Video Ακούστε τον Ρεζά απεργό πείνας να μιλά μέσα από τα κρατητήρια για τον αγώνα των 34 απεργών πείνας

Η  σελίδα των μεταναστών/προσφύγων στην Μενόγια

https://www.facebook.com/pages/Cypriot-Refugees-Torture-_Mennoyia/288265671382288

Στο 2ο λεπτό ο Ρεζά απεργός πείνας μιλά μέσα από την Μενόγια για τον αγώνα τους

Advertisement

Video carpe diem Ανασκόπηση του 2014 Πως μεταβάλλονται οι συμμαχίες ΗΠΑ Ασατ Ιραν για ΙΣΙΣ κλπ

Video Εκπομπή στο Capital TV 6/10/2014 Κύπρος από τις χειρότερες χώρες για μετανάστες…Ανάλυση

ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ | Πού χάθηκαν τα 7.5 δις;

Focus On News

Ανοίγουμε σήμερα τον φάκελο των Κοινωνικών Ασφαλίσεων με την συνέντευξη του Μιχάλη Παρασκευά, του ακτιβιστή δικηγόρου, που με την πολιτική του πράξη να μην πληρώνει τις εισφορές του στο ταμείο των Κοινωνικών Ασφαλίσεων, έφερε στο προσκήνιο το τεράστιο αυτό θέμα. Θα ζητηθούν αντίστοιχες συνεντεύξεις από τον διευθυντή του ΤΚΑ (Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων), εκπρόσωπο της Τρόϊκα και ειδικό συνταγματολόγο, έτσι ώστε να δοθούν όλες οι απαραίτητες πληροφορίες στους πολίτες για το μεγάλο αυτό θέμα.

Γιατί δεν πληρώνει τις εισφορές του και σύρεται στα δικαστήρια;

Γιατί δεν του δίνεται η περίφημη αναλογιστική μελέτη που αναφέρεται στην έκθεση της γενικής ελέγκτριας;

Ποιοί είναι οι τρόπο αντίδρασης των πολιτών και τι επιδιώκει η «Πρωτοβουλία κοινωνικού ελέγχου του ΤΚΑ»;

 

Δείτε την αρχική δημοσίευση

VIDEO- Οι αγωνιστές της Μενόγιας και άλλοι Ιρανοί πρόσφυγες μιλούν από την ψυχή τους, για τα βασανιστήρια τους, τον γολγοθά που τους επιφυλάσσουν οι αδίστακτοι του ιμιγκρέισιον και του κυπριακού κράτους ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΟΥΣ

Συνολικά 6 βίντεο με 6 συνεντεύξεις οι οποίες ακόμα ανεβαίνουν από το you tube

 

 

 

 

VIDEO από την χτεσινή δημόσια συζήτηση με αφορμή τις επερχόμενες εκποιήσεις – Νομική πολιτική ανάλυση – Τρόποι αντίδρασης, οργάνωσης

 

Επαναreloaded..Η αρχαία ελληνική δημοκρατία, ο Καστοριάδης ο δολοφόνος κορκονέας οι δικαστές, η αμφισβήτηση, η ουσία της Δημοκρατίας

 

Η αρχαία ελληνική δημοκρατία ο Καστοριάδης ο δολοφόνος κορκονέας οι δικαστές, η αμφισβήτηση, η ουσία της Δημοκρατίας

https://osr55.wordpress.com/2008/12/07/

Δεκεμβρίου 7, 2008…1:28 μμ

Το κράτος δολοφονεί! Νεκρό 15χρονο παιδί από σφαίρες αστυνομικών- video φωτό-κατάθεση φονιά 20/12/08

http://news.ert.gr/el/ellada/koinonia/41761-enoxos-epi-to-dysmenestero-o-korkoneas

Ένοχο για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο έκρινε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου το Δεκέμβριο του 2008, στα Εξάρχεια. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικά. Ο Κορκονέας πλέον αντιμετωπίζει τα ισόβια δεσμά, καθώς η απόφαση του δικαστηρίου υιοθέτησε την πρόταση του εισαγγελέα για μετατροπή της κατηγορίας της πρόθεσης από ενδεχόμενο σε άμεσο δόλο.

Στην απόφαση μειοψήφησε η πρόεδρος του δικαστηρίου, ένας δικαστής κι ένας ένορκος. Εξάλλου ένοχο για απλή συνέργεια στην ανθρωποκτονία, έκρινε το δικαστήριο κατά πλειοψηφία το δεύτερο ειδικό φρουρό Βασίλη Σαραλιώτη. Στην απόφαση μειοψήφησε ένας ένορκος που έκρινε ότι θα έπρεπε να αθωωθεί λόγω αμφιβολιών. Ούτε στο Σαραλιώτη αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά με πλειοψηφία των ενόρκων 4-3.

Πηγή: ΝΕΤ 105,8

Έχω πρόθεση μέσα στις επόμενες μέρες να κάνω ένα αφιέρωμα στον Κορνήλιο Καστοριάδη, αυτό τον αιρετικό με όλους ανεξαιρέτως άνθρωπο με αφορμή μια πολύ σημαντική παρουσίαση του στο Λεωνίδιο η οποία υπάρχει και στο you tube μέσω της εκπομπής της ΕΤ1 Παρασκήνιο

http://www.youtube.com/watch?v=iOizbrkEr24&feature=watch_response_rev

και η οποία απομαγνητοφωνήθηκε και έγινε βιβλίο που κυκλοφόρησε το 1999 από τις εκδόσεις ύψιλον

http://www.scribd.com/doc/38886872/38880708-%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%BD%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%97-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1

όπου ο Καστοριάδης αποδεχόμενος τον όρο περί πολίτη του Αριστοτέλη ο οποίος στην σελίδα 11 του βιβλίου του με αφορμή και την ύπαρξη της δουλείας στην Πόλη των Αθηναίων (λέει) γράφει:

«Δουλεία υπήρξε ασφαλώς. Υπήρχε συγκεκριμένη αντίληψη για το ποιο είναι και ποιο πρέπει να είναι το πολιτικό υποκείμενο, δηλαδή ο πολίτης ως άτομο που οφείλει και μπορεί να μετέχει «κρίσεως και αρχής». (Ο Αριστοτέλης απ τον οποίο προέρχεται η φράση αυτή προτάσσει την «κρίση» δηλαδή την συμμετοχή στην δικαστική εξουσία, της «αρχής» δηλαδή της συμμετοχής στην κυβέρνηση κι αυτό γιατί στην Αθήνα του τετάρτου αιώνα στο καθεστώς που γνωρίζει και μέσα στο οποίο ζει ο ίδιος

Η δικαστική εξουσία τείνει πράγματι να γίνει η πρώτη, γιατί έχει τη δυνατότητα να επικυρώσει ή να αναιρέσει στην πράξη ακόμα και αποφάσεις της Εκκλησίας (σημείωση δική μου, εννοεί του Δήμου δηλαδή των αθηναίων πολιτών;)

Πρόκειται φυσικά για λαικά και όχι για επαγγελματικά δικαστήρια.»

Πιο κάτω στην σελίδα 26 αναλύοντας το πώς ο δήμος δηλαδή οι πολίτες ασκούν την εξουσία τους λέει:

« Την ασκεί ως άμεση δημοκρατία, δηλαδή χωρίς «αντιπροσώπους» ,

Μια εκ των προυπόθεσεων λέει ο Καστοριάδης για να υπάρχει δημοκρατία είναι ο δήμος να είναι αυτόδικος

«Αυτόδικος, σημαίνει ότι τα δικά της δικαστήρια αποφασίζουν για  όλες τις αμφισβητήσεις που είναι δυνατόν να προκύψουν. Πρέπει να υπογραμμιστεί στο σημείο αυτό ότι τα δικαστήρια στην Αθήνα δεν ήταν επαγγελματικά. Οι δικαστές ήταν κληρωτοί. Η ιδέα επαγγελματία δικαστή θα φαινόταν σε ένα αρχαίο έλληνα εξωφρενική.

Από τις 30.000 ενηλίκους αθηναίους κληρώνονταν κάθε χρόνο 6.000 ενδεχόμενοι δικαστές με ένα πολύπλοκο σύστημα το οποίο διαρκώς βελτιωνόταν με σκοπό να εξαλειφθεί κάθε δυνατότητα απάτης παρέμβασης ή επηρεασμού των 501, 1001 ή 1501 οι οποίοι αναλόγως της περιπτώσεως απάρτιζαν το συγκεκριμένο δικαστήριο.»

Και κάτι πολύ σημαντικό από τα χείλη του Καστοριάδη ο οποίος γράφει:

«Ο Αριστοτέλης (του οποίου ειρήσθω εν παρόδω οι πολιτικές ιδέες έχουν εμπνεύσει πολλές ανοησίες στους διάφορους σχολιαστές) λέει αναφερόμενος στην εποχή τους:

«Απάντων γαρ αυτόν πεποίηκεν ο δήμος κύριον, και πάντα διοικείται ψηφισμασιν και δικαστηρίοις εν οις ο δήμος έστιν ο κρατών. Και γαρ αι της βουλής κρίσεις εις τον δήμον εληλύθασιν. Και τούτο δοκούσι ποιείν ορθώς ευδιαφθορώτεροι γαρ [οι] ολίγοι των πολλών εισιν και κέρδει και χάρισιν.

Αθηναίων Πολιτεία XLI,2

[Διότι ο δήμος έγινε ο ίδιος κύριος των πάντων και τα πάντα διοικεί με τα ψηφίσματα και με τα δικαστήρια όπου ο ίδιος κατέχει την εξουσία. Πράγματι και οι αποφάσεις που ήταν άλλοτε στην αρμοδιότητα της βουλής περιήλθαν στα χέρια του δήμου. Και σ αυτό φαινεται να χουνε πράξει σωστά, διότι ευκολότερα διαφθείρονται με τα κέρδη και με τις χάριτες οι ολίγοι παρά οι πολλοί]

Δοκούσιν ποιείν ορθώς: ο Αριστοτέλης ο μόνος φιλόσοφος με φρόνηση δεν λέει ότι ο λαός είναι αδιάφθορος. Πιστεύει ότι μπορεί να διαφθαρεί με τις χάριτες και με τα οφέλη (ή με τις προεκλογικές υποσχέσεις) λέει όμως ότι διαφθείρεται δυσκολότερα από τους ολίγους: ευδιαφθορώτεροι γαρ [οι] ολίγοι των πολλών εισιν και κέρδει και χάρισιν.»

Όταν οι άνθρωποι είναι αληθινά ελεύθεροι πρώτα και κύρια νοητικά και μακριά από προκαταλήψεις φόβους και δεισιδαιμονίες και ελεύθεροι σωματικά δηλαδή χωρίς κίνδυνο να γίνουν δούλοι κυριολεκτικά τότε σύμφωνα με την Αριστοτέλεια λογική οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να είναι πολίτες δηλαδή να αποφασίζουν για το καλό της πόλης τους

Και πως γίνεται αυτό;  Μετέχοντας κρίσεως και αρχής δηλαδή συμμετοχής τους στην δικαστική εξουσία και στις πολιτικές αποφάσεις

Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι ο Καστοριάδης σε καμιά απολύτως περίπτωση δεν εξιδανικεύει και δεν  θεωρεί την αρχαία ελλάδα ως πρότυπο.

