Διαβάζω διάφορα μπλοκς προσκείμενα στο κκε και πραγματικά αναρωτιέμαι αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν επαφή με την πραγματικότητα
Μιλούν στο όνομα της τάχα ιδεολογικής καθαρότητας βαυκαλιζόμενοι μόνοι τους για την μοναδικότητα τους που είναι μόνοι εναντίον όλοι
κανένας δεν τους καταλαβαίνει αλλά μόνοι τους πορεύονται τον δρόμο της αρετής
@@
Το κκε έχει αποδείξει περίτρανα ότι διαχρονικά το μόνο που κάνει είναι να κουνάει το δάκτυλο και να λέει ότι δικαιωθήκαμε και ότι να σας τα λέγαγμε και διάφορα τέτοια
μιλάει για αυταπάτες των αλλων την στιγμή που βάζει όλα του τα αυγά στο καλάθι της κορυφαίας αυταπάτης που είναι οι εκλογές
τα πράγματα είναι απλά
αν ας πουμε το κκε έπαιρνε αυτοδυναμία στις εκλογές και έβγαζε κυβέρνηση
τι θα έκανε;
θα καταργούσε τον καπιταλισμό με νόμο; τι ακριβώς θα έκανε ως κυβέρνηση;
ο στρατός η αστυνομία θα ελέγχονταν από το κκε ως κυβέρνηση
ναι λένε, η ανταπάντηση είναι ότι για να φτάσει το κκε να πάρει τις εκλογές παναπεί ότι ο λαός ωρίμασε και άρα θα μας στηρίξει για την λαική εξουσία κλπ
δηλαδή θέλει να πάρει την εξουσία ενός αστικού κράτους για να την καταργήσει μέσω των θεσμών του ίδιου του αστικού κράτους μέσω των οποίων εκλέγηκε
αυτά κι αν είναι αυταπάτες του χειρίστου είδους
το εκλογικό αποτέλεσμα του κκε λέει ο Ζιώγας στον χατζηνικολάου είναι καταρχήν πολύ άσχημο για τον ελληνικό λαό
δηλαδή επειδή το κκε πήρε 4.5% αυτό από μόνο του είναι κακό για τον ελληνικό λαό
αν ας πούμε το κκε έπαιρνε επειδή είμαι και χουβαρντάς 25% αλλά έβγαινε το πασοκονουδοσκυλλολόι θα ήταν καλό αποτέλεσμα;
τι να το κάνεις ρε μαλάκα το 25% στις εκλογές όταν στο όνομα της ιδεολογικής καθαρότητας δεν είσαι έτοιμος να το αξιοποιήσεις;
το αποτέλεσμα των εκλογών μέσα σε αυτές τις συνθήκες δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι δυστυχώς τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα όσον αφορά το πεδίο της ενημερώσης και της αντίληψης του κόσμου για τις αιτίες αυτής της εξαθλίωσης
ακόμα και τώρα με όλη αυτή την φτώχεια και εξαθλίωση με όλες αυτές τις ανεξάρτητες πηγές ενημέρωσης από το ιντερνετ ακόμα και τώρα όχι μόνο βρέθηκαν άνθρωποι να ψηφίζουν πασοκονουδόσκυλλά αλλά τους έβγαλαν κυβέρνηση
οπότε ας μην έχουμε αυταπάτες για το ότι θα υπαρξει επανάσταση ιδεολογική τάχα του στυλ ψηφίζω δαγκωτό κκε όπως λέει μια πανηλίθια διαφήμιση του κόμματος
αυτή είναι η μεγάλη διαφορά των λεγόμενων κομουνιστών που μιλάνε με ασαφείς όρους γενικούς και αόριστους περί λαικής εξουσίας με θεωρητικούς όπως ο Κροπότκιν ο οποίος στο βιβλίο του πχ το Επαναστατικό Πνεύμα αναλύει ακριβώς αυτό το φαινόμενο
ότι δηλαδή οι επαναστάσεις δεν γίνονται από την μια μέρα στην άλλη
αλλά είναι μια ολόκληρη διαδικασία η οποία κτίζεται σταδιακά από κάποιους λίγους μεν ψυχωμένους άνθρωπους οι οποίοι μάλιστα χλευάζονται και θεωρούνται τρελλοί από την τεράστια πλειοψηφία πυο ναι μεν βρίζει τον κακό του δαίμονα αλλα από την άλλη ακόμη σκύβει το κεφάλι
ο Κροπότκιν ένας από τους κορυφαιους θεωρητικούς του αναρχισμού όπως και άλλοι μεγάλοι αναρχικοί όπως ο Μαλατέστα ο Ντουρούτι που συμμετείχε σε μια κορυφαία επανασταση που έφερε στην πράξη την λεγομενη ουτοπία, αυτοί οι άνθρωποι πατώντας απολύτως στην γη βλέπουν την πραγματικότητα και προσπαθούν να βρουν λύσεις
να βρουν λύσεις όχι ΓΙΑ την κοινωνία αλλά ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ όχι ως τάχα ηγέτες και καθοδηγητές όπως επιφυλάσσουν στον εαυτό τους τύποι του κκε που τάχα θα ηγηθεί την επανάσταση αν και όταν και αν αν αν αχ και βαχ γίνει η επανάσταση
ναι και όταν γίνει η επανάστση ο κόσμος θα καλέσει το κκε να οδηγήσει τους ήδη επαναστατημένους ανθρώπους
όπως έγραψα στο προηγούμενο μου κείμενο ο Κροπότκιν στο βιβλίο του
“Το Επαναστατικό πνεύμα”
https://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/to_epanastatiko_pneuma_-_kropotkin.pdf.pdf
καταπιάνεται με το κατά πόσο είναι εφικτή μια επανάσταση και πως πάντα αυτή προοπτική φαινόταν ουτοπική και μη ρεαλιστική στους διάφορους (πάντα υπήρχαν τέτοιοι) τάχα ρεαλιστές
Η ουσία των διαπιστώσεων του Κροπότκιν είναι ότι καμιά επανάσταση δεν ει΄ναι αναπόφευκτη υπό την έννοια ότι αν δεν γίνουν συγκεκριμένες ενέργειες οι οποίες θα προετοιμάσουν τους ανθρώπους για αυτήν τότε καμιά επανάσταση δεν πρόκειται να γίνει από μόνη της
ο καπιταλισμός δεν καταρρέει παρά μόνο ανατρέπεται
και αυτό σήμερα φαινεται πολύ καλύτερα παρά ποτέ… η καπιταλιστική κρίση σήμερα συγκρίνεται μόνο με την μεγάλη ύφεστη του κραχ του 1929 η οποία κρίση ξεπεράστηκε μόνο μετά το αιματοκύλισμα και την καταστροφήτ ου δευτέρου παγκοσμίου πολέμου
ο καπιταλισμός είναι πολύ ευέλικτος και προσαρμόζεται πολύ εύκολα ιδίως όταν δεν υπάρχει ιδεολογικός αντίλογος αλλά πολύ περισσότερο πρακτικός φραγμός στα σχέδια τους
βλέπουμε αυτή την στιγμή πχ στην Ελλάδα να ξεδιπλώνεται απροκάλυπτα η μεγαλύτερη επίθεση στην ιστορία των εργατικών δικαιωμάτων
και όμως ο κόσμος να ψηφίζει μαζικά τους δήμιους τους
οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι να ακούσουν δυστυχώς την αλήθεια για τις αιτίες της εξαθλίωσης τους
και δεν πρόκειται να «διορθώσουν» τάχα την ψήφο τους γιατί τάχα τους το λέει ο μεγάλος φωτεινός ηγέτης και καθοδηγητής του κόμματος
οι αναρχικοί σε αντιδιαστολή με κάθε λογής σωτήρες τάχα παιδαγωγούς δασκάλους και λοιπά ανθρωπάκια βουτηγμένα μέσα στο σύστημα που απλά μιλάνε και κλάνουν αλλά καμιά πρακτική προσφορά δεν κάνουν, σε αντιδιαστολή με αυτούς οι αναρχικοί προσπαθούν να βρίσκουν λύσεις με τους ανθρώπους και όχι για τους ανθρώπους
ο Μπέργκμαν μιλάει καθαρά με απλά λόγια πρακτικά για το τι είναι ο αναρχισμός και μιλάει απολύτως πρακτικά και επί της ουσίας όπως και ο Μαλατέστα που προσπαθούν να απευθυνθούν στους ανθρώπους ώστε να τους μεταφέρουν αυτά που πιστεύουν με ευνοητο και όχι δυσνοητο τρόπο
Αλεξάντερ Μπέργκμαν -Το αλφαβητάρι του αναρχισμού
Ερρικο Μαλατέστα -Στο καφενείο, συζητήσεις για τον αναρχισμό
Ερρίκο Μαλατέστα- Προς μια ελεύθερη κοινωνία
Ο Μπέργκμαν, ο Μαλατέστα και ο Κροπότκιν για τους μικροαστούς νοικοκυρέους στο Σύνταγμα και αλλού
https://osr55.wordpress.com/2011/06/11/
ο Κροπότκιν στο βιβλίο του αυτό αναφέρει πρακτικά παραδείγματα από όλα αυτά που ψυχωμένοι άνθρωποι έκαναν πριν την μεγάλη γαλλική επανάσταση που έγινε ακριβώς γιατί προηγήθηκε αυτή η προετοιμασία
από την έκδοση μπροσούρων αφισών γελοιογραφιών μέχρι επιθέσεις στους άρχοντες στους οποίους έδειχναν έμπρακτα την αντίθεση αλλά και έδιναν το μήνυμα ότι δεν είναι ανίκητοι
«Όταν διαβάζουμε στους καλύτερους ιστορικούς μας για τη γένεση και την ανάπτυξη των μεγάλων επαναστατικών κραδασμών βρίσκουμε συνήθως κάτω από τον τίτλο «Τα αίτια της επανάστασης» μια συναρπαστική περιγραφή της κατάστασης που επικρατεί την προηγούμενη της επανάστασης.
Η μιζέρια του λαού η γενική ανασφάλεια τα σπασμωδικά μέτρα της κυβέρνησης τα εμετικά σκάνδαλα που βγάζουν στο φως τα μεγάλα ελαττώματα της κοινωνίας οι καινούριες ιδέες που προσπαθούν να επιβληθούν αλλά σκοντάφτουν στην ανικανότητα των υποστηρικτών του παλιού καθεστώτος – τίποτα δεν λείπει από την εικόνα.
Μελετώντας αυτή την εικόνα πειθόμαστε ότι η επανάσταση ήταν πράγματι αναπόφευκτη ότι δεν υπήρχε άλλη διέξοδο πέρα από την εξέγερση.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την κατάσταση πριν από τα 1789 όπως μας την παρουσιάζουν οι ιστορικοί. Νομίζουμε ότι ακούμε τον αγρότη να παραπονιέται για το φόρο του αλατιού για τη δεκάτη για τα δοσίματα στο φεουδάρχη και να τρέφει στην καρδιά του άσβεστο μίσος για τον άρχοντα τον καλόγερο το μονοπωλητή και τον φοροεισπράκτορα. Μας φαίνεται ότι βλέπουμε τους αστούς να παραπονιούνται ότι οι δημοτικές αρχές έχουν χάσει τα δικαιώματα τους και να καταριούνται τον μονάρχη.
Ακούμε το λαό να βλαστημάει τη βασίλισσα να ξεσηκώνεται μαθαίνοντας τα καμώματα των υπουργών και να λέει διαρκώς ότι οι φόροι είναι ανυπόφοροι κα τα δοσίματα εξοντωτικά ότι οι σοδειές ήταν κακές κι ο χειμώνας πολύ βαρύς ότι τα τρόφιμα είναι πανάκριβα κι οι μονοπωλητές άπληστοι ότι οι δικηγόροι των χωριών αρπάζουν την σοδειά του χωρικού ότι ο αγροφύλακας θέλει να κάνει τον σατράπη ότι το ταχυδρομείο δεν είναι καθόλου καλά οργανωμένο ενώ οι υπάλληλοι του είναι τεμπελόσκυλα… Κοντολογίς τίποτα δεν πάει καλά όλοι παραπονιούνται. «Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση άσχημη κατάληξη θα έχουμε» ακούμε να λένε από παντού.
Απ αυτούς τους ειρηνικούς συλλογισμούς όμως μέχρι την επανάσταση μέχρι τον ξεσηκωμό – υπάρχει μια ολόκληρη άβυσσος αυτή που στους περισσότερους ανθρώπους χωρίζει το συλλογισμό από την πράξη τη σκέψη από τη θέληση από την ανάγκη για δράση.
Πως ξεπεράστηκε αυτή η άβυσσος;
Πως αυτοί οι άνθρωποι που χτες ακόμα παραπονιόταν ήσυχα για το χάλι τους καπνίζοντας τις πίπες τους και την επόμενη στιγμή χαιρετούσαν δουλικά τον ίδιο τον αγροφύλακα και το χωροφύλακα που πριν από λίγο βρίζανε – πως λίγες μέρες αργότερα αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι μπόρεσαν να πάρουν τα δρεπάνια και τα σιδερένια λοστάρια τους και πήγανε να επιτεθούν στον άρχοντα που χθες ακόμα τους τρόμαζε στον ίδιο του τον πύργο;
Ποιο θαύμα μεταμόρφωσε αυτούς τους άντρες που οι γυναίκες τους τους θεωρούσανε δικαιολογημένα δειλούς σε ήρωες που προχωράνε ακάθεκτοι κάτω από τις οβίδες των κανονιών και κάτω από τους μυδραλιοβολισμούς προς την κατάκτηση των δικαιωμάτων τους;
Πως αυτές οι κουβέντες που έχουν ειπωθεί τόσες φορές και που σκορπίζονται στον αέρα σαν τον ήχο της καμπάνας μετατράπηκαν επιτέλους σε έργα;»
έτσ λοιπόν μεταμορφώθηκαν αυτοί οι δειλοί άντρες που πλέον συνέτριψαν τον πανοπλο εχθρό και τον οδήγησαν εκεί που του άξιζε
δηλαδή στις γκιλοτίνες
καμιά επανάσταση δεν πρόκειται να γίνει από μόνη της
το κκε είναι ένας μίζερος κομπάρσος χωρίς καμιά λαική βάση
βρίσκεται τραγικά εκτός κοινωνίας με φανατικούς η αλήθεια είναι οπαδούς
οπαδούς όμως, όχι συνειδητοποιημένους ανθρώπους οι οποίοι να λειτουργούν ως αυτόνομες προσωπικότητες οπυ δεν περιμένουν την δευτέρα παρουσία του σοσιαλισμού
από τον χλευασμό των πλατειών μέχρι την κοροιδία κάθε απόπειρας των ανθρώπων απεγκλωβισμού από τα στημένα καπιταλιστικά παιχνίδια της αγοράς όπως είναι το λεγόμενο κίνημα της πατάταης το κίνημα δεν πληρώνω κλπ
πόσο ελιτιστικό είναι να μιλά αφυψηλού ένα κόμμα που τάχα κόπτεται για τους ανθρώπους και καταπνίγει κάθε αποπειρα έστω και βρεφική και όχι τόσο πολύ καθαρά ιδεολογικού βάθους» τάχα
άσπρο μαύρο
ή όλα ή τίποτα
το κκε και 2% να πάρει στις επόμενες εκλογές πάλι θα λέει ότι δικαιώθηκε και ως άλλος μέγας δάσκαλος θα κουνάει το χέρι και θα λέει στον εξαθλιωμένο έλληνα που δεν έχει να φάει να διορθώσει την ψήφο του
το κκε φαίνεται ότι θέλει να διαλυθούν τα πάντα ώστε να λέει
ότι δικαιώθηκε
ο μόνος λόγος που εγώ προσωπικά αλλά πιστεύω και άλλοι που αγωνιούν για τα όσα γίνονται στην ελλα΄δα αλλά και στον κόσμο ασχολούνται με το κκε ει΄ναι γιατί το κκε έχει αντίκτυπο σε μεγάλη μερίδα του κόσμου τους οποίους κρατά εγκλωβισμένους και εκτός αποφάσεων
δεν γνωρίζω τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις στο κκε και για μένα κάθε διαδικασία που αποκλείει την άμεση συμμετοχή όλων με ελεύθερη συναίνεση μου φαίνεται τουλάχιστον πνίκτης,
αν και αντιλαμβάνομαι τους κινδύνους με εισχώρηση προβοκατόρων και ρουφιάνων κλπ
αυτό που όμως φαίνεται σε όλο του το μεγαλείο είναι ότι αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις εκεί μέσα δεν έχουν απολύτως καμιά επαφή με τον αληθινό κόσμο και τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων
και είναι αυτό που απασχολεί στο πιο κάτω κείμενο τον Ευτύχη Μπιστάκη
http://promitheas.blogspot.com/2012/06/blog-post_26.html
το δις εξαμαρτειν
Του Ευτύχη Μπιτσάκη *