Ο άνθρωπος γενιέται ως tabula rasa…… εν τέλει βέπουμε αυτό που θέλουμε και πιστεύουμε αυτό που βλέπουμε

Ο άνθρωπος γεννιέται ως tabula rasa δηλαδή «λευκός πίνακας» ή κατ΄άλλους «άγραφη πλάκα», η ουσία είναι ότι ο άνθρωπος δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα για τον κόσμο στον οποίο έρχεται …..

Σε σχόλιο μου σε ένα κείμενο στο blog της φίλης δισδαιμόνας http://disdaimona.blogspot.com/2010/06/blog-post.html

Είχα γράψει τα ακόλουθα:

«ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα; ότι η μνήμη δεν μεταβιβάζεται

όταν γενιέται ένας άνθρωπος ειναι tabula rasa

και ευκολόπλαστη

σκέψου πόσοι άθλιοι πολέμοι έγιναν μετά τον πιο βαρβάρο όλων τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο των χαρακωμάτων

σκέψου πόσοι πολεμοι έγιναν μετά τον δεύτερο

σκέψου ότι άνθρωποι οι οποίοι έζησαν τα κολαστήρια του άουσβιτς και του νταχάου ζουν σήμερα

και όμως τα παιδιά τους τα εγγόνια τους και οι ίδιοι ακόμη έχουν πεισθεί με κάποιο τρόπο ότι οι δολοφονίες πληθυσμών είναι δίκαιες

ο άνθρωπος πρέπει να τα μάθει όλα από την αρχή

αυτή είναι η κατάρα του και αυτή είναι και η ευλογία του

ας χρησιμοποιήσουμε την λογική μας

γιατί μόνο αυτό έχουμε»

Ο άνθρωπος είναι ον κοινωνικά καθορισμένο και πλάθεται από την οικογένεια του, το σχολείο και τους ανθρώπους που συναναστράφεται…….

Η μνήμη δεν μεταφέρεται και ούτε η ιστορία…………..

Ο άνθρωπος είναι tabula rasa και διαμορφώνεται πλέον σύμφωνα με τις επιταγές αυτών που ελέγχουν τα  μέσα διαμόρφωσης των πιστεύω του……………  ο καθένας θεωρεί ότι τα πιστεύω του είναι αληθινά και εκφράζουν πράγματι την αλήθεια ……

Πόσοι άραγε χρησιμοποιούν την λογική τους για να φτάσουν σε κάποια συμπεράσματα πέραν από τα όσα διδάχτηκαν ως αναλλοίωτες απαράβατες αλήθειες; Πόσοι άραγε θέλουν να χρησιμοποιούν την λογική τους έτσι κι αλλοιώς;

Είναι δυνατόν κάποιος που ζει πλουσιοπάροχα και δεν βιώνει καμιά καταπίεση πίσω από τις αστραφτερές αγκάλες του συστήματος να αντιληφθεί την φτώχεια και την αδικία πάνω στις οποίες στηρίζεται ο πλούτος του;

Κάπως έτσι το είπε ο Ιησούς, ότι είναι πιο εύκολο μια καμήλα να περάσει από την τρύπα του βελονιού παρά ένας πλούσιος να κερδίσει την βασιλεία των ουρανών…………

Όπου βασιλεία ουρανών βάλτε την επικράτηση της λογικής στην ανθρωπότητα, δηλαδή όλοι οι άνθρωποι να έχουν αξιοπρεπή διαβίωση

Κάτι που είναι απολύτως λογικό και εφικτό αφού αυτή την στιγμή παράγεται πλούτος που αρκεί για 20 δισεακτομύρια ανθρώπους πόσω μάλλον για τα μόλις 6 δισεκατομύρια που ζουν σήμερα στον πλανήτη

Μπορείς να μιλήσεις σε κάποιον που δεν έζησε και ούτε καν είδε την αδικία που βιώνουν οι πλείστοι άνθρωποι του πλανήτη ότι υπάρχει καν αυτή η αδικία;

Μπορεί κάποιος που πάντα όλα ήταν έτοιμα για αυτόν και που του στρώνεται πάντα το χαλί για κατάκτηση εξουσίας από τα δεκανίκια της εξουσίας που ανεβοκατεβάζουν τις μαριονέτες τους να τον πείσεις ότι δεν υπάρχει δημοκρατία;

Τα δεκανίκια της εξουσίας όμως έχουν καταφέρει και αυτό που φαντάζει ακατόρθωτο, τα θύματα να στρέφονται κατά των άλλων θυμάτων και να υμνούν τους θύτες τους ή στην καλύτερη περίπτωση απλά να τους αγνοούν ……

Ακριβώς όπως την ιστορία των πιθήκων στο δωμάτιο με τις μπανάνες και την μάνικα με το κρυό νερό

Οι 5 πίθηκοι, το παγωμένο νερό, οι μπανάνες και οι «απαράβατες αρχές» https://osr55.wordpress.com/2009/10/17/  

Ο άνθρωπος έχει μνήμη τόση ώστε να αρκεί για να περνά αυτός καλά, έτσι τον έχουν μάθει τα δεκανίκια της εξουσίας……………..

Εν τέλει,

https://osr55.wordpress.com/2009/09/05/

 

Βλέπουμε αυτό που θέλουμε και πιστεύουμε αυτό που βλέπουμε

 

Η πιο πάνω εικόνα είναι απλά μια ΣΤΑΤΙΚΗ εικόνα.   Και όμως, εμείς αντιλαμβανόμαστε όταν κοιτάμε αυτή την στατική εικόνα ότι αυτή κινείται, ότι οι κύκλοι γυρίζουν!

από το blog του φίλου

 http://agisgios2.blogspot.com/2009/09/blog-post_04.html

“Τα μάτια μας έχουν μια τυφλή περιοχή εκεί όπου το οπτικό νεύρο συνδέεται με το μάτι στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς. Δεν μπορούμε να δούμε τίποτα με την περιοχή αυτή του ματιού.

Ο εγκέφαλος γεμίζει το κενό στην περιοχή αυτή με διαθέσιμες πληροφορίες σύμφωνα με τις εγκατεστημένες πεποιθήσεις μας σχετικά με το τι πιστεύουμε ότι υπάρχει εκεί. Το τμήμα αυτό αντιστοιχεί σε περισσότερο από το 50% της εικόνας που βλέπουμε (1).

Στην διαδικασία αυτή της πλήρωσης του κενού οφείλεται και η κίνηση που αντιλαμβανόμαστε στην διπλανή εικόνα από το http://www.ritsumei.ac.jp/~akitaoka/saishin-e.html

Γιαυτό:
Σε σημαντικό βαθμό αυτό που βλέπουμε είναι αυτό που πιστεύουμε.

Και, γιαυτό, πιστεύουμε αυτό που βλέπουμε. Με τον τρόπο αυτό βλέποντας τα πράγματα όπως πιστεύουμε ότι είναι και στη συνέχεια πιστεύοντας ότι είναι έτσι όπως τα βλέπουμε, ανατροφοδοτούμε κάθε φορά αυτό που πιστεύουμε ότι είναι και έτσι εδραιώνουμε τη βεβαιότητά μας ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως τα βλέπουμε.

Άρα κατά κάποιον τρόπο:
Εμείς δημιουργούμε τον κόσμο που αντιλαμβανόμαστε σε σημαντικό βαθμό.”

———————————————————————————————————————————————- 

Ο καθένας βρίσκει αυτόυ που πιστεύει και βλέπει αυτό που θέλει…………….. αυτό έχει να κάνει και αφορά τα πάντα στον κόσμο μας και πως τον αντιλαμβανόμαστε, από τον τρόπου που βλέπουμε τα χρώματα μέχρι τον τρόπου που αντιλαμβανόμαστε ένα γεγονός!

Ο καθένας μας έχει την δική του οπτική γωνία, καμιά φορά θα ήταν καλά να αρχίσουμε να διευρύνουμε τους οριζοντες μας και να επεκτείνουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα και ίσως να αρχίσουμε να βλέπουμε τα “πράγματα” και τον κόσμο μας αλλοιώς!!

άλλωστε όπως είπε και ο Καστοριάδης

(για τον οποίο θέλω κάποια στιγμή να γράψω πολλά γιατί ο “αιρετικός” αυτός άνθρωπος δεν έμενε στην βολική επιφάνεια των πραγμάτων αλλά εμβάθυνε και ήλθε σε κόντρα, ή μάλλον όλοι οι παντός είδους “ταμπελάρηδες” ήλθαν σε κόντρα μαζι του)

και επανέρχομαι, ο Καστοριάδης έθεσε το ερώτημα: τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα;

“…..Αν όμως είναι έτσι τα πράγματα, τότε αντίθετα με την παλιά κοινοτυπία, εκείνο που κάνει τον άνθρωπο άνθρωπο δεν είναι το ότι είναι έλλογος ή ορθολογικός – κάτι που προφανέστατα αποτελεί παραλογισμό.

Δεν υπάρχει ον πιο τρελό από τον άνθρωπο, είτε τον εξετάσουμε στα τρίσβαθα του ψυχισμού του είτε στις καθημερινές του ασχολίες.

Τα μυρμήγκια ή τα άγρια ζώα διαθέτουν μια λειτουργική «ορθολογικότητα» κατά πολύ ανώτερη από του ανθρώπου: δεν σκοντάφτουν, ούτε τρώνε δηλητηριώδη μανιτάρια. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν τι είναι τροφή και τι όχι.

Άρα δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον άνθρωπο με βάση την «ορθολογικότητα» τη «λογική» – αφού αυτές χαρακτηρίζουν όλα εν γένει τα έμβια όντα – ως τελεστική λογική.

Η ικανότητα της δημιουργίας μας επιτρέπει να δούμε γιατί η ουσία ακριβώς του ανθρώπου δεν θα μπορούσε να είναι η λογική και η ορθολογικότητα.

Με την λογική και την ορθολογικότητα μπορούμε να φτάσουμε ως το δυνάμει άπειρον (μετά τα δύο δισεκατομυρία υπάρχουν άλλα δύο δισεκατομύρια στην δισεκατομυριαστή δύναμη), μπορούμε να συνάγάγουμε επ άπειρον τις συνέπειες των ήδη τεθέντων αξιωμάτων, ούτε η λογική όμως ούτε η ορθολογικότητα θα μας επιτρέψουν ποτέ να φανταστούμε ένα νέο αξίωμα.

Τα μαθηματικά η υψηλότερη μορφή της λογικής μας δεν μπορούν να αποκτήσουν νέα δυναμική παρά μόνο μέσω της ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ και της επινόησης και αυτό οι μαθηματικοί το ξέρουν πολύ καλά έστω και αν δεν μπορούν πάντα να το διασαφήσουν . γνωρίζουν τον κεντρικό ρόλο της φαντασίας όχι μόνο στην επίλυση προβλημάτων που έχουν ήδη τεθεί αλλά και στην θέση νέων μαθηματικών κόσμων, θέση που δεν μπορεί να αναχθεί σε απλές λογικές πράξεις διότι αλλιώς θα μπορούσε να αλγοριμισθεί και θα μπορούσαμε να την περάσουμε στην μηχανή»

Από το περιοδικό «Νέα Κοινωνιολογία», Τεύχος 31 Φθινόπωρο 2000 σς. 17-26

Μετάφραση από τα Γαλλικά Κωνσταντίνα Καρακάλου

Διάλεξη στο Πανεπιστήμιο της Λωζάνης 11.5.1989 (Προδημοσίευση στα ελληνικά από το βιβλίο: «Η άνοδος της ασημαντότητας» Εκδόσεις Ύψιλον)

Αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα ζώα είναι η φαντασία!! Ας την χρησιμοποιήσουμε

Advertisement