http://occupythebufferzone.wordpress.com
Μια αυτοσχέδια ταπέλα στον χώρο της κατάληψης γράφει όταν πας να «περάσεις» στην «άλλη» πλευρά (όποια και να είναι αυτή)
«You are now entering the divided Cyprus»
Έτσι ακριβώς!!!!
Πρακτικά και επί της ουσίας είναι ο μόνος χώρος της Κύπρου που δεν διέπεται από τους όρους της διχοτόμησης είναι η ζωντανή ζώνη στην λεγόμενη νεκρή ζώνη άλλως buffer zone
ακόμη και νομικά η νεκρά ζώνη δεν ελέγχεται από καμιά «πλευρά»
δικαιοδοσία χωρίς να ξεκαθαρίζονται φυσικά τα όρια αυτής έχουν τα Ηνωμένα Έθνη
όσον αφορά το ποιος έχει την δικαιοδοσία για τη νεκρή ζώνη
αυτό ξεκαθάρισε από το Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην απόφαση του επί της 4ης διακρατικής προσφυγ΄ς της Κύπρου νς τουρκίας
εδώ είναι η διεύθυνση και πιο κάτω τα σχετικά αποσπάσματα από την απόφαση του
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?item=3&portal=hbkm&action=html&highlight=cyprus%20|%20turkey&sessionid=82484586&skin=hudoc-en
CASE OF CYPRUS v. TURKEY(Application no. 25781/94)
10 May 2001
16. United Nations peacekeeping forces (“UNFICYP”) maintain a buffer-zone.
69. The respondent Government disputed Turkey’s liability under the Convention for the allegations set out in the application. In their submissions to the Commission, the respondent Government claimed that the acts and omissions complained of were imputable exclusively to the “Turkish Republic of Northern Cyprus” (the “TRNC”), an independent State established by the Turkish-Cypriot community in the exercise of its right to self-determination and possessing exclusive control and authority over the territory north of the United Nations buffer-zone.
364. The applicant Government stated that, as a result of the “TRNC”’s general policy in the area of freedom of movement, there was an administrative practice of interference, dating from 1974, with the right of Turkish Cypriots living in the north to meet or foregather with Greek Cypriots and others in Cyprus, particularly in the United Nations buffer-zone and in the government-controlled area.
==========
«You are now entering the divided Cyprus»
όταν φεύγεις από τον χώρο της κατάληψης επί της ουσίας μπαίνεις στην διαιρεμένη Κύπρο …..
φυσικά η διαίρεση αυτή είναι πρώτα και κύρια μέσα στα μυαλά των ανθρώπων
οι οποίοι αφού έφαγαν το παραμύθι για το πόσο κακιά είναι η «άλλη πλευρά» και ότι η «δική μας πλευρά» είναι οι καλοί και τα θύματα των «άλλων κακών»
«Εδώ και λίγο καιρό υπάρχει μια προσπάθεια στην Κύπρο που προσπαθεί να φέρει τους κυπρέους πιο κοντά.
Να αντιληφθούν πεντακάθαρα πλέον ότι οι “άλλοι” είναι απλά άνθρωποι όπως τζαι οι ίδιοι, με τα προβλήματα τους τις ανασφάλειες τους τις ιδιοτροπίες τους την καθημερινότητα τους που δεν απέχει σχεδόν καθόλου από τους “άλλους” της ”άλλης’” πλευράς»
όπως έγραψα στις 16/11/2011 σε ένα αφιέρωμα στην κατάληψη όταν ο Μιχάλης και η Ραχμέ μίλησαν στο Άλ Ζαζίρα για την προσπάθεια αυτή
https://osr55.wordpress.com/2011/11/16/video-cypriots-occupybufferzone-
Η προσπάθεια αυτή έχει τεράστια σημασία αφού είναι μια προσπάθεια που παρακάμπτει και βγάζει την γλώσσα αλλά τζαι το μεσαίο δάκτυλο στις «θεσμοθετημένες» «προσπάθειες» για «κανεί πιον λύσην τωρά» μέσα από τα κατεστημένα του ίδιου του συστήματος που δημιούργησε αυτό που ονομάζεται κυπριακό
Όλοι οι άνθρωποι στην ενωμένη κύπρο της νεκράς ζώνης που ζωντάνεψε είναι ένα και το αυτό
δεν υπάρχουν τουρκοέλληνοκυπριομαρωνιτοεγγλεζοπακιστανλατίνοικλπκλπ
κανένας δεν σου ζητάει διαβατήρια ούτε πιστοποιητικά φρονημάτων
όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να πουν την γνώμη τους
το πλέον σημαντικό όπως έγραψα και πριν είναι ότι στον χώρο αυτό επιτέλους λέγονται και ακούγονται πράγματα έξω από τα τετριμμένα και τα γλυκανάλατα
Μια κριτική ματιά σε αυτό που ονομάζεται «κυπριακό»
έγραφα στο προηγούμενο μου αφιέρωμα:
«Το πλέον σημαντικό για μένα πάντως από την συζήτηση αυτή είναι ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αυτοί οι άνθρωποι λένε πράγματα που δεν λέγονται για αυτό που ονομάζεται κυπριακό
Η Ραχμέ επιτέλους μιλά για το αυτονόητο, για το πως αυτό το πρόβλημα είνα και αυτό δημιουργημα του συστήματος του καπιταλισμου το πως αυτό το σύστημα είναι ένα ιδεολογικό συστημα όπως λέει μετά ο Μιχάλης
επίσης ο Μιχάλης λέει σε ερώτηση σχετικά με τις συνομιλίες ότι έχε χαθεί η εμπιστοσύνη σε αυτές τις διαδικασίες και οι δύο ηγέτες βασικά εκπροσωπόντας συμφέροντα όχι των ανθρώπων ως αυθύπαρκτες οντότητες αλλά τον θεσμό του κράτους με όσα συνεπάγεται αυτό, ασχολούνται στις συνομιλίες αυτές για την power για την δύναμη την ‘πολιτική” ώστε να λαμβάνονται αποφάσεις που απλά θα εξυπηρετούν όχι τους ανθρώπους αλλα τα κράτη και τα συμφέροντα που αυτά εξυπηρετεί
ενώ εμείς θέλουμε λέει ο Μιχάλης οι αποφάσεις να λαμβάνονται για τους ανθρώπους!
Επιτέλους και η φωνή που σπάζει τα στερεότυπα για αυτό που λέγεται “κυπριακό πρόβλημα”
Θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά, ναι έγινε ό,τι έγινε, δεν ξέρω αν δικαιοσύνη είνα απλά να πάρεις την περιουσία σου πίσω αλλά κατά τη γνώμη μου η “δικαιοσύνη’ ΄εχει ένα time frame ένα χρονικό πλαίσιο
δηλαδή δεν μπορεί να μιλαμε για κάτ που έγινε 37 χρόνια πριν μια ολόκληρη γενιά προηγουμένως και να λέμε ότι θέλουμε δικαιοσύνη που στο τέλος αυτό καταντά κενού περιεχομένου σύνθημα
συμφωνώ απολύτως με τον Μιχάλη
λέγονται πολλά
δείτε το βίντεο
http://stream.aljazeera.com/episode/21866
εδώ ένα βίντεο με την μικρή ιστορία της κατάληψης
και από χτές απέκτησε και νέο κτίριο!!!
εδώ «Αντί μανιφέστου» σχετικά με την προσπάθεια
http://occupythebufferzone.wordpress.com/about/
μένω σε αυτό το πολύ σημαντικό σημείο
«- Έχουμε καταλάβει το χώρο της νεκρής ζώνης για να εκφράσουμε με την παρουσία μας, από τη μία, την αμοιβαία επιθυμία μας για επανένωση, και από την άλλη, την αλληλεγγύη μας προς το παγκόσμιο δίκτυο κινητοποιήσεων που δημιουργήθηκε ως απάντηση στις αδυναμίες του τρέχοντος συστημικού παραδείγματος οικονομικής και πολιτικής διαχείρισης των σύγχρονων κοινωνιών.
– Με γνώμονα αυτά, θέλουμε να προωθήσουμε την κατανόηση του τοπικού προβλήματος ως αναπόσπαστο μέρος αυτού του παγκόσμιου πλαισίου, και αποτέλεσμα αυτής της παγκόσμιας διαχείρισης, εισηγούμενοι ότι το Κυπριακό Πρόβλημα είναι σύμπτωμα του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού.»
Ας στηρίξουμε όλοι αυτή την προσπάθεια
από ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται για την δύναμη και την εξουσία της τάδε ή δείνα πλευράς αλλά των ανθρώπων που ζητούν αξιοπρεπή διαβίωση και ποιότητα ζωής
εδώ όλο το αντί μανιφέστο
Την αφορμή για την μαζική κινητοποίηση στην πλατεία Ελευθερίας στις 15 Οκτωβρίου 2011, έδωσε το ανά το παγκόσμιο αντικαπιταλιστικό κίνημα κατάληψης πλατειών, γνωστό ως Occupy Movement, διάδοχος μιας εξίσου διεθνούς κοινωνικής αναταραχής η οποία μεταλαμπαδεύτηκε από την Μέση Ανατολή, δια μέσου της Ευρώπης, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τανάπαλι. Η «πρώτη κατάληψη» της 15ηςαποτέλεσε μια διακοινοτική συνάντηση ατόμων υποκινημένα από την ίδια, διακαή, επιθυμία να εκφράσουν μια συλλογική ερωτηματική γύρω από τη τρέχουσα επικαιρότητα, αξιολογώντας την τοπική πραγματικότητα της μοιρασμένης και στρατικοποιημένης Κύπρου, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού, δοσίλογου για την περιχάραξη πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών «συνόρων» στην παγκόσμια κλίμακα:
«Καταδικάζοντας τον καπιταλισμό, ο οποίος έχει εισχωρήσει στην καθημερινότητα και στις κοινωνικές μας σχέσεις επηρεάζοντας τις αρνητικά, καταδικάζουμε παράλληλα την ύπαρξη διαχωριστικών γραμμών και πολέμων, αφού είναι αποτέλεσμα πολιτικών, οικονομικών και εθνικών συμφερόντων που συντηρούνται μέσα στο σύστημα αυτό. Για αυτό το λόγο, οι δράσεις μας στηρίζονται σε εναλλακτικούς τρόπους αυτοσυντήρησης, αυτό-οργάνωσης και ψυχαγωγίας.» (Από εκτυπωμένη ανακοίνωση που διανείμετε στον χώρο της κατάληψης)
Η απόφαση για τον χαρακτήρα της κινητοποίησης Occupy the Buffer Zone (“Καταλάβατε τη Νεκρή Ζώνη”), πάρθηκε χρησιμοποιώντας αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Έκτοτε, συντελεστής και παραγωγός αυτής της προσπάθειας αποτελεί το κάθε ξεχωριστό άτομο που εισέρχεται στο κίνημα με διάθεση για δημιουργικό διάλογο. Λόγω της δι-κοινοτικής συμμετοχής στην κατάληψη της 15ης, αποφασίστηκε, σαν συμβολική δράση, να ακολουθήσει κατάληψη της «πράσινης γραμμής» στην οδό Λήδρας/Locmaci μεταξύ των δύο σημείων ελέγχου.
Αρχικά πραγματοποιούνταν εβδομαδιαίες συναντήσεις στον χώρο (κάθε Σάββατο 6 μμ) για την λήψη αποφάσεων για δράσεις. Οι πρώτες συνελεύσεις πραγματοποιούνταν σε κυκλική διάταξη με οριζόντιο συντονισμό, γεγονός που παρέδιδε τον λόγο σε οποιονδήποτε επιθυμούσε να τοποθετηθεί είτε ιδεολογικά ή διαλεκτικά περί διοργανωτικών, διαδραστικών και εννοιολογικών θεμάτων. Στις συναντήσεις αυτές έλαβαν χώρα συλλογικές κουζίνες, ανταλλακτικό παζάρι και ζωντανή μουσική, χωρίς αντίτιμο. Ο χαρακτήρας των συνελεύσεων ήταν (και ευελπιστούμε ότι εξακολουθεί να είναι) αντί-ιεραρχικός με συλλογική συμμετοχή, ενώ απαραιτήτως εγκαταστάθηκε η Αγγλική γλώσσα ως η ενδιάμεση γλώσσα επικοινωνίας μεταξύ Κυπρίων και αλλοδαπών παρευρισκομένων.
Σε μια από τις εβδομαδιαίες μας συναντήσεις αποφασίστηκε πως η κατάληψη της 19ης Νοεμβρίου θα εξελισσόταν σε διανυκτέρευση στον χώρο για ένα βράδυ. Η νυχτερινή κατάληψη της 19ης δεν υποστηρίχθηκε απλώς ενθουσιωδώς από το ίδιο το κίνημα αλλά και από τους λοιπούς παρευρισκομένους οι οποίοι εμπλούτισαν τον χώρο αριθμητικά και υποστηρικτικά με την παρουσία τους. Η νυχτερινή κατάληψη της 19ης οδήγησε στην αυθόρμητη απόφαση μας να παραμείνουμε κατασκηνωτές του χώρου μέχρι την Κυριακή, 27 Νοεμβρίου 2011, οπότε και θα αποφασίσουμε για περαιτέρω κατάληψη της νεκρής ζώνης ή τις εναλλακτικές μορφές κατάληψης που δύναται να αναλάβει το κίνημα μας[1].
Πολλά έχουν λεχθεί ως προς την «αποκρυσταλλοποίηση» των στόχων του κινήματος Occupy the Buffer Zone, οι οποίοι αρχίζουν σταδιακά να διευκρινίζονται κάτω από τα ακόλουθα δυο σημεία:
- Η επανένωση της Κύπρου και η κατάργηση των θεσμικών και πολιτικών δυνάμεων που συντηρούν την χωρική διαίρεση των κοινωνιών που αναπτύχθηκαν βόρεια και νότια της «πράσινης γραμμής»
- Να καλλιεργηθεί μια κριτική αντίληψη του «Κυπριακού Προβλήματος» ως ένα από τα συμπτώματα του ανθυγιεινού παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.
Θεωρούμε σημαντική την εκπόνηση περαιτέρω διευκρίνησης του δεύτερου σημείου και τις θεματολογίες που προβλέπονται υπό αυτό[2]:
– Έχουμε καταλάβει το χώρο της νεκρής ζώνης για να εκφράσουμε με την παρουσία μας, από τη μία, την αμοιβαία επιθυμία μας για επανένωση, και από την άλλη, την αλληλεγγύη μας προς το παγκόσμιο δίκτυο κινητοποιήσεων που δημιουργήθηκε ως απάντηση στις αδυναμίες του τρέχοντος συστημικού παραδείγματος οικονομικής και πολιτικής διαχείρισης των σύγχρονων κοινωνιών.
– Με γνώμονα αυτά, θέλουμε να προωθήσουμε την κατανόηση του τοπικού προβλήματος ως αναπόσπαστο μέρος αυτού του παγκόσμιου πλαισίου, και αποτέλεσμα αυτής της παγκόσμιας διαχείρισης, εισηγούμενοι ότι το Κυπριακό Πρόβλημα είναι σύμπτωμα του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού.
– Η «αναγέννηση» του χώρου της νεκρής ζώνης αποσκοπεί στην δημιουργία ενός ενδιάμεσου χώρου συναντήσεως ανθρώπων, ιδεών και τρόπων ζωής, φιλόξενου προς απόψεις και δράσεις που συνάδουν με τον αντι-καπιταλιστικό, αντι-διαιρετικό χαρακτήρα του κινήματος. Επιθυμία μας είναι να αναπτύξουμε θεματολογίες που σχετίζονται με το ολικό καπιταλιστικό σύστημα και τις ποικίλες συνέπειες του.
– Το κίνημα στηρίζει ανεξάρτητες πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην καλλιέργεια μετοχικού διαλόγου γύρω από θέματα που κατακερματίζουν τις κοινωνίες κρατών και ανθρώπων. Ως προς αυτό δηλαδή, προσδοκούμε να εισηχθούν σταδιακά ανατρεπτικοί διάλογοι που εξετάζουν σχέσεις τάξεων, φύλων, φυλών, κουλτούρας, εκπαίδευσης, εργασίας, σεξουαλικότητας, προσβασιμότητας, διαχείρισης πηγών και περιβάλλοντος κλπ.
[1] Η ανταπόκριση του κόσμου υπήρξε μέχρι στιγμής θετική και ενθαρρυντική ως προς την συνέχιση των δράσεων μας. Πολλοί περαστικοί έχουν εκφράσει προφορική, οικονομική και πρακτική στήριξη, προσφέροντας φαγητό, νερό και ροφήματα και συνεισφέροντας στο συλλογικό ταμείο.
[2] Οι γνώμες που εκφράζονται με αυτόν τον τρόπο δεν είναι απαραίτητα από ολόκληρη την ομάδα, μόνο τα σημεία ομπρέλα της επανένωσης και της αλληλεγγύης με το παγκόσμιο κίνημα μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι.
-osr- τίποτε δεν χαρίζεται..... όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά 