Όλες οι θρησκείες ανεξαιρέτως δημιουργήθηκαν από την αγωνία του θανάτου
Ο άνθρωπος γνωρίζει ότι θα πεθάνει και δεν μπορεί να το αποδεκτεί
Η θρησκεία του απαλύνει αυτή την αγωνία και του υπόσχεται ότι αν τηρήσει αυτά που του λένε οι δημιουργοί της θρησκείας θα συνεχίσει να ζει για πάντα χαρούμενος και ευτυχισμένος
Στο ερώτημα που πάμε όταν πεθαίνουμε η μόνη απάντηση που μπορώ να σκεφτώ είναι, εκεί που είμασταν πριν γεννηθούμε
Δίπλα στον Μιχάλη Παρασκευά βρέθηκε χθες η Λίζα Αργυρού, από τη Λεμεσό, η οποία επίσης αρνείται να καταβάλει τις εισφορές της στ
Η ιστορική αγόρευση Μ. Παρασκευά στο δικαστήριο
«Θεωρώ ότι εγώ, ως πολίτης, προστατεύω το Σύνταγμα, με την άρνηση καταβολής εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
Με δεκάδες ερωτήσεις και υποβολές, ο «ανυπάκουος» δικηγόρος και πολιτικός ακτιβιστής, Μιχάλης Παρασκευάς, σφυροκόπησε χθες στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, τον μάρτυρα κατηγορίας Νίκο Σωκράτους, ασφαλιστικό λειτουργό στο Επαρχιακό Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων Λευκωσίας, για να υποδείξει ότι το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων δεν είναι βιώσιμο και ότι ο νόμος που το διέπει είναι αντισυνταγματικός.
Ο κ. Παρασκευάς, όπως είναι γνωστό, κατηγορείται ότι, ως αυτοτελώς εργαζόμενος, δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΤΚΑ), αδίκημα που επισύρει ακόμα και ποινή φυλάκισης.
Στη χθεσινή εναρκτήρια αγόρευσή του, ενώπιον της δικαστού Δώνας Κωνσταντίνου, ο κατηγορούμενος δικηγόρος παρουσίασε ως τεκμήρια, επίσημες ανακοινώσεις της Κυβέρνησης περί βιωσιμότητας του ΤΚΑ, μέχρι το 2060, αλλά και αποκαλυπτική δήλωση λειτουργού του Ταμείου στη Βουλή, στις 28.4.2015, ότι αυτό θα καταρρεύσει, αν οι ασφαλιζόμενοι που οφείλουν εισφορές, δεν τις καταβάλουν.
«Δεν έχω γνώση», «δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω», «δεν ξέρω», «δεν προετοιμάστηκα για ν’ απαντήσω σε τέτοιου είδους ερωτήσεις», ήταν οι στερεότυπες απαντήσεις του Νίκου Σωκράτους στον χείμαρρο των ερωτήσεων Παρασκευά, που κράτησαν για μιάμιση περίπου ώρα. Η υπόθεση θα συνεχιστεί στις 26 Μαΐου 2015.
Μια υπόθεση για 827 ευρώ…
Η δίκη του Μιχάλη Παρασκευά, που αξιοποιείται από τον ίδιο, προσπαθώντας να διευρύνει σε μαζικό κίνημα την πολιτική ανυπακοή του, άρχισε στις 13 Μαρτίου 2014, συνεχίστηκε στις 10 Απριλίου 2014, στις 12 Μαΐου 2014, την 1η Ιουλίου 2014 και στις 14 Νοεμβρίου 2014. Στην έναρξη της χθεσινής δικαστικής διαδικασίας, ο Νίκος Σωκράτους δήλωσε ότι, μεταξύ των καθηκόντων του, είναι ο έλεγχος της καταβολής των οφειλόμενων εισφορών στο ΤΚΑ και ότι ο κατηγορούμενος Μιχάλης Παρασκευάς, ως αυτοτελώς εργαζόμενος δικηγόρος από το 2005 μέχρι σήμερα, είχε την υποχρέωση καταβολής εισφορών, αλλά κατά την περίοδο Οκτωβρίου 2012 και Ιανουαρίου 2013 παρέλειψε να καταβάλει εισφορές στο ΤΚΑ. Είπε ότι η συνολική οφειλή του κατηγορούμενου για την επίδικη περίοδο είναι 827 ευρώ και 21 σεντ.
Η Χριστιάνα Τρυφωνίδου, δικηγόρος της Κατηγορούσας Αρχής, επικαλέστηκε άλλη υπόθεση, όπου η αντεξέταση χαρακτηρίζεται «παρατραβηγμένη και άσχετη, που όχι μόνο προσθέτει στη δαπάνη της δίκης, αλλά αποτελεί και σπατάλη δημοσίου χρόνου». Είπε ότι «το παρόν δικαστήριο δεν είναι διοικητικό, αλλά ποινικό». Ο Μιχάλης Παρασκευάς απέρριψε τον ισχυρισμό της, ότι οι ερωτήσεις και οι υποβολές του δεν έχουν σχέση με το επίδικο θέμα. Από την πλευρά της, η δικαστής Δώνα Κωνσταντίνου σημείωσε ότι η αντεξέταση Παρασκευά «δεν είναι ιδιαίτερα μακροσκελής» και είπε ότι «οτιδήποτε είναι άσχετο, δεν θα ληφθεί υπόψη σε μεταγενέστερο στάδιο». Πρόσθεσε ότι «δεν θεωρώ ότι έχει εκτροχιαστεί η διαδικασία, μέχρι αυτό το στάδιο» και κάλεσε τον μάρτυρα να απαντήσει στις ερωτήσεις Παρασκευά.
Όταν η νομιμότητα είναι άδικη…
«Με προσωπική μου απόφαση, συνειδητά, να μην καταβάλλω εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως μια μορφή πολιτικής ανυπακοής, θεωρώ ότι η υπόθεσή μου ξεφεύγει από τις υπόλοιπες υποθέσεις, που απλώς αδυνατούν να καταβάλουν τις εισφορές τους», ανέφερε στην χθεσινή εναρκτήρια αγόρευσή του ο κ. Παρασκευάς και συνέχισε:
«Το άρθρο 9 του Συντάγματος θεμελιώνει το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης. Με βάση το άρθρο αυτό, δημιουργήθηκε το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Πρόθεσή μου είναι να φέρω μαρτυρία με την οποία θα αναδείξω ότι η Κατηγορούσα Αρχή, διαχρονικά, παραβίαζε το άρθρο 9, κατασπαταλώντας τα λεφτά από τις εισφορές, κατά παράβαση αυτού. Συγκεκριμένα, ο Γενικός Ελεγκτής, ο καθ’ ύλην αρμόδιος για έλεγχο του ΤΚΑ, σε όλες τις εκθέσεις του από το 2003 και εντεύθεν, καυτηριάζει με πολύ δηκτικό τρόπο, την τακτική του κράτους να κατασπαταλά τα λεφτά των εργαζομένων.
Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι δεν έχω άλλο τρόπο αντίδρασης ως πολίτης και ως ασφαλισμένος υποχρεωτικά βάσει νόμου, στο ΤΚΑ, παρά ασκώντας πολιτική ανυπακοή και ισχυριζόμενος ότι σε καμιά περίπτωση η νομιμότητα η οποία επιβάλλεται διά της βίας από το κράτος, όταν είναι άδικη, δεν μπορεί να ταυτιστεί με την ηθική. Η θέση μου είναι ότι όταν προσπαθούν να ταυτίσουν τη νομιμότητα με την ηθική, ενώ ξεκάθαρα παραβιάζονται οι νόμοι και το Σύνταγμα, η ηθική θα βγει εκτός νόμου».
Όταν το κράτος ελέγχει… τον εαυτό του!
«Θεωρώ ότι εγώ, ως πολίτης, προστατεύω το Σύνταγμα με την άρνηση καταβολής στο ΤΚΑ, γιατί ενώ το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι μια κορυφαία κοινωνική κατάκτηση, η οποία δημιουργήθηκε για την εξασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης, αυτή χρησιμοποιείται από το κράτος για σκοπούς άλλους», ανέφερε, επίσης, στην αγόρευσή του ο Μιχάλης Παρασκευάς και πρόσθεσε: «Mάλιστα, τόσο πολύ θεωρούν εαυτόν υπεράνω του νόμου και του Συντάγματος, που σύμφωνα με τον νόμο περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο Υπουργός Οικονομικών, που υποτίθεται είναι εκεί για να επενδύει τα λεφτά του Ταμείου, πρέπει βάσει του νόμου να λαμβάνει υπόψη τα δημοσιονομικά του κράτους, κατά παράβαση του άρθρου 9 του Συντάγματος.
Δεν είναι δυνατόν ο ίδιος ο δανειστής, που είναι το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, να ελέγχεται από τον δανειολήπτη! Ξεκάθαρα το καθ’ ύλην αρμόδιο όργανο, που είναι ο Γενικός Ελεγκτής, έχει καυτηριάσει την κατασπατάληση των λεφτών και δεν μπορεί το ίδιο το κράτος, ο Υπουργός Οικονομικών, να ελέγχει τον… εαυτό του. Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε σεντ στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το έχουν κατασπαταλήσει, δεν υπάρχει καμιά πρόθεση επιστροφής των λεφτών που χρωστά το κράτος κι αυτό θα φανεί στην πορεία. Και, ως τούτου, θεωρώ ότι νομιμοποιούμαι να μη συνεχίσω να καταβάλλω τις εισφορές μου, εφόσον συνεχίζεται αυτή η παραβατική συμπεριφορά από το κράτος».
Κοινωνικός έλεγχος – αυτοδιαχείριση
Ο κ. Παρασκευάς ανέφερε ότι η πολιτική ανυπακοή του «έχει μόνο σκοπό την ανάδειξη της ενδεχόμενης διαγραφής της κρατικής οφειλής ύψους 7.5 δισεκατομμυρίων ευρώ προς το ΤΚΑ». Στοχεύει, επίσης, «στην ανάδειξη της διαχρονικής κακοδιαχείρισης των χρημάτων του ΤΚΑ, όπως αυτό διαπιστώνεται ξεκάθαρα σε σειρά ετήσιων εκθέσεων της Γενικής Ελέγκτριας, η οποία κάνει λόγο για «διευθετήσεις που δεν είναι προς το συμφέρον του Ταμείου». Περαιτέρω, έχει αίτημά της τον κοινωνικό έλεγχο και αυτοδιαχείριση του ΤΚΑ, καθότι το αποθεματικό του, ύψους 7.5 δις, διαχρονικά κατασπαταλήθηκε από το κράτος κατά παράβαση του άρθρου του Συντάγματος».
γιατί ο κόσμος, ή τουλάχιστον αυτός που ψήφισε συριζα έχει πολιτικό αισθητήριο και αντιλαμβάνεται τις πολύ κρίσιμες πολιτικές συγκυρίες
η ψήφος στον συριζα ήταν κατά τη γνώμη ψήφος πολιτικής τακτικής
το ποσοστό που πήρε ο συριζα δεν το πήρε λόγω των καθαρών πολιτικών του θέσεων αλλά γιατί εξέφραζε μια βασική πολιτική θέση:
ότι θα βάλει ένα μπλόκο στην κατρακύλα του μονόδρομου που τον οδηγούν οι δοκιμασμένες συνταγές των κοπρόσκυλων που συγκυβερνούν με τον κουβέληκαρατζαφέρη
θα βάλει ένα μπλόκο και από και πέρα βλέποντας και κάνοντας με βάρκα την ελπίδα
αυτή είναι κατά τη γνώμη μου η πολιτική σκέψη πίσω από την ψήφο στον συριζα
πολιτική τακτική
καταρχήν μπλόκο στο απόστημα των κοπρόσκυλων ώστε ο κόσμος να πιστέψει ότι ναι είναι εφικτό να παραμερίσουν τα κοπρόσκυλα που λυμαίνονται την εξουσία τα τελευταία 40 χρόνια και εξαθλιώνουν τον ελληνικό
αυτό έγινε στις 6 μαίου αρχικά και ο κόσμος πίστεψε ότι τελικά είναι πολύ πιο εφικτό απ όσο πίστευαν
στις 17 Ιουνίου πολλοί έφυγαν από το κκε που δεν τους έδινε καμιά πραγματική προοπτική παρά μόνο κενολογίες στο αόρατο μέλλον όταν και αν ο λαός αυτό και εκείνο θα γίνει το άλλο και το παράλο την στιγμή που κάθε μέρα αυτοκτονούν άνθρωποι από το οικονομικό αδιέξοδο και την εξαθλίωση που τους έφερε η σκληρή πραγματικότητα
και αν ο συριζα έπαιρνε την εξουσία τότε θα υπήρχε κυριολεκτικά αυτοσχεδιασμός πολιτικής με πολλές άγνωστες παραμέτρους που θα ξεδιπλώνονταν ή όχι αν ο συριζα έπαιρνε την εξουσία
η πιο βασική παράμετρος θα ήταν η αντίδραση του ίδιου του λαού
δηλαδή αν ο λαός έμπρακτα πέραν της ψήφου του έδειχνε ότι είναι έτοιμος να στηρίξει μονομερείς ενέργειες και να υποστεί τις συνέπειες που τον τρομοκρατούσε η μερκελ και οι λοιποί διεθνείς βρυκόλακες των ανθρώπων τότε ίσως ο συριζα αν δεν έκανε κωλοτούμπα (γιατί και αυτό ήταν και παραμένει ένα πολύ πιθανό ενδεχόμενο) ίσως τότε να τολμούσε να τα βάλει με το σύστημα που ήταν όλο εναντίον του
μια άλλη τεράστια παράμετρος επίσης θα ήταν η στάση που θα τηρούσαν οι ίδιοι οι λαοί των χωρών που βρίσκονται στο παρά πέντε της εξαθλίωσης που βρίσκεται ήδη η Ελλάδα, δηλαδή η Ισπανία κυρίως και η Ιταλία που οδεύουν ολοταχώς προς μνημόνια για να σωθούν οι τράπεζες των χωρών αυτών
ίσως αν οι Ισπανοί βλέποντας τον ελληνικό λαό να κάνει το μεγάλο βήμα σύγκρουσης έστω και δια της ψήφου του παρόλη την τρομοκρατία που είχε υποστεί το τελευταίο διάστημα τότε ίσως οι Ισπανοί να συμπαραστέκονται και αυτοί με κάποιο τρόπο που και πάλι δεν θα μάθουμε ποτέ
ας μην ξεχνάμε ότι οι πλατείες πέρσι άρχισαν να γεμίζουν μετά τις ισπανικές πλατείες που καλούσαν τους έλληνες να ξυπνήσουν όπως και κάπως έγινε αφού οι πλατείες γέμισαν και πολύς κόσμος βίωσε πρωτοφανή πράγματα που δεν είχε βιώσει ποτέ ξανά όσον και αν διάφοροι αμπελοφιλόσοφοι παιδαγωγοί κομουνιστές τάχα υποτιμούν αυτή την τεράστια κοινωνική ζύμωση λες και η ταξικής συνείδηση θα γίνει με download μέσω μπλοκς και κειμένων
τέσπα η ουσία είναι ότι ο κόσμος που ψήφισε συριζα τον ψήφισε γιατί ήθελε να έχει μια προοπτική σε κάτι καλύτερο αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αυτή η προοπτική είχε με κάποιο τρόπο αριστερό πρόσημο μέσα σε αυτή την λαίλαπα κατά της αριστεράς με ή χωρίς εισαγωγικά
πολλοί αναρχικοι αναγνώρισαν και είδαν αυτή την ιστορική συγκυρία και χωρίς να μένουν αγκυλωμένοι σε κούφιες κατά τη γνώμη μου ιδεολογικές καθαρότητες πήραν σαφή θέση τακτικής και στρατηγικής συμμετοχής ώστε να επιτευχθεί ένα σημαντικό βήμα μπροστά
πάντα φυσικά χωρίς αυταπάτες ότι δήθεν μπορούν να επιτευχθούν ουσιαστικές και ριζικές αλλαγές μέσω συστημικών κατασκευασάτων που παίζουν τον ρόλο της βαλβίδας αποσυμπίεσης όπως είναι οι εκλογικές διαδικασίες
οι αλλαγές γίνονται στην ίδια την κοινωνία με την αυτοοργάνωση των ανθρώπων και την απόφαση τους να βγουν από τα καλούπια των «θεσμών¨ και των κανόνων αυτού του σάπιου συστήματος
για να μπορέσεις όμως να πας κάπου θα πρέπει να αναγνωρίζεις τις συγκυρίες που οδηγούν σε μονοπάτια που ίσως σε φέρουν πιο κοντά στο τελικό σου όραμα»
==============
Οπότε ουσιαστικά είμαστε σε αναμονή
