Η πρόταση «ζούμε ιστορικές στιγμές» χρησιμοποιείται κατά κόρον και πολλές φορές ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα
Ιστορικό το ένα ιστορικό το άλλο κλπ κλπ
Θεωρώ ότι η περίοδος που ζούμε είναι όμως κυριολεκτικά μια ιστορική περίοδος
Ζούμε αληθινά ιστορικές στιγμές, υπό την έννοια ότι βρισκόμαστε σε ένα μεταίχμιο, σε μια ιστορική στιγμή που η «πραγματικότητα» η ζωή των ανθρώπων (ιδίως στον δυτικό κόσμο που τόσο καιρό η μεσαία ιδίως τάξη έμενε στην απέξω της εξαθλίωσης)
η καθημερινότητα των ανθρώπων αλλάζει και έχει αλλάξει δραστικά προς το πολύ χειρότερο όπου πλέον η επιβίωση καθίσταται πολύ δύσκολη και η εξαθλίωση είναι πάρα πολύ κοντά σε ανθρώπους που ούτε στους χειρότερους τους εφιάλτες δεν περίμεναν κάτι τέτοιο
¨Οταν κατέρρεε η λίμαν μπράδερς η aig κλπ απλά διδόταν επίσημα και με κρότο η εκκίνηση για επιστροφή στο παρελθόν όπου όλα όσα κερδίθηκαν με αίμα τόσο σκληρά από τους εργαζόμενους ιδίως από τον 19ο αιώνα έχουν ακόμα και θεσμικά διαγραφεί
Το ελληνικό κράτος ως το απόλυτο πειραματόζωο του νεοφιλελευθερισμού έχει θέσει ήδη σε εφαρμογή την διαγραφή όλων των εργατικών δικαιωμάτων καταργώντας τις συλλογικές συμβάσεις
Το καμπανάκι έχει ήδη κτυπήσει και για την Κύπρο και η μεγαλύτερη επίθεση εναντίον των εργαζομένων έχει προ πολλού αρχίσει με πρώτο βιολί την μονοκομματική κυβέρνηση του ακελ η οποία αφού έδωσε ανεπιστρεπτί 3 δισεκατομύρια ευρώ στους τραπεζίτες τοκογλύφους (εννοείται ότι οι ντόπιοι τοκογλύφοι δεν θα τα επιστρέψουν τον Δεκέμβρη του 12 και άρα θα την πληρώσει και πάλι ο κόσμος)
μείωσε μισθούς τους οποίους και πάγωσε, πάγωσε την ΑΤΑ και πλέον η Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων αφηνιασμένη και καλοκουρδισμένη ζητά ως βρυκόλακας κι άλλα με πρωτοσύγγελους τους κακόφωνους αβερωφούλης και τους νικολάκιους παπαδόπουλους και ζητάνε ακόμη και ποινικοποιήση απεργιών
το μόνο όπλο των εργαζομένων οδεύει προς ποινικοποίηση του και το ακελ δια του υπουργού οικονομικών του αθλιότερου νεοφιλελεύθερου ακελικού γλύφτη των τοκογλύφων στηρίζει τον πανάθλιο διοικητή της κεντρικής τράπεζας Ορφανίδη και επιτίθεται στους εργαζομένους
Το ακελ έχει προ πολλού πάρει τον δρόμο για σύγκρουση με τους εργαζομένους και υπάρχουν ακόμη γελοίοι και ξεφτιλισμένοι που κάνουν λόγο για την αριστερά που δέκτηκε επίθεση το καλοκαίρι του 11
οι οποίοι είναι κυριολεκτικά κατάπτυστοι για ρέχχες και οι οποίοι τάχα τώρα κάνουν όψιμη κριτική στο κωλοκόμμα τους που έγλυφαν το καλοκαίρι
η όποια αντίσταση οφείλει να είναι πρώτα και κύρια αντικυβερνητική αφού είναι η κυβέρνηση ο εκπρόσωπος της τάξης που επιτίθεται στους εργαζομένους
πόσο πιο ξεφτιλισμένο μπορεί να γίνει αυτό το κόμμα που κυβερνά μόνο του και όλα βαίνουν εναντίον των εργαζομένων σε κάθε επίπεδο
πόσο γελοίοι είσαστε ρε ξεφτίλες που στηρίζετε τον ορφανίδη της κεντρικής τράπεζας που κατέστρεψε τους τοκογλύφους σας και έρχεστε και λέτε σε συμπαίγνια με τα παπαγαλάκια των τραπεζών τα μμεξαπάτησης ότι θα στηρίξετε ΚΙΑΛΟ;;;;; ΡΕ ΑΧΡΗΣΤΟΙ;;; τις τράπεζες
πόσο να στηρίξετε τις τράπεζες ρε ακελικοί;; πόσο ρε μαλακισμένοι;;
κυριολεκτικά ζούμε ιστορικές στιγμές και ως φαίνεται πολύ λίγοι το αντιλαμβάνονται