτέλεσης σου αν το τραβήξουμε λίγο από τα μαλλιά
αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τους εκατοντάδες πολέμους που διεξήγαγαν οι «συμμαχικές» δυνάμεις της ελευθερίας εναντίον των λαών βλέπε Βιετνάμ, Κορέα ευρωπαϊκές αποικίες στην Κύπρο κρέμαζαν ανθρώπους μέχρι το 1957 κλπ κλπ
πάμπολλα παραδείγματα και πιο πρόσφατα για τις «καλές» προθέσεις των υπερασπιστών της ελευθερίας βομβαρδισμός Σερβίας, Αφγανιστάν, Ιράκ, τώρα πάμε για το Ιράν κλπ κλπ όπου φυσικά στηρίζουν δικτατορικά καθεστώτα όπως αυτό της χούντας του στρατηγού Μουσάραφ ο οποίος έκανε πραξικόπημα στο Πακιστάν το 2001 αλλά όλοι τον λέγανε πρόεδρο, ούτε εκλογές ούτε τίποτα, ενώ το Ιράν;
Η Σαουδική Αραβία είναι το πλέον ισλαμοφασιστικό καθεστώς στην Μέση Ανατολή όπου όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται συνέχεια αλλά ταυτόχρονα αυτό το καθεστώς είναι και ο πιο στενός σύμμαχος των ηπα στην περιοχή μετά το άλλο φασιστικό κράτος του ισραήλ
Η πετρελαιοΣαουδική Αραβία κατέχει το 3% της αμερικανικής οικονομίας και γιαυτό δεν θα ακούσετε κιχ για τις παραβιάσεις όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επί αντρών αλλά πολύ περισσότερο των γυναικών που εκεί είναι απλά αντικείμενο στις ορέξεις των μουλάδων
Όλα έχουν να κάνουν με το σύστημα «οικονομίας» που ισχύει από τον 19ο αιώνα και εντεύθεν στα σύγχρονα κράτη που βασίζονται σε αυτό το μοντέλο
Η τεράστια οικονομική κρίση που μαστίζει πολύ περισσότερο τις ηπα γιατί αυτές είναι και πιο προωθημένες πάνω στο καπιταλιστικό μοντέλο και βιώνουν τα πάντα πριν από όλους τους άλλους οι οποίοι ακολουθούν
Είναι καθαρά απόρροια του καπιταλιστικού συστήματος του άκρατου κέρδους το οποίο ενισχύθηκε πολύ περισσότερο από την παντελή αυθαιρεσία των τοκογλύφων κλεφτών των ανθρώπων τραπεζών
Ο μόνος λόγος που το μοντέλο αυτό οικονομίας ακόμη επιβιώνει είναι ακριβώς γιατί έχει την απεριόριστη στήριξη των «κρατών» και των θεσμών που τάχα εκλέγονται
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ που έκανε ο Ομπάμα με την εκλογή του ήταν να ΔΩΣΕΙ 770 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ δολάρια στις τράπεζες και σύμφωνα με νέα στοιχεία το ποσό τελικά ανέρχεται σε κάποια ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ δολάρια
Και ακολούθησαν όλες οι άλλες χώρες με παρόμοιες ενέργειες στήριξης των τοκογλύφων
Στην ελλάδα οι τράπεζες που κάθε εξάμηνο ανακοινώνουν υπερκέρδη πήραν ως «βοήθεια» αρχικά από τον κωστάκη 28 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ευρώ ο γιωργάκης τους έδωσε αρχικά 25 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ και εν συνεχεία ακόμα 25 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ευρώ
στην κύπρο το κράτος έδωσε άνευ όρων 3 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ευρώ στις τράπεζες