Η Κύπρος πιστά ακολουθεί τον δρόμο της όπως ακριβώς αναμενόταν
copy paste ό,τι γίνεται στην Ελλάδα
η ίδια ακριβώς συνταγή που οδήγησε στη νίκη του πλέον ξεφτιλισμένου ανθρώπου στην εξουσία
σκάνδαλα επί σκανδάλων με το δικηγορικό του γραφείο
τι να πρωτοπιάσεις
ryanair, ένα εκ των τριών γραφείων που τάχα θα κυνηγήσουν τους μεγαλοοφειλέτες της τράπεζας κύπρου
την στιγμή που ο λεπτός είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης και είναι κουμπάρος του φούλη
τζαι φκάινει με θράσσος ο τυπάκος άχρηστος της κοινωνίας νίκος αναστασιάδης να φκάλει λλόους για τα κόμματα που δεν βάλλουν ράσσιη για τους….μεγαλοοφειλέτες…
Το ποινικό αδίκημα της πλαστοπροσωπίας στην περίπτωση της ryanair είναι πεντακάθαρο και όμως ο γενικός εισαγγελέας είπεν όχι
πόθεν να το πιάεις τζαι να μεν ξιμαριστείς
ο άλλος τυπάκος γιος του παπάκη του
ο νικολάκης τάχα εν έσιει σχέση με το γραφείο του παπά του τζαι της αρφής του….. ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που δεν έχει σχέση νίκος χρυσάνθου αναστασιάδης με το δικό του γραφείο
προφανώς το γραφείο του νίκου είναι τόσο μεγάλο γιατί τάχα οι κόρες του εν νομικοί ογκόλιθοι τζαι όλοι προστρέχουν εκεί για συμβουλές
ο ένας εν δικηγόρος της ryanair τζαι ο άλλος εν δικηγόρος του αρίστο ντιβέλοπερ
τζαι τούτοι εν μαζί με τον κόσμο φυσικά τζαι αγάπουν μας τζαι στηρίζουν μας
ο αναστασιάδης τζαι η γελοία του κυβέρνηση θα αλώσει τα πάντα
ο κόσμος ήδη νοιώθει έντονες τις συνέπειες τζαι η φτώχεια αυξάνεται διαρκβώς
η καθημερινή αγωνία για το πως θα επιβιώσεις μεγαλώνει τζαι μεγαλώνει
ακολουθούμε τον ίδιο δρόμο με την ελλάδα
απλά δαμέ εννα επιταχυνθούν οι διαδικασίες γιατί η εξαθλίωση θα είναι πιο γρήγορη τζαι επίσης οι κυπρέοι εν ήταν τζαι τόσο μαθημένοι σε αυτήν
έσιει τεράστια σημασία για μας το τι θα γίνει με τον συριζα τζαι τι θα γίνει στις ισπανικές εκλογές με τους ποντέμος τον Μάιο δηλαδή σε 3 μήνες
το που θα πάει πανευρωπαικά το πράμα εξαρτάται που πολλούς παράγοντες
τζαι ακριβώς είνα αυτό το πράμα που είχα κατά νου όταν έφτιαχνα το μπλοκ όταν έγραφα όσα έγραφα σε ανύποπτο χρόνο για το μέλλον μας του δντ για τους τοκογλύφους τραπεζίτες που τότε το 2010 πχ φάνταζαν επιστημονική φαντασία τζαι ήταν κάτι που
Ο κόσμος δεν έχει αντιληφθεί τι τον περιμένει……. μια γεύση από το μέλλον μας που είναι παρόν
89. Το δόγμα του σοκ βρίσκει την εφαρμογή του και στην Κύπρο…διαχρονικά κείμενα… μετά την Ελλάδα την Ιρλανδία την Πορτογαλλία την Ισπανία ακόμη και την τεράστια Ιταλία του G7 ακολουθεί η Κυπρούλλα μας…
Κυπρέοι μου άχρηστοι το μέλλον σας είναι μαύρο κατάμαυρο
ξέρω δεν θα κάνετε τίποτα και θα συνεχίσετε να μαλακίζεστε μες τα μπλοκς σας ώσπου να σας απολύσουν τζαι σας που την δουλειά σας ή ώστε να σας μειώσουν τόσο το μισθό που να μεν μπορείτε να ζείτε αξιοπρεπώς
κυπριακές αερογραμμές, αηκ συτα νοσηλευτές γιατροί …. ο καθένας το μικρομάγαζο του
αν δεν του το πειράξεις δεν κουνιέται τίποτα
αυτό είναι το μεγάλο κόλπο
η πολυδιάσπαση
ο καθένας το μαγαζάκι του και την ζωούλα του
αυτή είναι η παρά την φύση ανθρώπινη συμπεριφορά και είναι απόρροια των τεράστιων αριθμητικά κοινωνιών που μας εξανάγκασαν να ζούμε
αλλά αυτό είναι από άλλο ποστ
πλέον όλα αρχίζουν να αποσυντίθενται
όταν έγραφα που δαμέ για την σαπίλα σε όλες τις εξουσίες, της δικαστικής μη εξαιρουμένης την σαπίλα των τοκογλύφων κλπ όλα ήταν μακρινά και φαίονταν γραφικά
πλέον όλα καταρρέουν μπροστά στα μάθκια σου
τζαι να ξέρεις ότι έρκουνται πολλά πιο άσιημες μέρες
ακόμα εν είδες τίποτε
σε λίον τζαιρό αρχίζουν που τα αλήθκεια πιον οι εκποιήσεις
οι βολευτές σου ετραβήσαν το όσο τους έπαιρνε
πλέον εν τους παίρνει γιατί εννα τους τραβήσουν την χρηματοδότηση τζαι την δόση όπως του τζάνγκι
υπάρχουν απαντήσεις σε όλα αλλά πρέπει να είσαι έτοιμος να κάμεις κάτι τζαι εσύ
πρέπει να σηκώσεις τον κώλο σου που τον καναπέ τζαι να πάεις να ενωθείς με άλλους ανθρώπους που κάμνουν ήδη πράματα τζαι προσπαθούν να οργανωθούν
άφηστους συνδέσμους δανειοληπτών που εγεμώσαμεν συνδέσμους τζαι κόντρα συνδέσμου για το κάθετι πέρκει φάσιν ότι έμεινε διάφοροι
το πρόβλημα είναι κατεξοχήν πολιτικό τζαι μόνο πολιτική μπορεί να είναι η λύση
πρόσεξε καθυστερμένε μου…είπα ΠΟΛΙΤΙΚΗ όχι κομματική
μεν τα συγχύζεις μες το μυαλουδάκι σου που σου το εκάμαν πουρέ τα κωλοκάναλα
η πολιτική είναι η ενασχόληση με το καλό της πόλης, δηλαδή το κοινό καλό
ακόμα δυστυχώς δεν εκατάλαβες τίποτε
όσο τα μμεξαπάτησης ελέγχουν την σκέψη τζαι επιβάλλουν την πολιτική ατζέντα που βολεύκει τζαι εξυπηρετεί τζείνους που τα ταίζουν, δηλαδή τράπεζες επιχειρηματίες κλπ τίποτε εν θα καταλάβεις αφού που το ίντερνετ θωρείς μόνο μαλακίες
Προσωπικά δεν το είχα ξανακούσει μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού περίπου και με αφορμή το νέο φρούτο της εποχής που μέσω των δυτικών μμεξαπάτησης σπέρνει τον τρόμο και τον πανικό, δηλαδή το Ισλαμικό Κράτος ή το ΙΣΙΣ το οποίο πολιορκεί το Κομπανί.
Το Κομπανί είναι μια κουρδική πόλη στα βόρεια σύνορα της Συρίας με την Τουρκία
Ποια είναι η ιδιαιτερότητα αυτής της κουρδικής πόλης σε σχέση με τους υπόλοιπους κούρδους που βρίσκονται διασκορπισμένη σε όλη την ευρύτερη περιοχή, Τουρκία, Συρία, Ιράκ;
Ο αγώνας των κούρδων στον χώρο του τουρκικού και συριακού κουρδιστάν αντίθετα με το βόρειο Ιράκ δεν προσανατολίζεται στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους αλλά στην δημιουργία ενός δίκτυου ελεύθερων αυτοδιοικούμενων κοινοτήτων στα πρότυπα του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού.
Πιο κάτω αναδημοσιεύω κείμενα που περιγράφουν την τεράστια αυτή προσπάθεια των κούρδων που ούτε να φανταστούμε μπορούμε, μέσα σε συνθήκες πολέμου
6 σημεία για το Κομπανί και 3 σημεία για την ελευθερία
Προκήρυξη σχετικά με την πολιορκία του Κομπανί, τον φονταμενταλισμό και τις αυτόνομες κουρδικές περιφέρειες στη βόρεια Συρία.
• Από τα μέσα Σεπτέμβρη η κουρδική πόλη Κομπανί στα βόρεια σύνορα της Συρίας με την Τουρκία πολιορκείται από τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι να την έχουν εγκαταλείψει ως πρόσφυγες προς την Τουρκία, ενώ τα αντρικά (YPG) και γυναικεία (YPJ) σώματα της πολιτοφυλακής αμύνονται σθεναρά απέναντι στις επιθέσεις του. Το Κομπανί ανήκει στις τρεις αυτόνομες περιφέρειες των Κούρδων στα βόρεια της Συρίας.
• Το Ισλαμικό Κράτος είναι ένα μόρφωμα που εμφανίστηκε στο Ιράκ τα προηγούμενα χρόνια. Εκμεταλλευόμενο την δυσαρέσκεια των σουνιτών κατοίκων του Ιράκ απέναντι στο καθεστώς που επιβλήθηκε στη χώρα μετά την αμερικάνική εισβολή το 2003 και τρέφοντας τους με έναν ισλαμικό φονταμενταλισμό έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν μισθοφορικό στρατό και να καταλάβει πολλές πετρελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας. Από το 2013 συμμετέχει ενεργά στην προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος του Άσαντ στην Συρία.
• Ο ρόλος των δυτικών κρατών απέναντι στις επεκτατικές κινήσεις του ΙΚ δεν είναι ενιαίος, ούτε ξεκάθαρος, παρά την προσπάθεια να πείσουν την κοινή γνώμη της εκάστοτε χώρας για το αντίθετο. Από την μία πλευρά σχηματίζουν μια διακρατική συμμαχία αντιμετώπισης του, στο όνομα της προάσπισης της ελευθερίας, αλλά από την άλλη οι ισχνές στρατιωτικές επιθέσεις εναντίον του δείχνουν το αντίθετο. Βρίθουν τα στοιχεία για αμερικάνική υποστήριξη προς το ΙΚ, ενώ η Σαουδική Αραβία, πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ, το χρηματοδοτεί. Η Τουρκία έχοντας σαφώς πιο προφανές όφελος από την αποδυνάμωση των κούρδων ανταρτών, φαίνεται να νίπτει τας χείρας της αλλά έμπρακτα στηρίζει τους πολιορκητές. Φυσικά, οι δυτικές δυνάμεις δεν ενδιαφέρονται για την προστασία των ντόπιων πληθυσμών αλλά μονάχα για την βολικότερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους στη Μέση Ανατολή. Το αν το ΙΚ μπορεί να παίξει αυτό τον ρόλο ή όχι θα φανεί στο άμεσο μέλλον.
• Η κοινωνική νομιμοποίηση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων κατά του ΙΚ επιτυγχάνεται, κυρίως, προβάλλοντας το σαν ένα στρατό οπισθοδρομικών και μισαλλόδοξων ορδών που θα γυρίσει τον κόσμο στον μεσαίωνα (στην καλύτερη περίπτωση). Το φαινόμενο αυτό δεν νέο. Αποτελεί τη φυσική συνέχεια του οριενταλισμού, του επιστημονικού κλάδου που στους κόλπους του αναπτύχθηκαν αντιλήψεις που αξίωναν την ανωτερότητα του δυτικού πολιτισμού και αποτέλεσε τον ρητορικό λόγο που νομιμοποίησε ιδεολογικά την εκπολιτιστική επιχείρηση της αποικιοκρατίας. Στο ίδιο μοτίβο, τα δυτικά ΜΜΕ δεν σταματούν να εμφανίζουν στοιχεία για βιασμούς, σταυρώσεις και μαζικές δολοφονίες ή να προβάλλουν βίντεο εκτελέσεων χολυγουντιανής έμπνευσης. Δεν αμφισβητούμε τις φρικαλεότητες που διαπράττουν οι τζιχαντιστές, αλλά όταν αυτό βγαίνει από τα χείλη των εκπροσώπων του φονικότερου μηχανισμού στην παγκόσμια ιστορία, των εκτελεστικών οργάνων του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, είναι τουλάχιστον αφελές να πιστέψουμε τις προθέσεις τους.
• Αυτό που επίσης αμφισβητούμε είναι η ντετερμινιστική αντίληψη ότι ο αποκλειστικός δρόμος για την κοινωνική απελευθέρωση και ευημερία είναι αυτός που γνώρισε η Δύση από τον Διαφωτισμό και έπειτα. Να προωθούμε μαζί με τους δυνάστες μας αστικές μεταρρυθμίσεις, δικαιώματα και διεκδικήσεις προβάλλοντάς τα σαν τα μόνα προοδευτικά. Τραγικά ιστορικά γεγονότα δεν παύουν να μας θυμίζουν την αντίστροφη πορεία που έχει λάβει ο δυτικός κόσμος (συμπαρασύροντας και τον υπόλοιπο) ή την φενάκη των αστικοδημοκρατικών ελευθεριών. Γιατί λοιπόν να ακολουθήσει ο υπόλοιπος κόσμος την ίδια αποτυχημένη συνταγή, όταν εμείς οι ίδιοι στους αγώνες που συμμετέχουμε δίνουμε μάχη ενάντια στην αστική ιδεολογία;
• Είναι όμως ο φονταμενταλισμός αποκλειστικά ισλαμικό φαινόμενο; Αυτοί που θέλουν να μας κάνουν να νομίζουμε πως είναι, δεν έχουν άλλη πρόθεση από το να αποκρύψουν τα αντίστοιχα φονταμενταλιστικά κινήματα που έχουν αναπτυχθεί στους κόλπους των δυτικών κοινωνιών των άλλων δύο μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών. Από τη μία ο χριστιανικός φονταμενταλισμός που ανθεί στις ΗΠΑ (θυμίζουμε τις δηλώσεις πρώην προέδρου τους ότι συνομιλεί με το θεό) ή τον εβραϊκό φονταμενταλισμό που πρόκειται για την επίσημη ιδεολογία του κράτους-τρομοκράτη του Ισραήλ. Επιπρόσθετα έχουν σαν πρόθεση την δημιουργία του νέου εχθρού (εσωτερικού και εξωτερικού) των δυτικών κρατών, τη φιγούρα του ισλαμιστή, που ήρθε να αντικαταστήσει τον κομμουνιστή. Στην Ελλάδα χαρακτηριστική περίπτωση θρησκευτικού φονταμενταλισμού ήταν τα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες που συσπείρωσαν μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Η ουσία των κινημάτων αυτών δεν πρέπει να αναζητηθεί στο θρησκευτικό τους προκάλυμμα αλλά να αναδειχθεί ο πολιτικός τους χαρακτήρας. Στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής αυτός συνίσταται στην αντιδυτική και αντιαποικιοκρατική στράτευση των κινημάτων που αντιπαραβάλλουν την θρησκευτική και πολιτισμική διαφοροποίησή τους.
και 3 σημεία για την ελευθερία
• Εδώ και αρκετά χρόνια ο αγώνας των Κούρδων σε Συρία και Τουρκία, αντίθετα με το Βόρειο Ιράκ, δεν προσανατολίζεται στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους αλλά στην δημιουργία ενός δικτύου ελεύθερων αυτοδιοικούμενων κοινοτήτων στα πρότυπα του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού. Ενάντια λοιπόν στην κεντροποίηση της διοίκησης και της ενιαίας εθνικής αφήγησης που απαιτεί η συγκρότηση ενός έθνους-κράτους, ο κουρδικός λαός στη αντιτάσσει τις οριζόντιες αυτοδιοικούμενες κοινότητες εμπνεόμενος και από την παραδοσιακή οργάνωση των πληθυσμών σε κλαν, ξεπερνώντας εθνικούς, θρησκευτικούς ή έμφυλους διαχωρισμούς.
