Category Archives: «οικονομική κρίση»

Η Σκωτία θα εφαρμόσει μετά την Φινλανδία, την Ολλανδίνα, τον Καναδά το Βασικό Εισόδημα για όλους άνευ όρων – Εμείς στην Πρωτοβουλία είμαστε οι πρώτοι και οι μόνοι που το αναδείξαμε στην Κύπρο-Λινκς μαζεμένα για σκοπούς αρχειοθέτησης

Με αφορμή και την σημερινή ανακοίνωση της Σκωτίας μετά την Φινλδανδία, τον Καναδά, την Ολλανδία κλπ ότι θα εφαρμόσουν πειραματικά τον θεσμό του Άνευ Όρων Βασικού Εισοδήματος για όλους τους πολίτες και για σκοπούς αρχειοθέτησης θα παραθέσω σχετικά λινκς που αφορούν το τεράστιο αυτό ζήτημα και το οποίο είμαστε οι πρώτοι και οι μόνοι μέχρι στιγμής που το αναδεικνύουμε στην Κύπρο

Σε άρθρο του στον The Guardian
https://www.theguardian.com/…/incomes-scheme-transforms-liv…

o Guy Standing καθηγητής Σπουδών Ανάπτυξης (Development studies) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ανάφερεται σε μια σειρά από πιλοτικά πειραματικά προγράμματα της UNICEF στην Ινδία τα οποία περιελάμβαναν την παροχή βασικού εισοδήματος σε όλους ανεξαιρέτως!

Τα αποτελέσματα ήταν σαφέστατα: Αντίθετα με τα όσα οι σκεπτικιστές προέβλεψαν το μοντέλο βασικού εισοδήματος δημιούργησε περισσότερη οικονομική παραγωγή και εργασία

(Contrary to what sceptics predicted the basic incomes model created more economic activity and work)

Το άρθρο έχει τίτλο, Το βασικό εισόδημα προς τους φτωχούς μπορεί να μεταμορφώσει ζωές

Basic income paid to the poor can transform lives

Υπήρξαν 4 βασικά αποτελέσματα από αυτό το κορυφαίο πείραμα ζωής:

Είχε τεράστιο αντίκτυπο και αποτέλεσμα στην αξιοπρεπή διαβίωση, με βελτίωση στην παιδική και ενήλικη διατροφή, στην υγιεινή, στην παρουσία στο σχολείο και στην απόδοση, στην βελτίωση του στάτους των γυναικών των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρίες.

Εν γένει βελτίωση σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των ανθρώπων και το πλέον σημαντικό δημιουργησε οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή!

ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ!

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΉ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΓΝΟΟΥΜΕ!

ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!

First, it had strong welfare, or “capability”, effects. There were improvements in child nutrition, child and adult health, schooling attendance and performance, sanitation, economic activity and earned incomes, and the socio-economic status of women, the elderly and the disabled.

Second, it had strong equity effects. It resulted in bigger improvements for scheduled caste and tribal households, and for all vulnerable groups, notably those with disabilities and frailties.

This was partly because the basic income was paid to each individual, strengthening their bargaining position in the household and community.

Third, it had growth effects. Contrary to what sceptics predicted (including Sonia Gandhi), the basic incomes resulted in more economic activity and work.

Conventional labour statistics would have picked that up inadequately. There was a big increase in secondary economic activities, as well as a shift from casual wage labour to own-account farming and small-scale business. Growth in village economies is often ignored. It should not be.

Fourth, it had emancipatory effects. These are unappreciated by orthodox development thinkers. The poor’s liberty has no value.

But the basic income resulted in some families buying themselves out of debt bondage, others paying down exorbitant debts incurring horrendous interest rates. For many, it provided liquidity with which to respond to shocks and hazards. In effect, the basic income responded to the fact that in such villages money is a scarce commodity, and as such that has driven up its price, locking most in a perpetual cycle of debt and deprivation.

To appreciate the full extent of the emancipation, one should hear the story of the young women who at first wore veils and were reluctant to offend their elders when having their photographs taken to obtain eligibility for the basic income. Within months, they had confidence enough to be sitting and chatting in the centre of the village unveiled. They had their bit of independence.

These four effects – welfare, equity, growth and emancipation – combine to be transformative.

 

 

https://www.theguardian.com/business/economics-blog/2014/dec/18/incomes-scheme-transforms-lives-poor

 

 

Basic income paid to the poor can transform lives
Contrary to what sceptics predicted the basic incomes model created more economic activity and work
Indian women and children work as stone crushers.
Women and children work as stone crushers in a creek. Photograph: Ursula D ren/dpa/Corbis
Guy Standing
Thursday 18 December 2014 16.36 GMT Last modified on Friday 19 December 2014 12.05 GMT

View more sharing options
Shares
4,137
Comments
35
The idea of providing low-income people with money to reduce poverty and insecurity was, until recently, regarded with scepticism in development circles. But that is changing rapidly.

The World Bank and others have been converted to conditional cash transfers (CCT). These provide poor people with cash on condition they send their children to school and for medical treatment. It is extended to other conditions, such as doing designated work or undergoing some treatment, including sterilisation, the idea being to induce people to behave in ways deemed good for them.

Numerous tests have concluded that these conditions work. But they should be rejected as morally dubious and paternalistic as poverty targeting always fails. However measured, there are huge exclusion and inclusion errors, and the outcome is often regressive.

Recently, we have conducted three unconditional basic income schemes in India, funded by Unicef. A basic income is a modest cash payment (in this case, a third of subsistence), paid individually, unconditionally, universally and monthly, guaranteed as a right. Altogether, more than 6,000 men, women and children received it, with the children’s money paid to the mother.

In one pilot, everybody in eight villages were provided with a basic income for 18 months, and their experience evaluated by comparing what took place in 12 otherwise similar villages, in a modified randomised control trial.

Making the experiment unique was that it tested for the independent and combined effects of the basic income and a collective body working on behalf of recipients. In half the villages, SEWA (the Self-Employed Women’s Association) operated; in the rest, it was absent.

The only condition was that every adult had to open a bank or co-operative account within three months, into which the basic income was paid. Despite scepticism from our advisory board, a 98% bank account rate was achieved in that period; the rest followed.

Advertisement

The methodology is described in a new book. What the pilots show is that a basic income can be used as development aid and as regional policy in the European Union to deter migration from poor to richer countries. The main conclusion is that a basic income can be transformative. It had four effects, most accentuated by the presence of the collective body.

First, it had strong welfare, or “capability”, effects. There were improvements in child nutrition, child and adult health, schooling attendance and performance, sanitation, economic activity and earned incomes, and the socio-economic status of women, the elderly and the disabled.

Second, it had strong equity effects. It resulted in bigger improvements for scheduled caste and tribal households, and for all vulnerable groups, notably those with disabilities and frailties. This was partly because the basic income was paid to each individual, strengthening their bargaining position in the household and community.

Third, it had growth effects. Contrary to what sceptics predicted (including Sonia Gandhi), the basic incomes resulted in more economic activity and work.

Conventional labour statistics would have picked that up inadequately. There was a big increase in secondary economic activities, as well as a shift from casual wage labour to own-account farming and small-scale business. Growth in village economies is often ignored. It should not be.

Fourth, it had emancipatory effects. These are unappreciated by orthodox development thinkers. The poor’s liberty has no value. But the basic income resulted in some families buying themselves out of debt bondage, others paying down exorbitant debts incurring horrendous interest rates. For many, it provided liquidity with which to respond to shocks and hazards. In effect, the basic income responded to the fact that in such villages money is a scarce commodity, and as such that has driven up its price, locking most in a perpetual cycle of debt and deprivation.

Advertisement

To appreciate the full extent of the emancipation, one should hear the story of the young women who at first wore veils and were reluctant to offend their elders when having their photographs taken to obtain eligibility for the basic income. Within months, they had confidence enough to be sitting and chatting in the centre of the village unveiled. They had their bit of independence.

These four effects – welfare, equity, growth and emancipation – combine to be transformative.

Critics claim a universal scheme is unaffordable. But they would be a substitute for subsidies that in India account for a huge share of national income. They are distortionary, inefficient, regressive and prone to corruption. Switching is feasible and would have substantial positive effects.

Another criticism is that a basic income would be inflationary. But it would be a substitute for more expensive policies. The criticism also neglects the elasticity of supply. Thus, it generated a sharp rise in food production, resulting in better nutrition and productivity and in lower unit prices.

The primary value of a basic income would be its emancipatory effect. If development is about freedom, one should challenge sceptics to show a better way to expand it. Nobody should claim it would be a panacea. Public social services, infrastructural policies and so on are vital. But a basic income should be part of a package of reforms. The development aid community should lend a hand.

• Guy Standing is Professor of Development Studies, School of Oriental and African Studies, University of London.

 

===================

https://www.bloomberg.com/view/articles/2016-04-01/a-basic-income-is-smarter-than-minimum-wages

 

 

A Basic Income Is Smarter Than a Minimum Wage
298APRIL 1, 2016 8:56 AM EDT
By
Leonid Bershidsky
Just as the U.K. raises its minimum wage and as Bernie Sanders’s demands for a 50 percent increase in minimum pay keep winning him votes in the U.S., some politicians in one of the world’s most socialist countries, Sweden, are in favor of going in the opposite direction. They could be right, especially if nations can find a way to unhitch basic subsistence from work.

Sweden, along with some other countries with big social safety nets — Denmark, Norway, Switzerland — doesn’t have a legally mandated minimum wage. Instead, the minimum salary is collectively bargained. The country’s strong unions and socially responsible employers make sure that, at 20,000 kronor ($2,468) per month, it reaches about 64 percent of the average wage — more than twice the U.S. rate. Now, though, three opposition parties in the Swedish parliament are in favor of legislating to lower it as a way to adjust for the arrival of an army of immigrants with relatively low skills.

Minimum Wages

It’s not happening yet, since the ruling coalition is against government interference with the labor market’s workings, but it’s a logical idea. Though Sweden’s unemployment rate, at 7.6 percent, is not alarmingly high, it’s not exactly comfortable for a country where only slightly more than 5 percent of the workforce was unemployed before the 2008 financial crisis. Besides, Sweden has one of the rich world’s biggest gaps between native and immigrant employment rates. Youth joblessness is 70 percent higher among the foreign-born than among Swedes. Lowering the minimum wage could draw more of the new, mainly Middle Eastern population, into the workforce and reduce social and ethnic tension.

Minimum wage laws or strong unions that bargain up wages are a problem in any country with big immigrant inflows. Newcomers are at a disadvantage because of poor language skills and educational backgrounds that are often incompatible with the host countries’ labor market requirements. No one wants to hire them at a high minimum wage, especially when locals are readily available. Instead of working for social justice, high minimum wages create an extra barrier for the integration of the least socially secure people into society. Such barriers can result in ghettos, rioting and the recruitment of disenfranchised immigrant youths by terrorist groups. The U.K., France and Belgium, all among the top 10 European countries by minimum wage size, have recently seen their share of those ills. Germany, which only introduced a national minimum wage last year and then opened its doors wide to immigrants, is in the process of manufacturing a similar problem.

The International Monetary Fund acknowledged this in a January paper:

While empirical evidence remains scarce, existing studies suggest that immigrants’ employment rates and the quality of the jobs they hold are higher in countries with low entry level wages, less employment protection, and a less dualistic labor market.
The IMF backed the idea of temporary exceptions from minimum wage laws for refugees, such as the German proposal that they be allowed to work for less during the first six months after getting refugee status, but warned that «the benefits of these targeted interventions should be carefully weighed against the risk of creating labor market dualities that may be difficult to unwind.»

The immigrant problem is just one illustration of why it may not be a good idea for governments to try to regulate the labor market instead of pursuing their ultimate goal — that of making sure people aren’t «dying on the street,» as Donald Trump likes to put it. It’s dawning on politicians in some countries that tying basic subsistence to work through the minimum wage is not the most logical way to achieve social justice.

These countries are experimenting with a universal basic income that will be paid to all, whether they work or not. A Finnish government working group tasked with trying out the scheme proposed parameters for a pilot project on Wednesday: Up to 10,000 people are to start receiving 550 euros ($627) per month next year. Finland’s economy is struggling — it’s still smaller than it was in 2008 — but the government calculates it can provide a basic, secure income to its entire population by cutting up the current benefit system.

Other countries looking at the scheme include Canada, where the province of Ontario is starting a pilot project this year, New Zealand, where the second biggest party in parliament is interested in adopting the idea as part of its platform, and the Netherlands, where four cities are piloting basic income programs. In June, Switzerland will hold a referendum on universal basic income, but the chances of success there are rather slim.

The idea is radical and it sounds like money for nothing to many people, but it has more of a libertarian flavor than a Communist one. By guaranteeing basic survival, a government provides a service as necessary as, say, policing the streets or fighting off foreign enemies. At the same time, once this service is provided, the government can get out of trying to regulate the labor market: Its goal of keeping people fed and clothed is already achieved. The Finnish government believes the basic income scheme will encourage the currently unemployed to take part-time jobs, which they avoided for fear of losing their benefits.

Many people may agree to work for less than the current minimum wage, and on more flexible terms, if they’re supplementing a guaranteed income, not scrambling to avoid having to beg for food. There should be little incentive not to work at all: The amount proposed in Finland hardly provides a comfortable existence. And Finland’s ability to earmark the money from existing programs shows many critics’ fears that universal basic income may require impossibly high taxes may be misplaced.