Καταλάβατε γιατί δεν κατέρρευσε τελείως το σύστημα ακόμα;
Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν αναταράξεις όσον αφορά τα εργατικά δικαιώματα, υπάρχουν τόσα πράγματα σε εξέλιξη και στην ΕΕ η οποία συζητά τρόπους μελλοντικής αποφυγής τέτοιων φαινομένων, κάτι που όμως κατά τη γνώμη μου δεν είναι δυνατόν
Οι οικονομικές υφέσεις είναι αδύνατον να σταματήσουν σε αυτό το μοντέλο οικονομίας, δηλαδή το καπιταλιστικό μοντέλο
Με αφορμή την οικονομική κρίση ξαναδιάβασα ένα βιβλιαράκι μόλις 130 σελίδων που είχα από τα φοιτητικά χρόνια στην Θεσσαλονίκη που βρήκα σε ένα από τα εκατοντάδες εναλλακτικά βιβλιοπωλεία της πόλης
(σε αντίθεση με εδώ που τα γυρεύεις με το κερί)
Το οποίο γράφτηκε μόλις το 1996 και μιλάει για τους σύγχρονους καιρούς και το οποίο καταγράφει με πολύ απλό και επιστημονικό τεκμηριωμένο τρόπο αυτό που λέει ο τίτλος του και βιώνουμε
«Η οικονομία του τρελλοκομείου- Καπιταλισμός και αγορά σήμερα» του Chris Harman
από τις Εκδόσεις Εργατική Δημοκρατία σε μετάφραση Χρήστου Πετράκου και Πέτρου Τσαγγάρη
Ο συγγραφέας εξηγεί με απλά λόγια το καπιταλιστικό μοντέλο αλλά το πλέον συγκλονιστικό είναι ότι ο συγγραφέας προβλέπει 13 χρόνια πριν αυτό που βιώνουν σήμερα οι μεγάλες βιομηχανικές καπιταλιστικές χώρες!!!
Εξηγείται με πολύ απλά λόγια γιατί υφέσεις δεν μπορούν να προβλεφθούν και ότι όσο επεκτείνεται ο καπιταλισμός ειδικά σήμερα με τις λίγες πολυεθνικές εταιρείες που ελέγχουν τα πάντα, καθίσταται ακόμα πιο τρωτός αφού η κατάρρευση του ενός γίγαντα συμπαρασύρει και τον άλλο
Βλέπε AIG Λίμαν Μπράδερς κλπ κλπ που ήταν οι κύριο χορηγοί τόσο του μακειν όσο και του ομπάμα
Είπαμε, ο μόνος λόγος που επιβιώνει αυτό το μοντέλο είναι απλά γιατί οι τύποι που εκλέγονται στα κράτη σαν τον Ομπάμα στηρίζουν τους καπιταλιστές με όλες τους τις δυνάμεις, είτε χρηματικά είτε με αντεργατικές νομοθεσίες είτε με νομοθεσίες που να τους εξυπηρετούν
Στην Κύπρο που δεν έχουμε βιομηχανίες πραγματικής παραγωγής αλλά βιομηχανία ντιβέλοπερ πώλησης γης, ή τουριστική βιομηχανία ή ελέγχου «αέρα» μέσω θεσμών τζόγου όπως είναι το Χρηματιστήριο
Έχουμε πολλά παραδείγματα πως οι εκπρόσωποι του κράτους στηρίζουν τους καπιταλιστές πχ, το φιάσκο με τον Λεπτό που αγόρασε για ένα κομμάτι ψωμί την γη από τους ανθρώπους της Γεροσκήπου στην Πάφο η οποία δεν ήταν στην οικιστική ζώνη και η αξία της ήταν πολύ χαμηλή
Και ΑΜΕΣΩΣ μόλις ο Λεπτός γκρούπ την αγόρασε όλη οι βολευτές κυβερνώντες μας την ενέταξαν στην οικιστική ζώνη εκατονταχιλιαπλασιάζοντας την αξία της χάριν του Λεπτού γκρουπ
Ο νόμος περί χρηματιστηρίου τροποποιήθηκε πέραν των 30 φορών μέσα σε 4 χρόνια ακριβώς για να προσαρμοστεί στις «ανάγκες» των «αεριτζήδων» που τα φάγανε από τον κοσμάκη
Παραδείγματα πολλά ακόμη αλλά νομίζω καταλάβατε
Και ερχόμαστε στο κυπριακό……………
Όπως είπαμε στην κύπρο το κυπριακό θεωρείται ότι έχει πολλές εκφάνσεις
- 1. Μπορείς δηλαδή να το δεις μόνο μέσα από τα στενά «εθνικά» του όρια σαν ένα αποκλειστικά τοπικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τους ντόπιους
- 2. είτε σαν ένα αποκλειστικά διεθνές πρόβλημα που το δημιούργησαν οι κακοί ξένοι που πάντα προσπαθούν να πλήξουν τους κύπριους
- 3. είτε σαν μίξη από τα δύο
και έτσι πάνω σε αυτές τις κατ ουσίαν δύο εκφάνσεις ειδικά μετά το δημοψήφισμα επικρατεί στην Κύπρο ένας απόλυτος εθνικός διχασμός με τους μεν να κατηγορούν τους δε και το αντίστροφο για προδότες κλπ
Αυτή την στιγμή στην Κύπρο διεξάγονται πολύ σημαντικές διαπραγματεύσεις οι οποίες ίσως και πάρα πολύ σύντομα, κάποιες εφημερίδες το τοποθετούν στο Γενάρη του 2010 θα καταλήξουν σε ένα κείμενο που θα τεθεί σε δημοψήφισμα
Οι κύπριοι διχασμένοι τσακώνονται και πάλι μεταξύ τους,
οι μεν αυτοί που ψήφισαν ναι και υιοθετούν συνήθως την πρώτη έκφανση και την τρίτη του κυπριακού συνέχεια λένε «να σταματήσουν οι εθνικιστές» (ενώ αυτοί είναι προοδευτικοί) που εμποδίζουν την λύση (άρα οι κύπριοι φταίνε) και άλλα τέτοια χαριτωμένα και η μόνη τους έγνοια είναι απλά να υπογραφτεί μια λύση (ότι νάναι) να τελειώνουμε με το κυπριακό,
προτάσεις πάντως εναλλακτικές δεν έχουν αλλά τα έχουν εκχωρήσει όλα στα «κώματα» που στηρίζουν τη «λύση και επανένωση»
Οι του όχι που υιοθετούν συνήθως την δεύτερη αλλά και την τρίτη έκφανση του κυπριακού κατηγορούν τους άλλους για προδότες «που θέλουν να ξεπουλήσουν την κύπρο μας» και αλλά τέτοια χαριτωμένα αλλά δεν έχουν ιδέα για το τι συζητήθηκε και προτάθηκε στο σχέδιο του ΟΗΕ το 2004 και το τι συζητείται τώρα στις διαπραγματεύσεις αλλά πάντα θα λένε όχι ή ό,τι τους πει το «κώμα»
προτάσεις πάντως εναλλακτικές δεν έχουν αλλά τα έχουν εκχωρήσει όλα στα «πατριωτικά» «κώματα»
Σε όλες αυτές τις θεωρήσεις επί του κυπριακού όμως παραγνωρίζεται ένα πράγμα, αυτό που ονομάζεται παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό σκηνικό
Οι θεωρήσεις αυτές βλέπουν το κυπριακό αποκομμένο παντελώς από το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο και τις κοσμοιστορικές του εξελίξεις, είτε αυτό είναι η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είτε η μεγαλύτερη οικονομική ύφεση (μεγαλύτερη από αυτή του 1929) που βίωσε ποτέ ο κόσμος
Οι θεωρήσεις αυτές βλέπουν τον κόσμο να είναι κάτι στάσιμο και όλα να περιστρέφονται γύρω από την βραχονησίδα που λέγεται κύπρος
Ο κόσμος για αυτούς περιστρέφεται αποκλειστικά και μόνο στο τι έγινε το 55, το 63, το 74 κλπ κλπ στην Κύπρο
Και έτσι και σήμερα διεξάγονται διαπραγματεύσεις μέσα σε αυτό περιβάλλον, τόσο αυτοί που διαπραγματεύονται βλέπουν τον κόσμο στάσιμο και στατικό και ότι όλα περιστρέφονται γύρω από «μας»
Γι αυτό κάνουν και λόγο για «λύση» που θα διαρκέσει χιλιάδες χρόνια!