• Με το ξέσπασμα της εξέγερσης στη Συρία για την ανατροπή του δικτάτορα Άσαντ το 2011, οι 3 βόρειες κουρδικές περιφέρειες της χώρας δεν έμειναν αμέτοχες. Οι δυναμικές διαδηλώσεις των κατοίκων και οι μάχες με την αντιπολίτευση στο νότο, ανάγκασαν τον συριακό στρατό να αποσυρθεί από τα βόρεια της χώρας. Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών, δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη και αμέσως σχημάτισαν τους δικούς τους θεσμούς αυτοδιοίκησης και τις δικές τους πολιτοφυλακές. Αυτή τη στιγμή στις τρεις περιφέρειες διενεργείται ένα υποσχόμενο πείραμα αυτοδιαχείρισης, οριζόντιο, χωρίς αποκλεισμούς. Μακριά από τη λογική των ενδιάμεσων σταδίων, οι θεσμοί της νέας κοινωνίας αναπτύσσονται συνυπάρχοντας με την υφιστάμενη παρηκμασμένη κρατική εξουσία αλλά ταυτόχρονα στρέφονται ενάντιά της.
• Η τροπή των γεγονότων στη βόρεια Συρία μας δείχνει επίσης ότι καμιά εξέγερση δεν θα στεφθεί με επιτυχία αν δεν καταφέρει να συμπυκνώσει τα αιτήματά της σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα. Αντίθετα με τις άλλες εξεγέρσεις της αραβικής άνοιξης οι κουρδικοί πληθυσμοί προετοιμάζονταν χρόνια για τη μέρα αυτή. Γνώριζαν ότι η επανάστασή τους πρέπει να είναι συνολική, αντικρατική, να ξεκινά από τα κάτω και ότι θα στηρίζεται μόνο στην θέλησή τους για ελευθερία.
ΝΙΚΗ ΣΤΙΣ ΑΜΥΝΟΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΜΠΑΝΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΟΥΡΔΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ
Το 1937, ο πατέρας μου προσφέρθηκε εθελοντικά να πολεμήσει στις Διεθνείς Ταξιαρχίες για την υπεράσπιση της Ισπανικής Δημοκρατίας. Ένα επίδοξο φασιστικό πραξικόπημα είχε διακοπεί προσωρινά από μια εξέγερση εργατών, καθοδηγούμενη από αναρχικούς και σοσιαλιστές, και σε μεγάλο τμήμα της Ισπανίας μια πραγματική κοινωνική επανάσταση ακολούθησε, έχοντας ως αποτέλεσμα ολόκληρες πόλεις να περάσουν κάτω από αμεσοδημοκρατική διαχείριση, βιομηχανίες υπό τον έλεγχο των εργαζομένων, και τη ριζοσπαστική ενδυνάμωση των γυναικών.
Οι Ισπανοί επαναστάτες ήλπιζαν να δημιουργήσουν ένα όραμα για μια ελεύθερη κοινωνία, που όλος ο κόσμος θα μπορούσε να ακολουθήσει. Αντ ‘αυτού, παγκόσμιες δυνάμεις προτίμησαν μια πολιτική «μη παρέμβασης» και διατήρησαν έναν αυστηρό αποκλεισμό στη δημοκρατία, ακόμα αφότου ο Χίτλερ και τον Μουσολίνι (που δήθεν είχαν υπέγραψει συμφωνία) άρχισαν να στέλνουν στρατεύματα με στόχο να ενισχύσουν τη φασιστική πλευρά. Το αποτέλεσμα ήταν ένας χρόνιος εμφύλιος πόλεμος, που έληξε με την καταστολή της επανάστασης και μερικές από τις πιο αιματηρές σφαγές ενός αιματηρού αιώνα.
Ποτέ στη ζωή μου δεν σκέφτηκα ότι το ίδιο πράγμα θα μπορούσε ξανά να συμβεί. Προφανώς, δεν υπάρχει ιστορικό γεγονός που συμβαίνει ποτέ πραγματικά δύο φορές. Υπάρχουν χιλιάδες διαφορές μεταξύ του τι συνέβη στην Ισπανία το 1936 και του τι συμβαίνει στηΡοζάβα, τις τρεις ευρέως Κουρδικές επαρχίες της βόρειας Συρίας, σήμερα. Αλλά μερικές από τις ομοιότητες είναι τόσο εντυπωσιακές και τόσο θλιβερές, που θεωρώ ότι είναι υποχρέωσή μου – όντας κάποιος που μεγάλωσε σε μια οικογένεια της οποίας οι πολιτικές πεποιθήσεις ποικιλοτρόπως καθορίστηκαν από την ισπανική επανάσταση – να πω ότι δεν μπορούμε να επιτρέψουμε το ίδιο τέλος και πάλι.
ΗαυτόνομηπεριοχήτηςΡοζάβα, όπως υπάρχει σήμερα, είναιένα από τα λίγαφωτεινά σημεία–εν τούτοις ένα πολύ φωτεινό–πουαναδύεταιαπότηντραγωδίατηςσυριακήςεπανάστασης. Έχονταςεκδιώξειπράκτορεςτου καθεστώτοςΆσανττο 2011, καιπαράτηνεχθρότητααπόσχεδόνόλους τους γείτονές της, η Ροζάβαέχειόχι μόνο διατηρήσει την ανεξαρτησίατης, αλλάαποτελεί ένα αξιόλογοδημοκρατικόπείραμα. Λαϊκές συνελεύσειςέχουν δημιουργηθεί,ωςτοαπόλυτοόργανο λήψηςαποφάσεων, συμβούλια έχουν επιλεγείμεπροσεκτικήεθνοτική ισορροπία(σε κάθε δήμο, για παράδειγμα, τα τρία κορυφαίαστελέχηπρέπει ναπεριλαμβάνουνένανΚούρδο, ένανΆραβακαιένανΑσσύριοήΑρμένιοΧριστιανό,καιτουλάχιστον το ένααπότα τρία άτομα πρέπειναείναιμιαγυναίκα), υπάρχουνσυμβούλια γυναικών και νεολαίας, και, σεμιααξιοσημείωτη αντήχηση τηςένοπληςMujeresLibres(Ελεύθερες Γυναίκες) της Ισπανίας, έναςφεμινιστικόςστρατός, η πολιτοφυλακή του“YJAStar”– “Ένωση τωνΕλεύθερων Γυναικών“ (τοαστέριεδώαναφέρεται στηναρχαία θεά τηςΜεσοποταμίας,τηνΙστάρ), έχειαναλάβει ένα μεγάλοποσοστόπολεμικών επιχειρήσεωνεναντίον τωνδυνάμεωντουΙσλαμικούΚράτους.
Πώςμπορείκάτι τέτοιονα συμβαίνεικαι να εξακολουθείνααγνοείταισχεδόνεξ ολοκλήρουαπό τη διεθνήκοινότητα, ακόμη, και σε μεγάλο βαθμό, απότη ΔιεθνήΑριστερά; Κυρίως,φαίνεται ότι, επειδήτο επαναστατικό κόμμα τηςΡοζάβα, τοPYD, εργάζεται συμμαχικάμε το Τουρκικό Κόμμα των ΚούρδωνΕργατών(PKK), έναμαρξιστικόαντάρτικο κίνημαπουέχειαπότη δεκαετία του 1970εμπλακεί σεμακροχρόνιο πόλεμοεναντίοντου τουρκικού κράτους. Το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και ηΕΕεπισήμως τοκατέταξανστις«τρομοκρατικές» οργανώσεις.Εν τω μεταξύ, οι αριστεροίσε μεγάλο βαθμότο διαγράφουν θεωρώντας τοσταλινικό.
Αλλά, στην πραγματικότητα, το ίδιο τοPKKδεν έχει πλέονκαμία σχέση μετο παλιό, πάνω–κάτω λενινιστικό κόμμα,που ήταν κάποτε. Η δική του εσωτερικήεξέλιξηκαθώς και η θεωρητική μεταστροφήτου δικού του ιδρυτή, Aμπουλάχ Οτσαλάν, που έλαβε χώρα ενώ ο ίδιος βρίσκεται φυλακισμένοςσεένατουρκικόνησίαπό το 1999, είχεως αποτέλεσμανααλλάξειεντελώςτους στόχουςκαι την τακτικήτου.
ΤοPKKέχει δηλώσειότι δεν επιδιώκει πια ναδημιουργήσειένακουρδικό κράτος. Αντ ‘αυτού, εμπνευσμένοεν μέρειαπό το όραματηςκοινωνικήςοικολογίας του αναρχικούΜάρεϊΜπούκτσιν, έχειυιοθετήσει τοόραματου«ελευθεριακού κοινοτισμού», καλώνταςτους Κούρδους ναδημιουργήσουν ελεύθερεςαυτοδιοικούμενες κοινότητεςμε βάσητις αρχέςτηςάμεσης δημοκρατίας, οι οποίες [κοινότητες] θα έρθουν κοντά η μία με την άλλη ξεπερνώνταςτα εθνικάσύνορα, για τα οποία υπάρχει η πίστη ότι μετην πάροδο του χρόνου θαχάσουν όλο και περισσότερο το νόημά τους. Έτσι λοιπόν, πρότεινετον κουρδικόαγώνα ο οποίος θα μπορούσε νααποτελέσει πρότυπογιαένα παγκόσμιο κίνημα προςτην πραγματική δημοκρατία, τη συνεργατικήοικονομία, καιτησταδιακήδιάλυσητουγραφειοκρατικούκράτους-έθνους.
Από το 2005τοΡΚΚ, εμπνευσμένοαπό τη στρατηγικήτωνανταρτών Ζαπατίστας στην Τσιάπας, κήρυξε μονομερήκατάπαυση του πυρόςμετοτουρκικό κράτοςκαιάρχισε ναεπικεντρώνει τις προσπάθειές τουστηνανάπτυξη δημοκρατικώνδομών στιςπεριοχέςπουήδηελέγχει. Ορισμένοι αμφισβητούνπόσοσοβαράόλα αυτάείναιπραγματικά. Σαφώς,αυταρχικάστοιχείαπαραμένουν. Αλλά τοτισυνέβηστηΡοζάβα, όπουη Συριακήεπανάστασηέδωσεστους Κούρδους ριζοσπάστεςτην ευκαιρίαγια διεξαγωγή τέτοιωνπειραμάτωνσεέναμεγάλο και συναφή έδαφος, αποτελείκάτι πολύ περισσότερο από προσπάθεια επίδειξης.Συμβούλια, συνελεύσειςκαιλαϊκές πολιτοφυλακέςέχουνσχηματιστεί, το καθεστώςιδιοκτησίας έχει μετατραπείσεεργατική διαχείρισησυνεταιρισμών–καιόλα αυτά παρά τις συνεχείςεπιθέσεις τωνακροδεξιώνδυνάμεωντης ISIS. Τααποτελέσματα ανταποκρίνονταιστον ορισμόμιας κοινωνικής επανάστασης. Στη ΜέσηΑνατολή, τουλάχιστον, αυτές οι προσπάθειεςέχουνπαρατηρηθεί: ιδιαίτερααφότου οι δυνάμεις τουPKKκαι της Ροζάβαπαρενέβησανπολεμώνταςνικηφόρα στο δρόμοτουςμέσω του εδάφουςτης ISISστο Ιράκγια νασώσουνχιλιάδεςΓεζίντιπρόσφυγες που είχαν εγκλωβιστείστο όροςΣινχάραφότουοιτοπικοίπεσμεργκάεγκατέλειψαντοπεδίο. Αυτές οιενέργειεςευρέωςγιορτάζοντανστην περιοχή,αλλά και αξιοσημείωταέχουν περάσει σχεδόν απαρατήρητεςαπό τονΕυρωπαϊκό ή το Βορειο–αμερικανικό Τύπο.
Τώρα η ISISέχει επιστρέψει, με σειρές από Αμερικανικής κατασκευής άρματα μάχης καιβαρύπυροβολικόπου λαμβάνειαπότις ιρακινές δυνάμεις, για ναπάρει εκδίκησηενάντια σε πολλέςαπόαυτές τιςίδιεςεπαναστατικέςπολιτοφυλακέςστοΚομπάνι, δηλώνονταςτην πρόθεσή τηςνα σφαγιάσεικαι να υποδουλώσει–ναι, κυριολεκτικάνα υποδουλώσει –το σύνολο του άμαχου πληθυσμού.Εν τω μεταξύ, ο τουρκικός στρατόςβρίσκεταιστα σύνοραεμποδίζονταςενισχύσειςήπυρομαχικά να φτάσουν στουςυπερασπιστές, καιτα αεροπλάνα των ΗΠΑβουίζουν από ψηλά, πραγματοποιώνταςπεριστασιακά, συμβολικά, πολύ μικρά χτυπήματα–προφανώς, μόνο και μόνο για να είναισε θέσηναπουν ότι σαν μιαομάδαπου ισχυρίζεταιπωςείναισε πόλεμομεαυτούς που προσπαθούν να συντρίψουν τουςυπερασπιστές ενός μεγάλουδημοκρατικού πειράματοςστον κόσμου, δεν έμειναν απολύτως απαθείς.
Αν σήμερα υφίσταται κάτι παράλληλο με τους επιφανειακάκατανυκτικούς δολοφονικούςΦαλαγγίτεςτου Φράνκο, τί άλλο θα μπορούσε να είναι εκτός από την ISIS; Αν υπάρχειένας παραλληλισμόςμετηνMujeresLibresτης Ισπανίας, ποιός άλλοςθα μπορούσε να είναι, πέρα από τιςθαρραλέες γυναίκες πουυπερασπίζονται ταοδοφράγματαστοΚομπάνι; Πρόκειταιο κόσμος–καιαυτή τη φοράπιοσκανδαλωδώςαπόόλα, η διεθνήςαριστερά–πραγματικά να καταστεί συνένοχοςαφήνοντας τηνιστορίαεπαναληφθεί;
Το πρωτότυπο κείμενο δημοσιεύτηκε το Μάρτιο του 2014 από το Εθνικό Κογκρέσο του Κουρδιστάν (KNK). Το ΚΝΚ είναι ένας συνασπισμός οργανισμών από όλη την Ευρώπη, που σχηματίστηκε από εξόριστους Κούρδους πολιτικούς, δικηγόρους και ακτιβιστές οι οποίοι δουλεύουν για να προωθήσουν μια ειρηνική πολιτική λύση στο Κουρδικό Ζήτημα. Τα κεντρικά γραφεία του ΚΝΚ βρίσκονται στις Βρυξέλλες, αλλά διαθέτει επίσης γραφεία σε πολλές μεγάλες πόλεις, φέρνοντας έτσι σε επαφή αντιπροσώπους από όλες τις Κουρδικές περιοχές για να ασκήσουν πίεση σε κυβερνήσεις χωρών, στην Ε.Ε, στα Ηνωμένα Έθνη και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς. Στόχος του ΚΝΚ είναι να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για την κατάσταση στο Κουρδιστάν μέσω των Μ.Μ.Ε. και των δημοσίων φόρουμς και να δουλέψει με πολιτικούς, ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ΜΚΟ, για να επιστήσει την προσοχή σε πολιτικά ζητήματα και παραβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Κουρδιστάν[1].
Η κατάσταση στη Συρία είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Σε αυτό τον εμφύλιο πόλεμο τα στρατόπεδα δεν είναι μόνο δύο. Από τη μία η κυβέρνηση Άσαντ και από την άλλη όλοι όσοι επιθυμούν την ανατροπή της, έχοντας ο καθένας διαφορετικές σκοπιμότητες. Οι Κούρδοι της Συρίας όμως εν μέσω αυτής της σύρραξης, παίρνουν την απόφαση να οργανωθούν και δημιουργήσουν μια πιο δίκαιη για αυτούς κοινωνία. Η ήδη πολύχρονη κυβερνητική καταστολή και οι συνεχιζόμενες απόπειρες εξάλειψής τους, ακόμα και πριν πάρει η οικογένεια Άσαντ την εξουσία στη Συρία, ο κυριολεκτικός βομβαρδισμός τους από τους υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους και οι αμέτρητες απώλειες ανθρώπινων ζωών που αυξάνονται μέρα με τη μέρα, κάνουν την προσπάθειά τους ακόμα πιο δύσκολη.
Το κείμενο αυτό είναι γραμμένο από Κούρδους που δε βρίσκονται στη Ροζάβα και πιθανόν η γνώμη τους να μην εκφράζει απόλυτα τους κατοίκους της. Ωστόσο και μόνο ως πηγή πληροφόρησης το “ντοσιέ” (όπως το ονομάζουν) αυτό είναι μια χρήσιμη αναδρομή στο σύγχρονο Κουρδικό Ζήτημα στη Συρία. Από τα σημαντικότερα σημεία του κειμένου είναι τα παραδείγματα των μέσων που χρησιμοποίησε το καθεστώς Άσαντ για τον αφανισμό των Κούρδων σε όλα τα επίπεδα και η παρουσίαση του τρόπου με τον οποίο οργανώθηκαν οι Κούρδοι τον τελευταίο χρόνο. Χαρακτηριστικά όπως η δημιουργία των αυτόνομων καντονίων, που είναι ένα είδος ομοσπονδιακών άτυπων κρατών (αν και η λέξη κράτος δεν αρμόζει στην περίπτωση αυτή), η επιθυμία συνύπαρξης διαφορετικών εθνοτήτων και θρησκειών, η (φαινομενικά τουλάχιστον) ισχυρή θέση των γυναικών, που καταλαμβάνουν τις ίδιες πολιτικές θέσεις με τους άντρες και δημιουργούν δική τους μονάδα προστασίας (YPJ), και η συχνή επανεκλογή αντιπροσώπων προς αποφυγή του σφετερισμού εξουσίας, δίνουν τις βάσεις για μια αρκετά ελευθεριακή κοινωνία. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί η περίπτωση της Ροζάβα, αλλά προς το παρόν δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε πως αξίζει να προσέξουμε παραπάνω την περίπτωσή της.
Δημοσιεύουμε σ’αυτό το τεύχος τρία κείμενα γύρω από το ζήτημα της Αμεσης Δημοκρατίας και της Γενικευμένης Κοινωνικής Αυτοδιεύθυνσης, μέσα από διαφορετικές το καθένα προσεγγίσεις. Διαφορετικές στα επιμέρους αφού η κάθε μία προσπαθεί ν’ απαντήσει και σε μιά ιδιαίτερη πλευρά του ζητούμενου. Παράλληλα όμως και οι τρεις συγκλίνουν στα θέματα ουσίας, δηλαδή το ζήτημα της άμεσης δημοκρατίας διαχωρισμένο από την αυτοδιεύθυνση της εργασίας, του χώρου και του χρόνου σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο είναι μιά νέα φενάκη. Φαινάκη που θυμίζει φιλολογικές συζητήσεις αστικοφιλελεύθερου περιεχομένου γύρω από την δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας τον τέταρτο αιώνα δουλοκτητικής, πατριαρχικής, γι’ αυτό και μισής. Όπως μισή στις μέρες μας είναι η δημοκρατία που μας προβάλουν οι θιασώτες του ιδιωτικού αλλά και του κρατικού καπιταλισμού.
Η διεύρυνση και η υπέρβαση αυτής της “Δημοκρατίας” σε όλες τις πλευρές της ατομικής και κοινωνικής ζωής σαν πανανθρώπινο και οικουμενικό αίτημα είναι η θέληση και επιθυμία των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων της σημερινής εποχής. Εποχής που ανοίγει την αυλαία της στα τέλη του αιώνα που διανύουμε φέρνοντας στο προσκήνιο τα κοινωνικά κινήματα βάσης ενάντια στην εκμετάλλευση και εξουσία ανθρώπου από άνθρωπο, στον τεχνολογικό και οικονομικό ολοκληρωτισμό.
Αν μπορούσαμε να συνοψίσουμε στις Ελληνικές συνθήκες αυτά τα αιτήματα, θα τα σχηματοποιούσαμε ως εξής: ούτε αφεντικά / ούτε εργάτες / ούτε διευθυντές / ούτε διευθυνόμενοι. ΑΓΩΝΑΣ για την αυτοδιεύθυνση της εργασίας του χώρου και του χρόνου μας.
“Δε θεωρώ τον Ανθρωπο σαν καρκίνο του Πλανήτη. Οι άνθρωποι είναι ένα σωρό διαφορετικά πλάσματα: εργάτες και εκμεταλλευτές, γυναίκες και άνδρες, ομοφυλόφιλοι και ετερόφυλοι, λεσβίες και συντηρητικές γυναίκες, έγχρωμοι και λευκοί και πάνω απ’ όλα καταπιεζόμενοι και καταπιεστές. Ο πραγματικός καρκίνος που τρώει τον Πλανήτη είναι ο Καπιταλισμός και η Ιεραρχία και ανησυχώ πολύ στο μέτρο που ένα κομμάτι του οικολογικού κινήματος αποσπά το κόσμο από αυτά τα θέματα, έστω και αν ανακυκλώνει ένα μεγάλο μέρος από την “αναρχίστικη, αριστερίστικη, μαρξιστική” κριτική του Καπιταλισμού κάτω από τον ασφαλή όρο “εκβιομηχάνιση”. Δε πιστεύω πως μπορούμε να βασιζόμαστε σε προσευχές, τελετές και θετικές δονήσεις για να ξεριζώσουμε αυτό τον καρκίνο. Εκείνο που πιστεύω είναι ότι πρέπει να τον πολεμήσουμε ενεργά και με όλη τη δύναμη που διαθέτουμε…” (Μάρραιη Μπούκτσιν).
Υπάρχουν διαβαθμίσεις σε όλα και φυσικά και στους ανθρώπους
Ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί
σωστό και λάθος μαζί
Αν εμμείνεις μέσα στο αυτιστικό σου πρίσμα και φακό απλά θα αναπαράγεσαι και θα αυτοαναλώνεσαι χωρίς ουσία
Ο Νϊκος Ρωμανός για λόγους που δεν είναι της ώρας να αναλύσουμε δίνει μια τεράστια μάχη
Δίνει μια μάχη με τον εαυτό του πρώτα και κύρια την οποία έχει κερδίσει ήδη προ πολλού
Αυτή την στιγμή κυριολεκτικά μου έρχεται μόνο ένας αφορισμός:
Όποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί τον αγώνα του Νίκου Ρωμανού κόντρα σε αυτό το σάπιο σύστημα αρρωστημένης εξουσίας των παρασίτων που ονομάζονται τράπεζες και τα παραμάγαζα τους μμεξαπάτησης κλπ είναι απλά ένα λοβοτομημένο ανθρωπάκι
Από το Φέργκιουσον μέχρι την Αθήνα υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται και άνθρωποι που πληρώνουν με την ζωή τους τους αγώνες τους
Κράτος και Βία είναι αδέλφια
Αγκιστρωμένοι στην εξουσία τους οι άθλιοι αθανασίου σαμαράδες βενιζέλοι λοβέρδοι και λοιπά υπάνθρωπα σκουλίκια θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για αυτήν
Δεν τους νοιάζουν οι νεκροί φτάνει να μην τους στοιχίσει την εξουσία τους
Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι τα μαλθακωμένα μυαλά των ανθρώπων
Των άρρωστων ανθρώπων που ως νεκροζώντανοι ξερνούν χολή
Αυτό το παιδί δίνει έναν τιτάνιο αγώνα που ούτε μπορούμε να διανοηθούμε
Μια πρώτη προσπάθεια/απόπειρα εκπομπής απλά ως μια γεύση από τον φίλο σκηνοθέτη Χάρη Θεραπή δημιουργός του πάρα πολύ σημαντικού ντοκυμαντέρ «Βετεράνοι» που καταγράφει και φέρει στην επιφάνεια τους χιλιάδες κύπριους που πολέμησαν στην πρώτη γραμμή της φωθκιάς του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και κανείς δεν τους θυμάται
και της συγκλονιστικής ταινίας μικρού μήκους 18 λεπτών «Η Αισέ πάει διακοπές» όπου καταπιάνεται έμμεσα με την υποκρισία του κυπριακού κράτους και τον άθλιο τρόπο που ξεγέλασε χρησιμοποιώντας τον πόνο των αγνοουμένων
Υπάρχουν πολλά βίντεο όπου αναλύονται με μεγάλη λεπτομέρεια τόσο η νομική βάση της πολιτικής ανυπακοής άρνησης καταβολής εισφορών κοινωνικών ασφαλίσεων όσο και η πολιτική και η οικονομική
Η χτεσινή μέρα ήταν πραγματικά πάρα πολύ σημαντική γιατί ακριβώς πλέον τούτη η συλλογική προσπάθεια άρχισε να μορφοποιείται
Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και αυτό είναι ένα τεράστιο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις
Παρόντες στο δικαστήριο ήταν ιρανοί πρόσφυγες απεργοί πείνας στο κολαστήριο της Μενόγιας, ανθρώπων που που αφέθηκαν ελεύθεροι μετά και τις κινητοποιήσεις μας έξω από το κολαστήριο και οι οποίοι ήλθαν να συμπαρασταθούν σε αυτό τον αγώνα γιατί ακριβώς όπως λένε ο αγώνας είναι κοινός, είμαστε ένα! Είμαστε άνθρωποι!
Παρών ήταν ο Χαμπής Χειμώνας με την οικογένεια του από την Ξυλοφάγου ο οποίος αγωνίζεται τόσα χρόνια ενάντια στο εκτρωματικό καθεστώς των βάσεων και αμφισβητεί πλέον έμπρακτα την νομιμότητα με την διαδικασία που βρίσκεται αυτή την στιγμή σε εξέλιξη…
Παρόντες ήταν πολλοί άνθρωποι που πλέον δεν ανέχονται την κοροιδία, που ασφυκτιούν κυριολεκτικά μέσα σε τούτον το περιβάλλον και οι οποίοι καταλαβαίνουν ότι αν δεν αντιδράσουμε πρακτικά εμείς οι ίδιοι κανένας δεν θα το κάνει για μας
Ήταν πάρα πολλά παρήγορη η παρουσία του κόσμου στο δικαστήριο χτες που γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα του δικαστηρίου και η οποία βάζει τρομερή πίεση σε όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτή την υπόθεση
Ένα σημαντικό μήνυμα για μια ακόμη φορά ήταν η εκκωφαντική απουσία των μέσων μαζικής εξαπάτησης με ΦΩΤΕΙΝΗ εξαίρεση τον λεβέντη αληθινό δημοσιογράφο ρεπόρτερ Μάριο Δημητρίου ο οποίος με τεράστιο κόστος που ο κόσμος αγνοεί και κόντρα στο σάπιο σύστημα πράττει αυτό που του επιτάσσει η συνείδηση του!!
Ο Μάριος Δημητρίου είναι η φωνή μας στον κόσμο κυριολεκτικά αφού είναι αυτονόητο ότι χωρίς τα συμβατικά μέσα μαζικής εξαπάτησης, ειδικά στην Κύπρο, η φωνή σου είναι απολύτως ανύπαρκτη
Τα μέσα μαζικής εξαπάτησης τα οποία ελέγχονται από μεγαλοεπιχειρηματίες και επιβάλλουν την πολιτική ατζέντα ξέρουν να κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους
και μόνο αν θέλουν να παραπλανήσουν και θέλουν να σπιλώσουν ένα κίνημα και μια πολιτική προσπάθεια παίρνουν τις κάμερες του για να δείξουν φυσικά αυτό που θέλει η εξουσία τζαι να εκφοβίσουν τους χρήσιμους ηλίθιους φιλήσυχους φιλειρηνικούς μαλακάκους
Τα μέσα μαζικής εξαπάτησης των μεγαλοεπιχειρηματιών που στηρίζουν τα τραπεζικά τοκογλυφικά καρτέλ και τα δεκανίκια τους της εξουσίας όπως είναι ο ένας εκ των μεγαλοδικηγόρων τους που κάμνει τον πρόεδρο Νίκος (κατά ΧΑΚ Χρυσάνθου) Αναστασιάδης τον έτερο μεγαλοδικηγόρο της πρώην Λαικής Νικολάκη Τάσσσου Παπαδόπουλο έχουν ως αποκλειστικό στόχο να πείσουν ότι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι
και κάθε πρωί όταν ξυπνάς, ξυπνάς για
Αυτά τα άθλια ανθρωπάρια που κατέχουν την εξουσία διαχρονικά έχουν κατασπαταλήσει τα 7,5ΔΙΣ των εισφορών των εργαζομένων στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Τους ξεμπροστιάζει ένας θεσμός του κράτους τους
και όμως αυτοί απλά σφυρίζουν αδιάφορα…
Σφυρίζουν αδιάφορα ακριβώς γιατί ξέρουν και νοιώθουν ότι δεν έχουν κανένα κόστος από αυτή τους την συμπεριφορά
Δεν τους καθιστά κανένας υπόλογους σε αυτό το φαγοπότι των λεφτών των εργαζομένων
Οι ίδιοι οι ξεφτιλισμένοι αυτοί παραβιάζουν όμορφα και ωραία την βάση του συστήματος που λένε ότι υπηρετούν, το άρθρο 9 του Συντάγματος που επιτάσσει ξεκάθαρα ότι τα λεφτά του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του νόμου ΠΡΕΠΕΙ να αξιοποιούνται ΜΟΝΟ για την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών, των πτωχών των ανέργων και του θεσμού κοινωνικών ασφαλίσεων….
Έχουν ξεκοκαλλίσει το Ταμείο και δεν υπάρχει ούτε σεντ μέσα, και αυτό δεν είναι καθ υπερβολήν αλλά είναι κυριολεκτικό
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ως πραγματικό αποθεματικό στο Ταμείο, όλες οι συντάξεις και τα επιδόματα πληρώνονται αποκλειστικά και μόνο από τις εισφορές των εργαζομένων
Μιλάμε για ένα σκάνδαλο ολκής, μεγατόνων και όλοι σφυρίζουν αδιάφορα
Χτες στην δίκη μια μισθωτή σκλάβος δικηγόρος σε μια μικρή συνομιλία μέσα στο δικαστήριο μου είπε ότι «δεν είμαι με κανένα»….
Η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση του μισθωτού σκλαβάκου, του σκλάβου στα μυαλά…… όταν δεν παίρνεις θέση τότε ξεκάθαρα παίρνεις το μέρος των δυνατών, αυτών που σου διαλύουν την ζωή…
Η ζωή συνεχίζεται….. κάποιοι ανθρωπάκοι απλά λένε ότι παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο…για την παρτούλα τους και μόνο φυσικά
Το θέμα δεν είναι ούτε ηθικό ούτε μεταφυσικό ούτε κάτι που έχει να κάνει με συναίσθημα…είναι απολύτως πρακτικό
Αν δεν διεκδικήσουμε τα λεφτά του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων τότε πολύ απλά θα σου αυξήσουν τις εισφορές όπως ήδη έγινε πολλές φορές και θα σου μειώσουν ακόμα περισσότερο την σύνταξη και θα ζεις σε συνθήκες μεγαλύτερης φτώχειας
Τα πράγματα δεν αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη
Θέλει τεράστιο κόπο, επιμονή και υπομονή
Η δίκη μου κάποια στιγμή θα τελειώσει, αγώνας όμως του Κοινωνικού Ελέγχου του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων θα είναι μακροχρόνιος και αυτό είναι που πρέπει να γίνει κατανοητό
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και συνταγές
Θέλει τεράστιο κόπο και προσπάθεια η οργάνωση
Ήδη ως προσωρινή Επιτροπή έχουμε αποφασίσει τις επόμενες κινήσεις που είναι η δημιουργία καταστατικού το οποίο θα καθορίζει τον τρόπο λειτουργίας της, τον αμεσοδημοκρατικό τρόπο από τα μέλη της των αποφάσεων, πράγμα που είναι δύσκολο περίπλοκο και πολύπλοκο
Στην εποχή της κρίσης έχουν εμφανιστεί πολλά και διάφορα φρούτα παντός είδους, τυχοδιώκτες που εκμεταλλευόμενοι τις δύσκολες συνθήκες υπόσχονται φούρνους παξιμάθκια και ότι αυτοί έχουν τις λύσεις για όλα….
Ομάδες και ομαδούλες γκρουπ στα φεισμπουκ κλπ και δώστου επαναστατικότητα του πρηκτολογιου και μεγάλα λόγια του πρωκτού
Έχουμε γεμίσει αρχηγούς και αρχηγίσκους που έχουν τις απαντήσεις για όλα, επί παντός επιστητού
Γελοία και αστεία πράγματα…. ανθρωπάρια που βρήκαν ευκαιρία να εκμεταλλευτούν καταστάσεις για λόγους που μόνο οι ίδιοι ξέρουν
Καμιά προσπάθεια και αγώνας δεν είναι ατομικός
Στην επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ συμμετέχουν άτομα που ο καθένας έχει ήδη συνεισφέρει πάρα πολλά ο καθένας εκεί που μπορεί με τον τρόπο του
Έχει γίνει συστηματική ανάλυση των οικονομικών του Ταμείου από τον φίλο Α. ο οποίος έχει προσφέρει τεράστια βοηθεία στο ξεμπρόστιασμα των γελοίων ισχυρισμών αυτών που ελέγχουν των Ταμείο
Η κυρία Μαρκέλλα και ο κύριος Ανδρέου έχουν συνεισφέρει πάρα πολλά στην οργανωτική δομή της επιτροπής και ο φίλος Γ. στην ηλεκτρονική προώθηση της
Το μόνο που μπορώ προσωπικά να διαβεβαιώσω είναι ότι αυτός ο αγώνας γίνεται για να έχει ΠΡΑΚΤΙΚΟ αποτέλεσμα και σε καμιά περίπτωση συμβολικό
Ο καθένας κάνει αυτό που μπορεί
Όσοι περισσότεροι έλθουν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε να πετύχουμε αυτά που θέλουμε
Μόνο όλοι μαζί μπορούμε, και αυτό δεν είναι σύνθημα αλλά η πραγματικότητα
Ένοχο για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο έκρινε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου το Δεκέμβριο του 2008, στα Εξάρχεια. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικά. Ο Κορκονέας πλέον αντιμετωπίζει τα ισόβια δεσμά, καθώς η απόφαση του δικαστηρίου υιοθέτησε την πρόταση του εισαγγελέα για μετατροπή της κατηγορίας της πρόθεσης από ενδεχόμενο σε άμεσο δόλο.
Στην απόφαση μειοψήφησε η πρόεδρος του δικαστηρίου, ένας δικαστής κι ένας ένορκος. Εξάλλου ένοχο για απλή συνέργεια στην ανθρωποκτονία, έκρινε το δικαστήριο κατά πλειοψηφία το δεύτερο ειδικό φρουρό Βασίλη Σαραλιώτη. Στην απόφαση μειοψήφησε ένας ένορκος που έκρινε ότι θα έπρεπε να αθωωθεί λόγω αμφιβολιών. Ούτε στο Σαραλιώτη αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά με πλειοψηφία των ενόρκων 4-3.
Πηγή: ΝΕΤ 105,8
Έχω πρόθεση μέσα στις επόμενες μέρες να κάνω ένα αφιέρωμα στον Κορνήλιο Καστοριάδη, αυτό τον αιρετικό με όλους ανεξαιρέτως άνθρωπο με αφορμή μια πολύ σημαντική παρουσίαση του στο Λεωνίδιο η οποία υπάρχει και στο you tube μέσω της εκπομπής της ΕΤ1 Παρασκήνιο
όπου ο Καστοριάδης αποδεχόμενος τον όρο περί πολίτη του Αριστοτέλη ο οποίος στην σελίδα 11 του βιβλίου του με αφορμή και την ύπαρξη της δουλείας στην Πόλη των Αθηναίων (λέει) γράφει:
«Δουλεία υπήρξε ασφαλώς. Υπήρχε συγκεκριμένη αντίληψη για το ποιο είναι και ποιο πρέπει να είναι το πολιτικό υποκείμενο, δηλαδή ο πολίτης ως άτομο που οφείλει και μπορεί να μετέχει «κρίσεως και αρχής». (Ο Αριστοτέλης απ τον οποίο προέρχεται η φράση αυτή προτάσσει την «κρίση» δηλαδή την συμμετοχή στην δικαστική εξουσία, της «αρχής» δηλαδή της συμμετοχής στην κυβέρνηση κι αυτό γιατί στην Αθήνα του τετάρτου αιώνα στο καθεστώς που γνωρίζει και μέσα στο οποίο ζει ο ίδιος
Η δικαστική εξουσία τείνει πράγματι να γίνει η πρώτη, γιατί έχει τη δυνατότητα να επικυρώσει ή να αναιρέσει στην πράξη ακόμα και αποφάσεις της Εκκλησίας (σημείωση δική μου, εννοεί του Δήμου δηλαδή των αθηναίων πολιτών;)
Πρόκειται φυσικά για λαικά και όχι για επαγγελματικά δικαστήρια.»
Πιο κάτω στην σελίδα 26 αναλύοντας το πώς ο δήμος δηλαδή οι πολίτες ασκούν την εξουσία τους λέει:
« Την ασκεί ως άμεση δημοκρατία, δηλαδή χωρίς «αντιπροσώπους» ,
Μια εκ των προυπόθεσεων λέει ο Καστοριάδης για να υπάρχει δημοκρατία είναι ο δήμος να είναι αυτόδικος
«Αυτόδικος, σημαίνει ότι τα δικά της δικαστήρια αποφασίζουν για όλες τις αμφισβητήσεις που είναι δυνατόν να προκύψουν. Πρέπει να υπογραμμιστεί στο σημείο αυτό ότι τα δικαστήρια στην Αθήνα δεν ήταν επαγγελματικά. Οι δικαστές ήταν κληρωτοί. Η ιδέα επαγγελματία δικαστή θα φαινόταν σε ένα αρχαίο έλληνα εξωφρενική.
Από τις 30.000 ενηλίκους αθηναίους κληρώνονταν κάθε χρόνο 6.000 ενδεχόμενοι δικαστές με ένα πολύπλοκο σύστημα το οποίο διαρκώς βελτιωνόταν με σκοπό να εξαλειφθεί κάθε δυνατότητα απάτης παρέμβασης ή επηρεασμού των 501, 1001 ή 1501 οι οποίοι αναλόγως της περιπτώσεως απάρτιζαν το συγκεκριμένο δικαστήριο.»
Και κάτι πολύ σημαντικό από τα χείλη του Καστοριάδη ο οποίος γράφει:
«Ο Αριστοτέλης (του οποίου ειρήσθω εν παρόδω οι πολιτικές ιδέες έχουν εμπνεύσει πολλές ανοησίες στους διάφορους σχολιαστές) λέει αναφερόμενος στην εποχή τους:
«Απάντων γαρ αυτόν πεποίηκεν ο δήμος κύριον, και πάντα διοικείται ψηφισμασιν και δικαστηρίοις εν οις ο δήμος έστιν ο κρατών. Και γαρ αι της βουλής κρίσεις εις τον δήμον εληλύθασιν. Και τούτο δοκούσι ποιείν ορθώς ευδιαφθορώτεροι γαρ [οι] ολίγοι των πολλών εισιν και κέρδει και χάρισιν.
Αθηναίων Πολιτεία XLI,2
[Διότι ο δήμος έγινε ο ίδιος κύριος των πάντων και τα πάντα διοικεί με τα ψηφίσματα και με τα δικαστήρια όπου ο ίδιος κατέχει την εξουσία. Πράγματι και οι αποφάσεις που ήταν άλλοτε στην αρμοδιότητα της βουλής περιήλθαν στα χέρια του δήμου. Και σ αυτό φαινεται να χουνε πράξει σωστά, διότι ευκολότερα διαφθείρονται με τα κέρδη και με τις χάριτες οι ολίγοι παρά οι πολλοί]
Δοκούσιν ποιείν ορθώς: ο Αριστοτέλης ο μόνος φιλόσοφος με φρόνηση δεν λέει ότι ο λαός είναι αδιάφθορος. Πιστεύει ότι μπορεί να διαφθαρεί με τις χάριτες και με τα οφέλη (ή με τις προεκλογικές υποσχέσεις) λέει όμως ότι διαφθείρεται δυσκολότερα από τους ολίγους: ευδιαφθορώτεροι γαρ [οι] ολίγοι των πολλών εισιν και κέρδει και χάρισιν.»
Όταν οι άνθρωποι είναι αληθινά ελεύθεροι πρώτα και κύρια νοητικά και μακριά από προκαταλήψεις φόβους και δεισιδαιμονίες και ελεύθεροι σωματικά δηλαδή χωρίς κίνδυνο να γίνουν δούλοι κυριολεκτικά τότε σύμφωνα με την Αριστοτέλεια λογική οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να είναι πολίτες δηλαδή να αποφασίζουν για το καλό της πόλης τους
Και πως γίνεται αυτό; Μετέχοντας κρίσεως και αρχής δηλαδή συμμετοχής τους στην δικαστική εξουσία και στις πολιτικές αποφάσεις
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι ο Καστοριάδης σε καμιά απολύτως περίπτωση δεν εξιδανικεύει και δεν θεωρεί την αρχαία ελλάδα ως πρότυπο.
Στην σελίδα 6 του βιβλίου (λέει) γράφει :
«Θα ήθελα στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσω ευθύς εξ αρχής την θέση μου, ώστε να αρθεί κάθε ενδεχόμενο παρεξήγησης. Δεν βλέπω όπως νομίζω ότι και κανείς δεν μπορεί να δει εκτός αν είναι τελείως φαντασιόπληκτος ή προγονόπληκτος την αρχαία Ελλάδα ως πρότυπο το οποίο θα αρκούσε να το αντιγράψουμε για να βρούμε την ελευθερία την δικαιοσύνη την ισότητα και παν το αγαθόν.
Η αρχαία Ελλάδα δεν είναι πρότυπο, ούτε μοντέλο προς μίμηση, όπως άλλωστε δεν μπορεί να είναι κανένα ιστορικό έργο σε οποιονδήποτε τομέα. Θεωρώ όμως ότι μπορεί να λειτουργήσει για μας σαν γονιμοποιητικό σπέρμα, δεδομένου ότι μας επιτρέπει να δούμε εν τη γενέσει τους πληθώρα στοιχείων πάντοτε επίκαιρων – μπορεί και πρέπει να είναι για μας κέντρισμα έμπνευση και πηγή ιδεών.»
Τι είναι όμως κατά τον Καστοριάδη αυτό που κάνει άξιο μελέτης την αρχαία ελληνική δημοκρατία η οποία όπως την ορίζει αποτελεί γονιμοποιητικό σπέρμα;
Συνεχίζει στην σελίδα 7:
«Το εξαιρετικό και μοναδικό φαινόμενο που παρατηρείται στην αρχαία Ελλάδα προϋπόθεση και αποτέλεσμα μιας άλλης θεώρησης του κόσμου (όπως θα αναπτύξω στη συνέχεια) είναι η αμφισβήτηση της παράδοσης : η κοινωνία δεν μένει προσκολλημένη στους παραδοσιακούς θεσμούς σ αυτό που βρήκαμε απ τους πατεράδες μας, στον λόγο και τις εντολές του Ιεχωβά ή σε οποιαδήποτε άλλη εξωτερική και εξωκοινωνική αρχή και πηγή θέσμισης.
Θέτει υπό αμφισβήτηση τους παραδοσιακούς θεσμούς αφ ενός μεν ως νόμους με την στενή και τρέχουσα σημασία του όρου δηλαδή νόμους πολιτικούς νόμους συνταγματικούς νόμους καταστατικούς της πολιτικής κοινότητας νόμους που απαντούν άπαξ δια παντός στο ερώτημα: ποιος άρχει; (βασιλιάς και αριστοκράτες όπως κατά την παράδοση, ή δήμος σύμφωνα με τη νέα θέσμιση; ) αφ ετέρου δε ως κοινωνικές παραστάσεις (εικόνες) του κόσμου, δηλαδή θεσμισμένες παραστάσεις με τις οποίες γαλουχούνται τα παιδιά και μαθαίνουν εξ απαλότατων ονύχων τι είναι καλό τι είναι κακό, τι είναι κόσμος για ποιο πράγμα αξίζει να ζει κανείς ή να πεθαίνει.
Την διττή αυτή αμφισβήτηση των κληρονομημένων θεσμών έχουμε φθάσει σήμερα να την θεωρούμε κατά κάποιο τρόπο ως αυτονόητη. Έχουμε φθάσει επίσης να θεωρούμε αυτονόητες ορισμένες ιδέες που διέπουν την κοινωνική οργάνωση εν γένει και οπωσδήποτε την δική μας συγκεκριμένη κοινωνική οργάνωση όπως η ιδέα της κοινωνικής ή και απλώς δικαιοσύνης η ιδέα της ισότητας κλπ
Εκείνος που πιστεύει ότι οι ιδέες αυτές ως ρυθμιστικές σημασίες της κοινωνικής ζωής είχαν τεθεί και ισχύσει παντού και πάντοτε απατάται βαθύτατα. Εάν θεωρήσουμε την ανθρώπινη ιστορία στο σύνολο της θα διαπιστώσουμε ότι ουδέποτε και ουδαμού ετέθησαν ουδέποτε και ουδαμού ίσχυσαν εκτός από δύο εξαιρέσεις: την αρχαία Ελλάδα κατά πρώτον και πολύ αργότερα την Δυτική Ευρώπη και τις κοινωνίες που επηρεάστηκαν απ αυτήν.»
Εν ολλίγοις ο Καστοριάδης λέει και συμφωνώ απόλυτα μαζί του, ότι η μέγιστη αξία της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας είναι η ΑΡΧΗ της ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ
Της αμφισβήτησης πρώτα και κύρια της εξουσίας………
ποιος άρχει;
Και ποια η νομιμοποιήση του, δηλαδή ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο άρχει ο τάδε θεσμός και όχι ο άλλος;
Η αμφισβήτηση της εξουσίας και των «παραδοσιακών» θεσμών είναι η ουσία της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας.
Αυτό είναι που την κάνει τόσο σπουδαία…
Σήμερα το σπέρμα αυτό της αμφισβήτησης είναι σχεδόν νεκρό στις κοινωνίες μας τις τάχα δημοκρατικές
Παντού μιλάνε για δημοκρατία χωρίς να τίθεται καν το ερώτημα αν όντως αυτό το σύστημα είναι όντως δημοκρατία
Από τον μικρότερο δημοσιογραφίσκο μέχρι τον μεγαλύτερο πολιτικάντη δεν τίθεται καν η αμφισβήτηση ότι αυτό που ισχύει σήμερα είναι όντως δημοκρατία
Τους είναι εξωφρενικό να τίθεται καν αυτό το ερώτημα, δεν μπορούν καν να το συλλάβουν ως ερώτημα
Θεωρούν δεδομένο και δεν αμφισβητούνται οι θεσμοί
Υπάρχουν πάρα πολλά σημαντικά στοιχεία που θα ήθελα να θίξω για αυτό το πολύ σημαντικό βιβλίο με την παρουσίαση του Καστοριάδη και σε σχέση και με άλλα πολύ σημαντικά στοιχειά που οι σύγχρονοι ελληνορθόξοι αγνοούν παντελώς
Τα λεγόμενα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη είναι η μέγιστη πολιτική και όχι μόνο ανοησία
Αφού αν αυτοί που την λένε χρησιμοποιούν το πρώτο συνθετικό ελληνικό με την έννοια της δημοκρατίας όπως αυτή λειτούργησε στην αρχαία Ελλάδα τότε το δεύτερο συνθετικό είναι το παντελώς αντίθετο της
Κάποια σημεία από το βιβλίο
Σελίδα 15:
Β. Κεντρική για την αρχαία ελληνική σύλληψη είναι η ιδέα του Χάους. Για τον Ησίοδο (Θεογονία στίχος 116) το σύνολο όντων (θεοί και άνθρωποι «πράγματα», «φαινόμενα» και «δυνάμεις») γεννιέται από το χάος δηλαδή από το τίποτα, το κενό, το μηδέν (χαίνω): η τοι μεν πρώιστα Χάος γένετ΄. Αυτό το Χάος δεν έχει σχέση με την πολύ μεταγενέστερη έννοια του χάους ως συμφυρμού, κυκεώνα, γενικευμένης α-ταξίας. Εντούτοις όμως στην ίδια την Θεογονία υπάρχει ένα έσχατο μέρος ή βάθος μια ανάποδη του κόσμου που είναι Χάος με την μεταγενέστερη έννοια: ο ποιητής του δίνει συμβατικά και συμβολικά το όνομα Τάρταρος (στίχοι 717-720, 722-723, 724-730, 731-735). Οι «ρίζες» του κόσμου –«της γης και της στείρας θάλασσας»- βγαίνουν απ αυτό το τεράστιο κιούπι, που το στόμα του το ζώνει «τριπλή νύχτα». Οι «ρίζες» του κόσμου-κόσμος=τάξη-, η «άλλη του όψη» είναι αυτός ο τερατώδης χώρος. Σε τούτη μόνο την όψη (όπου ζούμε και εμείς) βασιλεύει –προς το παρόν- ο Ζευς και την κάνει να είναι κατά κάποιο τρόπο κόσμος.
Η ουσία:
Γ. Ο κόσμος δεν είναι καμωμένος για τους ανθρώπους ούτε ενδιαφέρεται γι αυτούς.
Γενικότερα σύμφωνα με την αρχαία ελληνική αντίληψη για την ζωή δεν υπάρχει καμιά υπερβατική εξωκοσμική δύναμη που να ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους, ακόμα λιγότερο να τους «αγαπάει».
Οι θεοί επεμβαίνουν μόνο αν κάποιος τους ζημιώσει ή ασεβήσει εις βάρος τους κλπ. Εξάλλου και οι ίδιοι οι θεοί δεν είναι παντοδύναμοι, υπόκεινται σε μια απρόσωπη Μοίρα, η οποία έφερε πρώτα τον Ουρανό έπειτα τον Κρόνο κι έπειτα τον Δία. Ο Προμηθέας στην ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου μηνύει στον Δία μέσω του αγγελιαφόρου του Ερμή ότι:
Νέον νέοι κρατείτε και δοκείτε δη
Ναίειν απενθή πέργαμ ουκ εκ των δ΄εγώ
Δισσούς τυράννους εκπεσόντας ησθόμην;
Τρίτον δε τον νυν κοιρανούντα επόψομαι
Αίσχιστα και τάχιστα
[Νέοι, νέαν εξουσία κατέχετε και νομίζετε
Πως κατοικείτε απροσπέλαστα απ τον πόνο παλάτια μήπως
Δεν είδα
Μέχρι τώρα την καθαίρεση δύο τυράννων;
Έτσι και τον τρίτο τον σημερινό αφέντη θα δω
Να πέφτει πολύ άσχημα και πολύ σύντομα]
Προμηθεύς Δεσμώτης στιχ. 955-959
Δ. Τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 5ου αιώνα – κι αυτή είναι η εποχή που με ενδιαφέρει: 8ος – 5ος αιώνας- για την αρχαία ελληνική αντίληψη η μετά θάνατον ζωή ή δεν υπάρχει ή αν υπάρχει είναι πολύ χειρότερη απ την επίγεια ζωή. Αυτό λέγεται σαφώς στην Οδύσσεια στη Νέκυια (λ, 488) όταν ο Οδυσσέας συναντά τη σκιά του νεκρού Αχιλλέα στον Άδη η οποία και του λέει:
Μη δη μοι θανατόν γε παραύδα, φαιδιμ΄Οδυσσευ.
Βουλοιμην κ επάρουρος εών θητευέμεν άλλω,
Ανδρί παρ ακλήρω ω μη βίοτος πολύς είη
Ή πάσιν νεκύεσσι καταφθιμενοισιν ανάσσειν.
[Το θάνατο μη μου παινεύεις λαμπρέ Οδυσσέα.
Καλύτερα την γη να δουλεύω υποτακτικός κάποιου
Φτωχού χωριάτη με λίγο βιος
Παρά να βασιλεύω σ όλους αυτούς τος σβησμένος νεκρούς]
Οδύσσεια λ488-491
Στην σελίδα 37:
«Για τους αρχαίους Έλληνες από τον Όμηρο μέχρι τους τραγικούς δεν υπάρχει καμιά σημασία της ανθρώπινης ζωής. Όταν ο Σόλων συζητάει με τον Κροίσο του λέει: « Μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Τα παραδείγματα ευτυχισμένων ανθρώπων που του δίνει αναφέρονται σε άτομα που πέθαναν σε μια καλή στιγμή – ο Τέλλος ο Αθηναίος, ο Κλεόβις και ο Βίτων κλπ. Όταν οι γιοί του Διαγόρα νίκησαν στους Ολυμπιακούς ένας παρευρισκόμενος λέει στον πατέρα τους: πέθανε τώρα Διαγόρα, δεν θα ανέβεις στον Όλυμπο – δηλαδή: τι περισσότερο περιμένεις από την ύπαρξη; Όλοι αυτοί οι ευτυχείς έπαψαν να ζουν σε μια στιγμή κορύφωσης μετά από την οποία αναποφεύκτως τα πράγματα δεν μπορούσαν παρά να καταστραφούν. Το δίδαγμα όλης της τραγωδίας είναι αυτό: η ανθρώπινη ζωή δεν έχει κανένα νόημα, ο κόσμος στον οποίον ζούμε δεν έχει καμιά σημασία και άλλος κόσμος καλύτερος δεν υπάρχει για μας τους ανθρώπους. Οι προσευχές υπερ των νεκρών τα αναθήματα κλπ εμφανίζονται από τον 4ο αιώνα και μετά.»
Αφορμή για το κείμενο αυτό ήταν η απόφαση του μικτού ορκωτού (3 επαγγελματιές δικαστές και 4 ένορκοι λαικοί δικαστές) καταδίκης του Κορκονέα του δολοφόνου του μικρού Αλέξη στις 6/12/2008 στην Αθήνα και του συνεργού του.
Δύο εκ των τριών επαγγελματιών δικαστών βρήκαν μειοψήφησαν στην καταδικαστική απόφαση. Δηλαδή αν αυτή η υπόθεση δικαζόταν στην Κύπρο με το τριμελές Κακουργιοδικείο που αποτελείται αποκλειστικά από επαγγελματίες δικαστές οι οποίοι τοπθετήθηκαν εκεί με μέσο από το Ανώτατο και μόνο χωρίς κανένα άλλο προσόν παρά μόνο τα 6 χρόνια άσκηση του επαγγέλματος αμφιβόλου ποιότητα, υπό την έννοια ότι μπορεί απλά να δούλευε σε ένα γραφείο όπου ασχολείτο μόνο με εταιρείες ή που δεν χειρίστηκε ποτέ ποινικές υποθέσεις που αφορούν ανθρώπινα δικαιώματα δηλαδή δεν είχε εμπλοκή ποτέ με σύγκρουση με την εξουσία είτε της αστυνομίας είτε των δικαστών,
Αν λοιπόν αυτή η απόφαση είχε δικαστεί στην Κύπρο θα είχαμε αθωωτική απόφαση του ανθρώπου αυτού.
Το ζήτημα των δικαστών φυσικά και δεν είναι απλό….. το τραγικό όμως είναι ότι αυτό δεν φαίνεται να αμφισβητείται από κανένα και αυτό φάνηκε πεντακάθαρα μετά και την αθωωτική απόφαση των 10 βασανιστών δολοφόνων από τους 3 επαγγελματίες δικαστές πέρσι τον Μάρτιο του 2009 που ξεσήκωσε τους ανθρώπους.
Εν τέλει το Ανώτατο Δικαστήριο επί της ουσίας καταδικασε τους βασανιστές αφού αναγνώρισε πλέον το βίντεο ως γνήσιο κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πλέον από τους δικηγόρους των βασανιστών
Και όλοι προσέτρεξαν να χρησιμοποιήσουν το γεγονός αυτό ως τάχα αποδεικτικό ότι το σύστημα της δικαοσύνης των επαγγελματιών δικαστών που διορίζονται με τον τρόπο που περιέγραψα πιο πάνω τάχα λειτούργησε
Ουδέν αναληθέστερον
Ο μόνος λόγος που το Ανώτατο κατά τη γνώμη μου έβγαλε αυτή την απόφαση είναι γιατί υπέκυψε στην λαική οργή και κατακραυγή
Και ήξερε ότι δεν θα μπορούσε με τίποτα πλέον να την συγκρατήσει και να την καταστείλει
Και αυτό το λέω με πλήρη συνείδηση και από τα όσα βλέπω καθημερινά στα δικαστήρια
Η αμφισβήτηση των θεσμών είναι επιτακτικό να γίνεται καθημερινά
Η αμφισβήτηση των πάντων είναι η ουσία για την ελευθερία
Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι αυτός που αμφισβητεί και ψάχνει
Στις 12/2/2014 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αγίου Αθανασίου έγινε συζήτηση για το θέμα της διαγραφής από το κράτος, της κρατικής του οφειλής ύψους 7,2 ΔΙΣ προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δηλαδή προς όλους εμάς τους εργαζομένους που εισφέρουμε τα λεφτά μας στο Ταμείο.
Στην συζήτηση ξεκαθαρίστηκε ότι ο καθένας που βρίσκεται εκεί μιλά για τον εαυτό του και μόνο.
Ο καθένας εκφράζει τον εαυτό του και τις απόψεις του
Πήρε την πρωτοβουλία ο φίλος Χριστόδουλος με τον οποίο υπάρχει μια μίνιμουμ συμφωνία θέσεων ειδικά σε σχέση με το θέμα που αφορά την διαγραφή κούρεμα των 7,2 ΔΙΣ και όσον αφορά τον τρόπο διεκδίκησης με πολιτική ανυπακοή
Από κει και πέρα, λόγω του ότι οι άνθρωποι πάνω στον ενθουσιασμό στην οργή και ορμή τους θέλουν να πιστεύουν ότι επειδή υπάρχει την συγκεκριμένη εκείνη στιγμή μια έντονη δυναμική και ακούν και άλλους ανθρώπους να εκφράζονται το ίδιο, νομίζουν ότι ναι δαμέ είμαστεν εννα αλλάξουμεν το κόσμο εννα κάμουμεν τζείνο τζαι το άλλο κλπ κλπ
Και φυσικά αυτό εξανεμίζεται μόλις η όποια συνάντηση συζήτηση συγκέντρωση τελειώσει και ο καθένας επιστρέψει σπίτι του και στον μικρόκοσμο του με τα προβλήματα του
Το ζήτημα της αυτοοργάνωσης το έχω ζήσει σε υπερθετικό βαθμό,
Έχω συμμετάσχει σε πολλές τέτοιες προσπάθειες και αυτό που πλέον γνωρίζω πάρα πολύ καλά είναι ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο
Η οργάνωση μιας ομάδας ανθρώπων είναι πολύ δύσκολη γιατί υπάρχουν πάρα πολλές παράμετροι που πρέπει να συντείνουν μεταξύ τους και αν μια ή δύο ή περισσότερες δεν, τότε το όλο εγχείρημα απλά εξαερώνεται γιατί δεν στέκει σε στέρεες βάσεις
Κατά τη γνώμη μου και όπως τα έχω βιώσει έντονα όλα αυτά τα χρόνια, για να υπάρξει μια πρώτη απόπειρα μορφής οργάνωσης μεταξύ ανθρώπων θα πρέπει να υπάρχει ένα τουλάχιστον μίνιμουμ ξεκάθαρο πλαίσιο συμφωνίας σε συγκεκριμένα θέματα
Θα πρέπει να συμφωνηθεί ότι εμείς που θα οργανωθούμε πιστεύουμε αυτό, αυτό και εκείνο
Αυτό είναι το πρώτο
Το δεύτερο που θα πρέπει να γίνει είναι ότι θα πρέπει να συμφωνηθεί τι ακριβώς επιδιώκουμε να πετύχουμε στα πολύ συγκεκριμένα θέματα που συμφωνήσαμε αρχικά
Δηλαδή πρέπει να τεθούν αρχικά τουλάχιστον κάποιοι άμεσοι και πολύ σύντομοι δηλαδή βραχυπρόθεσμοι στόχοι
Και επίσης μπορεί και ένα τεθεί ένας μακροπρόθεσμος στόχος που να αποτελεί το όραμα και το ιδανικό αυτής της ομάδας ανθρώπων που όμως αυτό για να γίνει θα πρέπει να υπάρξουν τεράστιες αλλαγές κλπ
Το πλέον σημαντικό πλέον όμως για το ζήτημα της οργάνωσης είναι η συμφωνία των ανθρώπων που αποτελούν την ομάδα για τον τρόπο λειτουργίας της και φυσικά το πλέον κρίσιμο τον τρόπο με τον οποίο θα λαμβάνονται οι αποφάσεις
Το τρίτο αυτό σημείο είναι το πλέον και το απόλυτα σημαντικό
Φυσικά δεν σημαίνει ότι μια ομάδα ανθρώπων που αποφασίζουν να συμπορευθούν σε συγκεκριμένα θέματα θα πρέπει να κάτσει άμεσα και να τα βάλει κάτω όλα αυτά αλλοιώς θα διαλυθεί ή όχι
Μπορεί στο μεταξύ φυσικά να υπάρχουν πρωτοβουλίες από άτομα τα οποία να καθορίζουν μια γενική ατζέντα και πολλοί άνθρωποι που συμφωνούν με αυτήν και το γενικό πλαίσιο να ακολουθήσουν αυτές τις πρωτοβουλίες
Είναι καλό όμως να γίνει κατανοητό ότι η οργάνωση των ανθρώπων θέλει κόπο και θέλει μια μίνιμουμ συνέπεια και αφοσίωση και να είσαι έτοιμος να αφιερώσεις χρόνο και κόπο
Το ζήτημα της οργάνωσης είναι το πλέον σημαντικό, και δυστυχώς πάνω σε αυτό υπάρχει συνέχεια αποτυχία
και αυτό είναι φυσικό γιατί δυστυχώς ο κόσμος δεν έχει μάθει να αυτοοργάνωνεται
ειδικά στην Κύπρο που δεν υπάρχει απολύτως καμιά κουλτούρα συλλογικότητας αλλά σε τεράστιο βαθμό η ατομικότητα και η αποκλειστικά και μόνο αυτοσυντήρηση
επίσης ο κόσμος αποζητά εύκολες λύσεις και εκ του ασφαλούς υπό την έννοια και του χρόνου και του είδους αφοσίωσης «αγώνα»
Για να αλλάξουν κάποια πράγματα δεν αρκεί να τα λέμε στα ιντερνετ και ειδικά στο fb το οποίο είναι γεμάτο από ομάδες και κόντρα ομάδες αγώνα αγωνιστικές και μεγάλα λόγια
Προς το τέλος του δεύτερου βίντεο με αφορμή μια ερώτηση για το τι «επιδιώκουμε» και αν «είμαστε» εναντίον της……… κυβέρνησης ξεκαθαρίζεται ακόμα μια φορά αυτό που τέθηκε εξ αρχής σε αυτή την κουβέντα αλλά πιο εμπεριστατωμένα ειδικά για το θέμα της οργάνωσης
Δεν υπάρχει «εμείς» εδώ
Εδώ υπάρχει μια πρωτοβουλία που πάρθηκε από τον φίλο τον Χριστόδουλο ο οποίος μιλά για τον εαυτό του όπως και εγώ μιλώ εκ μέρους μου και μόνο
Είναι απλά μια συνάντηση μεταξύ ανθρώπων στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου αθανασίου και μόνο
τίποτε περισσότερο
Για να γίνει κάτι περισσότερο θα πρέπει αυτοί που λένε ότι το θέλουν να έρθουν μέσα, να επικοινωνήσουν να θέσουν τις απόψεις του και θωρούμεν τζαι κάμνουμεν
Προσωπικά κρατώ πάρα πολύ μικρό καλάθι
Όλα αυτά τα μεγαλεπίβολα και τα θα κάνουμε τούτον τζαι τζείνο ακούσαμεν τα 334ι39302 φορές
Βάζεις πολύ μικρούς στόχους και προσπαθείς να τους πετύχεις
Πρώτος άμεσος στόχος είναι η αυτομόρφωση σου, εσύ ο ίδιος να προσπαθήσεις να μάθεις πως λειτουργεί το περιβάλλον σου και μετά να δεις πως θα λειτουργήσεις εσύ και αν μπορείς και με άλλους ανθρώπους
Για μένα στόχος αυτή την στιγμή είναι ο κόσμος να υπογράψει την συγκεκριμένη επιστολή προς την υπουργό εργασίας με την οποία δηλώνει συνειδητά ότι αρνείται να καταβάλει κοινωνικές ασφαλίσεις
Μέχρι στιγμής έχουν μαζευτεί περί τις 70 επιστολές!!
70 άνθρωποι με το ονοματεπώνυμο τους επίσημα δηλώνουν ότι ασκούν πολιτική ανυπακοή!
Πολιτικό Βαρόμετρο είναι το πόσος κόσμος θα μαζευτεί έξω από το δικαστήριο στις 13/3/2014
Μέχρι στιγμής τα μηνύματα είναι πάρα πολύ ενθαρυντικά
Αλλά είπαμε, τα λόγια είναι του αέρα
Κρατώ πάρα πολύ μικρό καλάθι
Αν όμως έξω από το δικαστήριο λευκωσίας στις 13/3/2014 γίνει χαμός και μαζευτεί πολύς κόσμος τότε υπάρχει μια πρώτη τεράστια νίκη
Για πρώτη φορά οι απλοί άνθρωποι χωρίς να υπάρχει κανένα καπέλο από κάποιο οργανωμένο σύνολο θα έχουν συμφωνήσει σε κάτι πολύ σημαντικό που τους αφορά
Τι συνιστά επιτυχία; Ποιος είναι ο στόχος που θα θεωρηθεί ότι υπήρξε επιτυχής;
Προσωπικά επιτυχία και μάλιστα μεγατόνων για μένα θα είναι το εξής:
Αυτή την στιγμή αυτό το κορυφαίο ζήτημα που αφορά το αστρονομικό ποσό των 7,2 ΔΙΣ των εργαζομένων και των εισφορών τους αντιμετωίζεται από τα μμε ως ανύπαρκτο
Μόνο ο πολύ καλός δημοσιογράφος και φίλος Μάριος Δημητρίου το ανέδειξε αυτό το θέμα σε τεράστιο βαθμό και σε αυτόν οφείλεται σε συντριπτικό ποσοστό όλη αυτή η κινητοποίηση που υπήρξε καθώς επίσης και ο Θωμάς Παίσης σε μια εκπομπή του
Από κει και πέρα όλα τα μμεξαπάτησης κουκουλώνουν το θέμα και σε συμπαίγνια με τα επιχειρηματικά συμφέροντα των καναλαρχών που είναι σε απολυτη αρμονία με την πολιτική εξουσία προσπαθούν να το αφήσουν να πεθάνει
Θέλουν να το αφήσουν να ξεφουσκώσει και ελπίζουν ότι αυτό θα γίνει
Πότε θα αρχίσουν να σε λαμβάνουν υπόψη;
Αυτή την στιγμή υπάρχει ΜΟΝΟ 1 επιστολή ενώπιον του υπουργού εργασίας με την οποία δηλώνεται η συνειδητή άρνηση καταβολής εισφορών
Είπαμε: 70 άλλες επιστολές υπογεγραμμένες θα καταχωρηθούν επισήμως στο υπουργείο εργασίας
Αυτό είναι ήδη μια μικρή νίκη και θα τους κάνει να αρχίσουν να ανησυχούν ότι τα πράγματα παίρνουν τροπή που δεν θα μπορούν να ελέγξουν
Όσο οι επιστολές που θα καταχωρούνται επίσημα θα αυξάνονται τόσο και η ανησυχία τους θα μεγαλώνει
Αν στις 13/3/2014 έξω από τα δικαστήρια μαζευτεί πολύς κόσμος που θα δώσει το μήνυμα ότι είμαστε πολλοί και δεν θα ανεκτούμε άλλο την συμπαίγνια σας
και οι επιστολές συνεχίζουν να ρέουν τότε η πρόβλεψη μου είναι ότι πλέον δεν θα μπορούν να αγνοοήσουν όλη αυτή την δυναμική
Όταν πλέον 100, 500, 1000 κλπ άνθρωποι συνειδητά δηλώσουν πολιτική ανυπακοή και πρακτικά σταματήσουν να καταβάλλουν εισφορές στο ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων που αυτό θα έχει ως συνέπεια και άλλοι βλεποντας όλη αυτή την δυναμική και την ποσότητα του όγκου θα αναθαρήσουν και θα πράξουν το ίδιο
Επιτυχία για μένα θα είναι ο εξαναγκασμός τους, του υπουργείου να αναγκαστεί να έλθει σε διαπραγμάτευση
Ναι αλλά διαπραγμάτευση με ποιον;;;;
Αυτό θα είναι η τεράστια επιτυχία αυτού του εγχειρήματος
Απέναντι τους πλέον για πρώτη φορά θα έχουν μόνο απλούς ανθρώπους χωρίς καπελώματα
Από κει και πέρα θα εξαρτηθεί από εμάς τους ίδιους
Μετά την πρωτοβουλία του δικηγόρου Μ. Παρασκευά
Υπέγραψαν επιστολή-δήλωση προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ότι δεν καταβάλλουν εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως πράξη πολιτικής ανυπακοής
Δεκάδες πολίτες -περισσότεροι από 60- υπέγραψαν επώνυμα πανομοιότυπη επιστολή προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ζέτα Αιμιλιανίδου, με την οποία την πληροφορούν ότι συνειδητά δεν καταβάλλουν τις εισφορές τους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ως μια πράξη πολιτικής ανυπακοής. Την ενέργεια αυτή, συνδέουν με τη φημολογούμενη συμφωνία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τρόικα για διαγραφή των οφειλών του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που ανέρχονται στο ποσό των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Με την επιστολή, ζητούν πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες που αφορούν την οφειλή του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Νέα συνάντηση στη Λεμεσό
Τις επιστολές έχει στην κατοχή του ο δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς, ο οποίος και θα τις αποστείλει στο Υπουργείο Εργασίας, όπως ανέφερε στη «Σ». Να υπενθυμίσουμε ότι η απόφαση για τη συγγραφή αυτής της επιστολής είχε ληφθεί στις 22 Ιανουαρίου 2014 σε παγκύπρια συνέλευση ενδιαφερόμενων πολιτών στη Χοιροκοιτία, μετά από πρωτοβουλία του δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή Μιχάλη Παρασκευά. Είχε προηγηθεί άλλη συνέλευση στο πλαίσιο της διεύρυνσης της πολιτικής ανυπακοής για το συγκεκριμένο ζήτημα, στις 14 Ιανουαρίου 2014, επίσης στη Χοιροκοιτία.
Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο ρεπορτάζ μας, οι «πολιτικά ανυπάκουοι» εξέλεξαν γραμματεία για συντονισμό των επόμενων βημάτων τους, όπου συμμετέχουν, εκτός από τον Μιχάλη Παρασκευά, οι Χαράλαμπος Λαζάρου, Χριστόδουλος Χριστοδούλου, Ματθαίος Αναστασίου, Σταύρος Αλαμπρίτης και Γρηγόρης Σολωμού.
Νέα συνέλευση για το θέμα αυτό πραγματοποιήθηκε προχθές βράδυ (12.2.2014) στην πολιτιστική αίθουσα Δήμου Αγίου Αθανασίου Λεμεσού όπου παρέστησαν δεκάδες πολίτες, κυρίως Λεμεσιανοί, αλλά και αντιπροσωπία από την Πάφο, της Κίνησης για τη σωτηρία της Πάφου, όπως μας πληροφόρησε ο Μιχάλης Παρασκευάς.
Νομικά και πολιτικά επιχειρήματα
«Στη διάρκεια της συζήτησης», μας είπε ο κ. Παρασκευάς, «ανέφερα ότι όραμά μου είναι η αυτο-οργάνωση των πολιτών και ο κοινωνικός έλεγχος, εκ μέρους των εργαζομένων, των χρημάτων του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Έχουμε όλα τα νομικά, πολιτικά και ευρύτερα κοινωνικά επιχειρήματα για να στηρίξουμε την υπόθεσή μας. Τα χρήματα του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους εργαζομένους και δεν μπορεί κανένας διορισμένος από τον υπουργό, να αποφασίζει για τις δικές μας ανάγκες. Τις ανάγκες μας τις γνωρίζουμε μόνο εμείς που δουλεύουμε και παράγουμε τον πλούτο αυτού του τόπου. Αυτό είναι το αίτημά μας, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Οι άνθρωποι μπορούν να διαχειρίζονται μόνοι τους τις τύχες τους».
Ορόσημο η 13η Μαρτίου 2014
Ο Μιχάλης Παρασκευάς δίκαια εκτιμά ότι ορόσημο και πολιτικό βαρόμετρο για την επιτυχία ή όχι της πολιτικής ανυπακοής, που ο ίδιος ξεκίνησε σε ατομικό επίπεδο, θα είναι η ημερομηνία 13 Μαρτίου 2014, οπότε κλήθηκε για να παρουσιαστεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, κατηγορούμενος ότι δεν πλήρωσε τις εισφορές του ως αυτοτελώς εργαζόμενος στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από τον Μάιο 2013 – αμέσως μετά που ψηφίστηκε το Μνημόνιο.
«Αν εκείνη τη μέρα», μας είπε, «παρουσιαστεί πλήθος πολιτών έξω από τα δικαστήρια για να στηρίξει αυτή την προσπάθεια και σε συνάρτηση με τη μαζικότητα των επιστολών προς την Υπουργό Εργασίας, για άρνηση καταβολής εισφορών, με πλήρη συνείδηση των συνεπειών, αφού όλοι γνωρίζουν ότι είναι ποινικό αδίκημα, να είστε σίγουροι ότι το κράτος δεν θα μπορεί να μας αγνοεί όπως κάνει τώρα. Επιτυχία για μένα θα είναι όταν η Κυβέρνηση εξαναγκαστεί να έρθει σε διαπραγμάτευση μαζί μας, με ανθρώπους απλούς, που δεν έχουν κανένα κομματικό ή άλλο καπέλωμα. Θα είναι η πρώτη φορά που αυτοί που ελέγχουν την εξουσία, θα διαπραγματευτούν με απλούς πολίτες και αυτό θα δείξει ότι όταν ο κόσμος είναι ενωμένος και πράττει συλλογικά, μπορεί να αναγκάσει την εξουσία να έρθει σε διαπραγμάτευση μαζί του».
Να τι γράφουν στη Ζέτα
Η επιστολή που συνέταξε ο Μιχάλης Παρασκευάς και υπέγραψαν δεκάδες συμπολίτες μας προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Ως έγινε γνωστό από τον Τύπο, περί τα τέλη Νοεμβρίου 2012, η Τρόικα είχε θέσει όρο προς το κυπριακό κράτος για την υπογραφή του Μνημονίου Συναντίληψης, την ολοκληρωτική διαγραφή των οφειλών του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ήτοι του ποσού των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μετά και την ψήφιση του Μνημονίου Συναντίληψης από την Κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων στις 30 Απριλίου 2013 και αφού διεξήλθα τις πρόνοιές του, δεν μπόρεσα να βρω οιανδήποτε σχετική πρόνοια σχετικά με τη, σύμφωνα με τον Τύπο, συμφωνία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τρόικα.
»Αν εν τέλει η συμφωνία αυτή με την Τρόικα ισχύει και έχει επέλθει ολική διαγραφή της οφειλής/χρέους του Κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ήτοι του ποσού των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, αντιλαμβάνεστε τις κολοσσιαίες συνέπειες που θα έχει αυτό το γεγονός στα δικαιώματα όλων των πολιτών και όλων των ασφαλισμένων στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αφού ουσιαστικά αυτό θα σημαίνει, εν ολίγοις, απλά την κατάρρευση του Ταμείου και καθιστά αμφίβολη ακόμη και την καταβολή σύνταξης στους δικαιούχους που εκπλήρωναν τις υποχρεώσεις τους και κατέβαλλαν ανελλιπώς το οφειλόμενο ποσό.
Λαμβάνοντας επίσης υπόψη το παραδεκτό γεγονός από όλα τα μέρη, όπως αυτό καταγράφεται ρητά στο Μνημόνιο Συναντίληψης, ότι δηλαδή οι τραπεζίτες και οι τράπεζες είναι αυτοί που με πράξεις και παραλείψεις τους οδήγησαν τα οικονομικά πράγματα στο κατάντημα αυτό της χώρας, θα ήθελα να απευθύνω θερμότατη παράκληση όπως με ενημερώσετε αν έχουν διαγραφεί όλες ή μερικές από τις οφειλές του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
»Λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη τη σαφέστατη υποχρέωση του Κράτους να παρέχει απρόσκοπτη πρόσβαση στους πολίτες σε επίσημα δημόσια έγγραφα και πληροφορίες, ιδίως σε θέματα που τους αφορούν άμεσα ή έμμεσα, υποχρέωση η οποία πηγάζει τόσον από το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθρο 19, αλλά πολύ περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 10 που περιλαμβάνει το δικαίωμα λήψεως πληροφοριών χωρίς την επέμβαση των δημόσιων Αρχών, καθώς επίσης και στο άρθρο 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ περί της Ελευθερίας Έκφρασης και Πληροφόρησης, το οποίο θεμελιώνει το δικαίωμα απρόσκοπτης πρόσβασης των πολιτών σε δημόσια έγγραφα χωρίς την ανάμειξη των δημόσιων Αρχών (απολύτως σχετική και πάρα πολύ κατατοπιστική η εμπεριστατωμένη Τοποθέτηση της Επιτρόπου Διοικήσεως ως Εθνική Ανεξάρτητη Αρχή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε πληροφορίες – Δράση 9/2013 ημερομηνίας 9 Δεκεμβρίου 2013), θα ήθελα ως εκ των άνω να μου δώσετε πρόσβαση σε όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν την οφειλή/χρέος του Κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
»Σας ενημερώνω ότι δεν προτίθεμαι να καταβάλω ξανά οφειλές κοινωνικών ασφαλίσεων μέχρι να τύχω ενημέρωσης στα πιο πάνω ερωτήματά μου και επίσης να σας ενημερώσω ότι αν παρ΄ ελπίδα έχουν διαγραφεί οι οφειλές του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, προσωπικά δεν πρόκειται να καταβάλω ξανά οιονδήποτε ποσό προς τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, διότι δεν προτίθεμαι να καταβάλω εισφορές απλά για να τις αρπάξουν αυτοί οι οποίοι αποκομίζουν κέρδη από τόκους, ήτοι οι τοκογλύφοι/τραπεζίτες, για τους οποίους ήδη η οικονομία της Κύπρου έχει δεχτεί ανεπανόρθωτο πλήγμα.
Θα ήθελα επίσης να σας ενημερώσω ότι αυτή η επιστολή μου θα τύχει δημοσιότητας και θα αποτελέσει παρότρυνση προς συμπολίτες μας να πράξουν το ίδιο, καθότι είναι απαράδεκτο άνθρωποι να μην πάρουν σύνταξη ή μειωμένη σύνταξη, απλά και μόνο γιατί κάποιοι κερδοσκοπούσαν
Email Facebook Tweet| <a «=»»>Εκτύπωση | 16 Φεβρουάριος 2014, 07:00 | Με τον Μάριο Δημητρίου
Αυτό το άρθρο άρχισε να γράφεται στο μυαλό μου στις 18 Ιανουαρίου 2014, όταν ο νευρολόγος – ψυχίατρος από τη Θεσσαλονίκη, Κλεάνθης Γρίβας, βασικός ομιλητής στην ημερίδα που οργάνωσαν οι νεολαίες των Οικολόγων και της ΕΔΕΚ για τις χρήσεις της κάνναβης στην ιατρική και τη βιομηχανία, ξεκίνησε την τοποθέτησή του με μιαν εκπληκτική αμφισβήτηση της ίδιας της επιστήμης του!
«Θα σας μιλήσω», είπε, «αφενός ως επιστήμονας, δηλαδή ως νευρολόγος, αφετέρου δε ως δαιμονολόγος, δηλαδή ως ψυχίατρος, αφού η ψυχιατρική δεν μπορεί να αποτελεί κλάδο της ιατρικής επιστήμης, απ΄ αφορμή το γεγονός ότι είναι ο μόνος δήθεν κλάδος που δεν δεσμεύεται από την υποχρέωση της απόδειξης. Δηλαδή, με άλλα λόγια, στο επίπεδο της ιατρικής, ισχύει ό,τι εκβάλλεται από το γεμάτο ή άδειο κεφάλι του ψυχίατρου…».
Σήκωσα το κεφάλι και κοίταξα καλύτερα αυτόν τον ισχνό 70χρονο άντρα και ήξερα πως είχα μπροστά μου έναν ξεχωριστό άνθρωπο, αποφασισμένο να κάνει τη διαφορά.
Το άρθρο συνέχισε να γράφεται στο μυαλό μου στις 13 Φεβρουαρίου 2014, όταν άκουγα στο τηλέφωνο τον 37χρονο δικηγόρο από τη Λευκωσία Μιχάλη Παρασκευά να μου μιλά για τη συγκέντρωση πολιτών την προηγούμενη νύχτα στη Λεμεσό, όπου τους ανέπτυξε την απόφασή του να επιδείξει πολιτική ανυπακοή απέναντι στο κράτος, ρισκάροντας να χάσει ακόμα και τη δουλειά του, μη καταβάλλοντας τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο διαχείρισης του Ταμείου από την Κυβέρνηση.
«Ρώτησα τους παρευρισκομένους κατά πόσον ήξεραν τι έγινε στην Καταλονία το 1936, αλλά δεν επεκτάθηκα σε αυτό», μου είπε γελώντας ο Μιχάλης.
Ένιωσα την ίδια στιγμή ότι μιλούσα με έναν ακόμα ξεχωριστό άνθρωπο, αποφασισμένο να κάνει τη διαφορά. Που επίσης αμφισβητεί, έμπρακτα, το κατεστημένο του δικού του επαγγελματικού χώρου, ολόκληρο το νομικό σύστημα, με όραμα την επαναστατική επιδίωξη της αυτοδιαχείρισης και της ελευθερίας – ατομικής και κοινωνικής.
Και αναπόφευκτα το ενδιαφέρον μου γι’ αυτούς τους δύο σύγχρονους αντικομφορμιστές, τον Μιχάλη Παρασκευά και τον Κλεάνθη Γρίβα, με οδήγησε σε δύο παλιούς Εμφύλιους Πολέμους και σε δύο παλιούς επαναστάτες που έχω την εντύπωση ότι τους εμπνέουν: στον μηχανικό σιδηροδρόμων Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι (Buenaventura Durruti), δολοφονημένο στα 40 του στον Ισπανικό Εμφύλιο το 1936, και στον γιατρό Δημοσθένη Γρίβα (πατέρα του Κλεάνθη), δολοφονημένο στα 35 του στον Ελληνικό Εμφύλιο το 1947.
Γιατί, βέβαια, ηγετική μορφή της «Καταλονίας του 1936» που ο Μιχάλης Παρασκευάς ανέφερε στη συγκέντρωση της Λεμεσού, ήταν ο φλογερός ηγέτης της αναρχοσυνδικαλιστικής Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας της Ισπανίας, της θρυλικής Confederacion Nacional del Trabajo (CNT), σκοτωμένος από σφαίρα φασιστών του Φράνκο, σε οδόφραγμα στη Μαδρίτη.
Η μοναδική περιουσία που είχε όταν πέθανε, ήταν «δύο αλλαξιές, δύο πιστόλια, ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου κι ένα ζευγάρι κιάλια».
Ο Δημοσθένης Γρίβας από την Καρδίτσα, γιατρός του αριστερού ΕΛΑΣ στη διάρκεια της Αντίστασης και στη συνέχεια του κομμουνιστικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, είχε αναγκαστεί να βγει αντάρτης στο βουνό λόγω της «λευκής τρομοκρατίας» των εθνικιστών, που μετά την αποχώρηση των Γερμανών οργίαζε στη χώρα, απέναντι στην «κόκκινη τρομοκρατία» των κομμουνιστών, παρά το ότι διαφώνησε με την απόφαση του ΚΚΕ για Εμφύλιο Πόλεμο.
Πιάστηκε αιχμάλωτος από τον κυβερνητικό στρατό, πέρασε έκτακτο στρατοδικείο και εκτελέστηκε με συνοπτικές διαδικασίες τον Ιούνιο 1947 (Ο γιος του, Κλεάνθης, ήταν τότε μωρό τριών χρόνων). Οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα με τις πιτζάμες του, γιατί είχε χαρίσει το κοστούμι και το πανωφόρι του σε συγκρατούμενούς του. Δύο αποσπάσματα με στρατιώτες από την Καρδίτσα, που τον γνώριζαν και τον σέβονταν για την εντιμότητά του, αρνήθηκαν να πυροβολήσουν και αντικαταστάθηκαν από στρατιώτες από άλλα μέρη της Ελλάδας.
Η μοναδική περιουσία που είχε όταν πέθανε, ήταν τα γυαλιά του, το δακτυλίδι, η ταυτότητα, η βέρα, το ρολόι, η τσιγαροθήκη, ο αναπτήρας, τα ξυριστικά εργαλεία, το πουλόβερ, το στυλό του και ένα χειροποίητο σκάκι.
Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι και Δημοσθένης Γρίβας. Γραμμένα με μικρά γράμματα τα ονόματά τους στην Ιστορία, όμως εμείς τους θυμόμαστε με εγκαρδίωση, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με τις ιδέες που τους οδήγησαν στον θάνατο.
Έχω ένα ..”πλεονέκτημα” επιπλέον από σένα φιλήσυχε φιλειρηνικέ πολιτη
Ναι εγώ ως άτομο ως άνθρωπος έχω κάτι που δεν έχεις εσύ
Ξέρω εκ των έσω πως λειτουργεί αυτό το σύστημα που αποτελείται από ανθρώπους συγκεκριμένους
Γνωρίζω πως λειτουργεί ως κανόνας και για ποιον δουλεύει
Γνωρίζω αυτά που δεν γνωρίζεις εσύ
Για αυτό και μπορώ και μιλάω
Εσύ απλά πας στην δουλίτσα σου κάθε πρωί αν έχεις πλέον δουλειά
Το πολύ πολύ να βρεθείς αντιμέτωπος με κανένα βαριεστημένο δημόσιο υπάλληλο που απλά θα σε γράψει στ αρχίδια του στις κοινωνικές ασφαλίσεις στο κτηματολόγιο στο κεπ κλπ κλπ
Και μετά θα βγεις και κλάσεις τον πόνο σου είτε στην παρέα σου είτε στο φεισμπουκ και πάρεις πολλά λαικ με άλλους φιλήσυχους φιλειρηνικούς πολιτάκους σαν κι εσένα και όλοι μαζί θα κλάνετε παρέα για την δημοσιουπαλληλική νοοτροπία των τεμπελόσκυλων γιατί δεν σου απάντησαν δύο άντε τρεις φορές το τηλέφωνο και εσύ ως ευρωπΕος μαλάκας θίχτηκες
Αυτή είναι η επάφη που έχεις με το σύστημα φιλήσυχε φιλειρηνικέ μαλάκα
Αυτή όλη κι όλη είναι η κακοδιοίκηση που είχες και έχεις
Το πολύ πολύ να έχασες και καμιά δίκη για το χωράφι ή το μαγαζάκι σου και να σου τα έφαγαν οι δικηγόροι που τα έκαναν πλακάκια αλλά και ο δικαστής που δεν ήταν δίκαιος και δεν σου έδωσε το κοτσιάνι
Ξέρεις φιλήσυχε φιλειρηνικέ πατριωτάκη, συμβαίνουν και χειρότερα βρε
Άνθρωποι αυτή την στιγμή που εσύ κλάνεις στα φεισμπουκ και στα μπλοκ σαπίζουν κυριολεκτικά στις φυλακές
Αν διαβάζεις αυτό το μπλοκ θα έχεις διαβάσεις τις δεκάδες υποθέσεις που απλά έτυχε να έχω οπότε μπορείς να υπολογίσεις πόσοι εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι βασανίζονται αυτή την στιγμή που εσύ κλάνεις στα φεισμπουκ και στα μπλοκ ότι δεν σου συμπεριφέρονται καλά στην δημόσια υπηρεσία
Αυτοί που σε κυβερνάνε φιλήσυχε φιλειρηνικέ μαλάκα μάθε το ότι σε έχουν γραμμένο στα αρχίδια τους είτε άντρες είτε γυναίκες
Αυτοί που σε κυβερνάνε σε όλες τις βαθμίδες εξουσίας σε όλες τις εξουσίες απλά σε έχουν γραμμένο στ αρχίδια τους και κάθε μήνα παίρνουν το παχουλό μισθό τους
Αλήθεια θεωρείς ότι ένας άνθρωπος που είναι πχ Γενικός Διευθυντής Υπουργείου στην κλίμακα 16 δηλαδή 7.000, 7 χιλιάδες ευρώ μισθό το μήνα δηλαδή 84 χιλιάδες ευρώ το χρόνο ή δικαστής διευθυντής τμήματος κλπ κλπ
και έγινε και υπουργός πρόεδρος κλπ αυτοί οι άνθρωποι έχουν σχέση μαζί σου;;;;;
Αν το πιστεύεις αυτό απλά είσαι ηλίθιος
Γνωρίζω πως λειτουργεί αυτό το σύστημα, γνωρίζω αυτά που δεν γνωρίζεις εσύ
Γνωρίζω ότι η δικαιοσύνη που εσύ έχεις ψηλά γιατί έτσι σου είπαν και έτσι σου λένε νυχθημερόν είναι ένα πράμα που μαγειρεύται ένα πράμα που κόβεται και ράβεται στα μέτρα του δικαστή όπως αυτός θέλει
οι πλείστες δίκες κερδίζονται και χάνονται απλά στο ποιον θα πει ότι πιστέψε ο δικαστής με κριτήρια που μόνο ο ίδιος ξέρει στα πλαίσια της ζωντανής δίκης κλπ κλπ κατά πως εσύγκοψεν δηλαδή
Δεν το πιστεύεις ε;
Εμ τι να κάνουμε
Έτσι σου έμαθαν να πιστεύεις
Νομίζεις ότι οι νόμοι και το δίκαιο είναι επιστήμη
Θα σου πω κάτι βρε που δεν σου λένε
Στην υπόθεση Νικολάου κ.ά v Νικολάου κ.ά. (αρ. 2) (1992) 1 ΑΑΔ 1338
το ανώτατο δικαστήριο κλήθηκε να αποφασίσει κατά πόσο είναι παραδεκτή η τροποποίηση του Συντάγματος εξ’ ονόματος του δικαίου της
ανάγκης. Θέμα προς επίλυση ήταν η συνταγματικότητα του Νόμου
95/1989 με τον οποίο τροποποιήθηκε το άρθρο 111 του Συντάγματος
καθιερώνοντας την ίδρυση του οικογενειακού δικαστηρίου.
5 δικαστές είπαν ότι η τροποποίηση ήταν αντισυνταγματική και
5 δικαστές είπαν ότι η τροποποίηση ήταν συνταγματική
Η δικαιοσύνη υπάρχει μόνο στα μυαλά σου και όσων θέλουν να πιστεύουν σε παραμύθια
Ξέρεις πόσες υποθέσεις μπορώ να σου πω που αφορούσαν ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο πράγμα και ο ένας δικαστής είπε έτσι και ο άλλος γιουβέτσι;
Ο ένας είπε μαύρο και ο άλλος άσπρο
Για το ίδιο ακριβώς πράγμα
Σοκάρεσαι φιλήσυχε φιλειρηνικέ πολιτάκο;
Νοιώθεις να γκρεμίζεται η ασφάλεια που ένοιωθες τόσα χρόνια κάτω από τα ποδαράκια σου;
Ρε ηλίθιε
σου πήραν τα λεφτά μέσα από τις τσέπες σου ρε και το ανώτατο δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν ελέγχεται από το διοικητικό δικαστήριο
πέταξε μεν την μπάλα στα επαρχιακά αλλά για να είναι σίγουροι ότι δεν θα γίνει τίποτα
έστω και αν δεν έχουν δικαιοδοσία όπως αποφάνθηκαν και πάλι κατά πλειοψηφία
έβαλαν και στο τέλος της απόφασης τους για το κούρεμα την ουρά
ότι θα πρέπει να αποδείξει αυτός που θα κάνει αγωγή ότι η ζημιά που έπαθε λόγω του κουρέματος είναι μεγαλύτερη από αυτή που θα πάθαινε αν δεν γινόταν!!!!!!!
κάτι που κανένας δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα και ούτε και έχει τα στοιχεία για να θεμελιώσει κάτι τέτοιο
Βεβαίως, δεν πρέπει να λησμονείται ότι το αντικείμενο των αστικών διαδικασιών δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η όποια χρηματική ζημία στους καταθέτες κατέστη προκύπτουσα από ενέργειες των τραπεζών, της Πολιτείας ή των εμπλεκομένων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων.
Και το ζητούμενο θα είναι, σε τελευταία ανάλυση, αυτό που το ίδιο το άρθρο 3(2)(δ) του Νόμου προνοεί, εκφράζοντας, όπως είπαμε, πάγιες νομικές αρχές –
το κατά πόσο η ζημία στους καταθέτες είναι μεγαλύτερη από αυτή που θα υφίσταντο αν τα διατάγματα δεν είχαν εκδοθεί και οι τράπεζες είχαν αφεθεί στην πορεία τους.
Δεν θα μπορούσαν δηλαδή οι καταθέτες να ευρίσκονται σε δυσμενέστερη εκείνης θέση, όπως όμως δεν θα μπορούσαν να ευρίσκοντο ποτέ και σε ευνοϊκότερη – και τούτο πρέπει να είναι συνεχώς υπ΄όψη, διότι είναι τα δεδομένα που αφορούν την κατάσταση των τραπεζών κατά το χρόνο των Διαταγμάτων που καθορίζουν και την πραγματική αξία των καταθέσεων κατά το χρόνο εκείνο, με κυρίαρχο στοιχείο ότι οι καταθέτες δεν είναι παρά πιστωτές της τράπεζας.
Η δικαιοσύνη που σου πουλάνε φιλήσυχε φιλειρηνικέ πατριωτάκη έχει όρια
και τα όρια αυτά δεν μπορούν να ξεπεραστούν
τα όρια αυτά πάνε μέχρι της προστασίας του στάτους κβο
οπότε φιλήσυχε φιλειρηνικέ πατριωτάκη έχουμε μια ουσιώδη και καθοριστική διαφορά
εσύ δεν ξέρεις πως λειτουργεί αυτό το σύστημα ιδίως αυτό που ονομάζεται δικαιοσύνη δεν μπορείς να ξέρεις πότε σε περιπαίζουν και πότε όχι
εγώ ξέρω, εσύ δεν ξέρεις γιατί δεν είσαι μέσα σε αυτό
και σε διαβεβαιώ ότι τα πράγματα είναι χειρότερα από όσο φαντάζεσαι
και τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα και κανένας δεν θα σε προτατέυσει
Δες το παράδειγμα των τύπων με τα αξιόγραφα οι οποίοι οργανώθηκαν συσπειρώθηκαν και έκαναν τρομακτική δουλειά και εκδηλώσεις
ο Φοίβος Μαυροβουνιώτης τον οποίο γνώρισα και μπορώ να πω ότι έχω καλή άποψη για αυτόν είναι ο κατεξοχήν φιλήσυχος φιλειρηνικός πολιτάκος
ο κύριος Φοίβος είναι ο ορισμός αυτού
στέλεχος του δησυ επαγγελματίας στον τομέα των οικονομικών με πολλά λεφτά που όμως έκανε ένα μικρούλικο λαθάκι όπως κάνατε όλοι οι φιλήσυχοι φιλειρηνικοί μαλάκες αλλά αυτός έκανε μεγαλύτερο
εμπιστεύτηκε τις τράπεζες και τους εμπιστεύτηκε τα λεφτά του και αυτά που υπέγραφε και τελικά τσουππππ
του τα φάγανε
και δώστου οργανώσεις και συνελεύσεις στην χοιροκοιτία με καμιά 1000 κόσμο και δώστου στα τηλεοπτικά πάνελ και δώστου συναντήσεις με αξιωμτατούχους ακόμα και με την τρόικα συναντήθηκαν τα παιδιά
και φυσικά όλοι τους έγραψαν στ αρχίδια τους
και ο μέχρι πρότινος φιλήσυχος φιλειρηνικός πατριωτάκος στέλεχος δησυ κύριος Φοίβος τι είπε μετά την συνάντηση με το νέο Γενικό Εισαγγελέα;;;;
πάντα κάποιοι σηκώνανε το βάρος και είχανε το κόστος ενώ οι άλλοι τον έπαιζαν στα φεισμπουκ
ξέρω ότι θα σοκαριστείς από το τραγούδι που θα σου βάλω
και δεν θα καταλάβεις
δεν περιμένω να καταλάβεις φιλήσυχε φιλειρηνικέ μαλάκα
γιατί δεν γνωρίζεις ότι άνθρωποι πεθαίνουν και δολοφονούνται καθημερινά από την εξουσία αλλά εσύ νομίζεις ότι αυτά είναι ταινίες
απλά να γνωρίζεις ότι με το να γράφεις κουλτουριάκες μαλακίες και αμπελοφιλοσοφίες στα ιντερνετ με ποιήματα και πολύ ψαγμένες αρλούμπες ή πασιαμικές μαλακίες είσαι ένα σκουλίκι που σέρνεται και μόνο
να το γνωρίζεις αυτό, είσαι απλά ένα σκουλίκι που σέρνεται και ως βολεμένο ανθρωπάκι κοιτάει την ζωούλα του και μόνο