One problem with a universal basic income, of course, is that it will make a country attractive to even more immigrants from poor countries where 550 euros a month looks like a princely amount. Keeping borders open will hardly be an option. Yet even regardless of basic income schemes, European countries need to bring their immigration procedures into line with increasing inflows, and they have already done a lot to reduce chaos compared with last year. And with basic income, the immigrants who have already arrived may integrate faster than they are doing now, because labor markets will be livelier and less forbidding.

It’s not the government’s business to tell private companies how much they should pay their workers. It is the government’s business, however, to help citizens feel less precarious and more secure. Businesses and wealthy individuals may well be prepared to trade the end of wage regulation and other rigid labor market rules for the higher taxes that may be necessary to make basic income work.

This column does not necessarily reflect the opinion of the editorial board or Bloomberg LP and its owners.

To contact the author of this story:
Leonid Bershidsky at lbershidsky@bloomberg.net

To contact the editor responsible for this story:
Therese Raphael at traphael4@bloomberg.net

 

===================================

 

https://www.theguardian.com/politics/2017/jan/01/universal-basic-income-trials-being-considered-in-scotland?CMP=twt_gu

 

Universal basic income trials being considered in Scotland
Two councils, Fife and Glasgow, are investigating idea of offering everyone a fixed income regardless of earnings
Glasgow
Glasgow is the ideal place to test a basic income scheme, said the councillor Matt Kerr. Photograph: Murdo MacLeod for the Guardian
Libby Brooks
Sunday 1 January 2017 09.24 GMT Last modified on Sunday 1 January 2017 11.25 GMT

View more sharing options
Shares
2,023
Scotland looks set to be the first part of the UK to pilot a basic income for every citizen, as councils in Fife and Glasgow investigate trial schemes in 2017.

The councillor Matt Kerr has been championing the idea through the ornate halls of Glasgow City Chambers, and is frank about the challenges it poses.

“Like a lot of people, I was interested in the idea but never completely convinced,” he said. But working as Labour’s anti-poverty lead on the council, Kerr says that he “kept coming back to the basic income”.
Should we scrap benefits and pay everyone £100 a week?
Read more
Kerr sees the basic income as a way of simplifying the UK’s byzantine welfare system. “But it is also about solidarity: it says that everyone is valued and the government will support you. It changes the relationship between the individual and the state.”

The concept of a universal basic income revolves around the idea of offering every individual, regardless of existing welfare benefits or earned income, a non-conditional flat-rate payment, with any income earned above that taxed progressively. The intention is to provide a basic economic platform on which people can build their lives, whether they choose to earn, learn, care or set up a business.

The shadow chancellor, John McDonnell, has suggested that it is likely to appear in his party’s next manifesto, while there has been a groundswell of interest among anti-poverty groups who see it as a means of changing not only the relationship between people and the state, but between workers and increasingly insecure employment in the gig economy.

Kerr accepts that, while he is hopeful of cross-party support in Glasgow, there are “months of work ahead”, including first arranging a feasibility study in order to present a strong enough evidence base for a pilot. “But if there is ever a case to be made then you need to test it in a place like Glasgow, with the sheer numbers and levels of health inequality. If you can make it work here then it can work anywhere.”

Advertisement

The idea has its roots in 16th-century humanist philosophy, when it was developed by the likes of Thomas More, but in its modern incarnation it has lately enjoyed successful pilots in India and Africa.

Despite its utopian roots, champions believe that this is an idea whose time has come, particularly in Scotland where the governing SNP voted in support of a basic income at their spring conference (although the proposal has yet to make it into their manifesto).

At the heart of any experiment with basic income is money: how much should people get and where will it come from? Kerr says his instinct is to base the amount on similar calculations to those made for the living wage.
The stories you need to read, in one handy email
Read more
“It’s about having more than just enough to pay the bills. But part of the idea of doing a pilot is to make mistakes and also find out what is acceptable to the public. There will be a lot of resistance to this. We shouldn’t kid ourselves. Part of the problem is we’re working against a whole discourse of deserving and undeserving poor.”

As for where the money comes from, “the funding question is always the big one, and really will depend upon the approach a pilot takes,” says Jamie Cooke, head of RSA Scotland, which has been spearheading research on the subject across the UK.

Drawing on the experience of similar projects ongoing in Finland, Utrecht in the Netherland and Ontario in Canada, Cooke suggests: “It could be funding from particular trusts, it could be individual philanthropic funding, as we have seen in the States, or it could be a redirection of the existing welfare spend.” Obviously the latter is much harder to do in a pilot, although that will be happening in Finland next year where the experiment is being taken forward by the national government.

As the Scottish government consults on what it has described as “the biggest transfer of powers since devolution began” – the devolution of around £2.7bn, or 15% of the total Scottish benefits bill, affecting 1.4 million people – both Kerr and Cooke believe that this is an ideal moment to consider the basic income seriously. “It’s a time to be testing out new – or rather old – ideas for a welfare system that genuinely supports independence,” says Kerr.

Advertisement

Cooke likewise believes that cross-party support is key, pointing to the fact that the leader of the Conservative group on Fife council has joined forces with the Fairer Fife Commission, the council’s independent poverty advisory group which initially recommended the trial, with the aim of designing a pilot within the next six months.

Scotland was recently added to the list of “places to watch” for basic income activity by the Basic Income Earth Network, founded by the radical economist Guy Standing, whose hugely influential book The Precariat identified an emerging social class suffering the worst of job insecurity and most likely to be attracted to rightwing populism.

“The thing about Scotland is that they really understand the precariat,” says Standing, who recently visited the country to meet civil servants, local authorities and campaigners to discuss a basic income. “The sense of insecurity, the stagnating living standards, all of those things are clear in Scotland and the fact that so many within the SNP are supportive means there’s a real opportunity to do a pilot in Scotland.”

The momentum is there, he says, and once it is framed around a desire for greater social justice “then you get away from the stale debate about whether if you give people the basic income then they will be lazy”.

“People relate to the idea that everyone should have a social dividend. Everywhere I go, it’s the communities that feel left behind by globalisation that are most interested [in the idea of a basic income]. We have seen a sea-change in attitudes.

“This sense of alarm about populist rightwing politics has brought more people to thinking we need to do something to provide better security for people. We are risking our economic and political stability if we don’t do something about it.”

 

===========================

 

http://www.dw.com/en/finland-to-test-universal-basic-income-for-the-unemployed/a-36928824?maca=en-tco-dw

Finland to test ‘universal basic income’ for the unemployed
A group of 2,000 unemployed people in Finland will receive a basic income every month from the state, tax-free and with no strings attached. Proponents hope to prove such schemes boost people’s motivation to find work.
Finnland Jobsuche (picture alliance/dpa/M. Bjorkman)
Starting in January, 2,000 unemployed people in Finland will begin receiving 560 euros ($585) every month from the state with no strings attached.
The new scheme, which will make Finland the first country in the world to test a universal basic income at the national level, will be managed by Finland’s Social Insurance Institution, known as Kela.
«We think that this could be a big incentive for people to take on at least part-time work,» said Marjukka Turunen, head of Kela’s legal affairs unit.
Better off in work
Recipients will not pay tax on the basic income, even if they find work and earn a salary in addition to it.
Turunen said many unemployed people who receive social benefits in Finland don’t want to take smaller jobs because they fear that, after tax, they will be worse off than before.
«It also gives people financial security,» Turunen added. «They can count on the fact that the money will be there on time. What they do with it is up to them.»
Finnland Fahne im Hafen von Helsinki (picture alliance/dpa/M. Antin)
Finland will be the first country in the world to test a universal basic income at a national level
Participants will be randomly picked from a pool of people aged 25-58 years old who received unemployment benefits in November 2016. Those selected to take part will be informed by December 31 and will not be able to opt out from participating in the trial.
Kela said the «primary goal» of the experiment is «related to promoting employment.» It should also reduce the amount of paperwork job-seekers have to deal with.
The scheme is due to last two years. Kela then hopes to extend it to more participants, but the funding for expansion has not yet been approved by the Finnish government.
Replaced by robots
Critics of the scheme claim that it could act as a disincentive for people to find work. However, as more and more jobs across numerous industries become automated, others argue that a universal basic income will be necessary when there simply aren’t enough jobs to go around.
Finns aren’t alone
Deutschland Kuka-Roboter im Porsche Werk Leipzig (picture alliance/dpa/J. Woitas)
Researchers have estimated that nearly 50 percent of jobs in the United States could be automated within the next two decades
In a referendum earlier this year, the Swiss public overwhelmingly rejected a similar universal income policy, which proposed the monthly payment of 2,500 Swiss francs (2,300 euros, $2,430).
However, similar ideas are being floated in other countries, such as the Netherlands, Kenya and India.
In the Canadian province of Ontario, a pilot program for universal basic income is also scheduled for 2017. This experiment is based on a paper written by former Conservative Senator Hugh Segal, who stressed the need to «generate an evidence base for policy development, without bias or pre-determined conclusion.»
Segal proposes a three-year program, with recipients being paid 1,320 Canadian dollars (930 euros, $970) a month, or 1,820 Canadian dollars (1,280 euros, $1,340) for people with disabilities.
DW RECOMMENDS

ILO: Robots threaten millions of jobs in Southeast Asia
The International Labor Organization has warned of the severe consequences presented by automation and disruptive technologies in the ASEAN bloc. Are the UN agency’s concerns founded? DW takes a closer look. (09.07.2016)
Eurozone unemployment falls to seven-year low
For the first time since April 2011, the eurozone’s jobless rate has fallen below 10 percent. The Czech Republic recorded the lowest rate within the 19-member bloc, while Greece logged the highest. (01.12.2016)
Switzerland strikes down ‘basic income’ initiative
Swiss voters overwhelmingly rejected the idea to give «an unconditional basic income» to all residents. Switzerland is the first nation to hold a referendum on the issue, with supporters worried about the future of jobs. (05.06.2016)
German MP proposes ‘free basic income’ for parents
A member of Angela Merkel’s Christian Democratic Union wants parents in Germany to receive a basic income regardless of their means. But this shouldn’t be confused with universal basic income, she said. (28.11.2016)
AUDIOS AND VIDEOS ON THE TOPIC

 

================

http://basicincome.org/news/2016/12/finland-basic-income-experiment-authorized-parliament/

 

 

FINLAND: Basic Income experiment authorized by Parliament
December 18, 2016 Kate McFarland News, News & events

Kela, the Social Insurance Institution of Finland, announced on December 14 that the Finnish Parliament has passed the act authorizing an experiment of basic income. The experiment is set to begin on January 1, 2017.

Finland’s Ministry of Social Affairs and Health drafted the legislative proposal for the experiment in August, and submitted the proposal to Parliament after hearing public opinions on the draft proposal. The proposal elicited some controversy, in part due to the relatively small size of the basic income (560 EUR) as well as the choice of sample population, which will consist only of recipients of the country’s unemployment benefits. However, the basic design of the experiment remains unchanged: a random sample of 2,000 individuals, drawn from current working-age beneficiaries of unemployment benefits, will receive an unconditional basic income of 560 EUR per month for a two-year period. (Brief responses to the objections are included in the most recent version of Kela’s report on the experiment.)

The primary objective of the experiment is to assess whether an unconditional basic income promotes employment. Experimenters will compare the employment rate among basic income recipients to that within a control group of individuals who continue to receive traditional unemployment benefits. As Kela’s website states, the Finnish government is interested in basic income due to its potential to “reduce the amount of work involved in seeking financial assistance” and “free up time and resources for other activities such as working or seeking employment”. The experiment will also provide data used to estimate the cost of implementing a nationwide basic income.

The 2,000 experimental subjects will be chosen by a random-sampling algorithm and contacted by the end of December. Participation is mandatory for those selected.

The first payments will be distributed to subjects on January 9, 2017. Automatic payments will continue through December 2018.

More information about the experiment is available on Kela’s newly-launched web page, Basic Income Experiment 2017–2018.

Source:

Kela (December 14, 2016) “Preparations for the basic income experiment continue”

Photo (Helsinki) CC BY-NC 2.0 Jaafar Alnasser

 

=====================\h

 

http://bigthink.com/natalie-shoemaker/canada-testing-a-system-where-it-gives-its-poorest-citizens-1320-a-month?utm_source=Big+Think+Weekly+Newsletter+Subscribers&utm_campaign=35fad6e31d-WeeklyNewsletter_11-23-16&utm_medium=email&utm_term=0_6d098f42ff-35fad6e31d-38190586

 

What Happens When You Give Basic Income to the Poor? Canada Is About to Find Out
November 15, 2016 by NATALIE SHOEMAKER
Article Image
Photo by Spencer Platt/Getty Images
Ontario is poised to become a testing ground for basic income in 2017 as part of a pilot program. Hugh Segal is the special advisor to the Canadian province and a former senator. He believes a supplemental income of $1,320 a month could provide a viable path to poverty abatement—effectively replacing welfare programs and a system he described as “seriously demeaning” in a paper discussing this basic income pilot project.

Segal suggests this pilot project would provide real evidence to whether basic income is the solution to poverty many governments have been seeking. It would answer many of the burning questions and concerns regarding such a system:

Can basic income policies provide a more efficient, less intrusive, and less stigmatizing way of delivering income support for those now living in poverty?
Can those policies also encourage work, relieve financial and time poverty, and reduce economic marginalization?
Can a basic income reduce cost pressures in other areas of government spending, such as healthcare?
Can a basic income strengthen the incentive to work, by responsibly helping those who are working but still living below the poverty line?
In the United States, welfare programs are the staple of big government—a Republican nightmare. Paul Ryan has indicated he wants to phase-out these entitlement programs, however, he’s also concerned about solving the poverty issue in America. If Ontario’s proposed three-year project provides compelling evidence that basic income could do both, we may have a bi-partisan solution.

Segal is a conservative. In his view, welfare programs help alleviate some of the symptoms of poverty, but provide no long-term program to get people out.

“Testing a basic income is a humane and useful way to measure how so many of the costs of poverty (in terms of productivity, health, policing, and other community costs, to name only a few) might be diminished, while poverty itself is reduced and work is encouraged,” Segal says in the report.

A guaranteed income would provide a floor no one would fall beneath and citizens would receive it regardless of employment status. Conservatives like it because it provides an elegant solution that could replace the welfare state and the left love it because it provides a greater social architecture.

However, many question how giving people free money could fix many of our socio-economic issues. But we won’t know if we don’t try—if we don’t do the research to find a solution, which is what Segal suggests.

«There cannot be, nor should there be, any guarantees about what results a pilot might generate,” Segal writes. “The objective behind this endeavor should be to generate an evidence-base for policy development, without bias or pre-determined conclusion.»

This test of basic income won’t be the first. Researchers and governments across the globe have started implementing similar tests to see what happens when you give people no-strings-attached cash. Finland, the Dutch city of Utricht, and Kenya all have plans to create programs to test this system. Segal believes a program in Ontario could add to this growing body of research.

«This Ontario initiative takes place at a time when other jurisdictions, in Canada and abroad, are working in different ways toward a Basic Income approach to better reduce poverty,” he wrote. “The opportunity to learn from and engage with these other initiatives should not be overlooked, nor should approaches being tested elsewhere be necessarily re-tested here.»

A study in Manitoba, Canada done back in the 1970s provides us with an idea of what a community receiving basic income would look like. Many believe people would stop working, and become lazy. They would be half right, some people did stop working in Manitoba. But when you look at the data a little closer, we begin to see how poverty starts at an early age and how basic income could help them get out.

Allow me to explain: People in the town received a set income of $9,000 a year (by today’s standards) from the government. Evelyn Forget, an economist and professor at the University of Manitoba, who looked over the data from the study says there was a 9% reduction in working hours among two main groups of citizens.

Here’s the kicker: New mothers were using their additional income to extend their maternity leaves and spend more time with their infants, and teenage boys were using that income to stay in school.

“When we interviewed people, we discovered that prior to the experiment, a lot of people from low-income families, a lot of boys in particular, were under a fair amount of family pressure to become self-supporting when they turned 16 and leave school. When Mincome came along, those families decided that they could afford to keep their sons in high school just a little bit longer,” Forget told PRI in an interview.

Poverty affects all of us in some way (at some point 3 in 5 Americans experience it personally in their lifetime). All of us pay for its upkeep through taxes and can see how it wears down the institutions within our local communities. Basic income could be the solution. We have some data; we need more in order to make the proper call.

Ontario’s experiment will show what would happen if people between the age of 18 to 65, living below the poverty line, received a monthly income of $1,320 ($1,820 if they are disabled). Would they be better able to save and find work?

“There’s no magic bullet,” said Jennefer Laidley of the Income Security Advocacy Centre. “So it’s key that government is now exploring various solutions — reforming existing social assistance programs, improving the quality of work, and considering basic income.”

 

==================

 

http://www.bbc.com/news/world-europe-36446574

Switzerland to hold referendum on ‘basic income’
3 June 2016 Last updated at 14:28 BST
A referendum in Switzerland this weekend will decide whether the country introduces a guaranteed «unconditional basic income» for the whole population.
Under the plan each citizen will receive an equal monthly payment of 2,500 Swiss francs (£1,755; $2,554), regardless of their circumstances.
Imogen Foulkes reports.

 

===================

 

 

 

 

http://sioualtec.blogspot.com.cy/2015/12/blog-post_92.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook

 

 

Advertisement

Σχολιάστε

Filed under "θεσμοί", "οικονομική κρίση", Basic Universal Income, προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Βασικό Εισόδημα, Δημοκρατία

Σε άρθρο του στον The Guardian o Guy Standing καθηγητής Σπουδών Ανάπτυξης (Development studies) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ανάφερεται σε μια σειρά από πιλοτικά πειραματικά προγράμματα της UNICEF στην Ινδία τα οποία περιελάμβαναν την παροχή βασικού εισοδήματος σε όλους ανεξαιρέτως!

Σε άρθρο του στον The Guardian o Guy Standing καθηγητής Σπουδών Ανάπτυξης (Development studies) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ανάφερεται σε μια σειρά από πιλοτικά πειραματικά προγράμματα τηςUNICEF στην Ινδία τα οποία περιελάμβαναν την παροχή βασικού εισοδήματος σε όλους ανεξαιρέτως!

Basic income paid to the poor can transform lives

http://www.theguardian.com/business/economics-blog/2014/dec/18/incomes-scheme-transforms-lives-poor

Τα αποτελέσματα ήταν σαφέστατα: Αντίθετα με τα όσα οι σκεπτικιστές προέβλεψαν το μοντέλο βασικού εισοδήματος δημιούργησε περισσότερη οικονομική παραγωγή και εργασία

(Contrary to what sceptics predicted the basic incomes model created more economic activity and work)

Το άρθρο έχει τίτλο, Το βασικό εισόδημα προς τους φτωχούς μπορεί να μεταμορφώσει ζωές

Basic income paid to the poor can transform lives

Υπήρξαν 4 βασικά αποτελέσματα από αυτό το κορυφαίο πείραμα ζωής:

Είχε τεράστιο αντίκτυπο και αποτέλεσμα στην αξιοπρεπή διαβίωση, με βελτίωση στην παιδική και ενήλικη διατροφή, στην υγιεινή, στην παρουσία στο σχολείο και στην απόδοση, στην βελτίωση του στάτους των γυναικών των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρίες.

Εν γένει βελτίωση σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των ανθρώπων και το πλέον σημαντικό δημιουργησε οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή!

ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ!

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΉ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΓΝΟΟΥΜΕ!

ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!

First, it had strong welfare, or “capability”, effects. There were improvements in child nutrition, child and adult health, schooling attendance and performance, sanitation, economic activity and earned incomes, and the socio-economic status of women, the elderly and the disabled.

Second, it had strong equity effects. It resulted in bigger improvements for scheduled caste and tribal households, and for all vulnerable groups, notably those with disabilities and frailties. This was partly because the basic income was paid to each individual, strengthening their bargaining position in the household and community.

Third, it had growth effects. Contrary to what sceptics predicted (including Sonia Gandhi), the basic incomes resulted in more economic activity and work.

Conventional labour statistics would have picked that up inadequately. There was a big increase in secondary economic activities, as well as a shift from casual wage labour to own-account farming and small-scale business. Growth in village economies is often ignored. It should not be.

Fourth, it had emancipatory effects. These are unappreciated by orthodox development thinkers. The poor’s liberty has no value. But the basic income resulted in some families buying themselves out of debt bondage, others paying down exorbitant debts incurring horrendous interest rates. For many, it provided liquidity with which to respond to shocks and hazards. In effect, the basic income responded to the fact that in such villages money is a scarce commodity, and as such that has driven up its price, locking most in a perpetual cycle of debt and deprivation.

To appreciate the full extent of the emancipation, one should hear the story of the young women who at first wore veils and were reluctant to offend their elders when having their photographs taken to obtain eligibility for the basic income. Within months, they had confidence enough to be sitting and chatting in the centre of the village unveiled. They had their bit of independence.

These four effects – welfare, equity, growth and emancipation – combine to be transformative.

 

 

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση"

Παρέμβαση στην εκπομπή της Έλενας Γεωργίου για την στάση που τηρούν τα κοινοβουλευτικά κόμματα σε σχέση με την επιστροφή της κρατικής οφειλής/χρέου 7,5 Δις προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και την (μη) εφαρμογή του νόμου (αρ 73 παρ.6 εδ.2) για την υποχρέωση κατάθεσης νόμου μέχρι τον Μάρτη του 2010, για την σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής διαχείρισης του αποθεματικού του ΤΚΑ

Παρέμβαση στην εκπομπή της Έλενας Γεωργίου για την στάση που τηρούν τα κοινοβουλευτικά κόμματα σε σχέση με την επιστροφή της κρατικής οφειλής/χρέου 7,5 Δις προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και την (μη) εφαρμογή του νόμου (αρ 73 παρ.6 εδ.2) για την υποχρέωση κατάθεσης νόμου μέχρι τον Μάρτη του 2010, για την σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής διαχείρισης του αποθεματικού του ΤΚΑ.

-47:14

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικονομική κρίση", προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, συνέντευξη

Ολοσέλιδο άρθρο/ανάλυση του μέλους μας Δρ Χρίστου Χατζηιωάννου στον Φιλελεύθερο της 31/12/2015 – Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή:

FILELEFTHEROS 31 12 15-page-001.jpg

 

Πλησιάζουν βουλευτικές εκλογές, και οι ψηφοφόροι πρέπει να διακρίνουν ποιά είναι τα πιο κρίσιμα προβλήματα που θέλουν να επιλυθούν, αλλιώς ρισκάρουν να χαθούν μέσα στον επικοινωνιακό κυκεώνα της δημόσιας σφαίρας. Υπάρχουν τόσα πολλά σκάνδαλα, που πρέπει οι ψηφοφόροι να κρίνουν και να τα ιεραρχήσουν.

Το κρατικό χρέος 7,5 δις ευρώ προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΤΚΑ), το πρόβλημα βιωσιμότητας του Ταμείου και η τροποποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών του, είναι κορυφαίο ζήτημα στο οποίο οι ψηφοφόροι πρέπει να δώσουν προτεραιότητα, και να απαιτήσουν από τα κόμματα να λάβουν θέση και να δεσμευτούν. Επηρεάζει άμεσα και εις βάθος την ποιότητα ζωής όλης της κοινωνίας.

H απόφαση της υφιστάμενης κυβέρνησης, σε συνεννόηση με την Τρόικα, να «διαγράψει» το χρέος προς το ΤΚΑ, έχει αλυσιδωτές συνέπειες. Επί της ουσίας, το χρέος είναι σαν ένα μη εξυπηρετούμενο δάνειο, το οποίο όμως δεν εμφανίζεται ως τέτοιο. Μας προτάσσουν τους ακόλουθους ισχυρισμούς: 1) Το δάνειο από το ΤΚΑ προς το Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας είναι εσωτερικός δανεισμός και γι’ αυτό δεν εμφανίζεται στον ισολογισμό· 2) οι διαχειριστές του αποθεματικού του ΤΚΑ είναι οι Υπουργοί Οικονομικών (ΥΠΟΙΚ) και η Υπουργός Εργασίας, Προνοίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΥΕΠΚΑ), και εφόσον αυτοί δεν ζητούν την επιστροφή των χρημάτων από το Κράτος, τότε δεν υπάρχει ανεκτέλεστη διοικητική απόφαση και τίποτε το μεμπτό· 3) η μη αποπληρωμή του χρέους ωφελεί την ευρύτερη οικονομία, υπό τις παρούσες συνθήκες. Απαντούμε:

Εσωτερικός Δανεισμός: Το δάνειο από το ΤΚΑ προς το Κράτος δεν πρέπει να θεωρείται ως εσωτερικός δανεισμός. Καταρχάς, το ΤΚΑ δεν είναι φοροεισπρακτικός μηχανισμός του Κράτους, και το αποθεματικό του ΤΚΑ δεν ανήκει στο Κράτος, αλλά στους ασφαλισμένους. Το γεγονός ότι ο Διαχειριστής του Ταμείου σήμερα είναι ο ΥΠΟΙΚ είναι μια στρέβλωση, την οποία εμείς θεωρούμε και αντισυνταγματική. Επιπλέον, το δάνειο προς το Κράτος φέρει επιτόκιο (0,05% στις 31.12.2014, 0,5% στις 31.12.2013 και 1,25% στις 31.12.2012), πράγμα που υποδεικνύει ότι τα λεφτά αυτά δεν ανήκουν στο Κράτος εξ αρχής, αλλά στους ασφαλισμένους. Ένα μέρος των εισφορών είναι ανταποδοτικό και πρέπει να θεωρείται περιουσία που αναλογεί στους ασφαλισμένους για συγκεκριμένο σκοπό (π.χ. σύνταξη).

Παραβίαση του Νόμου: Όντως, τα αρμόδια πρόσωπα που αποφασίζουν για το αποθεματικό του ΤΚΑ είναι οι ΥΠΟΙΚ και η ΥΕΠΚΑ. Αυτό όμως είναι παράδοξο και ενάντια στα συμφέρονα των ασφαλισμένων· πώς είναι δυνατόν να αποφασίζει ο ΥΠΟΙΚ για το αποθεματικό του ΤΚΑ, εφόσον υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ του ΤΚΑ και του Κράτους; Επιπλέον, δεν ισχύει το ότι δεν προκύπτει κάτι μεμπτό από την παγοποίηση αποπληρωμής εκ μέρους του Κράτους. Στο παρελθόν εκπονήθηκε μελέτη από τη Διεθνή Τράπεζα, η οποία εισηγείτο τη σταδιακή δημιουργία πραγματικού αποθεματικού και τη σύσταση ανεξάρτητου οργανισμού για παρακολούθηση της πολιτικής του Ταμείου. Υπάρχει όμως και Νόμος: βάσει του Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου, Άρθρο 73 παρ. 6 εδ. 2, οι ΥΠΟΙΚ και ΥΕΠΚΑ υποχρεούντο μέχρι το Μάρτιο του 2010 να δημιουργήσουν πραγματικό αποθεματικό και να καταθέσουν νομοσχέδιο προς δημιουργία ανεξάρτητης επιτροπής διαχείρισης του αποθεματικού του Ταμείου – πράγμα που δεν έγινε ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι ΥΠΟΙΚ και ΥΠΕΠΚΑ παραβιάζουν ευθέως το νόμο,με την πλήρη κάλυψη του Γενικού Εισαγγελέα.

Όταν τέθηκε το θέμα στο Γενικό Εισαγγελέα, αυτός απάντησε ότι «όπως μας πληροφορεί το Υπουργείο Οικονομικών», ο λόγος που «δεν έχει υποβληθεί ακόμα νομοσχέδιο για την αποτελεσματική διαχείριση των αποθεματικών» του ΤΚΑ είναι επειδή «δεν έχει μέχρι τώρα διασφαλιστεί η δημιουργία ικανοποιητικού αποθεματικού, όπως προϋποθέτει το Άρθρο 73(6)(β)». Εμείς όμως βρίσκουμε την απάντηση προβληματική: Πρώτο, ο Γενικός Εισαγγελέας αντί να κάνει έρευνα, άκριτα υιοθετεί τι «τον πληροφορεί» το Υπουργείο Οικονομικών! Έχει υποχρέωση όμως να ελέγξει το Υπουργείο, και όχι να είναι φερέφωνό του. Δεύτερο, φρονούμε ότι ο ΥΠΟΙΚ και η ΥΠΕΠΚΑ έχουν ήδη παραβιάσει το Νόμο εφόσον ο Νόμος προνοούσε ότι μέχρι τον Μάρτιο του 2010 έπρεπε να είχε δημιουργηθεί πραγματικό αποθεματικό. Ο Γενικός Εισαγγελέας κακώς αποφάσισε ότι «δεν συντρέχει λόγος για ποινική δίωξη».

Εμείς συμφωνούμε με τη θέση του Γενικού Ελεγκτή, ο οποίος διαπιστώνει την παρανομία που επιβαρύνει τα συμφέροντα των ασφαλισμένων· παραπέμπουμε στην τελευταία Ετήσια Έκθεση του Γενικού Ελεγκτή (σσ. 141-142), όπου καταγράφει ότι εμμέσως πλην σαφώς το ΥΠΟΙΚ, καθώς επίσης και ο Διευθυντής ΥΚΑ εκτιμούν «ότι το δημόσιο συμφέρον δικαιολογεί τη μη υλοποίηση της διάταξης του άρθρου 73(6) εντός του προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος». Ο Γενικός Ελεγκτής καταλήγει ότι «δεν συμφωνεί με την προσέγγιση αυτή, αφού το δημόσιο συμφέρον δεν μπορεί να θεμελιώσει απαλλαγή από τη νομιμότητα». Με άλλα λόγια, το ΥΠΟΙΚ, το ΥΠΕΠΚΑ και ο Γενικός Ελεγκτήςαναγνωρίζουν ότι παραβιάζεται ο Νόμος, το ΥΠΟΙΚ και το ΥΠΕΠΚΑ υπαινίσσονται ότι πρέπει να τροποποιηθεί ο Νόμος ούτως ώστε να μην παρανομούν, όμως ο Γενικός Ελεγκτής ορθότατα υπερασπίζεται τον υφιστάμενο νόμο επειδή διακρίνει και υπερασπίζεται το συμφέρον του ΤΚΑ, δηλ. το συμφέρον των ασφαλισμένων.

Ευρύτερη Οικονομία και βιωσιμότητα: Το συμφέρον του ΤΚΑ δεν είναι όμορο με το συμφέρον του Κράτους. Στην προκειμένη περίπτωση, αν και συμφέρει στο Κράτος να δανείζεται από το ΤΚΑ με χαμηλό επιτόκιο, αυτό δεν συμφέρει στο ΤΚΑ, αφού τα περιθώρια αύξησης των αποδόσεων από καταθέσεις στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας είναι σήμερα από ελάχιστα μέχρι ανύπαρκτα. Εξάλλου, το γεγονός ότι το χρέος προς το ΤΚΑ παρουσιάζεται από κάποιους ως εσωτερικός δανεισμός, επιτρέπει στον ΥΠΟΙΚ να παρουσιάζει πλασματικούς οικονομικούς δείκτες, και να διαιωνίζει τις οικονομικές φούσκες. Εξυπηρετούν μήπως οι οικονομικές φούσκες το δημόσιο συμφέρον;

Το επιχείρημα ότι μια «αναλογιστική μελέτη» δείχνει ότι το ΤΚΑ είναι βιώσιμο, είναι άνευ ουσίας. Καταρχάς, δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα αυτή η αναλογιστική μελέτη. Επιπλέον, οι Ετήσιες Εκθέσεις του Γενικού Ελεγκτή διαχρονικά διαπιστώνουν κακοδιαχείριση του Ταμείου. Επιπλέον, τίθεται θέμα του τι εννοούμε όταν λέμε κάτι είναι «βιώσιμο». Μια κατακόρυφη αύξηση εισφορών, συνοδευόμενη από μείωση παροχών και αύξηση ορίου συνταξιοδότησης, μπορεί να κάνει όλους τους αριθμούς «βιώσιμους». Η ουσία όμως δεν είναι η λογιστική, αλλά η ποιότητα ζωής των ασφαλισμένων και η αξιοπρεπής διαβίωση. Σήμερα, το ΤΚΑ είναι σε τόσο οριακή κατάσταση που τα Δικαστήρια προσπαθούν να επιβάλουν τον έλεγχο φυλακίζοντας περίπου δύο άτομα την ημέρα για χρέη στο ΤΚΑ, κατά παράβαση του Πρωτοκόλλου 4 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχει δύο βασικά αιτήματα, τα οποία έχει καταθέσει γραπτώς στον Πρόεδρο της Βουλής, καθώς επίσης και στα πλείστα κοινοβουλευτικά κόμματα: πρώτον, να τεθεί ξεκάθαρο χρονοδιάγραμμα για υλοποίηση της υποχρέωσης επιστροφής των 7.5 δις ευρώ στο ΤΚΑ, και δεύτερο να ψηφιστεί Νόμος που να δίνει θεσμικό ρόλο στους ασφαλισμένους, μέσω ανεξάρτητης επιτροπής διαχείρισης του αποθεματικού του Τ.Κ.Α. Σε ό,τι αφορά στο χρέος, να υπενθυμίσουμε ότι είναι διαχρονική θέση τόσο του ΔΗΣΥ όσο και του ΑΚΕΛ ότι αυτά τα χρήματα πρέπει να αρχίσουν να αποπληρώνονται. Τώρα είναι καιρός, αφού υπάρχει κοινωνική ανάγκη.

Η Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχει αρχίσει σειρά επαφών με τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Οι Οικολόγοι Περιβαλλοντιστές μας έχουν ήδη αποστείλει και σχετικό προσχέδιο Νόμου που θα υποβάλουν στη βουλή. Σε συναντήσεις με την ΕΔΕΚ, τη Συμμαχία Πολιτών και τον ΔΗΣΥ, έχει υπάρξει κατανόηση και καταρχήν συμφωνία ως προς τα αιτήματά μας. Την ερχόμενη εβδομάδα έχουμε προγραμματισμένη συνάντηση με το Νικόλα Παπαδόπουλο, και προσβλέπουμε σε συνάντηση με το ΑΚΕΛ και το ΕΥΡΩΚΟ. Το κορυφαίο αυτό ζήτημα θα τεθεί προεκλογικά, και ελπίζουμε να γίνουν τα λόγια έργα, να υπάρξει συνέπεια και πολιτική βούληση να υποστηρίξουν το νομοσχέδιο και να υποστηρίξουν επιτέλους το συμφέρον των ασφαλισμένων, αντί το συμφέρον των τραπεζών.

Δρ. Χρίστος Χατζηιωάννου

Μέλος της Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων

chadjioannou@gmail.com

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικονομική κρίση", προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Αντισυνταγματικός νόμος, Γενικός Εισαγγελέας, Γενικός Ελεγκτής, Δημοκρατία, Κύπρος=Το βασίλειο της αναξιοκρατίας

Μετα την Φινλανδια, το ενιαίο βασικο εισοδημα για ολους τους πολίτες και στην Ολλανδία

Πριν λίγο καιρό δημοσιεύσαμε την πρόθεση της Φινλανδίας να καθιερώσει ισως ακόμα και μέσα στο 2016 το ενιαίο βασικό εισόδημα για όλους ανεξαιρέτως τους φινλανδούς πολίτες ασχετως αν καποιος δουλεύει ή οχι κλπ

Το μηνιαίο βασικό εισόδημα θα ανερχεται καπου στα 600 ευρω.

Το ίδιο θελει να κανει και μια πολη στην Ολλανδία που θα λειτουργήσει ως πείραμα για την υπολοιπη χώρα!

Καποιοι δημοτικοί συμβουλοι το ονόμασαν πολιτικη μισθοφορια!

Η φιλοσοφια πισω απο αυτο το ριζοσπαστικο μετρο ειναι οτι οταν οι ανθρωποι απελευθερωθουν απο τον βραχνα του αγχους της απλης επιβίωσης τοτε θα ειναι πολυ πιο δημιουργικοι, θα επιλεγουν να κανουν αυτο που αληθινα τους ενδιαφέρει και αρα θα ειναι πιο παραγωγικοι και χρησιμοι για την κοινωνια!

Υπαρχουν παρα πολλα πλεονεκτηματα!

Εκαστος εχει το δικαιωμα αξιοπρεπους διαβιωσης!

Γι αυτο αγωνιζομαστε και αυτο διεκδικουμε!

HOW IT WORKS
■ A “basic income”, first proposed by Thomas Paine is an income unconditionally granted to all on an individual basis, without any means test or requirement to work.

■ It is paid irrespective of any income from other sources.

■ It is paid without requiring the performance of any work or the willingness to accept a job.

■ Advocates say it will allow people to genuinely choose what sort of employment they take, and to retrain when they wish.

■ Its proponents also claim that a basic income scheme is one of the most simple benefits models, and will reduce all the bureaucracy surrounding the welfare state, making it less complex and much cheaper to administer.

http://www.theguardian.com/world/2015/dec/26/dutch-city-utrecht-basic-income-uk-greens?CMP=fb_gu

Dutch city plans to pay all citizens a ‘basic income’, and Greens say it could work in the UK

Utrecht takes step towards paying people a salary whether they work or not

Σχολιάστε

Filed under "οικονομική κρίση", "παιδεία" ξεφτίλας, προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Άνθρωπος κοινωνικά καθορισμένος, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Δημοκρατία, Ευδαιμονία, Ζούμε το τώρα γιατί αυτό έχουμε μόνο, κοινωνική ασφάλιση

Παρέμβαση μου στον Σκουρή, πρόεδρο Δικαστηρίου της ΕΕ, ασυλία ESM κλπ

 

 

 

 

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", ESM, Άνθρωπος κοινωνικά καθορισμένος, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Βασίλης Σκουρής Δικαστής, Δικαστήριο Ευρωπαικής Ένωσης, Κυπριακό

