Σ. Αραβία: χίλιάδες Νέντα – ας δούμε λίγο πέρα από την στημένη «ρεαλιστική» μύτη μας-όπως μας παίζουν χορεύουμε;

 

 αλίευσα τα πιο κάτω από μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο τα οποία μπορεί να τα βρει κάποιος πανεύκολα

με μια πρώτη ανάγνωση κάποιος αντιλαμβάνεται πολύ εύκολα ότι στην Σαουδική Αραβία ισχύει ένα ισλαμοφασιστικό καθεστώς των μουλάδων με σείχηδες τους οποίους φυσικά και δεν εκλέγει κανείς

επίσης κάποιος αντιλαμβάνεται ότι αυτή η χώρα κάνει μεγάλες μπίζνες με τους «μεγάλους» ηπα και λοιπούς με απίστευτες ποσότητες πετρελαίου πωλήσεις όπλων και συνεργασία εναντίον κρατών  που δεν τους στρώνουν χαλί

 

με αυτά δεν λέω ότι δεν πρέπει να συνεχιστεί ο (όποιος) αγώνας για ανθρώπινα δικαιώματα και αξιοπρέπεια στις γυναίκες που βιώνουν αυτές τις άθλιες συνθήκες  σε όλα αυτά τα ισλαμοφασιστικά κράτη

αλλά και από την άλλη ας μην χορεύουμε όπως μας παίζουν οι «δημοκράτες» «καλοθελητές» επειδή θεωρούν ότι οι συγκυρίες τους βολεύουν για να επεκτείνουν τις μπίζνες τους

όλο αυτό το σκηνικό κατά τη γνώμη μου ΄ταν στημένο και απλά ανέμεναν τις εκλογές για να δημιουργήσουν την λεγόμενη «πράσινη» επανάσταση  όπως πχ έγινε η «πορτοκαλί» επανάσταση πριν λίγα χρόνια στην ουκρανία για να φέρουν στην εξουσία ακόμα ένα πλήρες διεφθαρμένο καθεστώς με την ξανθομαλλούσα κυράτσα να γίνεται υπερυπουργός και να βολεύει ημετέρους και όχι μόνο

ας δούμε και λίγο πέρα από την μύτη μας

 

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2008:323E:0529:0531:EL:PDF

δικαιώματα γυναικών Σαουδική Αραβία

http://www.ant1online.gr/World/MiddleEast/Pages/20071/abb25dfb-cb85-40c1-84cd-7c1dd4a7380a.aspx
Πηγή:  Δημιουργία:17/1/2007 6:26 μμ  Τελευταία ενημέρωση:10/1/2008 11:44 μμ 

Ο υπουργός Αμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, Ρόμπερτ Γκέϊτς, ξεκίνησε την επίσημη επίσκεψή του στο σαουδαραβικό βασίλειο, όπου έχει προγραμματισμένες συνομιλίες με τον μονάρχη Αμπντάλα.

Ο κ. Γκέϊτς έφθασε στη Σαουδική Αραβία προερχόμενος από την Καμπούλ. Πηγές του περιβάλλοντός του κ. Γκέϊτς ανέφεραν ότι η κατάσταση στο σπαρασσόμενο από θρησκευτική βία Ιράκ, όπως και το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα θα είναι οπωσδήποτε ανάμεσα στα θέματα συζήτησης στο Ριάντ του κ. Γκέϊτς.

Ο αμερικανός αξιωματούχος τόνισε στους δημοσιογράφους–ένας εκ των οποίων τον ρώτησε, αν η Ουάσινγκτον θέλει συνεργασία του Ριάντ ειδικώς για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης–ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν οπωσδήποτε τη συνεργασία της Σαουδικής Αραβίας» σε αυτή τη γεωγραφική περιοχή του κόσμου.

 

 

 

http://www.voanews.com/greek/archive/2008-01/2008-01-15-voa1.cfm

 

Όπλα προηγμένης τεχνολογίας πωλούν οι ΗΠΑ στη Σαουδική Αραβία
15-01-2008

 

Η κυβέρνηση Μπους ενημέρωσε επίσημα το Κογκρέσο ότι σχεδιάζει να πουλήσει όπλα προηγμένης τεχνολογίας στη Σαουδική Αραβία, στα πλαίσια των προσπαθειών των ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν την απειλή του Ιράν. Η ανακοίνωση έγινε ενώ ο Πρόεδρος Μπους είχε συνομιλίες με τον βασιλιά Αμπντάλα στη Ριάντ, της Σαουδικής Αραβίας.

Ο εκπρόσωπος του Στέητ Ντηπάρτμεντ, Σων Μακόρμακ, δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι με την ανακοίνωση αυτή ανοίγει περίοδος 30 ημερών κατά την οποία το Κογκρέσο μπορεί να εκφράσει ενδεχόμενες αντιρρήσεις του για την επικείμενη πώληση. Συγκεκριμένα θα πουληθούν στη Σαουδική Αραβία 900 τηλεκατευθυνόμενες  ή έξυπνες, όπως ονομάζονται, βόμβες καθώς και συνοδευόμενη τεχνολογία και εξοπλισμός, έναντι 120 εκατομμυρίων δολαρίων. Η πώληση αυτή συγκαταλέγεται στα πλαίσια ευρύτερου πακέτου πώλησης στρατιωτικού υλικού στη Ριάντ συνολικού ύψους 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων.   

Ορισμένα μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσου έχουν εκφράσει ανησυχία ότι οι πωλήσεις αυτές θα μειώσουν την στρατιωτική ισχύ του Ισραήλ στη περιοχή. 

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στη Σαουδική Αραβία, ο κ. Μπους θα ενημερώσει το βασιλιά Αμπντάλα για τις συνομιλίες που είχε την περασμένη εβδομάδα με Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους ηγέτες και θα εξετάσει μαζί του το ρόλο του Ιράν στη σταθερότητα της περιοχής.

 

 

Και τι γίνεται σήμερα ένα μήνα μόλις πριν

 

http://www.sigmalive.com/news/international/149181

 

Διαβεβαιώσεις ΗΠΑ σε Σ.Αραβία-Αίγυπτο

ShareThis | Εκτύπωση | 04/05/2009 | AΠΕ

 

Ο Ρόμπερτ Γκέιτς σε Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία για να δώσει διαβεβαιώσεις στις αραβικές χώρες για τη διατήρηση των αμερικανο-αραβικών σχέσεων.

Ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ Ρόμπερτ Γκέιτς άρχισε σήμερα περιοδεία στην Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία δηλώνοντας ότι θα προσπαθήσει να διαβεβαιώσει τις ηγεσίες των δύο χωρών για τη συνέχεια στις σχέσεις των ΗΠΑ με τις αραβικές χώρες.

Στο αεροπλάνο που τον μετέφερε στη Μέση Ανατολή ο Ρόμπερτ Γκέιτς δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η επιδίωξή του είναι να διαβεβαιώσει τις ηγεσίες της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου ότι η προσέγγιση της νέας αμερικανικής κυβέρνησης με το Ιράν δεν θα θέσει υπό αμφισβήτησιν τους παραδοσιακούς δεσμούς της Ουάσινγκτον με τις αραβικές χώρες της περιοχής.

«Ενα σημαντικό μήνυμα θα απευθύνεται ειδικά προς τους Σαουδάραβες, ότι κάθε άνοιγμα προς το Ιράν δεν θα γίνει εις βάρος των μακροπρόθεσμων σχέσεών μας με τη Σαουδική Αραβία και τις χώρες του Κόλπου, οι οποίες είναι εταίροι και φίλοι εδώ και δεκαετίες. Θα το διαχειρισθούμε με έξυπνο τρόπο και, ελπίζουμε, έτσι ώστε να ενισχυθεί η ασφάλεια όλων στην περιοχή», είπε ο Ρόμπερτ Γκέιτς.

Ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας τόνισε ότι κατά την επίσκεψή του στο Κάιρο, σήμερα και αύριο, θα συζητήσει τις προσπάθειες της Αιγύπτου για τον τερματισμό του λαθρεμπορίου μέσω των υπόγειων στοών προς τη Λωρίδα της Γάζας.

Ο Ρόμπερτ Γκέιτς, ο οποίος θα βρίσκεται στο Ριάντ αύριο και μεθαύριο , θα συζητήσει επίσης τις ανησυχίες των σουνιτικών κρατών της περιοχής ως προς την επιρροή του σιιτικού Ιράν στο Ιράκ, καλώντας τις αραβικές χώρες να αναπτύξουν τις σχέσεις τους με τη Βαγδάτη.

«Εάν ο αραβικός κόσμος ανησυχεί για την ιρανική επιρροή στη Βαγδάτη, η λύση είναι η ενίσχυση της αραβικής επιρροής στη Βαγδάτη», είπε.

Ο Ρόμπερτ Γκέιτς δήλωσε ότι η Αίγυπτος έκανε σημαντικά βήματα για την αποκατάσταση των σχέσεων με το Ιράκ, αλλά άλλες χώρες θα μπορούσαν να καταβάλουν περισσότερες προσπάθειες, προσθέτοντας ότι η Βαγδάτη πρέπει να περιληφθεί στα σχέδια περιφερειακής ασφάλειας.

 

 

 

http://news.pathfinder.gr/finance/news/479758.html

ΗΠΑ. οι ΗΠΑ θα μετάσχουν στην προτεινόμενη από τη σαουδική Αραβία διάσκεψη για το πετρέλαιο.

ΕΞΠΡΕΣ

10 Ιουν. 08

Οι ΗΠΑ θα μετάσχουν στη διάσκεψη που γίνει μεταξύ των πετρελαιοπαραγωγών χωρών και αυτών που αγοράζουν το μαύρο χρυσό , μετά από πρόταση που υπέβαλε η Σαουδική Αραβία για την οργάνωση μιας τέτοιας διάσκεψης στις 22 Ιουνίου, για να συζητηθεί η τρομακτική άνοδος της τιμής του πετρελαίου, ανακοινώθηκε σήμερα από το Λευκό Οίκο. «Είναι ένα πολύ θετικό βήμα το ότι η Σαουδική Αραβία επιθυμεί να αναλάβει ηγετικό ρόλο στο ζήτημα αυτό. Αναμένουμε ότι θα μετάσχουμε στη διάσκεψη αυτή», δήλωσε ο Τόνι Φράτο, ένας από τους εκπροσώπους του Λευκού Οίκου. «Ανυπομονούμε να δούμε τι θα περιλαμβάνει η ατζέντα των συνομιλιών. Είναι σημαντικό και χρήσιμο να υπάρξει άνοιγμα των αγορών για επενδύσεις που θα έχουν ως αποτέλεσμα καλύτερη αποτελεσματικότητα και υψηλότερη παραγωγή», πρόσθεσε ο ίδιος.

 

 

 

 

 

 

http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20071127&nid=6715083&sn=&spid=877

Έξι μήνες φυλακή και 200 καμτσικιές επειδή τόλμησε να… αφήσει να τη βιάσουν!

Top of Form

Αξιολόγηση χρήστη:  / 0

Bottom of Form

Έχει γραφτεί από Administrator
Tuesday, 27 – 11 – 2007
ΑΠΟΦΑΣΗ- ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΓΙΑ 19ΧΡΟΝΗ ΣΤΗ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑΈξι μήνες φυλακή και 200 καμτσικιές επειδή τόλμησε να… αφήσει να τη βιάσουν! Οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία καλύπτονται υποχρεωτικά από την κορυφή έως τα νύχια ΤΗ ΒΙΑΣΑΝ επτά άνδρες. Και οι δικαστές την καταδίκασαν σε 90 καμτσικιές. Άσκησε έφεση. Και η ποινή της «ανέβηκε» στις 200 καμτσικιές και έξι μήνες φυλάκιση. Η ιστορία της 19χρονης από τη Σαουδική Αραβία, της «Κοπέλας από το Κατίφ» όπως έχει γίνει γνωστή, έχει προκαλέσει αντιδράσεις διεθνώς, αναδεικνύοντας τη δεινή θέση της γυναίκας στη χώρα- αλλά και την ευρύτερη Μέση Ανατολή.Στο πάρκινγκΤον Μάιο του 2006, η 18χρονη κοπέλα συναντήθηκε με έναν φίλο της από το σχολείο για να πάρει μία φωτογραφία που εκείνος της είχε τραβήξει όταν ήταν 16 ετών: είχε μόλις παντρευτεί και δεν ήθελε προβλήματα. Οι δύο νέοι βρίσκονταν στο πάρκινγκ ενός εμπορικού κέντρου όταν ξαφνικά μπήκαν στο αυτοκίνητό τους δύο άγνωστοι, οι οποίοι τους οδήγησαν υπό την απειλή μαχαιριού σε ερημική τοποθεσία. Εκεί, περίμεναν κι άλλοι άνδρες- που βίασαν τόσο την κοπέλα όσο και τον φίλο της. Όπως επισημαίνει η ισπανική «Εl Ρais», «στις κοινωνίες που τοποθετούν την τιμή της οικογένειας ανάμεσα στα πόδια της γυναίκας, ο βιασμός συνιστά όνειδος που σπάνια φτάνει στο δικαστήριο». Περιέργως πώς, ωστόσο, η «Κοπέλα από το Κατίφ», που ανήκει στη σιιτική μειονότητα της Σαουδικής Αραβίας (οι Σαουδάραβες στην πλειονότητά τους είναι ουαχαμπίτες) είχε την υποστήριξη του συζύγου της· έστω και με καθυστέρηση τεσσάρων μηνών, λοιπόν, κατήγγειλε το περιστατικό. Πρωτοδίκως οι δικαστές καταδίκασαν τους επτά βιαστές σε ποινές φυλάκισης 10 μηνών έως 5 ετών και 80 – 1.000 καμτσικιές. Καταδίκασαν ωστόσο και την κοπέλα, όπως και τον φίλο της από το σχολείο, σε 90 καμτσικιές «επειδή βρίσκονταν μαζί ενώ δεν έχουν συγγένεια»- κάτι που αποτελεί αδίκημα στη Σαουδική Αραβία. Η κοπέλα εξοργίστηκε και άσκησε έφεση. Οι δικαστές τελικά αύξησαν τις ποινές των βιαστών. Αύξησαν ωστόσο και τη δική της- «γιατί προσπάθησε να επηρεάσει το δικαστήριο χρησιμοποιώντας τον Τύπο». Η 19χρονη φέρεται αποφασισμένη να ασκήσει νέα έφεση. Ο κίνδυνος ωστόσο να της επιβληθεί ακόμα αυστηρότερη ποινή είναι ορατός.                                       http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=12886   Κόσμος Σαουδική Αραβία Παρασκευή 28 Μαρτίου 2003 12:42  [Σχόλια: 1, Hits: 44]   Αχανείς αμμόλοφοι και πολυτελή εμπορικά κέντρα. Τσαντίρια και ξενοδοχεία πέντε αστέρων. Εργάτες και πρίγκιπες. Καμήλες και Ρολς Ρόις. Επιχειρηματίες με ιδιωτικά αεροπλάνα και γυναίκες με τσαντόρ. Αυτές είναι οι βασικές αντιθέσεις που χρωματίζουν τη Σαουδική Αραβία, ένα βασίλειο που ακροβατεί ανάμεσα στην κληρονομιά των Βεδουίνων και στη σύγχρονη οικονομία της παγκοσμιοποίησης.   Μια χερσόνησος αφιλόξενη και άνυδρη, στην οποία βρίσκεται το 1/4 των αποθεμάτων πετρελαίου σε όλο τον κόσμο. Επί πενήντα χρόνια ο μαύρος χρυσός καθόρισε την ανάπτυξη του βασιλείου και συνέβαλε στη βιομηχανική επέκταση της Δύσης. Σήμερα οι λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στο θρησκευτικό ολοκληρωτισμό και στις δυτικές επιρροές, ανάμεσα στη νομιμοφροσύνη προς τις ΗΠΑ και στις μυστικές συμφωνίες με τους εχθρούς της, κινδυνεύουν να τιναχτούν στον αέρα με απρόβλεπτες συνέπειες όχι μόνο για τη Μέση Ανατολή αλλά και για ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο.   Μωάμεθ και λήθη   Η Αραβία αναδύθηκε από την αφάνεια με τη γέννηση του Μωάμεθ στη Μέκκα, το 570 μ.Χ. Ο φτωχός έμπορος από τη φυλή των Κουραΐς έγινε ο Ρασούλ Αλλάχ, ο Μεσολαβητής του Θεού, και ήταν εκείνος που διέδωσε μια νέα μονοθεϊστική θρησκεία: το Ισλάμ. Ο Προφήτης ίδρυσε στη Μεδίνα ένα κράτος το οποίο οι διάδοχοί του χαλίφηδες κατόρθωσαν να επεκτείνουν μέχρι την Ευρώπη. Με το πέρασμα του χρόνου το επίκεντρο του ισλαμικού πολιτισμού μετατέθηκε στη Δαμασκό, στη συνέχεια στη Βαγδάτη, έπειτα στη Σικελία, στην Ανδαλουσία, στο Κάιρο και στην οθωμανική Κωνσταντινούπολη.   Έρχονται οι Αμερικανοί   Η σύγχρονη αναγέννηση της Αραβίας συνδέεται με το όνομα του Αμπντούλ Αζίζ ιμπν Αμπντούλ Ραχμάν αλ- Σαούντ. Ο μαχητικός Βεδουίνος φύλαρχος, γνωστός και ως Ιμπν Σαούντ, αφού υπέταξε τις αντίπαλες φυλές ίδρυσε το 1932 το κράτος της Σαουδικής Αραβίας και αναγορεύτηκε βασιλιάς.   Η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ έσπευσαν να τον υποστηρίξουν λόγω της ύπαρξης πετρελαϊκών κοιτασμάτων και μεταλλείων στην περιοχή. Ο Ιμπν Σαούντ προσπάθησε να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με τη Δύση χωρίς να καταδικάζει τον αντιδυτικό παναραβισμό, διεκδικώντας το ρόλο ηγέτη του αραβικού κόσμου. Η διπλή στάση του δεν εμπόδισε τις ΗΠΑ να διεισδύσουν εμπορικά μέσω της εταιρείας Standard Oil, η οποία υπέγραψε ένα προνομιακό συμβόλαιο εκμετάλλευσης. Αυτή ήταν η πρώτη κίνηση για τη δημιουργία της ARAMCO, της τεράστιας εταιρικής ένωσης των Standard Oil, Texaco, Exxon και Mobil.   Στο διάστημα 1970-1980 το κράτος τελικά απέκτησε την κυριότητα του κολοσσού κι έχει μέχρι σήμερα το μονοπώλιο. Η ARAMCO έγινε πολιτικό θέμα. Διόλου τυχαία, αποτέλεσε τη βάση της στρατηγικής συμμαχίας μεταξύ Ουάσινγκτον και Ριάντ, η οποία υπογράφηκε επισήμως στις 14 Φεβρουαρίου του 1945 από τον Ιμπν Σαούντ και τον Φράνκλιν Ρούζβελτ. Από εκείνη τη στιγμή στο παλαιό βασίλειο της άμμου πολλαπλασιάστηκαν οι πετρελαιοπηγές και αυξήθηκαν οι ρυθμοί εξόρυξης από τα 547 βαρέλια τη μέρα, το 1950, στα 8.500 βαρέλια σήμερα. Μαζί μ’ αυτά άρχισαν να ρέουν αφειδώς τα πετροδολάρια, τα οποία γέμισαν τα κρατικά ταμεία. Η αύξηση των τιμών του αργού πετρελαίου, επακόλουθο της μεγάλης κρίσης του 1973, απέφερε στη χώρα μεγάλα οικονομικά οφέλη, συνοδευόμενα από σημαντικές επενδύσεις στον τομέα των πετροχημικών και στα έργα υποδομής.   Έτσι σήμερα όποιος επισκέπτεται το υπερσύγχρονο Ριάντ ή τη μοντέρνα Τζέντα δυσκολεύεται να εντοπίσει τα ίχνη της παλιάς άγριας χώρας, την οποία ο Λόρενς της Αραβίας περιέγραψε στο βιβλίο του Οι Εφτά Πύλες της Σοφίας. Ωστόσο η οικονομική άνθηση δεν άγγιξε τη νοοτροπία της κοινωνίας, και κυρίως το θεσμό της βασιλείας.   Γυναικείο Απαρτχάιντ   Η Σαουδική Αραβία παραμένει ο φάρος του Ισλάμ και ο απόλυτος μονάρχης της φέρει τον τίτλο του Φύλακα των Ιερών Τόπων, δηλαδή της Μέκκας και της Μεδίνας, όπου κάθε χρόνο δύο εκατομμύρια πιστοί συρρέουν για το χατζ, το θρησκευτικό προσκύνημα.   Το Ισλάμ επιβάλλει στις γυναίκες ένα είδος Απαρτχάιντ, το οποίο συχνά έχει μπει στο στόχαστρο διεθνών οργανώσεων όπως το Ηuman Rights Watch. Στη γενέτειρα του Μωάμεθ οι γυναίκες δεν οδηγούν, δεν πάνε στο σχολείο ή στο γραφείο μαζί με τους άντρες, οι καταθέσεις τους έχουν ελάχιστη αξία στο δικαστήριο, ενώ στα εστιατόρια κάθονται σε διαφορετικές αίθουσες και μόνο μαζί με το σύζυγο ή τα παιδιά τους. Για να ταξιδέψουν στην ενδοχώρα πρέπει να πάρουν άδεια από τον πατέρα ή τον άντρα τους.   Φυσικά δε βγάζουν ποτέ από πάνω τους την αμπάγια, το γνωστό μαύρο μαντίλι που καλύπτει όλο το κεφάλι. Το Μάιο του 2002 η κυβέρνηση έβαλε λουκέτο σε μερικές βιοτεχνίες οι οποίες έφτιαχναν κάπως πιο τολμηρές αμπάγια και επέβαλε τσουχτερά πρόστιμα στους ιδιοκτήτες τους. Η απονομή δικαιοσύνης βασίζεται στη Σαρία, τον ισλαμικό νόμο, και εφαρμόζεται με σιδηρά αυστηρότητα: λιθοβολισμός για τη μοιχεία, ακρωτηριασμός των χεριών και των ποδιών για τους κλέφτες, αποκεφαλισμός για τους δολοφόνους και ρητή απαγόρευση στους εμπόρους να ανοίγουν τα καταστήματά τους κατά την ώρα της προσευχής.    Το κράτος είμαι εγώ   Ο Οίκος των Σαούντ, ο οποίος ελέγχει ολόκληρο το κράτος, από την οικονομία έως την κεντρική διοίκηση, δεν κάνει καμιά διάκριση ανάμεσα στη βασιλική περιουσία και στον κρατικό προϋπολογισμό. Φυσικά ούτε που γίνεται λόγος για αναθεώρηση των θεσμών. Ωστόσο συστάθηκε ένα κοινωνικό συμβόλαιο με το λαό στα χρόνια της μεγάλης ανάπτυξης, με βάση το οποίο οι Σαουδάραβες αποποιούνταν τη δημοκρατία προς χάριν της υλικής ευημερίας, της δωρεάν εκπαίδευσης και του γενναιόδωρου συστήματος πρόνοιας, το οποίο καλύπτει όλους τους εργαζομένους.   Έτσι παρέχεται δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όχι μόνο στους πολίτες της χώρας αλλά και στους ξένους που είναι εγκατεστημένοι εκεί. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει αλλάζει δραματικά, αφού τα πετροδολάρια δεν μπορούν πια να καλύψουν τις κοινωνικές εντάσεις και τη διαφθορά των πριγκίπων. Επιπλέον η παρουσία έξι χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εκεί με το πέρας του πρώτου Πολέμου του Κόλπου, τροφοδοτεί την οργή των ακραίων ισλαμιστών.   Η 11η Σεπτεμβρίου   Ο όγδοος βασιλιάς Φαχντ, βαριά άρρωστος, και ο πρίγκιπας Αμπντουλάχ δεν έχουν την αμέριστη υποστήριξη της Ουάσινγκτον. Η 11η Σεπτεμβρίου σήμανε την καμπή στις σχέσεις των δύο χωρών, ειδικά μόλις αποκαλύφθηκε ότι οι δεκαπέντε από τους δεκαεννέα τρομοκράτες ήταν Σαουδάραβες.   Στο Λευκό Οίκο ολοένα και αυξάνονται οι υποστηρικτές μιας πιο σκληρής αν όχι εχθρικής στάσης προς το Ριάντ. Όπως υποστηρίζουν οι αναλυτές, η Σαουδική Αραβία, σύμφωνα με το δόγμα των προληπτικών πολέμων των ΗΠΑ, ίσως αποτελέσει έναν από τους επόμενους στόχους, αφού η διεθνής τρομοκρατία έχει εκεί τις ρίζες της. Ο πατέρας του Οσάμα μπιν Λάντεν, Μοχάμαντ μπιν Λάντεν, έφυγε πάμπτωχος από ένα χωριό της Υεμένης τη δεκαετία του 1930, για να δημιουργήσει τεράστια περιουσία στη Σαουδική Αραβία κατασκευάζοντας παλάτια και τζαμιά για τη δυναστεία των Σαούντ, με την οποία έχει στενές σχέσεις.   Ο ίδιος ο Οσάμα, πτυχιούχος του πανεπιστημίου της Τζέντα, οργάνωσε το παράνομο δίκτυό του μέσα στη χώρα, προτού στερηθεί την υπηκοότητά του και μεταναστεύσει στο Σουδάν. Σήμερα έχει αποκαλυφθεί ότι δύο τράπεζες της Σαουδικής Αραβίας –η Νταρ αλ-Μαλ αλ-Ισλαμί, ιδιοκτησία του πρίγκιπα Μοχάμαντ Φαϊζάλ, και η Ντάλα αλ-Μπαράκα, του γαμπρού του βασιλιά Φαχντ– βοηθούσαν οικονομικά τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Δεν ήταν τυχαία και η καθαίρεση του πρίγκιπα αλ-Τούρκι, πρώην αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών της χώρας, αμέσως μετά την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους.   Ενοχλητικός σύμμαχος   Είναι γνωστό ότι εκατοντάδες Σαουδάραβες πολέμησαν εναντίον των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν στο πλευρό των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα. Επιπρόσθετα, πάνω από το ένα τρίτο των 350 φυλακισμένων Αράβων στη βάση του Γκουαντανάμο στην Κούβα είναι Σαουδάραβες. Κάθε Παρασκευή οι ιμάμηδες εκφωνούν ανενόχλητοι πύρινους λόγους κατά της Δύσης και των Ισραηλινών σ’ ένα  πλήθος, κυρίως νέων, που παραληρεί με ενθουσιασμό.   Σύμφωνα με εξακριβωμένα στοιχεία, οι Σαουδάραβες χρηματοδότησαν με πετροδολάρια ακραίες ισλαμικές οργανώσεις και φονταμενταλιστικές θεολογικές σχολές. Μέχρι πρότινος όλα αυτά γίνονταν με την ανοχή της κυβέρνησης. Σήμερα ο Οίκος των Σαούντ αποτελεί για τη Δύση έναν ενοχλητικό σύμμαχο. Τι κι αν οι πρίγκιπες διαρρηγνύουν τις πολυτελείς τους κελεμπίες και προσλαμβάνουν τους καλύτερους ειδικούς στις δημόσιες σχέσεις προκειμένου να «απολυμάνουν» τη θεοκρατική τους εικόνα;   Χρειάζονται τολμηρές αλλαγές για τον πραγματικό εκσυγχρονισμό της χώρας, ώστε να αντιμετωπιστεί η φτώχια και η ανεργία που ταλανίζουν την κοινωνία ευνοώντας το θρησκευτικό φανατισμό. Παράλληλα πρέπει να εξασφαλιστεί η επιβίωση της δυναστείας που ίδρυσε ο Αμπντούλ Αζίζ ιμπν Αμπντούλ Ραχμάν αλ-Σαούντ, ο αλλοτινός άρχοντας του πετρελαίου και της ερήμου.           Γιατί γίνεται ένας πόλεμος; Τα παρασκήνια της αμερικανικής επίθεσης στο Ιράκ το 1991 Μέρος ύλης από το μάθημα «Κατασκευή μοντέλων και διαχείριση Φυσικών Πόρων 1», στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου. Τα έξοδα για τον πόλεμο του κόλπου 40 δισεκατομμύρια δολάρια, Δηλαδή 38 δισεκατομμύρια ευρώ Μα ποιος τα πλήρωσε; Ενστικτωδώς μας έρχεται να πούμε πως τα 40 δις $ τα πλήρωσαν οι Η.Π.Α. Αυτό αληθεύει μερικώς: πράγματι: 40 δις $ Το 25% των εξόδων πληρώθηκε από τις ΗΠΑ (10 δις $) Το 75% των εξόδων πληρώθηκε από τα Αραβικά κράτη, συγκεκριμένα από Κουβέιτ και Σαουδική Αραβία (30 δις $) Μα που τα βρήκαν τα χρήματα; Η τιμή του πετρελαίου πριν τον πόλεμο ήταν περίπου 15$ το βαρέλι… αλλά με τον Πόλεμο του Κόλπου ανέβηκε μέχρι τα 42 $ το βαρέλι, δημιουργώντας ένα επιπλέον κέρδος υπολογιζόμενο γύρω στα 60 δις $ Σε ποιόν πήγε αυτό το κέρδος; Στα Αραβικά Κράτη ισχύει ο νόμος του fifty – fifty: 50% στο εκάστοτε κράτος και 50% στην πολυεθνική που ελέγχει το κοίτασμα. Έτσι έχουμε… Καθαρά κέρδη από την αύξηση του πετρελαίου: 60 δις $ 30 δις $ στις πετρελαϊκές εταιρίες 30 δις $ στις κυβερνήσεις των αραβικών κρατών (Κουβέιτ + Σαουδική Αραβία) Ποιανού είναι οι πετρελαϊκές εταιρίες; Στη Μέση Ανατολή η εξόρυξη και το εμπόριο του πετρελαίου είναι κυριολεκτικά στα χέρια των 7 Αδελφών (Shell, Tamoil, Esso…), όλες αμερικάνικες, από τις οποίες πέντε (5) είναι κρατικές. Άρα, 30 δις $: Περίπου 21 δις $ στο αμερικανικό κράτος Περίπου 9 δις $ σε ιδιώτες αμερικάνους Μερικοί υπολογισμοί Φορέας Έξοδα πολέμου Κέρδος από την αύξηση του πετρελαίου Ζημίες Αραβικά Κράτη 30 δις $ 30 δις $ 0 Κυβέρνηση ΗΠΑ 10 δις $ 21 δις $ 0 Ιδιώτες ΗΠΑ 0 9 δις $ 0 Τώρα όλα είναι ξεκάθαρα… οι ΗΠΑ κέρδισαν 20 δις $ από τον πόλεμο! Ενώ κραύγαζαν: ελευθερώστε το Κουβέιτ, ήθελαν μόνο να φάνε το «τυρί»! Πού πήγαν τα 40 δις $ που ξοδεύτηκαν για τα οπλικά συστήματα; Στην πολεμική βιομηχανία, που όλως τυχαίως είναι όλη σχεδόν… ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ! Όμως δεν τελείωσε ακόμα… Δηλαδή οι ΗΠΑ, από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου και από τα κέρδη από το οπλικό σύστημα κέρδισαν… 21-10= 11 δις $ άμεσα, 49 δις $ από τα οπλικά συστήματα!     http://www.phys.uoa.gr/~nektar/history/3contemporary/war-handle.htm   Τελικά ποιος πλήρωσε τον πόλεμο του ’91 στο Ιράκ; Αυτοί που χρησιμοποιούν το πετρέλαιο… δηλαδή εμείς! Τελευταίοι συλλογισμοί Είναι πλέον εύκολο να υποθέσουμε ότι ο Πόλεμος του Κόλπου, το 1991, έγινε κυρίως για αυτά τα οικονομικά αίτια, και όχι για κάποιο ‘ανθρωπιστικό’ σκοπό ή για το ‘δικαίωμα της ελευθερίας’. Τώρα όμως είναι εύκολο να καταλάβουμε άλλα δυο επίκαιρα γεγονότα: το γιατί του πολέμου στο Αφγανιστάν και του πολέμου στο Ιράκ. Ο πόλεμος στο Afghanistan είχε ως κύριο σκοπό την ίδρυση μιας υποχείριας κυβέρνησης που θα ήταν σύμφωνη με την κατασκευή ενός πετρελαιαγωγού (αμερικάνικης ιδιοκτησίας) μήκους 2.500 km που θα διέσχιζε το έδαφος του. Αυτός ο πετρελαιαγωγός, στρατηγικής σημασίας, έχει ως μοναδική εναλλακτική λύση, την κατασκευή ενός άλλου πετρελαιαγωγού, μήκους 5.500 km, πολύ πιο ακριβού στην κατασκευή και στη συντήρηση, λόγω των φόρων που θα επέβαλαν στις ΗΠΑ τα κράτη που θα τους διέσχιζε. Πολύ πιο εύκολο λοιπόν, να κάνεις ‘σκόνη’ μια χώρα ήδη βασανισμένη από έναν 30χρονο πόλεμο και να την κάνεις ‘παράρτημα’, με την δυνατότητα της κατασκευής και της διαχείρισης του πετρελαιαγωγού από τον πιο σύντομο δρόμο με όλη την άνεση. Για να καταλάβουμε πως ο Bush jr. επιτέθηκε και πάλι στο Iraq πρέπει να ξέρουμε πως οι ΗΠΑ ‘πλέουν’ μαζί με τους κυριότερους προμηθευτές πετρελαίου της Μέσης Ανατολής: την Σαουδική Αραβία. Ωστόσο, μεταξύ τους παρουσιάζεται μία ρήξη. Η ρήξη γίνεται αγιάτρευτη, διότι η Σαουδική Αραβία είναι ένα από τα αναμεμιγμένα κράτη με την τρομοκρατία του Bin Laden, και γιατί η Διεθνής δημόσια γνώμη παρατάσσεται ενάντια αυτού του κράτους λόγω της έλλειψης σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα. Για την κυβέρνηση Bush δημιουργήθηκε λοιπόν ένας στόχος: η εύρεση ενός εναλλακτικού πετρελαϊκού προμηθευτή εκτός από την Σαουδική Αραβία στην Μέση Ανατολή. Ο πιο εύκολος τρόπος, φυσικά, είναι ένας πόλεμος στο Ιράκ και η ίδρυση μιας κυβέρνησης ‘μαριονέτα’ υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ. Η ερώτηση που μας έρχεται αυθόρμητα είναι: γιατί το Ιράκ; Για 3 απλούς λόγους: Είναι μια χώρα που δεν μπορεί να αμυνθεί (η φτώχια προερχόμενη από το εμπάργκο θανατώνει λόγω υποσιτισμού 300.000 μωρά το χρόνο). Το Ιράκ προσφέρεται για μια εύκολη δικαιολογία (η παρουσία ανύπαρκτων όπλων μαζικής καταστροφής, που φτιάχνονται μόνο με την υψηλή τεχνολογία και ξοδεύοντας πολλά χρήματα, δυο πράγματα που το Ιράκ δεν διαθέτει) για να δικαιολογήσουν την επίθεση στην διεθνή κοινότητα που δεν γνωρίζει τίποτα για τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Μέχρι στιγμής, το Ιράκ δεν έχει την υπεράσπιση κανενός ισχυρού κράτους, που να είναι σε θέση να αντισταθεί αποφασιστικά σε μια αμερικάνικη εχθρική απειλή. Εκτός αυτού, τα τελευταία 3 χρόνια, έγινε στη Βενεζουέλα μια κοινωνική επανάσταση, λόγω των δραματικών συνθηκών διαβίωσης των πολιτών, παρακινούμενη από τις αμερικάνικες πετρελαϊκές πολυεθνικές. Η Βενεζουέλα είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου των ΗΠΑ. Για την κυβέρνηση Bush έπρεπε λοιπόν να βρεθεί μια εναλλακτική λύση εκτός της Σαουδικής Αραβίας και της Βενεζουέλας. Τι πρέπει να κάνουμε; Πρώτα απ’ όλα, να ενημερώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα για τα αληθινά αίτια του πολέμου. Εάν ένα άτομο είναι ανίδεο, είναι εύκολα ελεγχόμενο. Εάν όμως αρχίζει να σκέφτεται λογικά, μπορεί να αντισταθεί σε ένα μεγάλο βαθμό στις βάρβαρες και ανόητες επιλογές που έχουν ως σκοπό το οικονομικό ενδιαφέρον. Ενισχύστε όλα τα κινήματα που μάχονται για να αποφθεχτεί αυτός ο πόλεμος. Αρκούν μικρές χειρονομίες, όπως το να κρεμάσετε ένα πανάκι άσπρο στο σακίδιο ή στην τσάντα, ή το να βγάλετε τη σημαία της ειρήνης στο μπαλκόνι. Υπογράψτε την έκκληση για την αποφυγή του πολέμου στο site του Emergency: www.emergency.it     http://www.tanea.gr//NewsArticle.aspx?enid=850078
Αίσχος!Σαουδαραβικό δικαστήριο τιμώρησε με μαστίγωση γυναίκα που υπέστη βιασμό!

Top of Form

Διπλασίασε την αρχική ποινήΣαουδαραβικό δικαστήριο τιμώρησε με μαστίγωση γυναίκα που υπέστη βιασμόΡιάντΔικαστήριο στη Σαουδική Αραβία τιμώρησε με 200 χτυπήματα με μαστίγιο και εξάμηνη φυλάκιση γυναίκα που υπέστη ομαδικό βιασμό.Το σκεπτικό ήταν ότι η 19χρονη γυναίκα παραβίασε το νόμο περί διαχωρισμού των φύλων αφού βρέθηκε στο αυτοκίνητο άγνωστου άνδρα. Όταν το θύμα διαμαρτυρήθηκε, μεταδίδει το BBC, το δικαστήριο διπλασίασε την ποινή λέγοντας ότι χρησιμοποιεί τα μέσα ενημέρωσης για να το επηρεάσει. Ο δικηγόρος του θύματος επισήμανε ότι η ποινή αντιβαίνει στον ισλαμικό νόμο της Σαρίας. Και ο ίδιος ωστόσο αντιμετωπίζει πειθαρχικές ποινές. Οι επτά άνδρες που θεωρήθηκαν ύποπτοι ήταν Σουνίτες, ενώ η γυναίκα ανήκε στην Σιιτική μειονότητα της Σαουδικής Αραβίας. Οι ποινές τους κυμαίνονται από ένα μέχρι πέντε χρόνια.

 

 

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=267563&dt=12/05/2009

Αξίζει το χαστούκι (στη Σαουδική Αραβία) η σπάταλη γυναίκα

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

ΡΙΑΝΤ. Ενα χαστούκι είναι αυτό που αξίζει στη σπάταλη γυναίκα, αν έχει την ατυχία να ζει στη Σαουδική Αραβία. Κατά την άποψη του δικαστή Χαμάντ αλ Ραζίν, ο οποίος μίλησε πρόσφατα σε σεμινάριο για την ενδοοικογενειακή βία, « αν κάποιος δώσει στη σύζυγό του 235 ευρώ κι εκείνη ξοδέψει τα 176 ευρώ για να αγοράσει σινιέ αμπάγια ( σ.σ.: το μαύρο κάλυμμα που φορούν οι γυναίκες) από ακριβή μπουτίκ, ε,τότε θα φταίει ο άνθρωπος αυτός αν τη χαστουκίσει;» διερωτήθηκε. Οι γυναίκες στο ακροατήριο αγανάκτησαν και διαμαρτυρήθηκαν εντόνως, ενώ δημιουργήθηκε πανδαιμόνιο όταν κατάλαβαν ότι ο άνδρας που είχε μιλήσει ήταν δικαστής. Εκείνος δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι απλώς επιχείρησε να εξηγήσει το φαινόμενο της αύξησης της βίας.

 

 

 

 

 

http://www.iospress.gr/ios2001/ios20011007b.htm

 

Η ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ

ΝΑΤΟ, CIA και σαρία

1.   2.   

Το βασίλειο του πόνου

ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ, οι απίστευτης αγριότητας παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Σαουδική Αραβία δεν έχουν σταθεί ικανές να πτοήσουν τους δυτικούς προστάτες της. 

Παλεύοντας επί δύο ήδη δεκαετίες με το πέπλο της σιωπής που καλύπτει το σαουδαραβικό δικαιικό σύστημα, η Διεθνής Αμνηστία έχει επανειλημμένα βρεθεί αντιμέτωπη με την αδιαφορία που επιδεικνύουν οι δυτικές κυβερνήσεις, αλλά και η ίδια η αρμόδια επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών, για τις φρικαλεότητες του σαουδαραβικού καθεστώτος. 

Η ακραία αυτή ανοχή των σε άλλες περιπτώσεις υπερευαίσθητων συμμάχων της επιτρέπει στη σαουδαραβική κυβέρνηση να ισχυρίζεται υποκριτικά ότι θεωρεί «αδιαπραγμάτευτα τα ανθρώπινα δικαιώματα» και να προσυπογράφει τις διεθνείς συμβάσεις (όπως για τα Δικαιώματα των Γυναικών) με την εύγλωττη επιφύλαξη ότι «δεν πρόκειται να τις τηρεί στα σημεία εκείνα στα οποία έρχονται σε αντίθεση με τον ισλαμικό νόμο». 

«Αν ήξερε ο κόσμος τι συμβαίνει σ’ αυτή τη χώρα…», έγραφε πριν από δύο χρόνια ένας πρώην κρατούμενος σε σαουδαραβική φυλακή, πιστεύοντας ότι η διεθνής ανοχή για τον εφιάλτη που ζουν χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα του μόνο με την άγνοια μπορεί να δικαιολογηθεί. Μόνο που οι ετήσιες εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας (αλλά και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ) προσφέρουν πληθώρα στοιχείων: αυθαίρετες συλλήψεις, κράτηση επ’ αόριστον χωρίς καμιά επικοινωνία, στέρηση του δικαιώματος υπεράσπισης, συστηματικά βασανιστήρια με σκοπό την υπογραφή ομολογίας, δίκες-παρωδία, σωματικές ποινές, ακρωτηριασμοί και εκτελέσεις χωρίς να έχει προηγουμένως ενημερωθεί ο μελλοθάνατος. Στο στόχαστρο βρίσκονται οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί «αντίπαλοί» του, συχνά φανταστικοί, καθώς και οι φτωχοί μετανάστες. Οικτρές παραμένουν ακόμη οι συνθήκες ζωής των γυναικών, οι οποίες, στερημένες από κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, υφίστανται καθημερινά τη συνένοχη διαπλοκή της οικογενειακής με την κρατική βία.

Τα βασανιστήρια συνιστούν «θεσμοποιημένο» μέρος του εγκλεισμού, οδηγώντας κάποτε στο θάνατο των κρατουμένων. Οπως προκύπτει από μαρτυρίες επιζώντων, τα όργανα του βασανισμού -χειροπέδες, αλυσίδες, ράβδοι για ηλεκτροσόκ- είναι όλα δυτικής προέλευσης (χειροπέδες της αγγλικής εταιρείας «Hiatts», της αμερικανικής «Smith & Wesson» κ.λπ.). Προσφιλές μέσο σωφρονισμού των «ενόχων» είναι η -δημόσια ή μη- μαστίγωση. 

Την αδιανόητη σκληρότητα της τιμωρίας υποδεικνύει η αφήγηση του Φιλιππινέζου Ντονάτο Λάμα που υπέστη 70 ραβδισμούς επειδή συμμετείχε σε χριστιανική τελετή: «Ηταν τρομακτικό. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα βγω ζωντανός. Διήρκεσε 15 λεπτά. Η πλάτη μου αιμορραγούσε… Ούρλιαζα από τον πόνο». Με περισσότερους ραβδισμούς τιμωρούνται τα «σεξουαλικά εγκλήματα» και η παραβίαση της απαγόρευσης του οινοπνεύματος (100 και 80 αντιστοίχως), ενώ στην περίπτωση ενός αιγυπτίου διαρρήκτη η ποινή ανήλθε στα 4.000 χτυπήματα (50 κάθε δύο εβδομάδες). 

Με ακρωτηριασμό του δεξιού χεριού τιμωρούνται οι κλέφτες, ενώ στις σοβαρότερες περιπτώσεις ακρωτηριάζεται το δεξί χέρι και το αριστερό πόδι του ενόχου. Δύο άνδρες υπέστησαν τον διπλό αυτό ακρωτηριασμό στο Ταμπούκ τον Δεκέμβριο του 1999. Η Διεθνής Αμνηστία έχει καταγράψει 1.286 εκτελέσεις από το 1980 έως το 2000, ο πραγματικός ωστόσο αριθμός είναι πολύ υψηλότερος. Το ανησυχητικό είναι ότι οι εκτελέσεις έχουν πληθύνει τα τελευταία χρόνια, ενώ η θανατική καταδίκη έχει θεσπιστεί ως ποινή για την ομοφυλοφιλία, τη «μαγεία» κ.ο.κ. Η μοιχεία τιμωρείται με λιθοβολισμό, ενώ στις πολύ «βαριές» περιπτώσεις, το σώμα του εκτελεσμένου σταυρώνεται. 

Η εκτέλεση ανδρών γίνεται με αποκεφαλισμό, ενώ οι γυναίκες συνήθως εκτελούνται με πυροβόλο όπλο: «Χρησιμοποιώ σπαθί για τους άνδρες και πιστόλι για τις γυναίκες», αναφέρει στην ανατριχιαστική μαρτυρία του ο δήμιος Αμπντουλά Μπιν Μαμπρούκ αλ-Μπισί που περιλαμβάνεται στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας του 2000. «Ισως για να μην εκτεθεί στη δημόσια θέα ο λαιμός και η πλάτη της γυναίκας. Οσο για τους ακρωτηριασμούς, χρησιμοποιώ πάντοτε ειδικά μαχαίρια. Και μου είναι πιο εύκολο να εκτελέσω κάποιον από το να του κόψω το χέρι. Η εκτέλεση είναι στιγμιαία και το άτομο πεθαίνει γρήγορα. Το χέρι χρειάζεται να κοπεί στο σωστό σημείο γιατί το άτομο θα παραμείνει ζωντανό».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Φρεντ Χαλιντέι «Η Αραβία χωρίς σουλτάνους» (Αθήνα 1984, εκδ. Στοχαστής). Εξαιρετική παρουσίαση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης των χωρών της αραβικής χερσονήσου, με έμφαση στα αντιπολιτευτικά κινήματα της δεκαετίας του ’70. Ειδικό κεφάλαιο για τη Σαουδική Αραβία, το οποίο -παρ’ όλα τα χρόνια που πέρασαν- δεν έχει χάσει καθόλου την επικαιρότητά του. 

 

 

 

Alain Gresh «The most obscure dictatorship» (Middle East Report, τχ. 197, 11-12.1995). Η ανάπτυξη του κινήματος της -ακόμη πιο ακραίας- ισλαμικής αντιπολίτευσης, ως «απάντηση» σε ένα καθεστώς βίας, διαφθοράς και μονόπλευρης λιτότητας.

Bob Woodward «Veil. The secret wars of the CIA, 1981-1987» (Ν. Υόρκη 1987, εκδ. Simon & Schuster). Το κλασικό βιβλίο του δημοσιογράφου που αποκάλυψε το Γουοτεργκέιτ, για τους μυστικούς πολέμους της κυβέρνησης Ρίγκαν. Πλούσια στοιχεία για την, κατόπιν συνεννοήσεως, χρηματοδότηση των επιχειρήσεων της CIA από τη σαουδαραβική μοναρχία.

International Amnesty «Saudi Arabia: Α secret state of suffering» (Λονδίνο 2000). Πλούσια σε πληροφορίες έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Σαουδική Αραβία. Δηλωμένος στόχος της, η καταγγελία της ανοχής των δυτικών κυβερνήσεων.
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

Saudi Embassy (http://www.saudiembassy.net). Αυτοπαρουσίαση του καθεστώτος από την πρεσβεία του στην Ουάσιγκτον, αποκαλυπτική για τις αντιλήψεις της οικογενειακής θεοκρατίας του Οίκου των Σαούντ.

Helen Chapin Metz (ed) «Saudi Arabia. Α country study» (http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/satoc.html). Αναλυτική καταγραφή των κοινωνικών και πολιτικών δομών της αγαπημένης ισλαμικής μοναρχίας των ΗΠΑ από την Υπηρεσία Ερευνών του αμερικανικού Κογκρέσου.

(Ελευθεροτυπία, 7/10/2001)

 

 

 

 

 

 

 

 

http://www.minima-hania.gr/1/kosmogonia.htm

 

Ενας «σύμμαχος» με σαρίκι και βούρδουλα…

Ποιος είναι ο πιο πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ στην επιχείρηση «εκδημοκρατισμού , και αντιτρομοκρατίας» στο Αφγανιστάν , τη Παλαιστίνη, στις Αραβικές περιοχές γενικότερα; Ποια είναι η χώρα που φιλοξενεί τις μεγαλύτερες βάσεις στην περιοχή των πετρελαίων; Χαρείτε από έκθεση της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ που αλιεύσαμε στο διαδίκτυο με ποιον «θα αποκατασταθεί η δημοκρατία και θα φύγουν τα βάρβαρα καθεστώτα»

Μετάφραση Ελπίδα Χαραλαμπακη

ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ: Η ΚΡΥΦΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ

1. 1.      ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ
   Ρώτησα τους ανακριτές μου : «για τι έγκλημα κατηγορούμαι;» κι αυτοί μου έδεσαν τα χέρια πίσω από τη πλάτη και, αφού μου πέρασαν αλυσίδες στα πόδια, τα έδεσαν και αυτά πίσω. Στη συνέχεια με έριξαν στο πάτωμα και άρχισαν να με χτυπάνε. Αυτή ήταν η απάντηση τους.

Τα λόγια αυτά ανήκουν σε ένα πρώην πολιτικό κρατούμενο της Σαουδικής Αραβίας που υπήρξε φυλακισμένος εκεί το 1996. Αυτός και πολλοί άλλοι πρώην κρατούμενοι έχουν αποκαλύψει μια κουλτούρα αστυνομικής βίας, βασανιστηρίων και κακής μεταχείρισης σε πολλά αστυνομικά τμήματα, φυλακές και κρατητήρια σε όλη τη χώρα.. Χτυπήματα με ξύλα, ηλεκτροσόκ, σβήσιμο τσιγάρων στο σώμα, αφαίρεση νυχιών είναι κάποιες από τις μεθόδους για τις οποίες συχνά γίνεται αναφορά στις διάφορες μαρτυρίες. Στη Σαουδική Αραβία το ποινικό δίκαιο ευνοεί τη βία. Η έλλειψη δικαστικής επίβλεψης κατά τη σύλληψη και κράτηση, η παρεμπόδιση της άμεσης επαφής με συγγενικά πρόσωπα και με γιατρούς καθώς επίσης η αυθαίρετη αφαίρεση του δικαιώματος αντιπροσώπευσης από δικηγόρο καθιστούν τους κρατούμενους έρμαια των βασανιστηρίων. Βασανιστήρια χρησιμοποιούνται για την απόσπαση κάποιας ομολογίας και για την ενίσχυση της πειθαρχίας. Πολλές φορές όμως ,από ότι φαίνεται, χρησιμοποιούνται χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος.
Η απάνθρωπη δικαστική ποινή των χτυπημάτων με βέργες επιβάλλεται συχνά ως τιμωρία. Παραπτώματα που έχουν να κάνουν με το αλκοόλ , με τους αυστηρούς ηθικούς κανόνες και με κλοπές τιμωρούνται με πενήντα έως και μερικές χιλιάδες βεργιές, ποινές που εκτελούνται σε φύλακες ή και σε κεντρικές πλατείες με βέργες από μπαμπού .
Φαίνεται πως δεν υπάρχει ανώτατο όριο στον αριθμό των χτυπημάτων που μπορούν να επιβληθούν από τους δικαστές. Η υπόθεση που έχει καταγραφεί από τη Διεθνή Αμνηστία ως αυτή με τη μεγαλύτερη ποινή σε βεργιές είναι αυτή του Αιγυπτίου Muhammad Ali al-Sayyid το 1990,που συνελήφθη για ληστεία και στον οποίο επιβλήθηκαν 4000 βεργιές. Η ποινή εκτελέστηκε σταδιακά με μια σειρά από 50 βεργιές στις οποίες υποβαλλόταν ανά δύο εβδομάδες. Μετά από κάθε σειρά από ραβδιές έμενε με πληγές, μελανιασμένος και ανίκανος να κοιμηθεί ή να κάτσει για τις τρεις ή τέσσερις μέρες που ακολουθούσαν.

Ένα χέρι κομμένο, ένα πόδι και ένα χέρι κομμένο-τέτοιες ανέκκλητες τιμωρίες που σκοπό έχουν να βασανίσουν επιβάλλονται στη Σαουδική Αραβία για κλοπές και ληστείες μετά από κατάφορα άδικες δίκες. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ γνωρίζει 90 υποθέσεις όπου επιβλήθηκε από το δικαστήριο η ποινή του ακρωτηριασμού, τη περίοδο από το 1981 έως το Δεκέμβριο του1999,παρ’όλο που το πραγματικό σύνολο πιθανότατα είναι ακόμη πιο υψηλό . Σε αποδοχή της σύμβασης του 1997 των Ηνωμένων Εθνών κατά των βασανιστηρίων και κάθε είδους απάνθρωπης ή εξευτελιστικής συμπεριφοράς ή τιμωρίας, η Σαουδική Αραβία εθελοντικά δεσμεύτηκε να εμποδίσει τη κακομεταχείριση και υποχρεούται να μην επιβάλλει ποινές που λειτουργούν ως βασανιστήρια.

΄’πίστευα ότι θα γινόταν γρήγορα όμως όχι ,γινόταν μια ξεχωριστά κάθε φορά�[ο αστυνομικός καθυστερούσε αρκετά πριν χτυπήσει. Άρχισα να μετράω και όταν έφτασε στις 40 ένιωθα ότι δεν θα άντεχα άλλο� προσευχήθηκα πάρα πολύ�Επιτέλους έφτασε στις 60�δε μπορούσα να περιγράψω καν τον πόνο που βίωνα».
Nieves, μία Φιλιπινέζα που υποβληθεί σε 60-ραβδιές για ένα ‘ηθικό’ αδίκημα το οποίο η ίδια αρνείται ότι διέπραξε.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ

‘τέτοια θα είναι η τύχη όποιου περιφρονήσει μέρος της θρησκείας μας�ή θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια που απολαμβάνετε από τη χώρα αυτή.’

 

 

 

 

 

 

Αυτή ήταν η δήλωση του υπουργείου εσωτερικών της Σαουδικής Αραβίας μετά την ανακοίνωση της εκτέλεσης του Σαουδάραβα ‘Abdullah ‘Abd al-Rah man al-Hudayf, τον Αύγουστο του 1995.O ‘Abdullah κατηγορήθηκε για επίθεση εναντίον αξιωματικού της αστυνομίας και επιπλέον ότι είχε σχέσεις με εξόριστο αντιπολιτευτικό κόμμα. Κρατήθηκε απομονωμένος και δε του επιτράπηκε να ορίσει δικηγόρο για την υπεράσπιση του, ενώ καταδικάστηκε με δίκη που έγινε κρυφά.

 

Στη Σαουδική Αραβία δεν επιτρέπεται η κριτική εναντίον του κράτους. Ασαφείς και ακαθόριστοι νόμοι για ‘σαμποτάζ’ και ‘τρομοκρατία’ χρησιμοποιούνται για να διώκονται ποινικά διακριτοί κυβερνητικοί αντίπαλοι. Απαγορεύεται η ύπαρξη κάθε είδους πολιτικής οργάνωσης.

Κάθε πρόκληση εναντίον της επίσημης πολιτικής οδηγεί σε αντίποινα που παραβιάζουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Κατά καιρούς, χιλιάδες άνθρωποι έχουν συλληφθεί εξαιτίας των πολιτικών τους πεποιθήσεων και δραστηριοτήτων. Σήμερα υπάρχουν πιθανότατα περίπου 100 με 200 πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές της Σαουδικής Αραβίας, κάποιοι από τους οποίους είναι αθώοι . Ύποπτοι για αδικήματα πολιτικού περιεχομένου συλλαμβάνονται με χρήση μη αναγκαίας βίας, βασανίζονται και κρατούνται σε απομόνωση για παρατεταμένες χρονικές περιόδους. Πολλοί έχουν εκτελεστεί. Άλλοι μετά την αποφυλάκιση τους το σκάνε από τη χώρα από φόβο για ενδεχόμενες περαιτέρω διώξεις.

 
Ο Sheikh Salman bin Fahd al-‘Awda Sheikh Safr και ο Abd al-Rahman al-Hawali συνελήφθησαν το Σεπτέμβριο του 1994 για τις θρησκευτικές και πολιτικές τους αντιπολιτευτικές δραστηριότητες. Μετά τη σύλληψή τους ο υπουργείο εσωτερικών δήλωσε:
‘Δυνάμεις ασφάλειας συνέλαβαν [αυτούς] και μετά από περίπου ενός έτους προσπάθειες να τους πείσουν να μετανοήσουν για τις εξτρεμιστικές τους απόψεις�οι οποίες απείλησαν την ενότητα της Ισλαμικής κοινωνίας στο βασίλειο, ή να σταματήσουν να βγάζουν τέτοιους λόγους και να μοιράζουν κασέτες�’
Αποφυλακίστηκαν το 1999, προφανώς χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες και χωρίς δίκη.

Τα μέλη θρησκευτικών μειονοτήτων δεν έχουν τη δυνατότητα να εξασκούν ελεύθερα τη πίστη τους και διατρέχουν κίνδυνο αυθαίρετης σύλληψης, κράτησης ακόμη και απέλασης.

Μουσουλμάνοι που έχουν στη κατοχή τους θρησκευτικά βιβλία ή που τιμούν τις διάφορες θρησκευτικές γιορτές του Shi’a (Σιχ) διατρέχουν κίνδυνο σύλληψης. Ενώ όσοι προσπάθησαν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους έχουν κρατηθεί και βασανιστεί. Στόχο ακόμη έχουν αποτελέσει και χριστιανοί όπως και μέλη άλλων θρησκειών. Τον Οκτώβριο του 1999,13 Φιλιπινεζοι συνελήφθησαν ενώ συμμετείχαν σε κρυφή χριστιανική λειτουργία. Κρατήθηκαν σε απομόνωση για μερικές εβδομάδες μέχρι που αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες και χωρίς να περάσουν από δίκη. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ θεωρεί ότι υπήρξαν φυλακισμένοι συνειδήσεως, που οδηγήθηκαν στα κρατητήρια, όπως και πολλοί άλλοι, αποκλειστικά για την ειρηνική έκφρασης της πίστης τους.

Ο Waleed al-Simani, πατέρας έξι παιδιών, έχει οδηγηθεί σε μια σειρά από κρατήσεις χωρίς δίκη μετά από τη σύλληψη του το 1995.Η διεθνείς αμνηστία φοβάται ότι η σύλληψή του είχε άμεση σχέση με πολιτικές του απόψεις που διατύπωσε σε συγκεκριμένη δήλωσή για τη κυβέρνηση και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μπορεί να είναι απλά κρατούμενος συνείδησης.

ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΤΙΜΩΡΙΕΣ

Donato Lama, φιλιπινέζος υπάλληλος εταιρείας αερογραμμών στη Riyadh, είπε στη διεθνή αμνηστία ότι συνελήφθη με τη κατηγορία ότι κήρυττε τον χριστιανισμό επειδή μια φωτογραφία τον έδειχνε να συμμετέχει σε κρυφή ρωμαιοκαθολική λειτουργία στη Riyadh. Βασανίστηκε ωσότου υπέγραψε μια ομολογία και καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση και 70 βεργιές. Στις βεργιές υποβλήθηκε ένα μήνα πριν από την αποφυλάκιση του το Μάιο του 1997. Το 1999 περιέγραψε τα μαστιγώματα στους αντιπροσώπους της διεθνής αμνηστίας. Ήταν εμφανώς εξαντλημένος ακόμη από την εμπειρία.
‘Μεταφέρθηκα στη περιοχή των μαστιγωμάτων. Με έδεσαν σε ένα στύλο. Φορούσα ένα μπλουζάκι και αθλητική φόρμα�το μαστίγιο είχε μήκος ενάμισι μέτρου�με ένα βαρύ μολυβένιο κομμάτι στην άκρη. Ήταν απαίσιο. Κάποια μαστιγώματα με χτύπησαν στους γοφούς και τη πλάτη. Κάθε φορά που το μαστίγιο μου χτυπούσε τα πόδια έπεφτα κάτω όμως ο φύλακας με σήκωνε για να συνεχιστεί το μαστίγωμα. Ήταν απαίσιο.
Μου φάνηκε απίστευτο πως ζούσα μετά το εβδομηκοστό μαστίγωμα. Διήρκεσε περίπου 15 λεπτά�η πλάτη μου αιμορραγούσε. Εγώ έκλαιγα.’

Όπως και σε άλλα θύματα μαστιγώματος με τα οποία έχει μιλήσει η διεθνής αμνηστία, έτσι και στο Donato Lama δεν υπήρξε προσφορά ιατρικής παρακολούθησης για τα τραύματά του. Επιπλέον η δικαστική τιμωρία του μαστιγώματος επιβάλλεται και σε γυναίκες. Nieves, μια παντρεμένη Φιλιπινέζα, μητέρα δύο παιδιών, που εργαζόταν στη Riyadh, καταδικάστηκε το 1992 σε 60 ραβδιές και σε 25 μέρες φυλάκισης για πορνεία αφού εξαπατήθηκε και υπέγραψε ομολογία. Η δίκη της όπως η ίδια είπε, ήταν ζήτημα μερικών λεπτών. Περιέγραψε τα χτυπήματα με τα ραβδιά:
»πίστευα ότι θα γινόταν γρήγορα όμως όχι ,γινόταν μια ξεχωριστά κάθε φορά�[ο αστυνομικός] καθυστερούσε αρκετά πριν χτυπήσει. Άρχισα να μετράω και όταν έφτασε στις 40 ένιωθα ότι δεν θα άντεχα άλλο� προσευχήθηκα πάρα πολύ�Επιτέλους έφτασε στις 60�δε μπορούσα να περιγράψω καν τον πόνο που βίωνα.

 

Η βέργα που χρησιμοποιούσε ήταν σα μπαμπού, γυριστό αλλά σκληρό.’
Τα μαστιγώματα επιβάλλονται συχνά σε φυλακές όπως και σε δημόσιες πλατειές σε όλη τη χώρα σε άντρες γυναίκες και παιδία. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει ανώτατο όριο στον αριθμό των μαστιγωμάτων που επιβάλλονται από τους δικαστές παρά τις σοβαρές φυσικές και ψυχολογικές συνέπειες που αυτές επιφέρουν.
Τα μαστιγώματα περιγράφονται στο hudud24 ως τιμωρία σε ‘σεξουαλικά αδικήματα’, όπως της συνουσίας, και σε αδικήματα που σχετίζονται με το αλκοόλ. Ακόμη οι δικαστές είναι ελεύθεροι να το χρησιμοποιήσουν ελεύθερα σαν επιπρόσθετη τιμωρία στις ποινές φυλάκισης. Με εξαίρεση τα ‘σεξουαλικά αδικήματα’ και αυτά που έχουν να κάνουν με το αλκοόλ, που τιμωρούνται ανάλογα με 100 και 80 μαστιγώματα, οι δικαστές είναι ελεύθεροι να αποφασίσουν τον αριθμό των μαστιγωμάτων σε κάθε υπόθεση.

Ο μεγαλύτερος αριθμός μαστιγωμάτων σε μία μόνο υπόθεση που έχει καταγραφεί από τη διεθνή αμνηστία είναι 4000. Αυτά επιβλήθηκαν – επιπρόσθετα της ποινής φυλάκισης – σε ένα Αιγύπτιο υπήκοο, Muhammed ‘Ali al-Sayyid, ο οποίος καταδικάστηκε για ληστεία το 1990. Συνέπεια διαμαρτυριών στην Αίγυπτο αλλά και διεθνώς, μια ασφαλείς πηγή στη Σαουδική Αραβία είπε ότι η ποινή υπήρξε η εναλλακτική λύση της ποινής του ακρωτηριασμού στην οποία κανονικά θα υποβαλλόταν, όμως δεν ήταν σε θέση να δώσει περισσότερες διευκρινήσεις.

Πρώην συγκρατούμενοι του Muhammed ‘Ali al-Sayyid είπαν στους αντιπρόσωπους της διεθνούς αμνηστίας ότι η ποινή εκτελέστηκε σε μια σειρά από 50 μαστιγώματα κάθε δύο εβδομάδες. Κάθε φορά που υποβαλλόταν στα χτυπήματα��.