Στην σελίδα 6 του βιβλίου (λέει) γράφει :

«Θα ήθελα στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσω ευθύς εξ αρχής την θέση μου, ώστε να αρθεί κάθε ενδεχόμενο παρεξήγησης. Δεν βλέπω όπως νομίζω ότι και κανείς δεν μπορεί να δει εκτός αν είναι τελείως φαντασιόπληκτος ή προγονόπληκτος την αρχαία Ελλάδα ως πρότυπο το οποίο θα αρκούσε να το αντιγράψουμε για να βρούμε την ελευθερία την δικαιοσύνη την ισότητα και παν το αγαθόν.

Η αρχαία Ελλάδα δεν είναι πρότυπο, ούτε μοντέλο προς μίμηση, όπως άλλωστε δεν μπορεί να είναι κανένα ιστορικό έργο σε οποιονδήποτε τομέα. Θεωρώ όμως ότι μπορεί να λειτουργήσει για μας σαν γονιμοποιητικό σπέρμα, δεδομένου ότι μας επιτρέπει να δούμε εν τη γενέσει τους πληθώρα στοιχείων πάντοτε επίκαιρων – μπορεί και πρέπει να είναι για μας κέντρισμα έμπνευση και πηγή ιδεών.»

Τι είναι όμως κατά τον Καστοριάδη αυτό που κάνει άξιο μελέτης την αρχαία ελληνική δημοκρατία η οποία όπως την ορίζει αποτελεί γονιμοποιητικό σπέρμα;

Συνεχίζει στην σελίδα 7:

«Το εξαιρετικό και μοναδικό φαινόμενο που παρατηρείται στην αρχαία Ελλάδα προϋπόθεση και αποτέλεσμα μιας άλλης θεώρησης του κόσμου (όπως θα αναπτύξω στη συνέχεια) είναι η αμφισβήτηση της παράδοσης : η κοινωνία δεν μένει προσκολλημένη στους παραδοσιακούς θεσμούς σ αυτό που βρήκαμε απ τους πατεράδες μας, στον λόγο και τις εντολές του Ιεχωβά ή σε οποιαδήποτε άλλη εξωτερική και εξωκοινωνική αρχή και πηγή θέσμισης.

Θέτει υπό αμφισβήτηση τους παραδοσιακούς θεσμούς αφ ενός μεν ως νόμους με την στενή και τρέχουσα σημασία του όρου δηλαδή νόμους πολιτικούς νόμους συνταγματικούς νόμους καταστατικούς της πολιτικής κοινότητας νόμους που απαντούν άπαξ δια παντός στο ερώτημα: ποιος άρχει; (βασιλιάς και αριστοκράτες όπως κατά την παράδοση, ή δήμος σύμφωνα με τη νέα θέσμιση; ) αφ ετέρου δε ως κοινωνικές παραστάσεις (εικόνες) του κόσμου, δηλαδή θεσμισμένες παραστάσεις με τις οποίες γαλουχούνται τα παιδιά και μαθαίνουν εξ απαλότατων ονύχων τι είναι καλό τι είναι κακό, τι είναι κόσμος για ποιο πράγμα αξίζει να ζει κανείς ή να πεθαίνει.

Την διττή αυτή αμφισβήτηση των κληρονομημένων θεσμών έχουμε φθάσει σήμερα να την θεωρούμε κατά κάποιο τρόπο ως αυτονόητη. Έχουμε φθάσει επίσης να θεωρούμε αυτονόητες ορισμένες ιδέες που διέπουν την κοινωνική οργάνωση εν γένει και οπωσδήποτε την δική μας συγκεκριμένη κοινωνική οργάνωση όπως η ιδέα της κοινωνικής ή και απλώς δικαιοσύνης  η ιδέα της ισότητας κλπ

Εκείνος που πιστεύει ότι οι ιδέες αυτές ως ρυθμιστικές σημασίες της κοινωνικής ζωής είχαν τεθεί και ισχύσει παντού και πάντοτε απατάται βαθύτατα. Εάν θεωρήσουμε την ανθρώπινη ιστορία στο σύνολο της θα διαπιστώσουμε ότι ουδέποτε και ουδαμού ετέθησαν ουδέποτε και ουδαμού ίσχυσαν εκτός από δύο εξαιρέσεις: την αρχαία Ελλάδα κατά πρώτον και πολύ αργότερα την Δυτική Ευρώπη και τις κοινωνίες που επηρεάστηκαν απ αυτήν.»

 

Εν ολλίγοις ο Καστοριάδης λέει και συμφωνώ απόλυτα μαζί του, ότι η μέγιστη αξία της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας είναι η ΑΡΧΗ της ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ

Της αμφισβήτησης πρώτα και κύρια της εξουσίας………

ποιος άρχει;

Και ποια η νομιμοποιήση του, δηλαδή ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο άρχει ο τάδε θεσμός και όχι ο άλλος;

Η αμφισβήτηση της εξουσίας και των «παραδοσιακών» θεσμών είναι η ουσία της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας.

Αυτό είναι που την κάνει τόσο σπουδαία…

Σήμερα το σπέρμα αυτό της αμφισβήτησης είναι σχεδόν νεκρό στις κοινωνίες μας τις τάχα δημοκρατικές

Παντού μιλάνε για δημοκρατία χωρίς να τίθεται καν το ερώτημα αν όντως αυτό το  σύστημα είναι όντως δημοκρατία

Από τον μικρότερο δημοσιογραφίσκο μέχρι τον μεγαλύτερο πολιτικάντη δεν τίθεται καν η αμφισβήτηση ότι αυτό που ισχύει σήμερα είναι όντως δημοκρατία

Τους είναι εξωφρενικό να τίθεται καν αυτό το ερώτημα, δεν μπορούν καν να το συλλάβουν ως ερώτημα

Θεωρούν δεδομένο και δεν αμφισβητούνται οι θεσμοί

Υπάρχουν πάρα πολλά σημαντικά στοιχεία που θα ήθελα να θίξω για αυτό το πολύ σημαντικό βιβλίο με την παρουσίαση του Καστοριάδη και σε σχέση και με άλλα πολύ σημαντικά στοιχειά που οι σύγχρονοι ελληνορθόξοι αγνοούν παντελώς

Τα λεγόμενα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη είναι η μέγιστη πολιτική και όχι μόνο ανοησία

Αφού αν αυτοί που την λένε χρησιμοποιούν το πρώτο συνθετικό ελληνικό με την έννοια της δημοκρατίας όπως αυτή λειτούργησε στην αρχαία Ελλάδα τότε το δεύτερο συνθετικό είναι το παντελώς αντίθετο της

Κάποια σημεία από το βιβλίο

Σελίδα 15:

Β. Κεντρική για την αρχαία ελληνική σύλληψη είναι η ιδέα του Χάους. Για τον Ησίοδο (Θεογονία στίχος 116) το σύνολο όντων (θεοί και άνθρωποι «πράγματα», «φαινόμενα» και «δυνάμεις») γεννιέται από το χάος δηλαδή από το τίποτα, το κενό, το μηδέν (χαίνω):  η τοι μεν πρώιστα Χάος γένετ΄. Αυτό το Χάος δεν έχει σχέση με την πολύ μεταγενέστερη έννοια του χάους ως συμφυρμού, κυκεώνα, γενικευμένης α-ταξίας. Εντούτοις όμως στην ίδια την Θεογονία υπάρχει ένα έσχατο μέρος ή βάθος μια ανάποδη του κόσμου που είναι Χάος με την μεταγενέστερη έννοια: ο ποιητής του δίνει συμβατικά και συμβολικά το όνομα Τάρταρος (στίχοι 717-720, 722-723, 724-730, 731-735). Οι «ρίζες» του κόσμου –«της γης και της στείρας θάλασσας»- βγαίνουν απ αυτό το τεράστιο κιούπι, που το στόμα του το ζώνει «τριπλή νύχτα». Οι «ρίζες» του κόσμου-κόσμος=τάξη-, η «άλλη του όψη» είναι αυτός ο τερατώδης χώρος. Σε τούτη μόνο την όψη (όπου ζούμε και εμείς) βασιλεύει –προς το παρόν- ο Ζευς και την κάνει να είναι κατά κάποιο τρόπο κόσμος.

Η ουσία:

Γ. Ο κόσμος δεν είναι καμωμένος για τους ανθρώπους ούτε ενδιαφέρεται γι αυτούς.

Γενικότερα σύμφωνα με την αρχαία ελληνική αντίληψη για την ζωή δεν υπάρχει καμιά υπερβατική εξωκοσμική δύναμη που να ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους, ακόμα λιγότερο να τους «αγαπάει».

Οι θεοί επεμβαίνουν μόνο αν κάποιος τους ζημιώσει ή ασεβήσει εις βάρος τους κλπ. Εξάλλου και οι ίδιοι οι θεοί δεν είναι παντοδύναμοι, υπόκεινται σε μια απρόσωπη Μοίρα, η οποία έφερε πρώτα τον Ουρανό έπειτα τον Κρόνο κι έπειτα τον Δία. Ο Προμηθέας στην ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου μηνύει στον Δία μέσω του αγγελιαφόρου του Ερμή ότι:

Νέον νέοι κρατείτε και δοκείτε δη

Ναίειν απενθή πέργαμ ουκ εκ των δ΄εγώ

Δισσούς τυράννους εκπεσόντας ησθόμην;

Τρίτον δε τον νυν κοιρανούντα επόψομαι

Αίσχιστα και τάχιστα

 

[Νέοι, νέαν εξουσία κατέχετε και νομίζετε

Πως κατοικείτε απροσπέλαστα απ τον πόνο παλάτια μήπως

Δεν είδα

Μέχρι τώρα την καθαίρεση δύο τυράννων;

Έτσι και τον τρίτο τον σημερινό αφέντη θα δω

Να πέφτει πολύ άσχημα και πολύ σύντομα]

 

Προμηθεύς Δεσμώτης στιχ. 955-959

 

Δ. Τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 5^ου αιώνα – κι αυτή είναι η εποχή που με ενδιαφέρει: 8^ος – 5^ος αιώνας- για την αρχαία ελληνική αντίληψη η μετά θάνατον ζωή ή δεν υπάρχει ή αν υπάρχει είναι πολύ χειρότερη απ την επίγεια ζωή. Αυτό λέγεται σαφώς στην Οδύσσεια στη Νέκυια (λ, 488) όταν ο Οδυσσέας συναντά τη σκιά του νεκρού Αχιλλέα στον Άδη η οποία και του λέει:

 

Μη δη μοι θανατόν γε παραύδα, φαιδιμ΄Οδυσσευ.

Βουλοιμην κ επάρουρος εών θητευέμεν άλλω,

Ανδρί παρ ακλήρω ω μη βίοτος πολύς είη

Ή πάσιν νεκύεσσι καταφθιμενοισιν ανάσσειν.

 

[Το θάνατο μη μου παινεύεις λαμπρέ Οδυσσέα.