Όπως έγραψα και πριν υπάρχει εκτός από τις 3 εκφάνσεις και μια άλλη, εναλλακτική
- 4. Η εναλλακτική θέαση του «κυπριακού» μπορεί να ιδωθεί απλά σαν άλλο ένα ζήτημα που εντάσσεται σαν απόρροια του παγκόσμιου συστήματος που επικρατεί, δηλαδή του καπιταλιστικού μοντέλου «οικονομάς» γενικά ομιλούντες σε όλα τα ζητήματα που ισχύουν παγκοσμίως και πλήττουν τους απλούς ανθρώπους
Το κυπριακό δεν είναι κάτι ξέχωρο από όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα, και έτσι ό,τι συμβαίνει στον κόσμο σήμερα φυσικό είναι να επηρεάζουν την Κύπρο καταλυτικά
Θεωρώ ότι πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε και το κυπριακό σαν ένα πρόβλημα απόρροια του μοντέλου οικονομίας και όχι σαν ένα αυθύπαρκτο πρόβλημα μοναδικό στο είδος του
Οι συγκρούσεις επί της κύπρου είναι απλά ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων για κυριαρχεία μέσα σε ένα καπιταστικό περιβάλλον που βασίζεται πάνω στο πετρέλαιο που είναι η κύρια καύσιμη ύλη και το οποίο ανευρίσκεται σε τεράστιες ποσότητες στην μέση ανατολή που βρίσκεται η κύπρος
Τι θα γίνει αν η κύρια καύσιμη ύλη δεν είναι πλέον το πετρέλαιο; Αυτόκίνητα που κινούνται με υδρογόνο υπάρχουν εδώ και πολλά χρονιά όπως και με νερό και με άλλες μορφές ενέργειας τις οποίες απλά οι καπιταλιστές δεν αφήνουν να βγουν στην παραγωγή γιατι θέλουν να ξεπουλήσουν το πετρέλαιο τους πρώτα και τα προιόντα τους που βασίζονται σε αυτό
Διάβαζα σε μια εφημερίδα στις χιουμοριστικές της σελίδες με τίτλο «έχουν την πλάκα τους» ενδεικτικό του πως αντιμετωπίζει το γεγονός
ότι έχει ήδη κατασκευαστεί η πρώτη τρίκυκλη μοτοσυκλέτα η οποία μπορεί να κινείται και στην γη αλλά και στον αέρα με ταχύτητα 215 χιλιομέτρων και ότι θα διατεθεί στο εμπόριο το 2010!!!!!!!!!!!!!!! Δηλαδή σε λίγους μήνες εγώ εσύ και όλοι θα μπορούν να πετάνε
είναι όπως το κινητό, που βλέπαμε στα έργα μόλις 20 χρόνια πριν να μιλάνε και να βλέπουν τον συνομιλητή τους και να καγχάζαμε λέγοντας τι μαλακίες επιστημονικές είναι αυτές, και όμως σήμερα είναι η καθημερινότητα μας
το ίντερνετ έφερε και θα φέρει κοσμοιστορικές αλλαγές
η μοτοσυκλέτα που πετάει και φυσικό να είναι ότι θα ακολουθήσουν και άλλες εταιρείες θα είναι σε λίγα χρόνια η καθημερινότητα μας
φανταστείτε όμως τι αλλαγές θα επέλθουν στον κόσμο όπως τον ξέρουμε σήμερα
Οι αεροπορικές εταιρείες κολοσοί κάποια στιγμή με την περαιτέρω εξέλιξη αυτής της τεχνολογίας ίσως να μην υπάρχουν ή να υπάρχουν εναλλακτικά
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει
Ο κόσμος αλλάζει αλλά εμείς παραμένουμε στάσιμοι στον μικρόκοσμο μας
Γι α μένα το αίτημα είναι η αλλαγή του μοντέλου οικονομίας που προκαλεί όλα αυτά τα προβλήματα όπως το κυπριακό
Η πραγματικότητα πολλές φορές μας ξεπερνά τουλάχιστον αυτό ας το έχουμε στο μυαλό μας όταν αναλωνόμαστε σε συζητήσεις επί συζητήσεων για το «κυπριακό»
Κάτι πολύ σχετικό από τον φίλο Greek Rider για το πώς αλλάζει ο κόσμος και εμείς δεν παίρνουμε χαπάρι
http://greekrider.blogspot.com/2009/06/blog-post_23.html
O Bill Gates αποκάλεσε κάποτε τους υποστηρικτές του ανοιχτού κώδικα με το χειρότερο επίθετο που θα μπορούσε να τους αποκαλέσει ένας καπιταλιστής: «κομμούνια». Συγκεκριμένα είχε πει ότι οι υποστηρικτές του ανοιχτού κώδικα είναι οι μοντέρνοι κομμουνιστές που κακόβουλα έχουν βαλθεί να καταστρέψουν τα επιχειρηματικά κίνητρα που στήριξαν το αμερικανικό όνειρο. Στο τρέχον τεύχος του το περιοδικό Wired αναφέρει ότι η Wikipedia, το Flickr, το Twitter δεν είναι απλά επαναστατικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι η εμπροσθοφυλακή ενός ολόκληρου πολιτιστικού κινήματος.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ κατά το περιοδικό Wired:
1516 Thomas More’s Utopia
1794 Thomas Paine’s The Age of Reason
1825 First US commune
1848 Marx & Engels’ The Communist Manifesto
1864 International Workingmen’s Association
1903 Bolshevik Party elects Lenin
1917 Russian Revolution
1922 Stalin consolidates power
1946 State-run health care in Saskatchewan
1959 Cuban Revolution
1967 Che Guevara executed
1973 Salvador Allende deposed
1980 Usenet
1985 Mikhail Gorbachev’s glasnost
1991 Soviet Union dissolves
1994 Linux 1.0
1998 Venezuela elects Hugo Chavez
1999 Blogger.com
2000 Google: 1 billion indexed pages
2001 Wikipedia
2002 Brazil elects Lula da Silva
2003 Public Library of Science
2004 Digg
2005 Amazon’s Mechanical Turk
2006 Twitter
2008 Facebook: 100 million users
2008 US allocates $700 billion for troubled mortgage assets
2009 YouTube: 100 million monthly US users
Όπως αναφέρεται στο άρθρο οι ιεραρχικές δομές της Wikipedia για παράδειγμα ή άλλων παρόμοιων συλλογικών δράσεων δεν είναι ανύπαρκτες ούτε υπάρχει η τέλεια ισότητα. Είναι όμως πολύ πιο συμμετοχικές, δημοκρατικές και μη ιεραρχικές από τις δομές π.χ. της Encyclopedia Britannica ή για παράδειγμα της Oracle.
Τα σημερινά μέσα οργάνωσης της παραγωγής μέσω εφαρμογών του ίντερνετ και η αυξημένη δημοκρατικότητα-συμμετοχικότητα (όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο) μπορεί να κάνει παλαιότερες μορφές σοσιαλιστικής ιδιοκτησίας ή συμμμετοχικής παραγωγής, που είχαν αποτύχει, τώρα να λειτουργήσουν αποτελεσματικά!
Σήμερα 250,000 άνθρωποι εργάζονται εθελοντικά σε 275,000 έργα μόνο με αντικείμενο τον ανοιχτό κώδικα (π.χ. το OpenOffice που μπορείτε πλέον να κατεβάζετε δωρεάν αντί να πληρώνετε τον Bill Gates!!). Συμπτωματικά τόσο ήταν το εργατικό δυναμικό της General Motors που χρεοκόπησε! Φανταστείτε μια General Motors να βγάζει αυτοκίνητα με τους εργαζόμενους να δουλεύουν σε εθελοντική βάση και χωρίς κάποιοι «κακοί» καπιταλιστές να τους εκμεταλλεύονται. Έχει άλλωστε αποδειχτεί ότι η εθελοντική εργασία είναι πολλές φορές πιο παραγωγική από την με πληρωμή εργασία και πολλές εταιρείες (στις οποίες έχω αναφερθεί παλαιότερα) προσπαθούν να αντιγράφουν τέτοια projects ή να δανείζονται εφαρμογές τους λόγω της ιδιαίτερα υψηλής ποιότητας τους.
Σε αυτό τον πληθυσμό δεν υπολογίζουμε την συγγραφική δραστηριότητα εκατομμυρίων ανθρώπων καθώς και άλλες εργασίες ή κοινές προσπάθειες. Για παράδειγμα 10 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν συνεισφέρει στη συγγραφή της Wikipedia, 35 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δημοσιεύσει πάνω από 3 δισεκατομμύρια φωτογραφίες και βίντεο στο Flickr ενώ στο Yahoo και Google υπάρχουν πάνω από 12 εκατομμύρια groups για κάθε είδους θέμα.
Οι παραπάνω αριθμοί είναι ακόμη μικροί, παρόλα αυτά δείχνουν ότι έχει δημιουργηθεί ένας βασικός πυρήνας αυτού του πολιτιστικού κινήματος που εργάζονται χωρίς χρηματικό κίνητρο (αντίθετα με το ό,τι μάθαμε από την καπιταλιστική θεωρία), έχουν μάθει να μοιράζονται πράγματα χωρίς να αναζητούν χρηματική αμοιβή, χρησιμοποιούν πράγματα δωρεάν, παίρνουν συλλογικές αποφάσεις, συνεργάζονται χωρίς καταναγκασμό και χρηματικά κίνητρα. Εκατομμύρια άνθρωποι γεύονται τα δωρεάν πλεονεκτήματα ενός αποκεντρωμένου σοσιαλισμού. Δεν είναι τυχαία η τρομερή επιτυχία του κόμματος των πειρατών στη Σουηδία με βασικά αιτήματα την ελευθερία του διαδικτύου.
Τι δείχνουν όλα τα παραπάνω; Ίσως ότι η ελεύθερη αγορά μπορεί να μετατραπεί σε ένα χωρίς χρήμα, χωρίς καταναγκασμό και χωρίς εξουσία σοσιαλιστικό παράδειγμα. Οι άνθρωποι που υπερασπιζόταν την ελεύθερη αγορά (π.χ. Hayek) είχαν άλλα παραδείγματα της εποχής του τηλέγραφου όπου δεν μπορούσε να υπάρξει κινητοποίηση παρά μόνο με τη βία ή το χρήμα. Με τις νέες μορφές οργάνωσης αναδύονται παράλληλα νέα κίνητρα και νέες μορφές συνεργασίας που παλαιότερα ήταν αδιανόητες.
Αναδύονται νέες δυνατότητες κοινωνικής οργάνωσης, παραγωγής και ύπαρξης, αυτή τη φορά με κοινό παρανομαστή όχι την ιδεολογία αλλά την πρακτικότητα.
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...