Έγραφα τον Αύγουστο του 2013
https://osr55.wordpress.com/2013/08/25/
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks-aformis/114049
Σε ένα γυμνό δωμάτιο ψυχιατρείου
Email Facebook Tweet| <a «=»» href=»javascript:window.print()» class=»print»>Εκτύπωση | 01 Απρίλιος 2014, 07:00 | Με τον Μάριο Δημητρίου
Δύο νέοι άντρες έφεραν τον Majid Eazadi στο επισκεπτήριο του θαλάμου «υψηλής προστασίας» του ψυχιατρικού νοσοκομείου Αθαλάσσας, σε αυτήν την επίσκεψη του δικηγόρου του, Μιχάλη Παρασκευά. Ότι είναι «υψηλής προστασίας» φάνηκε αμέσως από τα παπούτσια χωρίς κορδόνια, του υπόδικου Ιρανού, που έχει πίσω του αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας στα διάφορα κρατητήρια που φυλακίστηκε για πέντε χρόνια, περιμένοντας την απέλασή του.
«Για δική του προστασία, μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάστασή του», είναι η ιατρική εξήγηση. Όχι κορδόνια παπουτσιών, όχι αναπτήρες ή σπίρτα, όχι κατοχή οποιουδήποτε αντικειμένου μπορεί να βλάψει τον εαυτό του. Όμως δεν τον βλάπτουν άραγε τα χάπια που τον φορτώνουν, «για να ηρεμήσει»; Για να μη θέλει ν’ αυτοκτονήσει σε αυτήν τη χώρα που τον απέρριψε και τον έκρινε ανεπιθύμητο για τόσα πολλά χρόνια, μετά τη δραπέτευση από τη δική του πατρίδα ως πολιτικός πρόσφυγας;
Ο δικαστής Μύρων Νικολάτος με την απόφασή του 22 Νοεμβρίου 2012, στην αίτηση του Μιχάλη Παρασκευά, απελευθέρωσε τον Majid «καθότι η συνεχιζόμενη κράτησή του με σκοπό την απέλαση για πέραν των 4 ετών, είναι δυσανάλογα μεγάλη και ως εκ τούτου παράνομη εφόσον και η απέλασή του δεν είναι εφικτή». Έγραψε ο δικαστής ότι «η κράτησή του για σκοπούς απέλασης δεν δικαιολογείται και αυτός θα πρέπει να απολυθεί αμέσως».
Περιέγραψε στην απόφαση ο δικαστής, ότι «ο Majid Eazadi ήρθε αρχικά στην Κύπρο το 1998 ως επισκέπτης, στη συνέχεια συνέχισε να παραμένει παράνομα στη Δημοκρατία και το 2000 συνελήφθη, τέθηκε υπό κράτηση και απελάθηκε στη χώρα του στις 19.4.2000. Το 2001 επανήλθε στην Κύπρο από μη εγκεκριμένο λιμάνι. Την 21.8.2001 εντοπίστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση μέχρι 4.10.2001. Αργότερα υπέβαλε αίτημα για πολιτικό άσυλο και του δόθηκε άδεια παραμονής από τις 9.11.2001, η οποία ανανεωνόταν μέχρι το 2007.
Στις 17.9.2007 ο αιτητής καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 4 μηνών για παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β΄ και στις 20.11.2007 κηρύχθηκε ανεπιθύμητος μετανάστης. Την ίδια ημέρα εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης. Στις 28.11.2007, μετά την έκτιση της ποινής του, κρατήθηκε για σκοπούς απέλασης, αλλά η απέλασή του δεν κατέστη δυνατή καθότι δεν ήταν κάτοχος διαβατηρίου και η ιρανική πρεσβεία αρνήθηκε να του εκδώσει ταξιδιωτικό διαβατήριο, ισχυριζόμενη ότι αυτός δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα του.