Καλύτερα την γη να δουλεύω υποτακτικός κάποιου

Φτωχού χωριάτη με λίγο βιος

Παρά να βασιλεύω σ όλους αυτούς τος σβησμένος νεκρούς]

 

Οδύσσεια λ488-491

 

Στην σελίδα 37:

«Για τους αρχαίους Έλληνες από τον Όμηρο μέχρι τους τραγικούς δεν υπάρχει καμιά σημασία της ανθρώπινης ζωής. Όταν ο Σόλων συζητάει με τον Κροίσο του λέει: « Μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Τα παραδείγματα ευτυχισμένων ανθρώπων που του δίνει αναφέρονται σε άτομα που πέθαναν σε μια καλή στιγμή – ο Τέλλος ο Αθηναίος, ο Κλεόβις και ο Βίτων κλπ. Όταν οι γιοί του Διαγόρα νίκησαν στους Ολυμπιακούς ένας παρευρισκόμενος λέει στον πατέρα τους: πέθανε τώρα Διαγόρα, δεν θα ανέβεις στον Όλυμπο – δηλαδή: τι περισσότερο περιμένεις από την ύπαρξη; Όλοι αυτοί οι ευτυχείς έπαψαν να ζουν σε μια στιγμή κορύφωσης μετά από την οποία αναποφεύκτως τα πράγματα δεν μπορούσαν παρά να καταστραφούν. Το δίδαγμα όλης της τραγωδίας είναι αυτό: η ανθρώπινη ζωή δεν έχει κανένα νόημα, ο κόσμος στον οποίον ζούμε δεν έχει καμιά σημασία και άλλος κόσμος καλύτερος δεν υπάρχει για μας τους ανθρώπους. Οι προσευχές υπερ των νεκρών τα αναθήματα κλπ εμφανίζονται από τον 4^ο αιώνα και μετά.»

Αφορμή για το κείμενο αυτό ήταν η απόφαση του μικτού ορκωτού (3 επαγγελματιές δικαστές και 4 ένορκοι λαικοί δικαστές)  καταδίκης του Κορκονέα του δολοφόνου του μικρού Αλέξη στις 6/12/2008 στην Αθήνα και του συνεργού του.

Δύο εκ των τριών επαγγελματιών δικαστών βρήκαν μειοψήφησαν στην καταδικαστική απόφαση. Δηλαδή αν αυτή η υπόθεση δικαζόταν στην Κύπρο με το τριμελές Κακουργιοδικείο  που αποτελείται αποκλειστικά από επαγγελματίες δικαστές οι οποίοι τοπθετήθηκαν εκεί με μέσο από το Ανώτατο και μόνο χωρίς κανένα άλλο προσόν παρά μόνο τα 6 χρόνια άσκηση του επαγγέλματος αμφιβόλου ποιότητα, υπό την έννοια ότι μπορεί απλά να δούλευε σε ένα γραφείο όπου ασχολείτο μόνο με εταιρείες ή που δεν χειρίστηκε ποτέ ποινικές υποθέσεις που αφορούν ανθρώπινα δικαιώματα δηλαδή δεν είχε εμπλοκή ποτέ με σύγκρουση με την εξουσία είτε της αστυνομίας είτε των δικαστών,

Αν λοιπόν αυτή η απόφαση είχε δικαστεί στην Κύπρο θα είχαμε αθωωτική απόφαση του ανθρώπου αυτού.

Το ζήτημα των δικαστών φυσικά και δεν είναι απλό….. το τραγικό όμως είναι ότι αυτό δεν φαίνεται να αμφισβητείται από κανένα και αυτό φάνηκε πεντακάθαρα μετά και την αθωωτική απόφαση των 10 βασανιστών δολοφόνων από τους 3 επαγγελματίες δικαστές πέρσι τον Μάρτιο του 2009 που ξεσήκωσε τους ανθρώπους.

Εν τέλει το Ανώτατο Δικαστήριο επί της ουσίας καταδικασε τους βασανιστές αφού αναγνώρισε πλέον το βίντεο ως γνήσιο κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πλέον από τους δικηγόρους των βασανιστών

Και όλοι προσέτρεξαν να χρησιμοποιήσουν το γεγονός αυτό ως τάχα αποδεικτικό ότι το σύστημα της δικαοσύνης των επαγγελματιών δικαστών που διορίζονται με τον τρόπο που περιέγραψα πιο πάνω τάχα λειτούργησε

Ουδέν αναληθέστερον

Ο μόνος λόγος που το Ανώτατο κατά τη γνώμη μου έβγαλε αυτή την απόφαση είναι γιατί υπέκυψε στην λαική οργή και κατακραυγή

Και ήξερε ότι δεν θα μπορούσε με τίποτα πλέον να την συγκρατήσει και να την καταστείλει

Και αυτό το λέω με πλήρη συνείδηση και από τα όσα βλέπω καθημερινά στα δικαστήρια

Η αμφισβήτηση των θεσμών είναι επιτακτικό να γίνεται καθημερινά

Η αμφισβήτηση των πάντων είναι η ουσία για την ελευθερία

Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι αυτός που αμφισβητεί και ψάχνει

Video Από την συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Δικαστήριο Λ/σιας 13.3.14!! Πολιτική Ανυπακοή – Κάλεσμα συνέλευσης στις 30.3.14 – Όλοι στο Δικαστήριο 10.4.14

Αποφασίστηκε κάλεσμα για συνέλευση στην Χοιροκοιτία ώστε να έλθουν από όλες τις πόλεις στις 30.3.2014 ημέρα Κυριακή ώρα 5 το απόγευμα

Θα γίνει συζήτηση για να ληφθούν αποφάσεις για περαιτέρω οργάνωση και μορφοποίηση κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων

Για λεπτομέρειες osr55@hotmail.com  protovoulia.tka@gmail.com

 

 

 

Video Συνέντευξη Capital TV 17/2/14 Ενημέρωση για τις συνελεύσεις, οργάνωσης Πολιτικής Ανυπακοής

 

Συνέντευξη στο Capital TV με τον δημοσιογράφο Θωμά Παίση σε σχέση με τα όσα έγιναν από την τελευταία συνέντευξη στις 23/12/2013, συνελεύσεις, συναντήσεις για το θέμα της οργάνωσης πολιτικής ανυπακοής με αφορμή το θέμα της διαγραφής από το κράτος της οφειλής του προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ύψους 7,2 ΔΙΣ

 

 

https://osr55.wordpress.com/2014/02/14/το-ζήτημα-της-οργάνωσης-κάποιες-σκέψε/

 

Το ζήτημα της οργάνωσης- Κάποιες σκέψεις με αφορμή την συζήτηση στην Λεμεσό – Προς το παρόν δεν υπάρχει “εμείς”, στόχοι, τι συνιστά επιτυχία; video

 

Στις 12/2/2014 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αγίου Αθανασίου έγινε συζήτηση για το θέμα της διαγραφής από το κράτος, της κρατικής του οφειλής ύψους 7,2 ΔΙΣ  προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δηλαδή προς όλους εμάς τους εργαζομένους που εισφέρουμε τα λεφτά μας στο Ταμείο.

Στην συζήτηση ξεκαθαρίστηκε ότι ο καθένας που βρίσκεται εκεί μιλά για τον εαυτό του και μόνο.

Ο καθένας εκφράζει τον εαυτό του και τις απόψεις του

Πήρε την πρωτοβουλία ο φίλος Χριστόδουλος με τον οποίο υπάρχει μια μίνιμουμ συμφωνία θέσεων ειδικά σε σχέση με το θέμα που αφορά την διαγραφή κούρεμα των 7,2 ΔΙΣ και όσον αφορά τον τρόπο διεκδίκησης με πολιτική ανυπακοή

Από κει και πέρα, λόγω του ότι οι άνθρωποι πάνω στον ενθουσιασμό στην οργή και ορμή τους θέλουν να πιστεύουν ότι επειδή υπάρχει την συγκεκριμένη εκείνη στιγμή μια έντονη δυναμική και ακούν και άλλους ανθρώπους να εκφράζονται το ίδιο, νομίζουν ότι  ναι δαμέ είμαστεν εννα αλλάξουμεν το κόσμο εννα κάμουμεν τζείνο τζαι το άλλο κλπ κλπ

Και φυσικά αυτό εξανεμίζεται μόλις η όποια συνάντηση συζήτηση συγκέντρωση τελειώσει και ο καθένας επιστρέψει σπίτι του και στον μικρόκοσμο του με τα προβλήματα του

Το ζήτημα της αυτοοργάνωσης το έχω ζήσει σε υπερθετικό βαθμό,

Έχω συμμετάσχει σε πολλές τέτοιες προσπάθειες και αυτό που πλέον γνωρίζω πάρα πολύ καλά είναι ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο

Η οργάνωση μιας ομάδας ανθρώπων είναι πολύ δύσκολη γιατί υπάρχουν πάρα πολλές παράμετροι που πρέπει να συντείνουν μεταξύ τους και αν μια ή δύο ή περισσότερες δεν, τότε το όλο εγχείρημα απλά εξαερώνεται γιατί δεν στέκει σε στέρεες βάσεις

Κατά τη γνώμη μου και όπως τα έχω βιώσει έντονα όλα αυτά τα χρόνια, για να υπάρξει μια πρώτη απόπειρα μορφής οργάνωσης μεταξύ ανθρώπων θα πρέπει να υπάρχει ένα τουλάχιστον μίνιμουμ ξεκάθαρο πλαίσιο συμφωνίας σε συγκεκριμένα θέματα

Θα πρέπει να συμφωνηθεί ότι εμείς που θα οργανωθούμε πιστεύουμε αυτό, αυτό και εκείνο

Αυτό είναι το πρώτο

Το δεύτερο που θα πρέπει να γίνει είναι ότι  θα πρέπει να συμφωνηθεί  τι ακριβώς επιδιώκουμε να πετύχουμε στα πολύ συγκεκριμένα θέματα που συμφωνήσαμε αρχικά

Δηλαδή πρέπει να τεθούν αρχικά τουλάχιστον κάποιοι άμεσοι και πολύ σύντομοι δηλαδή βραχυπρόθεσμοι στόχοι

Και επίσης μπορεί και ένα τεθεί ένας μακροπρόθεσμος στόχος που να αποτελεί το όραμα και το ιδανικό αυτής της ομάδας ανθρώπων που όμως αυτό για να γίνει θα πρέπει να υπάρξουν τεράστιες αλλαγές κλπ

Το πλέον σημαντικό πλέον όμως για το ζήτημα της οργάνωσης είναι η συμφωνία των ανθρώπων που αποτελούν την ομάδα για τον τρόπο λειτουργίας της και φυσικά το πλέον κρίσιμο τον τρόπο με τον οποίο θα λαμβάνονται οι αποφάσεις

Το τρίτο αυτό σημείο είναι το πλέον και το απόλυτα σημαντικό

Φυσικά δεν σημαίνει ότι μια ομάδα ανθρώπων που αποφασίζουν να συμπορευθούν σε συγκεκριμένα θέματα θα πρέπει να κάτσει άμεσα και να τα βάλει κάτω όλα αυτά αλλοιώς θα διαλυθεί ή όχι

Μπορεί στο μεταξύ φυσικά να υπάρχουν πρωτοβουλίες από άτομα τα οποία να καθορίζουν μια γενική ατζέντα και πολλοί άνθρωποι που συμφωνούν με αυτήν και το γενικό πλαίσιο να ακολουθήσουν αυτές τις πρωτοβουλίες

Είναι καλό όμως να γίνει κατανοητό ότι η οργάνωση των ανθρώπων θέλει κόπο και θέλει μια μίνιμουμ συνέπεια και αφοσίωση και να είσαι έτοιμος να αφιερώσεις χρόνο και κόπο

Το ζήτημα της οργάνωσης είναι το πλέον σημαντικό, και δυστυχώς πάνω σε αυτό υπάρχει συνέχεια αποτυχία

και αυτό είναι φυσικό γιατί δυστυχώς ο κόσμος δεν έχει μάθει να αυτοοργάνωνεται

ειδικά στην Κύπρο που δεν υπάρχει απολύτως καμιά κουλτούρα συλλογικότητας αλλά σε τεράστιο βαθμό η ατομικότητα και η αποκλειστικά και μόνο αυτοσυντήρηση

επίσης ο κόσμος αποζητά εύκολες λύσεις και εκ του ασφαλούς υπό την έννοια και του χρόνου και του είδους αφοσίωσης “αγώνα”

Για να αλλάξουν κάποια πράγματα δεν αρκεί να τα λέμε στα ιντερνετ και ειδικά στο fb το οποίο είναι γεμάτο από ομάδες και κόντρα ομάδες αγώνα αγωνιστικές και μεγάλα λόγια

Προς το τέλος του δεύτερου βίντεο με αφορμή μια ερώτηση για το τι “επιδιώκουμε” και αν “είμαστε” εναντίον της……… κυβέρνησης ξεκαθαρίζεται ακόμα μια φορά αυτό που τέθηκε εξ αρχής σε αυτή την κουβέντα αλλά πιο εμπεριστατωμένα ειδικά για το θέμα της οργάνωσης

Δεν υπάρχει “εμείς” εδώ

Εδώ υπάρχει μια πρωτοβουλία που πάρθηκε από τον φίλο τον Χριστόδουλο ο οποίος μιλά για τον εαυτό του όπως και εγώ μιλώ εκ μέρους μου και μόνο

Είναι απλά μια συνάντηση μεταξύ ανθρώπων στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου αθανασίου και μόνο

τίποτε περισσότερο

Για να γίνει κάτι περισσότερο θα πρέπει αυτοί που λένε ότι το θέλουν να έρθουν μέσα, να επικοινωνήσουν να θέσουν τις απόψεις του και θωρούμεν τζαι κάμνουμεν

Προσωπικά κρατώ πάρα πολύ μικρό καλάθι

Όλα αυτά τα μεγαλεπίβολα και τα θα κάνουμε τούτον τζαι τζείνο ακούσαμεν τα 334ι39302 φορές

Βάζεις πολύ μικρούς στόχους και προσπαθείς να τους πετύχεις

Πρώτος άμεσος στόχος είναι η αυτομόρφωση σου, εσύ ο ίδιος να προσπαθήσεις να μάθεις πως λειτουργεί το περιβάλλον σου και μετά να δεις πως θα λειτουργήσεις εσύ και αν μπορείς και με άλλους ανθρώπους

Για μένα στόχος αυτή την στιγμή είναι ο κόσμος να υπογράψει την συγκεκριμένη επιστολή προς την υπουργό εργασίας με την οποία δηλώνει συνειδητά ότι αρνείται να καταβάλει κοινωνικές ασφαλίσεις

Μέχρι στιγμής έχουν μαζευτεί περί τις 70 επιστολές!!

70 άνθρωποι με το ονοματεπώνυμο τους επίσημα δηλώνουν ότι ασκούν πολιτική ανυπακοή!

Πολιτικό Βαρόμετρο είναι το πόσος κόσμος θα μαζευτεί έξω από το δικαστήριο στις 13/3/2014

Μέχρι στιγμής τα μηνύματα είναι πάρα πολύ ενθαρυντικά

Αλλά είπαμε, τα λόγια είναι του αέρα

Κρατώ πάρα πολύ μικρό καλάθι

Αν όμως έξω από το δικαστήριο λευκωσίας στις 13/3/2014 γίνει χαμός και μαζευτεί πολύς κόσμος τότε υπάρχει μια πρώτη τεράστια νίκη

Για πρώτη φορά οι απλοί άνθρωποι χωρίς να υπάρχει κανένα καπέλο από κάποιο οργανωμένο σύνολο θα έχουν συμφωνήσει σε κάτι πολύ σημαντικό που τους αφορά

Τι συνιστά επιτυχία; Ποιος είναι ο στόχος που θα θεωρηθεί ότι υπήρξε επιτυχής;

Προσωπικά επιτυχία και μάλιστα μεγατόνων για μένα θα είναι το εξής:

Αυτή την στιγμή αυτό το κορυφαίο ζήτημα που αφορά το αστρονομικό ποσό των 7,2 ΔΙΣ των εργαζομένων και των εισφορών τους αντιμετωίζεται από τα μμε ως ανύπαρκτο

Μόνο ο πολύ καλός δημοσιογράφος και φίλος Μάριος Δημητρίου το ανέδειξε αυτό το θέμα σε τεράστιο βαθμό και σε αυτόν οφείλεται σε συντριπτικό ποσοστό όλη αυτή η κινητοποίηση που υπήρξε καθώς επίσης και ο Θωμάς Παίσης σε μια εκπομπή του

Από κει και πέρα όλα τα μμεξαπάτησης κουκουλώνουν το θέμα και σε συμπαίγνια με τα επιχειρηματικά συμφέροντα των καναλαρχών που είναι σε απολυτη αρμονία με την πολιτική εξουσία προσπαθούν να το αφήσουν να πεθάνει

Θέλουν να το αφήσουν να ξεφουσκώσει και ελπίζουν ότι αυτό θα γίνει

Πότε θα αρχίσουν να σε λαμβάνουν υπόψη;

Αυτή την στιγμή υπάρχει ΜΟΝΟ 1 επιστολή ενώπιον του υπουργού εργασίας με την οποία δηλώνεται η συνειδητή άρνηση καταβολής εισφορών

Είπαμε:  70 άλλες επιστολές υπογεγραμμένες θα καταχωρηθούν επισήμως στο υπουργείο εργασίας

Αυτό είναι ήδη μια μικρή νίκη και θα τους κάνει να αρχίσουν να ανησυχούν ότι τα πράγματα παίρνουν τροπή που δεν θα μπορούν να ελέγξουν

Όσο οι επιστολές που θα καταχωρούνται επίσημα θα αυξάνονται τόσο και η ανησυχία τους θα μεγαλώνει

Αν στις 13/3/2014 έξω από τα δικαστήρια μαζευτεί πολύς κόσμος που θα δώσει το μήνυμα ότι είμαστε πολλοί και δεν θα ανεκτούμε άλλο την συμπαίγνια σας

και οι επιστολές συνεχίζουν να ρέουν τότε η πρόβλεψη μου είναι ότι πλέον δεν θα μπορούν να αγνοοήσουν όλη αυτή την δυναμική

Όταν πλέον 100, 500, 1000 κλπ άνθρωποι συνειδητά δηλώσουν πολιτική ανυπακοή και πρακτικά σταματήσουν να καταβάλλουν εισφορές στο ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων που αυτό θα έχει ως συνέπεια και άλλοι βλεποντας όλη αυτή την δυναμική και την ποσότητα του όγκου θα αναθαρήσουν και θα πράξουν το ίδιο

Επιτυχία για μένα θα είναι ο εξαναγκασμός τους, του υπουργείου να αναγκαστεί να έλθει σε διαπραγμάτευση

Ναι αλλά διαπραγμάτευση με ποιον;;;;

Αυτό θα είναι η τεράστια επιτυχία αυτού του εγχειρήματος

Απέναντι τους πλέον για πρώτη φορά θα έχουν μόνο απλούς ανθρώπους χωρίς καπελώματα

Από κει και πέρα θα εξαρτηθεί από εμάς τους ίδιους

 

 

http://www.sigmalive.com/simerini/news/100872

Οι ανυπάκουοι έγιναν δεκάδες

EMAIL FACEBOOK TWEET| <A “=”»>ΕΚΤΎΠΩΣΗ | 14 ΦΕΒΡΟΥΆΡΙΟΣ 2014, 06:59 | ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

Μετά την πρωτοβουλία του δικηγόρου Μ. Παρασκευά
Υπέγραψαν επιστολή-δήλωση προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ότι δεν καταβάλλουν εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως πράξη πολιτικής ανυπακοής

Δεκάδες πολίτες -περισσότεροι από 60- υπέγραψαν επώνυμα πανομοιότυπη επιστολή προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ζέτα Αιμιλιανίδου, με την οποία την πληροφορούν ότι συνειδητά δεν καταβάλλουν τις εισφορές τους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ως μια πράξη πολιτικής ανυπακοής. Την ενέργεια αυτή, συνδέουν με τη φημολογούμενη συμφωνία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τρόικα για διαγραφή των οφειλών του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που ανέρχονται στο ποσό των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Με την επιστολή, ζητούν πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες που αφορούν την οφειλή του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Νέα συνάντηση στη Λεμεσό
Τις επιστολές έχει στην κατοχή του ο δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς, ο οποίος και θα τις αποστείλει στο Υπουργείο Εργασίας, όπως ανέφερε στη «Σ». Να υπενθυμίσουμε ότι η απόφαση για τη συγγραφή αυτής της επιστολής είχε ληφθεί στις 22 Ιανουαρίου 2014 σε παγκύπρια συνέλευση ενδιαφερόμενων πολιτών στη Χοιροκοιτία, μετά από πρωτοβουλία του δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή Μιχάλη Παρασκευά. Είχε προηγηθεί άλλη συνέλευση στο πλαίσιο της διεύρυνσης της πολιτικής ανυπακοής για το συγκεκριμένο ζήτημα, στις 14 Ιανουαρίου 2014, επίσης στη Χοιροκοιτία.

Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο ρεπορτάζ μας, οι «πολιτικά ανυπάκουοι» εξέλεξαν γραμματεία για συντονισμό των επόμενων βημάτων τους, όπου συμμετέχουν, εκτός από τον Μιχάλη Παρασκευά, οι Χαράλαμπος Λαζάρου, Χριστόδουλος Χριστοδούλου, Ματθαίος Αναστασίου, Σταύρος Αλαμπρίτης και Γρηγόρης Σολωμού.

Νέα συνέλευση για το θέμα αυτό πραγματοποιήθηκε προχθές βράδυ (12.2.2014) στην πολιτιστική αίθουσα Δήμου Αγίου Αθανασίου Λεμεσού όπου παρέστησαν δεκάδες πολίτες, κυρίως Λεμεσιανοί, αλλά και αντιπροσωπία από την Πάφο, της Κίνησης για τη σωτηρία της Πάφου, όπως μας πληροφόρησε ο Μιχάλης Παρασκευάς.

Νομικά και πολιτικά επιχειρήματα
«Στη διάρκεια της συζήτησης», μας είπε ο κ. Παρασκευάς, «ανέφερα ότι όραμά μου είναι η αυτο-οργάνωση των πολιτών και ο κοινωνικός έλεγχος, εκ μέρους των εργαζομένων, των χρημάτων του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Έχουμε όλα τα νομικά, πολιτικά και ευρύτερα κοινωνικά επιχειρήματα για να στηρίξουμε την υπόθεσή μας. Τα χρήματα του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους εργαζομένους και δεν μπορεί κανένας διορισμένος από τον υπουργό, να αποφασίζει για τις δικές μας ανάγκες. Τις ανάγκες μας τις γνωρίζουμε μόνο εμείς που δουλεύουμε και παράγουμε τον πλούτο αυτού του τόπου. Αυτό είναι το αίτημά μας, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Οι άνθρωποι μπορούν να διαχειρίζονται μόνοι τους τις τύχες τους».

Ορόσημο η 13η Μαρτίου 2014
Ο Μιχάλης Παρασκευάς δίκαια εκτιμά ότι ορόσημο και πολιτικό βαρόμετρο για την επιτυχία ή όχι της πολιτικής ανυπακοής, που ο ίδιος ξεκίνησε σε ατομικό επίπεδο, θα είναι η ημερομηνία 13 Μαρτίου 2014, οπότε κλήθηκε για να παρουσιαστεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, κατηγορούμενος ότι δεν πλήρωσε τις εισφορές του ως αυτοτελώς εργαζόμενος στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από τον Μάιο 2013 – αμέσως μετά που ψηφίστηκε το Μνημόνιο.

«Αν εκείνη τη μέρα», μας είπε, «παρουσιαστεί πλήθος πολιτών έξω από τα δικαστήρια για να στηρίξει αυτή την προσπάθεια και σε συνάρτηση με τη μαζικότητα των επιστολών προς την Υπουργό Εργασίας, για άρνηση καταβολής εισφορών, με πλήρη συνείδηση των συνεπειών, αφού όλοι γνωρίζουν ότι είναι ποινικό αδίκημα, να είστε σίγουροι ότι το κράτος δεν θα μπορεί να μας αγνοεί όπως κάνει τώρα. Επιτυχία για μένα θα είναι όταν η Κυβέρνηση εξαναγκαστεί να έρθει σε διαπραγμάτευση μαζί μας, με ανθρώπους απλούς, που δεν έχουν κανένα κομματικό ή άλλο καπέλωμα. Θα είναι η πρώτη φορά που αυτοί που ελέγχουν την εξουσία, θα διαπραγματευτούν με απλούς πολίτες και αυτό θα δείξει ότι όταν ο κόσμος είναι ενωμένος και πράττει συλλογικά, μπορεί να αναγκάσει την εξουσία να έρθει σε διαπραγμάτευση μαζί του».

Να τι γράφουν στη Ζέτα
Η επιστολή που συνέταξε ο Μιχάλης Παρασκευάς και υπέγραψαν δεκάδες συμπολίτες μας προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Ως έγινε γνωστό από τον Τύπο, περί τα τέλη Νοεμβρίου 2012, η Τρόικα είχε θέσει όρο προς το κυπριακό κράτος για την υπογραφή του Μνημονίου Συναντίληψης, την ολοκληρωτική διαγραφή των οφειλών του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ήτοι του ποσού των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μετά και την ψήφιση του Μνημονίου Συναντίληψης από την Κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων στις 30 Απριλίου 2013 και αφού διεξήλθα τις πρόνοιές του, δεν μπόρεσα να βρω οιανδήποτε σχετική πρόνοια σχετικά με τη, σύμφωνα με τον Τύπο, συμφωνία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τρόικα.

»Αν εν τέλει η συμφωνία αυτή με την Τρόικα ισχύει και έχει επέλθει ολική διαγραφή της οφειλής/χρέους του Κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ήτοι του ποσού των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, αντιλαμβάνεστε τις κολοσσιαίες συνέπειες που θα έχει αυτό το γεγονός στα δικαιώματα όλων των πολιτών και όλων των ασφαλισμένων στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αφού ουσιαστικά αυτό θα σημαίνει, εν ολίγοις, απλά την κατάρρευση του Ταμείου και καθιστά αμφίβολη ακόμη και την καταβολή σύνταξης στους δικαιούχους που εκπλήρωναν τις υποχρεώσεις τους και κατέβαλλαν ανελλιπώς το οφειλόμενο ποσό.

Λαμβάνοντας επίσης υπόψη το παραδεκτό γεγονός από όλα τα μέρη, όπως αυτό καταγράφεται ρητά στο Μνημόνιο Συναντίληψης, ότι δηλαδή οι τραπεζίτες και οι τράπεζες είναι αυτοί που με πράξεις και παραλείψεις τους οδήγησαν τα οικονομικά πράγματα στο κατάντημα αυτό της χώρας, θα ήθελα να απευθύνω θερμότατη παράκληση όπως με ενημερώσετε αν έχουν διαγραφεί όλες ή μερικές από τις οφειλές του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

»Λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη τη σαφέστατη υποχρέωση του Κράτους να παρέχει απρόσκοπτη πρόσβαση στους πολίτες σε επίσημα δημόσια έγγραφα και πληροφορίες, ιδίως σε θέματα που τους αφορούν άμεσα ή έμμεσα, υποχρέωση η οποία πηγάζει τόσον από το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθρο 19, αλλά πολύ περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 10 που περιλαμβάνει το δικαίωμα λήψεως πληροφοριών χωρίς την επέμβαση των δημόσιων Αρχών, καθώς επίσης και στο άρθρο 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ περί της Ελευθερίας Έκφρασης και Πληροφόρησης, το οποίο θεμελιώνει το δικαίωμα απρόσκοπτης πρόσβασης των πολιτών σε δημόσια έγγραφα χωρίς την ανάμειξη των δημόσιων Αρχών (απολύτως σχετική και πάρα πολύ κατατοπιστική η εμπεριστατωμένη Τοποθέτηση της Επιτρόπου Διοικήσεως ως Εθνική Ανεξάρτητη Αρχή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε πληροφορίες – Δράση 9/2013 ημερομηνίας 9 Δεκεμβρίου 2013), θα ήθελα ως εκ των άνω να μου δώσετε πρόσβαση σε όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν την οφειλή/χρέος του Κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

»Σας ενημερώνω ότι δεν προτίθεμαι να καταβάλω ξανά οφειλές κοινωνικών ασφαλίσεων μέχρι να τύχω ενημέρωσης στα πιο πάνω ερωτήματά μου και επίσης να σας ενημερώσω ότι αν παρ΄ ελπίδα έχουν διαγραφεί οι οφειλές του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, προσωπικά δεν πρόκειται να καταβάλω ξανά οιονδήποτε ποσό προς τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, διότι δεν προτίθεμαι να καταβάλω εισφορές απλά για να τις αρπάξουν αυτοί οι οποίοι αποκομίζουν κέρδη από τόκους, ήτοι οι τοκογλύφοι/τραπεζίτες, για τους οποίους ήδη η οικονομία της Κύπρου έχει δεχτεί ανεπανόρθωτο πλήγμα.

Θα ήθελα επίσης να σας ενημερώσω ότι αυτή η επιστολή μου θα τύχει δημοσιότητας και θα αποτελέσει παρότρυνση προς συμπολίτες μας να πράξουν το ίδιο, καθότι είναι απαράδεκτο άνθρωποι να μην πάρουν σύνταξη ή μειωμένη σύνταξη, απλά και μόνο γιατί κάποιοι κερδοσκοπούσαν

 

 

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks-aformis/101395

Στα μικρά γράμματα της Ιστορίας

EMAIL FACEBOOK TWEET| <A “=”»>ΕΚΤΎΠΩΣΗ | 16 ΦΕΒΡΟΥΆΡΙΟΣ 2014, 07:00 | ΜΕ ΤΟΝ ΜΆΡΙΟ ΔΗΜΗΤΡΊΟΥ

 

Αυτό το άρθρο άρχισε να γράφεται στο μυαλό μου στις 18 Ιανουαρίου 2014, όταν ο νευρολόγος – ψυχίατρος από τη Θεσσαλονίκη, Κλεάνθης Γρίβας, βασικός ομιλητής στην ημερίδα που οργάνωσαν οι νεολαίες των Οικολόγων και της ΕΔΕΚ για τις χρήσεις της κάνναβης στην ιατρική και τη βιομηχανία, ξεκίνησε την τοποθέτησή του με μιαν εκπληκτική αμφισβήτηση της ίδιας της επιστήμης του!

«Θα σας μιλήσω», είπε, «αφενός ως επιστήμονας, δηλαδή ως νευρολόγος, αφετέρου δε ως δαιμονολόγος, δηλαδή ως ψυχίατρος, αφού η ψυχιατρική δεν μπορεί να αποτελεί κλάδο της ιατρικής επιστήμης, απ΄ αφορμή το γεγονός ότι είναι ο μόνος δήθεν κλάδος που δεν δεσμεύεται από την υποχρέωση της απόδειξης. Δηλαδή, με άλλα λόγια, στο επίπεδο της ιατρικής, ισχύει ό,τι εκβάλλεται από το γεμάτο ή άδειο κεφάλι του ψυχίατρου…».

Σήκωσα το κεφάλι και κοίταξα καλύτερα αυτόν τον ισχνό 70χρονο άντρα και ήξερα πως είχα μπροστά μου έναν ξεχωριστό άνθρωπο, αποφασισμένο να κάνει τη διαφορά.

Το άρθρο συνέχισε να γράφεται στο μυαλό μου στις 13 Φεβρουαρίου 2014, όταν άκουγα στο τηλέφωνο τον 37χρονο δικηγόρο από τη Λευκωσία Μιχάλη Παρασκευά να μου μιλά για τη συγκέντρωση πολιτών την προηγούμενη νύχτα στη Λεμεσό, όπου τους ανέπτυξε την απόφασή του να επιδείξει πολιτική ανυπακοή απέναντι στο κράτος, ρισκάροντας να χάσει ακόμα και τη δουλειά του, μη καταβάλλοντας τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο διαχείρισης του Ταμείου από την Κυβέρνηση.

«Ρώτησα τους παρευρισκομένους κατά πόσον ήξεραν τι έγινε στην Καταλονία το 1936, αλλά δεν επεκτάθηκα σε αυτό», μου είπε γελώντας ο Μιχάλης.

Ένιωσα την ίδια στιγμή ότι μιλούσα με έναν ακόμα ξεχωριστό άνθρωπο, αποφασισμένο να κάνει τη διαφορά. Που επίσης αμφισβητεί, έμπρακτα, το κατεστημένο του δικού του επαγγελματικού χώρου, ολόκληρο το νομικό σύστημα, με όραμα την επαναστατική επιδίωξη της αυτοδιαχείρισης και της ελευθερίας – ατομικής και κοινωνικής.

Και αναπόφευκτα το ενδιαφέρον μου γι’ αυτούς τους δύο σύγχρονους αντικομφορμιστές, τον Μιχάλη Παρασκευά και τον Κλεάνθη Γρίβα, με οδήγησε σε δύο παλιούς Εμφύλιους Πολέμους και σε δύο παλιούς επαναστάτες που έχω την εντύπωση ότι τους εμπνέουν: στον μηχανικό σιδηροδρόμων Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι (Buenaventura Durruti), δολοφονημένο στα 40 του στον Ισπανικό Εμφύλιο το 1936, και στον γιατρό Δημοσθένη Γρίβα (πατέρα του Κλεάνθη), δολοφονημένο στα 35 του στον Ελληνικό Εμφύλιο το 1947.

Γιατί, βέβαια, ηγετική μορφή της «Καταλονίας του 1936» που ο Μιχάλης Παρασκευάς ανέφερε στη συγκέντρωση της Λεμεσού, ήταν ο φλογερός ηγέτης της αναρχοσυνδικαλιστικής Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας της Ισπανίας, της θρυλικής Confederacion Nacional del Trabajo (CNT), σκοτωμένος από σφαίρα φασιστών του Φράνκο, σε οδόφραγμα στη Μαδρίτη.

Η μοναδική περιουσία που είχε όταν πέθανε, ήταν «δύο αλλαξιές, δύο πιστόλια, ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου κι ένα ζευγάρι κιάλια».

Ο Δημοσθένης Γρίβας από την Καρδίτσα, γιατρός του αριστερού ΕΛΑΣ στη διάρκεια της Αντίστασης και στη συνέχεια του κομμουνιστικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, είχε αναγκαστεί να βγει αντάρτης στο βουνό λόγω της «λευκής τρομοκρατίας» των εθνικιστών, που μετά την αποχώρηση των Γερμανών οργίαζε στη χώρα, απέναντι στην «κόκκινη τρομοκρατία» των κομμουνιστών, παρά το ότι διαφώνησε με την απόφαση του ΚΚΕ για Εμφύλιο Πόλεμο.

Πιάστηκε αιχμάλωτος από τον κυβερνητικό στρατό, πέρασε έκτακτο στρατοδικείο και εκτελέστηκε με συνοπτικές διαδικασίες τον Ιούνιο 1947 (Ο γιος του, Κλεάνθης, ήταν τότε μωρό τριών χρόνων). Οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα με τις πιτζάμες του, γιατί είχε χαρίσει το κοστούμι και το πανωφόρι του σε συγκρατούμενούς του. Δύο αποσπάσματα με στρατιώτες από την Καρδίτσα, που τον γνώριζαν και τον σέβονταν για την εντιμότητά του, αρνήθηκαν να πυροβολήσουν και αντικαταστάθηκαν από στρατιώτες από άλλα μέρη της Ελλάδας.

Η μοναδική περιουσία που είχε όταν πέθανε, ήταν τα γυαλιά του, το δακτυλίδι, η ταυτότητα, η βέρα, το ρολόι, η τσιγαροθήκη, ο αναπτήρας, τα ξυριστικά εργαλεία, το πουλόβερ, το στυλό του και ένα χειροποίητο σκάκι.

Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι και Δημοσθένης Γρίβας. Γραμμένα με μικρά γράμματα τα ονόματά τους στην Ιστορία, όμως εμείς τους θυμόμαστε με εγκαρδίωση, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με τις ιδέες που τους οδήγησαν στον θάνατο.

Το ζήτημα της οργάνωσης- Κάποιες σκέψεις με αφορμή την συζήτηση στην Λεμεσό – Προς το παρόν δεν υπάρχει «εμείς», στόχοι, τι συνιστά επιτυχία; video

Στις 12/2/2014 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αγίου Αθανασίου έγινε συζήτηση για το θέμα της διαγραφής από το κράτος, της κρατικής του οφειλής ύψους 7,2 ΔΙΣ  προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δηλαδή προς όλους εμάς τους εργαζομένους που εισφέρουμε τα λεφτά μας στο Ταμείο.

Στην συζήτηση ξεκαθαρίστηκε ότι ο καθένας που βρίσκεται εκεί μιλά για τον εαυτό του και μόνο.

Ο καθένας εκφράζει τον εαυτό του και τις απόψεις του

Πήρε την πρωτοβουλία ο φίλος Χριστόδουλος με τον οποίο υπάρχει μια μίνιμουμ συμφωνία θέσεων ειδικά σε σχέση με το θέμα που αφορά την διαγραφή κούρεμα των 7,2 ΔΙΣ και όσον αφορά τον τρόπο διεκδίκησης με πολιτική ανυπακοή

Από κει και πέρα, λόγω του ότι οι άνθρωποι πάνω στον ενθουσιασμό στην οργή και ορμή τους θέλουν να πιστεύουν ότι επειδή υπάρχει την συγκεκριμένη εκείνη στιγμή μια έντονη δυναμική και ακούν και άλλους ανθρώπους να εκφράζονται το ίδιο, νομίζουν ότι  ναι δαμέ είμαστεν εννα αλλάξουμεν το κόσμο εννα κάμουμεν τζείνο τζαι το άλλο κλπ κλπ

Και φυσικά αυτό εξανεμίζεται μόλις η όποια συνάντηση συζήτηση συγκέντρωση τελειώσει και ο καθένας επιστρέψει σπίτι του και στον μικρόκοσμο του με τα προβλήματα του

Το ζήτημα της αυτοοργάνωσης το έχω ζήσει σε υπερθετικό βαθμό,

Έχω συμμετάσχει σε πολλές τέτοιες προσπάθειες και αυτό που πλέον γνωρίζω πάρα πολύ καλά είναι ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο

Η οργάνωση μιας ομάδας ανθρώπων είναι πολύ δύσκολη γιατί υπάρχουν πάρα πολλές παράμετροι που πρέπει να συντείνουν μεταξύ τους και αν μια ή δύο ή περισσότερες δεν, τότε το όλο εγχείρημα απλά εξαερώνεται γιατί δεν στέκει σε στέρεες βάσεις

Κατά τη γνώμη μου και όπως τα έχω βιώσει έντονα όλα αυτά τα χρόνια, για να υπάρξει μια πρώτη απόπειρα μορφής οργάνωσης μεταξύ ανθρώπων θα πρέπει να υπάρχει ένα τουλάχιστον μίνιμουμ ξεκάθαρο πλαίσιο συμφωνίας σε συγκεκριμένα θέματα

Θα πρέπει να συμφωνηθεί ότι εμείς που θα οργανωθούμε πιστεύουμε αυτό, αυτό και εκείνο

Αυτό είναι το πρώτο

Το δεύτερο που θα πρέπει να γίνει είναι ότι  θα πρέπει να συμφωνηθεί  τι ακριβώς επιδιώκουμε να πετύχουμε στα πολύ συγκεκριμένα θέματα που συμφωνήσαμε αρχικά

Δηλαδή πρέπει να τεθούν αρχικά τουλάχιστον κάποιοι άμεσοι και πολύ σύντομοι δηλαδή βραχυπρόθεσμοι στόχοι

Και επίσης μπορεί και ένα τεθεί ένας μακροπρόθεσμος στόχος που να αποτελεί το όραμα και το ιδανικό αυτής της ομάδας ανθρώπων που όμως αυτό για να γίνει θα πρέπει να υπάρξουν τεράστιες αλλαγές κλπ

Το πλέον σημαντικό πλέον όμως για το ζήτημα της οργάνωσης είναι η συμφωνία των ανθρώπων που αποτελούν την ομάδα για τον τρόπο λειτουργίας της και φυσικά το πλέον κρίσιμο τον τρόπο με τον οποίο θα λαμβάνονται οι αποφάσεις

Το τρίτο αυτό σημείο είναι το πλέον και το απόλυτα σημαντικό

Φυσικά δεν σημαίνει ότι μια ομάδα ανθρώπων που αποφασίζουν να συμπορευθούν σε συγκεκριμένα θέματα θα πρέπει να κάτσει άμεσα και να τα βάλει κάτω όλα αυτά αλλοιώς θα διαλυθεί ή όχι

Μπορεί στο μεταξύ φυσικά να υπάρχουν πρωτοβουλίες από άτομα τα οποία να καθορίζουν μια γενική ατζέντα και πολλοί άνθρωποι που συμφωνούν με αυτήν και το γενικό πλαίσιο να ακολουθήσουν αυτές τις πρωτοβουλίες

Είναι καλό όμως να γίνει κατανοητό ότι η οργάνωση των ανθρώπων θέλει κόπο και θέλει μια μίνιμουμ συνέπεια και αφοσίωση και να είσαι έτοιμος να αφιερώσεις χρόνο και κόπο

Το ζήτημα της οργάνωσης είναι το πλέον σημαντικό, και δυστυχώς πάνω σε αυτό υπάρχει συνέχεια αποτυχία

και αυτό είναι φυσικό γιατί δυστυχώς ο κόσμος δεν έχει μάθει να αυτοοργάνωνεται

ειδικά στην Κύπρο που δεν υπάρχει απολύτως καμιά κουλτούρα συλλογικότητας αλλά σε τεράστιο βαθμό η ατομικότητα και η αποκλειστικά και μόνο αυτοσυντήρηση

επίσης ο κόσμος αποζητά εύκολες λύσεις και εκ του ασφαλούς υπό την έννοια και του χρόνου και του είδους αφοσίωσης «αγώνα»

Για να αλλάξουν κάποια πράγματα δεν αρκεί να τα λέμε στα ιντερνετ και ειδικά στο fb το οποίο είναι γεμάτο από ομάδες και κόντρα ομάδες αγώνα αγωνιστικές και μεγάλα λόγια

Προς το τέλος του δεύτερου βίντεο με αφορμή μια ερώτηση για το τι «επιδιώκουμε» και αν «είμαστε» εναντίον της……… κυβέρνησης ξεκαθαρίζεται ακόμα μια φορά αυτό που τέθηκε εξ αρχής σε αυτή την κουβέντα αλλά πιο εμπεριστατωμένα ειδικά για το θέμα της οργάνωσης

Δεν υπάρχει «εμείς» εδώ

Εδώ υπάρχει μια πρωτοβουλία που πάρθηκε από τον φίλο τον Χριστόδουλο ο οποίος μιλά για τον εαυτό του όπως και εγώ μιλώ εκ μέρους μου και μόνο

Είναι απλά μια συνάντηση μεταξύ ανθρώπων στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου αθανασίου και μόνο

τίποτε περισσότερο

Για να γίνει κάτι περισσότερο θα πρέπει αυτοί που λένε ότι το θέλουν να έρθουν μέσα, να επικοινωνήσουν να θέσουν τις απόψεις του και θωρούμεν τζαι κάμνουμεν

Προσωπικά κρατώ πάρα πολύ μικρό καλάθι

Όλα αυτά τα μεγαλεπίβολα και τα θα κάνουμε τούτον τζαι τζείνο ακούσαμεν τα 334ι39302 φορές

Βάζεις πολύ μικρούς στόχους και προσπαθείς να τους πετύχεις

Πρώτος άμεσος στόχος είναι η αυτομόρφωση σου, εσύ ο ίδιος να προσπαθήσεις να μάθεις πως λειτουργεί το περιβάλλον σου και μετά να δεις πως θα λειτουργήσεις εσύ και αν μπορείς και με άλλους ανθρώπους

Για μένα στόχος αυτή την στιγμή είναι ο κόσμος να υπογράψει την συγκεκριμένη επιστολή προς την υπουργό εργασίας με την οποία δηλώνει συνειδητά ότι αρνείται να καταβάλει κοινωνικές ασφαλίσεις

Μέχρι στιγμής έχουν μαζευτεί περί τις 70 επιστολές!!

70 άνθρωποι με το ονοματεπώνυμο τους επίσημα δηλώνουν ότι ασκούν πολιτική ανυπακοή!

Πολιτικό Βαρόμετρο είναι το πόσος κόσμος θα μαζευτεί έξω από το δικαστήριο στις 13/3/2014

Μέχρι στιγμής τα μηνύματα είναι πάρα πολύ ενθαρυντικά

Αλλά είπαμε, τα λόγια είναι του αέρα

Κρατώ πάρα πολύ μικρό καλάθι

Αν όμως έξω από το δικαστήριο λευκωσίας στις 13/3/2014 γίνει χαμός και μαζευτεί πολύς κόσμος τότε υπάρχει μια πρώτη τεράστια νίκη

Για πρώτη φορά οι απλοί άνθρωποι χωρίς να υπάρχει κανένα καπέλο από κάποιο οργανωμένο σύνολο θα έχουν συμφωνήσει σε κάτι πολύ σημαντικό που τους αφορά

Τι συνιστά επιτυχία; Ποιος είναι ο στόχος που θα θεωρηθεί ότι υπήρξε επιτυχής;

Προσωπικά επιτυχία και μάλιστα μεγατόνων για μένα θα είναι το εξής:

Αυτή την στιγμή αυτό το κορυφαίο ζήτημα που αφορά το αστρονομικό ποσό των 7,2 ΔΙΣ των εργαζομένων και των εισφορών τους αντιμετωίζεται από τα μμε ως ανύπαρκτο

Μόνο ο πολύ καλός δημοσιογράφος και φίλος Μάριος Δημητρίου το ανέδειξε αυτό το θέμα σε τεράστιο βαθμό και σε αυτόν οφείλεται σε συντριπτικό ποσοστό όλη αυτή η κινητοποίηση που υπήρξε καθώς επίσης και ο Θωμάς Παίσης σε μια εκπομπή του

Από κει και πέρα όλα τα μμεξαπάτησης κουκουλώνουν το θέμα και σε συμπαίγνια με τα επιχειρηματικά συμφέροντα των καναλαρχών που είναι σε απολυτη αρμονία με την πολιτική εξουσία προσπαθούν να το αφήσουν να πεθάνει

Θέλουν να το αφήσουν να ξεφουσκώσει και ελπίζουν ότι αυτό θα γίνει

Πότε θα αρχίσουν να σε λαμβάνουν υπόψη;

Αυτή την στιγμή υπάρχει ΜΟΝΟ 1 επιστολή ενώπιον του υπουργού εργασίας με την οποία δηλώνεται η συνειδητή άρνηση καταβολής εισφορών

Είπαμε:  70 άλλες επιστολές υπογεγραμμένες θα καταχωρηθούν επισήμως στο υπουργείο εργασίας

Αυτό είναι ήδη μια μικρή νίκη και θα τους κάνει να αρχίσουν να ανησυχούν ότι τα πράγματα παίρνουν τροπή που δεν θα μπορούν να ελέγξουν

Όσο οι επιστολές που θα καταχωρούνται επίσημα θα αυξάνονται τόσο και η ανησυχία τους θα μεγαλώνει

Αν στις 13/3/2014 έξω από τα δικαστήρια μαζευτεί πολύς κόσμος που θα δώσει το μήνυμα ότι είμαστε πολλοί και δεν θα ανεκτούμε άλλο την συμπαίγνια σας

και οι επιστολές συνεχίζουν να ρέουν τότε η πρόβλεψη μου είναι ότι πλέον δεν θα μπορούν να αγνοοήσουν όλη αυτή την δυναμική

Όταν πλέον 100, 500, 1000 κλπ άνθρωποι συνειδητά δηλώσουν πολιτική ανυπακοή και πρακτικά σταματήσουν να καταβάλλουν εισφορές στο ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων που αυτό θα έχει ως συνέπεια και άλλοι βλεποντας όλη αυτή την δυναμική και την ποσότητα του όγκου θα αναθαρήσουν και θα πράξουν το ίδιο

Επιτυχία για μένα θα είναι ο εξαναγκασμός τους, του υπουργείου να αναγκαστεί να έλθει σε διαπραγμάτευση

Ναι αλλά διαπραγμάτευση με ποιον;;;;

Αυτό θα είναι η τεράστια επιτυχία αυτού του εγχειρήματος

Απέναντι τους πλέον για πρώτη φορά θα έχουν μόνο απλούς ανθρώπους χωρίς καπελώματα

Από κει και πέρα θα εξαρτηθεί από εμάς τους ίδιους

http://www.sigmalive.com/simerini/news/100872

Οι ανυπάκουοι έγιναν δεκάδες

Email Facebook Tweet| <a «=»»>Εκτύπωση | 14 Φεβρουάριος 2014, 06:59 | ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Μετά την πρωτοβουλία του δικηγόρου Μ. Παρασκευά
Υπέγραψαν επιστολή-δήλωση προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ότι δεν καταβάλλουν εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως πράξη πολιτικής ανυπακοής

Δεκάδες πολίτες -περισσότεροι από 60- υπέγραψαν επώνυμα πανομοιότυπη επιστολή προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ζέτα Αιμιλιανίδου, με την οποία την πληροφορούν ότι συνειδητά δεν καταβάλλουν τις εισφορές τους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ως μια πράξη πολιτικής ανυπακοής. Την ενέργεια αυτή, συνδέουν με τη φημολογούμενη συμφωνία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τρόικα για διαγραφή των οφειλών του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που ανέρχονται στο ποσό των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Με την επιστολή, ζητούν πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες που αφορούν την οφειλή του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Νέα συνάντηση στη Λεμεσό
Τις επιστολές έχει στην κατοχή του ο δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς, ο οποίος και θα τις αποστείλει στο Υπουργείο Εργασίας, όπως ανέφερε στη «Σ». Να υπενθυμίσουμε ότι η απόφαση για τη συγγραφή αυτής της επιστολής είχε ληφθεί στις 22 Ιανουαρίου 2014 σε παγκύπρια συνέλευση ενδιαφερόμενων πολιτών στη Χοιροκοιτία, μετά από πρωτοβουλία του δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή Μιχάλη Παρασκευά. Είχε προηγηθεί άλλη συνέλευση στο πλαίσιο της διεύρυνσης της πολιτικής ανυπακοής για το συγκεκριμένο ζήτημα, στις 14 Ιανουαρίου 2014, επίσης στη Χοιροκοιτία.

Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο ρεπορτάζ μας, οι «πολιτικά ανυπάκουοι» εξέλεξαν γραμματεία για συντονισμό των επόμενων βημάτων τους, όπου συμμετέχουν, εκτός από τον Μιχάλη Παρασκευά, οι Χαράλαμπος Λαζάρου, Χριστόδουλος Χριστοδούλου, Ματθαίος Αναστασίου, Σταύρος Αλαμπρίτης και Γρηγόρης Σολωμού.

Νέα συνέλευση για το θέμα αυτό πραγματοποιήθηκε προχθές βράδυ (12.2.2014) στην πολιτιστική αίθουσα Δήμου Αγίου Αθανασίου Λεμεσού όπου παρέστησαν δεκάδες πολίτες, κυρίως Λεμεσιανοί, αλλά και αντιπροσωπία από την Πάφο, της Κίνησης για τη σωτηρία της Πάφου, όπως μας πληροφόρησε ο Μιχάλης Παρασκευάς.

Νομικά και πολιτικά επιχειρήματα
«Στη διάρκεια της συζήτησης», μας είπε ο κ. Παρασκευάς, «ανέφερα ότι όραμά μου είναι η αυτο-οργάνωση των πολιτών και ο κοινωνικός έλεγχος, εκ μέρους των εργαζομένων, των χρημάτων του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Έχουμε όλα τα νομικά, πολιτικά και ευρύτερα κοινωνικά επιχειρήματα για να στηρίξουμε την υπόθεσή μας. Τα χρήματα του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους εργαζομένους και δεν μπορεί κανένας διορισμένος από τον υπουργό, να αποφασίζει για τις δικές μας ανάγκες. Τις ανάγκες μας τις γνωρίζουμε μόνο εμείς που δουλεύουμε και παράγουμε τον πλούτο αυτού του τόπου. Αυτό είναι το αίτημά μας, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Οι άνθρωποι μπορούν να διαχειρίζονται μόνοι τους τις τύχες τους».

Ορόσημο η 13η Μαρτίου 2014
Ο Μιχάλης Παρασκευάς δίκαια εκτιμά ότι ορόσημο και πολιτικό βαρόμετρο για την επιτυχία ή όχι της πολιτικής ανυπακοής, που ο ίδιος ξεκίνησε σε ατομικό επίπεδο, θα είναι η ημερομηνία 13 Μαρτίου 2014, οπότε κλήθηκε για να παρουσιαστεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, κατηγορούμενος ότι δεν πλήρωσε τις εισφορές του ως αυτοτελώς εργαζόμενος στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από τον Μάιο 2013 – αμέσως μετά που ψηφίστηκε το Μνημόνιο.

«Αν εκείνη τη μέρα», μας είπε, «παρουσιαστεί πλήθος πολιτών έξω από τα δικαστήρια για να στηρίξει αυτή την προσπάθεια και σε συνάρτηση με τη μαζικότητα των επιστολών προς την Υπουργό Εργασίας, για άρνηση καταβολής εισφορών, με πλήρη συνείδηση των συνεπειών, αφού όλοι γνωρίζουν ότι είναι ποινικό αδίκημα, να είστε σίγουροι ότι το κράτος δεν θα μπορεί να μας αγνοεί όπως κάνει τώρα. Επιτυχία για μένα θα είναι όταν η Κυβέρνηση εξαναγκαστεί να έρθει σε διαπραγμάτευση μαζί μας, με ανθρώπους απλούς, που δεν έχουν κανένα κομματικό ή άλλο καπέλωμα. Θα είναι η πρώτη φορά που αυτοί που ελέγχουν την εξουσία, θα διαπραγματευτούν με απλούς πολίτες και αυτό θα δείξει ότι όταν ο κόσμος είναι ενωμένος και πράττει συλλογικά, μπορεί να αναγκάσει την εξουσία να έρθει σε διαπραγμάτευση μαζί του».