O δικηγόρος

Στο πιο κάτω πολύ σημαντικό κείμενο αναλύονται οι θεσμικές παρεμβάσεις που έχουν οι δικηγορικοί συλλόγοι στην Ελλάδα αλλά και οι ίδιοι οι δικηγόροι για την προάσπιση των συμφερόντων και δικαιωμάτων όλων ανεξαιρέτως των πολιτών
Στην Ελλάδα που έχουμε την τάση εμείς οι ζοππππόβορτοι να να υποτιμούμε, υπάρχει μεγάλη ακόμα αξιοπρέπεια και φιλότιμο στους ανθρώπους αλλά και στον ίδιο τον χώρο του επαγγέλματος
Σε όλα υπάρχουν διαβαθμίσεις και πάντα ολα θα πρέπει να αντικρύζονται χωρίς εξιδανικεύσεις ή ισοπεδωτικά
Η ουσία είναι ότι εδώ στην Κύπρο του πεταμένου ρότσου υπάρχει πλήρης (και σωστά κατά τη γνώμη μου) απαξίωση του δικηγορικού επαγγέλματος αφού αυτό ουσιαστικά αποτελεί όχημα απλά για πλουτισμό αυτών που το εξασκούν
Το ότι υπάρχουν εξαιρέσεις και μονάδες δικηγόρων που το αντιμετωπίζουν διαφορετικά, απλά αυτές οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών καταχώρησε αίτηση ακυρώσεως στο Ανώτατο Διοικητικό δικαστήριο της Ελλάδας που είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά του Μνημονίου
εδώ
http://www.dsa.gr/…/%CE%B7-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%84%…
http://documents.scribd.com.s3.amazonaws.com/…/5i7vlw898g1o…
» Σύμφωνα με το άρθρο 90 του νέου Κώδικα περι δικηγόρων Ν 4194/2013[3] ορίζεται μεταξύ άλλων : «…ζ) Η άσκηση παρεμβάσεων ενώπιον δικαστηρίων και κάθε αρχής (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι ανεξάρτητες αρχές) για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού, οικονομικού ενδιαφέροντος και περιεχομένου που ενδιαφέρει τα μέλη του συλλόγου ή το δικηγορικό σώμα γενικότερα, καθώς και για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού ή οικονομικού ενδιαφέροντος.
Στην Κύπρο οι δικηγορικοί συλλόγοι είναι ανύπαρκτοι, οι επιμέρους επιτροπές είναι σε προβρεφονηπιακό στάδιο και δεν έχουν απολύτως κανένα θεσμικό ρόλο και ούτε επιδιώξαν επί της ουσίας να έχουν τέτοιο ρόλο
Στην Κύπρο είχαμε την πιο σημαντική εξέλιξη του χρηματοπιστωτικού και τραπεζικού τομέα ήτοι το «κούρεμα» καταθέσεων, που ουσιαστικά διάλυσε την παρασιτική οικονομία υπηρεσιών της Κύπρου και όμως κανένας δικηγορικός σύλλογος ή επιτροπή δεν έβγαλε κιχ
Βλέπουμε δικηγόρους να αναδύονται ως νέοι σωτήρες τώρα με την διάλυση των πάντων και των επικειμένων εκποιήσεων χωρίς όμως να λογαριάζουν τον ξενοδόχο που είναι τα δικαστήρια
Κανένας δικηγόρος μόνος του δεν μπορεί να αντιτάξει ουσιαστικά επιχειρήματα για τόσο κορυφαία θέματα αν δεν έχει την θεσμική στήριξη των συλλόγων του οι οποίοι όμως είναι ανύπαρκτοι
Το άρθρο
Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΩΣ ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ;
Με αφορμή την 3944/2015 Απόφαση του ΣτΕ
*** του κ. ΑΝΤΩΝΗ Π.ΑΡΓΥΡΟΥ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΑΠ
http://dikastis.blogspot.com.cy/2015/11/blog-post_23.html…

 

ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ;

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε μια συνέντευξη που παραχώρησε το 1919, έλεγε: «Κατ’ επανάληψιν διηρωτήθην εάν θα έπρεπε να είμαι δικηγόρος κατ’ επάγγελμα και επαναστάτης κατά διαλείμματα ή και αντιστρόφως. Αφ’ ης όμως οι συμπολίται μου συνάντησαν αντίστασιν εις τας προσπάθειας των δια την ένωσιν της Κρήτης με την μητέρα Ελλάδα, φυσικά έγινα πλέον επαναστάτης κατ’ επάγγελμα»

Έχω την εντύπωση πως ο Εθνάρχης έδωσε το παράδειγμα του ιδανικού δικηγόρου και κατά τον Εισαγγελέα του ΑΠ Ε.Κρουσταλλακη[1]: «ο ιδανικός δικηγόρος – και κατά προέκταση ο άξιος της αποστολής του Δικηγορικός Σύλλογος –πρέπει να συγκροτείται  από επαναστάτες κατά διαλείμματα, που από την αποστολή τους είναι, οφείλουν να μετατρέπονται σε επαναστάτες κατ’ επάγγελμα, κάθε φορά που διαπιστώνουν τη φαλκίδευση των αρχών του κράτους δικαίου ή την παραβίαση των ατομικών ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών, κάθε φορά που βλέπουν την απονομή της Δικαιοσύνης να χωλαίνει και την εφαρμογή των κανόνων του ουσιαστικού δικαίου να μη ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες

1.1.- EΙΣΑΓΩΓΗ:

Με  αίτηση Ακυρώσεως του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, το ΣτΕ  με την 3944/2015 Απόφαση του ακύρωσε  την κοινή υπουργική απόφαση 1038460/2439/Β0010/15.4.2009 των υφυπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, περί απευθείας παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών στους ΟΤΑ α’ βαθμού.

Για μια ακόμα φορά ο Δ.Σ.Α βρέθηκε πρωτοπόρος στην υπεράσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ο ρόλος αυτός του δικηγόρου και των δικηγορικών συλλόγων, σαν  μαχητή και υπερασπιστή των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων πρέπει είναι κυρίαρχος και να  συμπληρώνει την  βασική ιδιότητα του   δικηγόρου ως  «συλλειτουργού της δικαιοσύνης»[2].Οι δικηγορικοί Σύλλογοι αλλά και μεμονωμένοι δικηγόροι έδωσαν και δίνουν σε όλη την διάρκεια του Εθνικού μας βίου  στους Εθνικούς Αγώνες και πολλαπλές μάχες  για την υπεράσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε όλες τις εποχές. Μέσα στα πλαίσια αυτά ο ΔΣΑ ,με μαχητικές παρεμβάσεις αλλά και με την άσκηση νομίμων ενδίκων μέσων παρεμβαίνει για την προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των Πολιτών. Οι παρεμβάσεις αυτές ασκούνται νόμιμα σύμφωνα με το άρθρο 199 του παλιού Κώδικα περί δικηγόρων ΝΔ 3026/1954:

“ Εις τους Δικηγορικούς Συλλόγους και τα Διοικητικά Συμβούλια αυτών  ανήκουσι:  α)  Η  μέριμνα περί της εν γένει αξιοπρέπειας των Δικηγόρων  και της απονομής παρά πάσης αρχής του προς αυτούς οφειλομένου σεβασμού  κατά την ενάσκησιν του λειτουργήματος αυτών, β)  η  υποβολή  προτάσεων  και γνώμων αφορωσών εις την βελτίωσιν της νομοθεσίας εις την ερμηνείαν  και  την  εφαρμογήν αυτής. γ) η διατύπωσις παρατηρήσεων και κρίσεων ως  προς την απονομήν της δικαιοσύνης και δ) η συζήτησις  και  η  απόφασις περί  παντός ζητήματος ενδιαφέροντος το Δικηγορικόν Σώμα ή τα μέλη του  Συλλόγου  ως  τοιαύτα  ή  ως  επαγγελματικήν  τάξιν  και επί   παντός  γενικωτέρου ζητήματος Εθνικού ή Κοινωνικού περιεχομένου.

Σύμφωνα με το άρθρο 90  του νέου Κώδικα περι δικηγόρων Ν 4194/2013[3] ορίζεται μεταξύ άλλων : «… ζ) Η άσκηση παρεμβάσεων ενώπιον δικαστηρίων και κάθε αρχής (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι ανεξάρτητες αρχές) για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού, οικονομικού ενδιαφέροντος και περιεχομένου που ενδιαφέρει τα μέλη του συλλόγου ή το δικηγορικό σώμα γενικότερα, καθώς και για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού ή οικονομικού ενδιαφέροντος. Για την υλοποίηση και επίτευξη αυτού του σκοπού οι Δικηγορικοί Σύλλογοι μπορούν να υποβάλλουν αγωγή, κυρία ή πρόσθετη παρέμβαση, αναφορά, μήνυση, δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής, αίτηση ακύρωσης, ουσιαστική προσφυγή και γενικά οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα και μέσο οποιασδήποτε φύσης κατηγορίας ενώπιον κάθε δικαστηρίου ποινικού, πολιτικού, διοικητικού ουσίας ή ακυρωτικού ή Ελεγκτικού οποιουδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς και σε οποιονδήποτε διεθνές δικαστήριο. Επίσης για τα πιο πάνω ζητήματα μπορούν να παρεμβαίνουν, με οποιονδήποτε πρόσφορο τρόπο, σε κάθε αρμόδια αρχή στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς και σε οποιανδήποτε άλλη υπηρεσία ή αρχή του διεθνούς δικαίου.»

Πολλές παρεμβάσεις του ΔΣΑ είχαν ευτυχή κατάληξη ,όπως στην περίπτωση  3944/2015 Απόφαση του ΣτΕ ,άλλες όχι .Πάντως οι παρεμβάσεις αυτές έδωσαν φωνή στη Κοινωνία, που αδυνατούσε η ιδία να  ασκήσει ένδικα μέσα για λόγους προφανείς και απέδωσαν την πραγματική διάσταση του μαχητή δικηγόρου. Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται για «ACTIO POPULARIS[4] »όπως επιχείρησε μέρος της νομολογίας να αποδώσει πρόκειται  περί δυνατότητος που νομοθέτης προσέδωσε στου Δικηγορικούς Συλλόγους αναγνωρίζοντας τον θεσμικό τους ρόλο και μάλιστα με την διάταξη του άρθρου 90 περ στ του ν4194/2013 με την οποία η άσκηση οποιουδήποτε ενδίκου βοηθήματος από τους δικηγορικούς συλλόγους  επιτρέπεται α) «για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού, οικονομικού ενδιαφέροντος και περιεχομένου που ενδιαφέρει τα μέλη του συλλόγου ή το δικηγορικό σώμα γενικότερα» β) «και για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού ή οικονομικού ενδιαφέροντος..»

Σε κάθε όμως περίπτωση εμφανίζεται από πολλές πλευρές η τάση περιορισμού, ακόμα και κατάργησης των παραπάνω ρυθμίσεων.

Στο παρελθόν σκληρή κριτική έγινε από ορισμένους κύκλους στην άσκηση αυτής της αρμοδιότητος των Δικηγορικών Συλλόγων.

Βασική επιδίωξη του  δικηγορικού Σώματος, υπήρξε  πάντοτε η προάσπιση και υποστήριξη της δικαιοσύνης στο έργο Της.

Αρκετοί δικηγόροι προσέφεραν και την ζωή τους ακόμα στο δέντρο της Ελληνικής  Ελευθερίας και αυτό δεν πρέπει να το λησμονούν όσοι επιτίθενται στο Δικηγορικό Σώμα.

1.2.- Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ :

Ο πρώην Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευάγγελος Κρουσταλάκης[5],  ένας άξιος δικαστής που τίμησε το λειτούργημά του και έμεινε πιστός στον όρκο του σε κρίσιμες για τη χώρα και τη Δικαιοσύνη στιγμές, κατά το χαιρετισμό που απηύθυνε – υπό την ιδιότητά του ως Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου – στη συνεδρίαση της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που έλαβε χώρα στο Ηράκλειο στις 2 Νοεμβρίου 2002, οριοθέτησε το ρόλο του Δικηγόρου ως συλλειτουργού στην απονομή της Δικαιοσύνης και αναφέρθηκε στην υψηλή αποστολή του θεσμικού του ρόλου, σημειώνοντας τα ακόλουθα:

«Σε μια  δημοκρατική  κοινωνία ο  Δικηγόρος έχει να  επιτελέσει το ύψιστο λειτούργημα. Λειτούργημα που συνδέεται με την ανακάλυψη της αλήθειας και με την εφαρμογή των κανόνων του δικαίου. Και έχει να υλοποιήσει ένα έργο που στοχεύει στην υπεράσπιση των ατομικών ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών. Μπροστά στην πραγματικότητα της πολύπλοκης νομοθεσίας, η ισότητα των ανύποπτων πολιτών θα ήταν κενό γράμμα αν δεν υπήρχε η βοήθεια του νομικού συμπαραστάτη, του Δικηγόρου, ο οποίος επιτυγχάνει να εξισώσει τους εκ των πραγμάτων άνισους μεταξύ τους πολίτες, που είναι ακόμη πιο άνισοι και αισθάνονται ανίσχυροι έναντι της ποικιλόμορφης εξουσίας.

Μεγάλος ο ρόλος των Δικηγόρων στο χώρο της Δικαιοσύνης. Υψηλή η αποστολή των Δικηγορικών συλλόγων στη σύγχρονη κοινωνία. Αντίστοιχες και οι μεγάλες ευθύνες σας. Είσαστε οι φυσικοί υπερασπιστές της δικαστικής ανεξαρτησίας και οι κυματοθραύστες απέναντι στα κύματα αμφισβήτησης του κύρους της Δικαιοσύνης. Η Δικαιοσύνη δεν είναι υπόθεση μόνο των δικαστικών λειτουργών (των Δικαστών και των Εισαγγελέων). Είναι και δική σας ευθύνη και μέριμνα. Είμαστε μαζί αναγκαίοι συμμέτοχοι στην ικανοποίηση του αιτήματος ορθής απονομής της Δικαιοσύνης. Δεν μπορεί παρά να είμαστε και αναγκαίοι ομόδικοι στην αξίωση για δίκαιες δίκες. Δεν έχει κανένας μας το δικαίωμα να μονοπωλεί την αγάπη για τη Δικαιοσύνη.

Ο Ελληνικός λαός στο όνομα του οποίου απονέμεται η Δικαιοσύνη, μας την έχει εμπιστευθεί και απαιτεί να μη γίνεται μάρτυρας «σκηνών ζηλοτυπίας», οι οποίες μπορεί κάποτε να σημαίνουν υπερβολική αγάπη προς την κοινή μας «αγαπημένη» τη Δικαιοσύνη, δεν παύουν όμως να είναι πάντοτε εκδηλώσεις παθολογικές .