Ο αιτητής συνέχισε να βρίσκεται υπό κράτηση για σκοπούς απέλασης, μέχρι την 21.3.2011, οπότε, κατόπιν οδηγιών του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, τα διατάγματα κράτησης και απέλασής του ακυρώθηκαν και αυτός αφέθηκε ελεύθερος με όρους απόλυσης τους οποίους αρνήθηκε να υπογράψει. Εν τω μεταξύ, στις 11.10.2010, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε αίτηση του αιτητή για την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus…
Την 1η.9.2011 το Υπουργείο Εσωτερικών έδωσε οδηγίες προς την Αστυνομία για επανασύλληψη του αιτητή επειδή αυτός δεν είχε διευθετήσει την παραμονή του σύμφωνα με τους όρους απόλυσής του. Στις 12.9.2011 ο αιτητής συνελήφθη ξανά και στις 13.9.2011 εκδόθηκαν νέα διατάγματα κράτησης και απέλασής του…».
Οι ημερομηνίες που παραχώρησαν στον δικαστή οι κρατικές υπηρεσίες, αντανακλούν με ανατριχιαστική ακρίβεια και καθαρότητα, το ταλέντο της χώρας να καταγράφει τις συλλήψεις και τις φυλακίσεις ανθρώπων σαν τον Majid Eazadi – τον τεχνίτη χαλιών από την όμορφη πόλη Σάρι στα παράλια της Κασπίας, που συνάντησα χθες φοβισμένο κι απελπισμένο, σ’ ένα γυμνό δωμάτιο ψυχιατρείου.
http://cyprus-mail.com/2014/03/30/the-desperate-act-of-a-desperate-man/
‘The desperate act of a desperate man’
Iranian asylum seeker has spent much of the last five years behind barsBy Constantinos Psillides
AN Iranian man was arrested at Paphos airport on Tuesday for attempting to leave the country with a fake passport, and although this might seem like a routine case, nothing could be further from the truth.
The man in question has had an extraordinary 16-year history with Cyprus, much of the last five years behind bars because he cannot be deported to Iran and authorities here did not want to free him. He was considered “an undesirable immigrant” having been sentenced in 2007 to four months on drugs charges, and for the next five years held in Block 10, the precursor to the Menoyia detention centre.
As a result of his prolonged imprisonment, the man has contracted Hepatitis C (which according to his lawyer happened while he was in custody), lost 18 teeth and developed a stomach ulcer.
Using a fake passport to try and leave the country was “the desperate act of a desperate man” said his lawyer Michalis Paraskevas. “This was not an ordinary crime. We drove him to this. We should be ashamed,” he said.
“We left him in prison to rot, we destroyed his health and we refuse to let him leave the country.”
According to a report from the Office of the Ombudswoman on July 19, 2012, the man first came to Cyprus from Iran in 1998 and was deported in 2000 as an “illegal immigrant”. He claimed he fled Iran in fear for his life as he openly opposed the government there.
In 2001 he came back and in 2003 he submitted an application for asylum at the Cyprus offices of the United Nations High Commission for Refugees, who handled applications before Cyprus entered the EU.
His application was rejected in the first and second instance. When Cyprus joined the EU in 2004 he filed an application again but was rejected in 2006.
In 2007 he was arrested for possession of a controlled narcotic substance and sentenced to four months. He strongly contested his arrest, accusing the arresting officers of planting the drugs on him so they could have an excuse to throw him in jail. He was taken to the Central Prisons where he served his sentence and then moved to Block 10 on the prison grounds awaiting deportation.
Under EU law immigrants awaiting deportation cannot be held for a period over six months. In some instances, the member state can extend the holding period for an additional 12 months but under no circumstances is an immigrant to be detained over 18 months.
In 2008 the Iranian man filed a complaint with the Ombudswoman’s office, claiming that being detained had contributed in a deteriorating mental health, developing stomach ulcer and the loss of 18 teeth. She suggested to the interior ministry to free him on humanitarian grounds.
The ministry agreed but demanded that the man contacted the Iranian embassy to have a passport issued. He rejected the terms, claiming that contacting the embassy would result in him being sent back to Iran and tortured or killed.
The ministry refused to free him unconditionally, since “he was arrested for the serious crime of drug possession and he repeatedly refuses to cooperate with authorities”, according to a report in 2010. “To detain an individual in such conditions for so long simply because he is not cooperative borders on inhumane and humiliating treatment,” the Ombudswoman responded in her report, arguing that there was no “logical prospect” of deporting the man so he should be freed.
Immigration services and the interior ministry ignored the Ombudswoman but were ordered by the Supreme Court to release the man, after his lawyer filed a habeas corpus petition. In November 2012 the Supreme Court accepted the habeas corpus request and ordered the immediate release of the Iranian man. He was released in January 2013, on condition that within two months he contact the Iranian embassy to have a passport issued. He did not and went into hiding.
His lawyer claims that the Iranian man is a textiles expert and had a job waiting for him in a major Cyprus firm but can’t work because the authorities won’t issue a work permit.
The ministry rejected the lawyer’s request, which was the last straw for the Iranian man and he tried to leave the country with the fake passport on Tuesday only to find himself behind bars again.
“We threw him in prison for a total of five years, we can’t deport him because he is going to get killed and we don’t allow him to stay and get a job. At least we should let him go. He wants to escape,” the lawyer said.
The Iranian man is to appear before court on April 3.
http://www.sigmalive.com/news/local/114004
Σάπισε στη φυλακή και δεν είναι εγκληματίας
Μετέωρος στο πουθενά, χωρίς δουλειά και μέλλον και με τσακισμένη την ψυχοσωματική του υγεία εξ υπαιτιότητας του κυπριακού κράτους, μετά από πέντε χρόνια παράνομης κράτησης για απέλαση, σε αστυνομικά κρατητήρια και κυρίως στο κακόφημο Μπλοκ 10 των Κεντρικών Φυλακών, χωρίς να είναι εγκληματίας, ο 43χρονος Ιρανός αιτητής ασύλου Majid Eazadi, είναι τώρα υπόδικος και βρίσκεται τις τελευταίες μέρες στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Αθαλάσσας περιμένοντας να δικαστεί στο επαρχιακό δικαστήριο Πάφου, την Πέμπτη 3 Απριλίου 2014.
«Κουράστηκα, είμαι ήδη νεκρός…»
Ο τεχνίτης χαλιών Majid Eazadi, που διέφυγε από το Ιράν και ήρθε στην Κύπρο το 2001 ως πολιτικός πρόσφυγας, διαφωνών με το Ισλαμικό καθεστώς, εισήχθη μετά τη σύλληψή του, σε θάλαμο εισδοχής αντρών, που είναι χώρος υψηλής προστασίας του ψυχιατρικού νοσοκομείου Αθαλάσσας, (όπου τον επισκεφθήκαμε σήμερα και κουβεντιάσαμε μαζί του), αφού κρίθηκε επικίνδυνος για τον εαυτό του, μετά από επανειλημμένες απόπειρες αυτοκτονίας στα κελιά των φυλακών. Αρνείται να επιστρέψει στο Ιράν, υποστηρίζοντας ότι θα υποστεί δίωξη και βασανιστήρια, λόγω των δημοκρατικών του πεποιθήσεων. «Αν μπορούσα να πάω στο Ιράν θα πήγαινα και δεν θα περνούσα πέντε χρόνια στις φυλακές της Κύπρου, χωρίς να είμαι εγκληματίας», μας είπε. «Λατρεύω την πατρίδα μου, αλλά μισώ το καθεστώς της, που το 2005 απαγχόνισε τον πατέρα μου γιατί ήταν υπέρ της Δημοκρατίας. Στην πόλη καταγωγής μου, τη Σάρι, (στο βόρειο Ιράν, στις νότιες ακτές της Κασπίας Θάλασσας), ζει τώρα η μητέρα και η αδελφή μου. Αν αλλάξει αυτή η κυβέρνηση, είμαι ικανός να περπατήσω πάνω στο νερό της θάλασσας για να πάω πίσω. Τόσο πολύ αγαπώ την πατρίδα μου».
Ανέφερε και τα εξής στο Sigmalive, στη σύντομη, αλλά συγκλονιστική για μας, συνάντηση που είχαμε μαζί του, όταν τον επισκεφθήκαμε μαζί με τον δικηγόρο του Μιχάλη Παρασκευά: «Σας το λέω πρόσωπο με πρόσωπο, δεν θα τους αφήσω να με πάρουν φυλακή για άλλη μια φορά. Ορκίζομαι στον Θεό ότι θα αυτοκτονήσω. Και θα πάρουν το πτώμα μου από τη φυλακή, την επόμενη μέρα. Κουράστηκα πέντε χρόνια στη φυλακή της Κύπρου, χωρίς να έχω κάνει τίποτα. Είμαι ήδη νεκρός…».
«Ωρολογιακή βόμβα για τη τη ζωή του»
Ο Majid Eazadi συνελήφθη την περασμένη βδομάδα στο αεροδρόμιο Πάφου με πλαστό διαβατήριο, σε μια απελπισμένη προσπάθειά του να φύγει από την Κύπρο και κατηγορήθηκε για συνωμοσία προς διάπραξη πλαστογραφίας, κατάρτιση πλαστού επίσημου εγγράφου με σκοπό την καταδολίευση, κυκλοφορία πλαστού εγγράφου, πλαστοπροσωπία και παράνομη παραμονή στο κυπριακό έδαφος.
Αναφέρει σχετικά ο δικηγόρος του Μιχάλης Παρασκευάς, σε επιστολή του προς το Τμήμα Ψυχικής Υγείας Κεντρικών Φυλακών στις 28 Μαρτίου 2014: «Ο πελάτης μου Majid Eazadi στερήθηκε παράνομα την ελευθερία του πέραν των 55 μηνών (!), μέχρι που απελευθερώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 22.11.2012. Εξ υπαιτιότητας του κράτους, των συνθηκών που επικρατούσαν στο Μπλοκ 10 των Κεντρικών Φυλακών, ο πελάτης μου προσβλήθηκε από ηπατίτιδα Γ. Παρόλο ότι αφέθηκε ελεύθερος, το κυπριακό κράτος του στέρησε κάθε αίσθηση αξιοπρέπειας και αξιοπρεπούς διαβίωσης, καθότι συνειδητά επέλεξε να μην τον αφήσει να μπορέσει να είναι χρήσιμο μέλος της κοινωνίας μας και παρότι ήδη είχε εξεύρει εργασία, δεν του επέτρεπε να εργαστεί, εξαναγκάζοντάς τον έτσι να διαβιεί σε καθεστώς ημιπαρανομίας και πάντως, πάντα υπό τον φόβο της αβεβαιότητας.
»Εν τέλει ο άνθρωπος αυτός, μη έχοντας άλλη επιλογή αποφάσισε να πράξει ό,τι ήταν δυνατόν για να φύγει από αυτό τον τόπο που του στέρησε τα πάντα, την ελευθερία του, την υγεία του, την αξιοπρέπειά του… Και εν τέλει, ούτε καν αυτό δεν του επέτρεψε το κράτος, αφού ως γνωρίζετε, συνελήφθη στο αεροδρόμιο Πάφου. Ο άνθρωπος αυτός όπως πιστοποιείται από πάμπολλες εκθέσεις της Επιτρόπου Διοικήσεως, αποτελεί κίνδυνο για την ίδια του τη ζωή και η ψυχολογία του προφανώς, έχει πέσει στα βάραθρα. Είναι αντιληπτό, ακόμα και από μη ειδικούς όπως ο υποφαινόμενος, ότι με τη νέα εξέλιξη της σύλληψής του και του εκ νέου εγκλεισμού του, αυτός ο άνθρωπος αποτελεί μια ωρολογιακή βόμβα για την ίδια τη ζωή του.
»Στο δικαστήριο Πάφου θα επισημάνω τα πιο πάνω. Τυχόν επιβολή φυλάκισης και εγκλεισμού του στις Κεντρικές Φυλακές για μια πράξη που ο ίδιος, είναι η θέση μου, δεν επέλεξε να πράξει, αλλά του επιβλήθηκε από το ίδιο το κράτος, θα αποτελεί τη χαριστική βολή για τη ζωή του και ότι ο καθένας πλέον θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να γνωρίζει ότι θα έχει συμβολή σε αυτό».
Η Επίτροπος ζήτησε απελευθέρωσή του
Να σημειώσουμε ότι σε άλλη επιστολή του στις 23 Αυγούστου 2013 προς τον Υπουργό Εσωτερικών, ο δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς επισυνάπτει μεταξύ άλλων, την τελευταία από μια σειρά εκθέσεων της Επιτρόπου Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με τη συνέχιση της κράτησης του πελάτη του, απορριφθέντα αιτητή ασύλου Majid Eazadi, ημερομηνίας 19 Ιουλίου 2012.
Στην έκθεσή της, που έγινε με τη συνδρομή της λειτουργού του Γραφείου της, Κάλιας Καμπανελλά, η Επίτροπος Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ελίζα Σαββίδου, επισημαίνει ότι η περίπτωσή του απασχολεί το Γραφείο της από το 2008. Και συνεχίζει: «Το γεγονός ότι συνέχιζε να κρατείται για περίοδο άνω των τριών ετών στη Πτέρυγα 10, οδήγησε στην υποβολή σχετικής έκθεσης τον Οκτώβρη 2010. Η τέως Επίτροπος εξέφρασε τη θέση ότι η άρνηση του παραπονουμένου για την έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να οδηγήσει στην επ’ αόριστον κράτησή του, καθώς μια τέτοια προοπτική αγγίζει τα όρια της απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης.
»Ο παραπονούμενος αφέθηκε τελικά ελεύθερος υπό όρους στις 22 Μαρτίου 2011, συμπληρώνοντας διάστημα κράτησης άνω των τριών ετών. Στη συνέχεια όμως τέθηκε εκ νέου υπο κράτηση τον Σεπτέμβρη 2011 και σήμερα συνεχίζει να είναι υποκράτηση για σκοπούς απέλασης στη πτέρυγα 10 των αστυνομικών κρατητηρίων Λευκωσίας (στις Κεντρικές Φυλακές), συμπληρώνοντας έτσι συνολικό διάστημα κράτησης τεσσάρων ετών».
Προστίθενται και τα ακόλουθα, στην έκθεση της Ελίζας Σαββίδου, για τον Majid Eazadi: «Η κράτηση προσώπου για διάστημα άνω των τεσσάρων χρόνων σε υποβαθμισμένες συνθήκες κράτησης εντός αστυνομικών κρατητηρίων που εκ της φύσεώς τους προορίζονται για ολιγοήμερη κράτηση, συνιστά, κατά την άποψή μου, τουλάχιστον εξευτελιστική μεταχείριση η οποία εκθέτει διεθνώς την Κύπρο. Άλλωστε, βάσει της νομολογίας του ΕΔΑΔ και της σχετικής ευρωπαϊκής Οδηγίας, ο σκοπός της απέλασης πρέπει να περατώνεται εντός ευλόγου και κατά το δυνατόν βραχύτερου χρονικού διαστήματος, ιδίως όταν, όπως στην περίπτωση της Κύπρου, η διαδικασία απέλασης δεν περιβάλλεται με τις αναγκαίος δικαιοκρατικές εγγυήσεις και όρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για την Κύπρο, γίνεται ειδική αναφορά στην περίπτωση του παραπονούμενου, καθώς και σχετικές επισημάνσεις για την πρακτική της μακρόχρονης κράτησης προσώπων υπό απέλαση.
Εισηγούμαι όπως λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιάζουσες συνθήκες της συγκεκριμένης περίπτωσης, τερματιστεί άμεσα η κράτηση του παραπονούμενου, έστω και ως εξαιρετικό μέτρο και όπως του παραχωρηθεί καθεστώς παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, χωρίς να τίθενται όροι συνεργασίας του με την πρεσβεία του Ιράν για έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων».
– See more at: http://www.sigmalive.com/news/local/114004#sthash.84dO5rz4.dpuf
-osr- τίποτε δεν χαρίζεται..... όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά 