Category Archives: Δημοκρατία

Η Σκωτία θα εφαρμόσει μετά την Φινλανδία, την Ολλανδίνα, τον Καναδά το Βασικό Εισόδημα για όλους άνευ όρων – Εμείς στην Πρωτοβουλία είμαστε οι πρώτοι και οι μόνοι που το αναδείξαμε στην Κύπρο-Λινκς μαζεμένα για σκοπούς αρχειοθέτησης

Με αφορμή και την σημερινή ανακοίνωση της Σκωτίας μετά την Φινλδανδία, τον Καναδά, την Ολλανδία κλπ ότι θα εφαρμόσουν πειραματικά τον θεσμό του Άνευ Όρων Βασικού Εισοδήματος για όλους τους πολίτες και για σκοπούς αρχειοθέτησης θα παραθέσω σχετικά λινκς που αφορούν το τεράστιο αυτό ζήτημα και το οποίο είμαστε οι πρώτοι και οι μόνοι μέχρι στιγμής που το αναδεικνύουμε στην Κύπρο

Σε άρθρο του στον The Guardian
https://www.theguardian.com/…/incomes-scheme-transforms-liv…

o Guy Standing καθηγητής Σπουδών Ανάπτυξης (Development studies) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ανάφερεται σε μια σειρά από πιλοτικά πειραματικά προγράμματα της UNICEF στην Ινδία τα οποία περιελάμβαναν την παροχή βασικού εισοδήματος σε όλους ανεξαιρέτως!

Τα αποτελέσματα ήταν σαφέστατα: Αντίθετα με τα όσα οι σκεπτικιστές προέβλεψαν το μοντέλο βασικού εισοδήματος δημιούργησε περισσότερη οικονομική παραγωγή και εργασία

(Contrary to what sceptics predicted the basic incomes model created more economic activity and work)

Το άρθρο έχει τίτλο, Το βασικό εισόδημα προς τους φτωχούς μπορεί να μεταμορφώσει ζωές

Basic income paid to the poor can transform lives

Υπήρξαν 4 βασικά αποτελέσματα από αυτό το κορυφαίο πείραμα ζωής:

Είχε τεράστιο αντίκτυπο και αποτέλεσμα στην αξιοπρεπή διαβίωση, με βελτίωση στην παιδική και ενήλικη διατροφή, στην υγιεινή, στην παρουσία στο σχολείο και στην απόδοση, στην βελτίωση του στάτους των γυναικών των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρίες.

Εν γένει βελτίωση σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των ανθρώπων και το πλέον σημαντικό δημιουργησε οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή!

ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ!

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΉ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΓΝΟΟΥΜΕ!

ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!

First, it had strong welfare, or “capability”, effects. There were improvements in child nutrition, child and adult health, schooling attendance and performance, sanitation, economic activity and earned incomes, and the socio-economic status of women, the elderly and the disabled.

Second, it had strong equity effects. It resulted in bigger improvements for scheduled caste and tribal households, and for all vulnerable groups, notably those with disabilities and frailties.

This was partly because the basic income was paid to each individual, strengthening their bargaining position in the household and community.

Third, it had growth effects. Contrary to what sceptics predicted (including Sonia Gandhi), the basic incomes resulted in more economic activity and work.

Conventional labour statistics would have picked that up inadequately. There was a big increase in secondary economic activities, as well as a shift from casual wage labour to own-account farming and small-scale business. Growth in village economies is often ignored. It should not be.

Fourth, it had emancipatory effects. These are unappreciated by orthodox development thinkers. The poor’s liberty has no value.

But the basic income resulted in some families buying themselves out of debt bondage, others paying down exorbitant debts incurring horrendous interest rates. For many, it provided liquidity with which to respond to shocks and hazards. In effect, the basic income responded to the fact that in such villages money is a scarce commodity, and as such that has driven up its price, locking most in a perpetual cycle of debt and deprivation.

To appreciate the full extent of the emancipation, one should hear the story of the young women who at first wore veils and were reluctant to offend their elders when having their photographs taken to obtain eligibility for the basic income. Within months, they had confidence enough to be sitting and chatting in the centre of the village unveiled. They had their bit of independence.

These four effects – welfare, equity, growth and emancipation – combine to be transformative.

 

 

https://www.theguardian.com/business/economics-blog/2014/dec/18/incomes-scheme-transforms-lives-poor

 

 

Basic income paid to the poor can transform lives
Contrary to what sceptics predicted the basic incomes model created more economic activity and work
Indian women and children work as stone crushers.
Women and children work as stone crushers in a creek. Photograph: Ursula D ren/dpa/Corbis
Guy Standing
Thursday 18 December 2014 16.36 GMT Last modified on Friday 19 December 2014 12.05 GMT

View more sharing options
Shares
4,137
Comments
35
The idea of providing low-income people with money to reduce poverty and insecurity was, until recently, regarded with scepticism in development circles. But that is changing rapidly.

The World Bank and others have been converted to conditional cash transfers (CCT). These provide poor people with cash on condition they send their children to school and for medical treatment. It is extended to other conditions, such as doing designated work or undergoing some treatment, including sterilisation, the idea being to induce people to behave in ways deemed good for them.

Numerous tests have concluded that these conditions work. But they should be rejected as morally dubious and paternalistic as poverty targeting always fails. However measured, there are huge exclusion and inclusion errors, and the outcome is often regressive.

Recently, we have conducted three unconditional basic income schemes in India, funded by Unicef. A basic income is a modest cash payment (in this case, a third of subsistence), paid individually, unconditionally, universally and monthly, guaranteed as a right. Altogether, more than 6,000 men, women and children received it, with the children’s money paid to the mother.

In one pilot, everybody in eight villages were provided with a basic income for 18 months, and their experience evaluated by comparing what took place in 12 otherwise similar villages, in a modified randomised control trial.

Making the experiment unique was that it tested for the independent and combined effects of the basic income and a collective body working on behalf of recipients. In half the villages, SEWA (the Self-Employed Women’s Association) operated; in the rest, it was absent.

The only condition was that every adult had to open a bank or co-operative account within three months, into which the basic income was paid. Despite scepticism from our advisory board, a 98% bank account rate was achieved in that period; the rest followed.

Advertisement

The methodology is described in a new book. What the pilots show is that a basic income can be used as development aid and as regional policy in the European Union to deter migration from poor to richer countries. The main conclusion is that a basic income can be transformative. It had four effects, most accentuated by the presence of the collective body.

First, it had strong welfare, or “capability”, effects. There were improvements in child nutrition, child and adult health, schooling attendance and performance, sanitation, economic activity and earned incomes, and the socio-economic status of women, the elderly and the disabled.

Second, it had strong equity effects. It resulted in bigger improvements for scheduled caste and tribal households, and for all vulnerable groups, notably those with disabilities and frailties. This was partly because the basic income was paid to each individual, strengthening their bargaining position in the household and community.

Third, it had growth effects. Contrary to what sceptics predicted (including Sonia Gandhi), the basic incomes resulted in more economic activity and work.

Conventional labour statistics would have picked that up inadequately. There was a big increase in secondary economic activities, as well as a shift from casual wage labour to own-account farming and small-scale business. Growth in village economies is often ignored. It should not be.

Fourth, it had emancipatory effects. These are unappreciated by orthodox development thinkers. The poor’s liberty has no value. But the basic income resulted in some families buying themselves out of debt bondage, others paying down exorbitant debts incurring horrendous interest rates. For many, it provided liquidity with which to respond to shocks and hazards. In effect, the basic income responded to the fact that in such villages money is a scarce commodity, and as such that has driven up its price, locking most in a perpetual cycle of debt and deprivation.

Advertisement

To appreciate the full extent of the emancipation, one should hear the story of the young women who at first wore veils and were reluctant to offend their elders when having their photographs taken to obtain eligibility for the basic income. Within months, they had confidence enough to be sitting and chatting in the centre of the village unveiled. They had their bit of independence.

These four effects – welfare, equity, growth and emancipation – combine to be transformative.

Critics claim a universal scheme is unaffordable. But they would be a substitute for subsidies that in India account for a huge share of national income. They are distortionary, inefficient, regressive and prone to corruption. Switching is feasible and would have substantial positive effects.

Another criticism is that a basic income would be inflationary. But it would be a substitute for more expensive policies. The criticism also neglects the elasticity of supply. Thus, it generated a sharp rise in food production, resulting in better nutrition and productivity and in lower unit prices.

The primary value of a basic income would be its emancipatory effect. If development is about freedom, one should challenge sceptics to show a better way to expand it. Nobody should claim it would be a panacea. Public social services, infrastructural policies and so on are vital. But a basic income should be part of a package of reforms. The development aid community should lend a hand.

• Guy Standing is Professor of Development Studies, School of Oriental and African Studies, University of London.

 

===================

https://www.bloomberg.com/view/articles/2016-04-01/a-basic-income-is-smarter-than-minimum-wages

 

 

A Basic Income Is Smarter Than a Minimum Wage
298APRIL 1, 2016 8:56 AM EDT
By
Leonid Bershidsky
Just as the U.K. raises its minimum wage and as Bernie Sanders’s demands for a 50 percent increase in minimum pay keep winning him votes in the U.S., some politicians in one of the world’s most socialist countries, Sweden, are in favor of going in the opposite direction. They could be right, especially if nations can find a way to unhitch basic subsistence from work.

Sweden, along with some other countries with big social safety nets — Denmark, Norway, Switzerland — doesn’t have a legally mandated minimum wage. Instead, the minimum salary is collectively bargained. The country’s strong unions and socially responsible employers make sure that, at 20,000 kronor ($2,468) per month, it reaches about 64 percent of the average wage — more than twice the U.S. rate. Now, though, three opposition parties in the Swedish parliament are in favor of legislating to lower it as a way to adjust for the arrival of an army of immigrants with relatively low skills.

Minimum Wages

It’s not happening yet, since the ruling coalition is against government interference with the labor market’s workings, but it’s a logical idea. Though Sweden’s unemployment rate, at 7.6 percent, is not alarmingly high, it’s not exactly comfortable for a country where only slightly more than 5 percent of the workforce was unemployed before the 2008 financial crisis. Besides, Sweden has one of the rich world’s biggest gaps between native and immigrant employment rates. Youth joblessness is 70 percent higher among the foreign-born than among Swedes. Lowering the minimum wage could draw more of the new, mainly Middle Eastern population, into the workforce and reduce social and ethnic tension.

Minimum wage laws or strong unions that bargain up wages are a problem in any country with big immigrant inflows. Newcomers are at a disadvantage because of poor language skills and educational backgrounds that are often incompatible with the host countries’ labor market requirements. No one wants to hire them at a high minimum wage, especially when locals are readily available. Instead of working for social justice, high minimum wages create an extra barrier for the integration of the least socially secure people into society. Such barriers can result in ghettos, rioting and the recruitment of disenfranchised immigrant youths by terrorist groups. The U.K., France and Belgium, all among the top 10 European countries by minimum wage size, have recently seen their share of those ills. Germany, which only introduced a national minimum wage last year and then opened its doors wide to immigrants, is in the process of manufacturing a similar problem.

The International Monetary Fund acknowledged this in a January paper:

While empirical evidence remains scarce, existing studies suggest that immigrants’ employment rates and the quality of the jobs they hold are higher in countries with low entry level wages, less employment protection, and a less dualistic labor market.
The IMF backed the idea of temporary exceptions from minimum wage laws for refugees, such as the German proposal that they be allowed to work for less during the first six months after getting refugee status, but warned that «the benefits of these targeted interventions should be carefully weighed against the risk of creating labor market dualities that may be difficult to unwind.»

The immigrant problem is just one illustration of why it may not be a good idea for governments to try to regulate the labor market instead of pursuing their ultimate goal — that of making sure people aren’t «dying on the street,» as Donald Trump likes to put it. It’s dawning on politicians in some countries that tying basic subsistence to work through the minimum wage is not the most logical way to achieve social justice.

These countries are experimenting with a universal basic income that will be paid to all, whether they work or not. A Finnish government working group tasked with trying out the scheme proposed parameters for a pilot project on Wednesday: Up to 10,000 people are to start receiving 550 euros ($627) per month next year. Finland’s economy is struggling — it’s still smaller than it was in 2008 — but the government calculates it can provide a basic, secure income to its entire population by cutting up the current benefit system.

Other countries looking at the scheme include Canada, where the province of Ontario is starting a pilot project this year, New Zealand, where the second biggest party in parliament is interested in adopting the idea as part of its platform, and the Netherlands, where four cities are piloting basic income programs. In June, Switzerland will hold a referendum on universal basic income, but the chances of success there are rather slim.

