Καλά δηλαδή ρε…………… τι είναι αυτό που θέλεις;
Ελευθερία………….
Δηλαδή τι εννοείς ελευθερία;
Ελευθερία ρε κουμπάρε να κάμνω τζείνον που θέλω……..
Τζαι τωρά τι είναι αυτό που δεν σε αφήνει να κάμεις τούτον που θέλεις;
Εεε το σύστημα…..
Δηλαδή; Τι εννοείς όταν λες το σύστημα;
Το σύστημα ρε κουμπάρε…. Τούτα ούλλα το σχολείο τα μαχαζιά που μας λαλούν ντάμπου να κάμουμεν
Τζαι τι φταίει που εν έτσι το σύστημα;
Εεε…
Κενό
Άλλος διάλογος
Καλά ρε ……………………………. Σε τι αντιδράς; Τι εν τούτο που εν σου αρέσκει;
Εεε…. Τούντον πράμαν δαμέ…. Με τα μαχαζιά στην μακαρίου που συνάουνται ούλλοι τούτοι δαμέ
Καλά τζαι τι προτείνεις να γίνει; Τι πρέπει να γίνει;
Εγώ κάμνω ό,τι μπορώ για τον εαυτό μου…..
Δηλαδή τι κάμνεις;
Εεε … εν έρκουμαι δαμέ…
Ε και; Τι σημαίνει ότι εν έρκεσαι δαμέ; Τι αλλάσει;
Μα εγώ εν τζαι λαλώ ότι αλλάσει κάτι…. Κάμνω ό,τι μπορώ για τον εαυτό μου , εν είμαι μέρος….
Ε και τι σημαίνει τούτον; Τι αλλάσει στον κόσμο; Τι διαφορά κάμνει;
Εεε….
Στην Κύπρο βρισκόμαστε σε προβρεφονηπιακό στάδιο εναλλακτικής πολιτικής σκέψης και πράξης
Αυτό που δεν γίνεται αντιληπτό από πολλά παιθκιά που λένε ότι αντιδρούν ή λένε ότι προσπαθούν να αντιδράσουν στον πολτοποιημένο τρόπο σκέψης και πράξης είναι ότι χρειάζεται σκληρή προσπάθεια και κόπο
Εκτός φυσικά και αν κάποιος απλά γουστάρει να φοράει ταπέλες τζαι να ντύνεται διαφορετικά οπότε νο πρόμπλεμ
Αν κάποιος όμως ισχυρίζεται και λέει ότι εναντιώνεται σε «τούντο» σύστημα
Πρώτα απ όλα πρέπει να αντιληφθεί και να μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς είναι «τούντο» σύστημα
Πως λειτουργεί, ποιο είναι το περιεχόμενο του και γιατί αυτό είναι κακό
Γενικολογίες και αοριστολογίες και θεωρίες χωρίς καμιά τεκμηριωμένη βάση στην πραγματικότητα είναι απλά παπαρολογίες αυτοικανοποίησης
Τι είναι αυτό που θα μπορούσε να αντικαταστήσει «τούντο» σύστημα; Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να λειτουργήσει στην καθημερινότητα των ανθρώπων;
Τεκμηριωμένα και με επιχειρήματα χωρίς αοριστολογίες και γενικολόγες αναφορές σε όρους χωρίς πρακτικό περιεχόμενο
Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για εναλλακτικά συστήματα απολύτως εφικτά στο παρόν σύστημα που καταστρέφει τα πάντα
Υπάρχουν πολλές θεωρίες που έγιναν και πράξη σε πολλά μέρη του κόσμου σε διάφορες χρονικές περιόδους ακόμη και σήμερα
Η ουσία δεν είναι απλά να εναντιώνεσαι σε κάτι χωρίς να μπορείς να εξηγήσεις γιατί
Η ουσία είναι να εναντιώνεσαι σε κάτι έχοντας γνώση γιατί αυτό είναι κακό για την αξιοπρεπή διαβίωση των ανθρώπων
Η ουσία είναι να μπορείς να αρθρώσεις ουσιαστικό αντίλογο στα επιχειρήματα υπέρ του παρόντος συστήματος
Το ότι φορείς παλιόρουχα έχεις γένια ή κρατάς ρούχενες τσαντούες και δεν ξουρίζεις τα πόδια σου δεν έχει απολύτως καμιά σημασία
Δυστυχώς
Στην Κύπρο βρισκόμαστε σε προβρεφονηπιακό στάδιο εναλλακτικής πολιτικής σκέψης και πράξης
-osr- τίποτε δεν χαρίζεται..... όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά 
Γεια σου σύντροφε! Εν τζιαι πουμαστε τζιαι μείς οι καλαμαράδες πουθενά πιο μπροστά όμως, α; Εν λλαφαζανιές που λαλούμε τζιαι μεις ούλη μέρα, απλά λαμούμεν τις πκιο όμορφα: «μετα-μαρξισμός», «αυτο-θέσπιση», «φιλελεύθερη αριστερά», έτσι πελλάρες. Τζιαι μην τζιαι ρωτήσεις τζιαι κανένα ίντα που είναι τούτα ούλα τα πραματούθκια κουμπάρε, εν τζιαι ξέρει κανείς ίντα που λαλεί.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντως προσωπικά δεν θα τους εθεωρούσα όλους ανίδεους.Υπάρχουν και πιο συνειδητοποιημένα άτομα-αλλά δυστυχώς είναι λίγοι…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
γεια σου φίλε τε και σύντροφε!!! τέλεια τα κυπριακά σου!!! εύγε!!!!! 😉
εντάσσεσαι όπως βλέπω ομαλά και ουσιαστικά στην μαλθάκιαν νήσον των αγρίων!!! 😉
πράγματι, αναπόφευκτα το πιο οικείο μέτρο σύγκρισης σε σχέση με το τι επικρατεί στην κύπρο είναι το τι συμβαίνει στην ελλάδα όπως πολύ σωστά κάνεις
η αλήθεια επίσης είναι ότι στην ελλάδα στην οποία έχω ζήσει αλλά και έχω πολύ στενές επαφές με ανθρώπους εκεί αλλά πλέον και μέσω ιντερνετ είναι ότι βρίσκεις πολλούς ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να συζητήσεις επί της ουσίας χωρίς αγκυλώσεις και προκαταλήψεις είτε με φίλτρα τύπου κυπριακού κλπ
φυσικά το τι συμβαίνει στην κύπρο σήμερα έχει την εξήσηση του με την οποία και ασχολήθηκα επανειλημμένως
Κυπραίοι: από το άροτρο στο διάστημα
https://osr55.wordpress.com/2009/02/04/
εν πάσει περιπτώσει που λένε και στα κουλτουριάρικα χωριά
η ουσία είναι όπως την διαπιστώνω καθημερινά ότι το κυπριακό από την μια μας εχει καταστήσει ιδεολογικοπολιτικά ανάπηρους και όλα φιλτράρονται μέσα από αυτό
είτε η εναλλακτική φωνή τις πλείστες φορές αρχίζει και τελειώνει στα θέματα εμφάνισης
μάτριξ δκιάβαζε γιόκκα μου τζαι λλίον πρώτα πριν γράψεις απλά για να γράψεις, καταρχήν ποιος μίλησε για ανίδεους; τζαι καταδεύτερον σε ποιούς αναφέρεσαι δηλαδή εσύ που κάμνεις τζαι τον δικηγόρον τους; τζαι κατά τρίτον μίλησα για πολλά παιθκιά που τζείνους που λένε ότι αντιδρούν τζαι όι για ούλλα τα παιθκιά
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
osr,
υπάρχουν και αντικειμενικοί λόγοι που συμβαίνει αυτό. Θα μπορούσαμε αν θέλαμε να είμαστε στην «αισιόδοξη πλευρά» της οπτικής των πραγμάτων να πούμε, πως η Κύπρος είναι μια χώρα η οποία σχετικά εξελίσσεται γρήγορα.
1.Σκέψου πότε έγινε παν/μιο; Πριν από πόσα 10 χρόνια, τόσα ή λίγο παραπάνω;
2. Σκέψου τον γενικό προσανατολισμό αγοράς εργασίας/οι 7 στους δέκα σπουδάζουν μάρκετινγκ!
3. Σκέψου την καθυστέρηση εως προσφάτως της κοινωνίας ενάντια στο μισό πληθυσμό δηλ. τις γυναίκες! Όταν προ εικοσαετίας εγώ πήγαινα για σπουδές, αντιμετώπισα εκ των προτέρων την απόρριψη του περιβάλοντος γιατί «τούτες οι δουλειές δεν κάμνουν για κοπέλες». Πάλι καλά που η οικογένεια ήταν με το μέρος μου. Στην πραγματικότητα ήταν η εξαίρεση στον κανόνα.
4. Σκέψου την παραγωγή «κομματικών γραμμών σκέψης και αντίληψης» συν ότι δεν εκδίδονται πια καθόλου, έστω κομματικά έντυπα ιδεών.
Αφαίρεσε τους τούτους ούλλους τους ανθρώπους τζαι πε μου πόσοι μένουν για να εργαστούν ή να μελετήσουν ή να διαδώσουν ιδέες!
Προτείνω για να αλλάξουμε τζαι λλίον διάθεση, διότι, ευαισθησία ευαισθησία μπορεί να μας πηδήξουν που τα καλά στο τέλος, να αρχίσουμε να βλέπουμε μισογεμάτο το ποτήρι και να προσθέτουμε σε ιδέες, σε μελέτη και σε προσπάθειες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
disdaimona μισογεμάτο το βλέπω πάντα το ποτήρι αλλοιώς δεν θα ήμουν εδώ!
απλά προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα καθαρά (εννοείται με την υποκειμενική και μέσα από το δικό μου πρίσμα ματιά μου, όπως και όλων)
να τεντώνω αλήθειες τις οποίες διαπιστών και να προβοκάρω και λίγο καταστάσεις ώστε να κινηθεί τζαι τίποτε και να είναι αφορμή για διάλογο συζητήσεις και αν είναι δυνατόν και πράξεις
εξ ού και ο αντιδραστικός τρόπος που γράφω, ο οποίος μου βγαίνει αβίαστα φυσικά και καθόλου επιτηδευμένα
μισογεμάτο είναι το ποτήρι απλά πρέπει να κανεις ό,τι μπορείς να το γεμίσεις κι άλλο και δυστυχώς στον κόσμο της αγριότητας που ζούμε αυτό δεν γίνεται ούτε με γλυκανάλατες κουβεντούες ούτε με μελιστάλακτες πράξεις του τίποτα
η αλήθεια είναι ότι νοιώθω συνέχεια οργισμένος, νοιώθω οργή με όλα αυτά που βλέπω να γίνονται γυρώ μου
όλα αυτά που βλέπω λόγω της ιδιότητας μου και της φύσης της δουλειάς μου που είναι η συνεχής σύγκρουση αν θες να την κάνεις καλά
και οκ κατανοώ το γεγονός ότι αυτά δεν τα βλεπουν και δεν τα αντιλαμβάνονται οι πλείστοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν μάθει να ζουν όπως ζουν βολεμένοι στην μαλακία που τους πλασάρεται από την στιγμή της γένησης τους ως ζωή
δηλαδή αυτοσκοπός είναι η δουλειά, άρα σκύψιμο το κεφάλι στον εργοδότη και δόξα στον θεουλη που έστω και βρήκαν αυτή την δουλειά και έχουν την υγεία τους κλπ κλπ
ή που νίκησε η ομαδούλα τους και έχασε ο μισητός αντίπαλος κλπ κλπ οπότε όλα καλά
ή που η λαμογιά το γλύψιμο το μέσο να είναι ο απόλυτος κανόνας «γιατί ήντα μπου να κάμουμεν μάνα μουυυυ»
μου έλεγε μια ξαδέλφη μου η οποία ειναι δασκάλα και που η κόρη της είναι 16 χρονών και είναι εθνικίστρια όπως λέει, πατριώτισα φανατική αποελιστισα εν χάνει ματς ελλάς κυπρος ένωση μισά τους ομονοιάτες «κομουνιστές» κλπ κλπ ότι άρχισε και προβληματιζεται γιατί πρέπει να πάρει μια απόφαση για το τι θέλει να κάνει στην ζωή της
μέχρι του χρόνου που πάει τρίτη λυκείου και από την μια δεν θέλει να γίνει δασκάλα όπως η μάνα της αλλά να γίνει φυσικός χημικός κλπ αλλά από την άλλη δεν θέλει να δουλευει απόγευμα και θέλει να παίρνει και καλά λεφτά αλλά δεν υπάρχουν δουλειές σε αυτό που θέλει στην κύπρο
οπότε τι να κάνει;
και εδώ έρχεται το ερώτημα κατά πόσο τουτες ούλλες οι «ιδεολογίες» του κώλου που απλά απασχολούν τους ανθρώπους από τα πραγματικά προβλήματα έχουν καμιά σημασία στην πραγματική ζωή
εσύ καλείσαι από μια τέτοια μικρή ηλικία να αποφασίσεις για το τι θέλεις να κάνεις την υπόλοιπη σου την ζωή και μάλιστα με κριτήρια μαλακισμένα
δηλαδή όπως οι πλείστοι άνθρωποι να κάνουν κάτι στην ζωή τους που δεν τους αρέσει και πολλές φορές το μισούν αλλά δεν μπορούν να κάνουν αλλοιώς αφού έτσι είναι το σύστημα!!!
και εδώ έρχεται το ερώτημα: γιατί ΠΡΕΠΕΙ να είναι έτσι το σύστημα δηλαδη;
και εκεί μπαίνει το μικρόβιο της αμφισβήτησης…….. η σκέψη κάποιων δεδομένων που δεν σκέφτηκε ποτέ που δεν της είπε κανείς
είναι μισογεμάτο το ποτήρι αλλοιώς δεν θα μπορουσαμε να συνεχίζουμε
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Επειδή αναφέρθηκε: το πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1989 και οι πρώτοι φοιτητές του εισήλθαν το 1992. Δηλαδή 18 χρόνια πριν. Εγώ είμαι εδώ από το 2001 και μπορώ να σας πω ότι το επίπεδο γνώσεων και ενδιαφέροντος των φοιτητών κινείται σχεδόν χωρίς εξαιρέσεις σταθερά προς τα κάτω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αντώνη ακριβώς όπως τα λες είναι!!
δυστυχώς αυτό μου το επιβεβαίωσαν και άλλα άτομα διδάσκοντες στον χώρο της φιλολογίας του ucy
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ου μα εμεγάλωσε τόσο τζαι το πανεπιστήμιο;
…κάτι άρχισε να γίνεται ρε οσρ, τι περιμένεις κανένα μαζικό φαινόμενο ή περιμένεις τους φοιτητές να κόψουν το καλομάθημα της μάμμας τους τόσο εύκολα; ή να κόψουν τους «καθοδηγητές»; άσε που και οι καθοδηγητές κυκλοφορούν με τις μπροσούρες του 80…τι θέλεις;…μόνο η εξαίρεση μπορεί να σπάσει τον κανόνα και η εξαίρεση θέλει επίσης…διάβασμα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το πακέτο διάσωσης Βρίσκεται μέσα μας, ένα χρονογράφημα…….
Ξύπνησε μόνη στο άνετο και μοντέρνο της διαμέρισμα, λίγο μετά τις εννέα το πρωί. Είχε καλό ύπνο αφού το προηγούμενο βράδυ ήπιε λίγα ποτηράκια κόκκινο κρασί στο σπίτι κάποιου φίλου. Το είχε ανάγκη αφού τον τελευταίο καιρό ταλαιπωρήθηκε το μυαλό της από τις σκέψεις που το γέμιζαν. Την ταλαιπωρούσε η σκέψη της ξεπεσμένης Ελλάδας, της πατρίδας που πραγματικά αγάπησε, όχι μόνο γιατί ήταν η πατρίδα της, αλλά για το τι έχει προσφέρει στην πνευματική ανάπτυξη της ανθρωπότητας μέσα από τη φιλοσοφία και την ύπαρξη της… Πάντα της άρεσε να διαβάζει και η Ελλάδα είτε ιστορικά. Φιλοσοφικά είτε εικονογραφικά βρισκόταν, από τον καιρό που ήταν παιδί στις αναγνωστικές της προτιμήσεις.
Έχει αρκετά χρόνια που την διαπερνά η σκέψη της ασύγκριτα πλέον μικρής πνευματικής Ελλάδας σε σχέση με αυτά που απορρόφησε στα νεαρά της χρόνια… Πράγματι ίσως ένας από τους λόγους που ασχολήθηκε με το δράμα ήταν να βοηθήσει την πατρίδα της να ανέβει ξανά εκεί που της αξίζει.
Τα επεισόδια που έγιναν στην Αθήνα, πριν λίγες μέρες της είχαν σημαδέψει την ζωή… κάτι έχει πλέον αλλάξει στο σύμπαν. Η διαδήλωση είχε αφήσει πίσω τέσσερεις νεκρούς, ένας από αυτούς δεν είχε καν γεννηθεί… και αυτό της έδειξε το δρόμο.
Πώς κάποιος μπορεί να έφτασε σε αυτό το σημείο, πώς μπορεί η πατρίδα της να έφτασε σε αυτό το σημείο, πώς μπορεί…..
Πριν λίγες μέρες της είχε κάνει εντύπωση ότι οι έλληνες ψήφισαν τους τρείς μεγαλύτερους έλληνες όλων των εποχών, τον Μ. Αλέξανδρο, ένα πιτσιρικά που αποφάσισε να κατακτήσει τον κόσμο για ένα γαμώτω και στο τέλος την είδε και θεός, τον γιατρό Παπανικολάου, όχι για την ανακάλυψη αλλά γιατί οι πιο πολλές γυναίκες είχαν ακουστό το όνομα του και ήταν και στο δεκαχίλιαρο, και τρίτο μεγαλύτερο έλληνα στην ιστορία του έθνους, τον Κολοκοτρώνη, έναν λήσταρχο που όταν η κλίκα του κατέλαβε την Τριπολιτσά δεν άφησε ούτε κότα ζωντανή και κλέψανε ακόμα και του πολυέλαιους από τις εκκλησιές και που ο ίδιος δεν μιλούσε καν ελληνικά… Που πήγε ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας, που έδωσαν αξία στην ανθρωπότητα; Που πήγαν οι σπουδαίοι πολιτικοί μας που έφεραν στην Ελλάδα τη σύγχρονη εποχή, που πήγαν οι τεράστιοι σύγχρονοι ποιητές μας … που; Μήπως δεν έχουνε ιδέα πλέον οι έλληνες; τόσο πεζοί είναι;
Δεν το χωνεύει, δεν έχει όρεξη για τίποτα και δυστυχώς έχει βεβαρημένο πρόγραμμα σήμερα, «Τι χαζή που είμαι … θέλω και εγώ να κάνω τα πάντα….» , είπε φωναχτά και συνέχισε να μιλά από μέσα της …. «Τι θέλω να γίνω δηλαδή, διεθνώς διάσημη σταρ; ή να έχω σπίτι στο Μονακό στα 50 μου; Τι τα θέλω εγώ αυτά… μια χαρά είμαι!
Και παρά την ψυχολογική αδυναμία της, βρίζοντας το εαυτό της ανοίγει την πόρτα και φεύγει. Θα πάρω τις σκάλες σκέφτεται, δεν θέλει να δει το εσωτερικό του ανελκυστήρα την αηδιάζει, εξάλλου θέλει να κινηθεί και λίγο το αίμα της αυτό το πρωινό.
Μετά το στοπ, πριν να βγει αριστερά, πρόσεξε έναν ωραίο άντρα στο αυτοκίνητο που πέρασε και σκέφτηκε μια ωραία αντρική παρουσία γύρω της, με όλες τις αγορίστικες τρέλες, τις άνευ προσοχής απαντήσεις στης ασήμαντες ερωτήσεις, τις βαθιές και αληθινές σοφίες που λέει και σε κάνουν να τον θαυμάζεις, τις μυστικές μυρωδιές, διαφορετικές κατά την διάρκεια της ημέρας… Λεπτομέρειες που έπρεπε να περάσει μέσα από μια ερωτική κόλαση για να τις αντιληφθεί, όχι για τους προηγούμενους συντρόφους της αλλά γενικά για τους άντρες. Εκείνη την στιγμή πέρασε από το μυαλό της η ερωτική σκηνή αλλά προσπάθησε να την διώξει, όπως κάνουν οι πλείστοι πλέον έλληνες αφού λόγω των ατελείωτων αναγκών τους, έχουν γίνει πλέον ανέραστοι ουσιαστικά… Δεν ήθελε να πάει ξαναμμένη στη δουλειά, όμως η φύση είχε ήδη δώσει την παρουσία της, η ερωτική εικόνα και οι αντρικές μυρωδιές της έκαναν το πρωινό άνω κάτω, το στομάχι της γέμισε πεταλούδες και τα μάτια άνοιξαν διάπλατα… «Ερωτεύτηκα…. Είμαι ερωτευμένη, ναι ρε το νιώθω!» Με ποιον όμως, δεν της ερχότανε κάποιος στο μυαλό, δεν το έπαθε ξανά αυτό, πάντα γινόταν το ανάποδο, πρώτα έβλεπε κάποιον και μετά έπειθε τον εαυτό της να ερωτευτεί με βάση την λογική και με τα όνειρα που έφτιαξε στο μυαλό της. «Ε βεβαίως και κάναμε τον έρωτά κόλαση, προσπαθούμε να στριμώξουμε ο ένας, στην ανούσια εικόνα των πέντε δευτερολέπτων ευτυχίας του άλλου, που μας βάλανε να φτιάξουμε από παιδιά, στο τέλειο μοντέρνο σπίτι, τον αρρενωπό κούκλο σύζυγο που η μόνη του έγνοια είναι να μας χαϊδεύει και να μας στηρίζει στην καριέρα μας ως μοντέλου, ηθοποιού, τραγουδίστριας, διευθύντριας και φυσικά δεν έχει μάτια για άλλες γυναίκες, το Πόρσε παρκαρισμένο απ’ έξω για να σκάνε οι φίλες μας και να κομπάζουν οι γονείς μας και τέλος φυσικά την κοτρώνα στο δάκτυλο… Έτσι βάζουμε προϋποθέσεις στην αγάπη και μετά …..χωρίζουμε αφού βεβαίως δεν θα είναι ικανός ο σύντροφός μας, αφήνοντας τα καημένα τα παιδιά στους δρόμους, για μια χαζή εικόνα πέντε δευτερολέπτων της τάχα ευτυχίας».
Τώρα ήταν απλά ερωτευμένη και η μίζερη μουσική του ραδιοφώνου που μιλούσε για τον πόνο δήθεν του έρωτα, είχε χαθεί! Κοιτάζοντας γύρω της είδε απίστευτα πράγματα, μια μύγα πάλευε να βρει διέξοδο από το αυτοκίνητο και τότε σαν μια θεά, άνοιξε το παράθυρο και αυτή ήταν πλέον ελεύθερη, μαζί με την μύγα…
Και λίγο πριν να κάνει το βήμα προς την ηδονή, το ταξί σταμάτησε μπροστά σε έναν καμένο πράσινο κάλαθο και θυμήθηκε τα χάλια της αγαπημένης της πατρίδας, το θάνατο των αθώων και το αγέννητο μωρό που δεν πρόλαβε να νιώσει αυτά που νιώθει αυτή τώρα. Όλοι είναι φιλόδοξοι, όλοι θέλουν να γίνουν το επίκεντρο ακόμα και ένας νέος που για λίγα δευτερόλεπτα υπερηφάνειας έριξε μολότοφ σε ένα κτήριο γεμάτο κόσμο για να αναγνωρίσουν οι άλλοι την τόλμη του και την πίστη του στο όνειρό… και όλα αυτά για να κερδίσει τον σεβασμό των άλλων. Ξαφνικά, εκείνη την στιγμή, μέσα από μια ανάμιξη σοφίας και ερωτικής διάθεσης γράφτηκε στο μυαλό της από μια άγνωστη πηγή, μια παραβολή: « Η απαίτηση σεβασμού είναι το υποκατάστατο του ζην, όπως η σοκολάτα είναι για την συνουσία (απίστευτη λέξη). Οι άνθρωποι στη προσπάθεια τους να κερδίσουν τον σεβασμό των άλλων κάνουν καριέρες, γίνονται πρόεδροι, πρωθυπουργοί, διευθυντές, θέλουν να γίνουν πλούσιοι, χτυπούν τις γυναίκες τους, χτυπούν τα παιδιά τους μέχρι θανάτου, φωνάζουν, λένε βαριές κουβέντες που μένουν ανεξίτηλες στην ψυχή, απειλούν να σκοτώσουν ή και ακόμα σκοτώνουν τους συνανθρώπους τους, καταλήγοντας στο σημείο να μην έχουν καν ζωή, αυτοκαταστρέφονται ή αυτοεξευτελίζονται και στο τέλος μισούν το ίδιό τους τον εαυτό και όλους όσους διαφωνούν μαζί τους ή δεν τους λένε πόσο σπουδαίοι είναι… Τόσο έχει διαφθαρεί ο ανθρώπινος νους που επιλέγει συνειδητά την σοκολάτα από τον έρωτα! Η επιδίωξη του σεβασμού και της αναγνώρισης, είναι το φτηνό υποκατάστατο του ζην… Δεν πρέπει να ζητάμε σεβασμό πρέπει απλά να ζούμε!»
Αυτός ο εσωτερικός μονόλογος την έκανε να σαστίσει λίγο και δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί, ήταν αδύνατο να μιλήσει, αλλά έπρεπε να σταματήσει το ταξί να πληρώσει να πάρει τα ρέστα και να κατέβει… Δεν μπορούσε ο νους είχε μπλοκάρει. Μέχρι όμως να το καταλάβει ανέπνεε καθαρό αέρα του πρωινού και κρατούσε τα ρέστα στο χέρι, ήταν η πρώτη συνειδητά αυθόρμητη κίνηση που έκανε στη ζωή της χωρίς συνειδητή προσπάθεια, «τόσο απλή είναι η ζωή!» σκέφτηκε.
Νόμιζε ότι τα ταξίδι από το σπίτι πήρε μία ώρα, άλλα το ρολόι της έδειχνε ότι μόλις πριν δέκα λεπτά ξεκίνησε… Αλήθεια, αυτό σημαίνει ότι ένας χρόνος ζωής μπορεί να αξίζει 6 χρόνια ύπαρξης; …..Ώστε για αυτό στα τελευταία χρόνια της ζωής μας αντιλαμβανόμαστε την δυστυχία μας και καταλαβαίνουμε ότι χάσαμε την ύπαρξη μας σκέφτηκε. «Οι στόχοι φταίνε, κατά την διάρκεια της διαδρομής δεν είχα στο μυαλό μου τον προορισμό μου, τον είχα απαρνηθεί και εξαϋλώθηκε στον έρωτα που ένιωσα, και τότε πραγματικά υπήρχα…! Και να ‘μαι τώρα στο πιο τέλειο προορισμό που θα μπορούσα να πάω, θα περάσουμε τέλεια με τα παιδιά… έχω τόσα να τους πω, θα μιλήσουμε, θα το διασκεδάσουμε και θα κάνουμε και καμία σοβαρή συζήτηση για την κατάντια της χώρας μας ταυτόχρονα με την δουλειά. Εγώ θα μιλήσω για την αυτοκριτική που πρέπει να κάνουμε σαν έλληνες, ναι, αυτό θα πω! Δέκα εκατομμύρια χωριάτες αποφάσισαν να επιδεικνύονται ο ένας στον άλλο τάχα για να κερδίσουμε τον σεβασμό από τους υπόλοιπους χωριάτες και ο μόνος τρόπος ήταν το χρήμα, έτσι μαζευτήκαμε η μισή χώρα μέσα σε μια πόλη κοντά στην εξουσία, για να κάνουμε την αρπαχτή και αφήσαμε την φύση και την ζωή… Στο τέλος καταστρέψαμε ο ένας τον άλλο για το χρήμα, τον σεβασμό και την αναγνώριση. Έχουμε πάει αιώνες πίσω και έχουμε καθήκον να ανοίξουμε τα μάτια του κόσμου ώστε να ξεκινήσουν να υπάρχουν, να ζουν και όχι μόνο να ονειρεύονται…, ο παράδεισος είναι εδώ, είναι τώρα, είναι μέσα μας…!» Η έλληνες χρειάζονται την ευτυχία!
Η μέρα πέρασε τέλεια και παρόλη την βαβούρα, την συζήτηση και την αταξία όλα σήμερα έγιναν τέλεια, χωρίς ούτε ένα λαθάκι, και κάναμε τόσα πολλά που και αύριο να μην έρθω δουλειά δεν θα μείνω πίσω… Πίσω από τι…; «Μου παίζει παιχνίδια το μυαλό, άστο, λέει τις βλακείες που προγραμμάτισαν άλλοι, θα έρθω όμως δουλειά, γουστάρω!»
MIKE….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αγαπητέ φίλε μικε
διάβασα προσεκτικά και με ενδιαφέρον το χρονογράφημα αυτό
και αυτό που έχω να πω είναι ότι αυτό δεν λέει τίποτα απολύτως για την ουσία της μιζέριας των ανθρώπων
αποδέχεται καταρχήν ως δεδομένο και αναπόφευκτό το σύστημα στο οποίο ζούμε όλοι μας (τον γαμημένο τον καπιταλισμό ντε με την όμορφη την αστική λεγόμενη δημοκρατία και όλα τα παρεπόμενα της)
και μετά αναπαράγει όλα τα στερεότυπα τα τετριμμένα περί κατάπτωση «μας» ως λαού των ελλήνων ως όλου ως σύνολο και λοιπά με κουλτουριάρικες σάλτσες άνευ σημασίας οι οποίες τάχα σοκκάρουν τον φιλήσυχο φιλειρηνικό πατριώτη ελληναρά
για τον μεγαλέκο τον κολοκοτρώνη κλπ ενώ ο ψαγμένος «αριστερός» όπως η λεγάμενη του χρονογραφήματος ξέρει ότι
ο μεγαλέκος αφορά «ένα πιτσιρικά που αποφάσισε να κατακτήσει τον κόσμο για ένα γαμώτω και στο τέλος την είδε και θεός»
κάτι που είναι μέγιστη ανιστόρητη μπούρδα φυσικά
και η τρισμέγιστη τάχα βλασφημία για τον κολοκοτρώνη που αρέσκονται να λένε οι προχώ «αριστεροί»
κια μετά πάμε στους σωκράτηδες τους πλάτωνες τους αριστοτέληδες που έδωσαν αξία στην ανθρωπότητα κλπ κλπ
οκ να το συζητήσουμε και αυτό αλλά γιατί ντε και καλά οι «αριστεροί» προχώ αποδέχονται αυτά ως δόγμα;
καταρχήν ο αριστοτελης και ο πλάτωνας είχαν τις ίδιες απόψεις και τους βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι πχ;
και πάμε στην εναλλακτικ προχώ που κρίνει τους «έλληνες»που είναι τόσο πεζή ενώ αυτή είναι τόσο εξαιρετική (σίγουρα είναι του συν ε 😉 )
πάμε μετά στην ουσία της ζωής και μπλα μπλα
βλέπω την φύση την πεταλλούδα την μύγα
πάμε στον έρωτα που ξεπερνά την λογική τις πόρσε και το πορτοφόλι
και πάμε στο μέγιστο συμπέρασμα αναπαραγωγής των τετριμμένων του συστήματος που λειτουργούν ως δεκανίκια του
αναφορά στους νεκρούς της μαρφίν ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΝΤΑΣ πχ ότι η πορεία εκείνη ήταν ίσως από τις μεγαλύτερες της μεταπολίτευσης
και ότι αυτό το τραγικό συμβάν (που υπάρχει και το ενδεχόμενο προβοκάτσιας από αστυνομικούς κυπατζήδες και λοιπά λαμόγια για να γίνει ακριβώς αυτό που αναπαραγη και η κυρά μας η προχώ)
χρησιμοποιήθηκε ακριβώς για να παραγνωριστεί αυτό το κορυφαίο γεγονός που κάνει τους καπιταλιστές και τα τσιρακια τους να τρέμουν
και πάμε και πάλι στις μαλακιουλες που πλασάρονται περί φιλοδοξίας κλπ κλπ
αναπαραγωγή όλων των στερεοτύπων για την κακή ανθρώπινη φύση που ευθύνεται για όλα αυτά
και φυσικά μόκο και τσιμουδιά για την ουσία και την αιτία της μιζέριας (ΕΙΠΑΜΕ ΝΤΕ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ που της διέφυγε της κυράς)
και καταλήγουμε στο πλέον μίζερο στερεότυπο
«Η μέρα πέρασε τέλεια και παρόλη την βαβούρα, την συζήτηση και την αταξία όλα σήμερα έγιναν τέλεια, χωρίς ούτε ένα λαθάκι, και κάναμε τόσα πολλά που και αύριο να μην έρθω δουλειά δεν θα μείνω πίσω… Πίσω από τι…; «Μου παίζει παιχνίδια το μυαλό, άστο, λέει τις βλακείες που προγραμμάτισαν άλλοι, θα έρθω όμως δουλειά, γουστάρω!»
τι καλά που είναι να δουλεύεις!!! ωωω μα τι ευτυχία
άλλωστε βρε κουτό η ευτυχία έιναι μέσα στο μυαλό σου βρε…. πως το λεει και ο γλυκούλης μας ο κότσιρας
κάνε το μπαλκόνι σου νησί ….
έτσι ακριβώς ενώ είσαι μέσα στα σκατά απλά σκέψου την πεταλουδίτσα που πετάει και σκέψου ότι είσαι στις μπαχάμες
και τσουπ……………σαπράις ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤΙΣ ΜΠΑΧΑΜΕΣ
ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φιλε, O mike εσύ είσαι απο οσο γνωρίζω και σε εσενα αναφεροταν….
Προφανώς η προσπάθειά μου δεν ηταν αρκετή να παρουσιάσει οτι η πηγή της ανθρώπινης ευτυχίας και γενικά της αληθινής ανθρωπινης ύπαρξης, η οποία συμπεριλαμβανει και τον έρωτα μεταξύ των δύο φύλων, βρίσκεται μονον εσωτερικά… Η ύπαρξη του απόλυτου εχθρού με όποιοδήποτε όνομα, προσωπείο ή χαρακτηριστικό είναι εξώγενες της ανθρώπινης υπόστασης και υποβάλεται μέσα από εξωτερικά ερεθίσματα και εμπειρίες, όπως και όλες οι ανούσιες, ηλίθιες, και άχρηστες ανάγκες που έχει φορτωθεί ο κατακαημένος άνθρωπος σήμερα. Το να προσπαθούμε να αλλάξουμε το όποιο σύστημα ή υποσύστημα ή πάρασυστημα, για να επιβάλουμε την ευτυχία και την ευδαιμονία είναι εκ των πραγμάτων άνευ ουσίας, αφού το συμπλεγμα αυτό, πηγάζει μέσα από τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Άρα και η αντιμετώπιση θα πρέπει να γίνεται ξεχωριστά άτομο με άτομο- man to man- ώστε να μπορέσει ο καθένας να έχει την ευκαιρία να ξετυλιχτέι από το συμπλεγμα που του έφτιαξέ το συστημα/υποσυστημα/παράσυστημα. Για αυτό και οι επεναστάσεις συνήθως οδηγούν σε άδικα και απανθρωπα αποτελέσματα, αφού πάντα οι αγαθές προθέσεις των προτεργατών μιας επαναστασης καταπνίγονται από τον απύθμενο εγωισμό των δορυφόρων τους, οι οποίοι, γεμάτοι οργή εναντίων της προηγουμενης ελίτ υποβιβάζουν την ανθρώπινη ζωή σε μηδενική αξία και όποιον πάρει ο χάρος…
Δυστυχώς τα δεσμά του κάθε ενός, όπως και εσύ αναφέρεις συχνά, βρίσκονται βαθιά στο υποσυνείδητο και όσο εύκολο και αν είναι ή ακούγεται οτι είναι, η αποδσμευση από τα δεσμά αυτά είναι επίπονη και κοπιαστική, αφού ουσιαστικά πρέπει να εκτελέσεις τον παλιό σου εαυτό και να τον στείλεις στην ανυπαρξία… Εκεί θα καταλάβεις ότι εισαι ένας απλός ανθρώπος ευλογήμενος με ένα τέλειο σωμα και παντοδύναμο μυαλό που μέχρι τώρα είχες ουσιαστικά σε αχρηστεία, αφού ο προηγούμενος σου εαυτός/εγωισμός σου έδεινε όλες τις λύσεις βασισμένος σε ανούσια πρωτότυπα, πρότυπα, εικόνες και χαλκευμένες αντιλήψεις… Και τότε είσαι ελευθερος, χωρίς θυμό και οργή αφού πλέον αντιλμβάνεσαι την διαδικασία της αναγέννησης και πόσο επίπονη είναι, καταλαμβαίνεις οτι εισαι μοναδικός αλλά όχι εξαιρετικός και οτι πλέον δεν έχεις καμία ανάγκη και καμία ανασφάλεια… Αυτό που είσαι, ειναι υπεραρκετό και κάθε μέρα έιναι ξεχωριστή και κάθε μέρα είσαι άλλος και κάθε μέρα βάζεις το λιθαράκι σου στην εξέλιξη… Το καθαρό σου μυαλό, σου χαρίζει χωρίς να τα επιζητάς και να τα έχεις ανάγκη, τα αγαθά που σου κάνουν απλά, πιο άνετη τη ζωή… Το μυαλό του ανθρώπου είναι τόσο δυνατό που μπορει να γιατρέψει τον καρκίνο ή με μια μπουνια να σπάσεις ένα χόντρο κομμάτι ξυλο, ή και να περπατας σε αναμένα καρβουνα χωρίς να πονάς….. Πρέπει, να δίνουμε την ευκαιρία στο σωμα μας να μας δίνει ευτυχία μακρία από τους χαραμοφαιδες τους γιατρούς και τα ψευτοφάρμακα για αρρώστες που είναι αποτελεσμα του αγχους και της υπερέντασης, ο παράδεισος είναι εδώ, είναι μέσα μας, είναι τώρα…..
Σελατιηλ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Γενικολογίες και αοριστολογίες και θεωρίες χωρίς καμιά τεκμηριωμένη βάση στην πραγματικότητα είναι απλά παπαρολογίες αυτοικανοποίησης»
Προς επίρρωσην της θέσης αυτής, και γενικά όσα γράφονται εδώ στη συγκεκριμένη ανάρτηση, ο καλός αριστερός (και η καλή αριστερή), μπορεί να διαβάσει τη μικρή έκθεση του Μπρεχτ κατά του φασισμού και του καπιταλισμού. Η έκθεση είναι εδώ http://grace.evergreen.edu/~arunc/texts/theater/brecht/fiveDifficulties.pdf
Ο Μπρεχτ συνδέει την αοριστολογία με τον φασισμό και με την άγνοια: αυτοί που απλά αντετίθενται ολοκληρωτικά και αόριστα στο «σύστημα», είναι και αυτοί φασίστες και βάρβαροι. (Άσε που ξεχνούν ότι η διαλεκτική είναι «ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗ άρνηση»).
Γράφει ο Μπρεχτ: «The man who does not know the truth expresses himself in lofty, general, and imprecise terms. He shouts about “the” German, he complains about Evil in general, and whoever hears him cannot make out what to do. Shall he decide not to be a German? Will hell vanish if he himself is good? The silly talk about the barbarism that comes out of barbarism is also of this kind. The source of barbarism is barbarism, and it is combated by culture, which comes from education. All this is put in general terms; it is not meant to be a guide to action and is in reality addressed to no one.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
φίλε μου σελατιηλ η πηγή της ανθρώπινης δυστυχίας βρίσκεται και εσωτερικά αλλά και εξωτερικά
γιαυτό σου έβαλα και το τελευταίο
«άλλωστε βρε κουτό η ευτυχία έιναι μέσα στο μυαλό σου βρε…. πως το λεει και ο γλυκούλης μας ο κότσιρας
κάνε το μπαλκόνι σου νησί ….
έτσι ακριβώς ενώ είσαι μέσα στα σκατά απλά σκέψου την πεταλουδίτσα που πετάει και σκέψου ότι είσαι στις μπαχάμες
και τσουπ……………σαπράις ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤΙΣ ΜΠΑΧΑΜΕΣ
ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ»
εννοώντας ότι αν είσαι πχ αλυσοδεμένος σε μια φυλακή με κάποιους να σε δέρνουν όσο και πιστεύεις ότι είσαι σε κάποιο εξωτικό νησί δεν αλλάζει την πραγματικότητα
όσον αφορά το ποιος έιναι ο εχθρός
είχα πει μια γνώμη στο ποστ μου
Δεκεμβρίου 29, 2009…2:26 πμ
Ποιος είναι ο εχθρός; Περί πορείαςαντιπορείας
https://osr55.wordpress.com/2009/12/29/
«Πως καθορίζεται ο εχθρός;
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του εχθρού;
Μια ερμηνεία:
Εχθρός είναι αυτός που σου στερεί τα βασικά που χρειάζεσαι για να ζήσεις…… φαγητό, στέγη, ελευθερία, επιλογή, αξιοπρεπή διαβίωση…..»
αυτά όλα είναι εξωγενείς παράγοντες που εννοείται ότι δεν μπορούν να αφήσουν εσωτερικά τον άνθρωπο να αναπυχθεί και φυσικά να έιναι ευτυχισμένος
ο εχθρός δεν χρειάζεται να ενδυθεί κάποιο συγκεκριμένο ένδυμα ή μορφή του στυλ θεότητας μεταφυσικής κλπ
αυτή είναι η έννοια του εχθρού
ο άνθρωπος ναι είναι ον κοινωνικά καθορισμένος και αυτό αξιοποιείται καταλλήλως από τους επιτήδειους «εχθρούς» για ίδιον όφελος
αυτά όλα ε΄ναι υπαρκτά, όπως και η βία που ασκείται στους ανθρώπους
η φτώχεια η μιζέρια και η εξαθλίωση η πείνα που προκαλεί θάνατο είναι υπαρκτά εξωγενή δεδομένα που κανένα υποσεινήδητο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει
και φυσικά κανένα μυαλό
ο άνθρωπος είναι μια μηχανή, αν δεν έχει το καυσιμο του δηλαδή φαγητό και νερό απλά πεθαίνει
οπότε συμφωνώ απόλυτα με τον φίλο χρίστο τον οποίο και ευχαριστώ πάρα πολύ για το πολύ σημαντικό αυτό απόσπασμα από τον μπρεχτ που επεξηγεί πολύ γλαφυρά αυτό που θέλω να πω
νασαι καλά φίλε χρίστο!!!!
επίσης ο μπρεχτ είναι που είπε το πολύ εύστοχο
δεν θυμαμαι σε ποιο έργο κείμενο του
«γύρισα ολοκληρο τον κόσμο και διαπίστωσα όπυ και να πήγα μόνο δύο είδη ανθρώπων
τους πλούσιους και τους φτωχούς»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@Χρίστος: εξαιρετική συμβολή στη συζήτηση το απόσπασμα από τον Μπρεχτ. Ίσως βρω κάποια χρήση για αυτό, ευχαριστώ για την επισήμανση του κειμένου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το συγκεκριμένο κείμενο του Μπρεχτ είναι τρομερά «ενοχλητικό» για μένα, όπως και για την κάθε εφησυχασμένη συνείδηση, αλλά ακόμα και για την αυτο-αποκαλούμενη «αντιδραστική»/»αντιφαστιστική» συνείδηση. Τρομακτικό κείμενο για τον καθένα: τον «αντιφασίστα», τον «φοιτητή αντι-εξουσιαστή», την «συνειδητοποιημένη φοιτήτρια», την «διαδηλώτρια», τον «φιλοσοφημένο φιλόσοφο». (Ειδικά έναν «Χαϊντεγγεριανό» σαν του λόγου μου…)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αν δεχθούμε την υπόθεση της ύπαρξης ενός εξωτερικού εχθρού, τότε θεωρούμε οτι ο εχθρός, μας δημιουργεί ανάλογα με τις δικές του ιδιότητες, ενσυνείδητα ή και ασυνείδητα, ελλείψεις, (όποιους και αν συμπεριλαμβάνει το «εμείς») στα ουσιωδη για την ύπαρξή μας, ώς άτομα ή και ως ομοιογενής, με κάποια σκοπία τελοσπάντων, κοινότητα…. Οι υποθέσεις και τα δεδομένα όμως, που έχουν τεθεί στην προηγούμενη πρόταση, μπρούν να δημιουργήσουν άπειρο αριθμό εχθρών, χωρίς κανέναν περιορισμό… π.χ: Ανάβεις όλα τα κληματιστικά στο φούλ, σε ένα σπίτι απλά για να είσαι άνετος όπου και να κάτσεις σε αυτό ανα πάσα στιγμή …. Αυτή σου η κίνηση σε πόσους άνθρωπους στον πλανήτη σε κάνει εχθρο? Εκατομμύρια….. από το Μπακλατές μέχρι τον Βορειο πόλο…. Ας το δούμε από την πλευρά του κατοίκου στο Μπαγκλατές που μόλις έχει πάρει το σπίτι του μια πλημμύρα, που υποθέτουμε οτι δημιουργήθηκε από την υπερθερμανση της ατμόσφαιρας… Σύμφωνα με τον δικό σου συνειρμό και λογική, οτι υπάρχει πάντα συγκεκριμένος εχθρος, πρέπει να απαιτήσει άμεσως και αμετάκλειτα να σβήσουν όλα τα κληματιστικά στην Δύση ή όπου αλλου, γιατί το κόστος που πληρώνει αυτός είναι πολύ μεγαλυτερο από ότι να ιδρώνεις εσύ μέσα στο σπίτι σου…. Και εδώ μπαίνει ο παραλογισμός του καπιταλισμου ή όποιου συστήματος, υποσυστήματος, παρασυστήματος ή ακόμα κάτι που ξέχασα, διασυστήματος, ως υπερτατου εχθρού… Ακολουθόντας το νήμα από την Μπαγκλατές ο διανούμενος προσπάθεί να καταλάβει τι οδηγεί στην φυσική καταστροφή. Ποιός είναι ο εχθρός του αγρότη από το Μπαγκλατές σε αυτή της περίπτωση, ο τυπάς που αποφάσισε οτι χρειάζεται κληματιστικά, μπορεί να τα αγοράσει, και τα ανάβει όλα? η εταιρία που δουλέυει ο τυπάς και έχει εισόδημα? η τράπεζα που του έκανε το δάνειο να πάρει το κληματιστικό? η εταιρία που το κατασκευασε και το πούλησε με κέρδος? ο υπάλληλος της εταιρίας που κατασκευασε το κληματιστικό? ο ιδιοκτήτης της εταιρίας ο οποίος κερδοφορεί από την ανακαλυψη του κληματιστικού? ο επιστήμονας που ανακάλυψε το κληματιστικό? ο νεαρός που τοποθετησε το κληματιστικό στο σπίτι του τυπά στην Λευκωσία? η ζέστη στην Λευκωσία που πηγάζει από την υπερθέρμανση παλί….? Χμμ.. Δύσκολο να αποφασίσω… Η απλοική απαντηση αμέσως είναι.. Ο εχθρός είναι το νήμα που συνδέει όλους αυτούς, το χρήμα!
Ας έρθουμε τωρα να αφαιρέσουμε το χρήμα και το κέρδος από την διαδικασία… Τι μπορεί να γίνει? Μήπως ο αγρότης από την Μπαγκλατές θα μπορέσει να έχει καλύτερη ζωή και όλοι μαζί όσοι εμπλέκονται θα έιναι πιο ευτυχισμένοι και με ευδαιμονία? Και ποιοί θα είναι αυτοί που θα εφαρμόσουν την απόσυρση και θα χωρίσουν τους αμνους από τα ερίφια….Ποιός ειναι ο εχθρός? Ποιός είναι φτωχός και ποιός πλούσιος, ποιός ειναι εκμεταλλευτής και ποιός ο εκμεταλλευόμενος σε αυτόν τον μύλο που δημιουργησε η απύθμενος ανθρώπινος εγωισμός….?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@Χρίστος: Τα σημαντικά κείμενα είναι πολλές φορές αφόρητα τρομακτικά. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στις διαπιστώσεις σου. Χάρηκα για τη σύντομη κουβέντα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
για να φτάσεις στο σημείο να αφαιρέσεις το κέρδος και το χρήμα από την διαδικασία σημαίνει έχουν μεσολαβήσει κοσμοιστορικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των ανθρώπων
η κοινοκτημοσύνη και ένας κόσμος χωρίς ιδιοκτησία μόνο έτσι μπορεί να λειτουργεί
οπότε αφού ρωτάς απλοικά θα σου απαντήσω και εγώ απλοικά ότι ναι, αν βγάλεις το χρήμα και το κέρδος από την διαδικασία έχεις εξασφαλίσει έναν πολύ καλύτερο κόσμο από τον σημερινό
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«σημαίνει έχουν μεσολαβήσει κοσμοιστορικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των ανθρώπων»
Συμφωνούμε φιλέ μου, Ας το κανουμε τότε ήρεμα και απλα, σε ώτα ακουόντων… Να βοηθήσουμε πρώτα τους εαυτούς μας και μετά να προσπαθήσουμε με πράξεις που πηγάζουν από τον εαυτό μας και αφορούν την ουσιαστική ευτυχία του εαυτού μας, να δείξουμε την πόρτα της ευδαιμονίας…
Όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν, δεν σημαίνει οτι ειναι ο εχθρός μας, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να απαίτούμε πράγματα από αλλους, καταρχας, και πράγματα που δεν μπορούν ούτε θέλουν καν να αντιληφθούν κατα δευτερον γιατί, όπως έχω ξανα ανέφερει «Δυστυχώς τα δεσμά του κάθε ενός μας, όπως και εσύ αναφέρεις συχνά, βρίσκονται βαθιά στο υποσυνείδητο και όσο εύκολο και αν είναι ή ακούγεται οτι είναι, η αποδέσμευση από τα δεσμά αυτά είναι επίπονη και κοπιαστική, αφού ουσιαστικά πρέπει να εκτελέσεις τον παλιό σου εαυτό και να τον στείλεις στην ανυπαρξία… »
Είχαμε μια πολύ ωραία και δημιουργική συζήτηση… Σας ευχαριστώ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
σελατιηλ μα δεν έχω πει πουθενά ότι όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν είναι ο εχθρός μας
ο εχθρός είναι αυτός που σου στερεί την αξιοπρεπή διαβίωση
πχ οι τράπεζες και όλα τα υποπαράσιτα που πηγάζουν από αυτό τον «θεσμό» αποτελούν έναν εχθρό που προσωποποιείται
οι τράπεζες ως σύστημα στην καπιταλιστική κοινωνία βεβαίως και οχι οι εργαζόμενοι τους πχ
οπότε η αντίδραση σε αυτό τον εχθρό μπορεί να έχει ουσιώδη αποτελέσματα
έχω πει ένα απλό παράδειγμα
η επαναφορά του νόμου περί τόκου του 1977 ο οποίος εν ολλίγοις όριζε ότι ο τόκος σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ξεπεράσει το διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου
πχ αν κάνεις δάνειο 2 χιλιάδων λιρών όσα χρόνια και να περάσουν δεν μπορεί η τράπεζα να σου πάρει παραπάνω από 4 χιλιάδες λίρες
δεν απαιτώ από κανένα να κάνει τίποτα
απλά ξεμπροστιάζω και προβοκάρω όλους αυτούς που λένε ότι είναι πχ αντικαπιταλιστές και «αναρχικοί» «αντιεξουσιαστές» τάχα αλλά επιδιώκουν λύση σε αυτό που ονομάζεται κυπριακό και αγωνιζονται για ένα κράτος αστικής λεγόμενης μαλακίαςδημοκρατίας σε συνθήκες καπιταλισμού
λες ότι θα το κάνουμε ήρεμα σε ώτα ακούωντων κλπ
αν εσύ θέλεις να το κάνεις ήρεμα κάνε το φίλε μου
και μην απαιτείς από εμένα να κάνω αυτό που θεωρείς ότι είναι σωστό
έρχομένος και σε σύγκρουση με αυτό που λες παρακάτω
εγώ θα πράττω όπως νοιώθω ότι είναι καλύτερα για αυτό που θέλω να πετύχω
νασαι καλά
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντως το ερώτημα πού είναι ο εχθρός, μέσα μας (ως ελλειπής συνείδηση) ή έξω από εμάς, η διαλεκτική απάντηση είναι: και μέσα και έξω. Αυτό είναι εξάλλου και το νόημα της «συνείδησης». Δεν μπορεί να μονοπωλήσει ούτε το «μέσα» ούτε το «έξω».
Και ο ορισμός εχθρός είναι αυτός που στερεί την αξιοπρεπή διαβίωση, κάποτε φωτογραφίζει τους ίδιους τους εαυτούς μας και κάποτε άλλους, αυτούς που λαμβάνουν τες αποφάσεις ερήμην μας και που συσσωρεύουν και απολαμβάνουν το κεφάλαιο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ακριβώς, ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο εαυτός του, η ελλειπής συνείδηση
η μη χρήση της λογικής ως τρόπου απεγκλωβισμού του από την μιζέρια του από τον απόλυτα πραγματικά εξωτερικό εχθρό, δηλαδή αυτόν που του στερεί την αξιοπρεπή διαβίωση
η εργατική τάξη που δεν συνειδητοποιεί τον εαυτό της ως τον απόλυτο κυρίαρχο στον έλεγχο των μέσων παραγωγής, η έλλειψη ταξικής συνείδησης
που επιτρέπει στους εργοδότες καπιταλιστές που επί της ουσίας προσπαθούν να αποπρασανατολίσουν τους εργάτες από αυτή την συνειδητοποίηση είτε με την μάππα είτε με εθνικιστικές μαλακίες με θρησκείες και ότιδηποτε άλλο άνευ σημασίας
και έτσι να εκμεταλλεύονται τους εργάτες ως σκλάβους μισθωτούς
Μου αρέσει!Μου αρέσει!