Advertisement
Category Archives: Πρακτική Πρόταση
30 Ιουλίου 2015 ώρα 7.30 μ.μ. Χοιροκοιτία Αν θες να αλλάξει κάτι, πράξε
Συνέχεια ακούω τον κόσμο να παραπονιέται και να μοιρολογεί για το πόσο άσχημα είναι τα πράγματα… για το ότι φοβάται για το αύριο αφού οι μισθοί έφτασαν στα υπόγεια και ο φόβος της απόλυσης είναι συνεχόμενος.
Κλάμα για το πώς το κράτος όχι απλά δεν φροντίζει τους ανθρώπους, αλλά αντίθετα τα δίνει όλα στις τράπεζες, στους υψηλόμισθους κυβερνητικούς, στους μεγαλοεπιχειρηματίες και ακόμα και για το λεγόμενο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα σου ζητάνε απλά να είσαι λίγο πριν τον θάνατο.
Όλοι κλαίνε, όλοι τα λένε πίνοντας τον καφέ τους και βρίζουν γενικώς και αορίστως.
Τα πράγματα είναι απλά, η εξαθλίωση όλων εμάς των μισθωτών σκλάβων δηλαδή των ανθρώπων που απλά ζούμε με τον μισθό μας θα επιδεινωθεί, θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη και κανένας άλλος εκτός από εμάς τους ίδιους δεν θα το σταματήσει.
Δεν υπάρχουν θεσμοί που θα σε προστατεύσουν.
Καθημερινά ακούμε για ιστορίες ανθρώπων που μπαίνουν φυλακή για χρέη και οφειλές κάποιων μικρών ποσών που δεν ξεπερνάνε τις 5 χιλιάδες ευρώ και το κράτος ως κοινός εκβιαστής ζητά την καταβολή από την οικογένεια του την καταβολή κάποιου ποσού για να τον αφήσει ελεύθερο….
Την ίδια στιγμή που μεγαλοσχήμονες μεγαλοεκατομυριούχοι που συμμετείχαν στην καταστροφή της οικονομίας και χιλιάδων ανθρώπων που άφησαν απλήρωτους υπαλλήλους προμηθευτές τους, όχι απλά κυκλοφορούν ελεύθεροι αλλά συνεχίζουν με άλλο όνομα και άλλες εταιρείες το «έργο» τους.
Ο ρόλος των «ανεξάρτητων» θεσμών είναι ένα αστείο παραμυθάκι αφού η διαπλοκή και η διαφθορά είναι πανταχού παρούσα.
Το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι μια τεράστια κοινωνική κατάκτηση η οποία κατοχυρώνεται από το άρθρο 9 του Συντάγματος.
Ο γενικός ελεγκτής που θεωρητικά είναι ο ελεγκτής της διαχείρισης του Ταμείου, εδώ και τουλάχιστον 13 χρόνια στις Ετήσιες Εκθέσεις του διαπιστώνει την κατασπατάληση των δισεκατομμυρίων εισφορών μας και ιδίως στην Ετήσια του Έκθεση για το 2013 μας αποκαλύπτει ότι αυτή την στιγμή δεν υπάρχει ούτε και μισό σεντ πραγματικό αποθεματικό στο Ταμείο!
Το κράτος χρωστά σε όλους εμάς πέραν των 7,5 ΔΙΣ ευρώ και δεν έχει καμιά πρόθεση να τα επιστρέψει.
Στο άρθρο 73 παρ 6 εδ 2 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων νόμου ορίζεται ξεκάθαρα ότι μέχρι τον Μάρτη του 2010 οι υπουργοί εργασίας και οικονομικών θα έπρεπε να έχουν καταθέσει νομοσχέδιο στην βουλή για την δημιουργία ανεξάρτητης διαχειριστικής επιτροπής αφού δημιουργηθεί ικανοποιητικό αποθεματικό κάτι που δεν έγινε!
Υπάρχει ευθεία παράβαση του νόμου και όμως ο Γενικός Ελεγκτής αλλά και ο Γενικός Εισαγγελέας ως μέρος του συστήματος εξουσίας αντί να ασκήσουν τα καθήκοντα τους που υποχρεούνται να πράξουν χωρίς να έχουν την διακριτική ευχέρεια να μην τα πράξουν δεν κάνουν απολύτως τίποτα!
Αντίθετα χιλιάδες συνάνθρωποι μας σύρονται καθημερινά στα δικαστήρια σύμφωνα με το άρθρο 86 του ίδιου νόμου και μπαίνουν φυλακή γιατί αδυνατούν να καταβάλουν εισφορές!
Είναι προφανέστατο ότι δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε κανένα δήθεν «ανεξάρτητο» θεσμό για να μας προστατεύσει.
Η προσπάθεια που άρχισα ως άτομο με την πολιτική μου ανυπακοή η οποία μετουσιώθηκε οργανωτικά ως Πρωτοβουλία για τον Κοινωνικό Έλεγχο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων στόχο έχει να δοθεί μια διέξοδος στους ανθρώπους που νοιώθουν να ασφυκτιούν και θέλουν να πάρουν την ζωή τους στα χέρια τους!
Η Πρωτοβουλία αυτή δεν έχει προφανώς μεγαλεπήβολα σχέδια αλλαγής του status quo αλλά έχει ως πρώτιστο στόχο την διέξοδο σε ανθρώπου που θέλουν να οργανωθούν πρακτικά και να διεκδικήσουν ουσιαστικά πράγματα που θα αλλάξουν την ζωή τους τώρα και όχι στο απώτερο μέλλον σε μια άλλη κοινωνία μετά την φανταστική επανάσταση .
Τα αιτήματα είναι ξεκάθαρα: Τροποποίηση του νόμου περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων ούτως ώστε τον έλεγχο της διαχείρισης του Ταμείου να μην τον έχει ο εκάστοτε υπουργός οικονομικών (κάτι που είναι αντισυνταγματικό έτσι κι αλλοιώς) αλλά το Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο όμως θα εκλέγεται άμεσα δημοκρατικά από τους ασφαλισμένους οι οποίοι θα μπορούν να το ελέγχουν πρακτικά με ανακλήσεις ερωτήματα κλπ
Ο ίδιος ο νόμος άλλωστε μας το επιτρέπει αυτό, αφού στο άρθρο 73 παρ 6 εδ 2 γίνεται αναφορά σε ανεξάρτητη διαχειριστική επιτροπή, εμείς πρέπει να επιβάλουμε την άμεση συμμετοχή μας, των ασφαλισμένων στο Tαμείο και την αυτοδιαχείριση του.
Το πώς θα γίνει αυτό είναι εν πολλοίς ένα τεχνικό διαδικαστικό ζήτημα το οποίο μπορεί να συνδιαμορφωθεί μέσα από πρακτικές προτάσεις και εισηγήσεις.
Το άλλο κορυφαίο αίτημα είναι η επιστροφή του οφειλόμενου ποσού από το κράτος των 7,5 και πλέον Δις…..
Λύσεις υπάρχουν φτάνει να υπάρχει πρόθεση…..
Είναι η Πρωτοβουλία για τον Κοινωνικό Έλεγχο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων μια ολοκληρωμένη πρόταση για όλα;
Προφανέστατα και όχι!
Η Πρωτοβουλία ασχολείται με ένα συγκεκριμένο ζήτημα μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο.
Είναι όμως μια αρχή, μια αρχή για την αυτοοργάνωση των ανθρώπων που θέλουν να απαιτήσουν πρακτικά την αξιοπρεπή τους διαβίωση που άλλωστε κατοχυρώνεται και από το ίδιο το σύνταγμα στο άρθρο 9.
Μέσω της συμμετοχής στην Πρωτοβουλία θα δοθεί η ευκαιρία σε όποιον ενδιαφέρεται να οργανωθεί (αμεσο) δημοκρατικά και να συμμετέχει στις λήψεις αποφάσεων, θα μάθει να αυτοοργανώνεται και θα αντιληφθεί ότι δεν χρειαζόμαστε τάχα «αντιπροσώπους» που θα αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.
Η Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων μπορεί να αποτελέσει το όχημα και το μέσο για ευρύτερες αλλαγές στην αυτοοργάωνση των ανθρώπων και ένα βήμα προς το ζητούμενο που είναι η (αμεσο) δημοκρατική συμμετοχή των ανθρώπων στις αποφάσεις που αφορούν την ζωή τους.
Το ζήτημα των Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχει όλα τα στοιχεία αυτά που αναδεικνύουν με τον πιο έντονο τρόπο την πραγματικότητα όπως την βιώνουμε:
Αυτοί που ελέγχουν το κράτος και οι οποίοι δεν ελέγχονται από κανένα, νοιώθοντας ότι το κράτος είναι το δικό τους τσιφλίκι, κατασπατάλησαν διαχρονικά όλα τα δισεκατομμύρια εισφορών που χιλιάδες συνανθρώποι μας εισεφέραν σε αυτό.
Υπάρχει ευθεία παράβαση του ίδιου του νόμου που αυτοί που ελέγχουν το κράτος έφτιαξαν, αλλά όχι μόνο κανένας δεν κινείται για άρση αυτής της παρανομίας αλλά αντίθετα κάνουν ό,τι μπορούν (Γενικός Ελεγκτής, Γενικός Εισαγγελέας) για να μην γίνει τίποτα.
Σύρονται απλοί άνθρωποι στα δικαστήρια και φυλακίζονται για μη καταβολή εισφορών για κάποιες χιλιάδες ευρώ.
Η ουσία είναι ότι υπάρχουν όλα τα νομικά, οικονομικά και πολιτικά επιχειρήματα που αναδεικνύουν όλη την βρωμιά και δυσωδία του κράτους στο οποίο ζούμε.
Σου δίδεται πλέον μια διέξοδος να κάνεις κάτι πρακτικό για αυτό.
Στις 30 Ιουλίου 2015 ώρα 7,30 στην Χοιροκοιτία (κέντρο οασις) θα υπάρχει ενημέρωση και εγγραφή μελών για περαιτέρω οργάνωση.
Αν θες να αλλάξει κάτι, κάνε κάτι….
Άρθρο «Σ» Ο «ανυπάκουος» δικηγόρος σφυροκόπησε το κράτος
http://www.sigmalive.com/simerini/news/229722/o-anypakouos-dikigoros-sfyrokopise-to-kratos
Ο «ανυπάκουος» δικηγόρος σφυροκόπησε το κράτος
06 Μάιος 2015, 09:58 | Με τον Μάριο Δημητρίου
Η ιστορική αγόρευση Μ. Παρασκευά στο δικαστήριο
«Θεωρώ ότι εγώ, ως πολίτης, προστατεύω το Σύνταγμα, με την άρνηση καταβολής εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
Με δεκάδες ερωτήσεις και υποβολές, ο «ανυπάκουος» δικηγόρος και πολιτικός ακτιβιστής, Μιχάλης Παρασκευάς, σφυροκόπησε χθες στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, τον μάρτυρα κατηγορίας Νίκο Σωκράτους, ασφαλιστικό λειτουργό στο Επαρχιακό Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων Λευκωσίας, για να υποδείξει ότι το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων δεν είναι βιώσιμο και ότι ο νόμος που το διέπει είναι αντισυνταγματικός.
Ο κ. Παρασκευάς, όπως είναι γνωστό, κατηγορείται ότι, ως αυτοτελώς εργαζόμενος, δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΤΚΑ), αδίκημα που επισύρει ακόμα και ποινή φυλάκισης.
Στη χθεσινή εναρκτήρια αγόρευσή του, ενώπιον της δικαστού Δώνας Κωνσταντίνου, ο κατηγορούμενος δικηγόρος παρουσίασε ως τεκμήρια, επίσημες ανακοινώσεις της Κυβέρνησης περί βιωσιμότητας του ΤΚΑ, μέχρι το 2060, αλλά και αποκαλυπτική δήλωση λειτουργού του Ταμείου στη Βουλή, στις 28.4.2015, ότι αυτό θα καταρρεύσει, αν οι ασφαλιζόμενοι που οφείλουν εισφορές, δεν τις καταβάλουν.
«Δεν έχω γνώση», «δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω», «δεν ξέρω», «δεν προετοιμάστηκα για ν’ απαντήσω σε τέτοιου είδους ερωτήσεις», ήταν οι στερεότυπες απαντήσεις του Νίκου Σωκράτους στον χείμαρρο των ερωτήσεων Παρασκευά, που κράτησαν για μιάμιση περίπου ώρα. Η υπόθεση θα συνεχιστεί στις 26 Μαΐου 2015.
Μια υπόθεση για 827 ευρώ…
Η δίκη του Μιχάλη Παρασκευά, που αξιοποιείται από τον ίδιο, προσπαθώντας να διευρύνει σε μαζικό κίνημα την πολιτική ανυπακοή του, άρχισε στις 13 Μαρτίου 2014, συνεχίστηκε στις 10 Απριλίου 2014, στις 12 Μαΐου 2014, την 1η Ιουλίου 2014 και στις 14 Νοεμβρίου 2014. Στην έναρξη της χθεσινής δικαστικής διαδικασίας, ο Νίκος Σωκράτους δήλωσε ότι, μεταξύ των καθηκόντων του, είναι ο έλεγχος της καταβολής των οφειλόμενων εισφορών στο ΤΚΑ και ότι ο κατηγορούμενος Μιχάλης Παρασκευάς, ως αυτοτελώς εργαζόμενος δικηγόρος από το 2005 μέχρι σήμερα, είχε την υποχρέωση καταβολής εισφορών, αλλά κατά την περίοδο Οκτωβρίου 2012 και Ιανουαρίου 2013 παρέλειψε να καταβάλει εισφορές στο ΤΚΑ. Είπε ότι η συνολική οφειλή του κατηγορούμενου για την επίδικη περίοδο είναι 827 ευρώ και 21 σεντ.
Η Χριστιάνα Τρυφωνίδου, δικηγόρος της Κατηγορούσας Αρχής, επικαλέστηκε άλλη υπόθεση, όπου η αντεξέταση χαρακτηρίζεται «παρατραβηγμένη και άσχετη, που όχι μόνο προσθέτει στη δαπάνη της δίκης, αλλά αποτελεί και σπατάλη δημοσίου χρόνου». Είπε ότι «το παρόν δικαστήριο δεν είναι διοικητικό, αλλά ποινικό». Ο Μιχάλης Παρασκευάς απέρριψε τον ισχυρισμό της, ότι οι ερωτήσεις και οι υποβολές του δεν έχουν σχέση με το επίδικο θέμα. Από την πλευρά της, η δικαστής Δώνα Κωνσταντίνου σημείωσε ότι η αντεξέταση Παρασκευά «δεν είναι ιδιαίτερα μακροσκελής» και είπε ότι «οτιδήποτε είναι άσχετο, δεν θα ληφθεί υπόψη σε μεταγενέστερο στάδιο». Πρόσθεσε ότι «δεν θεωρώ ότι έχει εκτροχιαστεί η διαδικασία, μέχρι αυτό το στάδιο» και κάλεσε τον μάρτυρα να απαντήσει στις ερωτήσεις Παρασκευά.
Όταν η νομιμότητα είναι άδικη…
«Με προσωπική μου απόφαση, συνειδητά, να μην καταβάλλω εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως μια μορφή πολιτικής ανυπακοής, θεωρώ ότι η υπόθεσή μου ξεφεύγει από τις υπόλοιπες υποθέσεις, που απλώς αδυνατούν να καταβάλουν τις εισφορές τους», ανέφερε στην χθεσινή εναρκτήρια αγόρευσή του ο κ. Παρασκευάς και συνέχισε:
«Το άρθρο 9 του Συντάγματος θεμελιώνει το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης. Με βάση το άρθρο αυτό, δημιουργήθηκε το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Πρόθεσή μου είναι να φέρω μαρτυρία με την οποία θα αναδείξω ότι η Κατηγορούσα Αρχή, διαχρονικά, παραβίαζε το άρθρο 9, κατασπαταλώντας τα λεφτά από τις εισφορές, κατά παράβαση αυτού. Συγκεκριμένα, ο Γενικός Ελεγκτής, ο καθ’ ύλην αρμόδιος για έλεγχο του ΤΚΑ, σε όλες τις εκθέσεις του από το 2003 και εντεύθεν, καυτηριάζει με πολύ δηκτικό τρόπο, την τακτική του κράτους να κατασπαταλά τα λεφτά των εργαζομένων.
Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι δεν έχω άλλο τρόπο αντίδρασης ως πολίτης και ως ασφαλισμένος υποχρεωτικά βάσει νόμου, στο ΤΚΑ, παρά ασκώντας πολιτική ανυπακοή και ισχυριζόμενος ότι σε καμιά περίπτωση η νομιμότητα η οποία επιβάλλεται διά της βίας από το κράτος, όταν είναι άδικη, δεν μπορεί να ταυτιστεί με την ηθική. Η θέση μου είναι ότι όταν προσπαθούν να ταυτίσουν τη νομιμότητα με την ηθική, ενώ ξεκάθαρα παραβιάζονται οι νόμοι και το Σύνταγμα, η ηθική θα βγει εκτός νόμου».
Όταν το κράτος ελέγχει… τον εαυτό του!
«Θεωρώ ότι εγώ, ως πολίτης, προστατεύω το Σύνταγμα με την άρνηση καταβολής στο ΤΚΑ, γιατί ενώ το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι μια κορυφαία κοινωνική κατάκτηση, η οποία δημιουργήθηκε για την εξασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης, αυτή χρησιμοποιείται από το κράτος για σκοπούς άλλους», ανέφερε, επίσης, στην αγόρευσή του ο Μιχάλης Παρασκευάς και πρόσθεσε: «Mάλιστα, τόσο πολύ θεωρούν εαυτόν υπεράνω του νόμου και του Συντάγματος, που σύμφωνα με τον νόμο περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο Υπουργός Οικονομικών, που υποτίθεται είναι εκεί για να επενδύει τα λεφτά του Ταμείου, πρέπει βάσει του νόμου να λαμβάνει υπόψη τα δημοσιονομικά του κράτους, κατά παράβαση του άρθρου 9 του Συντάγματος.
Δεν είναι δυνατόν ο ίδιος ο δανειστής, που είναι το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, να ελέγχεται από τον δανειολήπτη! Ξεκάθαρα το καθ’ ύλην αρμόδιο όργανο, που είναι ο Γενικός Ελεγκτής, έχει καυτηριάσει την κατασπατάληση των λεφτών και δεν μπορεί το ίδιο το κράτος, ο Υπουργός Οικονομικών, να ελέγχει τον… εαυτό του. Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε σεντ στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το έχουν κατασπαταλήσει, δεν υπάρχει καμιά πρόθεση επιστροφής των λεφτών που χρωστά το κράτος κι αυτό θα φανεί στην πορεία. Και, ως τούτου, θεωρώ ότι νομιμοποιούμαι να μη συνεχίσω να καταβάλλω τις εισφορές μου, εφόσον συνεχίζεται αυτή η παραβατική συμπεριφορά από το κράτος».
Κοινωνικός έλεγχος – αυτοδιαχείριση
Ο κ. Παρασκευάς ανέφερε ότι η πολιτική ανυπακοή του «έχει μόνο σκοπό την ανάδειξη της ενδεχόμενης διαγραφής της κρατικής οφειλής ύψους 7.5 δισεκατομμυρίων ευρώ προς το ΤΚΑ». Στοχεύει, επίσης, «στην ανάδειξη της διαχρονικής κακοδιαχείρισης των χρημάτων του ΤΚΑ, όπως αυτό διαπιστώνεται ξεκάθαρα σε σειρά ετήσιων εκθέσεων της Γενικής Ελέγκτριας, η οποία κάνει λόγο για «διευθετήσεις που δεν είναι προς το συμφέρον του Ταμείου». Περαιτέρω, έχει αίτημά της τον κοινωνικό έλεγχο και αυτοδιαχείριση του ΤΚΑ, καθότι το αποθεματικό του, ύψους 7.5 δις, διαχρονικά κατασπαταλήθηκε από το κράτος κατά παράβαση του άρθρου του Συντάγματος».
– See more at: http://www.sigmalive.com/simerini/news/229722/o-anypakouos-dikigoros-sfyrokopise-to-kratos#sthash.a6nbikP4.dpuf
Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Άνθρωπος κοινωνικά καθορισμένος, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Αλληλεγγύη, Βία και αντιβία, Δημοσιογραφία είναι ...., Δημοκρατία, Εγώ έχω την ευθύνη να σώσω τον κόσμο, Η συνειδητοποίηση της άγνοιας μας εφόδιο για να μάθουμε, ΜΜΕξαπάτησης, Μάριος Δημητρίου δημοσιογράφος λεβέντης, Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοιν Ασφαλίσεων, Πράττεις αυτό που πιστεύεις και ελπίζεις για το καλύτερο, Πράξε αυτό που μπορείς, Πρακτική Πρόταση, Πολιτική Ανυπακοή, Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τζορτζ Οργουελ Αναρχικός Δημοσιογράφος Συγγραφέας, άμεση δημοκρατία, αναδημοσιεύσεις
Άρθρα στην «Σημερινή» Ήρθε η ώρα της άμεσης δημοκρατίας -Το άσπρο μαύρο και ο νόμος λάστιχο
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/223986/irthe-i-ora-tis-amesis-dimokratias
Ήρθε η ώρα της άμεσης δημοκρατίας
16 Απρίλιος 2015, 06:58 | ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Κρίσιμος σταθμός η θεσμική κρίση, μετά το πόρισμα Καλλή
Μιχάλης Παρασκευάς: «Όχι στα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από δικηγορικά γραφεία, τράπεζες και άτομα με πολλαπλούς ρόλους
«Τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με την πλήρη έκθεση, πλέον ξεκάθαρα, της πλήρους σαπίλας και δυσωδίας των λεγόμενων θεσμών του Κράτους και αυτών που το ελέγχουν, πρέπει να μας ωθήσουν να αντιδράσουμε επί της ουσίας και πρακτικά, πέραν της αγανάκτησης που μας προκαλούν», δήλωσε στη «Σ» ο δικηγόρος και πολιτικός ακτιβιστής Μιχάλης Παρασκευάς, μέλος της Πρωτοβουλίας για τον Κοινωνικό Έλεγχο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχολιάζοντας τη θεσμική κρίση στη Νομική Υπηρεσία, μετά το πόρισμα Καλλή.
«Αυτή την στιγμή», τόνισε, «είναι ξεκάθαρο ότι εμείς, ως πολίτες, δεν έχουμε σχεδόν καμιά επιρροή στα όσα συμβαίνουν στις ζωές μας και όλα αποφασίζονται από τα διάφορα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από δικηγορικά γραφεία, τράπεζες, επιχειρηματίες και άτομα με πολλαπλούς ρόλους, που δεν συνάδουν και συγκρούονται μεταξύ τους».
Ανάγκη αλλαγής τρόπου σκέψης
«Η προσπάθεια της Πρωτοβουλίας για τον Κοινωνικό Έλεγχο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι για άμεση δημοκρατία, ώστε εμείς οι πολίτες να μπορούμε με μηχανισμούς και δικλείδες ασφαλείας, που θα ορίζονται από το καταστατικό, να αποφασίζουμε για αυτά που μας αφορούν», μας ανέφερε ο Μ. Παρασκευάς, που, όπως είναι γνωστό στους αναγνώστες της «Σ», κατηγορείται ότι ως αυτοτελώς εργαζόμενος δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. (Επισημάνθηκε σε προηγούμενα ρεπορτάζ μας, ότι ο κ. Παρασκευάς αξιοποιεί τη δίκη του, που η «Σ» παρακολουθεί ανελλιπώς, προσπαθώντας να διευρύνει σε μαζικό κίνημα την πολιτική ανυπακοή του).
Πρόσθεσε ότι «τώρα είναι πιο επιτακτική παρά ποτέ, η ανάγκη αλλαγής τρόπου σκέψης και η αλλαγή τρόπου πράξεων» και κάλεσε τους συμπολίτες μας να συμμετάσχουν στην Πρωτοβουλία για τον Κοινωνικό Έλεγχο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, «ώστε να μπορέσουμε να προωθήσουμε την άμεση δημοκρατία ως μέρος της ζωής μας, πρακτικά και όχι θεωρητικά». Είπε ότι το διάστημα αυτό, γίνεται επεξεργασία του καταστατικού της Πρωτοβουλίας, που θα προνοεί την ευρύτερη προώθηση της άμεσης δημοκρατίας. «Αίτημά μας», είπε, «είναι η τροποποίηση του νόμου, ώστε ο λαός, αμεσο-δημοκρατικά, να ελέγχει το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Θεωρήθηκε από εμάς μεγάλη ουτοπία, μέσα στο συγκεκριμένο περιβάλλον, να πετύχουμε τροποποίηση του νόμου αυτού και σηματοδότηση γενικότερων αλλαγών.
Αν δεν αλλάξει ριζικά ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης, είναι ουτοπικό να νομίζει κανείς ότι μπορεί ν’ αλλάξει μόνο τον νόμο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Οπότε, αποφασίσαμε ότι το καταστατικό μας θα αφορά ευρύτερα την προώθηση της άμεσης δημοκρατίας, με πραγματοποίηση διάφορων projects, όπως η πρωτοβουλία για τον κοινωνικό έλεγχο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, τα οποία θ’ αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας, οι ομάδες εργασίας που θα προνοούνται στο καταστατικό».
Στην Πρωτοβουλία συμμετέχουν εκτός από τον Μιχάλη Παρασκευά, η Μαρκέλλα Ησαΐα Τσιάκκα, ο Μιχάλης Κυριάκου, ο Χρίστος Ανδρέου, ο Γρηγόρης Γρηγορίου, ο Γρηγόρης Σολωμού, ο Άρης Μακρίδης, ο Κώστας Ξάνθου και άλλοι.
Το αμεσο-δημοκρατικό μοντέλο
Ο Μ. Παρασκευάς τόνισε ότι «ως Πρωτοβουλία, έχουμε δύο πολύ σημαντικά αιτήματα. Το πρώτο, είναι η αλλαγή του νόμου που διέπει το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ώστε να αποφασίζουν οι πολίτες για τα χρήματα που εισφέρουν στο Ταμείο και να έχουν λόγο στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου. Το δεύτερο αίτημα αφορά οικονομικό και λογιστικό έλεγχο του Ταμείου, από τον λαό. Θέλουμε τον κόσμο να έρθει να συμμετάσχει σε αυτή την πρωτοβουλία, που μας αφορά όλους. Πάρτε το παράδειγμα της Ελβετίας, που είναι 8 εκατομμύρια πληθυσμός και κάθε μήνα κάνουν δημοψηφίσματα. Υπάρχουν τρόποι, ειδικά με τη βοήθεια της τεχνολογίας κι εμείς θέλουμε να το κάνουμε πραγματικότητα. Είναι δύσκολο εγχείρημα να οργανωθεί αυτό το κίνημα, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχουν σωτήρες – εμείς πρέπει να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας. Και θα γίνουμε μοντέλο, για τον τρόπο που πρέπει να λειτουργεί όλη η κοινωνία, αμεσο-δημοκρατικά».
Ο Μ. Παρασκευάς αναφέρθηκε, ξανά, στο παράδειγμα της πολιτικής ανυπακοής της Αμερικανίδας έγχρωμης μοδίστρας Ρόζα Παρκς, που το 1955 στην Αλαμπάμα αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό, αντιστεκόμενη στην τότε πολιτική φυλετικού διαχωρισμού των ΗΠΑ. «Η Ρόζα Παρκς», είπε, «δεν εφάρμοσε τον ρατσιστικό νόμο που χώριζε τους ανθρώπους σε άσπρους και μαύρους και που αποδέχονταν και οι δικαστές μέχρι τότε και έτσι το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων με τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στον δρόμο, κατάφερε να καταργήσει τον ρατσιστικό νόμο».
Όπως επεσήμανε ο κ. Παρασκευάς, «πρέπει να σταματήσουμε να θέλουμε να κάνουμε αγώνα εκ του ασφαλούς. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί συμπολίτες μας, δεν πιστεύουν ότι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε την αλλαγή, με αυτοδιαχείριση και αυτοοργάνωση των πολιτών και άμεση συμμετοχή των εργαζομένων. Πρέπει εμείς οι απλοί άνθρωποι, που ενεργούμε χωρίς να μας καπελώνει κανένας και που εκπροσωπούμε μόνο τον εαυτό μας, να καταλάβουμε τη δύναμή μας. Αυτό είναι το όραμά μου, οι απλοί άνθρωποι να αυτοοργανωθούμε, χωρίς καπέλωμα από κανένα. Γιατί ξέρουμε καλά ότι το κράτος μάς έχει ανάγκη, όχι εμείς το κράτος».
«Δεν θ’ αφήσουμε το κράτος να ξεφύγει»
Μιχάλης Παρασκευάς: «Το άρθρο 59 του Συντάγματος απαγορεύει ρητά σε Υπουργούς να συμμετέχουν σε άλλο δημόσιο αξίωμα. Κατά παράβαση του Συντάγματος, ο νόμος περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων (άρθρα 72 και 3) δίνει όλη την εξουσία στον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος παντελώς ανεξέλεγκτα, αποφασίζει για τη διαχείριση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε σεντ στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, λόγω της διαχρονικής κατασπατάλησης των λεφτών μας από όλες τις κυβερνήσεις, όπως διαπιστώνει επανειλημμένως στις ετήσιες εκθέσεις του ο Γενικός Ελεγκτής του κράτους, που είναι ο κατά νόμο αρμόδιος για τον έλεγχο της διαχείρισης του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η κρατική οφειλή προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ξεπερνά τα 7.5 δις ευρώ.
Είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος, ως ο κατά παράβαση του συντάγματος διαχειριστής του Ταμείου, δεν πρόκειται ποτέ να εξαναγκάσει τον εαυτό του να αποπληρώσει την οφειλή του. Η διοίκηση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι μια ξεκάθαρη κοροϊδία προς όλους μας. Αυξάνονται οι εισφορές, μειώνονται οι συντάξεις, αποκόπτονται επιδόματα και άνθρωποι φυλακίζονται για κάποιες χιλιάδες ευρώ, τη στιγμή που ο μεγαλύτερος οφειλέτης, το κράτος, παραμένει στο απυρόβλητο.
Στόχος μας ως Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, είναι να εξαναγκάσουμε αυτούς που κατέχουν την εξουσία, να τροποποιηθεί ο νόμος και η διοίκηση και η διαχείριση του Ταμείου να γίνονται άμεσα, δημοκρατικά, από όλους εμάς τους ασφαλισμένους. Το Διοικητικό Συμβούλιο να ορίζεται από εμάς, με άμεσες δημοκρατικές διαδικασίες, με διαφάνεια. Το κυπριακό κράτος έχει δώσει από τα λεφτά των φορολογουμένων, πέραν των 17 δις ευρώ στις τράπεζες, οι οποίες, σύμφωνα με το ίδιο το Προοίμιο του Μνημονίου, ευθύνονται για την επιβολή του. Δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε το κράτος να ξεφύγει και να μην επιστρέψει την οφειλή του σε μας. Το καταστατικό μας είναι σχεδόν έτοιμο και σύντομα θα αναλάβουμε δράσεις, προς ουσιαστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας.
Το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι μια κορυφαία κοινωνική κατάκτηση, η οποία δημιουργήθηκε προς εφαρμογή του άρθρου 9 του Συντάγματος, που ορίζει ότι όλοι μας δικαιούμαστε αξιοπρεπή διαβίωση! Οργανωθείτε μαζί μας, γιατί τίποτα δεν χαρίζεται! Μπορούμε να κερδίσουμε την αξιοπρέπεια, μόνο αν τη διεκδικήσουμε!».
– See more at: http://www.sigmalive.com/simerini/politics/223986/irthe-i-ora-tis-amesis-dimokratias#sthash.PFtLvL4W.dpuf
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks-aformis/223987/to-aspro-mavro-kai-o-nomos-lastixo
Το άσπρο μαύρο και ο νόμος λάστιχο
16 Απρίλιος 2015, 07:00 | Με τον Μάριο Δημητρίου
Ρώτησα τον 38χρονο δικηγόρο, πολιτικό ακτιβιστή και υπερασπιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Μιχάλη Παρασκευά, ένα οικείο και πιστεύω αγαπητό πρόσωπο στους αναγνώστες της στήλης, κατά πόσο πλήττεται γενικά το κύρος του δικηγορικού επαγγέλματος και των δικηγόρων, μέσα από τη θεσμική κρίση στη Νομική Υπηρεσία και στο κράτος, μετά το πόρισμα Καλλή.
Μου τα είπε χύμα, όπως πάντα: «Προσωπικά, ως δικηγόρος, δεν ταυτίζομαι με τα καρτέλ των μεγαλοδικηγόρων και των μεγαλοτραπεζικών που κυβερνούν την Κύπρο από τα χρόνια της Αποικιοκρατίας. Δεν ταυτίζεται με αυτούς ούτε ο νεαρός συνάδελφος, που παλεύει για να ζήσει την οικογένειά του. Αυτό που συμβαίνει, είναι ότι όλοι οι λεγόμενοι θεσμοί του κράτους εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Γιατί βγαίνουν τώρα στη φόρα όλες αυτές οι αποκαλύψεις; Γιατί όσο έρεε το χρήμα, όλοι βολεύονταν.
Τώρα που έσφιξαν τα ζωνάρια και τέλειωσαν τα χρήματα, όλοι προσπαθούν να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω. Οπότε, το αλληλοφάγωμα των ελίτ, που συμβαίνει τώρα, δεν μας αφορά εμάς. Προψές, κάποιοι γνωστοί δικηγόροι συμμετείχαν σε τηλεοπτική εκπομπή και βγήκε σε τηλεφωνική παρέμβαση ένας άλλος συνάδελφός τους και μίλησε με έναν τρόπο που αποκαλύπτει ότι θεωρεί τον εαυτό του ως… θεσμό του κράτους. Εμένα θα μου έδιναν τον λόγο στην εκπομπή αυτή;
Όχι βέβαια. Άρα εγώ δεν είμαι ίδιος με εκείνον. Υπάρχουν οι δικηγόροι που παλεύουμε με τα κύματα και υπάρχουν τα δικηγορικά γραφεία που έγιναν θεσμοί του κράτους και εμπλέκονται με τις τράπεζες και καθορίζουν ακόμα και ποιοι θα διοριστούν δικαστές.
Ο γιος του δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου είναι παντρεμένος με την κόρη του πρώτου μεγαλοδικηγόρου. Ο δεύτερος μεγαλοδικηγόρος είναι παντρεμένος με την αδελφή του πρώτου μεγαλοδικηγόρου. Ο τρίτος μεγαλοδικηγόρος είναι ξάδελφος του ίδιου μεγαλοδικηγόρου. Ο πρώην δικαστής του Ανώτατου είναι αδελφός του πρώην Προέδρου της τράπεζας. Ο τάδε βουλευτής είναι αδελφός του μεγαλοδικηγόρου της τράπεζας. Ο άλλος μεγαλοδικηγόρος είναι πολιτικός και σύμβουλος της άλλης τράπεζας…
-Γιατί μου τα λες αυτά;
-Γιατί καλά κάνει ο κόσμος, ν’ αμφισβητεί το δικηγορικό επάγγελμα. Και όλοι κρινόμαστε.
-Αν υπάρχουν εξαιρέσεις, ποιος είναι ο κανόνας;
-Δεν έχει κανόνα. Υπάρχουν διαβαθμίσεις… κάποιοι δικαστές επίσης εμπλέκονται με τράπεζες, μέσω συγγενικών και άλλων δεσμών. Ο γιος του δικαστή του Ανώτατου είναι παντρεμένος με την κόρη του μεγαλοδικηγόρου της τράπεζας. Δεν θα υποστηρίξει ο δικαστής την τράπεζα; Η δικαστής δίκαζε υποθέσεις της τράπεζας και η κόρη της δουλεύει στο γραφείο του μεγαλοδικηγόρου. Ποιος ελέγχει τη δικαστική εξουσία; Κανένας. Διορίζονται από το δικαστικό συμβούλιο, που είναι οι δικαστές του Ανώτατου.
Αλλά, η νομική επιστήμη δεν είναι σαν τη φυσική και τη χημεία. Ο νόμος είναι λάστιχο κι ερμηνεύεται κατά το δοκούν. Εγώ ως δικηγόρος, μπορώ να σου κάνω το μαύρο άσπρο – να δώσω στον ίδιο νόμο, δύο διαφορετικές ερμηνείες. Οι περισσότερες δικαστικές αποφάσεις στηρίζονται στην αξιοπιστία των μαρτύρων. Μήπως ο δικαστής έχει επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και μπορεί να ξέρει ποιος μάρτυρας λέει αλήθεια ή ψέματα; Χωρίς καν να έχει γνώσεις ψυχολογίας ή κοινωνιολογίας; Λοιπόν, γιατί θεοποιήσαμε τους δικαστές;».
– See more at: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks-aformis/223987/to-aspro-mavro-kai-o-nomos-lastixo#sthash.vYtPUUPo.dpuf
Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", Banksters, προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Άνθρωπος κοινωνικά καθορισμένος, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Αλληλεγγύη, Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοιν Ασφαλίσεων, Πράττεις αυτό που πιστεύεις και ελπίζεις για το καλύτερο, Πράξε αυτό που μπορείς, Πρακτική Πρόταση, Πολιτική Ανυπακοή, άμεση δημοκρατία, αλήθεια
Άρθρα από Sigmalive: Ενάγει το κράτος ο «ανυπάκουος» δικηγόρος —Μια ελπίδα για τη γενιά του
http://www.sigmalive.com/simerini/news/207655/enagei-to-kratos-o-anypakouos-dikigoros
Ενάγει το κράτος ο «ανυπάκουος» δικηγόρος
ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ενώ διώκεται ποινικά για μη καταβολή εισφορών στο ΤΚΑ
Καταγγέλλει την Κυπριακή Δημοκρατία για «στυγνό εκβιασμό» σε βάρος του και για παράνομη παράλειψη καταβολής προς αυτόν οφειλόμενου ποσού 2.667 ευρώ
Σε καταχώριση αγωγής στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε αίτηση για συνοπτική εκδίκασή της προχωρεί ο 38χρονος δικηγόρος και πολιτικός ακτιβιστής Μιχάλης Παρασκευάς, διεκδικώντας οφειλόμενο ποσό 2.667 ευρώ για έξοδα που επιδικάστηκαν υπέρ του, με αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για υποθέσεις που ήχθησαν ενώπιόν του. Ο κ. Παρασκευάς χαρακτηρίζει την άρνηση του κράτους να του καταβάλει το ποσόν που του οφείλει «στυγνό εκβιασμό» και τη συσχετίζει με την πολιτική ανυπακοή του, που αφορά αυτό που αποκαλεί «κρατική κλοπή» 7,5 δις ευρώ από τα λεφτά των εργαζομένων στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Όπως είναι γνωστό, ο «ανυπάκουος» δικηγόρος κατηγορείται ότι, ως αυτοτελώς εργαζόμενος, δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και η δίκη του εκκρεμεί από τον Απρίλη 2014.
«Η δίκη μου εκκρεμεί, κανένα ποσό δεν οφείλω»
Γράφει τα εξής σε επιστολή που έστειλε πριν από μια βδομάδα προς τη Γενική Λογίστρια Ρέα Γεωργίου, ο Μιχάλης Παρασκευάς: «Σας επισυνάπτονται οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το οποίο επιδίκασε έξοδα υπέρ μου, για υποθέσεις που ήχθησαν ενώπιόν του, καθώς επίσης και τα εγκριθέντα έξοδα από το Πρωτοκολλητείο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Σε επικοινωνία που είχα τόσο με το Λογιστήριο της Νομικής Υπηρεσίας, τον κ. Χασάπη εκ μέρους του Γενικού Λογιστηρίου της Δημοκρατίας, καθώς και την κ. Σκούρου, δικηγόρο της Υπηρεσίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ενημερώθηκα ότι ο λόγος που δεν μου καταβάλλονται τα ποσά που δικαιούμαι είναι διότι έχω οφειλές προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Από τις 13.3.2014 εκκρεμεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας η ποινική μου δίωξη από τον Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, λόγω της άσκησης πολιτικής ανυπακοής εκ μέρους μου για λόγους που θα τεκμηριώσω ενώπιον του Δικαστηρίου, καθότι υπάρχουν όλα τα νομικά, τα οικονομικά και τα πολιτικά επιχειρήματα.
Η δίκη μου εκκρεμεί και, ως εκ τούτου, κανένα ποσό δεν οφείλω. Ως ορίζεται ξεκάθαρα στον νόμο 38/1/2014, Νόμος που προβλέπει περί της λογιστικής και δημοσιονομικής διαχείρισης και περί του χρηματοοικονομικού ελέγχου της Δημοκρατίας στο άρθρο 2, »οφειλόμενα ποσά σημαίνει τα ποσά που οφείλονται προς οποιονδήποτε οικονομικό φορέα ή οντότητα γενικής κυβέρνησης, τα οποία θεωρούνται τα τελικά ή βεβαιωμένα ποσά, αναφορικά με τα οποία έχουν εξαντληθεί όλες οι διοικητικές και δικαστικές διαδικασίες για τον καθορισμό τους”.
»Σας καλώ όπως άμεσα μού καταβληθούν τα οφειλόμενα από εσάς ποσά, τα οποία ανέρχονται στα 2.667 ευρώ, τα οποία για εσάς ως υψηλόμισθη κυβερνητικό υπάλληλο να είναι ένα μικρό ποσό, αλλά για εμένα, ως αυτοεργοδοτούμενου δικηγόρου, μέσα στις πολύ δύσκολες συνθήκες που διαβιούμε, είναι εξαιρετικά σημαντικό για την αξιοπρεπή μου διαβίωση. Σε διαφορετική περίπτωση, αυτή σας η άρνηση θα εκληφθεί ως στυγνός εκβιασμός μου σε σχέση με την πολιτική ανυπακοή μου, που αφορά την κρατική κλοπή από το κράτος σας του ποσού των 7,5 δις ευρώ από τα λεφτά των εργαζομένων στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
»Αν εντός 7 ημερών δεν μου καταβληθεί το ποσόν που μου οφείλετε, θα καταχωρισθεί άμεσα αγωγή και αίτηση για συνοπτική εκδίκασή της, καθότι η απαίτησή μου προφανώς και είναι εκκαθαρισμένη από το ίδιο το Ανώτατο Δικαστήριο και το Πρωτοκολλητείο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας».
Δικηγόροι, δικαστές και αυτόδικη δημοκρατία
Σε συνομιλία που είχαμε χθες, ο Μιχάλης Παρασκευάς μάς ανέφερε ότι «την ίδια μέρα που έστειλα την επιστολή στη Γενική Λογίστρια, δημοσιεύτηκε η λίστα με τους Κυπρίους εκατομμυριούχους φοροφυγάδες. Τι ειρωνεία, ε; Μου κάνουν εμένα δημοσιονομική εξυγίανση, μια ενέργεια καθόλα παράνομη, ενώ οι εκατομμυριούχοι δεν πληρώνουν ούτε σεντ»…
-Είναι γνωστό ότι το κράτος σε σύρει στο δικαστήριο για το θέμα των εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων… τώρα το σύρεις κι εσύ στο δικαστήριο, με τη σειρά σου…
-Με τη διαφορά ότι εγώ δεν έχω εμπιστοσύνη στα δικαστήρια – απλώς δεν έχω άλλον τρόπο να πάρω τα λεφτά μου. Στην αρχαία Αθήνα, οι δικαστές ήταν απλοί πολίτες κι αυτό δεν ήταν τυχαίο… πώς μπορεί κάποιος να με δικάσει εμένα με αντικειμενικότητα, από τη στιγμή που αγνοεί τον τρόπο ζωής μου; Ο διορισμένος δικαστής κτυπά σήμερα στην Κύπρο 6 χιλιάδες ευρώ τον μήνα. Οπότε, ζει σε έναν άλλον κόσμο, διαφορετικό από αυτόν που ζεις εσύ κι εγώ και η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Όπως όλοι οι υψηλόμισθοι κρατικοί αξιωματούχοι και οι εκατομμυριούχοι εισοδηματίες, οι πιο πολλοί δικαστές δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα που βιώνει ο μέσος πολίτης. Εγώ είμαι δικηγόρος που παλεύω για να ζήσω.
Δικηγόρος είναι και ο εκατομμυριούχος πολιτικός. Είμαστε το ίδιο; Μπορεί να καταλάβει τις ανάγκες μου; Όχι, φυσικά. Το δικηγορικό γραφείο του τάδε πολιτικού γιατί έχει δουλειά; Επειδή είναι νομικοί ογκόλιθοι ο γιος του ή η κόρη του; Όχι, φυσικά. Το γραφείο έχει δουλειά, γιατί ο παπάκης τους είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή γνωστός πολιτικός. Εγώ σε επίπεδο νομικής κατάρτισης είμαι πολύ πιο ικανός από όλους αυτούς, αλλά δεν έχω τη δουλειά που έχουν εκείνοι. Χρειαζόμαστε λοιπόν μιαν αυτόδικη δημοκρατία, όπου οι ίδιοι οι πολίτες ν’ αποφασίζουν ποιο είναι το δίκαιο και το άδικο. Η δικαστική εξουσία σήμερα δεν ελέγχεται από κανέναν, είναι πιο ανεξέλεγκτη και δεν έχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση. Και επιπρόσθετα καθορίζει πολιτικές, όπως στην περίπτωση του «κουρέματος». Ας μη ξεχνούμε ότι το Ανώτατο Δικαστήριο κήρυξε αντισυνταγματικούς τους τέσσερεις νόμους που προστάτευαν, έστω τυπικά, τους φοροφειλέτες και τους εγγυητές.
«Ο κοινοβουλευτισμός δεν είναι δημοκρατία»
-Στην επιστολή σου προς τη Γενική Λογίστρια, κάνεις αναφορά σε «κράτος σας». Δεν θεωρείς και «δικό σου» αυτό το κράτος;
-Δεν έχω λόγο σε αυτό το κράτος, δεν με ρώτησε κανένας γι’ αυτό που γίνεται. Νιώθω ότι δεν έχω καμιά συμμετοχή στις αποφάσεις που με αφορούν, άρα είναι «το κράτος σας». Εμείς οι πολίτες δεν έχουμε καμιάν απολύτως συμμετοχή.
-Δεν πιστεύεις ότι ζούμε σε μια δημοκρατία;
-Σε καμιά περίπτωση. Οι αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες όπως η δική μας, δεν είναι δημοκρατίες. Από τη στιγμή που οι πολίτες δεν λαμβάνουν μέρος σε καμιάν απόφαση που αφορά τη ζωή τους και απλώς κάθε πέντε χρόνια αποφασίζουν ποιον τάχα να διαλέξουν για Πρόεδρο, δεν είναι δημοκρατία. Ο κοινοβουλευτισμός δεν έχει σχέση με τη δημοκρατία. Δημοκρατία σημαίνει εγώ ο πολίτης να αποφασίζω και να λαμβάνω ενεργά μέρος στις αποφάσεις που με αφορούν. Στην αρχαία Αθήνα, που ήταν η πρώτη δημοκρατία από τις πολλές της αρχαίας Ελλάδας, (χωρίς να εξιδανικεύουμε και χωρίς ίχνος προγονοπληξίας), όχι μόνο δεν υπήρχαν εκλογές, αλλά όλοι οι Αθηναίοι πολίτες ήταν κληρωτοί άρχοντες.
Η μόνη εκλογική διαδικασία που υπήρχε, αφορούσε τον Στρατηγό, με θητεία για ένα μόνο χρόνο, που ήταν ο αρχηγός του κράτους, χωρίς όμως να ασκεί όλες τις εξουσίες. Φαίνεται ξεκάθαρα από τα σκάνδαλα που αποκαλύπτονται τώρα, τι είδους κράτος έχουμε. Ένα παράδειγμα: Εγώ μένω στον Δήμο Λακατάμειας. Πρόσφατα μονοδρόμησαν τον δρόμο δίπλα στο σπίτι μου, χωρίς εγώ να έχω καμιά εμπλοκή στην απόφαση αυτή, χωρίς να με ρωτήσουν, σαν κάτοικο του δρόμου. Δεν έχω δικαίωμα να πιστεύω ότι το έκαναν, γιατί έβαλε μέσο, κάποιος της περιοχής; Εγώ κάνω ολόκληρο γύρο για να πάω τώρα στο σπίτι μου, γιατί κάποιος έβαλε μέσο να κόψουν το δρόμο για να μην περνούν αυτοκίνητα έξω από το σπίτι του. Λοιπόν; Είναι αυτό δημοκρατία; Σε καμιά περίπτωση. Γι’ αυτό λέω ότι προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη αλλαγής του τρόπου κοινωνικής οργάνωσης.
Η δίκη αναβλήθηκε για τον Μάιο
Να υπενθυμίσουμε ότι στις 2 Φεβρουαρίου 2015, πήρε νέα αναβολή η δίκη του Μιχάλη Παρασκευά, που κατηγορείται ότι ως αυτοτελώς εργαζόμενος δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Ήταν η έκτη στη σειρά δικάσιμος, η οποία όμως αναβλήθηκε για τις 5 Μαϊου 2015, αφού, όπως είπε η δικαστής Δώνα Κωνσταντίνου, «υπάρχουν άλλες παλαιότερες υποθέσεις στο πρόγραμμα». Ο «ανυπάκουος» δικηγόρος δεν παραδέχτηκε ενοχή στην κατηγορία εναντίον του. Η έναρξη της δίκης του έγινε στις 13 Μαρτίου 2014, συνεχίστηκε στις 10 Απριλίου 2014, στις 12 Μαϊου 2014, την 1η Ιουλίου 2014 και στις 14 Νοεμβρίου 2014.
Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενα ρεπορτάζ μας, ο Μιχάλης Παρασκευάς αξιοποιεί τη δίκη του, προσπαθώντας να διευρύνει σε μαζικό κίνημα την πολιτική ανυπακοή του, που, όπως ξεκαθάρισε, «έχει σκοπό την ανάδειξη της ενδεχόμενης διαγραφής της κρατικής οφειλής ύψους 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ προς το ΤΚΑ». Στοχεύει, επίσης, «στην ανάδειξη της διαχρονικής κακοδιαχείρισης των χρημάτων του ΤΚΑ». Πρώτο του αίτημα «είναι η αλλαγή του νόμου που διέπει το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ώστε να αποφασίζουν οι πολίτες για τα χρήματα που εισφέρουν στο Ταμείο και να έχουν λόγο στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου». Το δεύτερο αίτημά του αφορά «οικονομικό και λογιστικό έλεγχο του Ταμείου από τον λαό».
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks-aformis/207760/mia-elpida-gia-ti-genia-tou
Μια ελπίδα για τη γενιά του
Μάριο Δημητρίου
Έτσι, λοιπόν, η πολιτική ανυπακοή του 38χρονου δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή Μιχάλη Παρασκευά, που τον έβαλε στο εδώλιο κατηγορούμενο ότι ως αυτοτελώς εργαζόμενος δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, «τιμωρείται» από το κράτος, με άρνηση να του καταβάλει οφειλόμενο ποσόν για έξοδα που επιδικάστηκαν υπέρ του, με αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο αγώνας του, κόντρα στο εξουσιαστικό σύστημα, περιλαμβανομένου του δικαστικού, συνεχίζεται με καταχώριση αγωγής στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, «παρόλο που δεν έχει εμπιστοσύνη στα δικαστήρια», όπως μου είπε απερίφραστα.
Μπήκε στα βαθιά ο Μιχάλης, διεύρυνε τη δράση του σε ένα έστω μικρό μαζικό κίνημα συμπαράστασης και δεν είναι μόνος στην πολιτική του πρωτοβουλία. Ξέρει, όμως, ότι διακινδυνεύει πολλά.
«Πήρα τις αποφάσεις μου», μού είπε «και είμαι έτοιμος να επωμιστώ το κόστος των επιλογών μου, παρόλο που ως δικηγόρος, μπορεί να αντιμετωπίσω ακόμα και πειθαρχικές συνέπειες, αν δεν εκπληρώσω υποχρεώσεις μου προς το κράτος και αποφάσεις δικαστηρίων. Αλλά, το κάνω για να υπάρξει αντίδραση από τον κόσμο και συμπαράσταση, όχι προς εμένα, αλλά για το γενικό καλό».
Ο σεβασμός και η εκτίμηση προς την πολιτική του δράση και την προσωπική του γενναιότητα αποτυπώνεται, νομίζω, καθαρά, με τις σκέψεις που έκαναν γι’ αυτόν, φωναχτά, δύο κυρίες, από δύο διαφορετικές γενιές.
Μου είπε η Κασσάνδρα Κουππαρή, δικηγόρος, 30 χρονών: «Πολλοί νεαροί δικηγόροι μού είπαν ότι στηρίζουν την προσπάθεια του Μιχάλη και όλοι θα ήθελαν να έχουν τα κότσια να κάνουν αυτό που κάνει. Αλλά, μας κρατά πίσω ο φόβος για τη στέρηση της επαγγελματικής μας άδειας και για τις καταστροφικές προσωπικές συνέπειες που θα μπορούσε να έχει μια τέτοια προσωπική απόφαση. Ο Μιχάλης είναι ένα βήμα πιο μπροστά από εμένα, είναι πιο μεγάλος επαναστάτης απ’ ό,τι θα μπορούσα να είμαι εγώ και βάζει το καλό της Κύπρου πάνω από το προσωπικό του συμφέρον και την καριέρα του. Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να κάνω το ίδιο πράγμα και τον ευχαριστώ που υπάρχει και μας παραδειγματίζει με τη στάση του και εύχομαι να μπορέσουμε να αγωνιστούμε με τον ίδιο τρόπο».
Μου είπε η Αλεξάνδρα Τόλια, συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος, 66 χρονών: «Είδα τον Μιχάλη Παρασκευά στο facebook και είπα ναι, αυτός είναι ο άνθρωπος που θέλω να στηρίξω. Ένιωσα ότι ο Μιχάλης είναι ένας λεβέντης που έχει ρόλο και λόγο σε αυτήν την κοινωνία και τον συγχαίρω. Η παθητικότητα σε όλους τους τομείς, μας κατέστρεψε. Πρέπει να είμαστε όλοι ενεργοί πολίτες και να έχουμε τη δική μας κριτική σκέψη, που λείπει από την κοινωνία μας και είναι λυπηρό. Ξέρω ότι ρισκάρει πολλά με τον αγώνα του αυτό, αλλά φαντάσου να μην υπήρχε ένας Μιχάλης. Σε κάθε εποχή πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που να είναι το προζύμι για την αναγέννηση και τον Μιχάλη έτσι τον βλέπω. Είναι μια ελπίδα για τη γενιά του».
Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικονομική κρίση", προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, παράσιτα πλούσιοι, Άνθρωπος κοινωνικά καθορισμένος, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Δημοσιογραφία είναι ...., Δημοκρατία, Μάριος Δημητρίου δημοσιογράφος λεβέντης, Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοιν Ασφαλίσεων, Πράττεις αυτό που πιστεύεις και ελπίζεις για το καλύτερο, Πράξε αυτό που μπορείς, Πρακτική Πρόταση, Πολιτική Ανυπακοή, Τι είναι πολιτική, άμεση δημοκρατία, αναδημοσιεύσεις
Together we stand, divided we fall…. ένα χρονικό της χτεσινής δίκης πολιτικής ανυπακοής και σκέψεις περαιτέρω οργάνωσης Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ
Έχουν γραφτεί πολλά
Υπάρχουν πολλά βίντεο όπου αναλύονται με μεγάλη λεπτομέρεια τόσο η νομική βάση της πολιτικής ανυπακοής άρνησης καταβολής εισφορών κοινωνικών ασφαλίσεων όσο και η πολιτική και η οικονομική
Η χτεσινή μέρα ήταν πραγματικά πάρα πολύ σημαντική γιατί ακριβώς πλέον τούτη η συλλογική προσπάθεια άρχισε να μορφοποιείται
Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και αυτό είναι ένα τεράστιο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις
Παρόντες στο δικαστήριο ήταν ιρανοί πρόσφυγες απεργοί πείνας στο κολαστήριο της Μενόγιας, ανθρώπων που που αφέθηκαν ελεύθεροι μετά και τις κινητοποιήσεις μας έξω από το κολαστήριο και οι οποίοι ήλθαν να συμπαρασταθούν σε αυτό τον αγώνα γιατί ακριβώς όπως λένε ο αγώνας είναι κοινός, είμαστε ένα! Είμαστε άνθρωποι!
Παρών ήταν ο Χαμπής Χειμώνας με την οικογένεια του από την Ξυλοφάγου ο οποίος αγωνίζεται τόσα χρόνια ενάντια στο εκτρωματικό καθεστώς των βάσεων και αμφισβητεί πλέον έμπρακτα την νομιμότητα με την διαδικασία που βρίσκεται αυτή την στιγμή σε εξέλιξη…
Παρόντες ήταν πολλοί άνθρωποι που πλέον δεν ανέχονται την κοροιδία, που ασφυκτιούν κυριολεκτικά μέσα σε τούτον το περιβάλλον και οι οποίοι καταλαβαίνουν ότι αν δεν αντιδράσουμε πρακτικά εμείς οι ίδιοι κανένας δεν θα το κάνει για μας
Ήταν πάρα πολλά παρήγορη η παρουσία του κόσμου στο δικαστήριο χτες που γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα του δικαστηρίου και η οποία βάζει τρομερή πίεση σε όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτή την υπόθεση
Ένα σημαντικό μήνυμα για μια ακόμη φορά ήταν η εκκωφαντική απουσία των μέσων μαζικής εξαπάτησης με ΦΩΤΕΙΝΗ εξαίρεση τον λεβέντη αληθινό δημοσιογράφο ρεπόρτερ Μάριο Δημητρίου ο οποίος με τεράστιο κόστος που ο κόσμος αγνοεί και κόντρα στο σάπιο σύστημα πράττει αυτό που του επιτάσσει η συνείδηση του!!
Ο Μάριος Δημητρίου είναι η φωνή μας στον κόσμο κυριολεκτικά αφού είναι αυτονόητο ότι χωρίς τα συμβατικά μέσα μαζικής εξαπάτησης, ειδικά στην Κύπρο, η φωνή σου είναι απολύτως ανύπαρκτη
Τα μέσα μαζικής εξαπάτησης τα οποία ελέγχονται από μεγαλοεπιχειρηματίες και επιβάλλουν την πολιτική ατζέντα ξέρουν να κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους
και μόνο αν θέλουν να παραπλανήσουν και θέλουν να σπιλώσουν ένα κίνημα και μια πολιτική προσπάθεια παίρνουν τις κάμερες του για να δείξουν φυσικά αυτό που θέλει η εξουσία τζαι να εκφοβίσουν τους χρήσιμους ηλίθιους φιλήσυχους φιλειρηνικούς μαλακάκους
Τα μέσα μαζικής εξαπάτησης των μεγαλοεπιχειρηματιών που στηρίζουν τα τραπεζικά τοκογλυφικά καρτέλ και τα δεκανίκια τους της εξουσίας όπως είναι ο ένας εκ των μεγαλοδικηγόρων τους που κάμνει τον πρόεδρο Νίκος (κατά ΧΑΚ Χρυσάνθου) Αναστασιάδης τον έτερο μεγαλοδικηγόρο της πρώην Λαικής Νικολάκη Τάσσσου Παπαδόπουλο έχουν ως αποκλειστικό στόχο να πείσουν ότι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι
και κάθε πρωί όταν ξυπνάς, ξυπνάς για
Αυτά τα άθλια ανθρωπάρια που κατέχουν την εξουσία διαχρονικά έχουν κατασπαταλήσει τα 7,5ΔΙΣ των εισφορών των εργαζομένων στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Τους ξεμπροστιάζει ένας θεσμός του κράτους τους
και όμως αυτοί απλά σφυρίζουν αδιάφορα…
Σφυρίζουν αδιάφορα ακριβώς γιατί ξέρουν και νοιώθουν ότι δεν έχουν κανένα κόστος από αυτή τους την συμπεριφορά
Δεν τους καθιστά κανένας υπόλογους σε αυτό το φαγοπότι των λεφτών των εργαζομένων
Οι ίδιοι οι ξεφτιλισμένοι αυτοί παραβιάζουν όμορφα και ωραία την βάση του συστήματος που λένε ότι υπηρετούν, το άρθρο 9 του Συντάγματος που επιτάσσει ξεκάθαρα ότι τα λεφτά του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του νόμου ΠΡΕΠΕΙ να αξιοποιούνται ΜΟΝΟ για την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών, των πτωχών των ανέργων και του θεσμού κοινωνικών ασφαλίσεων….
Έχουν ξεκοκαλλίσει το Ταμείο και δεν υπάρχει ούτε σεντ μέσα, και αυτό δεν είναι καθ υπερβολήν αλλά είναι κυριολεκτικό
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ως πραγματικό αποθεματικό στο Ταμείο, όλες οι συντάξεις και τα επιδόματα πληρώνονται αποκλειστικά και μόνο από τις εισφορές των εργαζομένων
Μιλάμε για ένα σκάνδαλο ολκής, μεγατόνων και όλοι σφυρίζουν αδιάφορα
Χτες στην δίκη μια μισθωτή σκλάβος δικηγόρος σε μια μικρή συνομιλία μέσα στο δικαστήριο μου είπε ότι «δεν είμαι με κανένα»….
Η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση του μισθωτού σκλαβάκου, του σκλάβου στα μυαλά…… όταν δεν παίρνεις θέση τότε ξεκάθαρα παίρνεις το μέρος των δυνατών, αυτών που σου διαλύουν την ζωή…
Η ζωή συνεχίζεται….. κάποιοι ανθρωπάκοι απλά λένε ότι παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο…για την παρτούλα τους και μόνο φυσικά
Το θέμα δεν είναι ούτε ηθικό ούτε μεταφυσικό ούτε κάτι που έχει να κάνει με συναίσθημα…είναι απολύτως πρακτικό
Αν δεν διεκδικήσουμε τα λεφτά του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων τότε πολύ απλά θα σου αυξήσουν τις εισφορές όπως ήδη έγινε πολλές φορές και θα σου μειώσουν ακόμα περισσότερο την σύνταξη και θα ζεις σε συνθήκες μεγαλύτερης φτώχειας
Τα πράγματα δεν αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη
Θέλει τεράστιο κόπο, επιμονή και υπομονή
Η δίκη μου κάποια στιγμή θα τελειώσει, αγώνας όμως του Κοινωνικού Ελέγχου του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων θα είναι μακροχρόνιος και αυτό είναι που πρέπει να γίνει κατανοητό
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και συνταγές
Θέλει τεράστιο κόπο και προσπάθεια η οργάνωση
Ήδη ως προσωρινή Επιτροπή έχουμε αποφασίσει τις επόμενες κινήσεις που είναι η δημιουργία καταστατικού το οποίο θα καθορίζει τον τρόπο λειτουργίας της, τον αμεσοδημοκρατικό τρόπο από τα μέλη της των αποφάσεων, πράγμα που είναι δύσκολο περίπλοκο και πολύπλοκο
Στην εποχή της κρίσης έχουν εμφανιστεί πολλά και διάφορα φρούτα παντός είδους, τυχοδιώκτες που εκμεταλλευόμενοι τις δύσκολες συνθήκες υπόσχονται φούρνους παξιμάθκια και ότι αυτοί έχουν τις λύσεις για όλα….
Ομάδες και ομαδούλες γκρουπ στα φεισμπουκ κλπ και δώστου επαναστατικότητα του πρηκτολογιου και μεγάλα λόγια του πρωκτού
Έχουμε γεμίσει αρχηγούς και αρχηγίσκους που έχουν τις απαντήσεις για όλα, επί παντός επιστητού
Γελοία και αστεία πράγματα…. ανθρωπάρια που βρήκαν ευκαιρία να εκμεταλλευτούν καταστάσεις για λόγους που μόνο οι ίδιοι ξέρουν
Καμιά προσπάθεια και αγώνας δεν είναι ατομικός
Στην επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ συμμετέχουν άτομα που ο καθένας έχει ήδη συνεισφέρει πάρα πολλά ο καθένας εκεί που μπορεί με τον τρόπο του
Έχει γίνει συστηματική ανάλυση των οικονομικών του Ταμείου από τον φίλο Α. ο οποίος έχει προσφέρει τεράστια βοηθεία στο ξεμπρόστιασμα των γελοίων ισχυρισμών αυτών που ελέγχουν των Ταμείο
Η κυρία Μαρκέλλα και ο κύριος Ανδρέου έχουν συνεισφέρει πάρα πολλά στην οργανωτική δομή της επιτροπής και ο φίλος Γ. στην ηλεκτρονική προώθηση της
Το μόνο που μπορώ προσωπικά να διαβεβαιώσω είναι ότι αυτός ο αγώνας γίνεται για να έχει ΠΡΑΚΤΙΚΟ αποτέλεσμα και σε καμιά περίπτωση συμβολικό
Ο καθένας κάνει αυτό που μπορεί
Όσοι περισσότεροι έλθουν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε να πετύχουμε αυτά που θέλουμε
Μόνο όλοι μαζί μπορούμε, και αυτό δεν είναι σύνθημα αλλά η πραγματικότητα
Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", "παιδεία" ξεφτίλας, προπαγάνδα παπαγαλάκια, προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Άνθρωπος κοινωνικά καθορισμένος, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Αγωνιστές Μενόγιας, Αλληλεγγύη, Αμβισβήτηση λεγόμενων δικαστηρίων των βάσεων, Δημοσιογραφία είναι ...., Εγώ έχω την ευθύνη να σώσω τον κόσμο, Η συνειδητοποίηση της άγνοιας μας εφόδιο για να μάθουμε, Κατασκευάζοντας συναίνεση, ΜΜΕξαπάτησης, Μάριος Δημητρίου δημοσιογράφος λεβέντης, Ο κυριάρχος μαλάκας ανά πενταετία, Ο μαζάνθρωπος μαλάκας, Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοιν Ασφαλίσεων, Πράττεις αυτό που πιστεύεις και ελπίζεις για το καλύτερο, Πράξε αυτό που μπορείς, Πρακτική Πρόταση, Πόσο μαλάκας είσαι τελικά φιλήσυχε φιλειρηνικέ, Πολιτική Ανυπακοή, Ροζα Παρκς, Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τζορτζ Οργουελ Αναρχικός Δημοσιογράφος Συγγραφέας, άμεση δημοκρατία, νικος χρυσανθους κατα ΧΑΚ αναστασιάδης
ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ | Πού χάθηκαν τα 7.5 δις;
Ανοίγουμε σήμερα τον φάκελο των Κοινωνικών Ασφαλίσεων με την συνέντευξη του Μιχάλη Παρασκευά, του ακτιβιστή δικηγόρου, που με την πολιτική του πράξη να μην πληρώνει τις εισφορές του στο ταμείο των Κοινωνικών Ασφαλίσεων, έφερε στο προσκήνιο το τεράστιο αυτό θέμα. Θα ζητηθούν αντίστοιχες συνεντεύξεις από τον διευθυντή του ΤΚΑ (Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων), εκπρόσωπο της Τρόϊκα και ειδικό συνταγματολόγο, έτσι ώστε να δοθούν όλες οι απαραίτητες πληροφορίες στους πολίτες για το μεγάλο αυτό θέμα.
Γιατί δεν πληρώνει τις εισφορές του και σύρεται στα δικαστήρια;
Γιατί δεν του δίνεται η περίφημη αναλογιστική μελέτη που αναφέρεται στην έκθεση της γενικής ελέγκτριας;
Ποιοί είναι οι τρόπο αντίδρασης των πολιτών και τι επιδιώκει η «Πρωτοβουλία κοινωνικού ελέγχου του ΤΚΑ»;
Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικονομική κρίση", προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Αλληλεγγύη, Δημοκρατία, Κύπρος=Το βασίλειο της αναξιοκρατίας, Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοιν Ασφαλίσεων, Πράξε αυτό που μπορείς, Πρακτική Πρόταση, Πολιτική Ανυπακοή, Συνέντευξη, Συνεντεύξεις, Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αναδημοσιεύσεις, βίντεο
Αύριο 7 Μαίου 2014 ώρα 7 Πανεπιστήμιο Κύπρου Ενημέρωση από προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας ΚοινΕλέγχου ΤΚΑ Sigmalive Οι «ανυπάκουοι» συναντώνται στο Πανεπιστήμιο
http://www.sigmalive.com/news/local/123849
Δημόσια ενημερωτική συνάντηση για ενδιαφερόμενους πολίτες θα πραγματοποιήσει αύριο Τετάρτη στις 7 μ. μ. στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (Πανεπιστημιούπολη, πλησίον κτιρίου Συγκλήτου), η προσωρινή επιτροπή για την Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου και Αυτοδιαχείρισης του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η επιτροπή συστάθηκε πρόσφατα, με αφορμή την άσκηση πολιτικής ανυπακοής του αυτο-εργοδοτούμενου δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή Μιχάλη Παρασκευά, σε σχέση με την συνειδητή άρνηση καταβολής εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Η δίκη συνεχίζεται τη Δευτέρα
Όπως είναι γνωστό, εναντίον του 37χρονου δικηγόρου, άρχισε στις 13 Μαρτίου 2014, ποινική δίωξη στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, συνεπεία και λόγω της πολιτικής του ανυπακοής, για μη καταβολή των εισφορών του. Παρουσιάστηκε για δεύτερη φορά στο δικαστήριο στις 10 Απριλίου 2014, ενώ η δίκη του συνεχίζεται την ερχόμενη Δευτέρα, 12 Μαϊου 2014.
Ο κ. Παρασκευάς ανέφερε ότι η πολιτική ανυπακοή του, «έχει μόνο σκοπό την ανάδειξη της ενδεχόμενης διαγραφής της κρατικής οφειλής ύψους 7.5 δισεκατομμυρίων ευρώ προς το ΤΚΑ». Στοχεύει επίσης «στην ανάδειξη της διαχρονικής κακοδιαχείρισης των χρημάτων του ΤΚΑ, όπως αυτό διαπιστώνεται ξεκάθαρα σε σειρά ετήσιων εκθέσεων της Γενικής Ελέγκτριας, η οποία κάνει λόγο για «διευθετήσεις» που δεν είναι προς το συμφέρον του Ταμείου».
Τέλος, έχει αίτημά της «τον κοινωνικό έλεγχο και αυτοδιαχείριση του ΤΚΑ, καθότι το αποθεματικό του ύψους 7.5 δις, διαχρονικά κατασπαταλήθηκε από το κράτος κατά παράβαση του άρθρου 9 του Συντάγματος».
Οι πρώτοι 11 της Πρωτοβουλίας
Ο Μ. Παρασκευάς δήλωσε στο Sigmalive ότι στην 11μελή προσωρινή επιτροπή συμμετέχουν εκτός από τον ίδιο, οι Άρης Μακρίδης, Μαρκέλλα Ησαΐα-Τσιάκκα, Γρηγόρης Γρηγορίου, Γρηγόρης Σολωμού, Κώστας Ξάνθου, Κωνσταντίνος Σοφοκλέους, Μιχάλης Κυριάκου, Χάρης Φουρνίδης, Χριστίνα Χαραλάμπους και Χρίστος Ανδρέου. Μας είπε ότι σε πρόσφατη πρώτη συνάντηση της επιτροπής, αποφασίστηκε να γίνει αγώνας για οικονομικό-λογιστικό έλεγχο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, για τροποποίηση του Νόμου περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων και για επιστροφή των χρημάτων «που αποδεδειγμένα κατασπαταλήθηκαν για σκοπούς άλλους από αυτούς που επιτάσσει το Άρθρο 9 του Συντάγματος». Θα επιδιωχθεί επίσης η θεσμοθέτηση της πρόσβασης σε όλα τα έγγραφα, οικονομικές καταστάσεις, δημόσιες και/ή ιδιωτικές και γενικά «η άμεση εφαρμογή πλήρους διαφάνειας για την κρατική οφειλή προς το ΤΚΑ και για ό,τι αφορά το ΤΚΑ».
«Όχι» σε στελέχη κομμάτων και ασφαλιστικών
Σύμφωνα με τον Μ. Παρασκευά, η προσωρινή επιτροπή θα προετοιμάσει την εγγραφή μελών στην Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου και Αυτοδιαχείρισης του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που φιλοδοξεί να διευρυνθεί σε μαζικό κίνημα. Είπε ότι κριτήρια για τα υποψήφια μέλη της Πρωτοβουλίας, που θα έχουν δικαίωμα ψήφου, είναι να μην είναι στελέχη κομμάτων και να μην έχουν άμεση ή έμμεση με Ασφαλιστικές εταιρίες. Ένα τρίτο κριτήριο αφορά τα υποψήφια μέλη που είναι εργοδότες και από τους οποίους θα ζητείται η προσκόμιση αποδείξεων ότι καταβάλλουν εισφορά Κοινωνικών Ασφαλίσεων στους υπαλλήλους τους. Τα μέλη της Πρωτοβουλίας, θα εκλέξουν τελικά τη μόνιμη διοικούσα Επιτροπή.
«Να έχει αποτέλεσμα αυτό που κάνουμε»
Μιλώντας έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο προς συμπολίτες που παρευρέθηκαν στη δίκη του στις 10.4.2014, ο Μιχάλης Παρασκευάς τόνισε ότι «η ουσία είναι να έχει αποτέλεσμα αυτό που κάνουμε. Είναι μια κρίσιμη στιγμή, δεν υπήρξε ξανά στην ιστορία μια τέτοια ευκαιρία για αυτοδιαχείριση του Ταμείου των δικών μας χρημάτων. Δεν θέλω να αφήσουμε μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη. Αποδείξαμε ότι έχουμε δύναμη κι όμως οι περισσότεροι, όπως βλέπετε, δεν την αξιοποιούμε όπως πρέπει. Τώρα το κράτος θα φορολογήσει και τα επιδόματα χηρείας. Ξέφυγαν τελείως! Υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο αίτημα σύμφωνα με το άρθρο 9 του Συντάγματος, ότι έχουμε έκαστος το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης και το κράτος είναι υποχρεωμένο να φροντίζει για τους φτωχούς εργαζομένους και για το θέμα των Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Γιατί να μη διαχειριστούμε τα χρήματα που βάζουμε σε αυτό το Ταμείο; Πρέπει να σταματήσουμε να θέλουμε να κάνουμε αγώνα εκ του ασφαλούς. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί συμπολίτες μας, δεν πιστεύουν ότι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε την αλλαγή, με αυτοδιαχείριση και αυτοοργάνωση των πολιτών και άμεση συμμετοχή των εργαζομένων».
Στην έναρξη της δίκης του, ο Μιχάλης Παρασκευάς είχε δηλώσει ότι «πρέπει να καταλάβουμε τη δύναμή μας. Μέχρι αυτή τη στιγμή, 50 άνθρωποι υπέγραψαν την επιστολή προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και συνειδητά δεν πληρώνουν Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Αν οι 50 γίνουν 200, 300 ή 1000, το σύστημα θα κρεπάρει και θα παραλύσει. Γιατί πρέπει να γίνει αυτό; Για να αναγκαστούν να έρθουν να διαπραγματευτούν με εμάς, τους απλούς ανθρώπους που ενεργούμε χωρίς να μας καπελώνει κανένας και που εκπροσωπούμε μόνο τον εαυτό μας. Αυτό είναι το όραμά μου, οι απλοί άνθρωποι να αυτοοργανωθούμε, χωρίς καπέλωμα από κανένα. Γιατί ξέρουμε καλά ότι το κράτος, μας έχει ανάγκη, όχι εμείς το κράτος».
– See more at: http://www.sigmalive.com/news/local/123849#sthash.KOi3un6F.LOi5Md0n.dpuf
Το αίτημα για αυτοδιαχειρίση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ που υπάρχει κ αφορά την ουσιαστική και πρακτική άμεση δημοκρατική συμμετοχή των ανθρώπων στην ίδια τους την αξιοπρεπή διαβίωση – Εσύ που παίζεις πελλόν είσαι απλά
Έχει αρχίσει μια πολύ δύσκολη προσπάθεια και ένα τεράστιο εγχείρημα σε σχέση με το θέμα του αιτήματος της αυτοδιαχείρισης από τους ίδιους τους εργαζομένους του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Η προσπάθεια αυτή δεν είναι και δεν μπορεί να είναι σε καμιά περίπτωση ατομική
Η προσπάθεια αυτή είναι αποκλειστικά και μόνο κοινωνική
Το αίτημα αυτοδιαχείρισης των λεφτών Ασφαλιστικού Ταμείου είναι πρωτοφανές ίσως και σε πανευρωπαικό επίπεδο αφού ήδη σε επικοινωνία που είχα με ισπανό δημοσιογράφο ο οποίος μένει ελλάδα και έχει δημοσιοποίηση αυτή την προσπάθεια τόσο στην Ισπανία αλλά και στην Γαλλία, σε μήνυμα συμπαράστασης του μου γράφει ότι είναι καιρός να ξυπνήσουμε λέει και… στην Ισπανία και στην Ελλάδα!!!
ότι και καλά στην Κύπρο έχουμε ξυπνήσει1!!!
ακούγεται σαν ανέκδοτο και όμως αυτό λέγεται από έναν ισπανό δημοσιογράφο ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τι γίνεται
είναι αναμενόμενη η αντιμετώπιση του κορυφαίου αυτού θέματος και αιτήματος από ανθρώπους που θέλουν να θεωρούνται και προοδευτικοί και ότι θέλουν να προσφέρουν και να προτείνουν ουσιαστικά πράγματα στην κοινωνία
ο καθένας μαζεμένος είτε στην ομαδούλα του στο τσιφλίκι του είτε στον προσωπικό του μικρόκοσμο απλά παίζει πελλό ο καθένας για τους δικούς τους λόγους εμμένοντας σε μεγαλοστομίες περιχαρακωμένοι στα μεγάλα και ανέφικτα και σε μεγάλες κουβεντούες είτε στην ομαδούλα τους είτε και από δω που φυσικά οι πλείστοι είναι πολιτικοποιημένοι του στυλ ψηφίζω την τάδε ομαδούλα τζαι ως τζαμέ ή οι μεγάλοι πολιτικοί αναλυτές παιδαγωγοί καθοδηγητές που θα οδηγήσουν στην δευτέρα παρουσία τον κατακαημένο πτωχό τω πνεύματι λαό στην γη της επαγγελίας
ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο εαυτός του και αυτό το γνωρίζω και εγώ πολύ καλά
ο καθένας έχει τα ελαττώματα του φυσικά αλλά από κει και πέρα ο καθένας κρίνεται και από το γεγονός της παντελής απραξίας του που οφείλεται είτε σε προσωπικές μικροκόντρες από κομπλεξικά απωθημένα
το αίτημα αυτοδιαχείρισης του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι το πιο σημαντικό αίτημα που υπάρχει αυτή την στιγμή όσον αφορά την ουσιαστική και πρακτική άμεση δημοκρατική συμμετοχή των ανθρώπων στην ίδια τους την αξιοπρεπή διαβίωση
ένα παράδειγμα για να γίνει αντιληπτό
ας πούμε ότι οι εισφορές στο Ταμείο για ένα χρόνο ανέρχονται στο 1 ΔΙΣ
ας πούμε ότι οι ανάγκες για συντάξεις ανεργιακά επιδόματα κλπ ανέρχονται στα 700 εκ
τότε σημαίνει ότι κάθε χρόνο θα έχεις πλεόνασμα 300 εκατομμύρια ευρώ
αυτό τι σημαίνει πρακτικά;
ότι σε περίπου 4 χρόνια θα έχεις πλεόνασμα πέραν του 1 δις
αν εμείς οι εργαζόμενοι έχουμε ΑΜΕΣΟ έλεγχο πάνω στις αποφάσεις για το πως θα διανεμηθούν αυτά τα λεφτά τότε θα μπορούσαμε για παράδειγμα να προτείνουμε
τα εξής:
μείωση του ορίου συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για όλους
ενδεχομένη αύξηση εισφορών
πρόταση για ελάχιστο εισόδημα για όλους μέχρι 1000 ευρώ
πχ αν κάποιος έχει μισθό που ανέρχεται στα 800 τότε να συμπληρώνεται από τα λεφτά του Ταμείου μας που διαχειριζόμαστε εμείς
Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό αυτή την στιγμή από αυτό το αίτημα