The idea is radical and it sounds like money for nothing to many people, but it has more of a libertarian flavor than a Communist one. By guaranteeing basic survival, a government provides a service as necessary as, say, policing the streets or fighting off foreign enemies. At the same time, once this service is provided, the government can get out of trying to regulate the labor market: Its goal of keeping people fed and clothed is already achieved. The Finnish government believes the basic income scheme will encourage the currently unemployed to take part-time jobs, which they avoided for fear of losing their benefits.

Many people may agree to work for less than the current minimum wage, and on more flexible terms, if they’re supplementing a guaranteed income, not scrambling to avoid having to beg for food. There should be little incentive not to work at all: The amount proposed in Finland hardly provides a comfortable existence. And Finland’s ability to earmark the money from existing programs shows many critics’ fears that universal basic income may require impossibly high taxes may be misplaced.

One problem with a universal basic income, of course, is that it will make a country attractive to even more immigrants from poor countries where 550 euros a month looks like a princely amount. Keeping borders open will hardly be an option. Yet even regardless of basic income schemes, European countries need to bring their immigration procedures into line with increasing inflows, and they have already done a lot to reduce chaos compared with last year. And with basic income, the immigrants who have already arrived may integrate faster than they are doing now, because labor markets will be livelier and less forbidding.

It’s not the government’s business to tell private companies how much they should pay their workers. It is the government’s business, however, to help citizens feel less precarious and more secure. Businesses and wealthy individuals may well be prepared to trade the end of wage regulation and other rigid labor market rules for the higher taxes that may be necessary to make basic income work.

This column does not necessarily reflect the opinion of the editorial board or Bloomberg LP and its owners.

To contact the author of this story:
Leonid Bershidsky at lbershidsky@bloomberg.net

To contact the editor responsible for this story:
Therese Raphael at traphael4@bloomberg.net

 

===================================

 

https://www.theguardian.com/politics/2017/jan/01/universal-basic-income-trials-being-considered-in-scotland?CMP=twt_gu

 

Universal basic income trials being considered in Scotland
Two councils, Fife and Glasgow, are investigating idea of offering everyone a fixed income regardless of earnings
Glasgow
Glasgow is the ideal place to test a basic income scheme, said the councillor Matt Kerr. Photograph: Murdo MacLeod for the Guardian
Libby Brooks
Sunday 1 January 2017 09.24 GMT Last modified on Sunday 1 January 2017 11.25 GMT

View more sharing options
Shares
2,023
Scotland looks set to be the first part of the UK to pilot a basic income for every citizen, as councils in Fife and Glasgow investigate trial schemes in 2017.

The councillor Matt Kerr has been championing the idea through the ornate halls of Glasgow City Chambers, and is frank about the challenges it poses.

“Like a lot of people, I was interested in the idea but never completely convinced,” he said. But working as Labour’s anti-poverty lead on the council, Kerr says that he “kept coming back to the basic income”.
Should we scrap benefits and pay everyone £100 a week?
Read more
Kerr sees the basic income as a way of simplifying the UK’s byzantine welfare system. “But it is also about solidarity: it says that everyone is valued and the government will support you. It changes the relationship between the individual and the state.”

The concept of a universal basic income revolves around the idea of offering every individual, regardless of existing welfare benefits or earned income, a non-conditional flat-rate payment, with any income earned above that taxed progressively. The intention is to provide a basic economic platform on which people can build their lives, whether they choose to earn, learn, care or set up a business.

The shadow chancellor, John McDonnell, has suggested that it is likely to appear in his party’s next manifesto, while there has been a groundswell of interest among anti-poverty groups who see it as a means of changing not only the relationship between people and the state, but between workers and increasingly insecure employment in the gig economy.

Kerr accepts that, while he is hopeful of cross-party support in Glasgow, there are “months of work ahead”, including first arranging a feasibility study in order to present a strong enough evidence base for a pilot. “But if there is ever a case to be made then you need to test it in a place like Glasgow, with the sheer numbers and levels of health inequality. If you can make it work here then it can work anywhere.”

Advertisement

The idea has its roots in 16th-century humanist philosophy, when it was developed by the likes of Thomas More, but in its modern incarnation it has lately enjoyed successful pilots in India and Africa.

Despite its utopian roots, champions believe that this is an idea whose time has come, particularly in Scotland where the governing SNP voted in support of a basic income at their spring conference (although the proposal has yet to make it into their manifesto).

At the heart of any experiment with basic income is money: how much should people get and where will it come from? Kerr says his instinct is to base the amount on similar calculations to those made for the living wage.
The stories you need to read, in one handy email
Read more
“It’s about having more than just enough to pay the bills. But part of the idea of doing a pilot is to make mistakes and also find out what is acceptable to the public. There will be a lot of resistance to this. We shouldn’t kid ourselves. Part of the problem is we’re working against a whole discourse of deserving and undeserving poor.”

As for where the money comes from, “the funding question is always the big one, and really will depend upon the approach a pilot takes,” says Jamie Cooke, head of RSA Scotland, which has been spearheading research on the subject across the UK.

Drawing on the experience of similar projects ongoing in Finland, Utrecht in the Netherland and Ontario in Canada, Cooke suggests: “It could be funding from particular trusts, it could be individual philanthropic funding, as we have seen in the States, or it could be a redirection of the existing welfare spend.” Obviously the latter is much harder to do in a pilot, although that will be happening in Finland next year where the experiment is being taken forward by the national government.

As the Scottish government consults on what it has described as “the biggest transfer of powers since devolution began” – the devolution of around £2.7bn, or 15% of the total Scottish benefits bill, affecting 1.4 million people – both Kerr and Cooke believe that this is an ideal moment to consider the basic income seriously. “It’s a time to be testing out new – or rather old – ideas for a welfare system that genuinely supports independence,” says Kerr.

Advertisement

Cooke likewise believes that cross-party support is key, pointing to the fact that the leader of the Conservative group on Fife council has joined forces with the Fairer Fife Commission, the council’s independent poverty advisory group which initially recommended the trial, with the aim of designing a pilot within the next six months.

Scotland was recently added to the list of “places to watch” for basic income activity by the Basic Income Earth Network, founded by the radical economist Guy Standing, whose hugely influential book The Precariat identified an emerging social class suffering the worst of job insecurity and most likely to be attracted to rightwing populism.

“The thing about Scotland is that they really understand the precariat,” says Standing, who recently visited the country to meet civil servants, local authorities and campaigners to discuss a basic income. “The sense of insecurity, the stagnating living standards, all of those things are clear in Scotland and the fact that so many within the SNP are supportive means there’s a real opportunity to do a pilot in Scotland.”

The momentum is there, he says, and once it is framed around a desire for greater social justice “then you get away from the stale debate about whether if you give people the basic income then they will be lazy”.

“People relate to the idea that everyone should have a social dividend. Everywhere I go, it’s the communities that feel left behind by globalisation that are most interested [in the idea of a basic income]. We have seen a sea-change in attitudes.

“This sense of alarm about populist rightwing politics has brought more people to thinking we need to do something to provide better security for people. We are risking our economic and political stability if we don’t do something about it.”

 

===========================

 

http://www.dw.com/en/finland-to-test-universal-basic-income-for-the-unemployed/a-36928824?maca=en-tco-dw

Finland to test ‘universal basic income’ for the unemployed
A group of 2,000 unemployed people in Finland will receive a basic income every month from the state, tax-free and with no strings attached. Proponents hope to prove such schemes boost people’s motivation to find work.
Finnland Jobsuche (picture alliance/dpa/M. Bjorkman)
Starting in January, 2,000 unemployed people in Finland will begin receiving 560 euros ($585) every month from the state with no strings attached.
The new scheme, which will make Finland the first country in the world to test a universal basic income at the national level, will be managed by Finland’s Social Insurance Institution, known as Kela.
«We think that this could be a big incentive for people to take on at least part-time work,» said Marjukka Turunen, head of Kela’s legal affairs unit.
Better off in work
Recipients will not pay tax on the basic income, even if they find work and earn a salary in addition to it.
Turunen said many unemployed people who receive social benefits in Finland don’t want to take smaller jobs because they fear that, after tax, they will be worse off than before.
«It also gives people financial security,» Turunen added. «They can count on the fact that the money will be there on time. What they do with it is up to them.»
Finnland Fahne im Hafen von Helsinki (picture alliance/dpa/M. Antin)
Finland will be the first country in the world to test a universal basic income at a national level
Participants will be randomly picked from a pool of people aged 25-58 years old who received unemployment benefits in November 2016. Those selected to take part will be informed by December 31 and will not be able to opt out from participating in the trial.
Kela said the «primary goal» of the experiment is «related to promoting employment.» It should also reduce the amount of paperwork job-seekers have to deal with.
The scheme is due to last two years. Kela then hopes to extend it to more participants, but the funding for expansion has not yet been approved by the Finnish government.
Replaced by robots
Critics of the scheme claim that it could act as a disincentive for people to find work. However, as more and more jobs across numerous industries become automated, others argue that a universal basic income will be necessary when there simply aren’t enough jobs to go around.
Finns aren’t alone
Deutschland Kuka-Roboter im Porsche Werk Leipzig (picture alliance/dpa/J. Woitas)
Researchers have estimated that nearly 50 percent of jobs in the United States could be automated within the next two decades
In a referendum earlier this year, the Swiss public overwhelmingly rejected a similar universal income policy, which proposed the monthly payment of 2,500 Swiss francs (2,300 euros, $2,430).
However, similar ideas are being floated in other countries, such as the Netherlands, Kenya and India.
In the Canadian province of Ontario, a pilot program for universal basic income is also scheduled for 2017. This experiment is based on a paper written by former Conservative Senator Hugh Segal, who stressed the need to «generate an evidence base for policy development, without bias or pre-determined conclusion.»
Segal proposes a three-year program, with recipients being paid 1,320 Canadian dollars (930 euros, $970) a month, or 1,820 Canadian dollars (1,280 euros, $1,340) for people with disabilities.
DW RECOMMENDS

ILO: Robots threaten millions of jobs in Southeast Asia
The International Labor Organization has warned of the severe consequences presented by automation and disruptive technologies in the ASEAN bloc. Are the UN agency’s concerns founded? DW takes a closer look. (09.07.2016)
Eurozone unemployment falls to seven-year low
For the first time since April 2011, the eurozone’s jobless rate has fallen below 10 percent. The Czech Republic recorded the lowest rate within the 19-member bloc, while Greece logged the highest. (01.12.2016)
Switzerland strikes down ‘basic income’ initiative
Swiss voters overwhelmingly rejected the idea to give «an unconditional basic income» to all residents. Switzerland is the first nation to hold a referendum on the issue, with supporters worried about the future of jobs. (05.06.2016)
German MP proposes ‘free basic income’ for parents
A member of Angela Merkel’s Christian Democratic Union wants parents in Germany to receive a basic income regardless of their means. But this shouldn’t be confused with universal basic income, she said. (28.11.2016)
AUDIOS AND VIDEOS ON THE TOPIC

 

================

FINLAND: Basic Income experiment authorized by Parliament

 

 

FINLAND: Basic Income experiment authorized by Parliament
December 18, 2016 Kate McFarland News, News & events

Kela, the Social Insurance Institution of Finland, announced on December 14 that the Finnish Parliament has passed the act authorizing an experiment of basic income. The experiment is set to begin on January 1, 2017.

Finland’s Ministry of Social Affairs and Health drafted the legislative proposal for the experiment in August, and submitted the proposal to Parliament after hearing public opinions on the draft proposal. The proposal elicited some controversy, in part due to the relatively small size of the basic income (560 EUR) as well as the choice of sample population, which will consist only of recipients of the country’s unemployment benefits. However, the basic design of the experiment remains unchanged: a random sample of 2,000 individuals, drawn from current working-age beneficiaries of unemployment benefits, will receive an unconditional basic income of 560 EUR per month for a two-year period. (Brief responses to the objections are included in the most recent version of Kela’s report on the experiment.)

The primary objective of the experiment is to assess whether an unconditional basic income promotes employment. Experimenters will compare the employment rate among basic income recipients to that within a control group of individuals who continue to receive traditional unemployment benefits. As Kela’s website states, the Finnish government is interested in basic income due to its potential to “reduce the amount of work involved in seeking financial assistance” and “free up time and resources for other activities such as working or seeking employment”. The experiment will also provide data used to estimate the cost of implementing a nationwide basic income.

The 2,000 experimental subjects will be chosen by a random-sampling algorithm and contacted by the end of December. Participation is mandatory for those selected.

The first payments will be distributed to subjects on January 9, 2017. Automatic payments will continue through December 2018.

More information about the experiment is available on Kela’s newly-launched web page, Basic Income Experiment 2017–2018.

Source:

Kela (December 14, 2016) “Preparations for the basic income experiment continue”

Photo (Helsinki) CC BY-NC 2.0 Jaafar Alnasser

 

=====================\h

 

http://bigthink.com/natalie-shoemaker/canada-testing-a-system-where-it-gives-its-poorest-citizens-1320-a-month?utm_source=Big+Think+Weekly+Newsletter+Subscribers&utm_campaign=35fad6e31d-WeeklyNewsletter_11-23-16&utm_medium=email&utm_term=0_6d098f42ff-35fad6e31d-38190586

 

What Happens When You Give Basic Income to the Poor? Canada Is About to Find Out
November 15, 2016 by NATALIE SHOEMAKER
Article Image
Photo by Spencer Platt/Getty Images
Ontario is poised to become a testing ground for basic income in 2017 as part of a pilot program. Hugh Segal is the special advisor to the Canadian province and a former senator. He believes a supplemental income of $1,320 a month could provide a viable path to poverty abatement—effectively replacing welfare programs and a system he described as “seriously demeaning” in a paper discussing this basic income pilot project.

Segal suggests this pilot project would provide real evidence to whether basic income is the solution to poverty many governments have been seeking. It would answer many of the burning questions and concerns regarding such a system:

Can basic income policies provide a more efficient, less intrusive, and less stigmatizing way of delivering income support for those now living in poverty?
Can those policies also encourage work, relieve financial and time poverty, and reduce economic marginalization?
Can a basic income reduce cost pressures in other areas of government spending, such as healthcare?
Can a basic income strengthen the incentive to work, by responsibly helping those who are working but still living below the poverty line?
In the United States, welfare programs are the staple of big government—a Republican nightmare. Paul Ryan has indicated he wants to phase-out these entitlement programs, however, he’s also concerned about solving the poverty issue in America. If Ontario’s proposed three-year project provides compelling evidence that basic income could do both, we may have a bi-partisan solution.

Segal is a conservative. In his view, welfare programs help alleviate some of the symptoms of poverty, but provide no long-term program to get people out.

“Testing a basic income is a humane and useful way to measure how so many of the costs of poverty (in terms of productivity, health, policing, and other community costs, to name only a few) might be diminished, while poverty itself is reduced and work is encouraged,” Segal says in the report.

A guaranteed income would provide a floor no one would fall beneath and citizens would receive it regardless of employment status. Conservatives like it because it provides an elegant solution that could replace the welfare state and the left love it because it provides a greater social architecture.

However, many question how giving people free money could fix many of our socio-economic issues. But we won’t know if we don’t try—if we don’t do the research to find a solution, which is what Segal suggests.

«There cannot be, nor should there be, any guarantees about what results a pilot might generate,” Segal writes. “The objective behind this endeavor should be to generate an evidence-base for policy development, without bias or pre-determined conclusion.»

This test of basic income won’t be the first. Researchers and governments across the globe have started implementing similar tests to see what happens when you give people no-strings-attached cash. Finland, the Dutch city of Utricht, and Kenya all have plans to create programs to test this system. Segal believes a program in Ontario could add to this growing body of research.

«This Ontario initiative takes place at a time when other jurisdictions, in Canada and abroad, are working in different ways toward a Basic Income approach to better reduce poverty,” he wrote. “The opportunity to learn from and engage with these other initiatives should not be overlooked, nor should approaches being tested elsewhere be necessarily re-tested here.»

A study in Manitoba, Canada done back in the 1970s provides us with an idea of what a community receiving basic income would look like. Many believe people would stop working, and become lazy. They would be half right, some people did stop working in Manitoba. But when you look at the data a little closer, we begin to see how poverty starts at an early age and how basic income could help them get out.

Allow me to explain: People in the town received a set income of $9,000 a year (by today’s standards) from the government. Evelyn Forget, an economist and professor at the University of Manitoba, who looked over the data from the study says there was a 9% reduction in working hours among two main groups of citizens.

Here’s the kicker: New mothers were using their additional income to extend their maternity leaves and spend more time with their infants, and teenage boys were using that income to stay in school.

“When we interviewed people, we discovered that prior to the experiment, a lot of people from low-income families, a lot of boys in particular, were under a fair amount of family pressure to become self-supporting when they turned 16 and leave school. When Mincome came along, those families decided that they could afford to keep their sons in high school just a little bit longer,” Forget told PRI in an interview.

Poverty affects all of us in some way (at some point 3 in 5 Americans experience it personally in their lifetime). All of us pay for its upkeep through taxes and can see how it wears down the institutions within our local communities. Basic income could be the solution. We have some data; we need more in order to make the proper call.

Ontario’s experiment will show what would happen if people between the age of 18 to 65, living below the poverty line, received a monthly income of $1,320 ($1,820 if they are disabled). Would they be better able to save and find work?

“There’s no magic bullet,” said Jennefer Laidley of the Income Security Advocacy Centre. “So it’s key that government is now exploring various solutions — reforming existing social assistance programs, improving the quality of work, and considering basic income.”

 

==================

 

http://www.bbc.com/news/world-europe-36446574

Switzerland to hold referendum on ‘basic income’
3 June 2016 Last updated at 14:28 BST
A referendum in Switzerland this weekend will decide whether the country introduces a guaranteed «unconditional basic income» for the whole population.
Under the plan each citizen will receive an equal monthly payment of 2,500 Swiss francs (£1,755; $2,554), regardless of their circumstances.
Imogen Foulkes reports.

 

===================

 

 

 

 

http://sioualtec.blogspot.com.cy/2015/12/blog-post_92.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook

 

 

Σχολιάστε

Filed under "θεσμοί", "οικονομική κρίση", Basic Universal Income, προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Βασικό Εισόδημα, Δημοκρατία

Οι εκλογές, ο τραμπας ο hilarious οι φιλήσυχοι ηλίθιοι που τώρα κλαις γιατί κλαίς….. κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας

Οι εκλογές είναι σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης, εκτός και αν πλέον το επίπεδο βρασίματος δεν αντέχεται και η κοροιδία έχει κτυπήσει κόκκινα

Αν κερδιζε η ηλίθια αδιστακτη που δεν έχει μούτρα να βγει ακόμα, τότε όλα θα επέστρεφαν στην «ομαλότητα», δηλαδή εσύ (ο φιλήσυχος φιλειρηνικός μαλάκας αμερικανος κλπ) στον καναπέ σου και η ηλίθια στην συνέχιση της πολιτικής πολέμων των δις στις τράπεζες στις συνεχόμενες δολοφονίες αθώων μαύρων λατίνων κλπ κλπ κλπ

Ενώ τώρα με τον τράμπα έχεις μια ευκαιρία……

Διαδηλώσεις κατά του τράμπα και το ξύπνημα των φιλήσυχων φιλειρηνικών μαλάκων

Κατάλαβες τώρα γιατί έπρεπε η ηλίθια να πάρει τον πούλο;

doulepse1.9aboevz0bmsk80wsk4s4w884o.6ylu316ao144c8c4woosog48w.th

 

Ο φασιστας καραγκιόζης παράσιτο τράμπας είναι ο καθρέφτης σου

Εσύ τον έφτιαξες

Νόμισες ότι παρακολουθώντας «νούσιμους» «δημοσιοράφους» να μιλάνε πολιτικαλυ κορεκτ μαλακιούλες περί φεμινισμού δήθεν περί ευγένειας τάχα, αλλά να τα παίρνουν από τις τράπεζες για να τους ξεπλένουν και να κάνουν τους πολέμους για τις οπλοβιομηχανίες και τις εταιρείες πετρελαίου ότι όλα είναι νορμάλ

Οι νεοφιλελερες είναι ο καρκίνος του πλανήτη

Εσύ φιλήσυχε φιλειρηνικέ ανθρωπάκο είσαι ο καρκίνος του πλανήτη

Γιατί νομίζεις ότι με το να κάθεσαι στον καναπέ σου και να ψηφίζεις ότι αλλάζουν τα πράγματα με ένα μαγικό τρόπο

Το μικρό μου πόνυ δεν υπάρχει

It May Not Be a Perfect System

Όπως δεν υπάρχει και δημοκρατία

Στην κύπρο έχουμε τους ττόμηες χαμπουλάες τους δίπλαρους τους κουλίες και τόσους άλλους που επάξια ξεπλένουν τους ναζί γελαμιτες

Εσύ συνέχισε, γύρισε πλευρό και μην ανησυχείς

Όλα θα πάνε καλά

Νόμισες ότι θα βγάλεις τον τσίπρυζα θα μείνεις στον καναπέ και όλα θα πάνε καλά ε ανθρωπάκο

Αν δεν κουνήσεις το δακτυλάκι σου θα έχεις τράμπες να σε κτυπάνε

ή πιες το γαλατάκι σου τζαι σκάσε ή πράξε

provato_small

Σχολιάστε

Filed under "θεσμοί", Goldman Sachs, παράσιτα πλούσιοι, πολτική, τράμπας, τραμπ, χιλαρυ τραμπ, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Βία και αντιβία, Δημοκρατία, Δικτατορία

Ολοσέλιδο άρθρο/ανάλυση του μέλους μας Δρ Χρίστου Χατζηιωάννου στον Φιλελεύθερο της 31/12/2015 – Διαβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή:

FILELEFTHEROS 31 12 15-page-001.jpg

 

Πλησιάζουν βουλευτικές εκλογές, και οι ψηφοφόροι πρέπει να διακρίνουν ποιά είναι τα πιο κρίσιμα προβλήματα που θέλουν να επιλυθούν, αλλιώς ρισκάρουν να χαθούν μέσα στον επικοινωνιακό κυκεώνα της δημόσιας σφαίρας. Υπάρχουν τόσα πολλά σκάνδαλα, που πρέπει οι ψηφοφόροι να κρίνουν και να τα ιεραρχήσουν.

Το κρατικό χρέος 7,5 δις ευρώ προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΤΚΑ), το πρόβλημα βιωσιμότητας του Ταμείου και η τροποποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών του, είναι κορυφαίο ζήτημα στο οποίο οι ψηφοφόροι πρέπει να δώσουν προτεραιότητα, και να απαιτήσουν από τα κόμματα να λάβουν θέση και να δεσμευτούν. Επηρεάζει άμεσα και εις βάθος την ποιότητα ζωής όλης της κοινωνίας.

H απόφαση της υφιστάμενης κυβέρνησης, σε συνεννόηση με την Τρόικα, να «διαγράψει» το χρέος προς το ΤΚΑ, έχει αλυσιδωτές συνέπειες. Επί της ουσίας, το χρέος είναι σαν ένα μη εξυπηρετούμενο δάνειο, το οποίο όμως δεν εμφανίζεται ως τέτοιο. Μας προτάσσουν τους ακόλουθους ισχυρισμούς: 1) Το δάνειο από το ΤΚΑ προς το Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας είναι εσωτερικός δανεισμός και γι’ αυτό δεν εμφανίζεται στον ισολογισμό· 2) οι διαχειριστές του αποθεματικού του ΤΚΑ είναι οι Υπουργοί Οικονομικών (ΥΠΟΙΚ) και η Υπουργός Εργασίας, Προνοίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΥΕΠΚΑ), και εφόσον αυτοί δεν ζητούν την επιστροφή των χρημάτων από το Κράτος, τότε δεν υπάρχει ανεκτέλεστη διοικητική απόφαση και τίποτε το μεμπτό· 3) η μη αποπληρωμή του χρέους ωφελεί την ευρύτερη οικονομία, υπό τις παρούσες συνθήκες. Απαντούμε:

Εσωτερικός Δανεισμός: Το δάνειο από το ΤΚΑ προς το Κράτος δεν πρέπει να θεωρείται ως εσωτερικός δανεισμός. Καταρχάς, το ΤΚΑ δεν είναι φοροεισπρακτικός μηχανισμός του Κράτους, και το αποθεματικό του ΤΚΑ δεν ανήκει στο Κράτος, αλλά στους ασφαλισμένους. Το γεγονός ότι ο Διαχειριστής του Ταμείου σήμερα είναι ο ΥΠΟΙΚ είναι μια στρέβλωση, την οποία εμείς θεωρούμε και αντισυνταγματική. Επιπλέον, το δάνειο προς το Κράτος φέρει επιτόκιο (0,05% στις 31.12.2014, 0,5% στις 31.12.2013 και 1,25% στις 31.12.2012), πράγμα που υποδεικνύει ότι τα λεφτά αυτά δεν ανήκουν στο Κράτος εξ αρχής, αλλά στους ασφαλισμένους. Ένα μέρος των εισφορών είναι ανταποδοτικό και πρέπει να θεωρείται περιουσία που αναλογεί στους ασφαλισμένους για συγκεκριμένο σκοπό (π.χ. σύνταξη).

Παραβίαση του Νόμου: Όντως, τα αρμόδια πρόσωπα που αποφασίζουν για το αποθεματικό του ΤΚΑ είναι οι ΥΠΟΙΚ και η ΥΕΠΚΑ. Αυτό όμως είναι παράδοξο και ενάντια στα συμφέρονα των ασφαλισμένων· πώς είναι δυνατόν να αποφασίζει ο ΥΠΟΙΚ για το αποθεματικό του ΤΚΑ, εφόσον υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ του ΤΚΑ και του Κράτους; Επιπλέον, δεν ισχύει το ότι δεν προκύπτει κάτι μεμπτό από την παγοποίηση αποπληρωμής εκ μέρους του Κράτους. Στο παρελθόν εκπονήθηκε μελέτη από τη Διεθνή Τράπεζα, η οποία εισηγείτο τη σταδιακή δημιουργία πραγματικού αποθεματικού και τη σύσταση ανεξάρτητου οργανισμού για παρακολούθηση της πολιτικής του Ταμείου. Υπάρχει όμως και Νόμος: βάσει του Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου, Άρθρο 73 παρ. 6 εδ. 2, οι ΥΠΟΙΚ και ΥΕΠΚΑ υποχρεούντο μέχρι το Μάρτιο του 2010 να δημιουργήσουν πραγματικό αποθεματικό και να καταθέσουν νομοσχέδιο προς δημιουργία ανεξάρτητης επιτροπής διαχείρισης του αποθεματικού του Ταμείου – πράγμα που δεν έγινε ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι ΥΠΟΙΚ και ΥΠΕΠΚΑ παραβιάζουν ευθέως το νόμο,με την πλήρη κάλυψη του Γενικού Εισαγγελέα.

Όταν τέθηκε το θέμα στο Γενικό Εισαγγελέα, αυτός απάντησε ότι «όπως μας πληροφορεί το Υπουργείο Οικονομικών», ο λόγος που «δεν έχει υποβληθεί ακόμα νομοσχέδιο για την αποτελεσματική διαχείριση των αποθεματικών» του ΤΚΑ είναι επειδή «δεν έχει μέχρι τώρα διασφαλιστεί η δημιουργία ικανοποιητικού αποθεματικού, όπως προϋποθέτει το Άρθρο 73(6)(β)». Εμείς όμως βρίσκουμε την απάντηση προβληματική: Πρώτο, ο Γενικός Εισαγγελέας αντί να κάνει έρευνα, άκριτα υιοθετεί τι «τον πληροφορεί» το Υπουργείο Οικονομικών! Έχει υποχρέωση όμως να ελέγξει το Υπουργείο, και όχι να είναι φερέφωνό του. Δεύτερο, φρονούμε ότι ο ΥΠΟΙΚ και η ΥΠΕΠΚΑ έχουν ήδη παραβιάσει το Νόμο εφόσον ο Νόμος προνοούσε ότι μέχρι τον Μάρτιο του 2010 έπρεπε να είχε δημιουργηθεί πραγματικό αποθεματικό. Ο Γενικός Εισαγγελέας κακώς αποφάσισε ότι «δεν συντρέχει λόγος για ποινική δίωξη».

Εμείς συμφωνούμε με τη θέση του Γενικού Ελεγκτή, ο οποίος διαπιστώνει την παρανομία που επιβαρύνει τα συμφέροντα των ασφαλισμένων· παραπέμπουμε στην τελευταία Ετήσια Έκθεση του Γενικού Ελεγκτή (σσ. 141-142), όπου καταγράφει ότι εμμέσως πλην σαφώς το ΥΠΟΙΚ, καθώς επίσης και ο Διευθυντής ΥΚΑ εκτιμούν «ότι το δημόσιο συμφέρον δικαιολογεί τη μη υλοποίηση της διάταξης του άρθρου 73(6) εντός του προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος». Ο Γενικός Ελεγκτής καταλήγει ότι «δεν συμφωνεί με την προσέγγιση αυτή, αφού το δημόσιο συμφέρον δεν μπορεί να θεμελιώσει απαλλαγή από τη νομιμότητα». Με άλλα λόγια, το ΥΠΟΙΚ, το ΥΠΕΠΚΑ και ο Γενικός Ελεγκτήςαναγνωρίζουν ότι παραβιάζεται ο Νόμος, το ΥΠΟΙΚ και το ΥΠΕΠΚΑ υπαινίσσονται ότι πρέπει να τροποποιηθεί ο Νόμος ούτως ώστε να μην παρανομούν, όμως ο Γενικός Ελεγκτής ορθότατα υπερασπίζεται τον υφιστάμενο νόμο επειδή διακρίνει και υπερασπίζεται το συμφέρον του ΤΚΑ, δηλ. το συμφέρον των ασφαλισμένων.

Ευρύτερη Οικονομία και βιωσιμότητα: Το συμφέρον του ΤΚΑ δεν είναι όμορο με το συμφέρον του Κράτους. Στην προκειμένη περίπτωση, αν και συμφέρει στο Κράτος να δανείζεται από το ΤΚΑ με χαμηλό επιτόκιο, αυτό δεν συμφέρει στο ΤΚΑ, αφού τα περιθώρια αύξησης των αποδόσεων από καταθέσεις στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας είναι σήμερα από ελάχιστα μέχρι ανύπαρκτα. Εξάλλου, το γεγονός ότι το χρέος προς το ΤΚΑ παρουσιάζεται από κάποιους ως εσωτερικός δανεισμός, επιτρέπει στον ΥΠΟΙΚ να παρουσιάζει πλασματικούς οικονομικούς δείκτες, και να διαιωνίζει τις οικονομικές φούσκες. Εξυπηρετούν μήπως οι οικονομικές φούσκες το δημόσιο συμφέρον;

Το επιχείρημα ότι μια «αναλογιστική μελέτη» δείχνει ότι το ΤΚΑ είναι βιώσιμο, είναι άνευ ουσίας. Καταρχάς, δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα αυτή η αναλογιστική μελέτη. Επιπλέον, οι Ετήσιες Εκθέσεις του Γενικού Ελεγκτή διαχρονικά διαπιστώνουν κακοδιαχείριση του Ταμείου. Επιπλέον, τίθεται θέμα του τι εννοούμε όταν λέμε κάτι είναι «βιώσιμο». Μια κατακόρυφη αύξηση εισφορών, συνοδευόμενη από μείωση παροχών και αύξηση ορίου συνταξιοδότησης, μπορεί να κάνει όλους τους αριθμούς «βιώσιμους». Η ουσία όμως δεν είναι η λογιστική, αλλά η ποιότητα ζωής των ασφαλισμένων και η αξιοπρεπής διαβίωση. Σήμερα, το ΤΚΑ είναι σε τόσο οριακή κατάσταση που τα Δικαστήρια προσπαθούν να επιβάλουν τον έλεγχο φυλακίζοντας περίπου δύο άτομα την ημέρα για χρέη στο ΤΚΑ, κατά παράβαση του Πρωτοκόλλου 4 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχει δύο βασικά αιτήματα, τα οποία έχει καταθέσει γραπτώς στον Πρόεδρο της Βουλής, καθώς επίσης και στα πλείστα κοινοβουλευτικά κόμματα: πρώτον, να τεθεί ξεκάθαρο χρονοδιάγραμμα για υλοποίηση της υποχρέωσης επιστροφής των 7.5 δις ευρώ στο ΤΚΑ, και δεύτερο να ψηφιστεί Νόμος που να δίνει θεσμικό ρόλο στους ασφαλισμένους, μέσω ανεξάρτητης επιτροπής διαχείρισης του αποθεματικού του Τ.Κ.Α. Σε ό,τι αφορά στο χρέος, να υπενθυμίσουμε ότι είναι διαχρονική θέση τόσο του ΔΗΣΥ όσο και του ΑΚΕΛ ότι αυτά τα χρήματα πρέπει να αρχίσουν να αποπληρώνονται. Τώρα είναι καιρός, αφού υπάρχει κοινωνική ανάγκη.

Η Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχει αρχίσει σειρά επαφών με τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Οι Οικολόγοι Περιβαλλοντιστές μας έχουν ήδη αποστείλει και σχετικό προσχέδιο Νόμου που θα υποβάλουν στη βουλή. Σε συναντήσεις με την ΕΔΕΚ, τη Συμμαχία Πολιτών και τον ΔΗΣΥ, έχει υπάρξει κατανόηση και καταρχήν συμφωνία ως προς τα αιτήματά μας. Την ερχόμενη εβδομάδα έχουμε προγραμματισμένη συνάντηση με το Νικόλα Παπαδόπουλο, και προσβλέπουμε σε συνάντηση με το ΑΚΕΛ και το ΕΥΡΩΚΟ. Το κορυφαίο αυτό ζήτημα θα τεθεί προεκλογικά, και ελπίζουμε να γίνουν τα λόγια έργα, να υπάρξει συνέπεια και πολιτική βούληση να υποστηρίξουν το νομοσχέδιο και να υποστηρίξουν επιτέλους το συμφέρον των ασφαλισμένων, αντί το συμφέρον των τραπεζών.

Δρ. Χρίστος Χατζηιωάννου

Μέλος της Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων

chadjioannou@gmail.com

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικονομική κρίση", προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Αντισυνταγματικός νόμος, Γενικός Εισαγγελέας, Γενικός Ελεγκτής, Δημοκρατία, Κύπρος=Το βασίλειο της αναξιοκρατίας

Μετα την Φινλανδια, το ενιαίο βασικο εισοδημα για ολους τους πολίτες και στην Ολλανδία

Πριν λίγο καιρό δημοσιεύσαμε την πρόθεση της Φινλανδίας να καθιερώσει ισως ακόμα και μέσα στο 2016 το ενιαίο βασικό εισόδημα για όλους ανεξαιρέτως τους φινλανδούς πολίτες ασχετως αν καποιος δουλεύει ή οχι κλπ

Το μηνιαίο βασικό εισόδημα θα ανερχεται καπου στα 600 ευρω.

Το ίδιο θελει να κανει και μια πολη στην Ολλανδία που θα λειτουργήσει ως πείραμα για την υπολοιπη χώρα!

Καποιοι δημοτικοί συμβουλοι το ονόμασαν πολιτικη μισθοφορια!

Η φιλοσοφια πισω απο αυτο το ριζοσπαστικο μετρο ειναι οτι οταν οι ανθρωποι απελευθερωθουν απο τον βραχνα του αγχους της απλης επιβίωσης τοτε θα ειναι πολυ πιο δημιουργικοι, θα επιλεγουν να κανουν αυτο που αληθινα τους ενδιαφέρει και αρα θα ειναι πιο παραγωγικοι και χρησιμοι για την κοινωνια!

Υπαρχουν παρα πολλα πλεονεκτηματα!

Εκαστος εχει το δικαιωμα αξιοπρεπους διαβιωσης!

Γι αυτο αγωνιζομαστε και αυτο διεκδικουμε!

HOW IT WORKS
■ A “basic income”, first proposed by Thomas Paine is an income unconditionally granted to all on an individual basis, without any means test or requirement to work.

■ It is paid irrespective of any income from other sources.

■ It is paid without requiring the performance of any work or the willingness to accept a job.

■ Advocates say it will allow people to genuinely choose what sort of employment they take, and to retrain when they wish.

■ Its proponents also claim that a basic income scheme is one of the most simple benefits models, and will reduce all the bureaucracy surrounding the welfare state, making it less complex and much cheaper to administer.

http://www.theguardian.com/world/2015/dec/26/dutch-city-utrecht-basic-income-uk-greens?CMP=fb_gu

Dutch city plans to pay all citizens a ‘basic income’, and Greens say it could work in the UK

Utrecht takes step towards paying people a salary whether they work or not

Σχολιάστε

Filed under "οικονομική κρίση", "παιδεία" ξεφτίλας, προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κοινωνικού Ελέγχου ΤΚΑ, Άνθρωπος κοινωνικά καθορισμένος, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Δημοκρατία, Ευδαιμονία, Ζούμε το τώρα γιατί αυτό έχουμε μόνο, κοινωνική ασφάλιση

Στην Ολλανδία ψηφίστηκε πρόσφατα νόμος όπου με 10 χιλ υπογραφές θέτεις θέματα προς δημοψηφισματα – ΝΑ ΤΟ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

Στην Ολλανδία ψηφίστηκε πρόσφατα νόμος σύμφωνα με τον οποίο αν 10 χιλιάδες πολίτες υπογράψουν μια προκαταρκτική αίτηση η οποία μετά θα οριστικοποιηθεί με την υπογραφή 300 χιλιάδων πολιτών μπορούν να θέσουν υποχρεωτικά ζητήματα για δημοψήφισμα

Στην Κύπρο ισχύει ο νόμος περί δημοψηφισμάτων του 1989 που απλά ορίζει ότι θα πρέπει να το εισηγηθεί το υπουργικό συμβούλιο κλπ!! δηλαδή ποτέ

Να το απαιτήσουμε!

Κάτι παρεμφερές:
Στην αγγλία τέθηκε πρόσφατα με πέραν των απαιτούμενων 100 χιλιάδων υπογραφνών προς υποχρεωτική συζήτηση στην βουλή τους το θέμα της αποποινικοποίησης της κάνναβης

και σήμερα έθεσαν ξανά θέμα μομφής προς τον Κάμερον ο οποίος πρόσφατα εκλέγηκε πρωθυπουργός!
http://wetten.overheid.nl/BWBR0…/geldigheidsdatum_06-11-2015

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache%3AZYHMBUASv7AJ%3Awww.ft.com%2Fcms%2Fs%2F0%2Fd2d9aab8-65a8-11e5-a28b-50226830d644.html+&cd=1&hl=nl&ct=clnk&gl=nl#axzz3qkRrSDzi

High quality global journalism requires investment. Please share this article with others using the link below, do not cut & paste the article. See our Ts&Cs and Copyright Policy for more detail. Email ftsales.support@ft.com to buy additional rights. http://www.ft.com/cms/s/0/d2d9aab8-65a8-11e5-a28b-50226830d644.html#ixzz3qodlsAMj

The Netherlands is heading towards a contentious European referendum after an activist website collected enough signatures to trigger a non-binding plebiscite on the EU’s landmark integration pact with Ukraine.
While it is unclear what effect, if any, the vote will have on Dutch government policy, the process further complicates EU policy on Ukraine, casting doubt over a flagship EU deal that outraged Moscow and became one of the underlying causes of a war which has raged since 2014.

High quality global journalism requires investment. Please share this article with others using the link below, do not cut & paste the article. See our Ts&Cs and Copyright Policy for more detail. Email ftsales.support@ft.com to buy additional rights. http://www.ft.com/cms/s/0/d2d9aab8-65a8-11e5-a28b-50226830d644.html#ixzz3qodfw9TH

The approximately 450,000 signatures amassed by GeenStijl, a satirical news website, far exceeds the 300,000 needed under law to trigger a referendum. It poses a vexing political problem for the largely pro-EU Dutch government, which has already ratified the Ukraine pact.
The website said it was the first to bring a successful application to the electoral council, putting Holland on course to a “historic referendum”. “You did it, out of love for democracy in the Netherlands and Europe, and to send a signal to The Hague and Brussels,” the website told readers on Sunday.
Once signatures are verified by authorities, a referendum must be held within six months. It is unclear what effect if any it would have on the entry into force of a free-trade pact with Ukraine, which in spite of complaints from Russia is scheduled for the beginning of 2016.
Under Dutch law the referendum triggered would only be “advisory” in nature for the government. In the event of a turnout of more than 30 per cent and a majority voting against the deal, the Dutch government is obliged to revisit its legislation ratifying the Ukraine accord.
While welcoming the exercise in direct democracy, mainstream Dutch parties including the Labour party, which is in the ruling coalition, all reiterated their support for the Ukraine accord, showing it may be hard to force a policy U-turn.
Even so EU officials are worried the referendum could have unpredictable political results if the vote is impossible to ignore.
This could either delay implementation of a trade deal — handing a diplomatic victory to Russia — or upend the whole accord — which requires EU unanimity to be ratified — in the event of a decisive No vote.
The website opted to target the Ukraine agreement because it was eligible under Dutch law. It also touches on issues around the economic expansion of the EU — including through potential visa liberalisation and pledges of aid — to a country torn apart in a conflict with Russian-backed separatists.
The EU’s association agreement with Ukraine effectively makes it a member of the EU single market, in return for adopting EU regulations and standards. It requires reforms to improve transparency and rule of law, while offering potential benefits such as visa liberalisation and financial support for reform.
The Dutch campaigners launched the referendum push in part to mark the 10th anniversary of the Dutch vote rejecting the EU constitution in June 2005

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", Δημοψήφισμα, Δημοκρατία

Άρθρο στην «Σημερινή» Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας

http://www.sigmalive.com/simerini/news/266271/plisiazei-i-ora-tis-alitheias

14 Σεπτέμβριος 2015, 08:00 | ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Στις 25 Σεπτεμβρίου η ετυμηγορία για τον «ανυπάκουο» δικηγόρο
Η δικαστής Δώνα Κωνσταντίνου ανακοινώνει στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 την απόφασή της, κατά πόσον είναι ένοχος ή όχι στην κατηγορία μη καταβολής εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 τελειώνει στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας η μακρά και σημαντική δίκη του 39χρονου «ανυπάκουου» δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή Μιχάλη Παρασκευά, οπότε η δικαστής Δώνα Κωνσταντίνου θα ανακοινώσει την απόφασή της, κατά πόσο είναι ένοχος ή όχι στην κατηγορία ότι, ως αυτοτελώς εργαζόμενος, δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΤΚΑ). Στην προτελευταία δικάσιμο της περασμένης Τρίτης (8.9.2015), ακούστηκαν οι τελικές αγορεύσεις των δύο αντιδίκων, με τον κατηγορούμενο να καλεί το δικαστήριο να κηρύξει αντισυνταγματικό τον νόμο που διέπει το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, υποστηρίζοντας ότι η ποινικοποίηση της μη καταβολής εισφορών είναι αντισυνταγματική.

Από την πλευρά τους, οι δικηγόροι της Κατηγορούσας Αρχής υπέβαλαν ότι «έχει αποδειχθεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας η ενοχή του κατηγορουμένου». Να σημειώσουμε ότι ο Μιχάλης Παρασκευάς διώκεται ποινικά από τον Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων για συνολική οφειλή του στο ΤΚ,Α για την επίδικη περίοδο, 827 ευρώ και 21 σεντ. Η δίκη του, που ο υπογράφων κάλυψε για τη «Σ» ανελλιπώς, άρχισε στις 13 Μαρτίου 2014, συνεχίστηκε 10 Απριλίου 2014, 12 Μαΐου 2014, 1η Ιουλίου 2014, 14 Νοεμβρίου 2014, 2 Φεβρουαρίου 2015, 5 Μαΐου 2015, 2 Ιουνίου 2015, 16 Ιουνίου 2015, 8 Ιουλίου 2015 και 8 Σεπτεμβρίου 2015.

«Το κράτος, ως κοινός εκβιαστής…»
Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενα ρεπορτάζ, η δίκη του υπήρξε ορόσημο στην προσπάθειά του να διευρύνει σε μαζικό κίνημα την πολιτική ανυπακοή του. Στην τελική αγόρευσή του, που διήρκεσε περισσότερες από δύο ώρες, ο Μιχάλης Παρασκευάς υπέβαλε στη δικαστή ότι «είναι αθέμιτος ο στόχος της ποινικοποίησης της μη καταβολής εισφορών στο ΤΚΑ» και διερωτήθηκε: «Μήπως με τη μη καταβολή εισφορών στο ΤΚΑ βλάπτεται ο Δήμος, δηλαδή οι πολίτες, οι υπήκοοι μάλλον; Όχι, εντιμοτάτη. Με τη μη καταβολή εισφορών π.χ. από εμένα, που έχω να καταβάλω 827 ευρώ, δεν πλήττεται η κοινωνία. Ο αθέμιτος σκοπός του κράτους είναι να εισπράττει τα λεφτά, με την ποινικοποίηση.

Δηλαδή το κράτος, ως κοινός εκβιαστής, να απειλεί με φυλάκιση, για να μπορεί να ικανοποιήσει δημοσιονομικές ανάγκες του και αναπτυξιακή πολιτική του κι αυτό είναι αντισυνταγματικό». Για να στηρίξει τη θέση του αυτή, ο Μ. Παρασκευάς επικαλέστηκε συγκεκριμένες αποφάσεις του ΕΔΑΔ και κατέληξε: «Καλώ το σεβαστό δικαστήριο να προστατεύσει τα δικαιώματα των ανθρώπων, να κηρύξει αντισυνταγματικό τον νόμο που διέπει το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, γιατί η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι η ουσία του άρθρου 9 του Συντάγματος. Δεν μπορείς να στείλεις ανθρώπους στη φυλακή και να παραβιάζεις την αρχή της αναλογικότητας, ενώ μπορείς να χρησιμοποιήσεις άλλα, πιο ήπια μέτρα».

Σόλων, Αριστοτέλης και Κοντογιώργης
Μεγάλο μέρος της τελικής αγόρευσης του Μιχάλη Παρασκευά αναλώθηκε στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία στις μέρες μας, όπως υπήρχε στην αρχαία Αθήνα – και προς τούτο, επικαλέσθηκε εκτεταμένα αποσπάσματα που αφορούν τη δράση του Σόλωνα (που με τη Σεισάχθειά του ακύρωσε τα δάνεια και τα χρέη των πολιτών) και τη φιλοσοφία του Αριστοτέλη, από το βιβλίο «Η δημοκρατία ως ελευθερία», του πρώην Πρύτανη του Πάντειου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα, Γιώργου Κοντογιώργη. Είπε ότι στην αθηναϊκή δημοκρατία «οι πολίτες είχαν θεσμικό ρόλο, δηλαδή μπορούσαν να κατηγορήσουν εκείνον που είχε εξουσία και που δεν είχε πολιτική ασυλία, ως άρχοντας. Όμως εγώ, ως πολίτης, ή ως υπήκοος καλύτερα, δεν μπορώ να κατηγορήσω και να φέρω στα δικαστήρια τους Υπουργούς Εργασίας και Οικονομικών, που ξεκάθαρα παραβιάζουν τον νόμο.

Στην υποτιθέμενη δημοκρατία μας, ολόκληρη η πολιτική εξουσία ελέγχεται από το κράτος, στο οποίο δεν έχουν απολύτως κανένα θεσμικό ρόλο οι υπήκοοι. Η μεγαλύτερη διαστρέβλωση στην ιστορία της ανθρωπότητας αφορά τον όρο δημοκρατία. Αυτή τη στιγμή, έχουμε πολίτευμα πανομοιότυπο με αυτό που ίσχυε στην Αθήνα το 700 π.Χ., την εποχή του Δράκοντα, όταν η κοινωνία, ο Δήμος, δεν συμμετείχε με κανένα τρόπο στη διοίκηση της πόλης. Σήμερα προφανέστατα δεν έχουμε δημοκρατία. Με ποιο τρόπο πλήττονται τα συμφέροντα του Δήμου, επειδή εγώ δεν κατέβαλα 827 ευρώ στο ΤΚΑ; Υπάρχει ξεκάθαρα ένα παράδοξο στην ποινικοποίηση της μη καταβολής εισφορών στο ΤΚΑ. Θεωρώ ότι η ποινικοποίηση της μη καταβολής εισφορών είναι αντισυνταγματική».

«Δυσμενής διάκριση εναντίον μου»
«Πρέπει το σεβαστό δικαστήριο να δει αν η ποινικοποίηση της μη καταβολής εισφορών εξυπηρετεί όντως τον σκοπό για τον οποίο ποινικοποιήθηκε», ανέφερε ο Μ. Παρασκευάς και συνέχισε: «Είναι παραδεκτό γεγονός ότι το κράτος, σύμφωνα με τον Γενικό Ελεγκτή, είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με πέραν των 7,5 δις ευρώ. Ποιος είναι ο ρόλος του κράτους; Να εισπράττει εισφορές; Θεωρώ ότι αυτοί που ελέγχουν το κράτος κατάντησαν το ΤΚΑ έναν ξεκάθαρο φοροεισπρακτικό μηχανισμό, κατά παράβαση του άρθρου 9 του Συντάγματος. Σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Ελεγκτή, υπήρχαν 58 εκατομμύρια ευρώ πραγματικό αποθεματικό στο ΤΚΑ και το κράτος τα έβαλε σε ομόλογα του Δημοσίου και τώρα δεν υπάρχει κανένα πραγματικό αποθεματικό.

Το ερώτημα είναι: Η επίτευξη των σκοπών της κοινωνικής ασφάλισης μπορεί να γίνει μόνο από τους ίδιους τους ασφαλισμένους; Η εισήγησή μου είναι όχι. Έχουμε εδώ δυσμενή διάκριση και προνομιακή μεταχείριση του κράτους, κατά παράβαση του άρθρου 9 του Συντάγματος. Δεν είναι δυνατόν εγώ, ως κατηγορούμενος, να είμαι εδώ ενώπιόν σας, εντιμοτάτη, για 827 ευρώ και την ίδια στιγμή, κατά ευθεία παράβαση του άρθρου 73 και του άρθρου 136 του Ποινικού Κώδικα, οι Υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας να έχουν ασυλία, ενώ παραβαίνουν τον νόμο και δεν καταθέτουν νομοσχέδιο για ανεξάρτητη διαχειριστική επιτροπή του ΤΚΑ και για δημιουργία ικανοποιητικού αποθεματικού. Αυτό είναι δυσμενής διάκριση εναντίον μου. Σύμφωνα με το άρθρο 19 του Συντάγματος, το αξίωμα του Υπουργού είναι ασυμβίβαστο με οποιοδήποτε άλλο αξίωμα.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι υπάρχει εδώ ένα μείζον ζήτημα, αφού είναι αντισυνταγματικός ο έλεγχος του ΤΚΑ από τον Υπουργό Οικονομικών, κατά παράβαση της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ημερομηνίας 7.11.2011, ότι απαγορεύεται η ανάμιξη της πολιτικής εξουσίας με τη διοικητική λειτουργία του κράτους. Εγείρεται όμως και ένα άλλο τεράστιο θέμα, που αφορά την κακοπιστία και τον δόλο αυτών που ασκούν την εξουσία, αφού ο Υπουργός Οικονομικών της εκάστοτε εξουσίας (ανεξαρτήτως κόμματος) στην Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιεί το ΤΚΑ, ως ακόμα ένα φοροεισπρακτικό μηχανισμό, είναι δανειστής και δανειζόμενος και χρησιμοποιεί το ΤΚΑ για σκοπούς άλλους, από αυτούς που ορίζει το άρθρο 9 του Συντάγματος».

«Καμία σχέση με τα επίδικα θέματα»
Αναφέρουν μεταξύ άλλων τα εξής, στη -γραπτή- τελική τους αγόρευση οι δικηγόροι της Κατηγορούσας Αρχής, Όλγα Σοφοκλέους και Χριστιάνα Τρυφωνίδου: «Εντιμοτάτη, από την όλη μαρτυρία και τα τεκμήρια που έχουν κατατεθεί ενώπιόν σας, είναι η πεποίθηση της Κατηγορούσας Αρχής ότι έχει αποδειχθεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας η ενοχή του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος, στην εναρκτήριά του δήλωση, ανέφερε ότι, με προσωπική του απόφαση, συνειδητά δεν καταβάλλει τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως μια μορφή πολιτικής ανυπακοής και θεωρεί ότι παραβιάζεται το άρθρο 9 του Συντάγματος. Ο κατηγορούμενος ανέφερε ότι η πολιτική ανυπακοή του έχει μόνο σκοπό, την ανάδειξη της ενδεχόμενης διαγραφής της κρατικής οφειλής προς το ΤΚΑ, επίσης την ανάδειξη της διαχρονικής κακοδιαχείρισης των χρημάτων του ΤΚΑ και, τέλος, τον κοινωνικό έλεγχο και αυτοδιαχείριση του Ταμείου.

Ευσεβάστως υποβάλλω ότι όλα αυτά δεν αφορούν τη Δικαιοδοσία του Ποινικού Δικαστηρίου και δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με τα επίδικα θέματα του κατηγορητηρίου που έχετε ενώπιόν σας. Περαιτέρω, ευσεβάστως εισηγούμαι ότι οτιδήποτε είναι άσχετο, το Δικαστήριο δεν θα πρέπει να το λάβει υπόψη, να το εξετάσει και να το αξιολογήσει. Η άσκηση πολιτικής ανυπακοής του κατηγορούμενου δεν τον απαλλάσσει από την υποχρέωσή του, βάσει των διατάξεων της Νομοθεσίας, να καταβάλλει τις εισφορές του και η άσκηση πολιτικής ανυπακοής δεν αποτελεί υπεράσπισή του, ως προς τη διάπραξη του αδικήματος της παράλειψης πληρωμής εισφορών. Στην παρούσα υπόθεση, η άσκηση πολιτικής ανυπακοής δεν είναι η ουσία της υπόθεσης και το να μην εφαρμόζει ο κατηγορούμενος τον Νόμο και να μην καταβάλλει εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων δεν θεμελιώνει δικαίωμα άσκησης πολιτικής ανυπακοής, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, και η πολιτική ανυπακοή του κατηγορούμενου δεν έχει καμία σχέση με την παρούσα υπόθεση».

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", Banksters, Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Δημοκρατία, Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοιν Ασφαλίσεων, Πολιτική Ανυπακοή, Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων

Ποιος είναι ο πλέον σημαντικός λόγος που αποτυγχάνουν οι πλείστες (για να μην πούμε όλες) απόπειρες οργάνωσης των ανθρώπων μόνοι τους χωρίς καπελώματα;

Ποιος είναι ο πλέον σημαντικός λόγος που αποτυγχάνουν οι πλείστες (για να μην πούμε όλες) απόπειρες οργάνωσης των ανθρώπων μόνοι τους χωρίς καπελώματα;

Ο κυριότερος λόγος είναι η παντελής έλλειψη χρόνου…

Η παντελής έλλειψη χρόνου σε τι συνίσταται;

Μα φυσικά στο ότι για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην θα πρέπει δουλέψουμε, άρα αυτόματα ο χρόνος μας περιορίζεται πάντα σε σχέση με αυτό

Η δουλειά είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα με την δουλεία, απλά αλλάξαμε τον τόνο

Μισθωτή σκλαβιά…… έγκειται στο ότι είμαστε σκλάβοι ενός μισθού που θα μας δώσει τα απαραίτητα και ακόμα και αυτός δεν σου φτάνει….

Σήμερα αν έχεις δουλειά είσαι τυχερός..

Σήμερα αν έχεις δουλειά που να σου δίνει ένα μισθό που έστω να μπορείς να καλύπτεις τα βασικά σου είσαι τυχερός…

Οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάτι δεν πάει καλά στο σύστημα κοινωνικής οργάνωσης που τους έχει μετατρέψει ουσιαστικά σε μηχανές σκλαβιάς που θα πρέπει απλά να ζουν για να δουλεύουν να πληρώνουν τις δόσεις στις τράπεζες ή το ενοίκιο, τους λογαριασμούς, τους φόρους, τις κοινωνικές ασφαλίσεις κλπ κλπ

Άρα αν έχεις δουλειά, απλά το παλεύεις για να εξασφαλίσεις τα απολύτως απαραίτητα

Αν δεν έχεις δουλειά είσαι στο τρέξιμο και στο άγχος για να βρεις μια που απλά θα σε κάνει επίσης σκλάβο

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες οι άνθρωποι είναι ουσιαστικά ανήμποροι, πρώτα, να κάτσουν να συλλογιστούν επί της ουσίας τι ακριβώς είναι που φταίει για όλη αυτή την μιζέρια που ονομάζουν ζωή, να αναλύσει και να καταλήξει σε συμπεράσματα και μετά αν έχει το κουράγιο να οργανωθεί με άλλους ανθρώπους και να καταστρώσουν κάποιο σχέδιο παρέμβασης

Πολλές ομάδες και απόπειρες έχουν γίνει για τέτοιου είδους παρεμβάσεις

Στην αρχή ξεκινάνε με ενθουσιασμό και στην συνέχεια η πραγματικότητα κτυπά

Έχω συμμετάσχει σε πολλές προσπάθειες οργάνωσης…

Η Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι μέχρι σήμερα μακράν η πιο σοβαρή και οργανωμένη επί της ουσίας προσπάθεια

Δημιουργημένη από εμάς τους ιδίους τον Απρίλη του 2014 καθορίσαμε σε συνεδριάσεις της προσωρινής επιτροπής τα αιτήματα και τα κριτήρια συμμετοχής όποιου ενδιαφέρεται

Καθορίσαμε τακτικές συνεδρίες που με πολύ δυσκολία τηρήθηκαν

Κάποιοι αποχώρησαν νωρίς κάποιοι αργότερα

Έμεινε όμως ένας πολύ συμπαγής και αποφασισμένος σκληρός πυρήνας ανθρώπων

Οργανώσαμε συνέδρια ενημέρωσης σε Λευκωσία και Λεμεσό κάναμε καλέσματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης και καθορίσαμε αυστηρά συνεδρίες της προσωρινής επιτροπής κάθε εβδομάδα οπόταν και μετά από μεγάλη συζήτηση και διάλογο επεξεργαστήκαμε καταστατικό λειτουργίας της Πρωτοβουλίας

Κάποιοι φυσικά δεν άντεξαν τους ρυθμούς αυτούς και αποχώρησαν ή δεν έρχονταν όσο συχνά θα απαιτείτο

Πάντως το καταστατικό ήταν μια πολύ μεγάλη οργανωτική επιτυχία

Να μην ξεχνάμε το εξής: πάντα υπάρχουν άνθρωποι που αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο και κόπο από τους υπόλοιπους

Έτσι έγινε και με το καταστατικό όπου ανέλαβε αυτή την σκληρή προσπάθεια ένας φίλος και γύρω από αυτή την προσπάθεια κτίσαμε και οι υπόλοιποι

Ήταν ομαδική δουλειά όχι όμως ισότιμα κατανεμημένη

Αυτό δεν είναι καθόλου κακό, αντιθέως είναι αναπόφευκτο

Ο καθένας έχεις τις δικές του ικανότητες και δυνατότητες οι οποίες προφανώς και επηρεάζονται από παράγοντες που δεν έλέγχει, όπως είναι πχ η μισθωτή σκλαβιά…..

Ο αγώνας για επιβίωση στερεί τον πολύτιμο χρόνο ελευθερίας για να πράξεις τα απαραίτητα

Κάποιοι θυσιάζουν τον όποιο πολύτιμο χρόνο ξεκούρασης ή πολύ περισσότερο χρόνο από την ίδια την επιβίωση τους για να συνεισφέρουν….

Στην τελευταία δικάσιμο αλλά και σε άλλες περιπτώσεις μέλη της Πρωτοβουλίας που ήταν ανελλιπώς κοντά στην προσπάθεια δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν αν και θα το ήθελαν τόσο πολύ

Η μισθωτή σκλαβιά δεν σε αφήνει να αναπνεύσεις

Για ποιο λόγο πρέπει να μαθαίνουμε ιστορία;

Για να γνωρίζουμε από τα λάθη, τις παραλείψεις, τα κακά και φυσικά τα καλά των ανθρώπων του παρελθόντος και είτε να τα αποφύγουμε είτε να διδακτούμε από αυτούς

Το 700 πΧ στο προ αντιπροσωπευτικό σύστημα του Δράκοντα στην αρχαία Αθήνα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα ανήκε εξ ολοκλήρου στην ολιγαρχία που το έλεγχε και η κοινωνία δεν συμμετείχε θεσμικά αλλά λειτουργούσε ως ιδιώτης

Επίσης υπήρχε η δανειοδότηση υπό τον όρο της υποθήκευσης της ατομικής σου ελευθερίας!

Σήμερα βρισκόμαστε επακριβώς σε αυτό το ιστορικό σημείο!

Ιδιώτες χωρίς θεσμικό ρόλο φορτωμένοι με δάνεια που υποθηκεύουν την ατομική μας ελευθερία

Όταν η πίεση μεγάλωνε οι άνθρωποι εξεγέρθηκαν και επαναστάτησαν

Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση και να μην συνεχιστεί η αιματοχυσία τα αντιμαχόμενα μέρη, δηλαδή εν ολλίγοις η κοινωνία ιδιώτης από την μια και οι ολιγάρχες από την άλλη διόρισαν ως αντιπρόσωπο τους αισυμνητή τον Σόλωνα

Βρισκόμαστε στο 600 πΧ

Ο Σόλων ως λογικός πάνω από όλα άνθρωπος ανέλυσε την πραγματικότητα και ήθελε να δει επί της ουσίας τι είναι αυτό που καθιστά τους ανθρώπους ανίκανους να γίνουν αληθινοί πολίτες, δηλαδή να σκεφτούν για τον εαυτό τους και να αναλάβουν ευθύνες να αποφασίζουν οι ίδιοι για τον τρόπο οργάνωσης της ζωής αλλά πάντα με άξονα το κοινό καλό, το καλό το της πόλεως

Ο Σόλων ήταν μεν αντιπρόσωπος μεταξύ ολιγαρχών και κοινωνίας με τεράστιο εύρος διακριτικής ευχέρειας αλλά ήταν όπως φάνηκε εκ των υστέρων ο προστάτης των φτωχών όπως γράφτηκε!

Ο Σόλων διαπίστωσε ότι ένας άνθρωπος οικονομικά εξαρτημένος δεν μπορεί πρακτικά να είναι ελεύθερος άρα δεν μπορεί να γίνει πολίτης!

Είναι γνωστή η Σεισάχθια που επέβαλε ως δραστικό μέτρο ριζικής επαναδιατύπωσης των ανθρώπινων σχέσεων

Η Σεισάχθια δέγραψε τα δάνεια βάρη των ανθρώπων και απαγόρευσε την δανειοδότηση με υποθήκευση την ατομική σου ελευθερία!

Ο Σόλων ήταν απλά λογικός!

Θα μείνω μόνο σε αυτό και να τονίσω ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε λογικοί

Τι είναι αυτό που καθιστά όλους εμάς σήμερα ανελεύθερους και ανήμπορους να γίνουμε πολίτες;

Μα φυσικά η οικονομική μας εξάρτηση, τα ατέρμονα ατελείωτα οικονομικά βάρη, τρέχουμε γύρω από την ουρά σε ένα φαύλο κύκλο που δεν τελειώνει ποτέ

Η Σεισάχθια ήταν ένα τεράστιο βημα προς την Δημοκρατία

Ο Σόλων δεν καθιέρωσε την Δημοκρατία αλλά την αντιπροσώπευση

Η κοινωνία πλέον ήταν εντολέας και το πολιτικό προσωπικό ο εντολοδόχος που εκτελούσε τις εντολές του Δήμου που δεν ήταν πια ιδιώτης αλλά πολίτης

Το πολιτικό προσωπικό ήταν υπό τον άμεσο έλεγχο του Δημου που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να τον ανακαλέσει να τον ελέγξει να τον δικάσει να τον τιμωρήσει!

Αυτή ήταν η αντιπροσώπευση!

Ακόμα και αυτό το κορυφαίο πολιτικό σύστημα σε μεγάλο βαθμό αυτοκυβέρνησης όμως δεν είχε ολοκληρωθεί αφού όταν οι άνθρωποι διαπιστώσουν ότι μπορούν μόνοι τους να αποφασίζουν για τον εαυτό τους και την πόλη τους δεν θέλουν να εκχωρήσουν την ελευθερία τους αυτή και την πολιτική αρμοδίοτητα σε κανέναν αντιπρόσωπο!

Έτσι φτάνουμε στον Κλεισθένη και στο 500 πΧ όταν ο Δήμος πλέον ενδύθηκε την καθολική ελευθερία με πρώτιστη την πολιτική, αφού κατέκτσε την κοινωνική και την ατομική ήδη!

Πλέον όλες οι αρμοδιότητες ανεξαιρέτως ασκούνταν από τον Δήμο, οι πολίτες αποφάσιζαν για όλα!

Οι δικαστές ήταν πολίτες που διορίζονταν με κλήρο, οι οποίοι πληρώνονταν για τις υπηρεσίες τους!

Καθιερώθηκε η πολιτική μισθοφορία δηλαδή πληρώνονταν για να είναι πολίτες και να συμμετέχουν στις συνελεύσεις του Δήμου

Από το ιδεώδες της δουλείας περάσαμε στο ιδεώδες της σχόλης

Δηλαδή στο δεδομένο ότι όταν ζεις για να δουλεύεις δεν μπορείς να είσαι εκ των πραγμάτων πολίτης επί της ουσίας!

Τότε φυσικά υπήρχε η ώνια εργασία, δηλαδή οι δούλοι παρήγαγαν, σήμερα πολύ εύκολα μπορεί η παραγωγή να αντικατασταθεί από τις μηχανές και την ίδια την τεχνολογία…. αυτό όμως είναι μια άλλη τεράστια συζήτηση που είναι του παρόντος

Σήμερα όπως είπαμε, βρισκόμαστε στο 700 πΧ και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου

Η κοινωνία δεν λαμβάνει μέρος σε καμιά διαδικασία λήψης των αποφάσεων

Δεν έχουμε απολύτως κανένα θεσμικό ρόλο

Όπως είχα αναλύσει επισταμένως, οι Υπουργοί Εργασίας και Οικονομικών παραβιάζουν το νόμο κοινωνικών ασφαλίσεων (άρθρο 73 παρ 6 εδ 2) και ενώ είχαν υποχρέωση να καταθέσουν νομοσχέδιο για την δημιουργία ανεξάρτητης διαχειριστικής επιτροπής του ΤΚΑ μέχρι τον Μάρτη του 2010 αυτοί παρέλειψαν εκ προθέσεως θεωρώ, και μέχρι σήμερα δεν κάνουν αυτό που υποχρεούνται!

Αυτό το διαπιστώνει το αρμόδιο όργανο ελέγχου του ΤΚΑ ο Γενικός Ελεγκτής

Τι μπορώ να κάνω εγώ εσύ ή ο οποιοσδήποτε υπήκοος αυτού του κράτους για να τους εξαναγκάσω να εφαρμόσουν το νόμο τους;

ΤΙΠΟΤΑ

Δεν έχω απολύτως κανένα θεσμικό ρόλο παρέμβασης ακόμα και όταν παραβιάζεται ασύστολα μπροστά στα μάτια μας διαπιστωμένα από ένα αρμόδιο κρατικό όργανο

Για να αντιληφθούμε την διαφορά

Ο Πεισίστρατος είχε καταλάβει την εξουσία στην Αθήνα και είχε γίνει τύρρανος αλλά θέλοντας να τηρήσει τη νομιμότητα

Κατηγορήθηκε από κάποιον πολίτη ότι είχε διαπράξει φόνο και όχι μόνο δεν επικαλέστηκε ασυλία αλλά υπάχθηκε και δικάστηκε από δικαστήριο ενόρκων!

Εδώ σήμερα έχουμε παραβίαση νόμου και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα!

Συμπεράσματα:

Είναι δυνατή σήμερα η κατευθείαν μετάβαση μας στην Δημοκρατία η οποία απαιτεί ελεύθερους πολίτες οι οποίοι κατέχουν την καθολική ελευθερία και φυσικά όχι απλά δεν έχουν οικονομικές εξαρτήσεις αλλά να πληρώνονται για να ασκούν τα πολιτικά τους καθήκοντα;

Η απάντηση είναι προφανώς και όχι

Η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη

Σήμερα είμαστε κυριολεκτικά μισθωτοί σκλάβοι

Το πρώτο που θα πρέπει να διεκδικήσουμε είναι η ελάφρυνση της οικονομικής εξάρτησης που έχουμε

Για να μπορέσει να γίνει αυτό θα πρέπει να μπορέσουμε να αποκτήσουμε θεσμικό ρόλο και να μπορέσουμε πλέον να ανακτήσουμε δύναμη επιβολής αυτής της οικονομικής απεξάρτησης!

Η λογική πάνω από όλα

Οι Κοινωνικές Ασφαλίσεις ως θεσμός έχουν ως κορυφαίο τους ρόλο σύμφωνα και με το άρθρο 9 του Συντάγματος την αξιοπρεπή διαβίωση όλων, την προσασία των πτωχών και των εργατών!

Οι Κοινωνικές Ασφαλίσεις έχουν ως κορυφαίο ρόλο την αναδιανομή του πλούτου, από τους πλούσιους στους φτωχότερους

Αυτός είναι ο σκοπός τους!

Αυτό δεν γίνεται σήμερα γιατί ακριβώς την διαχείριση του Ταμείου τον έχει η πολιτική εξουσία που δεν λογοδοτεί σε κανένα και αντίθετα όπως ο ίδιος ο Γενικός Ελεγκτής διαπίστωσε ουσιαστικά έχουν καταστήσει το Ταμείο ενα φοροεισπρακτικό μηχανισμό για να καλύπτουν τις τρύπες του κράτους κατά παράβαση του άρθρου 9

ΠΡΑΚΤΙΚΑ:

Το άρθρο 73 παρ 6 εδ 2 το οποίο παραβιάζουν οι Υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας ορίζει ότι μέχρι τον Μάρτη του 2010 θα έπρεπε να καταθέσουν νομοσχέδιο για την δημιοργία ανεξάρτητης διαχειριστικής επιτροπής του Ταμείου αφού δημιουργηθεί ικανοποιητικό αποθεματικό!

ΑΥΤΟ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ

Έχουμε μια τεράστια μοναδική ευκαιρία!

Θα πρέπει να εξαναγκάσουμε την πολιτική εξουσία η οποία παραβιάζει το νόμο να τον εφαρμόσει

Προσωπικά έχω ήδη αποστείλει επστολή προς το Γενικό Εισαγγελέα και εισήγηση μου είναι να σταλεί από όσους περισσότερους γίνεται για να ασκηθεί ακομα περισσότερη πίεση!

Θα πρέπει να απαιτήσουμε όπως εμείς οι ασφαλισμένοι να έχουμε θεσμικό ρόλο στον διορισμό και στον έλεγχο της διαχείρισης του Ταμείου μέσω της εκλογής ή διορισμού από εμάς των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και να καθιερωθούν θεσμικά ο έλεγχος του Διοικητικού Συμβουλίου η ανάκληση τους η τιμωρία τους και η αντικατάσταση τους

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΑ

Έχουμε μια τεράστια ευκαιρία να πάρουμε αυτά που μας ανήκουν!

Το κράτος χρωστά 7,5 ΔΙΣ στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και όσο έχει τον έλεγχο του δεν πρόκειται να τα επιστρέψει ποτέ!

Πρέπει να απαιτήσουμε να πάρουμε τον έλεγχο του Ταμείου και να μπορέσουμε να αξιοποίησουμε τις εισφορές μας!

Ξέρουμε ότι κάθε χρόνο οι εισφορές μας ανέρχονται περίπου στο 1,5 ΔΙΣ

Αυτά πάνε κατευθείαν για να καλύψουν τις ανάγκες των συντάξεων κλπ και προφανώς δεν επαρκουν γιατί το κράτος έκλεψε τα 7,5 δις και δεν τα επιστρέφει

Αν το κράτος αρχίζει να επιστρέφει την οφειλή του τότε αυτόματα θα μπορεί να δημιουργηθεί πλεόνασμα για να μπορέσει το Ταμείο να ασκεί τον αληθινό του σκοπό δηλαδή την προστασία της αξιοπρεπούς διαβίωσης!

Αυτά είναι εφικτά!

ΕΛΑΤΕ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΣΤΙΣ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015 ΩΡΑ 6

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

1 σχόλιο

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", Αυτοοργάνωση Αυτοδιαχείριση, Δημοκρατία, Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοιν Ασφαλίσεων, Πολιτική Ανυπακοή

Σήμερα 4/9/15 ήμουν καλεσμένος του Παύλου Μυλώνα στην εκπομπή του στο Mega για τον ορισμό της δημοκρατίας σε αντιδιαστολή με το ολιγαρχικο σύστημα που έχουμε στα σύγχρονα κράτη, την δίκη πολιτικής ανυπακοής μου στις 8 Σεπτεμβρίου 2015 και πως συνδέεται με την δημοκρατική αρχή το αίτημα αυτοδιαχείρισης και Κοινωνικού ελέγχου του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων

Σήμερα 4/9/15 ήμουν καλεσμένος του Παύλου Μυλώνα στην εκπομπή του στο Mega
για τον ορισμό της δημοκρατίας σε αντιδιαστολή με το ολιγαρχικο σύστημα που έχουμε στα σύγχρονα κράτη,
την δίκη πολιτικής ανυπακοής μου στις 8 Σεπτεμβρίου 2015 και πως συνδέεται με την δημοκρατική αρχή το αίτημα αυτοδιαχείρισης και Κοινωνικού ελέγχου του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων

1 σχόλιο

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", Δημοκρατία, Πρωτοβουλία Κοινωνικού Ελέγχου Ταμείου Κοιν Ασφαλίσεων, Πολιτική Ανυπακοή, δημοκ, Mega

Carpe Diem Περί Δημοκρατίας…η απαντητική επιστολή και το τσιφλίκι του Γενικού Ελεγκτή

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", Banksters, ESM, Goldman Sachs, IMF, Άνθρωπος κοινωνικά καθορισμένος, Αναλύσεις, Γενικός Ελεγκτής, Δημοκρατία, άμεση δημοκρατία

Δίκη πολιτικής ανυπακοής «Σ» Αναβολή για τον «ανυπάκουο» δικηγόρο – Παράνομα δικαστήρια βρετανικών βάσεων – Έφεση Χαμπή Χειμώνα «Δεν πάω στο δικαστήριο Δεκέλειας»

Δίκη πολιτικής ανυπακοής

Αναβολή για τον «ανυπάκουο» δικηγόρο –

http://www.sigmalive.com/simerini/news/247905/anavoli-gia-ton-anypakouo-dikigoro

09 Ιούλιος 2015, 09:56 | ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Από αριστερά, Χαμπής Χειμώνας, Μάριος Δημητρίου και Μιχάλης Παρασκευάς, ενώ προσέρχονται, χθες, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσί

Μετά από δική του αίτηση, προς τη δικαστή
Ένα καλοκαίρι προετοιμασίας της τελικής του αγόρευσης έχει ο Μιχάλης Παρασκευάς

Αναβολή για τις 8 Σεπτεμβρίου 2015 πήρε χθες η γνωστή στο αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας μας δίκη του δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή, Μιχάλη Παρασκευά, μετά από δική του αίτηση προς τη δικαστή Δώνα Κωνσταντίνου και αφού δεν έφεραν ένσταση οι δικηγόροι της Κατηγορούσας Αρχής, Όλγα Σοφοκλέους και Χριστιάνα Τρυφωνίδου. Όπως είναι γνωστό, ο κ. Παρασκευάς κατηγορείται από τον Μάρτιο του 2014, ότι ως αυτοτελώς εργαζόμενος δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΤΚΑ).

Ο κ. Παρασκευάς είχε εξηγήσει, στην εναρκτήρια αγόρευσή του, ότι δεν καταβάλλει τις εισφορές του, ως μια μορφή πολιτικής ανυπακοής, στην προσπάθειά του να τη διευρύνει σε μαζικό κίνημα και ν’ αποδείξει ότι το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων δεν είναι βιώσιμο, ότι ο νόμος που το διέπει είναι αντισυνταγματικός και ότι αυτή η θεώρησή του πρέπει να γίνει αποδεκτή από το Δικαστικό Σώμα, ώστε να επέλθουν οι κατάλληλες αλλαγές, για να θεμελιωθεί το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης των πολιτών.

Όταν αποφάσισε την ανυπακοή
«Ως αυτοεργοδοτούμενος δικηγόρος από 1/1/2005», είπε στην αγόρευσή του στις 16 Ιουνίου 2015, «ουδέποτε παρέλειψα να καταβάλω τις εισφορές μου στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, καθότι θεωρούσα καθήκον και υποχρέωσή μου να στηρίζω αυτή την κορυφαία κοινωνική κατάκτηση, που θεμελιώθηκε μετά από αγώνες και επιβλήθηκε ως συνταγματική διάταξη, κατοχυρώνοντας το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης μέσω του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Αυτό το γεγονός άλλαξε, όταν τον Νοέμβριο του 2012 περιήλθε στην αντίληψή μου σειρά δημοσιευμάτων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, στα οποία γινόταν αναφορά σε διαγραφή της κρατικής οφειλής προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ύψους 7,2 δις ευρώ, τα οποία ουδέποτε διαψεύσθηκαν έκτοτε από τους αρμόδιους φορείς, αλλά μάλλον το αντίθετο γινόταν. Μετά και από αυτό το γεγονός, αποφάσισα ότι θα ασκήσω πολιτική ανυπακοή».

Η «ύποπτη ανοχή» Γ. Ελεγκτή
Ο Μ. Παρασκευάς αναφέρθηκε χθες στη «Σ», «στον ρόλο του Γενικού Ελεγκτή με την πολύ ύποπτη πλέον ανοχή του στην κατασπατάληση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τη διαχρονική αδιαφορία του, να επιδιώξει τη συμμόρφωση του κράτους με τις διαπιστώσεις του, στις Εκθέσεις του». Πρόσθεσε τα εξής ο «ανυπάκουος δικηγόρος»: «Τι ακριβώς έκανε ο Γενικός Ελεγκτής, για να φέρει προ των ευθυνών τους, όλους αυτούς που ευθύνονται για την πολιτική αυτή, που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ταμείου;

Υπάρχει σαφής και ευθεία παράβαση του άρθρου 73, παράγραφος 6, που ορίζει ξεκάθαρα ότι “νοείται ότι, μέχρι τον Μάρτιο του 2010, ο Υπουργός Οικονομικών και ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων καταθέτουν στη Βουλή των Αντιπροσώπων νομοσχέδιο, ως προς την αποτελεσματική διαχείριση των αποθεματικών του Ταμείου από ανεξάρτητη Επιτροπή, αφού διασφαλιστεί η δημιουργία ικανοποιητικού αποθεματικού”. Έχουμε 2015 και δεν έγινε τίποτα. Πρέπει όλοι μας να ασκήσουμε τεράστια πίεση στον Γενικό Ελεγκτή, να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει!».

Το μη πραγματικό αποθεματικό
Nα υπενθυμίσουμε ότι στη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας στις 2 Ιουνίου 2015, ο Μιχάλης Παρασκευάς κατέθεσε, ως τεκμήρια, τις εκθέσεις του Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας του 2008, 2009, 2010, 2011, 2012 και 2013 και ειδικότερα τις σελίδες που αφορούν το αποθεματικό του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Είπε ότι, σύμφωνα με τον Νόμο περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο Γενικός Ελεγκτής «είναι το καθ’ ύλην αρμόδιο όργανο, για έλεγχο του Ταμείου». Πρόσθεσε ότι «θεωρεί σημαντικότερη την έκθεση για το 2012, όπου γίνεται αναφορά σε πλασματικό αποθεματικό» και ότι «το μη πραγματικό αποθεματικό, για σκοπούς αναλογιστικής μελέτης, καταδεικνύει, με τον πιο έντονο τρόπο, ότι το κράτος δεν έχει πρόθεση να επιστρέψει αυτά τα ποσά».

«Σε κανέναν δεν λογοδοτούν…»
Στη δικάσιμο της 16ης Ιουνίου 2015, είχε πει, απευθυνόμενος προς τη δικαστή Δ. Κωνσταντίνου, ο Μ. Παρασκευάς: «Δεν μπορεί, να καθίσταται υποχρέωση, το συνταγματικό δικαίωμα του άρθρου 9 του Συντάγματος, που έχουμε όλοι οι πολίτες της Κύπρου, για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτή τη στιγμή, έχουμε μια αντιστροφή και μια πλήρη διαστρέβλωση των εννοιών και του νομικού περιεχομένου, αυτής της τεράστιας κοινωνικής κατάκτησης. Το άρθρο 9 ξεκάθαρα δίνει δικαίωμα κοινωνικής ασφάλειας… και τι έχουμε, εντιμοτάτη; Έχουμε αποκλειστικά και μόνο, την εφαρμογή της υποχρέωσης καταβολής εισφορών.

Είναι η θέση μου ότι εκεί όπου ο νόμος εξαναγκάζει τους πολίτες, εφαρμόζεται. Εκεί όπου ο νόμος -που εδράζεται στο άρθρο 9 του Συντάγματος- εξαναγκάζει φορείς, όπως ο Γενικός Ελεγκτής και ο Υπουργός Οικονομικών, δεν εφαρμόζεται. Σε κανέναν δεν λογοδοτούν, σε αυτό το κράτος. Δηλαδή διαστρεβλώνεται, παντελώς, η έννοια και η ουσία του άρθρου 9 του Συντάγματος. Πάντα αυτοί που κατέχουν την εξουσία μένουν στο απυρόβλητο και κανένας δεν λογοδοτεί. Απλώς θέλω να επισημάνω, ότι το δικαίωμα έχει καταστεί υποχρέωση…».

Παράνομα δικαστήρια βρετανικών βάσεων – Έφεση Χαμπή Χειμώνα
«Δεν πάω στο δικαστήριο Δεκέλειας»

http://www.sigmalive.com/simerini/news/247872/den-pao-sto-dikastirio-dekeleias

09 Ιούλιος 2015, 09:55 | ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Αριστερά ο Χαμπής Χειμώνας, χθες, με τον Μάριο Δημητρίου.

Δεν πρόκειται να παρουσιαστεί στο δικαστήριο Δεκέλειας στις 12 Οκτωβρίου 2015, επόμενη δικάσιμο της δίκης του, που συνεχίζεται από τον Ιούλιο 2014, δήλωσε χθες στη «Σ» ο 60χρονος γεωργός Χαμπής Χειμώνας, από την Ξυλοφάγου, ο οποίος είχε συλληφθεί προχθές το πρωί στο περιβόλι του, σε έδαφος της Βρετανικής Βάσης Δεκέλειας, και κρατηθεί για πολλές ώρες, στον αστυνομικό σταθμό Δεκέλειας. Στη Δεκέλεια, είχε σπεύσει από τη Λευκωσία ο δικηγόρος του Μιχάλης Παρασκευάς και μετά την παρέμβασή του και αφού καταβλήθηκε χρηματικό ποσόν ως εγγύηση, ο Χ. Χειμώνας αφέθηκε ελεύθερος, γύρω στις 8 το βράδυ.

Καταγγελίες για κακομεταχείριση
Ο κ. Χειμώνας, που βρισκόταν χθες στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, για να συμπαρασταθεί στον δικηγόρο του Μιχάλη Παρασκευά, στη δίκη του για μη καταβολή εισφορών του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ως πράξη πολιτικής ανυπακοής, επανέλαβε ότι «εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας και δεν αναγνωρίζουμε κανένα δικαίωμα στους Βρετανούς, να δικάζουν πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας και να μας εξευτελίζουν».

Η προχθεσινή σύλληψή του Χ. Χειμώνα έγινε ακριβώς για την παρακοή τού σχετικού δικαστικού διατάγματος και για τη μη παρουσίασή του στο Δικαστήριο Δεκέλειας, τόσο του ιδίου, όσο και του γιου του Χριστόφορου, για ακρόαση κατηγοριών εναντίον τους, που αφορούν παρεμπόδιση εργασιών σε έδαφος των Βάσεων, με απειλή βίας και επίθεση εναντίον αστυνομικού, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του. Ο Χ. Χειμώνας επανέλαβε, επίσης, στη «Σ» τις καταγγελίες του ότι στη διάρκεια της σύλληψής του, από έξι αστυνομικούς της Βάσης Δεκέλειας (Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους), έτυχε βάναυσης κακομεταχείρισης και κτυπήθηκε στο κεφάλι από κάποιους από αυτούς.

Ο κίνδυνος για Κύπριους πολίτες
Από τη δική του πλευρά, ο δικηγόρος του, Μιχάλης Παρασκευάς, μας υπενθύμισε την έφεση που καταχώρισε πριν από λίγες ημέρες στο Ανώτατο Δικαστήριο, εναντίον της απόρριψης από το Ανώτατο (στις 8 Μαΐου 2015), της αίτησής του, εκ μέρους του πελάτη του, Χαμπή Χειμώνα, για έκδοση προνομιακού εντάλματος QUO WARRANTO. Το Ανώτατο, διά του δικαστή Μιχαλάκη Χριστοδούλου, δήλωσε ότι «δεν έχει δικαιοδοσία να διατάξει τον Βρετανό υπήκοο R.H. Naqvi να μην ασκεί τα καθήκοντα τού δικαστή στο έδαφος των Βρετανικών Βάσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Ο κ. Παρασκευάς σχολίασε για άλλη μια φορά την απόφαση του Ανωτάτου, επισημαίνοντας ότι «ενώ το Ανώτατο αποφάνθηκε ότι δεν έχει δικαιοδοσία και ενώ η κυπριακή Κυβέρνηση μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών αποποιήθηκε τις ευθύνες της, υπάρχει το πραγματικό γεγονός, ότι Κύπριοι πολίτες, όπως ο πελάτης μου Χαμπής Χειμώνας, κινδυνεύουν από ένα νομικό έκτρωμα όπως οι Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο».

– See more at: http://www.sigmalive.com/simerini/news/247872/den-pao-sto-dikastirio-dekeleias#sthash.Z8pGnvRT.dpuf

Σχολιάστε

Filed under "δικαιοσύνη", "θεσμοί", "οικοδομική φούσκα", "οικονομική κρίση", Banksters, παράνομα δικατήρια βάσεων, Δημοκρατία, Πολιτική Ανυπακοή, Χαμπής Χειμώνας