Ο  συνήγορος  του  Λουδοβίκου 16ου, πρόεδρος του σώματος των Δικηγόρων του Παρισιού, που ορίστηκε από αυτούς να τον υπερασπισθεί στη Συνέλευση του λαού, άρχισε την αγόρευση του ενώπιον της – εχθρικά προκατειλημμένης – για τον κατηγορούμενο Συνέλευσης με τη φράση: «υποβάλλω στη Συνέλευση την αλήθεια και το κεφάλι μου. Μπορείτε να διαθέσετε το κεφάλι μου, αφού όμως ακούσετε την αλήθεια». Πρόκειται για μια υπέροχη εικόνα της αποστολής του Δικηγόρου. Επικαλείται και προσάγει την αλήθεια και γι’ αυτή θυσιάζει και το κεφάλι του. Ό,τι πολυτιμότερο δηλαδή διαθέτει σ΄ αυτή τη ζωή.

Με τέτοιο πάθος και με τέτοιο πνεύμα αυτοθυσίας ας πορευτούμε στον κοινό δρόμο της Δικαιοσύνης. Μπορεί να είναι – και είναι αναμφίβολα – ανηφορικός και δυσβάστακτος. Μπορεί κάποτε να μας εκτρέπει από την ευθεία είτε εμάς, είτε εσάς. Μπορεί μερικές φορές να μας ποτίζει με πικρίες ή απογοητεύσεις. Όλα αυτά είναι ανθρώπινα και αναμενόμενα. Κατά πως έλεγε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος: «η ανθρώπινη δικαιοσύνη δεν είναι θεία, γι’ αυτό δικαιούται να σφάλλει». Εκείνο που κανένας μας δεν δικαιούται να κάνει είναι να εγκαταλείψει τον αγώνα για την αλήθεια και τη Δικαιοσύνη.».

1.3.- «Ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της δικαιοσύνης. Η θέση του είναι θεμελιώδης, ισότιμη ανεξάρτητη και αναγκαία για την απονομή της[6]

Η άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος ανάγεται στην οργάνωση της απονομής της δικαιοσύνης και στην εμπέδωση της έννομης τάξεως, με παράλληλη διασφάλιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών του ανθρώπου[7]. Για τον λόγο αυτό, η μεν είσοδος στο δικηγορικό σώμα ακολουθεί το πρότυπο της εισόδου σε δημόσια υπηρεσία (διαγωνισμός, ορκωμοσία, προαγωγή), η δε άσκηση της δικηγορίας διέπεται από ειδικούς κανόνες (ασυμβίβαστα, πειθαρχική ευθύνη, εκπτώσεις, αμοιβές)[8].

Ο χαρακτήρας δημοσίου λειτουργήματος[9], που αναγνωρίζεται στο δικηγορικό επάγγελμα, απορρέει από την απευθείας σύνδεσή του με το σύστημα απονομής της δικαιοσύνης, δηλαδή μιας από τις τρεις θεμελιώδεις, κατά το άρθρο 26 του Συντάγματος, κρατικές λειτουργίες.

Ο Κώδικας περί Δικηγόρων καθιδρύει αυστηρά ασυμβίβαστες με το δικηγορικό λειτούργημα δραστηριότητες, όπως οι εμπορικές, επιβάλλει, σε περίπτωση παραβάσεως, πειθαρχικές κυρώσεις και αναστολή του λειτουργήματος για όλη τη διάρκεια της ασκήσεως δραστηριότητας ασυμβίβαστης με το δικηγορικό λειτούργημα και, εν γένει, ρυθμίζει την επαγγελματική λειτουργία του Δικηγόρου με έμφαση στον χαρακτήρα των καθηκόντων του ως συλλειτουργού της δικαιοσύνης μάλλον παρά στον χαρακτήρα της δικηγορικής δραστηριότητας ως καθαρώς βιοποριστικής/οικονομικής δραστηριότητας. Κατά συνέπεια, ο νομοθέτης θέλησε τον Δικηγόρο συμπράττοντα λειτουργό της Δικαιοσύνης[10] και απέκλεισε τον δικηγόρο έμπορο ή επιχειρηματία, με ρητές και σαφείς σχετικές νομοθετικές, αλλά και συνταγματικές αναφορές.[11]

1.4.-Το ΕΔΔΑ στη υπόθεση EZELIN c. FRANCE (Requête no11800/85) έκρινε ότι ο δικηγόρος είναι «Συλλειτουργός της δικαιοσύνης» .

1.5.- Ο Κωνσταντίνος Ρακτιβάν, Δικηγόρος ήταν  ο πρώτος Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, συνέδεσε το όνομά του τόσο με την ίδρυση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών όσο και με την εν γένει λειτουργία του από τις πλέον υπεύθυνες θέσεις του αντιπροέδρου (1909) αλλά και επί τρία συναπτά έτη (1910,1911,1912) του Προέδρου του. Το 1912 διαδέχεται τον μέγα νομομαθή Ν. Δημητρακόπουλο στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (έως το 1913), Το 1928 η ο Κ. Ρακτιβάν διορίζεται , από τονΕλ. Βενιζέλο, ως πρώτος Πρόεδρος του ΣτΕ.

1.5.2. ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ:

Στην ένδοξη ιστορία του ο δικηγορικός κόσμος έδωσε πολλούς ήρωες και μάρτυρες στους Εθνικούς και Κοινωνικούς Αγώνες   :

1.5.2.1.- Εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς[12] : Ιωάννης Χαραλ. Κατεβατής, (+ 7-1-1943), Αλέξανδρος Mix. Κάίρης, (+ 2-11-1943), Ανδρέας Διον. Καλύβας (+ 2-9-1944), Αλέξανδρος Νικολ. Ιωαννίδης, (+ 8-9-1944) και Κωνσταντίνος Χρ. Σύρρος (+ 30-3-1944).

1.5.2.2.-Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης: Μεταξύ πολλών δικηγόρων αντιστασιακών,  οι αείμνηστοι Πρόεδροι του ΔΣΑ Ευάγγελος Μαχαίρας και Ευάγγελος Γιαννόπουλος .

2.6.-Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΙΟΤΕ ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ[13] :

 2.6.1.-Έχει κριθεί ότι το άρθρο 199 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν.δ/τος 3026/1954 Κώδικα περί Δικηγόρων (Α΄ 235) ορίζει ότι: «Εις τους Δικηγορικούς Συλλόγους και τα Διοικητικά Συμβούλια αυτών ανήκουσιν: α) Η μέριμνα περί της εν γένει αξιοπρεπείας των Δικηγόρων και της απονομής παρά πάσης αρχής του προς αυτούς οφειλομένου σεβασμού κατά την ενάσκησιν του λειτουργήματος αυτών, β) η υποβολή προτάσεων και γνωμών αφορωσών εις την βελτίωσιν της νομοθεσίας, εις την ερμηνείαν και την εφαρμογήν αυτής, γ) η διατύπωσις παρατηρήσεων και κρίσεων ως προς την απονομήν της δικαιοσύνης και δ) η συζήτησις και η απόφασις περί παντός ζητήματος ενδιαφέροντος το Δικηγορικόν Σώμα ή τα μέλη του Συλλόγου ως τοιαύτα ή ως επαγγελματικήν τάξιν και επί παντός γενικωτέρου ζητήματος Εθνικού ή Κοινωνικού περιεχομένου».Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, που κατοχυρώνεται και στο Σύνταγμα (βλ. κατωτέρω), περιλαμβάνεται μεταξύ των ζητημάτων για τα οποία αναγνωρίζεται στους δικηγορικούς συλλόγους το δικαίωμα ασκήσεως ενδίκων βοηθημάτων. Συνεπώς, ο αιτών Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης με έννομο συμφέρον ασκεί την κρινόμενη αίτηση, ισχυριζόμενος ότι με την προσβαλλόμενη πράξη θεσπίζονται ρυθμίσεις αντίθετες προς τη συνταγματική προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων (πρβλ. ΣΕ 4576/1977 Ολομ.).

2.6.2.- Με την Απόφαση:   2080/2015 ΣΤΕ κρίθηκε ότι : η Αίτηση ακύρωσης του π.δ. 28/2011 περί ίδρυσης Εφετείου Βορείου Αιγαίου με έδρα τη Μυτιλήνη, με έννομο συμφέρον από τον  ο δικηγορικό  σύλλογο Σύρου. Η ίδρυση νέου δικαστηρίου πρέπει να σχετίζεται με την εύρυθμη λειτουργία της δικαιοσύνης και να προάγει την αποτελεσματικότητα της απονομής της.

2.6.3.-Με την Απόφαση:    2257/2014 ΣΤΕ κρίθηκε ότι  η αίτηση ακυρώσεως, ασκήθηκε από το Δικηγορικό Σύλλογο με έννομο συμφέρον και αφορά τα  δάση. Έννοια των όρων «δάσος» και «δασικό οικοσύστημα». Κριτήριο υπάρξεως του δασικού οικοσυστήματος είναι η οργανική ενότητα της επ’ αυτού βλαστήσεως.

2.6.4 Με την Απόφαση ΣΤΕ(Ολ) 3632/2015 κρίθηκε ότι: «Επειδή, κατά την έννοια του άρθρου 90 περ. ζ΄ του ισχύοντος Κώδικα Δικηγόρων (ν. 4194/2013, ΦΕΚ Α΄ 208), η προστασία του περιβάλλοντος περιλαμβάνεται μεταξύ των ζητημάτων για τα οποία αναγνωρίζεται στους δικηγορικούς συλλόγους το δικαίωμα ασκήσεως ενδίκων βοηθημάτων (πρβλ. ΣτΕ Ολομ. 4576/1977, 2257/2014). Συνεπώς, με έννομο συμφέρον ασκείται η υπό κρίση αίτηση από τον πρώτο αιτούντα δικηγορικό σύλλογο.»

2.7.-Η νομολογία «προσπάθησε» να κόψει τα φτερά των δικηγορικών Συλλόγων (την δυνατότητα ασκήσεως ενδίκου μέσου ) και να ανακόψει έτσι   τη προσπάθεια υπερασπιστή των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων των ελλήνων πολιτών, πέραν των συμφερόντων των μελών των δικηγορικών συλλόγων  :

2.7.1.-ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ[14] 1 : 668/2012[15] ΣΤΕ (ΟΛΟΜ)

Στην Απόφαση 668/2012[16] κρίθηκε: «, εν όψει της μέριμνας που, κατά την έννοια της διατάξεως του εδαφίου α` του ανωτέρω άρθρου 199 του Κώδικα περί Δικηγόρων, οι Δικηγορικοί Σύλλογοι πρέπει να επιδεικνύουν για την προστασία των συμφερόντων και του κύρους των μελών τους, ο αιτών Δικηγορικός Σύλλογος με έννομο συμφέρον ζητεί την ακύρωση της εχούσης εκτελεστό χαρακτήρα προσβαλλομένης υπ` αριθ. Φ80000/14254/1097/6.7.2010 κοινής υπουργικής αποφάσεως. Και τούτο διότι από την περικοπή των συνταξιοδοτικών παροχών, στην οποία αφορά η εν λόγω απόφαση, θίγονται τα συμφέροντα των μελών του, τα οποία ήταν ασφαλισμένα στο Ταμείο Νομικών και ήδη είναι ασφαλισμένα στο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου «Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολούμενων», στο οποίο εντάχθηκε από 1.10.2008 το Ταμείο Νομικών (και ειδικότερα στον Τομέα Ασφάλισης Νομικών του κλάδου κύριας ασφάλισης του νέου Ταμείου, βλ. άρθρο 25 επ. του ν. 3655/2008, Α` 58), και πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν από το εν λόγω Ταμείο, το οποίο υπάγεται στις ρυθμίσεις του άρθρου τρίτου παρ. 10 και επ. του ν. 3845/2010 και, κατ` ακολουθία, και στις ρυθμίσεις της ανωτέρω αποφάσεως (πρβλ. Σ.τ.Ε. Ολομ. 1462/1995, με την οποία έγινε δεκτό ότι ο και ήδη αιτών Σύλλογος με έννομο συμφέρον άσκησε αίτηση ακυρώσεως κατά κανονιστικών πράξεων, που αφορούσαν την απόδοση στον Λογαριασμό Αλληλεγγύης των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης κοινωνικών πόρων θεσπισθέντων υπέρ του Ταμείου Νομικών και του Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων Αθηνών)»

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ Μνημονίου 1 έφτασε μέχρι το ΕΔΔΑ[17]( Προσφυγές αριθ. 57665/12 και 57657/12 Ιωάννα ΚΟΥΦΑΚΗ[18] κατά Ελλάδας και ΑΔΕΔΥ κατά Ελλάδας) [19]

2.7.2-ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ[20]:

Στην Απόφαση 2527/2013[21] κρίθηκε : «.. εν όψει της μέριμνας που, κατά την έννοια της διατάξεως του εδαφίου α` του ανωτέρω άρθρου 199 του Κώδικα περί Δικηγόρων, πρέπει να επιδεικνύουν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι για την προστασία των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών τους, ο αιτών Δικηγορικός Σύλλογος με έννομο συμφέρον ζητεί την ακύρωση της εχούσης εκτελεστό χαρακτήρα προσβαλλομένης υπ` αριθ. ΠΟΛ.1167/2-8-2011 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, κατά το μέρος που αυτή αφορά την επιβολή τέλους επιτηδεύματος σε όλους τους δικηγόρους, δεδομένου ότι από την επιβολή του τέλους αυτού θίγονται τα συμφέροντα των μελών του (πρβλ. Σ.τ.Ε. Ολομ. 668/2012), τα δε προβαλλόμενα με το έγγραφο απόψεων της διοίκησης προς το δικαστήριο περί ελλείψεως εννόμου συμφέροντος εκ μέρους του αιτούντος Δικηγορικού Συλλόγου είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. …»

2.7.3.-ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΕΕΤΗΔΕ και αίτηση ακύρωσης της ΥΑ ΠΟΛ.1211/2011[22]

Στην Απόφαση 3343/13[23]και 3345/2013(βλ και υποσημείωση 4) κρίθηκε : «…ο αιτών Δικηγορικός Σύλλογος άνευ εννόμου συμφέροντος ζητεί την ακύρωση της προσβαλλομένης πράξεως και η κρινομένη αίτηση είναι απορριπτέα ως προς αυτόν ως απαράδεκτη..»

2.7.4.- ΔΙΚΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 2[24]:

Στην Απόφαση1283/2012[25]  κρίθηκε «…ο αιτών δικηγορικός σύλλογος με έννομο συμφέρον ζητεί την ακύρωση της έχουσας εκτελεστό χαρακτήρα προσβαλλόμενης Φ80000/14254/ 1097/6.7.2010 κοινής υπουργικής απόφασης. Και τούτο, διότι από την περικοπή των συνταξιοδοτικών παροχών, την οποία αφορά η εν λόγω απόφαση, θίγονται τα συμφέροντα των μελών του…»

3.- Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ:

Συμπερασματικά η νομολογία προσπάθησε και εν μέρει το «επέτυχε» χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις του Δικηγορικού Σώματος, αλλά και των Δικαστικών Ενώσεων[26] και των διανοουμένων του Νομικού Κόσμου, να περιορίσει την  δυνατότητα προσφυγής των δικηγορικών Συλλόγων στα δικαστήρια αποκλειστικά και  μόνο στην προάσπιση των συμφερόντων των μελών τους. Είμαι γνωστή άλλωστε η με επίκληση του άρθρου 199 του Δικηγορικού Κώδικα ,

Αυτό είναι μια ήττα, «ένα νέο «Ματζικερτ[27]» για την προστασία της Κοινωνίας. Όμως η νομολογία  «επέτυχε» προσωρινά πιστεύω, μια ακόμη εξαιρετικά δυσάρεστη απόφαση σε βάρος των δικηγόρων,ιδού μερικές σκέψεις της αποφάσεως με  αριθμό 3374/2015 της Ολομελείας του ΣτΕ:  Ο καθορισμός των αποδοχών των εμμίσθων δικηγόρων με μείωσης τους αποβλέπει στον δημόσιο σκοπό στα πλαίσια του προγράμματος της αντιμετωπίσεως της δημοσιονομικής κρίσεως(!!).

Την ιδία στιγμή η νομολογία  σκέφθηκε διαφορετικά, αλλά  ορθά νομίζω και τάχθηκε αντίθετη στην μείωση των αποδοχών άλλων κλάδων όπως :

1) Το Μισθοδικείο στην 88/2013 Απόφαση  έκρινε ότι οι προβλεπόμενες στο ν. 4093/2012 μειώσεις στις αποδοχές των δικαστικών λειτουργών ήταν αντίθετες στο Σύνταγμα.

2)  Στις αποφάσεις της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας με πιο χαρακτηριστικές την απόφαση 2192/2014 για την αντισυνταγματικότητα των  περικοπών στους μισθούς και τις συντάξεις των ένστολων και τις 2287-9/2015 για την αντισυνταγματικότητα των περικοπών των συντάξεων.

Έτσι για τους δικηγόρους η νομολογία έκρινε ότι δεν προσήκει  η εφαρμογή στην περίπτωση ως όριο η  καθιερούμενη από το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος αρχή της ισότητας στα δημόσια βάρη αναλόγως των δυνάμεων εκάστου, καθώς και την καθιερούμενη στο άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας! Ομολογώ δεν μπορώ ν’ αντιληφθώ τις τάσεις αυτές της νομολογίας και ιδίως στους «συλλειτουργούς» της δικαιοσύνης.

4.-ΕΠΙΛΟΓΟΣ:

Είναι πραγματική μεγάλη χαρά να βλέπει κανείς, στις πιο κρίσιμες στιγμές που περνάμε δικαστικές αποφάσεις με ευαισθησία και κατανόηση, για το δημόσιο συμφέρον, όπως την 3944/2015 απόφαση που ακύρωσε  την κοινή υπουργική απόφαση 1038460/2439/β0010/15.4.2009 των Υφυπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, περί απευθείας παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών στους ΟΤΑ α’ βαθμού.

Δυστυχώς δεν διαθέτω μεγάλες ελπίδες για αλλαγή της στάσης της Πολιτείας απέναντι στο χειμαζόμενο από την ανεργία και την μιζέρια δικηγορικό Σώμα. Χαρακτηριστική περίπτωση ο λεγόμενος νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας που θα επιβραδύνει μετά πλήρους βεβαιότητας της μονίμως βραδυπορούσα Ελληνική Δικαιοσύνη .

«Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή δεν είναι η δικηγορία που ονειρεύτηκα, σπούδασα, δούλεψα κι αγάπησα[28]».

Όμως οι δικηγόροι,

«Πρέπει να χτυπούμε, να χτυπούμε τη μοίρα μας, ως ν’ ανοίξουμε πόρτα, να γλιτώσουμε!»

(Ν.Καζαντζακη «Αναφορά στον Γκρέκο»)

18/11/2015

[1] Βλ Ε.Κρουσταλάκη:  «Οι Δικηγόροι,οι Δικηγορικοί Σύλλογοι και η απονομή της Δικαιοσύνης» σε Ελληνική Δικαιοσύνη τεύχος 6 /2005 σελ 1625-1630

[2] Βλ Κασίμη  Γεώργιου, Πρωτοδίκης Κορίνθου «Δικηγόροι ως συλλειτουργοί της δικαιοσύνης: Δικαιώματα ή και Υποχρεώσεις;» σε http://dikastis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_3023.html

[3] Βλ  Χ. ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΗΣ»Ο ΝΕΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ» (ΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 2014)

[4] Η Ολομέλεια του ΣτΕ στην 3343/2013 στη υπόθεση ΕΕΤΗΔΕ απόφαση της έκρινε: «Όμως η προσβαλλομένη υπουργική απόφαση ρυθμίζει την διαδικασία βεβαιώσεως και εισπράξεως μιάς οικονομικής επιβαρύνσεως επί της περιουσίας, η οποία, όπως προκύπτει από τις διατάξεις του άρθρου 53 του ν. 4021/2011, που την εθέσπισε, επιβάλλεται στον γενικό πληθυσμό, δίχως να συνδέεται με την άσκηση επαγγέλματος και μάλιστα του δικηγορικού, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ότι πλήττει τους δικηγόρους ως επαγγελματική τάξη. Ως εκ τούτου, η μέριμνα, την οποία, κατά την έννοια της διατάξεως του εδαφίου α` του άρθρου 199 του Κώδικα περί Δικηγόρων, πρέπει να επιδεικνύουν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι για την προστασία των συμφερόντων και του κύρους των μελών τους, και η κατά το εδάφιο δ` του ιδίου άρθρου αρμοδιότητα για συζήτηση και απόφαση περί παντός ζητήματος που ενδιαφέρει το δικηγορικό σώμα ή τα μέλη του ως επαγγελματική τάξη δεν μπορούν να θεμελιώσουν έννομο συμφέρον του αιτούντος Δικηγορικού Συλλόγου προς άσκηση της κρινομένης αιτήσεως. Τέλος, ούτε η παρεχομένη από την τελευταία αυτή διάταξη του εδαφίου δ` του άρθρου 199 του Κώδικα περί Δικηγόρων ευρύτατη αρμοδιότητα των Δικηγορικών Συλλόγων προς συζήτηση και απόφαση επί ζητημάτων γενικωτέρου ενδιαφέροντος αρκεί για την νομιμοποίηση από απόψεως εννόμου συμφέροντος του αιτούντος Δικηγορικού Συλλόγου προς άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως προς ακύρωση πράξεως, η οποία δεν θίγει τα συμφέροντα των μελών του ως επαγγελματικής τάξεως, διότι, υπό την αντίθετη εκδοχή, η αίτηση ακυρώσεως θα μετέπιπτε σε καθαρώς λαϊκή αγωγή, η οποία δεν θεσμοθετείται από το Σύνταγμα και το νόμο (ΣτΕ 3608/1980 Ολομ., 2638/1980 Ολομ., 1051/1959 Ολομ.). Συνεπώς, ο αιτών Δικηγορικός Σύλλογος άνευ εννόμου συμφέροντος ζητεί την ακύρωση της προσβαλλομένης πράξεως και η κρινομένη αίτηση είναι απορριπτέα ως προς αυτόν ως απαράδεκτη.»

[5] Απόσπασμα από τις σελίδες 62,63 του βιβλίου του ΔΣΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑ ,ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΊ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ, αντιστεκόμαστε με την ιστορία μας» Αθήνα 2012

[6] Άρθρο 2 του ν 4194/2013  (ΦΕΚ Α΄ 208/27.09.2013 Κώδικας Δικηγόρων, επηρεασμένη απο τον  γερμανικό κώδικα («Bundesrechtsanwaltsordnung»), ο οποίος στο άρθρο 1 του με τον ίδιο τίτλο «Η θέση του δικηγόρου στην απονομή της Δικαιοσύνης» ορίζει πως «ο Δικηγόρος είναι ένα ανεξάρτητο όργανο στην απονομή της δικαιοσύνης»

[7] Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 38, 39, 46, 63 παρ. 3-5, 91, 92 παρ. 1-2 και 170 του Ν.Δ. 3026/1954 «περί του Κώδικος των Δικηγόρων», σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 648 επ. και 713 επ. Α.Κ., προκύπτει ότι ο δικηγόρος είναι άμισθος δημόσιος λειτουργός, ενεργεί ελεύθερο έναντι του εντολές κατά την επιστημονική του πεποίθηση και η έννομη σχέση μεταξύ αυτών είναι εκείνη της αμειβόμενης εντολής. Σε καμιά περίπτωση δεν υπάρχει εξαρτημένη εργασία και όταν ακόμη παρέχει τις υπηρεσίες του με πάγια αμοιβή κατά το άρθρο 63 παρ. 4 του ανωτέρω Κώδικα. (Βλ ΑΠ 476/2007)

[8] Στο άρθρο 1 του Κώδικα περί Δικηγόρων (ν.δ. 3026/1954 – ΕτΚ, τ. Α’,φ. 235) ορίζεται

ότι: «Ο Δικηγόρος είναι άμισθος Δημόσιος υπάλληλος,…Προ πάσης ασκήσεως των καθηκόντων του ο Δικηγόρος υποχρεούται να δώση τον όρκον της υπηρεσίας του ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου και να εγγραφή εις το μητρώον του Δικηγορικού Συλλόγου, μεθ’ην εγγραφήν τελειούται ο διορισμός»

[9] ΒΛ ΣΤΕ 1443/1993

[10] ο Κώδικας περί Δικηγόρων αναφέρει ότι ο δικηγόρος «Οφείλει ιδία να μην υπερασπίζει παρανόμους και προφανώς αδίκους υποθέσεις, να απέχει παντός μη ευθέος τρόπου υπερασπίσεως…»

[11] Βλ  ΣτΕ1472/2009

[12] Βιβλιογραφία: α) Κωνσταντίνος Σβολόπουλος, Χαϊδάρι 8 Σεπτεμβρίου 1944. Η αόρατη στρατιά στο απόσπασμα, 2003. β) Ιωάννα Τσάτσου, Εκτελεσθέντες επί Κατοχής, 1976. γ) Η Αθήνα της Κατοχής-

[13]

TAG01 ΕΙΔΟΣ-ΕΤΟΣ : προτάσεις 0263/2008 (62008CC0263)TAG24 :   Προτάσεις της γενικης εισαγγελέα Sharpston της 2ας Ιουλίου 2009.     Djurg?rden-Lilla V?rtans Milj?skyddsf?rening κατά Stockholms kommun genom dess markn?mnd.      Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως: H?gsta domstolen – Σουηδία.      Οδηγία 85/337/ΕΟΚ – Συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων σχετικών με το περιβάλλον – Δικαίωμα ασκήσεως προσφυγής κατά των αποφάσεων περί χορηγήσεως αδείας για σχέδια έργων που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.      Υπόθεση C-263/08.