Να τι γράφουν στη Ζέτα
Η επιστολή που συνέταξε ο Μιχάλης Παρασκευάς και υπέγραψαν δεκάδες συμπολίτες μας προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Ως έγινε γνωστό από τον Τύπο, περί τα τέλη Νοεμβρίου 2012, η Τρόικα είχε θέσει όρο προς το κυπριακό κράτος για την υπογραφή του Μνημονίου Συναντίληψης, την ολοκληρωτική διαγραφή των οφειλών του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ήτοι του ποσού των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μετά και την ψήφιση του Μνημονίου Συναντίληψης από την Κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων στις 30 Απριλίου 2013 και αφού διεξήλθα τις πρόνοιές του, δεν μπόρεσα να βρω οιανδήποτε σχετική πρόνοια σχετικά με τη, σύμφωνα με τον Τύπο, συμφωνία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τρόικα.

»Αν εν τέλει η συμφωνία αυτή με την Τρόικα ισχύει και έχει επέλθει ολική διαγραφή της οφειλής/χρέους του Κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ήτοι του ποσού των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, αντιλαμβάνεστε τις κολοσσιαίες συνέπειες που θα έχει αυτό το γεγονός στα δικαιώματα όλων των πολιτών και όλων των ασφαλισμένων στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αφού ουσιαστικά αυτό θα σημαίνει, εν ολίγοις, απλά την κατάρρευση του Ταμείου και καθιστά αμφίβολη ακόμη και την καταβολή σύνταξης στους δικαιούχους που εκπλήρωναν τις υποχρεώσεις τους και κατέβαλλαν ανελλιπώς το οφειλόμενο ποσό.

Λαμβάνοντας επίσης υπόψη το παραδεκτό γεγονός από όλα τα μέρη, όπως αυτό καταγράφεται ρητά στο Μνημόνιο Συναντίληψης, ότι δηλαδή οι τραπεζίτες και οι τράπεζες είναι αυτοί που με πράξεις και παραλείψεις τους οδήγησαν τα οικονομικά πράγματα στο κατάντημα αυτό της χώρας, θα ήθελα να απευθύνω θερμότατη παράκληση όπως με ενημερώσετε αν έχουν διαγραφεί όλες ή μερικές από τις οφειλές του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

»Λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη τη σαφέστατη υποχρέωση του Κράτους να παρέχει απρόσκοπτη πρόσβαση στους πολίτες σε επίσημα δημόσια έγγραφα και πληροφορίες, ιδίως σε θέματα που τους αφορούν άμεσα ή έμμεσα, υποχρέωση η οποία πηγάζει τόσον από το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθρο 19, αλλά πολύ περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 10 που περιλαμβάνει το δικαίωμα λήψεως πληροφοριών χωρίς την επέμβαση των δημόσιων Αρχών, καθώς επίσης και στο άρθρο 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ περί της Ελευθερίας Έκφρασης και Πληροφόρησης, το οποίο θεμελιώνει το δικαίωμα απρόσκοπτης πρόσβασης των πολιτών σε δημόσια έγγραφα χωρίς την ανάμειξη των δημόσιων Αρχών (απολύτως σχετική και πάρα πολύ κατατοπιστική η εμπεριστατωμένη Τοποθέτηση της Επιτρόπου Διοικήσεως ως Εθνική Ανεξάρτητη Αρχή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε πληροφορίες – Δράση 9/2013 ημερομηνίας 9 Δεκεμβρίου 2013), θα ήθελα ως εκ των άνω να μου δώσετε πρόσβαση σε όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν την οφειλή/χρέος του Κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

»Σας ενημερώνω ότι δεν προτίθεμαι να καταβάλω ξανά οφειλές κοινωνικών ασφαλίσεων μέχρι να τύχω ενημέρωσης στα πιο πάνω ερωτήματά μου και επίσης να σας ενημερώσω ότι αν παρ΄ ελπίδα έχουν διαγραφεί οι οφειλές του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, προσωπικά δεν πρόκειται να καταβάλω ξανά οιονδήποτε ποσό προς τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, διότι δεν προτίθεμαι να καταβάλω εισφορές απλά για να τις αρπάξουν αυτοί οι οποίοι αποκομίζουν κέρδη από τόκους, ήτοι οι τοκογλύφοι/τραπεζίτες, για τους οποίους ήδη η οικονομία της Κύπρου έχει δεχτεί ανεπανόρθωτο πλήγμα.

Θα ήθελα επίσης να σας ενημερώσω ότι αυτή η επιστολή μου θα τύχει δημοσιότητας και θα αποτελέσει παρότρυνση προς συμπολίτες μας να πράξουν το ίδιο, καθότι είναι απαράδεκτο άνθρωποι να μην πάρουν σύνταξη ή μειωμένη σύνταξη, απλά και μόνο γιατί κάποιοι κερδοσκοπούσαν

 

 

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks-aformis/101395

Στα μικρά γράμματα της Ιστορίας

Email Facebook Tweet| <a «=»»>Εκτύπωση | 16 Φεβρουάριος 2014, 07:00 | Με τον Μάριο Δημητρίου

Αυτό το άρθρο άρχισε να γράφεται στο μυαλό μου στις 18 Ιανουαρίου 2014, όταν ο νευρολόγος – ψυχίατρος από τη Θεσσαλονίκη, Κλεάνθης Γρίβας, βασικός ομιλητής στην ημερίδα που οργάνωσαν οι νεολαίες των Οικολόγων και της ΕΔΕΚ για τις χρήσεις της κάνναβης στην ιατρική και τη βιομηχανία, ξεκίνησε την τοποθέτησή του με μιαν εκπληκτική αμφισβήτηση της ίδιας της επιστήμης του!

«Θα σας μιλήσω», είπε, «αφενός ως επιστήμονας, δηλαδή ως νευρολόγος, αφετέρου δε ως δαιμονολόγος, δηλαδή ως ψυχίατρος, αφού η ψυχιατρική δεν μπορεί να αποτελεί κλάδο της ιατρικής επιστήμης, απ΄ αφορμή το γεγονός ότι είναι ο μόνος δήθεν κλάδος που δεν δεσμεύεται από την υποχρέωση της απόδειξης. Δηλαδή, με άλλα λόγια, στο επίπεδο της ιατρικής, ισχύει ό,τι εκβάλλεται από το γεμάτο ή άδειο κεφάλι του ψυχίατρου…».

Σήκωσα το κεφάλι και κοίταξα καλύτερα αυτόν τον ισχνό 70χρονο άντρα και ήξερα πως είχα μπροστά μου έναν ξεχωριστό άνθρωπο, αποφασισμένο να κάνει τη διαφορά.

Το άρθρο συνέχισε να γράφεται στο μυαλό μου στις 13 Φεβρουαρίου 2014, όταν άκουγα στο τηλέφωνο τον 37χρονο δικηγόρο από τη Λευκωσία Μιχάλη Παρασκευά να μου μιλά για τη συγκέντρωση πολιτών την προηγούμενη νύχτα στη Λεμεσό, όπου τους ανέπτυξε την απόφασή του να επιδείξει πολιτική ανυπακοή απέναντι στο κράτος, ρισκάροντας να χάσει ακόμα και τη δουλειά του, μη καταβάλλοντας τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο διαχείρισης του Ταμείου από την Κυβέρνηση.

«Ρώτησα τους παρευρισκομένους κατά πόσον ήξεραν τι έγινε στην Καταλονία το 1936, αλλά δεν επεκτάθηκα σε αυτό», μου είπε γελώντας ο Μιχάλης.

Ένιωσα την ίδια στιγμή ότι μιλούσα με έναν ακόμα ξεχωριστό άνθρωπο, αποφασισμένο να κάνει τη διαφορά. Που επίσης αμφισβητεί, έμπρακτα, το κατεστημένο του δικού του επαγγελματικού χώρου, ολόκληρο το νομικό σύστημα, με όραμα την επαναστατική επιδίωξη της αυτοδιαχείρισης και της ελευθερίας – ατομικής και κοινωνικής.

Και αναπόφευκτα το ενδιαφέρον μου γι’ αυτούς τους δύο σύγχρονους αντικομφορμιστές, τον Μιχάλη Παρασκευά και τον Κλεάνθη Γρίβα, με οδήγησε σε δύο παλιούς Εμφύλιους Πολέμους και σε δύο παλιούς επαναστάτες που έχω την εντύπωση ότι τους εμπνέουν: στον μηχανικό σιδηροδρόμων Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι (Buenaventura Durruti), δολοφονημένο στα 40 του στον Ισπανικό Εμφύλιο το 1936, και στον γιατρό Δημοσθένη Γρίβα (πατέρα του Κλεάνθη), δολοφονημένο στα 35 του στον Ελληνικό Εμφύλιο το 1947.

Γιατί, βέβαια, ηγετική μορφή της «Καταλονίας του 1936» που ο Μιχάλης Παρασκευάς ανέφερε στη συγκέντρωση της Λεμεσού, ήταν ο φλογερός ηγέτης της αναρχοσυνδικαλιστικής Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας της Ισπανίας, της θρυλικής Confederacion Nacional del Trabajo (CNT), σκοτωμένος από σφαίρα φασιστών του Φράνκο, σε οδόφραγμα στη Μαδρίτη.

Η μοναδική περιουσία που είχε όταν πέθανε, ήταν «δύο αλλαξιές, δύο πιστόλια, ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου κι ένα ζευγάρι κιάλια».

Ο Δημοσθένης Γρίβας από την Καρδίτσα, γιατρός του αριστερού ΕΛΑΣ στη διάρκεια της Αντίστασης και στη συνέχεια του κομμουνιστικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, είχε αναγκαστεί να βγει αντάρτης στο βουνό λόγω της «λευκής τρομοκρατίας» των εθνικιστών, που μετά την αποχώρηση των Γερμανών οργίαζε στη χώρα, απέναντι στην «κόκκινη τρομοκρατία» των κομμουνιστών, παρά το ότι διαφώνησε με την απόφαση του ΚΚΕ για Εμφύλιο Πόλεμο.

Πιάστηκε αιχμάλωτος από τον κυβερνητικό στρατό, πέρασε έκτακτο στρατοδικείο και εκτελέστηκε με συνοπτικές διαδικασίες τον Ιούνιο 1947 (Ο γιος του, Κλεάνθης, ήταν τότε μωρό τριών χρόνων). Οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα με τις πιτζάμες του, γιατί είχε χαρίσει το κοστούμι και το πανωφόρι του σε συγκρατούμενούς του. Δύο αποσπάσματα με στρατιώτες από την Καρδίτσα, που τον γνώριζαν και τον σέβονταν για την εντιμότητά του, αρνήθηκαν να πυροβολήσουν και αντικαταστάθηκαν από στρατιώτες από άλλα μέρη της Ελλάδας.

Η μοναδική περιουσία που είχε όταν πέθανε, ήταν τα γυαλιά του, το δακτυλίδι, η ταυτότητα, η βέρα, το ρολόι, η τσιγαροθήκη, ο αναπτήρας, τα ξυριστικά εργαλεία, το πουλόβερ, το στυλό του και ένα χειροποίητο σκάκι.

Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι και Δημοσθένης Γρίβας. Γραμμένα με μικρά γράμματα τα ονόματά τους στην Ιστορία, όμως εμείς τους θυμόμαστε με εγκαρδίωση, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με τις ιδέες που τους οδήγησαν στον θάνατο.