[14] Βλ: «ΜΕΛΕΤΕΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ» ,ΕΚΔΟΣΗ ΔΣΑ ,2013  και σε ΝοΒ  60(2012) 2641-2872

[15]  Ο «Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών», παρέστη με τους: α) δικηγόρο Δημ. Παξινό (Α.Μ. 6398), β) δικηγόρο Αλέξ. Λεοντόπουλο-Βαμβέτσο (A.M. 20252) και γ) δικηγόρο

Κωνσταντίνο Σαμαρτζή (A.M. 10895)

[16]  ΒΛ :ΝΟΒ 2012/384, ΑΡΜ 2012/624 , ΕΔΚΑ 2012/516

[17] Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), κρίνοντας επί υποθέσεως ελληνικού ενδιαφέροντος, απεφάνθη ότι δε συνιστά παραβίαση του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και του δικαιώματος στην περιουσία η περικοπή αποδοχών κι επιδομάτων βάσει των ν. 3833/2010, 3845/2010 και 3847/2010, για την προστασία της εθνικής οικονομίας και την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης.

[18] Εκπροσωπείται ενώπιον του ΕΔΔΑ από τους κ.I. Αδαμόπουλο, Β. Χειρδάρη και Α. Αργυρό, δικηγόρους Αθήνας

[19] Την ιδία τυχη είχε στο ΕΔΔΑ το Μνημόνιο Πορτογαλίας, Απόφαση 62235/12 και 57725/12

[20] Βλ:  σε ΛΟΓΙΣΤΗΣ 2013/1193, ΠΕΙΡΝΟΜ 2013/218, ΑΡΜ 2013/1938, ΔΕΕ 2013/869)

[21] Ο  Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, παρέστη με τους δικηγόρους: α) Ιωάννη Αδαμόπουλο (A.M. 12000), β) Αντώνιο Αργυρό (A.M. 7372) και γ) Ευστάθιο Μπακάλη (A.M. 27173

[22]  Ο  Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, παρέστη με τους δικηγόρους : α) Αντώνιο Αργυρό (Α.Μ. 7372), β) Ευστάθιο Μπακάλη (Α.Μ. 27173) και γ) Θεόδωρο Σχινά (Α.Μ. 9026) και με το δικηγόρο Προκόπη Παυλόπουλο(Α.Μ. 7107),

[23] Αίτηση  του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας που  εκπροσωπήθηκε από τους δικηγόρους: α) Κωνσταντίνο Μαργέλη (Α.Μ. 350 Δ.Σ. Καλαμάτας), β) Αντώνιο Αργυρό (Α.Μ. 7372), γ) Δέσποινα Στειροπούλου (Α.Μ. 17614), δ) Ευστάθιο Μπακάλη (Α.Μ. 27173

[24] ΝΟΒ 2012/2060

[25] Ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας», παρέστη με τους: α) δικηγόρο Κωνσταντίνο Μαργέλη, Πρόεδρο Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας (Α.Μ. 350 ), και β) δικηγόρο Δέσποινα Στειροπούλου (Α.Μ. 17614),

[26] Θυμάμαι ως  παλιό μέλος του Μισθοδικείου την συνεχή και έντονη παρουσία των δικαστικών Ενώσεων κατά την εκδίκαση των υποθέσεων των μισθολογικών ζητημάτων των δικαστών

[27] Μία από τις πιο σημαντικές μάχες της χιλιόχρονης ιστορίας του Βυζαντίου είναι η περίφημη Μάχη στο Ματζικέρτ που έγινε στις 26 Αυγούστου 1071. Αντίπαλες δυνάμεις σ΄αυτή τη μάχη ήταν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία της οποίας ηγείτο ο στρατιωτικός ηγεμόνας Ρωμανός και οι Σελτζούκοι Τούρκοι, με αρχηγό τον Αλπ Αρσλάν..Η ήττα αυτή ήταν η Αρχή του τέλους του Βυζαντίου.

[28] Αφιέρωση από βιβλίο που μου χάρισε ο αδικοχαμένος συνάδελφοςΑνδρέας Αγγελακόπουλος ,από το Σπάθαρι Αρκαδίας.

Αναρτήθηκε από dikastis.gr στις 08:50

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", Banksters, Κυπριακό

Ο λόγος που η οικονομία της κύπρου διαλύθηκε είναι αποκλειστικά και μόνο οι τράπεζες…τα πράγματα όμως δεν είναι άσπρος μαύρο

Απλά για να μην ξεχνιόμαστε:

Ο λόγος που η οικονομία της Κύπρου διαλύθηκε είναι αποκλειστικά και μόνο οι τράπεζες

Ο λόγος που έγινε το κούρεμα που έδωσε το τελειωτικό και ολοκληρωτικό κτύπημα στην παρασιτική οικονομία της Κύπρου ήταν για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι διαλυμένες τράπεζες

Δηλαδή ο ιδιωτικός τομέας απέτυχε παταγωδώς τόσο στην Κύπρο όσο και πλανητικό επίπεδο αφού η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση ξεκίνησε το 2008 από την ιδιωτική Λιμαν Μπράδερς η οποία συμπερέσυρε την ιδιωτική AIG η οποία κατέρρευσε υπό το βάρος των cds μέχρι που το κράτος των ΗΠΑ με λεφτά των φορολογουμένων την «έσωσε»

Το κλασσικό παραμύθι άρχισε σε όλο τον κόσμο να παίζεται, ότι φταίει το σπάταλο κράτος οι δημόσιοι υπάλληλοι κλπ

Το 2011 ο προυπολογισμός του κυπριακού κράτους ήταν περίπου 5,5 δις

Για μισθούς και συντάξεις δίνονταν τα 2,5 δις

Δηλαδή λιγότερα από τα μισά

και ποια λύση μας προτείνουν τώρα;

Να τα πάρουν όλα οι ιδιώτες όπως έλεγχαν την λαική τράπεζα που δεν υπάρχει πια

Να δούμε όμως την Κύπρο

Η κυπριακή οικονομία ΔΕΝ παράγει σχεδόν τίποτα

Η βαριά της «βιομηχανία» είναι οι λεγόμενες «υπηρεσίες»

Άρα η κυπριακή οικονομία βασίζεται πάνω στις τράπεζες και στους παρεμφερείς τομείς, λογιστές όπως kpmg coopers κλπ και δικηγόρους

Αυτά ως τροφή για σκέψη

Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζες της να χρεωκοπήσουν και τα κοντραριστηκε στα ίσα με την αγγλία και την ολλανδία αφού μη «σώζοντας» τις τράπεζες οι αγγλοι και ολλανδοι καταθέτες έχασαν δισεκατομμύρια

Η Ισλανδία πήρε τον εντελώς αντίθετο δρόμο που πήρε η Κύπρος
και όλοι οι υπόλοιποι

Αντιμετώπισε τις προκλήσεις

και τώρα έχει ανάπτυξη

Η Ισλανδία όμως έχει παραγωγή, έχει αλιεία δεν βασίζεται στις «υπηρεσίες», έχει το δικό της νόμισμα

Προσωπικά ήμουν από τους πρώτους που από το 2012 μίλησα για το παράδειγμα της Ισλανδίας

Η μεγάλη διαφορά είναι ότι εγώ ξέρω σε κάποιο βαθμό τις επιπτώσεις του να κάνεις ό,τι έκανε η Ισλανδία

Εσύ που μιλάς εναντίον των τραπεζών των αλητών κλπ έχεις κάποια εισήγηση για το τι πρέπει να γίνει για να ανακάμψει η οικονομία;

Αν διαλυθεί ο τραπεζικός τομέας τότε η βαριά βιομηχανία του παρασιτικού κράτους διαλύεται αφού δεν παράγεις τίποτα

Τι προτείνεις;

Προσωπικά είμαι έτοιμος να δεκτώ τις συνέπειες μιας οικονομικής διάλυσης όπως αυτή που πέρασε η Ισλανδία, εσύ είσαι;

Τα πράγματα δεν είναι ούτε απλά ούτε άσπρο μαύρο και υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις σε όλα και σε ό,τι κάνεις

Αυτό που σιχαίνομαι όμως είναι να ακούω συνθήματα ανούσια

Έχω κουραστεί να ακούω γραφικούς ανθρωπίσκους να φωνασκούν και να μην κάνουν τίποτα

Η λογική λείπει σε τούντον τόπο και γιαυτό κυριαρχούν τα κομματικά σκουπίθκια και ο κρατικοδίαιτος συρφετός

Όλοι ψιλοβολευονται και λίγοι ει΄ναι έτοιμοι να δεκτούν τις όποιες συνέπειες των πράξεων τους, αν κάνουν πράξεις που δεν κάνουν

Τα λόγια είναι φτηνά, οι πράξεις πανάκριβες και θέλουν θέληση και ανθρώπους με αξιοπρέπεια

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", Banksters

Στην Ολλανδία ψηφίστηκε πρόσφατα νόμος όπου με 10 χιλ υπογραφές θέτεις θέματα προς δημοψηφισματα – ΝΑ ΤΟ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

Στην Ολλανδία ψηφίστηκε πρόσφατα νόμος σύμφωνα με τον οποίο αν 10 χιλιάδες πολίτες υπογράψουν μια προκαταρκτική αίτηση η οποία μετά θα οριστικοποιηθεί με την υπογραφή 300 χιλιάδων πολιτών μπορούν να θέσουν υποχρεωτικά ζητήματα για δημοψήφισμα

Στην Κύπρο ισχύει ο νόμος περί δημοψηφισμάτων του 1989 που απλά ορίζει ότι θα πρέπει να το εισηγηθεί το υπουργικό συμβούλιο κλπ!! δηλαδή ποτέ

Να το απαιτήσουμε!

Κάτι παρεμφερές:
Στην αγγλία τέθηκε πρόσφατα με πέραν των απαιτούμενων 100 χιλιάδων υπογραφνών προς υποχρεωτική συζήτηση στην βουλή τους το θέμα της αποποινικοποίησης της κάνναβης

και σήμερα έθεσαν ξανά θέμα μομφής προς τον Κάμερον ο οποίος πρόσφατα εκλέγηκε πρωθυπουργός!
http://wetten.overheid.nl/BWBR0…/geldigheidsdatum_06-11-2015

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache%3AZYHMBUASv7AJ%3Awww.ft.com%2Fcms%2Fs%2F0%2Fd2d9aab8-65a8-11e5-a28b-50226830d644.html+&cd=1&hl=nl&ct=clnk&gl=nl#axzz3qkRrSDzi

High quality global journalism requires investment. Please share this article with others using the link below, do not cut & paste the article. See our Ts&Cs and Copyright Policy for more detail. Email ftsales.support@ft.com to buy additional rights. http://www.ft.com/cms/s/0/d2d9aab8-65a8-11e5-a28b-50226830d644.html#ixzz3qodlsAMj

The Netherlands is heading towards a contentious European referendum after an activist website collected enough signatures to trigger a non-binding plebiscite on the EU’s landmark integration pact with Ukraine.
While it is unclear what effect, if any, the vote will have on Dutch government policy, the process further complicates EU policy on Ukraine, casting doubt over a flagship EU deal that outraged Moscow and became one of the underlying causes of a war which has raged since 2014.

High quality global journalism requires investment. Please share this article with others using the link below, do not cut & paste the article. See our Ts&Cs and Copyright Policy for more detail. Email ftsales.support@ft.com to buy additional rights. http://www.ft.com/cms/s/0/d2d9aab8-65a8-11e5-a28b-50226830d644.html#ixzz3qodfw9TH

The approximately 450,000 signatures amassed by GeenStijl, a satirical news website, far exceeds the 300,000 needed under law to trigger a referendum. It poses a vexing political problem for the largely pro-EU Dutch government, which has already ratified the Ukraine pact.
The website said it was the first to bring a successful application to the electoral council, putting Holland on course to a “historic referendum”. “You did it, out of love for democracy in the Netherlands and Europe, and to send a signal to The Hague and Brussels,” the website told readers on Sunday.
Once signatures are verified by authorities, a referendum must be held within six months. It is unclear what effect if any it would have on the entry into force of a free-trade pact with Ukraine, which in spite of complaints from Russia is scheduled for the beginning of 2016.
Under Dutch law the referendum triggered would only be “advisory” in nature for the government. In the event of a turnout of more than 30 per cent and a majority voting against the deal, the Dutch government is obliged to revisit its legislation ratifying the Ukraine accord.
While welcoming the exercise in direct democracy, mainstream Dutch parties including the Labour party, which is in the ruling coalition, all reiterated their support for the Ukraine accord, showing it may be hard to force a policy U-turn.
Even so EU officials are worried the referendum could have unpredictable political results if the vote is impossible to ignore.
This could either delay implementation of a trade deal — handing a diplomatic victory to Russia — or upend the whole accord — which requires EU unanimity to be ratified — in the event of a decisive No vote.
The website opted to target the Ukraine agreement because it was eligible under Dutch law. It also touches on issues around the economic expansion of the EU — including through potential visa liberalisation and pledges of aid — to a country torn apart in a conflict with Russian-backed separatists.
The EU’s association agreement with Ukraine effectively makes it a member of the EU single market, in return for adopting EU regulations and standards. It requires reforms to improve transparency and rule of law, while offering potential benefits such as visa liberalisation and financial support for reform.
The Dutch campaigners launched the referendum push in part to mark the 10th anniversary of the Dutch vote rejecting the EU constitution in June 2005

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", Δημοψήφισμα, Δημοκρατία

ΑΦΙΣΑ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ 24/9/15 ΩΡΑ 6 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ – VIDEO

AFISA TKA 24 9 15

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Πράξε αυτό που μπορείς, Πρακτική Πρόταση, Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων